Zwanger
alle pijlers
Zwanger en te betrokken schoonmoeder
woensdag 2 oktober 2019 om 21:11
Ik hoop dat iemand mij advies kan geven.
Ik nader inmiddels het einde van mijn eerste zwangerschap. Vanaf de mededeling dat ik zwanger ben heeft mijn schoonmoeder zich enthousiast opgeworpen als oma-to-be en wil ze van alles voor mij/ons doen. Op zich is dat lief aangeboden, maar soms gaat het wat te ver.
Een voorbeeld hiervan is dat ze per se met mij wilde gaan babyshoppen (iets waar mijn eigen moeder fysiek niet toe in staat was op dat moment) en erop stond om een deel van de inboedel te betalen. Ook geeft ze allerlei spullen cadeau, inclusief van alles om kunstvoeding te geven terwijl ik van begin af aan heb aangegeven dat ik borstvoeding wil geven, maar dat vindt ze maar "vies".
Een ander voorbeeld is dat ze recent onverwacht op de stoep stond terwijl ik had aangegeven dat ik met mijn moeder de kledingkast van de baby in wilde richten en de babykamer een sopje wilde geven; ze gaf aan dat ze wel wist dat ik dat samen met mijn moeder wilde doen maar dat ze met mijn schoonvader nog een spiegel voor ons op wilde hangen en dit ze het handigste moment leek. Vervolgens is ze de hele tijd in de babykamer blijven hangen waardoor mijn moeder en ik geen privacy hadden, onder het mom dat mijn moeder moest rusten (is recent ernstig ziek geweest).
Een aantal maanden geleden heeft ze op eigen houtje besloten de tuin op te knappen en heeft ze allerlei struiken gesnoeid, terwijl ik haar uitdrukkelijk had gevraagd om dit niet te doen (ik was niet thuis en zag het pas toen ik thuis kwam). Mijn man wist er overigens ook niets van.
Het lastige is dat als ik aangeef dat ik niet wil dat bepaalde dingen gebeuren, dat ze dan aangeeft dat ik ondankbaar ben aangezien ze zoveel voor mij/ons doet.
Nu is het volgende "probleem" dat zich aandient de bevalling. Zij zou het liefst bij de bevalling aanwezig zijn, en is ook bij de bevalling aanwezig geweest van haar dochter en een aantal nichten. Nu wil ik absoluut niet dat ze op de kamer aanwezig is terwijl ik beval. Mijn man zal bij de bevalling aanwezig zijn maar er is een mogelijkheid dat hij onwel wordt (hij kan niet goed tegen bloed en ook niet tegen als ik pijn heb), dus dat ik dan niet genoeg steun aan hem heb. Ik zou dan graag wel mijn eigen moeder erbij willen hebben, maar niet mijn schoonmoeder.
Mijn man vindt dit erg lastig te begrijpen, want zijn moeder wordt ook oma en hij vindt dat zij evenveel recht heeft om erbij te zijn als mijn moeder, dus helaas heb ik daar weinig aan.
Hetzelfde geldt overigens voor de kraamtijd, waarbij hij niet inziet dat ik me minder comfortabel voel bij mijn schoonmoeder dan bij mijn eigen moeder en hij het oneerlijk vindt en niet vindt kunnen als mijn eigen moeder er op bepaalde momenten wel bij mag zijn en ik mijn schoonmoeder er dan niet bij wil hebben.
Heeft iemand een idee hoe ik dit het beste aan kan pakken? Ik heb al wel geprobeerd bij mijn schoonmoeder aan te geven dat ik niet wil dat ze blijft slapen (geldt overigens ook voor mijn eigen moeder), maar dan zegt ze dat ik eigenwijs ben en dat ik na de bevalling nog wel zal zien hoe zwaar het is. Bij haar eigen dochter is ze gedurende 3 weken ingetrokken en heeft ze de kraamzorg weggejaagd. Ik heb al wel aangegeven bij de kraamzorg dat ik wat overheersende familieleden heb en dat ik graag wil dat de kraamzorg me daarbij helpt, maar ze zal zich niet zomaar laten wegsturen ben ik bang.
