Kinderen
alle pijlers
Bewust kindvrij sinds 2010, deel 25
zaterdag 24 augustus 2019 09:17
Inderdaad een heel andere discussie. Maar ik zou toch 10x liever in een ziekenhuis bevallen dan thuis. Hoe natuurlijk een bevalling ook is, het is nogal wat en kan risico's meebrengen voor zowel moeder als kind.Blijenvrij schreef: ↑24-08-2019 09:00Niet mee eens. Bevallen is juist zo natuurlijk als het maar kan. Zou, als het dan toch moest liever thuis in eigen omgeving bevallen dan in een ziekenhuis waar tig mensen erbij zijn. Niets natuurlijks aan.
De medische macht heeft het overgenomen, maar dat is een heel ander verhaal en discussie.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
zaterdag 24 augustus 2019 12:48
Ik meld me ook maar eens in dit topic. Lees al drie delen mee en herken me in veel wat hier geschreven wordt.
Wil nu vooral even mijn ergernis over een 3-4 jarige peuter van mij afschrijven. Ik zit in een veel te warme bus en het kind staat op de repeat mode. Om de 5 seconde ‘MAMA’, ‘MAMA’ , MAMA!!!!’ in ook nog een vreselijk irritant zeikstemmetje. Ze zouden dit soort kinderen verplicht een stuk ducktape op de mond moeten plakken bij binnenkomst. En de ouder inclusief kinderen uit de bus gooien als ze ze niet onder controle hebben.
Wil nu vooral even mijn ergernis over een 3-4 jarige peuter van mij afschrijven. Ik zit in een veel te warme bus en het kind staat op de repeat mode. Om de 5 seconde ‘MAMA’, ‘MAMA’ , MAMA!!!!’ in ook nog een vreselijk irritant zeikstemmetje. Ze zouden dit soort kinderen verplicht een stuk ducktape op de mond moeten plakken bij binnenkomst. En de ouder inclusief kinderen uit de bus gooien als ze ze niet onder controle hebben.
zaterdag 24 augustus 2019 15:05
Als ik nu ziek word is dat ook een heel natuurlijk proces. Maar dat wil niet zeggen dat ik dan maar thuis behandeld wil worden. Dan ga je naar een ziekenhuis, zodat je medische hulp krijgt. Maar goed allemaal theoretisch gezever, aangezien geen van ons (als het goed is ) ooit zal hoeven bevallen, waar dan ook. Daar cheer ik opBlijenvrij schreef: ↑24-08-2019 09:00Niet mee eens. Bevallen is juist zo natuurlijk als het maar kan. Zou, als het dan toch moest liever thuis in eigen omgeving bevallen dan in een ziekenhuis waar tig mensen erbij zijn. Niets natuurlijks aan.
De medische macht heeft het overgenomen, maar dat is een heel ander verhaal en discussie.
maandag 26 augustus 2019 12:20
Pft... slappe hap. Hij had ook condooms kunnen gebruiken. Eigen schuld dus.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
maandag 26 augustus 2019 12:29
Hoi allemaal,
Na lang meelezen met jullie (ook in deel 24) heb ik ook maar eens besloten me aan te melden en hier mee te gaan schrijven.
Ook ik ben bewust kindvrij. 33 jaar oud en nooit echt een kinderwens gehad. Het past gewoon niet bij me. Ik lees en praat graag mee omdat ik in het dagelijkse leven behoorlijke hinder ondervind van het "anders" zijn dan de rest. Praten hierover is niet eenvoudig vanwege het verwachtingspatroon van de massa. Hierdoor voel ik me soms erg eenzaam. De enige met wie ik hierover echt kan praten is mijn partner. Hij staat er gelukkig hetzelfde in.
Na lang meelezen met jullie (ook in deel 24) heb ik ook maar eens besloten me aan te melden en hier mee te gaan schrijven.
