Thuis
alle pijlers
Ik word oma!
woensdag 18 februari 2009 om 11:06
Mijn grijze poes is zwanger!
Ik denk een week of drie, vier, 21 of 28 dagen dus en dan moet ze tussen de 59ste en 70ste dag bevallen las ik.
Hoewel ik 40 ben en al mijn hele leven katten heb, is er nog nooit een nest poezen in mijn nabijheid geboren en al helemaal niet bij mij in huis. Ik vind het dus ontzettend spannend.
Wat kan ik doen voor mijn zwangere lieve dier? Waar moet ik op letten? Do's en dont's, voeding, voorbereidingen en omgang met de andere 4 katten.
Kunnen jullie met me meedenken?
Ik denk een week of drie, vier, 21 of 28 dagen dus en dan moet ze tussen de 59ste en 70ste dag bevallen las ik.
Hoewel ik 40 ben en al mijn hele leven katten heb, is er nog nooit een nest poezen in mijn nabijheid geboren en al helemaal niet bij mij in huis. Ik vind het dus ontzettend spannend.
Wat kan ik doen voor mijn zwangere lieve dier? Waar moet ik op letten? Do's en dont's, voeding, voorbereidingen en omgang met de andere 4 katten.
Kunnen jullie met me meedenken?
vrijdag 24 april 2009 om 09:46
quote:Tia Dalma schreef op 23 april 2009 @ 09:01:
Wat een leuk topic is dit!! Helaas heb ik al jaren geen katten meer, ik vond het niet zo verantwoord in mijn eentje op een flatje met een fulltime baan. En nu ik gesettled ben in een rijtjeshuis in een buitenwijk, is dat met een man die officieel de diagnose 'allergisch voor katten' heeft. Ooit gedacht aan een "naaktkat"? De meeste mensen die allergisch zijn, zijn hier niet allergisch voor.
Wat een leuk topic is dit!! Helaas heb ik al jaren geen katten meer, ik vond het niet zo verantwoord in mijn eentje op een flatje met een fulltime baan. En nu ik gesettled ben in een rijtjeshuis in een buitenwijk, is dat met een man die officieel de diagnose 'allergisch voor katten' heeft. Ooit gedacht aan een "naaktkat"? De meeste mensen die allergisch zijn, zijn hier niet allergisch voor.
vrijdag 24 april 2009 om 11:17
Ben vanochtend naar de huisarts geweest. Ik ben er heel erg teleurgesteld van terug gekomen. Kan wel huilen eigenlijk.
Meteen Leo ook gebeld om het te vertellen want ik wilde haar gewoon persoonlijk spreken om te overleggen hoe of wat.
Het kwam er op neer dat mijn huisarts het belachelijk vond dat ik alsnog twee kittens zou nemen terwijl ik weet dat ik zo allergisch ben. Hij wilde me absoluut geen middel voorschrijven omdat hij het absurd vond dat de gezondheidszorg voor deze kosten moet gaan opdraaien. De enige optie was dan -als ik eigenwijs wilde blijven- dat ik dan maar gewoon Zyrtec of iets dergelijks moest gaan kopen. Wél met grote kans dat ik daar naar een paar maanden immuun voor zou worden.
De conclusie is dus eigenlijk dat ik nu een keus moet gaan maken: ik doe ik het wel, ik laat het doorgaan, slik de pillen toch nog en neem het risico dat de katjes na een tijdje alsnog weg moeten omdat het niet gaat. Of ik doe het niet en geef de katjes de kans ergens anders een fijn leven te hebben.
Met pijn in mijn hart is de keus natuurlijk wel duidelijk. Heb het ook besproken met Eleonora..Ik kan het mijn kinderen, de katjes en mezelf niet aan doen dat er een kans bestaat dat ze weer weg moeten. Dat wanneer we helemaal verliefd op ze zijn geworden we ze weer moeten afstaan. Dat de katjes gewend zijn bij ons, en ze daarna uit hun omgeving worden getrokken.
Wat is dit erg.. ik had me er zó op verheugd. We zijn er elke dag mee bezig en het werd ook al zo echt.. Maandag zouden we langsgaan bij Leo om ze te zien en te knuffelen.
Ik heb er misschien te makkelijk -en naïef- over gedacht, gedacht dat mijn huisarts *hoppatee* een goed werkend medicijn zou voorschrijven. Tuurlijk heeft hij een punt, hij heeft absoluut gelijk. Maar doordat het zo'n grote wens is van mij vind ik dit echt heel erg. Daar komt mijn naïviteit vandaan; ik wil dit al zó lang en zó graag. Ik ben gewoon helemaal verzot op die beesten en dat ik nooit een kat zou kunnen hebben vind ik echt heel erg.