Dank alvast voor jullie input.
Edit: sorry voor de lange OP, hoop dat jullie de moeite willen nemen om het te lezen.
Ik nader inmiddels het einde van mijn eerste zwangerschap. Vanaf de mededeling dat ik zwanger ben heeft mijn schoonmoeder zich enthousiast opgeworpen als oma-to-be en wil ze van alles voor mij/ons doen. Op zich is dat lief aangeboden, maar soms gaat het wat te ver.
Een voorbeeld hiervan is dat ze per se met mij wilde gaan babyshoppen (iets waar mijn eigen moeder fysiek niet toe in staat was op dat moment) en erop stond om een deel van de inboedel te betalen. Ook geeft ze allerlei spullen cadeau, inclusief van alles om kunstvoeding te geven terwijl ik van begin af aan heb aangegeven dat ik borstvoeding wil geven, maar dat vindt ze maar "vies".
Een ander voorbeeld is dat ze recent onverwacht op de stoep stond terwijl ik had aangegeven dat ik met mijn moeder de kledingkast van de baby in wilde richten en de babykamer een sopje wilde geven; ze gaf aan dat ze wel wist dat ik dat samen met mijn moeder wilde doen maar dat ze met mijn schoonvader nog een spiegel voor ons op wilde hangen en dit ze het handigste moment leek. Vervolgens is ze de hele tijd in de babykamer blijven hangen waardoor mijn moeder en ik geen privacy hadden, onder het mom dat mijn moeder moest rusten (is recent ernstig ziek geweest).
Een aantal maanden geleden heeft ze op eigen houtje besloten de tuin op te knappen en heeft ze allerlei struiken gesnoeid, terwijl ik haar uitdrukkelijk had gevraagd om dit niet te doen (ik was niet thuis en zag het pas toen ik thuis kwam). Mijn man wist er overigens ook niets van.
Het lastige is dat als ik aangeef dat ik niet wil dat bepaalde dingen gebeuren, dat ze dan aangeeft dat ik ondankbaar ben aangezien ze zoveel voor mij/ons doet.
Nu is het volgende "probleem" dat zich aandient de bevalling. Zij zou het liefst bij de bevalling aanwezig zijn, en is ook bij de bevalling aanwezig geweest van haar dochter en een aantal nichten. Nu wil ik absoluut niet dat ze op de kamer aanwezig is terwijl ik beval. Mijn man zal bij de bevalling aanwezig zijn maar er is een mogelijkheid dat hij onwel wordt (hij kan niet goed tegen bloed en ook niet tegen als ik pijn heb), dus dat ik dan niet genoeg steun aan hem heb. Ik zou dan graag wel mijn eigen moeder erbij willen hebben, maar niet mijn schoonmoeder.
Mijn man vindt dit erg lastig te begrijpen, want zijn moeder wordt ook oma en hij vindt dat zij evenveel recht heeft om erbij te zijn als mijn moeder, dus helaas heb ik daar weinig aan.
Hetzelfde geldt overigens voor de kraamtijd, waarbij hij niet inziet dat ik me minder comfortabel voel bij mijn schoonmoeder dan bij mijn eigen moeder en hij het oneerlijk vindt en niet vindt kunnen als mijn eigen moeder er op bepaalde momenten wel bij mag zijn en ik mijn schoonmoeder er dan niet bij wil hebben.
Heeft iemand een idee hoe ik dit het beste aan kan pakken? Ik heb al wel geprobeerd bij mijn schoonmoeder aan te geven dat ik niet wil dat ze blijft slapen (geldt overigens ook voor mijn eigen moeder), maar dan zegt ze dat ik eigenwijs ben en dat ik na de bevalling nog wel zal zien hoe zwaar het is. Bij haar eigen dochter is ze gedurende 3 weken ingetrokken en heeft ze de kraamzorg weggejaagd. Ik heb al wel aangegeven bij de kraamzorg dat ik wat overheersende familieleden heb en dat ik graag wil dat de kraamzorg me daarbij helpt, maar ze zal zich niet zomaar laten wegsturen ben ik bang.
