Geld & Recht
alle pijlers
Vriend betaald niet mee. Wat te doen?
dinsdag 20 september 2011 om 22:45
Het is een lang verhaal maar ik probeer het kort te houden. Mijn vriend en ik zijn 5 jaar samen en hebben 2 kinderen.
Toen wij elkaar leerden kennen had hij een leuke baan waar hij ook redelijk verdiende. Tijdens mijn 1te zwangerschap nam hij ontslag wegens ruzie met zijn baas. Het viel me toen al op dat hij zich niet druk maakte om snel weer een goede baan te vinden. De 2 maanden die hij nog kreeg doorbetaald bleef hij gewoon lekker thuis. Pas toen hij niks meer had begon hij met het zoeken naar een nieuw baan. Toen hij uiteindelijk iets vond, iets wat helemaal niet bij hem paste en heel slecht betaald werd, was ik al 6 maanden zwanger. Dus zij ik neem het maar voorlopig als een tijdelijk variant zeg maar. Dat heeft hij ook gedaan.
Toen ons kindje geboren werd zaten wij financieel op zich wel redelijk. Maar toen moesten wij verhuizen. Er moest van alles aangeschaft worden. Mijn ouders stelde voor om ons te helpen. Hij was er niet zo enthousiast over maar zei niet van laat maar ik ga zelf een paar avonden ergens bijverdienen of zo. En met een kind van 2 maanden op de dozen gaan zitten was ook geen optie... Dus hebben wij het voorstel van mijn ouders aangenomen.
Daarna ging ik zelf beter verdienen en ons zoontje zat inmiddels op de creche. De creche beviel ons helaas niet en ik ging op zoek naar iets anders. Toen kwam ik iets heel leuks tegen, iedereen zei dat dat de beste creche in de buurt was. Maar de kosten waren ook heel hoog. Vorheel betaalde wij ieder de helft van alle gemeenschappelijke kosten. Maar toen zei mijn vriend dat hij het te duur vond en het kwam erop neer dat ik het verschil tussen wat wij voor de oude en de nieuwe creche betaalde alleen ging betalen.
Toen raakte ik weer zwanger en werd ons tweede zoontje geboren. Na de bevalling had ik veel last van mijn rug en ik mocht geen zware dingen meer tillen. Maar wij woonden 2 hoog en ik moest toch elke dag met 2 kids, de wagen en evt boodschappen naar boven weten te komen. En het ging dus steeds slechter met mijn rug. Ik besloot op zoek te gaan naar een benedenwoning. Toevallig kwam er een huis verderop een benedenwoning vrij. Wij mochten daarin maar de huur was bijna dubbel van wat wij betaalde. Volgens mijn vriend moesten wij het niet doen. En ik wilde niet kapot gaan. Dus hebben wij het maar op dezelfde manier geregeld.
En nu komt het: opeens zag ik dat hij geen geld meer stortte op onze gemeenschappelijke rekening. Hij was wel vaker te laat geweest om zijn bijdrage te storten. Ik herinnerde hem daaraan. In het begin zei hij steeds ok ik ga het morgen doen en toen opeens dat hij geen geld meer had. Ik werd boos, maar heb zijn deel gewoon uit mijn spaargeld betaald. Sindsdien betaalt hij geen cent meer. En ik verdien toch niet zoveel om alle kosten in mijn eentje te dragen. De rekeningen voog gas-water-licht en upc staan op zijn naam. En die betaalt hij ook niet, i-net en telefoon zijn afgesloten. Als ik een gesprek met hem probeer te beginnen doet hij alsof hij verstandelijk gehandicapt is en zegt hij dingen zoals oh ik dacht dat je alles kon betalen. Of geeft hij mij een lezing dat ik in deze situatie ben gekomen omdat ik niet in staat ben om mijn uitgaven aan mijn inkomen aan te passen.
