Thuis
alle pijlers
Spijt van verhuizing
woensdag 30 oktober 2019 11:09
Goedemorgen allemaal,
Sinds 16 september zijn mijn partner en ik eigenaar van onze nieuwe woning. We zijn van een stad naar een naastgelegen dorp verhuisd. Het huis wat we verkocht hebben was ‘af’ en van alle gemakken voorzien. Het grote nadeel was dat het aan een drukke weg lag. De wijk waarin het huis staat was heel fijn en we zijn daar ook beide opgegroeid.
De woning die we gekocht hebben is netjes, maar niet zover ‘af’ en van alle gemakken voorzien. Gaandeweg kom ik erachter dat ik toch mis wat ik achtergelaten heb. Fijne voorzieningen dicht in de buurt, vrienden om de hoek etc.
Het is natuurlijk nog maar heel kort geleden dat we verhuisd zijn, maar voor mij staat vast dat ik terug wil naar de stad en de wijk waarin ik opgegroeid ben.
Mijn partner benadrukte het door te zeggen dat ik nooit goed beseft heb wat ik had. Daar ben ik het volledig mee eens. Overigens vind mijn partner het nieuwe huis prima, maar hij vind het wel vreselijk dat ik ongelukkig ben.
Iemand in een soortgelijke situatie gezeten? Heb je uiteindelijk kunnen wennen of toch besloten weer te verkopen?
Groetjes!
Sinds 16 september zijn mijn partner en ik eigenaar van onze nieuwe woning. We zijn van een stad naar een naastgelegen dorp verhuisd. Het huis wat we verkocht hebben was ‘af’ en van alle gemakken voorzien. Het grote nadeel was dat het aan een drukke weg lag. De wijk waarin het huis staat was heel fijn en we zijn daar ook beide opgegroeid.
De woning die we gekocht hebben is netjes, maar niet zover ‘af’ en van alle gemakken voorzien. Gaandeweg kom ik erachter dat ik toch mis wat ik achtergelaten heb. Fijne voorzieningen dicht in de buurt, vrienden om de hoek etc.
Het is natuurlijk nog maar heel kort geleden dat we verhuisd zijn, maar voor mij staat vast dat ik terug wil naar de stad en de wijk waarin ik opgegroeid ben.
Mijn partner benadrukte het door te zeggen dat ik nooit goed beseft heb wat ik had. Daar ben ik het volledig mee eens. Overigens vind mijn partner het nieuwe huis prima, maar hij vind het wel vreselijk dat ik ongelukkig ben.
Iemand in een soortgelijke situatie gezeten? Heb je uiteindelijk kunnen wennen of toch besloten weer te verkopen?
Groetjes!
woensdag 30 oktober 2019 12:56
Mijn partner is zeker bereid terug te verhuizen, omdat hij ziet hoe ongelukkig ik ben.pamelacourson schreef: ↑30-10-2019 12:18Geef het inderdaad nog een kans. Misschien heb je het al gezegd, maar is je partner bereid terug te verhuizen? En hoezo heb je hier geen rust? Zit dat in jouzelf of heb je overlast van buren of iets dergelijks?
Ik heb lang spijt gehad van onze verhuizing naar het buitengebied, ik ben ook meer een stadsmens. Heb er destijds mee ingestemd omdat andere opties nog minder waren. Maar mijn man wilde absoluut niet weer verhuizen en dus had ik me erbij neer te leggen. Het klopt bij mij wel wat je zegt: in de lente/zomer heb ik het hier veel meer naar mijn zin. Mooie natuur en veel mensen, lekkere tuin tegenover stil, donker, alles kaal etc. Ik zou dus sowieso nog een tijdje doorzetten. Terug kun je altijd nog. Ik heb uiteindelijk steeds meer de voordelen ingezien van hier wonen én, het allerbelangrijkste, het huis beetje bij beetje helemaal naar mijn zin gemaakt. Knus, gezellig, af en mijn smaak. Gelukkig maakt het mijn man niet zoveel uit hoe de inrichting is. Maar dat heeft echt heel erg geholpen, dat ik me heel erg thuis voel in het huis zelf en dat ik de rust nu waardeer. De buurt en mensen vind ik nog steeds niks, maar ik ben eigenlijk vrij snel in de stad en de extra parkeerkosten neem ik voor lief. Ik ga er lekker vaak heen en ga dan ook niet moeilijk doen met de bus en zo.