Dank alvast voor jullie input.
Edit: sorry voor de lange OP, hoop dat jullie de moeite willen nemen om het te lezen.
donderdag 3 oktober 2019 om 14:15
Misschien moet je bij je vriend extreem duidelijk zijn:
- ‘zou jij willen dat mijn moeder naast je staat/zit als jij naakt bent?’
- ik wil niet dat mijn schoonmoeder/jouw moeder me zo naakt ziet (om het maar even heel ‘overzichtelijk’ te houden voor je vriend)
- als ik ga bevallen moet ik me op mijn gemak voelen, anders heeft dat nadelige gevolgen voor de bevalling (weeen kunnen afzwakken), dat houdt in dat ik alleen mensen om me heen wil waar ik me 100% bij op mijn gemak voel, en dat zijn jij en mijn eigen moeder.
Dan, na de bevallig:
- ik vind het geven van borstvoeding iets intiems, en ik moet me kunnen focussen als ik leer om baby goed aan te leggen: daarbij wil ik (naast de kraamzorg) alleen mensen waarbij ik me 100% op mijn gemak voel...
- de baby wordt kleinkind van jouw moeder en van mijn moeder, dat klopt. Jouw moeder heeft ook evenveel rechten, dat klopt ook. Echter in de kraamweek (waarin IK ben bevallen, en niet jij -> maar dat moet je misschien niet direct zeggen
) ben ik mogelijk onzeker, moe, niet op mijn best. Dan heb ik met name behoefte aan mensen om me heen waarbij ik me helemaal mezelf voel (bladiebla). Ik vind het heel fijn dat je moeder langskomt, echter bepaal ik graag zelf wie er wanneer komt
- ‘zou jij willen dat mijn moeder naast je staat/zit als jij naakt bent?’
- ik wil niet dat mijn schoonmoeder/jouw moeder me zo naakt ziet (om het maar even heel ‘overzichtelijk’ te houden voor je vriend)
- als ik ga bevallen moet ik me op mijn gemak voelen, anders heeft dat nadelige gevolgen voor de bevalling (weeen kunnen afzwakken), dat houdt in dat ik alleen mensen om me heen wil waar ik me 100% bij op mijn gemak voel, en dat zijn jij en mijn eigen moeder.
Dan, na de bevallig:
- ik vind het geven van borstvoeding iets intiems, en ik moet me kunnen focussen als ik leer om baby goed aan te leggen: daarbij wil ik (naast de kraamzorg) alleen mensen waarbij ik me 100% op mijn gemak voel...
- de baby wordt kleinkind van jouw moeder en van mijn moeder, dat klopt. Jouw moeder heeft ook evenveel rechten, dat klopt ook. Echter in de kraamweek (waarin IK ben bevallen, en niet jij -> maar dat moet je misschien niet direct zeggen
) ben ik mogelijk onzeker, moe, niet op mijn best. Dan heb ik met name behoefte aan mensen om me heen waarbij ik me helemaal mezelf voel (bladiebla). Ik vind het heel fijn dat je moeder langskomt, echter bepaal ik graag zelf wie er wanneer komt
donderdag 3 oktober 2019 om 14:24
Die kans kreeg ik niet want ze stond ineens aan de deur. Als ze had gevraagd of ze dan langs kon komen had ik nee gezegd en ik denk dat ze dat best weet, want ze verdedigde zich wel toen ze binnen was waarom ze deze keuze gemaakt had.
Heb het er nog een keer met man over gehad en hij zegt dat hij tijdens de bevalling gewoon bij me blijft, dus ga ervan uit dat dat wel goed komt.