Ook ik ben bewust kindvrij. 33 jaar oud en nooit echt een kinderwens gehad. Het past gewoon niet bij me. Ik lees en praat graag mee omdat ik in het dagelijkse leven behoorlijke hinder ondervind van het "anders" zijn dan de rest. Praten hierover is niet eenvoudig vanwege het verwachtingspatroon van de massa. Hierdoor voel ik me soms erg eenzaam. De enige met wie ik hierover echt kan praten is mijn partner. Hij staat er gelukkig hetzelfde in.
maandag 26 augustus 2019 13:18
Puz_n_Boots schreef: ↑26-08-2019 12:29Hoi allemaal,
Na lang meelezen met jullie (ook in deel 24) heb ik ook maar eens besloten me aan te melden en hier mee te gaan schrijven.
Ook ik ben bewust kindvrij. 33 jaar oud en nooit echt een kinderwens gehad. Het past gewoon niet bij me. Ik lees en praat graag mee omdat ik in het dagelijkse leven behoorlijke hinder ondervind van het "anders" zijn dan de rest. Praten hierover is niet eenvoudig vanwege het verwachtingspatroon van de massa. Hierdoor voel ik me soms erg eenzaam. De enige met wie ik hierover echt kan praten is mijn partner. Hij staat er gelukkig hetzelfde in.
Hallo! Ik ondervind er dus niet zoveel weerstand van, het niet hebben van kinderen. Er heeft geloof ik nooit iemand echt negatief gereageerd... Ik betrap mezelf er juist op dat ik, als ik een leuke vrouw tegenkom, ervan uitga dat ze geen kinderen heeft. Mijn verbazing is groot als ze dan wel kinderen blijkt te hebben Ook best een vooroordeel dus.
Such fun!1
maandag 26 augustus 2019 13:23
Blablabla97 schreef: ↑24-08-2019 12:48Ik meld me ook maar eens in dit topic. Lees al drie delen mee en herken me in veel wat hier geschreven wordt.
Wil nu vooral even mijn ergernis over een 3-4 jarige peuter van mij afschrijven. Ik zit in een veel te warme bus en het kind staat op de repeat mode. Om de 5 seconde ‘MAMA’, ‘MAMA’ , MAMA!!!!’ in ook nog een vreselijk irritant zeikstemmetje. Ze zouden dit soort kinderen verplicht een stuk ducktape op de mond moeten plakken bij binnenkomst. En de ouder inclusief kinderen uit de bus gooien als ze ze niet onder controle hebben.
Welkom Blablabla. Mooie naam ook.
Is de peuter al gestopt, of heb je inmiddels al tape over zijn mond geplakt?
maandag 26 augustus 2019 13:27
Puz_n_Boots schreef: ↑26-08-2019 12:29Hoi allemaal,
Na lang meelezen met jullie (ook in deel 24) heb ik ook maar eens besloten me aan te melden en hier mee te gaan schrijven.
Ook ik ben bewust kindvrij. 33 jaar oud en nooit echt een kinderwens gehad. Het past gewoon niet bij me. Ik lees en praat graag mee omdat ik in het dagelijkse leven behoorlijke hinder ondervind van het "anders" zijn dan de rest. Praten hierover is niet eenvoudig vanwege het verwachtingspatroon van de massa. Hierdoor voel ik me soms erg eenzaam. De enige met wie ik hierover echt kan praten is mijn partner. Hij staat er gelukkig hetzelfde in.
Welkom. Fijn dat je met je partner op 1 lijn staat, dat is het allerbelangrijkste.
Heb je kindvrije vriendinnen? Want dan kan je het beste met hen praten. Anderen die zullen het in veel gevallen niet snappen of je proberen te overtuigen dat je anders gaat denken. Zoek je publiek zou ik zeggen.
maandag 26 augustus 2019 13:47
Oh jaaa! Zoooo herkenbaarMarindaH schreef: ↑26-08-2019 13:18Hallo! Ik ondervind er dus niet zoveel weerstand van, het niet hebben van kinderen. Er heeft geloof ik nooit iemand echt negatief gereageerd... Ik betrap mezelf er juist op dat ik, als ik een leuke vrouw tegenkom, ervan uitga dat ze geen kinderen heeft. Mijn verbazing is groot als ze dan wel kinderen blijkt te hebben Ook best een vooroordeel dus.