Al met al heeft het wel een paar jaar geduurd, had eerder gekund als we het huis sneller hadden aangepakt. Ik denk dat het voor jou ook goed is om het huis meteen aan te pakken en in te richten zoals jij je er fijn bij voelt.
De rust vind ik deels in mijzelf niet, maar ook in de omgeving niet. Je gaat natuurlijk ook overal op letten als je niet lekker in je vel zit.
Van de directe buren heb ik totaal geen overlast. Wel zit onze tuin aan alle kanten ingebouwd tussen de huizen. Hier heb ik bij de bezichtiging totaal niet op gelet. In de zomer lig je dus sowieso niet lekker privé in je eigen tuin.
In de oude woning hadden we vrij uitzicht in de achtertuin.
Allemaal bedankt voor de reacties en/of uitleg!
woensdag 30 oktober 2019 13:02
Ik ben niet van de onverwachte bezoekjes. Mensen zijn altijd welkom, maar kondig het van tevoren even aan. In onze oude woning gebeurde dit heel vaak. Mijn man vind dat geen probleem en daarom is daar eigenlijk nooit iets over gezegd. Maar dat er nu ineens nagenoeg niemand meer komt is natuurlijk het andere uiterste.
Daarnaast had ik een buurvrouw die haar hond hele dagen alleen liet. En dan niet binnen maar in de tuin. Om gek van te worden. Uiteraard heb ik haar daar op aangesproken maar daar is weinig uitgekomen. Uiteindelijk verdere stappen ondernomen waardoor het allemaal niet gezelliger werd. Al met al heeft zij haar huis een paar weken nadat wij ons huis te koop hadden gezet ook te koop gezet....
Bij onze nieuwe woning ligt een braakliggend terrein waar ook een blaffende waakhond op zit. Zelfs in de nacht. Dat soort dingen hou je denk ik toch overal.....
woensdag 30 oktober 2019 13:35
Ach, ik leef zo mee. Woon al 13 jaar in een deel van het land waar ik niet wil zijn. Vrienden/familie komen zelden of nooit meer langs 'want het is zo ver'. De omgeving is armoedig en druk. Nieuwe vrienden maken lukt nauwelijks omdat we hier met de nek aangekeken worden omdat we niet 'van hier' zijn.
Maar... ik kwam hier terecht omdat er toch gewerkt moet worden, en geld verdiend. Dat was in de oude woonplaats niet mogelijk. Nu kan ik fietsend naar mijn leuke werk. En het huis zélf is hartstikke fijn.
We doen het er maar mee - maar als ik toen wist wat ik nu weet, had ik me misschien ook wel bedacht.
Dus lieve xAnnikax, ik hoop heel erg voor je dat je je draai nog gaat vinden want ongelukkig zijn van je woonplaats gaat niet in je koude kleren zitten.
Maar... ik kwam hier terecht omdat er toch gewerkt moet worden, en geld verdiend. Dat was in de oude woonplaats niet mogelijk. Nu kan ik fietsend naar mijn leuke werk. En het huis zélf is hartstikke fijn.
We doen het er maar mee - maar als ik toen wist wat ik nu weet, had ik me misschien ook wel bedacht.
Dus lieve xAnnikax, ik hoop heel erg voor je dat je je draai nog gaat vinden want ongelukkig zijn van je woonplaats gaat niet in je koude kleren zitten.
woensdag 30 oktober 2019 15:42
Bedankt voor je reactie!Schriftje schreef: ↑30-10-2019 13:35Ach, ik leef zo mee. Woon al 13 jaar in een deel van het land waar ik niet wil zijn. Vrienden/familie komen zelden of nooit meer langs 'want het is zo ver'. De omgeving is armoedig en druk. Nieuwe vrienden maken lukt nauwelijks omdat we hier met de nek aangekeken worden omdat we niet 'van hier' zijn.
Maar... ik kwam hier terecht omdat er toch gewerkt moet worden, en geld verdiend. Dat was in de oude woonplaats niet mogelijk. Nu kan ik fietsend naar mijn leuke werk. En het huis zélf is hartstikke fijn.
We doen het er maar mee - maar als ik toen wist wat ik nu weet, had ik me misschien ook wel bedacht.
Dus lieve xAnnikax, ik hoop heel erg voor je dat je je draai nog gaat vinden want ongelukkig zijn van je woonplaats gaat niet in je koude kleren zitten.