Onze ouders worden gebeld op het moment dat ik dat aangeef, we zien dan wel of dat in het begin al is of als de baby er is. Schoonmoeder komt tijdens de bevalling niet de kamer binnen, mijn moeder waarschijnlijk ook niet.
Wat de kraamperiode betreft gaan we kijken waar we behoefte aan hebben, in ieder geval geen logees en verder gaan we het op dat moment bekijken/aangeven. Man zal daarin helpen om grenzen aan te geven, naar iedereen toe, waarin hij nu aangeeft mijn behoefte te volgen.
donderdag 3 oktober 2019 om 14:30
Als ze voor de deur staat kan je toch alsnog aangeven dat het niet uitkomt, ik vind het altijd wel makkelijk van mensen dat als ze onaangkondigd langskomen verwachten ze dat je gewoon tijd en zin hebt in visite en als je dan zegt ik heb geen tijd zijn ze beledigd en vinden het niet leuk omdat ze heel het stuk gereden zijn?? Ja dan had je van te voren moeten bellen, dan had je geweten dat het niet uitkwam.
Bewaak je grenzen en wees duidelijk ! ik hoop dat je een fijne bevalling en heelrijke kraamtijd hebt.
Bewaak je grenzen en wees duidelijk ! ik hoop dat je een fijne bevalling en heelrijke kraamtijd hebt.
donderdag 3 oktober 2019 om 14:31
Hoe weet je dat? De deur zit niet op slot in het ziekenhuis.
Mijn eigen verloskundige en de verloskundige van het ziekenhuis bleven er bij, maar verpleegkundigen en nog een ander figuur waarvan ik niet meer weet wat hij was (gyn, of assistent, denk ik), liepen in en uit. Er lagen natuurlijk meer mensen op die afdeling.
Denk jij dat er een familielid dat er zooo boven op zit, zich kan inhouden om niet om de hoek te gluren als het heel lang duurt, als jij geluid maakt, als er een nieuw medisch figuur (wat zou hij gaan doen? is er iets mis?) komt kijken, enz.?
donderdag 3 oktober 2019 om 14:34
Daar heb je gelijk in maar ik vind het erg lastig om mensen die een uur gereden hebben aan de deur te weigeren. Mijn man is daar beter in en zou ze inderdaad weggestuurd hebben.Quest schreef: ↑03-10-2019 14:30Als ze voor de deur staat kan je toch alsnog aangeven dat het niet uitkomt, ik vind het altijd wel makkelijk van mensen dat als ze onaangkondigd langskomen verwachten ze dat je gewoon tijd en zin hebt in visite en als je dan zegt ik heb geen tijd zijn ze beledigd en vinden het niet leuk omdat ze heel het stuk gereden zijn?? Ja dan had je van te voren moeten bellen, dan had je geweten dat het niet uitkwam.
Bewaak je grenzen en wees duidelijk ! ik hoop dat je een fijne bevalling en heelrijke kraamtijd hebt.
Dankjewel!
donderdag 3 oktober 2019 om 14:35
Ik weet het niet 100% zeker maar ga er wel mijn best voor doen. Heb het in ieder geval duidelijk aan schoonmoeder, man en de verloskundige gecommuniceerd.3thee schreef: ↑03-10-2019 14:31Hoe weet je dat? De deur zit niet op slot in het ziekenhuis.
Mijn eigen verloskundige en de verloskundige van het ziekenhuis bleven er bij, maar verpleegkundigen en nog een ander figuur waarvan ik niet meer weet wat hij was (gyn, of assistent, denk ik), liepen in en uit. Er lagen natuurlijk meer mensen op die afdeling.