Het gaat dus gewoon nooit door voor mij. Ik krijg nooit katjes. Moet me er maar bij neerleggen... En eigenlijk wil ik nu ook geen andere katjes meer dan Abel en Guus.
Nu kan ik dus alleen maar hopen dat ze bij een ander fijn huis terecht komen, want zo voelt het voor mij nu wel een beetje. Dat ik me daar nu ook een beetje verantwoordelijk voor voel hoe stom dit ook klinkt. ( en ja, met verdriet en eigenlijk ook een beetje jaloezie , dat wordt slikken voor mij hoe erg ik het iemand anders natuurlijk ook gun)
Maar daar heb ik het ook al met Leo over gehad en ik twijfel er geen seconde over, ze zal met zorg iemand anders uitzoeken. En dat voelt goed.
Mocht iemand nog de ultieme tip voor mij hebben zodat mijn droom alsnog door kan gaan dan hoor ik het uiteraard heel graag! Maar ik zie het somber in. Waarschijnlijk hebben jullie in jezelf al gedacht (Viva vrouwen kennende ) waar begint ze aan en wát onverantwoordelijk. Nou ja.
Ik trek me maar terug nu.. serieus, ik vind dit echt zo ontzettend jammer, ik kan er niet over uit. Kijk die twee binkies nou..
Ik hoop af en toe nog op een fotootje van de nieuwe, trotse 'eigenaar' van deze schatjes.
Meteen Leo ook gebeld om het te vertellen want ik wilde haar gewoon persoonlijk spreken om te overleggen hoe of wat.
Het kwam er op neer dat mijn huisarts het belachelijk vond dat ik alsnog twee kittens zou nemen terwijl ik weet dat ik zo allergisch ben. Hij wilde me absoluut geen middel voorschrijven omdat hij het absurd vond dat de gezondheidszorg voor deze kosten moet gaan opdraaien. De enige optie was dan -als ik eigenwijs wilde blijven- dat ik dan maar gewoon Zyrtec of iets dergelijks moest gaan kopen. Wél met grote kans dat ik daar naar een paar maanden immuun voor zou worden.
De conclusie is dus eigenlijk dat ik nu een keus moet gaan maken: ik doe ik het wel, ik laat het doorgaan, slik de pillen toch nog en neem het risico dat de katjes na een tijdje alsnog weg moeten omdat het niet gaat. Of ik doe het niet en geef de katjes de kans ergens anders een fijn leven te hebben.
Met pijn in mijn hart is de keus natuurlijk wel duidelijk. Heb het ook besproken met Eleonora..Ik kan het mijn kinderen, de katjes en mezelf niet aan doen dat er een kans bestaat dat ze weer weg moeten. Dat wanneer we helemaal verliefd op ze zijn geworden we ze weer moeten afstaan. Dat de katjes gewend zijn bij ons, en ze daarna uit hun omgeving worden getrokken.
Wat is dit erg.. ik had me er zó op verheugd. We zijn er elke dag mee bezig en het werd ook al zo echt.. Maandag zouden we langsgaan bij Leo om ze te zien en te knuffelen.
Ik heb er misschien te makkelijk -en naïef- over gedacht, gedacht dat mijn huisarts *hoppatee* een goed werkend medicijn zou voorschrijven. Tuurlijk heeft hij een punt, hij heeft absoluut gelijk. Maar doordat het zo'n grote wens is van mij vind ik dit echt heel erg. Daar komt mijn naïviteit vandaan; ik wil dit al zó lang en zó graag. Ik ben gewoon helemaal verzot op die beesten en dat ik nooit een kat zou kunnen hebben vind ik echt heel erg.
Het gaat dus gewoon nooit door voor mij. Ik krijg nooit katjes. Moet me er maar bij neerleggen... En eigenlijk wil ik nu ook geen andere katjes meer dan Abel en Guus.
Nu kan ik dus alleen maar hopen dat ze bij een ander fijn huis terecht komen, want zo voelt het voor mij nu wel een beetje. Dat ik me daar nu ook een beetje verantwoordelijk voor voel hoe stom dit ook klinkt. ( en ja, met verdriet en eigenlijk ook een beetje jaloezie , dat wordt slikken voor mij hoe erg ik het iemand anders natuurlijk ook gun)
Maar daar heb ik het ook al met Leo over gehad en ik twijfel er geen seconde over, ze zal met zorg iemand anders uitzoeken. En dat voelt goed.
Mocht iemand nog de ultieme tip voor mij hebben zodat mijn droom alsnog door kan gaan dan hoor ik het uiteraard heel graag! Maar ik zie het somber in. Waarschijnlijk hebben jullie in jezelf al gedacht (Viva vrouwen kennende ) waar begint ze aan en wát onverantwoordelijk. Nou ja.