Fijn dat je mijn gevoel begrijpt!
Wel goed dat bij jou het huis in ieder geval bevalt! Daar heb ik me deels ook op verkeken.
We gaan nu gewoon proberen dingen af te maken en het thuisgevoel te creëeren en als ik me zo blijf voelen gaat het op termijn weer in de verkoop.
woensdag 30 oktober 2019 15:47
Dag xAnnikax, Wat jammer nou dat het huis zelf ook nog tegenvalt. Ja, dan zou ik ook ongelukkig worden. Zet dan je schouders er maar onder om er iets moois en gezelligs van te maken. De feestdagen liggen om de hoek! Elk huis is/wordt gezellig van lampjes, kaarsjes, eventueel een kerstboom. En véél planten. Kop op en sterkte.
woensdag 30 oktober 2019 16:53
Die planten worden geen succes met 2 katten in huis!Schriftje schreef: ↑30-10-2019 15:47Dag xAnnikax, Wat jammer nou dat het huis zelf ook nog tegenvalt. Ja, dan zou ik ook ongelukkig worden. Zet dan je schouders er maar onder om er iets moois en gezelligs van te maken. De feestdagen liggen om de hoek! Elk huis is/wordt gezellig van lampjes, kaarsjes, eventueel een kerstboom. En véél planten. Kop op en sterkte.
woensdag 30 oktober 2019 16:59
woensdag 30 oktober 2019 17:02
Hoe bedoel je dat?
woensdag 30 oktober 2019 19:37
woensdag 30 oktober 2019 21:59
Natuurlijk kan je nog wennen maar je vraagt naar ervaringen van anderen en ik heb (net) besloten om weer te verhuizen. Ik denk dat ik een jaar geleden in een topic van iemand anders heb gereageerd (soortgelijke situatie van jou) dat je het de tijd moet geven etc. maar nu na een jaar kan ik dus zeggen dat niet alles went en dat je dus (opeens) kunt besluiten om terug te verhuizen.
Ik heb al een ander huis gekocht en mijn huidige woning gaat dus na 1,5 jaar weer de verkoop in. Ik had het anderhalf jaar geleden niet voor mogelijk gehouden dat ik er nu zo anders in zou staan maar dat is dus wel het geval!
Ik heb al een ander huis gekocht en mijn huidige woning gaat dus na 1,5 jaar weer de verkoop in. Ik had het anderhalf jaar geleden niet voor mogelijk gehouden dat ik er nu zo anders in zou staan maar dat is dus wel het geval!
donderdag 31 oktober 2019 00:54
Fijn om te lezen dat ik niet de enige ben hoe vervelend ik het ook voor anderen vind!venessa schreef: ↑30-10-2019 21:59Natuurlijk kan je nog wennen maar je vraagt naar ervaringen van anderen en ik heb (net) besloten om weer te verhuizen. Ik denk dat ik een jaar geleden in een topic van iemand anders heb gereageerd (soortgelijke situatie van jou) dat je het de tijd moet geven etc. maar nu na een jaar kan ik dus zeggen dat niet alles went en dat je dus (opeens) kunt besluiten om terug te verhuizen.
Ik heb al een ander huis gekocht en mijn huidige woning gaat dus na 1,5 jaar weer de verkoop in. Ik had het anderhalf jaar geleden niet voor mogelijk gehouden dat ik er nu zo anders in zou staan maar dat is dus wel het geval!
Hopelijk is het voor ons financieel haalbaar om terug te verhuizen naar de stad/onze oude buurt als ik echt niet kan wennen. Ben de afgelopen dagen veel in mijn oude buurt geweest en moet zeggen dat ik me wel wat beter voel. Het voelt vertrouwd en wilde even kijken of ik door dat gevoel misschien wat op zou knappen en dat is echt het geval.
Jij ook erg bedankt voor je reactie!!
donderdag 31 oktober 2019 00:58
Ik ben ook redelijk aan het verpieteren.
Gelukkig heb ik overdag afleiding van onze beestenbende en heb ik expres elke dag iets gepland om in ieder geval even de deur uit te zijn. In de avond is mijn man weer thuis en dat scheelt ook!
donderdag 31 oktober 2019 10:44
Hier heb ik zelf ook een tijd lang hetzelfde gevoel gehad na onze verhuizing. Zijn dit voorjaar verhuisd naar een ander dorp, met meer voorzieningen, maar oh wat miste ik ons oude dorpje. En huis. Het oude huis was nagenoeg helemaal af naar onze smaak. Dit huis is ook helemaal af, maar niet onze smaak. Hoeven dus geen grote verbouwingen te doen, maar wel persoonlijk maken. En daar zijn we druk mee bezig.
