Thuis
alle pijlers
Ik word oma!
woensdag 18 februari 2009 om 11:06
Mijn grijze poes is zwanger!
Ik denk een week of drie, vier, 21 of 28 dagen dus en dan moet ze tussen de 59ste en 70ste dag bevallen las ik.
Hoewel ik 40 ben en al mijn hele leven katten heb, is er nog nooit een nest poezen in mijn nabijheid geboren en al helemaal niet bij mij in huis. Ik vind het dus ontzettend spannend.
Wat kan ik doen voor mijn zwangere lieve dier? Waar moet ik op letten? Do's en dont's, voeding, voorbereidingen en omgang met de andere 4 katten.
Kunnen jullie met me meedenken?
Ik denk een week of drie, vier, 21 of 28 dagen dus en dan moet ze tussen de 59ste en 70ste dag bevallen las ik.
Hoewel ik 40 ben en al mijn hele leven katten heb, is er nog nooit een nest poezen in mijn nabijheid geboren en al helemaal niet bij mij in huis. Ik vind het dus ontzettend spannend.
Wat kan ik doen voor mijn zwangere lieve dier? Waar moet ik op letten? Do's en dont's, voeding, voorbereidingen en omgang met de andere 4 katten.
Kunnen jullie met me meedenken?
zaterdag 25 april 2009 om 22:37
zaterdag 25 april 2009 om 23:24
Mamz, lief van je, had je niet hoeven doen hoor. Dat van de verwijzing had ik inderdaad ook al zo bedacht. In mijn geval dus waarschijnlijk geen optie, helaas.
Shebyte, mijn email is lavie.enrose@hotmail.com
ik zou graag met je mailen, want ik vind het nog steeds een heel leuk idee om een poezen oppas te zijn!
Shebyte, mijn email is lavie.enrose@hotmail.com
ik zou graag met je mailen, want ik vind het nog steeds een heel leuk idee om een poezen oppas te zijn!
I`ve learned so much from my mistakes.. I`m thinking of making a few more.
zondag 26 april 2009 om 15:06
Wat vervelend voor je la vie! Je had je er zo op verheugd.
Ik vind dat de huisarts het echt nogal lomp heeft gebracht, maar ik ben het ook wel eens met poez.
Zo'n allergie kun je (deels) onderdrukken met pilletjes, maar zóveel smaakjes pilletjes zijn er nu ook weer niet, dus als ze uiteindelijk niet meer werken ben je alsnog ver van huis. Als je van een kras al heel veel last krijgt, is het voor je eigen gezondheid gewoonweg niet goed . Er zijn wel desensibilisatiekuren, maar het duurt 3 tot 5 jaar voor die goed aanslaan en het slagingspercentage is zeker geen 100%....
Maar rot is het zeker! Misschien is het een idee om toch via een (andere?) huisarts je te laten doorverwijzen naar een allergoloog en te bespreken of zo'n kuur geschikt is voor je. Dan kun je in ieder geval over 3 tot 5 jaar aan katten beginnen .
Sarah, wel heel leuk dat jij nu de trotse poezenmamma wordt van leo's kittens.
Ik vind dat de huisarts het echt nogal lomp heeft gebracht, maar ik ben het ook wel eens met poez.
Zo'n allergie kun je (deels) onderdrukken met pilletjes, maar zóveel smaakjes pilletjes zijn er nu ook weer niet, dus als ze uiteindelijk niet meer werken ben je alsnog ver van huis. Als je van een kras al heel veel last krijgt, is het voor je eigen gezondheid gewoonweg niet goed . Er zijn wel desensibilisatiekuren, maar het duurt 3 tot 5 jaar voor die goed aanslaan en het slagingspercentage is zeker geen 100%....
Maar rot is het zeker! Misschien is het een idee om toch via een (andere?) huisarts je te laten doorverwijzen naar een allergoloog en te bespreken of zo'n kuur geschikt is voor je. Dan kun je in ieder geval over 3 tot 5 jaar aan katten beginnen .
Sarah, wel heel leuk dat jij nu de trotse poezenmamma wordt van leo's kittens.
dinsdag 28 april 2009 om 23:16
Hai Meissies,
Ja het gaat goed hoor. Ik kreeg vandaag een pakket van La Vie en Rose en haar dochter met lieve spulletjes voor de poesjes en een kaart er bij. Zó lief. Ben er helemaal van onder de indruk.....
voor julllie....
Met de poesjes gaat het zó goed.
Ze eten me de oren van het hoofd en vandaag, aan het eind van de dag zijn ze voor het eerst buiten het kattenhuis geweest. Hekje opengezet en een voor een gingen ze op onderzoek uit. Prachtig gezicht. Een uur hebben ze rondgestruind, toen vond moeder het genoeg en die sommeerde iedereen weer binnen de hekken. Ze ging er zelf bij liggen en al lurkend aan de uitgezakte borsten van moeder viel iedereen op en over elkaar in slaap.