Dan heeft zo'n vrouw een goede baan, is ze goed gekleed, maakt leuke reizen en dan ineens blijkt ze een kind te hebben. WTF?!
maandag 26 augustus 2019 13:50
Ik ervaar geen hinder ofzo. Sommige mensen zijn wel verbaasd of begrijpen het niet, maar dat is prima. Ik begrijp het van sommige mensen ook niet dat zij wel kinderen nemen. Ik kan me wel voorstellen dat je soms met gelijkgestemden erover wilt praten. Mijn tip: probeer die meer te vinden, zowel hier als irl.Puz_n_Boots schreef: ↑26-08-2019 12:29Hoi allemaal,
Na lang meelezen met jullie (ook in deel 24) heb ik ook maar eens besloten me aan te melden en hier mee te gaan schrijven.
Ook ik ben bewust kindvrij. 33 jaar oud en nooit echt een kinderwens gehad. Het past gewoon niet bij me. Ik lees en praat graag mee omdat ik in het dagelijkse leven behoorlijke hinder ondervind van het "anders" zijn dan de rest. Praten hierover is niet eenvoudig vanwege het verwachtingspatroon van de massa. Hierdoor voel ik me soms erg eenzaam. De enige met wie ik hierover echt kan praten is mijn partner. Hij staat er gelukkig hetzelfde in.
maandag 26 augustus 2019 14:28
Dat vind ik wel een goede, Marinda! Ik merk dat ik er soms nog hard aan moet werken om dit thema door een andere bril (mijn bril) te bekijken.MarindaH schreef: ↑26-08-2019 13:18Hallo! Ik ondervind er dus niet zoveel weerstand van, het niet hebben van kinderen. Er heeft geloof ik nooit iemand echt negatief gereageerd... Ik betrap mezelf er juist op dat ik, als ik een leuke vrouw tegenkom, ervan uitga dat ze geen kinderen heeft. Mijn verbazing is groot als ze dan wel kinderen blijkt te hebben Ook best een vooroordeel dus.
maandag 26 augustus 2019 14:31
Thxx! Nee, helaas geen kindvrije vriendinnen meer over hier Het valt niet mee, als je niet uit de grotere steden komt, aansluiting te vinden in kleinere dorpen (lees: achterlijke gemeenten, waar iedereen kinderen krijgt, tenzij ze onvruchtbaar zijn of geen geschikte partner kunnen vinden).Blijenvrij schreef: ↑26-08-2019 13:27Welkom. Fijn dat je met je partner op 1 lijn staat, dat is het allerbelangrijkste.
Heb je kindvrije vriendinnen? Want dan kan je het beste met hen praten. Anderen die zullen het in veel gevallen niet snappen of je proberen te overtuigen dat je anders gaat denken. Zoek je publiek zou ik zeggen.
maandag 26 augustus 2019 14:36
Hier wil en moet ik inderdaad aan gaan werken, vandaar ook dat ik me hier heb aangemeld. Het is zo'n verademing voor me om hier te kunnen lezen en gelijkgestemden te vinden. Een echter eye-opener. Sinds ik hier ben gaan lezen, zit ik ook gelijk stukken beter in mn vel.Kissie30 schreef: ↑26-08-2019 13:50Ik ervaar geen hinder ofzo. Sommige mensen zijn wel verbaasd of begrijpen het niet, maar dat is prima. Ik begrijp het van sommige mensen ook niet dat zij wel kinderen nemen. Ik kan me wel voorstellen dat je soms met gelijkgestemden erover wilt praten. Mijn tip: probeer die meer te vinden, zowel hier als irl.