Denk jij dat er een familielid dat er zooo boven op zit, zich kan inhouden om niet om de hoek te gluren als het heel lang duurt, als jij geluid maakt, als er een nieuw medisch figuur (wat zou hij gaan doen? is er iets mis?) komt kijken, enz.?
donderdag 3 oktober 2019 om 14:57
ik ben misschien wat dat aangaat ook wel erg zwart wit, maar ik vind dat we als individu gewoon bepalen wat wanneer en hoe! Het is alleen maar eerlijk iemand de deur te wijzen omdat het niet uitkomt, want wat hebben we eraan mekaar voor te liegen , is voor de andere zonde van de tijd energie en van je eigen tijd en energie al helemaal.
Ik heb ook wel eens schoon familie ineens op de stoep gehad en heb gewoon eerlijk gezegd dat het niet uitkomt, want ik heb andere plannen en of dat nou douchen , luieren of afspraken zijn maakt geen moer uit.
Ik en zo ook jij en ieder ander heeft recht om gewoon zijn eigen keuzes te maken , zonder zich schuldig te moeten voelen wat een ander ervan denkt, we zijn niet op de wereld gezet om de mensheid te pleasen.
Dat het als een afwijzing voelt is de onzekerheid van een ander , diegene moet hieraan werken en met zichzelf in gesprek.
Iedereen die mij kent weet waar ze aan toe zijn en nogmaals ik weiger mijn schoonfamilie , ouders vrienden of wie dan ook aan de deur niet omdat ik niet van ze hou of geen intresse heb, maar omdat ik gewoon op dat moment er geen behoefte aan heb en dat is gewoon menselijk en mag ik gewoon uitspreken. Geen kwade gezichten hier. Heel transparant voor ons allemaal.
Ik heb ook wel eens schoon familie ineens op de stoep gehad en heb gewoon eerlijk gezegd dat het niet uitkomt, want ik heb andere plannen en of dat nou douchen , luieren of afspraken zijn maakt geen moer uit.
Ik en zo ook jij en ieder ander heeft recht om gewoon zijn eigen keuzes te maken , zonder zich schuldig te moeten voelen wat een ander ervan denkt, we zijn niet op de wereld gezet om de mensheid te pleasen.
Dat het als een afwijzing voelt is de onzekerheid van een ander , diegene moet hieraan werken en met zichzelf in gesprek.
Iedereen die mij kent weet waar ze aan toe zijn en nogmaals ik weiger mijn schoonfamilie , ouders vrienden of wie dan ook aan de deur niet omdat ik niet van ze hou of geen intresse heb, maar omdat ik gewoon op dat moment er geen behoefte aan heb en dat is gewoon menselijk en mag ik gewoon uitspreken. Geen kwade gezichten hier. Heel transparant voor ons allemaal.
donderdag 3 oktober 2019 om 15:34
De afdeling met verloskamers waar ik bevallen ben, was een afdeling waar je aan moest bellen om erop te komen. De wachtkamer voor familieleden was buiten de deuren, dus een bemoeiziek familielid zou hier iig echt niet zomaar binnen kunnen wandelen hoor.3thee schreef: ↑03-10-2019 14:31Hoe weet je dat? De deur zit niet op slot in het ziekenhuis.
Mijn eigen verloskundige en de verloskundige van het ziekenhuis bleven er bij, maar verpleegkundigen en nog een ander figuur waarvan ik niet meer weet wat hij was (gyn, of assistent, denk ik), liepen in en uit. Er lagen natuurlijk meer mensen op die afdeling.
Denk jij dat er een familielid dat er zooo boven op zit, zich kan inhouden om niet om de hoek te gluren als het heel lang duurt, als jij geluid maakt, als er een nieuw medisch figuur (wat zou hij gaan doen? is er iets mis?) komt kijken, enz.?
TO geef bij je verloskundige ook aan dat je niemand (buiten noodzakelijk medisch personeel) op je kamer wil. Dan weet je zeker dat het afgekaart is, en dan hoef je je daar verder niet meer druk om te maken.
donderdag 3 oktober 2019 om 16:05
Iig gewoon zo weinig mogelijk info geven! Bij een controle bij 39 weken stuurde de verloskundige me door naar het ziekenhuis voor wat extra controles. Man was gewoon op zijn werk, helemaal prima, dus we appten wat heen en weer over de onderzoeken.
