Spike the dog psych ;-)

Niet serieus bedoeld natuurlijk, dat kwam even naar voren in een ander topic.

Ik geloof niet zo in hondenfluisteraars of dierenrebirthingtherapeuten, maar ik vind het wel erg leuk honden te trainen. Dus bij deze een topic voor mensen die het leuk vinden het daar over te hebben.

Ik ben met name bezig met het trainen van mn jongste hond, met mn oudere kan ik eigenlijk wel lezen en schrijven en met haar volg ik alleen nog trainingen voor de lol. Omdat ze het leuk vindt om aan het werk te zijn, maar het is geen hond om wedstrijden mee te lopen want ze is ontzettend slordig en als ik die slordigheid probeer weg te trainen vindt ze er geen klap meer aan.



Maar dat is ook een van de redenen dat ik er een hond bij heb, en met hem wil ik misschien wel wedstrijden (gehoorzaamheid) gaan lopen. 10 April staan we voor de eerste wedstrijd ingeschreven, dus dat is best een beetje spannend.

Naast gehoorzaamheid doe ik met hem ook jachttraining, maar omdat hij geen jachthond is mag ik niet met hem de KNJV proeven afleggen.



Wie traint er ook met zijn hond, doet misschien wel wedstrijden en vind het leuk hier van gedachten over te wisselen?

quote:zusenzo schreef op 16 maart 2010 @ 13:32:

Ik heb een labrador van 14 maanden oud, een teefje dus.



Ik zou iig het commando maar 1 keer geven en als ze niet reageert dan een keer beter zeggen en haar helpen, zeg maar en het zo langzaam aan weer zo laten worden dat ze weer goed op de stem reageert, dus niet meer met riem of duwen op de kont.



Maar Spijker weet het vast beter.

Ik zou zeker meteen hulp geven (de oefening makkelijker maken) en niet eerst een commando geven, want anders leer je de hond eigenlijk alleen maar aan dat hij het eerste commando prima mag negeren en dat het tweede pas echt iets betekent.



Ik zou niet aan de hond komen of aan de riem trekken, maar ik zou gebruik maken van een handhulp. Ik zou met de clicker werken en meteen clicken zodra hij zit. Dit dan een paar keer kort en snel oefenen, en meteen overstappen op intervalbelonen (dus niet voor iedere zit clicken maar onvoorspelbaar, alleen voor de snelle en rechte zit).

Dan zou ik de handhulp weer weglaten en intervalbelonen houden.



Naast de korte trainingssessie zou ik de hond geen gratis aandacht geven en de zit in huis gebruiken. Hij moet zitten voor zijn eten, hij moet zitten voordat hij de riem omkrijgt, hij moet zitten voor hij de auto in mag, zitten voordat hij geaaid wordt. Dan krijg je vanzelf zoveel oefeningsmomenten (met afwisselende beloningen van eten, naar buiten mogen, mee mogen, aandacht) dat het er in no time weer in zit.

quote:bluesgirl schreef op 16 maart 2010 @ 13:29:

Dat het persoons- en plaatsgebonden is had ik wel door. Ze luistert op cursus meestal redelijk goed, maar op het veldje niet. Het veldje associeert ze met spelen. Dat probeer ik nu een beetje af te leren. Ik vind dat ze in alle gevallen en overal naar mij moet luisteren (lijkt me logisch), en dan kan ze daarna wel de ruimte krijgen om te spelen.

Let wel op dat als je nu altijd doet: éérst luisteren en dán spelen, dat je weer een apart soort situatie aan het creëren bent. Namelijk dat luisteren altijd voor spelen komt en dat je kennelijk tijdens of na spelen niet hoeft te luisteren.

Als je dit altijd zo aanleert en dan geef je opeens wel een commando tijdens of na spelen en je hond doet dat niet, dan betekent dat dus niet dat hij je uitdaagt of stout is. Hij doet alleen precies wat hem is geleerd, en hem is nooit geleerd dat dit commando ook tijdens of na spelen 'werkt'. Ik zou het dus ook niet eerlijk vinden hiervoor te straffen.



Honden generaliseren heel slecht, dus je zou in heel veel verschillende situaties en op verschillende momenten moeten oefenen voor hij snapt dat een commando echt altijd en overal geldt/werkt.

Dus voor spelen, na spelen, tijdens spelen. Op het veldje, in het bos, in de achtertuin, in de stad. Als hij moe is, als hij opgewonden is, als hij trek heeft, als hij net gegeten heeft. Met drukte om hem heen, in totale stilte. Als het schemert, als het regent, als het midden op een zonnige dag is, als er blaadjes langswaaien, als hij water ruikt.

Ik schrijf nu zomaar wat voorbeelden op, maar je kan zelf nog een hele lange lijst variabelen bedenken.

Ik geef bijvoorbeeld 's avonds les, en de schemering viel eerst ruim voor onze lestijd maar nu ongeveer halverwege de les. Je ziet dat de honden nu anders reageren, want naast het veldje is een bosrand en daar worden in de schemering muisjes enzo actief. Dat zien ze nu ineens (honden zien heel goed in het donker), dus reageren ze anders. Daar moet je je maar net van bewust zijn om te snappen waarom de hond opeens met zijn aandacht volledig bij dat bosje is, in plaats van bij de les en de oefening.