Ik trek me maar terug nu.. serieus, ik vind dit echt zo ontzettend jammer, ik kan er niet over uit. Kijk die twee binkies nou..
Ik hoop af en toe nog op een fotootje van de nieuwe, trotse 'eigenaar' van deze schatjes.
I`ve learned so much from my mistakes.. I`m thinking of making a few more.
vrijdag 24 april 2009 om 11:25
Arme jij meid.....
Zoals ik net aan de telefoon al zei; ik vind het voor jou echt zo rot en verdrietig.
Daar gaat je poezendroom, in rook op......
Lieverd, ik geef je een dikke en met de jongemannen komt het helemaal goed. Als ik geen mensen vind die ze samen willen hebben, die ik goed genoeg ken om ze aan te geven, dan hou ik ze zelf gewoon.
Echt, ik vind het zo rot voor je.......
Zoals ik net aan de telefoon al zei; ik vind het voor jou echt zo rot en verdrietig.
Daar gaat je poezendroom, in rook op......
Lieverd, ik geef je een dikke en met de jongemannen komt het helemaal goed. Als ik geen mensen vind die ze samen willen hebben, die ik goed genoeg ken om ze aan te geven, dan hou ik ze zelf gewoon.
Echt, ik vind het zo rot voor je.......
vrijdag 24 april 2009 om 11:25
quote:papua schreef op 24 april 2009 @ 09:46:
[...]
Ooit gedacht aan een "naaktkat"? De meeste mensen die allergisch zijn, zijn hier niet allergisch voor.
Nooit aan gedacht, want om eerlijk te zijn vind ik ze niet mooi, en is een kat voor mij een kat mét vacht om lekker 's avonds met je neus in te verdwijnen. (Zie hompie die ik hiervoor postte... aaahhh waarom kan ik me mijn oude kat zelf niet als kitten herinneren!).
La Vie, wat een treurig bericht. Wat leef ik mee met je zeg, je was zo blij...
Een verstandig besluit, maar wat gaat het je aan je hart zo zeg. Ik vind de redenatie van je arts een rare: ook mijn vriend heeft in zijn jonge jaren al eens een aantal injecties tegen kattenallergie gehad, en echt niet dat ze hem (en zijn moeder) gingen doorzagen over de eventuele wens voor huisdieren! Dus wat maakt het uit dat iemand zijn allergie-inperking laat betalen door de zorgverzekering! Daar betaalt ie toch ook voor, en echt niet dat dit een dure experimentele behandling is!
(al werkt ie dan maar tijdelijk, trouwens, in geval van vriend)
[...]
Ooit gedacht aan een "naaktkat"? De meeste mensen die allergisch zijn, zijn hier niet allergisch voor.
Nooit aan gedacht, want om eerlijk te zijn vind ik ze niet mooi, en is een kat voor mij een kat mét vacht om lekker 's avonds met je neus in te verdwijnen. (Zie hompie die ik hiervoor postte... aaahhh waarom kan ik me mijn oude kat zelf niet als kitten herinneren!).
La Vie, wat een treurig bericht. Wat leef ik mee met je zeg, je was zo blij...
Een verstandig besluit, maar wat gaat het je aan je hart zo zeg. Ik vind de redenatie van je arts een rare: ook mijn vriend heeft in zijn jonge jaren al eens een aantal injecties tegen kattenallergie gehad, en echt niet dat ze hem (en zijn moeder) gingen doorzagen over de eventuele wens voor huisdieren! Dus wat maakt het uit dat iemand zijn allergie-inperking laat betalen door de zorgverzekering! Daar betaalt ie toch ook voor, en echt niet dat dit een dure experimentele behandling is!
(al werkt ie dan maar tijdelijk, trouwens, in geval van vriend)
vrijdag 24 april 2009 om 12:09
LaVie, wat enorm shit voor je zeg! Kan me zo goed voorstellen hoe erg je baalt (nee, ik heb dus nooit gedacht: wat stom dat ze met een allergie katten wil). Ik vind eerlijk gezegd jouw huisarts erg kort door de bocht en lomp met zijn verhaal over de kosten. Wij hebben ook katten en vriend heeft astma en krijgt van de huisarts gewoon puffers. Jouw huisarts heeft, vind ik, wat weinig empatisch vermogen. Kan je niet op één of andere manier naar een allergoloog en daar de boel even mee bespreken? Ik vind het zo balen voor je dat hierdoor eventuele kittens, die je zo graag wilt en bij jou dus een fijn huis zouden krijgen, niet zou kunnen nemen!