Kissie, jij geeft aan dat "sommige mensen verbaasd zijn of het niet begrijpen". Frustreert jou dit niet enorm dan? Ik kan me daar echt dagenlang over opvreten als ik zoiets meemaak.
maandag 26 augustus 2019 14:38
Herkenbaar, maar ook op deze manier:MarindaH schreef: ↑26-08-2019 13:18Hallo! Ik ondervind er dus niet zoveel weerstand van, het niet hebben van kinderen. Er heeft geloof ik nooit iemand echt negatief gereageerd... Ik betrap mezelf er juist op dat ik, als ik een leuke vrouw tegenkom, ervan uitga dat ze geen kinderen heeft. Mijn verbazing is groot als ze dan wel kinderen blijkt te hebben Ook best een vooroordeel dus.
Zo ken ik een vrouw, eeuwig vrijgezel, hartstikke lief en leuk mens. Altijd geinteresseerd in iedereen en maakt van alles mee. Hoor ik laatst dat ze bezig is met een BAM traject. Mijn eerste gedachte: nooooo whyyyy
maandag 26 augustus 2019 14:43
Zo'n vrouw ken ik ook, maar haar kind is vaker bij haar ouders dan thuis (ook als ze "een dagje voor zichzelf wil"), wordt vaak thuis gehouden van school zodat ze buiten het hoogseizoen op reis kunnen ("anders is het zo duur" dat school ermee akkoord gaat is me echt een raadsel) en stuurt op feestjes haar man eerder naar huis met kind zodat zij de kroonluchters in kan. Ik heb altijd het idee dat ze een kind heeft ("eentje, want met meer is het niet zo makkelijk meer") zodat ze aan het conventionele plaatje voldoet. Vrouwen zonder kinderen, of relatie, vindt ze altijd maar zozo.
Dat vind ik dus géén voorbeeld.
maandag 26 augustus 2019 14:55
Eens. Misschien vind de vader het wel enorm leuk om met het kind te tutten.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
maandag 26 augustus 2019 15:02
Al 25 delen kindslozen?
Waar zitten die dan in real life?
Want ik kom alleen maar mensen tegen die mij werkelijk om de zoveel tijd vragen "wanneer die kinderen nu eens gaan komen bij ons".
Ik ben midden 30, 15 jaar samen met mijn man, intussen getrouwd en bewust kindloos.
Enerzijds gezondheidsredenen, anderzijds ben ik ook te hard gesteld op mijn vrijheid. En heb ik geen zin in jarenlang om 6 uur 's ochtends gewekt te worden door kindergejengel, terwijl ik een nachtmens ben.
De enige die écht accepteert dat we geen kinderen willen ... is mijn eigen moeder.
Nooit verwacht van haar, maar op mijn 30ste duidelijk gemaakt dat die kleinkinderen toch echt van een ander zullen moeten komen en daar was ze 't zowaar mee eens.
(De moeder die het voor de rest zelden eens is met mij en nogal graag haar eigen wil oplegt.)
Waar zitten die dan in real life?
Want ik kom alleen maar mensen tegen die mij werkelijk om de zoveel tijd vragen "wanneer die kinderen nu eens gaan komen bij ons".
Ik ben midden 30, 15 jaar samen met mijn man, intussen getrouwd en bewust kindloos.
Enerzijds gezondheidsredenen, anderzijds ben ik ook te hard gesteld op mijn vrijheid. En heb ik geen zin in jarenlang om 6 uur 's ochtends gewekt te worden door kindergejengel, terwijl ik een nachtmens ben.
De enige die écht accepteert dat we geen kinderen willen ... is mijn eigen moeder.
Nooit verwacht van haar, maar op mijn 30ste duidelijk gemaakt dat die kleinkinderen toch echt van een ander zullen moeten komen en daar was ze 't zowaar mee eens.