Het heeft bij mij echt 7 maanden geduurd voordat ik kon zeggen dat ik toch wel blij met ons huis en dorp ben, en als ik nu door ons oude dorp rijd, denk ik wel:wat zou ik hier nog moeten zoeken?
Het kan dus wel dat je gevoel nog omslaat. Ik zou het sowieso een jaar de tijd geven, en mocht je dan nog zo ongelukkig zijn dan snel het huis weer verkopen en terug gaan.
Het heeft bij mij echt 7 maanden geduurd voordat ik kon zeggen dat ik toch wel blij met ons huis en dorp ben, en als ik nu door ons oude dorp rijd, denk ik wel:wat zou ik hier nog moeten zoeken?
Het kan dus wel dat je gevoel nog omslaat. Ik zou het sowieso een jaar de tijd geven, en mocht je dan nog zo ongelukkig zijn dan snel het huis weer verkopen en terug gaan.
donderdag 31 oktober 2019 12:04
Bedankt voor je reactie!gekoproze schreef: ↑31-10-2019 10:44Hier heb ik zelf ook een tijd lang hetzelfde gevoel gehad na onze verhuizing. Zijn dit voorjaar verhuisd naar een ander dorp, met meer voorzieningen, maar oh wat miste ik ons oude dorpje. En huis. Het oude huis was nagenoeg helemaal af naar onze smaak. Dit huis is ook helemaal af, maar niet onze smaak. Hoeven dus geen grote verbouwingen te doen, maar wel persoonlijk maken. En daar zijn we druk mee bezig.
Het heeft bij mij echt 7 maanden geduurd voordat ik kon zeggen dat ik toch wel blij met ons huis en dorp ben, en als ik nu door ons oude dorp rijd, denk ik wel:wat zou ik hier nog moeten zoeken?
Het kan dus wel dat je gevoel nog omslaat. Ik zou het sowieso een jaar de tijd geven, en mocht je dan nog zo ongelukkig zijn dan snel het huis weer verkopen en terug gaan.
Zoals ik me nu het grootste deel van de tijd voel zet ik het het liefst vandaag nog te koop. Ik besef me dat dat niet reëel is, maar ik denk dat als ik het een jaar de tijd geef ik in een heel diep dal beland.
Maar we gaan het zien.
donderdag 31 oktober 2019 12:09
Dat denk ik ook TO, geef je zelf even.Moontje138 schreef: ↑30-10-2019 11:17Je woont er nog maar 7 weken.... denk dat je gewoon heel erg moet wennen. Probeer het positieve van je nieuwe woonplaats te zien.
Een verhuizing geeft erg veel stress, ik moest daar in ieder geval echt een maand of 3 van bijkomen.
Ik woon nu bijna 3 jaar in een geweldig huisje op een geweldige plek, toen ik hier kwam wonen was ik dat de 2e keer in een jaar dat ik verhuisde.
Ik kon ook maar moeilijk wennen, terwijl ik notabene naar een veel leuker huis op een veel leukere plek ging, maar daar heb ik na alle stress en gedoe echt even tijd voor moeten nemen.
Mijn advies is dus om jezelf echt even tijd te gunnen, doe rustig aan en wees vooral lief voor jezelf!
Nogmaals verhuizen is gewoon retezwaar.
Houd je taai
vrijdag 1 november 2019 10:37
Bedankt voor je reactie!venessa schreef: ↑30-10-2019 21:59Natuurlijk kan je nog wennen maar je vraagt naar ervaringen van anderen en ik heb (net) besloten om weer te verhuizen. Ik denk dat ik een jaar geleden in een topic van iemand anders heb gereageerd (soortgelijke situatie van jou) dat je het de tijd moet geven etc. maar nu na een jaar kan ik dus zeggen dat niet alles went en dat je dus (opeens) kunt besluiten om terug te verhuizen.
Ik heb al een ander huis gekocht en mijn huidige woning gaat dus na 1,5 jaar weer de verkoop in. Ik had het anderhalf jaar geleden niet voor mogelijk gehouden dat ik er nu zo anders in zou staan maar dat is dus wel het geval!