De voedingen moet ik nu af gaan bouwen vertelde mijn poezengoeroe mij. Zij fokt main coons en ik ben gisteren bij haar op bezoek geweest. Zij heeft nu een nest met 3, 12 weken oude, prachtige dieren, in allerlei kleuren rood. Beeldschoon! Ze weet veel van katten en van hoe het allemaal moet en ik weet niks, dat bleek nu maar weer. Ik geef wel vlees maar ook nog steeds 5 x per dag de fles. Geen wonder dat die 3 fleskonijnen al meer dan een pond wegen!
Nu geef ik dus 3 flessen per dag en de rest moeten ze doen met kittenbrokjes en vochtig voer met melk er doorheen. Ik moet sommigen op z'n kop houden en er met hun snufferd vlak boven hangen voor ze door hebben dat er gegeten kan worden.
Ze gaan straks echt de wijde wereld in. Als in; mijn huis in, want naar buiten mag niet. Dat ga ik hoe dan ook voorkomen voordat ze een half jaar oud zijn of zo. Met die weg voor de deur (alleen bestemmingsverkeer, maar toch wordt er te hard gereden) neem ik geen enkel risico.
Donderdag zijn ze alweer 5 weken! Ik ben hondsmoe van dat voedingen geven, ik moet nodig weer eens bijslapen maar wat een genot, die jongens en meid!
Ja het gaat goed hoor. Ik kreeg vandaag een pakket van La Vie en Rose en haar dochter met lieve spulletjes voor de poesjes en een kaart er bij. Zó lief. Ben er helemaal van onder de indruk.....
voor julllie....
Met de poesjes gaat het zó goed.
Ze eten me de oren van het hoofd en vandaag, aan het eind van de dag zijn ze voor het eerst buiten het kattenhuis geweest. Hekje opengezet en een voor een gingen ze op onderzoek uit. Prachtig gezicht. Een uur hebben ze rondgestruind, toen vond moeder het genoeg en die sommeerde iedereen weer binnen de hekken. Ze ging er zelf bij liggen en al lurkend aan de uitgezakte borsten van moeder viel iedereen op en over elkaar in slaap.
De voedingen moet ik nu af gaan bouwen vertelde mijn poezengoeroe mij. Zij fokt main coons en ik ben gisteren bij haar op bezoek geweest. Zij heeft nu een nest met 3, 12 weken oude, prachtige dieren, in allerlei kleuren rood. Beeldschoon! Ze weet veel van katten en van hoe het allemaal moet en ik weet niks, dat bleek nu maar weer. Ik geef wel vlees maar ook nog steeds 5 x per dag de fles. Geen wonder dat die 3 fleskonijnen al meer dan een pond wegen!
Nu geef ik dus 3 flessen per dag en de rest moeten ze doen met kittenbrokjes en vochtig voer met melk er doorheen. Ik moet sommigen op z'n kop houden en er met hun snufferd vlak boven hangen voor ze door hebben dat er gegeten kan worden.
Ze gaan straks echt de wijde wereld in. Als in; mijn huis in, want naar buiten mag niet. Dat ga ik hoe dan ook voorkomen voordat ze een half jaar oud zijn of zo. Met die weg voor de deur (alleen bestemmingsverkeer, maar toch wordt er te hard gereden) neem ik geen enkel risico.
Donderdag zijn ze alweer 5 weken! Ik ben hondsmoe van dat voedingen geven, ik moet nodig weer eens bijslapen maar wat een genot, die jongens en meid!
woensdag 29 april 2009 om 20:10
Lees af en aan mee, maar wat een schatjes! Wij hebben onze poes alweer 3 jaar geleden in moeten laten slapen op de mooie leeftijd van bijna 17 jaar maar mis haar nog dagelijks. We kunnen in ons nieuwe huis geen poes houden (kan ze niet naar buiten om lekker te rommelen want in de stad) dus ik leef hier lekker 2e hands mee met alle poezenperikelen.
zondag 3 mei 2009 om 22:19
Leo, wat een leuk verhaal weer! Ik lees het allemaal met plezier mee!