Blijkbaar had hij zijn moeder intussen ook gesproken en het aan haar verteld. Man wist ook van niets, maar blijkbaar zijn schoonmoeder en haar partner direct in de auto gesprongen (ze wonen op een uur afstand) om bij de onderzoeken te zijn. Nou echt niet hoor! Lekker met schoonmama en haar lover met de beentjes wijd bij de gyn. Ik had wel gezien dat ze 7 keer gebeld had, en dacht ik bel haar wel even terug, als ik weer klaar ben met de onderzoeken, bleken ze inmiddels in het ziekenhuis rond te dolen op zoek naar mij! Gelukkig hadden ze het niet kunnen vinden. Ze was nog heel kwaad op mij ook, dat ik niet even opgenomen had, terwijl ik in de beugels lag.
Dat was de dag dat ik mijn man heb verboden nog enige info te geven over de naderende bevalling.. Datum van inleiding niet gemeld, gewoon achteraf gebeld dat hij geboren was.
Blijkbaar had hij zijn moeder intussen ook gesproken en het aan haar verteld. Man wist ook van niets, maar blijkbaar zijn schoonmoeder en haar partner direct in de auto gesprongen (ze wonen op een uur afstand) om bij de onderzoeken te zijn. Nou echt niet hoor! Lekker met schoonmama en haar lover met de beentjes wijd bij de gyn. Ik had wel gezien dat ze 7 keer gebeld had, en dacht ik bel haar wel even terug, als ik weer klaar ben met de onderzoeken, bleken ze inmiddels in het ziekenhuis rond te dolen op zoek naar mij! Gelukkig hadden ze het niet kunnen vinden. Ze was nog heel kwaad op mij ook, dat ik niet even opgenomen had, terwijl ik in de beugels lag.
Dat was de dag dat ik mijn man heb verboden nog enige info te geven over de naderende bevalling.. Datum van inleiding niet gemeld, gewoon achteraf gebeld dat hij geboren was.
donderdag 3 oktober 2019 om 16:31
hannasofie schreef: ↑03-10-2019 16:05Iig gewoon zo weinig mogelijk info geven! Bij een controle bij 39 weken stuurde de verloskundige me door naar het ziekenhuis voor wat extra controles. Man was gewoon op zijn werk, helemaal prima, dus we appten wat heen en weer over de onderzoeken.
Blijkbaar had hij zijn moeder intussen ook gesproken en het aan haar verteld. Man wist ook van niets, maar blijkbaar zijn schoonmoeder en haar partner direct in de auto gesprongen (ze wonen op een uur afstand) om bij de onderzoeken te zijn. Nou echt niet hoor! Lekker met schoonmama en haar lover met de beentjes wijd bij de gyn. Ik had wel gezien dat ze 7 keer gebeld had, en dacht ik bel haar wel even terug, als ik weer klaar ben met de onderzoeken, bleken ze inmiddels in het ziekenhuis rond te dolen op zoek naar mij! Gelukkig hadden ze het niet kunnen vinden. Ze was nog heel kwaad op mij ook, dat ik niet even opgenomen had, terwijl ik in de beugels lag.
Dat was de dag dat ik mijn man heb verboden nog enige info te geven over de naderende bevalling.. Datum van inleiding niet gemeld, gewoon achteraf gebeld dat hij geboren was.
Best wel erg dit. Maar dit gedrag klinkt vrij ziek. Bemoeiziek in elk geval. Ze weet duidelijk haar plaats niet en denkt niet na of iets gewenst is of niet. Alleen aan haar zelf.
donderdag 3 oktober 2019 om 18:03
Dat idd. Kies voor je eigen geluk, moeders kunnen soms het bloed onder je nagel vandaan halen. En dat doen ze niet expres, maar daarom moet je juist heel duidelijk zijn.