Dat we terug gaan is zeker, alleen nog niet op welke termijn. Ik heb nu helaas geen andere keuze dan er maar het beste van maken dus dat probeer ik ook. Heb afgelopen week bij mijn vader gelogeerd om te kijken of dat wat rust gaf. Dat is in mijn oude stad en wijk. Zelfs om de hoek bij onze oude woning. Ik voelde me daar zeker weer thuis, maar miste mijn man dus ben sinds gisteravond weer thuis. Mijn thuis is bij mijn man en onze dieren. Het liefst in mijn oude omgeving. Mochten we de Staatsloterij winnen dan is alles zo opgelost
Voor nu inderdaad klussen, het huis een thuis maken en elke dag even de deur uit. En heel hard sparen. Daarna zien we wel verder.
vrijdag 1 november 2019 10:57
Niet alles gelezen, maar pas wel op de je terugverhuizen niet in je hoofd hetzelfde maakt als 'in je oude huis en in je oude situatie zitten'. Voorbeeldje: ik heb wel eens heimwee naar de plaats waar ik opgegroeid ben. Maar als ik er dan wat langer over nadenk, realiseer ik me dat ik heimwee heb naar mijn onbezorgde, vrije leventje van toen en het gevoel daarbij. Niet naar de plek zelf.
Iemand plaatste al een opmerking over de levensfase van je vrienden. Stel dat jullie terug naar je oude wijk verhuizen, en vervolgens twee vriendinnen net gaan verhuizen. Vind je het dan nog zo leuk daar?
Allemaal vragen waar je rustig over na moet denken zonder nog in verhuistroep etc te zitten. Succes!
Iemand plaatste al een opmerking over de levensfase van je vrienden. Stel dat jullie terug naar je oude wijk verhuizen, en vervolgens twee vriendinnen net gaan verhuizen. Vind je het dan nog zo leuk daar?
Allemaal vragen waar je rustig over na moet denken zonder nog in verhuistroep etc te zitten. Succes!
vrijdag 1 november 2019 11:56
Heel herkenbaar! Ik ben 4 jaar geleden verhuisd naar mijn vriend in een ander gedeelte van het land. Samen zijn we een jaar later naar weer een hele andere plek verhuisd, een middelgrote stad in het oosten. Daar wonen we nu 3 jaar. En het duurde zéker 1,5 jaar voordat ik me hier een beetje thuis voelde. En nog mis ik 'mijn' stad nog iedere dag. Maar inmiddels ben ik wel heel erg verknocht geraakt aan alle redenen waarom we hier zijn gaan wonen: een vrijstaand huis en natuur in de omgeving.
Aansluiting hebben we hier nauwelijks en dus heb ik geaccepteerd dat ik veel in de auto/trein zit naar vrienden. Die ook niet heel vaak hier komen. Maar, daar moet ik bij zeggen, nu ik zelf ook vraag "kom je hier heen", komen ze echt vaker. Zij gaan er ook vanuit dat ik liever naar mijn oude stad kom. Dus geef ook aan wat je wil.
En ik weet niet in welke levensfase je zit, maar mijn vrienden zijn inmiddels ook bijna allemaal die stad uit verhuisd. Na het krijgen van kinderen ging iedereen toch verder buiten de stad wonen. Dus dat wat ik had in die wijk en stad, is er nu ook niet meer. Ze wonen verspreid over het hele land, en klagen zelf ook dat niemand meer op bezoek komt of dat ze vaak moeten reizen voor dingen. Dus in die zin zit iedereen in hetzelfde schuitje. Zou dat bij jou in de aankomende 5 jaar ook kunnen gebeuren?
Geef het in elk geval een jaar. En spendeer de tussenliggende tijd aan het leren kennen van mensen in de buurt. Je hoeft geen vrienden met ze te worden, maar een klein praatje in de straat of een hallo bij de supermarkt werkt al wonderen voor je thuisgevoel.
Gebruik dat jaar ook om het huidige huis echt helemaal gezellig en naar je zin te maken. Bij een verhuizing hoort het vaak nog dat een jaar in de weekenden bezig bent met plinten, lampjes, nieuwe kastjes uitzoeken et cetera. Dat is leuk (vind ik in elk geval) en helpt ook met het een thuis maken.
Vind je het over een jaar nog niks, kan je altijd weer verhuizen. Want dat wat je hebt achtergelaten is er sowieso niet meer he. Ik ga er vanuit dat je niet naar je oude huis terug kunt, dus je moet sowieso een nieuw huis eigen maken. Geef dan eerst dit huis nog even een kans.