En JAAAAA, onze nieuwe aanwinst is gearriveerd!! Het is zo'n lief klein grijs bolletje! Hij is niet makkelijk goed op de foto te krijgen (wat is zo'n hummel beweeglijk) dus meestal staat er alleen een oor, staart of kont op de foto maar hier 2 redelijk gelukte exemplaren:
En JAAAAA, onze nieuwe aanwinst is gearriveerd!! Het is zo'n lief klein grijs bolletje! Hij is niet makkelijk goed op de foto te krijgen (wat is zo'n hummel beweeglijk) dus meestal staat er alleen een oor, staart of kont op de foto maar hier 2 redelijk gelukte exemplaren:
Ik ben mijn eigen bananenschil
maandag 4 mei 2009 om 16:41
Hoi Yoels, wat een moppie hè. Het is een Burmees (kruisvariant van Siamees). Helaas is 'ie nu ziekjes (flinke ent-reactie) en snottert vrolijk in het rond. Voor de zekerheid ff met hem naar de dierenarts geweest en heb (ook voor de zekerheid) antibiotica voor hem meegekregen. Hij krijgt dit sinds zaterdag en hoop dat het nu toch maar snel beter gaat want de spetters vliegen af en toe in het rond Ook krijgt hij Otrivin voor baby's om de boel een beetje open te houden. Arm ventje... Nou ja, het is een vrolijke snotterboel hier want ik (én Olief) zijn allebei snotverkouden (geweest). Man, man wat een snottebellen, we hebben de zakdoekjesindustrie gelijk door de kredietcrisis heengeholpen
Ik ben mijn eigen bananenschil
maandag 4 mei 2009 om 19:28
Daar ben ik weer, Kootje de Beer met een paar foto's uit mijn fotofagboek.
Dit ben ik dus, met een melksnor en borst, ik knoei namelijk altijd heel erg. Dit was wel een dag of 10 geleden trouwens, dat moet ik er bij zeggen, inmiddels krijgen we geen melk meer. Alleen mijn zuster Lena wil nog wel eens zó zeuren dat ze nog een fles krijgt. Voor de rest eten wij nu écht grote poezenvoer, uit een echte bak en zo.....
Kijk zie je, hier hebben wij onze bak net bijna leeg....Mijn broer Bloem poseert er bij alsof hij 'm alleen soldaat heeft gemaakt maar nee, we hebben allemaal geholpen!
En hier zie je mijn broer Lucas, op zijn rug, de dikste stevigste van het hele nest. Hij slobbert nog iedere keer bij moeder én eet van de harde en zachte brokken!
Zelf doe ik veel aan vechtsport.
Hier zie je hoe ik een beest met veel veren te lijf ga, het moet een muis voorstellen maar inmiddels weten wij hoe een échte muis er uitziet omdat onze moeder die voor ons meeneemt en voor onze ogen doodhockeyd. Als De Vrouw het ziet gaat ze gillen en roepen dat het niet mag maar onze moeder trekt zich daar niks van aan.
Kijk, hier zit ik nog middenin het gevecht.
En hier moet de vijand echt opgeven....
En hier moest ik dan weer opgeven omdat mijn broer Bloem me besprong.
Lucas, Lena en Dorus kijken liever toe, die zijn niet zo van de sport na het eten.
We drinken nog wel bij onze moeder maar we worden er wel echt te groot voor nu, het ziet er zó uit als we met z'n allen aan de tepel willen....
Nou, dag allemaal, see ya, ik ga nog even die vermaledijde Marsipulami te grazen nemen en dan noem ik het weer een dag!
Toedeloe!
Kootje
Dit ben ik dus, met een melksnor en borst, ik knoei namelijk altijd heel erg. Dit was wel een dag of 10 geleden trouwens, dat moet ik er bij zeggen, inmiddels krijgen we geen melk meer. Alleen mijn zuster Lena wil nog wel eens zó zeuren dat ze nog een fles krijgt. Voor de rest eten wij nu écht grote poezenvoer, uit een echte bak en zo.....
Kijk zie je, hier hebben wij onze bak net bijna leeg....Mijn broer Bloem poseert er bij alsof hij 'm alleen soldaat heeft gemaakt maar nee, we hebben allemaal geholpen!
En hier zie je mijn broer Lucas, op zijn rug, de dikste stevigste van het hele nest. Hij slobbert nog iedere keer bij moeder én eet van de harde en zachte brokken!
Zelf doe ik veel aan vechtsport.
Hier zie je hoe ik een beest met veel veren te lijf ga, het moet een muis voorstellen maar inmiddels weten wij hoe een échte muis er uitziet omdat onze moeder die voor ons meeneemt en voor onze ogen doodhockeyd. Als De Vrouw het ziet gaat ze gillen en roepen dat het niet mag maar onze moeder trekt zich daar niks van aan.
Kijk, hier zit ik nog middenin het gevecht.
En hier moet de vijand echt opgeven....
En hier moest ik dan weer opgeven omdat mijn broer Bloem me besprong.
Lucas, Lena en Dorus kijken liever toe, die zijn niet zo van de sport na het eten.
We drinken nog wel bij onze moeder maar we worden er wel echt te groot voor nu, het ziet er zó uit als we met z'n allen aan de tepel willen....
Nou, dag allemaal, see ya, ik ga nog even die vermaledijde Marsipulami te grazen nemen en dan noem ik het weer een dag!
Toedeloe!
Kootje