Ik ben mijn eigen bananenschil
vrijdag 24 april 2009 om 12:55
Hij zei dat het absurd was om mijn allergie opzettelijk te triggeren en daarna te verwachten dat de gezondheidszorg hiervoor medicijnen gaat bekostigen. Dat ik dan alsnog pillen ging slikken moest ik dan zelf weten, maar dan moet ik dat dus zelf gaan betalen met kans op het immuun worden. En er zijn maar een paar middelen die je zo kan kopen. Terwijl er natuurlijk veel meer soorten medicijnen zijn die mij goed zouden helpen, maar die voorschrijven doet hij dus niet. Dat wil hij niet.
Hetzelfde bijvoorbeeld als constant aardbeien blijven eten omdat ze zo lekker zijn en vervolgens keer op keer bij de EHBO belanden voor een allergische, gevaarlijke reactie. Zoiets weet je wel.
Het was misschien anders geweest als ik al katten had en er toen achter kwam dat ik allergisch was.
Maar dat neemt niet weg dat ik de reactie van mijn huisarts ook heel erg stellig en kort vond hoor. En dat terwijl het altijd echt een relaxte vent is. Aardige man. Misschien houdt 'ie zelf niet van katten, die lul. Naar een allergoloog kan ik alleen maar als ik een verwijsbrief heb, een andere huisarts zoeken met hopelijk een andere mening gaat me te ver. Alhoewel, ik zou het er voor over hebben, maar wie garandeert me dat mijn nieuwe huisarts me wel tegemoet komt. Het enige wat ik kan doen dus is toch zelf de allergie pillen gaan kopen die je gewoon bij de apotheek of drogist kan halen. Maar dat is een te groot risico, want stel nou dat ik er immuun voor wordt, etc. etc. etc.
Wat vreselijk rot dit hè!! Eigenlijk voelt het gewoon zo dat mijn huisarts nu heeft bepaald dat het niet door kan gaan. Terwijl hij ergens natuurlijk gelijk heeft.
Maar ik vind het ZO ZO ZO jammer!!
Hetzelfde bijvoorbeeld als constant aardbeien blijven eten omdat ze zo lekker zijn en vervolgens keer op keer bij de EHBO belanden voor een allergische, gevaarlijke reactie. Zoiets weet je wel.
Het was misschien anders geweest als ik al katten had en er toen achter kwam dat ik allergisch was.
Maar dat neemt niet weg dat ik de reactie van mijn huisarts ook heel erg stellig en kort vond hoor. En dat terwijl het altijd echt een relaxte vent is. Aardige man. Misschien houdt 'ie zelf niet van katten, die lul. Naar een allergoloog kan ik alleen maar als ik een verwijsbrief heb, een andere huisarts zoeken met hopelijk een andere mening gaat me te ver. Alhoewel, ik zou het er voor over hebben, maar wie garandeert me dat mijn nieuwe huisarts me wel tegemoet komt. Het enige wat ik kan doen dus is toch zelf de allergie pillen gaan kopen die je gewoon bij de apotheek of drogist kan halen. Maar dat is een te groot risico, want stel nou dat ik er immuun voor wordt, etc. etc. etc.
Wat vreselijk rot dit hè!! Eigenlijk voelt het gewoon zo dat mijn huisarts nu heeft bepaald dat het niet door kan gaan. Terwijl hij ergens natuurlijk gelijk heeft.
Maar ik vind het ZO ZO ZO jammer!!
I`ve learned so much from my mistakes.. I`m thinking of making a few more.
vrijdag 24 april 2009 om 13:04
La Vie, misschien toch een andere arts bezoeken? Ik kan me niet voorstellen dat alle artsen zo redeneren. De kans lijkt me eigenlijk klein dat je twee keer op zo'n botte boer stuit.
Jammer zeg, kan me je teleurstelling heel goed voorstellen. Ontzettend sneu voor je dochter ook.
Jammer zeg, kan me je teleurstelling heel goed voorstellen. Ontzettend sneu voor je dochter ook.
mahna mahna tuduuuudududu
vrijdag 24 april 2009 om 13:38
Je kan toch altijd een second opinion aanvragen? Of geldt dat niet voor huisartsen? Ik denk idd dat hij weinig opheeft met katten maar ik vind persoonlijk dat je zoiets niet mee mag laten wegen als arts. Ik vind dit echt té lomp. Hoe erg is jouw allergie? Kijk, van voeding is bekend dat het (levensbedreigende) allergische reacties kan veroorzaken, maar een kat eet je toch niet op? Voor zover ik weet, uit een allergie voor dieren zich in niezen, loopneus, hoesten en jeuk, maar toch in die mate dat het bedreigend is? Toch? Of heb ik het mis?