(De moeder die het voor de rest zelden eens is met mij en nogal graag haar eigen wil oplegt.)
maandag 26 augustus 2019 15:02
Of ie het nou leuk vind of niet. Ik zou niet weten waarom een vrouw een ander soort verplichting heeft naar haar gezin dan een man. Ik kan geen enkele goede reden verzinnen waarom een vrouw haar man niet eerder naar huis mag sturen zodat zijn lekker in de lampen kan hangen. Ik kan wel een slechte reden verzinnen, namelijk dat een vrouw altijd haar eigen plezier opzij moet zetten voor een kind én haar partner. Alsof we nog in fokking 1950 leven.
maandag 26 augustus 2019 15:04
Ik vind je kind meer bij je ouders brengen dan er thuis voor zorgen niet echt een voorbeeld.
En nee, haar man vind het niet leuk. M.u.v. feestjes zorgen ze even veel (of weinig) voor hun kind. Dus met verdeling man/vrouw heeft het niets te maken. Wel met een kind krijgen en leven alsof je er geen hebt (met het geluk dat haar ouders er voor op willen draaien omdat ze moeilijk nee kunnen zeggen).
maandag 26 augustus 2019 15:14
Ik heb eigenlijk op 1 na ook geen kindvrije vriendinnen meer over. Het enige wat me daaraan stoort is dat het in groepsverband 90 % van de tijd alsnog over de kinderen gaat, zelfs als ze er niet bij zijn. Er zullen vriendinnen zijn die het raar vinden dat wij geen kinderen willen en er wordt ook nog wel eens naar gevraagd, maar over het algemeen is iedereen nu wel wat gewend aan het idee.
Ben wel eens gaan zoeken naar meer kindvrije vriendinnen maar helaas, nog niet geslaagd. Ik ben redelijk burgerlijk en leid best een saai leven en dat matcht dan vaak ook weer niet met kindvrijen die heel veel reizen, een drukke carrière hebben of bijvoorbeeld elk weekend naar de kroeg gaan.
Ben wel eens gaan zoeken naar meer kindvrije vriendinnen maar helaas, nog niet geslaagd. Ik ben redelijk burgerlijk en leid best een saai leven en dat matcht dan vaak ook weer niet met kindvrijen die heel veel reizen, een drukke carrière hebben of bijvoorbeeld elk weekend naar de kroeg gaan.
maandag 26 augustus 2019 15:31
Laat mensen lekker zelf beslissen hoe ze hun leven inrichten.Snowpink schreef: ↑26-08-2019 15:04Ik vind je kind meer bij je ouders brengen dan er thuis voor zorgen niet echt een voorbeeld.
En nee, haar man vind het niet leuk. M.u.v. feestjes zorgen ze even veel (of weinig) voor hun kind. Dus met verdeling man/vrouw heeft het niets te maken. Wel met een kind krijgen en leven alsof je er geen hebt (met het geluk dat haar ouders er voor op willen draaien omdat ze moeilijk nee kunnen zeggen).
maandag 26 augustus 2019 15:35
Eens hoor. Maar ik bedoelde ook als aanvulling, soms is de man gewoon gekker met de kinderen dan de vrouw. Niets mis mee toch? Als je beiden maar van je kind houdt en het beste ervoor wilt.kindrebel schreef: ↑26-08-2019 15:02Of ie het nou leuk vind of niet. Ik zou niet weten waarom een vrouw een ander soort verplichting heeft naar haar gezin dan een man. Ik kan geen enkele goede reden verzinnen waarom een vrouw haar man niet eerder naar huis mag sturen zodat zijn lekker in de lampen kan hangen. Ik kan wel een slechte reden verzinnen, namelijk dat een vrouw altijd haar eigen plezier opzij moet zetten voor een kind én haar partner. Alsof we nog in fokking 1950 leven.
Misschien hebben ze het onderling wel 50-50 verdeeld, maar dat het enkel opvalt dat moeder de verantwoordelijkheid 'afschuift'. Doet de vader natuurlijk net zo goed. Ik vind daar wel iets van, maar ik uit zoiets eigenlijk alleen hier. In het echt zou ik daar ook geen opmerking over maken tegen anderen die het anders doen. Te ingewikkeld onderwerp.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.