'Happiness is only real when shared'.
donderdag 3 oktober 2019 om 19:03
Bizar hè?Subnautica schreef: ↑03-10-2019 16:12Oh my, waarom doen mensen dit toch. Dat er bovenop zitten terwijl toch zo duidelijk is dat het niet gewenst is.
Zij hebben hun tijd gehad.
ik heb 3 kinderen maar dit zal ik nooit doen.
donderdag 3 oktober 2019 om 19:09
donderdag 3 oktober 2019 om 19:13
Mijn dochter is nu 24 weken zwanger. Af en toe dan vraagt ze mij of ik mee wil naar de babydump. Ik heb meegeholpen met verven op de babykamer. Maar laat het allemaal van haar uitgaan. Ik zal me nooit opdringen dat ik mee wil met de echo. Vraag niet naar de babynamen die ze al hebben. En zou ze me vragen of ik bij de bevalling aanwezig wil zijn dan zou ik nee zeggen. Dat vind ik een intiem gebeuren voor de ouders zelf. Als de baby eenmaal is geboren dan weet ik niet hoe vaak ik daar zal zijnSubnautica schreef: ↑03-10-2019 16:12Oh my, waarom doen mensen dit toch. Dat er bovenop zitten terwijl toch zo duidelijk is dat het niet gewenst is.
Zij hebben hun tijd gehad.
ik heb 3 kinderen maar dit zal ik nooit doen.
donderdag 3 oktober 2019 om 19:16
Je klinkt als een prettige moeder. Je dochter zal blij met je zijn.vivaratje schreef: ↑03-10-2019 19:13Mijn dochter is nu 24 weken zwanger. Af en toe dan vraagt ze mij of ik mee wil naar de babydump. Ik heb meegeholpen met verven op de babykamer. Maar laat het allemaal van haar uitgaan. Ik zal me nooit opdringen dat ik mee wil met de echo. Vraag niet naar de babynamen die ze al hebben. En zou ze me vragen of ik bij de bevalling aanwezig wil zijn dan zou ik nee zeggen. Dat vind ik een intiem gebeuren voor de ouders zelf. Als de baby eenmaal is geboren dan weet ik niet hoe vaak ik daar zal zijn
donderdag 3 oktober 2019 om 19:51
Lachattenoir schreef: ↑03-10-2019 19:16Je klinkt als een prettige moeder. Je dochter zal blij met je zijn.
Ach ja we hebben soms onze strubbelingen. Maar het gaat over het algemeen goed en kan het ook goed vinden met mijn schoonzoon. Ik laat ze in hun waarde en ik herinner mij nog heel goed hoe mijn moeder soms langskwam met haar goedbedoelde adviezen en ik mij er dood aan ergerde. Ik denk dat heel veel ouders die tijd ook vergeten, hoe de tijd was dat ze in de kleine kinderen zaten
donderdag 3 oktober 2019 om 19:54
Mijn hemel, wat zijn jullie onvolwassen en afhankelijk van jullie mammies zeg. Hou op met overal maar goedkeuring voor te willen van iedereen en meteen in je hok te kruipen als iemand boos wordt of je ondankbaar vindt.
Grow a pair én grow up, allebei. Pff, mammie moet erbij want ik vind het zo eng
.
Oh en elke keer dat smoesje dat je op het moment van de bevalling misschien niet zo sterk bent om grenzen aan te geven... newsflash: dat ben je nu al niet dus ga daar in vredesnaam iets aan doen.
Grow a pair én grow up, allebei. Pff, mammie moet erbij want ik vind het zo eng
.Oh en elke keer dat smoesje dat je op het moment van de bevalling misschien niet zo sterk bent om grenzen aan te geven... newsflash: dat ben je nu al niet dus ga daar in vredesnaam iets aan doen.
donderdag 3 oktober 2019 om 20:15
Lachattenoir schreef: ↑03-10-2019 19:09En inderdaad: wat is er mis met je als je als vrouw naar het naakte lichaam en de bloederige vagijn van je schoondochter wil loeren, om te kijken hoe zij daar een besmeurde baby uit perst? Dat je zoiets durft te willen maakt je wat mij betreft al rijp voor de psych.