Aansluiting hebben we hier nauwelijks en dus heb ik geaccepteerd dat ik veel in de auto/trein zit naar vrienden. Die ook niet heel vaak hier komen. Maar, daar moet ik bij zeggen, nu ik zelf ook vraag "kom je hier heen", komen ze echt vaker. Zij gaan er ook vanuit dat ik liever naar mijn oude stad kom. Dus geef ook aan wat je wil.
En ik weet niet in welke levensfase je zit, maar mijn vrienden zijn inmiddels ook bijna allemaal die stad uit verhuisd. Na het krijgen van kinderen ging iedereen toch verder buiten de stad wonen. Dus dat wat ik had in die wijk en stad, is er nu ook niet meer. Ze wonen verspreid over het hele land, en klagen zelf ook dat niemand meer op bezoek komt of dat ze vaak moeten reizen voor dingen. Dus in die zin zit iedereen in hetzelfde schuitje. Zou dat bij jou in de aankomende 5 jaar ook kunnen gebeuren?
Geef het in elk geval een jaar. En spendeer de tussenliggende tijd aan het leren kennen van mensen in de buurt. Je hoeft geen vrienden met ze te worden, maar een klein praatje in de straat of een hallo bij de supermarkt werkt al wonderen voor je thuisgevoel.
Gebruik dat jaar ook om het huidige huis echt helemaal gezellig en naar je zin te maken. Bij een verhuizing hoort het vaak nog dat een jaar in de weekenden bezig bent met plinten, lampjes, nieuwe kastjes uitzoeken et cetera. Dat is leuk (vind ik in elk geval) en helpt ook met het een thuis maken.
Vind je het over een jaar nog niks, kan je altijd weer verhuizen. Want dat wat je hebt achtergelaten is er sowieso niet meer he. Ik ga er vanuit dat je niet naar je oude huis terug kunt, dus je moet sowieso een nieuw huis eigen maken. Geef dan eerst dit huis nog even een kans.
vrijdag 1 november 2019 16:27
Ik verwacht op dit moment niet dat mijn vriendinnen binnen 5 jaar gaan verhuizen. Mijn hele naaste familie trouwens ook niet. Ik ben 34 en mijn vriendinnen zijn ook allemaal rond die leeftijd.katkaatje schreef: ↑01-11-2019 11:56Heel herkenbaar! Ik ben 4 jaar geleden verhuisd naar mijn vriend in een ander gedeelte van het land. Samen zijn we een jaar later naar weer een hele andere plek verhuisd, een middelgrote stad in het oosten. Daar wonen we nu 3 jaar. En het duurde zéker 1,5 jaar voordat ik me hier een beetje thuis voelde. En nog mis ik 'mijn' stad nog iedere dag. Maar inmiddels ben ik wel heel erg verknocht geraakt aan alle redenen waarom we hier zijn gaan wonen: een vrijstaand huis en natuur in de omgeving.
Aansluiting hebben we hier nauwelijks en dus heb ik geaccepteerd dat ik veel in de auto/trein zit naar vrienden. Die ook niet heel vaak hier komen. Maar, daar moet ik bij zeggen, nu ik zelf ook vraag "kom je hier heen", komen ze echt vaker. Zij gaan er ook vanuit dat ik liever naar mijn oude stad kom. Dus geef ook aan wat je wil.
En ik weet niet in welke levensfase je zit, maar mijn vrienden zijn inmiddels ook bijna allemaal die stad uit verhuisd. Na het krijgen van kinderen ging iedereen toch verder buiten de stad wonen. Dus dat wat ik had in die wijk en stad, is er nu ook niet meer. Ze wonen verspreid over het hele land, en klagen zelf ook dat niemand meer op bezoek komt of dat ze vaak moeten reizen voor dingen. Dus in die zin zit iedereen in hetzelfde schuitje. Zou dat bij jou in de aankomende 5 jaar ook kunnen gebeuren?
Geef het in elk geval een jaar. En spendeer de tussenliggende tijd aan het leren kennen van mensen in de buurt. Je hoeft geen vrienden met ze te worden, maar een klein praatje in de straat of een hallo bij de supermarkt werkt al wonderen voor je thuisgevoel.