Ik ben mijn eigen bananenschil
vrijdag 24 april 2009 om 13:55
Ik weet van La Vie inmiddels dat ze ook uitslag krijgt als de poesjes krabben bij het spelen bijvoorbeeld.
Rose, klopt het dat we samen besloten dat het gewoon beter van niet was? Om te voorkomen dat de poesjes na een maand weer terug zouden moeten en dat er dan gebroken harten zouden bij jou en de kinderen?
Rose, klopt het dat we samen besloten dat het gewoon beter van niet was? Om te voorkomen dat de poesjes na een maand weer terug zouden moeten en dat er dan gebroken harten zouden bij jou en de kinderen?
vrijdag 24 april 2009 om 14:13
vrijdag 24 april 2009 om 14:24
Mijn klachten zijn best heftig opzich; vreselijk achter elkaar niezen, erge jeukogen en keel en grote galbulten na een krab.
Soms ook lichte benauwdheid.
Na het slikken van een willekeurig allergie pilletje verdwijnen deze klachten wel meteen; het helpt dus goed.
Maar dat wil niet zeggen dat ze na dagen en maanden slikken nog steeds werken. Dit zegt de huisarts dus. Er zullen waarschijnlijk, zoals ik al zei, veel meer middelen zijn dan de pilletjes die je zelf kan kopen, maar dit wordt voor mij dus niet vergoed. Ik kan natuurlijk nu een traject in gaan en op zoek gaan naar een andere arts, second opinions gaan vragen, maar hoe ver wil je gaan? Er zit namelijk ook haast achter. De katjes blijven groeien en mogen al redelijk snel weg.
Stel dat Leo hierop gaat wachten en het uiteindelijk tóch niet kan, dat is oneerlijk voor iemand anders. Dat geeft ook onrust. Om maar niet te spreken van dat ze na 3 maanden bij mij wonen weer weg moeten. Nu zijn ze nog klein er is nu nog tijd om iemand anders te gaan zoeken, zodat er nog een kennismaking geregeld kan worden, etc. etc.
Dit zeg ik, nogmaals, met pijn in mijn hart hoor. Want eigenlijk zie ik ze het liefst naar mezelf gaan. Maar ik mag niet egoïstisch zijn in deze, dat wil ik niet en dat laat oma Leo ook niet toe. Dus tja, wat kan ik anders zeggen dan: ja, we hebben het besloten Leo. Het is gewoon niet anders, ik vind het echt heel erg.
Soms ook lichte benauwdheid.
Na het slikken van een willekeurig allergie pilletje verdwijnen deze klachten wel meteen; het helpt dus goed.
Maar dat wil niet zeggen dat ze na dagen en maanden slikken nog steeds werken. Dit zegt de huisarts dus. Er zullen waarschijnlijk, zoals ik al zei, veel meer middelen zijn dan de pilletjes die je zelf kan kopen, maar dit wordt voor mij dus niet vergoed. Ik kan natuurlijk nu een traject in gaan en op zoek gaan naar een andere arts, second opinions gaan vragen, maar hoe ver wil je gaan? Er zit namelijk ook haast achter. De katjes blijven groeien en mogen al redelijk snel weg.
Stel dat Leo hierop gaat wachten en het uiteindelijk tóch niet kan, dat is oneerlijk voor iemand anders. Dat geeft ook onrust. Om maar niet te spreken van dat ze na 3 maanden bij mij wonen weer weg moeten. Nu zijn ze nog klein er is nu nog tijd om iemand anders te gaan zoeken, zodat er nog een kennismaking geregeld kan worden, etc. etc.
Dit zeg ik, nogmaals, met pijn in mijn hart hoor. Want eigenlijk zie ik ze het liefst naar mezelf gaan. Maar ik mag niet egoïstisch zijn in deze, dat wil ik niet en dat laat oma Leo ook niet toe. Dus tja, wat kan ik anders zeggen dan: ja, we hebben het besloten Leo. Het is gewoon niet anders, ik vind het echt heel erg.
I`ve learned so much from my mistakes.. I`m thinking of making a few more.
vrijdag 24 april 2009 om 14:33
Ok, ik ben blij dat te horen Leo. En nu ook heel erg blij voor Sarah, wat een geluk! Ik sta er ook helemaal achter, ben blij dat ze naar 'een bekende' gaan.
Het is wel een beetje dubbel hoor,momenteel. Ik moet eerlijk blijven, het doet pijn, echt.
Ik voel echt een klein steekje jaloezie en dat wil ik helemaal niet!
Wat stel ik me aan hè? Sorry..
Ik kom er wel overheen, echt. Moet het gewoon even van me afzetten...
Het is wel een beetje dubbel hoor,momenteel. Ik moet eerlijk blijven, het doet pijn, echt.