En tegen je man zeggen dat hij zijn moeder erbij mag hebben als hij net een kiwi heeft uitgeplast en nu met versgehechte balzak wijdbeens bij ligt te komen.
donderdag 3 oktober 2019 om 20:25
Wat zou je iemand anders adviseren als die je dit zou vertellen? Ik zou adviseren om minder informatie te geven en op 1 lijn te komen met je man, want jullie zijn het totaal niet eens. En jullie geven allebei geen grenzen aan. Bij de bevalling snap ik dat je je eigen moeder liever hebt eventueel, maar in de kraamweek zou ik ze beiden evenveel uitnodigen. Je kunt altijd naar boven of ze beiden niet zoveel uitnodigen natuurlijk.
Samen winkelen voor de baby zou ik dan juist wel doen met schoonmoeder, leuke manier om haar betrokkenheid even te laten zien voor haar. Het is ook een bijzondere tijd voor haar natuurlijk, oma worden! Ik zou haar dat wel gunnen. Verder vindt mijn schoonmoeder (en mijn moeder ook trouwens) ook vanalles van onze opvoeding, babykeuzes, etc. Oh en de hele schoonfamilie wilde ook dat ik liet weten wanneer de bevalling begon. Ik mompelde toen wat, was een beetje verbaasd en vond t gek maar ben niet zo adrem. Later gewoon niet gedaan en niemand vond dat erg hoor. Was gewoon een teken dat wij dingen op onze manier doen. Daar moet je echt mee om leren gaan, les 1 in ouderschap, loslaten geldt ook voor opmerkingen van anderen.
Samen winkelen voor de baby zou ik dan juist wel doen met schoonmoeder, leuke manier om haar betrokkenheid even te laten zien voor haar. Het is ook een bijzondere tijd voor haar natuurlijk, oma worden! Ik zou haar dat wel gunnen. Verder vindt mijn schoonmoeder (en mijn moeder ook trouwens) ook vanalles van onze opvoeding, babykeuzes, etc. Oh en de hele schoonfamilie wilde ook dat ik liet weten wanneer de bevalling begon. Ik mompelde toen wat, was een beetje verbaasd en vond t gek maar ben niet zo adrem. Later gewoon niet gedaan en niemand vond dat erg hoor. Was gewoon een teken dat wij dingen op onze manier doen. Daar moet je echt mee om leren gaan, les 1 in ouderschap, loslaten geldt ook voor opmerkingen van anderen.
donderdag 3 oktober 2019 om 20:30
In het berichtje dat ik quotte had je het volgens mij over een gesprek voorafgaand aan het weekend waarin je moeder zou komen. Dát was het moment geweest om duidelijk te zijn! Dit was meer een voorbeeld, maar er zijn legio momenten waarop je blijkbaar gewoon moet zeggen wat je vindt/denkt/voelt en niet hopen dat ze een hint van jouw kant begrijpt.
Goed dat jullie nu concretere afspraken hebben gemaakt.
Ik ben het met de anderen eens die zeggen dat je man zich niet zo moet aanstellen. Legio mannen zijn hem voorgegaan. En ja er zijn een best een paar naar de grond gegaan, maar het gros blijft gewoon overeind.
Maar goed, blijkbaar heeft hij zich dat inmiddels ook voorgenomen.
Een bevalling valt in die zin niet te voorspellen natuurlijk. En het is al helemaal niet te voorspellen hoe je er zelf op dat moment onder bent. Mijn man mocht bij wijze van spreken niet eens naar de deur kijken van mij... Laat staan door die deur naar buiten gaan (en hij moest zo nodig naar de wc
). Terwijl ik normaal gesproken best-wel-redelijk ben, maar op dat moment dus niet... Niet te voorspellen...