Gebruik dat jaar ook om het huidige huis echt helemaal gezellig en naar je zin te maken. Bij een verhuizing hoort het vaak nog dat een jaar in de weekenden bezig bent met plinten, lampjes, nieuwe kastjes uitzoeken et cetera. Dat is leuk (vind ik in elk geval) en helpt ook met het een thuis maken.
Vind je het over een jaar nog niks, kan je altijd weer verhuizen. Want dat wat je hebt achtergelaten is er sowieso niet meer he. Ik ga er vanuit dat je niet naar je oude huis terug kunt, dus je moet sowieso een nieuw huis eigen maken. Geef dan eerst dit huis nog even een kans.
Wij hebben zelf geen kinderen en die gaan er ook niet komen. 1 van mijn vriendinnen heeft een dochtertje en daar blijft het ook bij. Mijn andere vriendinnen hebben geen kinderen en waarschijnlijk komen die er ook niet.
We gaan inderdaad het huis verder op orde maken. Ik rijd vaak nog naar de stad om boodschappen te doen. Bekende winkel, lekker snel omdat je de weg weet, oude bekenden en dat soort dingen. Ik weet dat ik daardoor niet wen, maar dit voelt gewoon even goed.
vrijdag 1 november 2019 17:45
xAnnikax schreef: ↑30-10-2019 11:29
De sociale dingen die we hebben blijven toch grotendeels in de stad, omdat daar al onze vrienden en familie wonen. En omdat de meeste vrienden die we over de vloer kregen in onze oude woning een borreltje wel lekker vinden en ze dus nu een stuk verder moeten fietsen dan voorheen is er ook nog bijna niemand bij ons over de vloer geweest. Dat voelt behoorlijk eenzaam.
De buren zijn heel aardig, maar absoluut niet van onze leeftijd dus daar heb ik geen klik mee. Verder wonen er (jonge) gezinnen in de buurt. Wij hebben geen kinderen, dus ook daar trek ik niet echt naartoe.
In ons oude huis kwamen mensen sneller even langs voor een bakje koffie of een drankje. Die gezelligheid mis ik enorm en ik voel me ontzettend eenzaam in ons nieuwe huis...
Allereerst vervelend dat je je zo rot voelt in je nieuwe woonomgeving. Maar eerlijk gezegd vraag ik me af of het oude zoveel beter was.
Je woont nu anderhalve maand een dorp verderop en je 'vrienden' zijn nog niet geweest omdat het wat verder fietsen is. In mijn ogen is dat dus geen vriendschap. Dat zijn mensen die er alleen maar zijn als ze geen moeite voor je hoeven te doen. In anderhalve maand tijd, kun je toch echt wel eens een vriend opzoeken als het slechts een dorp/paar dorpen verderop is.
Juist omdat je aangeeft eenzaam te zijn, zou ik kijken hoe je in je nieuwe woonplaats mensen kunt leren kennen. Dus toch misschien eens van die gezinnen pf je wat oudere buren uitnodigen voor een kop koffie (je houdt m.i. eenzaamheid ook in stand als je bij voorbaat allerlei mensen uitsluit omdat je meent er geen aansluiting bij te vinden), je aansluiten bij sportclub (als dat gezien ziekte gaat), hobbyclub, naar een buurthuis etc. Misschien helpt dat je om te wennen.
maandag 4 november 2019 09:25
Ik heb inmiddels dusdanige lichamelijke en psychische klachten dat ik zeker weet dat ik terug zal moeten verhuizen om me weer beter te voelen. Dit weekend wel weer een stuk verder gekomen met klussen. Ik kan niet wachten tot we daarmee klaar zijn en we het te koop kunnen zetten.
Bedankt voor alle berichtjes, tips en bemoedigende woorden!![😊]()
Bedankt voor alle berichtjes, tips en bemoedigende woorden!
maandag 4 november 2019 21:44
xAnnikax schreef: ↑04-11-2019 09:25Ik heb inmiddels dusdanige lichamelijke en psychische klachten dat ik zeker weet dat ik terug zal moeten verhuizen om me weer beter te voelen. Dit weekend wel weer een stuk verder gekomen met klussen. Ik kan niet wachten tot we daarmee klaar zijn en we het te koop kunnen zetten.
Bedankt voor alle berichtjes, tips en bemoedigende woorden!![😊]()
Oprechte vraag en geen aanval, mocht dat zo overkomen. Denk je dat je allemaal op kunt lossen met terugverhuizen?