Ik voel echt een klein steekje jaloezie en dat wil ik helemaal niet!
Wat stel ik me aan hè? Sorry..
Ik kom er wel overheen, echt. Moet het gewoon even van me afzetten...
I`ve learned so much from my mistakes.. I`m thinking of making a few more.
vrijdag 24 april 2009 om 14:40
Je stelt je helemaal niet aan, echt niet, ik vind het zo ruk voor je meid, ik moet de hele tijd aan je denken....
Ik ben blij dat je zo aan de poesjes denkt, dat doet me echt goed. Ik had het je zó gegund.
Ik zat dit topic nog even te lezen vanmorgen en toen zag ik dat ik dat al in het begin ook schreef en ik meende het helemaal.
Meid, tuurlijk kom je er overheen maar daarom is het nu niet minder rottig natuurlijk...
(f)
Ik ben blij dat je zo aan de poesjes denkt, dat doet me echt goed. Ik had het je zó gegund.
Ik zat dit topic nog even te lezen vanmorgen en toen zag ik dat ik dat al in het begin ook schreef en ik meende het helemaal.
Meid, tuurlijk kom je er overheen maar daarom is het nu niet minder rottig natuurlijk...
(f)
vrijdag 24 april 2009 om 15:27
Nou La Vie, je stelt je helemaal niet aan hoor! Kan het me heel goed voorstellen, tis toch ook kloten dat dit dan bepaald moet worden door zoiets stoms als een allergie....
Kan jij verder ook helemaal niks aan doen, das misschien nog wel het meest vervelende er aan.
Ik vind het superlief dat jullie me hebben gevraagd
En ben er heel blij mee, maar nog niet helemaal, juist omdat ik me zo goed kan voorstellen hoe teleurgesteld jij bent. Je hebt je er zó op verheugd, je enthousiasme spatte van het scherm af
Enneeeh die foto's dat komt helemaal goed hoor, ben fanatiek hobbyfotograaf, dus zal tzt zéker hier foto's plaatsen.
Kan jij verder ook helemaal niks aan doen, das misschien nog wel het meest vervelende er aan.
Ik vind het superlief dat jullie me hebben gevraagd
En ben er heel blij mee, maar nog niet helemaal, juist omdat ik me zo goed kan voorstellen hoe teleurgesteld jij bent. Je hebt je er zó op verheugd, je enthousiasme spatte van het scherm af
Enneeeh die foto's dat komt helemaal goed hoor, ben fanatiek hobbyfotograaf, dus zal tzt zéker hier foto's plaatsen.
vrijdag 24 april 2009 om 15:37
He jammer zeg, La Vie! Reageer niet zo vaak hier, lees stiekem mee.. maar jeetje. Snap dat je er van baalt, meer zelfs. Dus aanstellen vind ik het zeker niet, je hebt je er toch op verheugd.
Ik had mezelf bijna spontaan aangeboden.. maar gelukkig krijgen ze nu ook een goed baasje! Alhoewel ik ook denk dat ze hier thuis er minder blij mee zijn haha. Poes is liever alleen (aandacht he..) en zusje is inderdaad ook allergisch naar het bleek. Ze heeft wel medicijnen ervoor geloof ik, helpt wel iets maar over is het zeker niet. Maargoed, we hadden die kat al en een kat wegdoen doe je toch niet zo snel.. Dus wat dat betreft, La Vie, is het beter dat je er nu achter bent gekomen en je niet nóg meer bent gaan hechten aan ze.
Ik had mezelf bijna spontaan aangeboden.. maar gelukkig krijgen ze nu ook een goed baasje! Alhoewel ik ook denk dat ze hier thuis er minder blij mee zijn haha. Poes is liever alleen (aandacht he..) en zusje is inderdaad ook allergisch naar het bleek. Ze heeft wel medicijnen ervoor geloof ik, helpt wel iets maar over is het zeker niet. Maargoed, we hadden die kat al en een kat wegdoen doe je toch niet zo snel.. Dus wat dat betreft, La Vie, is het beter dat je er nu achter bent gekomen en je niet nóg meer bent gaan hechten aan ze.
vrijdag 24 april 2009 om 15:44
Aaaah, gelukkig dat er een lief nieuw bazinnetje voor ze gevonden is! Maar het blijft idd zwaar balen....maar als ik zo lees wat je klachten zijn LaVie, denk ik dat dit idd het beste is. Maar zo sneu...
Wij mogen onze nieuwe hummel als het goed is woensdag ophalen. Ligt er even aan hoe hij reageert op laatste inenting (die krijgt 'ie dinsdag) en anders wordt het vrijdag.
Wij mogen onze nieuwe hummel als het goed is woensdag ophalen. Ligt er even aan hoe hij reageert op laatste inenting (die krijgt 'ie dinsdag) en anders wordt het vrijdag.
Ik ben mijn eigen bananenschil
vrijdag 24 april 2009 om 16:19
Oow LaVieEnRose wat vervelend! Begrijp helemaal je opmerking dat het nu meer de keuze van je huisarts is. Daar word je een beetje opstandig van hè. Hij kan 100x gelijk hebben je wil de keuze zelf maken. Ik hoop dat je snel een beetje minder verdrietig bent quote:papua schreef op 24 april 2009 @ 09:44:
[...]
Heb je dit toen aangegeven bij stichting amivedi? Ik ben meerdere katten kwijt geweest maar altijd terug gevonden via amivedi.Ja dat heb ik gedaan. Daarbij is hij gechipt en heb ik de hele buurt versierd met vermist posters. Maar helaas...
[...]
Heb je dit toen aangegeven bij stichting amivedi? Ik ben meerdere katten kwijt geweest maar altijd terug gevonden via amivedi.Ja dat heb ik gedaan. Daarbij is hij gechipt en heb ik de hele buurt versierd met vermist posters. Maar helaas...
vrijdag 24 april 2009 om 16:54
Jullie zijn lief hoor, bedankt voor de berichtjes.
Sarah, je mag wel helemaal blij zijn hoor! Mijn teleurstelling staat daar los van en heeft ook helemaal niets met jou te maken. Ik wil juíst dat je heel blij bent en net zo enthousiast als ik was! Kan alleen maar blij zijn toch, dat ik ze op deze manier nog een klein beetje kan zien d.m.v. de foto's die je hopelijk gaat plaatsen. Dat is beter dan helemaal niets.
En ik las net die Viva blog over het katten logeer partijtje bij Marjolein en ik dacht ineens van HEY!
Ik weet niet waar je woont en of het überhaupt een idee is, maar mocht je t.z.t. een keertje op vakantie gaan of whatever, ik stel me graag als poezenoppas beschikbaar
Hahaha, ik kom nu wel heel desperate over hè?
Nee, weet je..ik baal gewoon zo! Niet om jou, absoluut niet, ik was het er juist helemaal mee eens toen Leo jou voorstelde.
Maar gewoon, ach, je begrijpt me. Ik had me er echt heel erg op verheugd om die twee kleintjes te zien opgroeien en te verzorgen.
Het had voor mij namelijk ook een wat diepere betekenis dan 'gewoon twee katjes nemen'.
Nou goed. Het is duidelijk lijkt me. Ik ga er niet te lang over doorzagen, ik voel me echt een tut nu, haha. En dan heb ik ze (gelukkig dan nu eigenlijk) nog niet eens in het echt gezien en vastgehouden. Kun je nagaan! Ben dan ook blij dat ik vandaag naar de huisarts geweest ben en niet pas na de afspraak van maandag bijvoorbeeld of nog later.
Nou lieve Leo, ik vind jou geweldig in ieder geval en bedankt voor de voorpret d.m.v. je verhalen en foto's. Ook al eindigt het zo. Je bent de beste kattenoma die die kleintjes maar kunnen wensen. Ik weet zeker dat het geweldig leuke katten worden! Allemaal trouwens..! Geef ze maar een extra knuffel.
Sarah, je mag wel helemaal blij zijn hoor! Mijn teleurstelling staat daar los van en heeft ook helemaal niets met jou te maken. Ik wil juíst dat je heel blij bent en net zo enthousiast als ik was! Kan alleen maar blij zijn toch, dat ik ze op deze manier nog een klein beetje kan zien d.m.v. de foto's die je hopelijk gaat plaatsen. Dat is beter dan helemaal niets.
En ik las net die Viva blog over het katten logeer partijtje bij Marjolein en ik dacht ineens van HEY!
Ik weet niet waar je woont en of het überhaupt een idee is, maar mocht je t.z.t. een keertje op vakantie gaan of whatever, ik stel me graag als poezenoppas beschikbaar
Hahaha, ik kom nu wel heel desperate over hè?
Nee, weet je..ik baal gewoon zo! Niet om jou, absoluut niet, ik was het er juist helemaal mee eens toen Leo jou voorstelde.
Maar gewoon, ach, je begrijpt me. Ik had me er echt heel erg op verheugd om die twee kleintjes te zien opgroeien en te verzorgen.
Het had voor mij namelijk ook een wat diepere betekenis dan 'gewoon twee katjes nemen'.
Nou goed. Het is duidelijk lijkt me. Ik ga er niet te lang over doorzagen, ik voel me echt een tut nu, haha. En dan heb ik ze (gelukkig dan nu eigenlijk) nog niet eens in het echt gezien en vastgehouden. Kun je nagaan! Ben dan ook blij dat ik vandaag naar de huisarts geweest ben en niet pas na de afspraak van maandag bijvoorbeeld of nog later.
Nou lieve Leo, ik vind jou geweldig in ieder geval en bedankt voor de voorpret d.m.v. je verhalen en foto's. Ook al eindigt het zo. Je bent de beste kattenoma die die kleintjes maar kunnen wensen. Ik weet zeker dat het geweldig leuke katten worden! Allemaal trouwens..! Geef ze maar een extra knuffel.
I`ve learned so much from my mistakes.. I`m thinking of making a few more.
vrijdag 24 april 2009 om 17:01
Jeetje, wat lees ik nu, zeg! LaVie: wat jammer dat de keuze je inderdaad ontnomen is door je huisarts... Vind het inderdaad wel een tikkie kort door de bocht van je huisarts, zoals hij reageert mogen mensen met hooikoorts dus ook maar niet meer de straat op als er pollen in de lucht zitten... Want dan jagen ze de gezondheidzorg op kosten. Belachelijk dus, maar goed, daar heb je niets aan nu.
Ben wel blij dat de katjes nu samen naar Sarah Scott gaan, anders had ik me ook (geheel) vrijwillig aangemeld, hoor!
In mijn geval is het ook niet verstandig om nog katjes te gaan nemen aangezien ik een hondenkennel ben begonnen... Er zitten 2 honden bij die niet van katten houden, dus is het al zielig genoeg dat Bonnie bijna nooit meer beneden komt.... Zucht....
Nogmaals sterkte, LaVie!
Ben wel blij dat de katjes nu samen naar Sarah Scott gaan, anders had ik me ook (geheel) vrijwillig aangemeld, hoor!
In mijn geval is het ook niet verstandig om nog katjes te gaan nemen aangezien ik een hondenkennel ben begonnen... Er zitten 2 honden bij die niet van katten houden, dus is het al zielig genoeg dat Bonnie bijna nooit meer beneden komt.... Zucht....
Nogmaals sterkte, LaVie!
"Please God, if you can't make me thin, make my friends fat!"
vrijdag 24 april 2009 om 17:06
La Vie Ik begrijp je
En die kattenoppas is nog helemaal geen slecht idee
Ik woon net over de grens in Duitsland, ga dit jaar waarschijnlijk niet op vakantie. Maar we hebben wél een enorme tuin waar je kids (jij hebt er ook twee toch?) zich wel zullen vermaken. Ik ga het in elk geval zeker weten onthouden!
En die kattenoppas is nog helemaal geen slecht idee
Ik woon net over de grens in Duitsland, ga dit jaar waarschijnlijk niet op vakantie. Maar we hebben wél een enorme tuin waar je kids (jij hebt er ook twee toch?) zich wel zullen vermaken. Ik ga het in elk geval zeker weten onthouden!
vrijdag 24 april 2009 om 17:13
Oh, Duitsland. Hihi. Never mind...
En ik bedoelde dan ook eigenlijk nog eens logeerpartijtjes hier bij mij thuis. Zie je, ik had het ook helemaal niet moeten schrijven
Beschouw dit maar als de laatste restjes 'krampachtig vasthouden aan...'
Wel jammer hoor, dat je zo ver woont!
Netje, ja, dat zei ik dus ook, maar mijn HA haakte daar meteen op in door te zeggen dat mensen daar niets aan kunnen doen zeg maar. En hier kon ik wél wat aan doen. Dit was dan ook niet te vergelijken zei hij.. stomme lul. Ach welnee, hij heeft ook gelijk.
Maar als ik misschien een HA had getroffen die zelf gek was op katten, dan had het misschien anders gelopen. Rare gedachte! Bizar eigenlijk dat hij dus de beslissing voor me heeft genomen.
Tja.
En ik bedoelde dan ook eigenlijk nog eens logeerpartijtjes hier bij mij thuis. Zie je, ik had het ook helemaal niet moeten schrijven
Beschouw dit maar als de laatste restjes 'krampachtig vasthouden aan...'
Wel jammer hoor, dat je zo ver woont!
Netje, ja, dat zei ik dus ook, maar mijn HA haakte daar meteen op in door te zeggen dat mensen daar niets aan kunnen doen zeg maar. En hier kon ik wél wat aan doen. Dit was dan ook niet te vergelijken zei hij.. stomme lul. Ach welnee, hij heeft ook gelijk.
Maar als ik misschien een HA had getroffen die zelf gek was op katten, dan had het misschien anders gelopen. Rare gedachte! Bizar eigenlijk dat hij dus de beslissing voor me heeft genomen.
Tja.
I`ve learned so much from my mistakes.. I`m thinking of making a few more.