Nu weet ik echt niet wat ik ermee moet. Ik kan het allemaal echt niet in mijn eentje betalen. Ik heb het aan mijn moeder verteld en die was geschokt. Zij zei dat zij me wel willen helpen maar niet als hij in het huis blijft wonen. Ik had ook al geprobeerd om aan mijn vriend te vertellen dat ik niet van plan was om hem te onderhouden en dat hij het beste een ander huis moest zoeken. Maar zijn antwoord was: ik ga nergens heen. Het contract staat op naam van ons beide. Dus ik kan hem ook niet zomaar de deur uit zetten. Vandaag heeft hij mij ook nog verteld dat hij vanaf volgende week 5 dagen gaat werken. Voorheen werkten wij allebij 4 dagen. Nu moet ik dus binnen 1 week oppas voor de kids regelen. Het is echt en gekkenhuis. Hij is echt niet aanspreekbaar. Weet iemand of ik hem kan forceren om mee te betalen? Het kan toch niet zo zijn dat iemand zomaar mag beslissen om zijn salaris voor zichzelf te houden? Zijn er ook manieren om hem het huis uit te zetten? Ik heb namelijk echt geen zin om met 2 kleine kids in mijn eentje te gaan verhuizen. Mijn werk, de creche en de school zitten allemaal in de buurt... Maar ik ben bang dat als ik probeer hem het huis uit te zetten dat hij dan alles gaat doen zodat wij ook op straat komen. Hij heeft het al een keer tegen mij gezegd... Kortom, ik ben radeloos. Snap er niks van en weet ook niet goed hoe ik verder moet...
Toen wij elkaar leerden kennen had hij een leuke baan waar hij ook redelijk verdiende. Tijdens mijn 1te zwangerschap nam hij ontslag wegens ruzie met zijn baas. Het viel me toen al op dat hij zich niet druk maakte om snel weer een goede baan te vinden. De 2 maanden die hij nog kreeg doorbetaald bleef hij gewoon lekker thuis. Pas toen hij niks meer had begon hij met het zoeken naar een nieuw baan. Toen hij uiteindelijk iets vond, iets wat helemaal niet bij hem paste en heel slecht betaald werd, was ik al 6 maanden zwanger. Dus zij ik neem het maar voorlopig als een tijdelijk variant zeg maar. Dat heeft hij ook gedaan.
Toen ons kindje geboren werd zaten wij financieel op zich wel redelijk. Maar toen moesten wij verhuizen. Er moest van alles aangeschaft worden. Mijn ouders stelde voor om ons te helpen. Hij was er niet zo enthousiast over maar zei niet van laat maar ik ga zelf een paar avonden ergens bijverdienen of zo. En met een kind van 2 maanden op de dozen gaan zitten was ook geen optie... Dus hebben wij het voorstel van mijn ouders aangenomen.
Daarna ging ik zelf beter verdienen en ons zoontje zat inmiddels op de creche. De creche beviel ons helaas niet en ik ging op zoek naar iets anders. Toen kwam ik iets heel leuks tegen, iedereen zei dat dat de beste creche in de buurt was. Maar de kosten waren ook heel hoog. Vorheel betaalde wij ieder de helft van alle gemeenschappelijke kosten. Maar toen zei mijn vriend dat hij het te duur vond en het kwam erop neer dat ik het verschil tussen wat wij voor de oude en de nieuwe creche betaalde alleen ging betalen.
Toen raakte ik weer zwanger en werd ons tweede zoontje geboren. Na de bevalling had ik veel last van mijn rug en ik mocht geen zware dingen meer tillen. Maar wij woonden 2 hoog en ik moest toch elke dag met 2 kids, de wagen en evt boodschappen naar boven weten te komen. En het ging dus steeds slechter met mijn rug. Ik besloot op zoek te gaan naar een benedenwoning. Toevallig kwam er een huis verderop een benedenwoning vrij. Wij mochten daarin maar de huur was bijna dubbel van wat wij betaalde. Volgens mijn vriend moesten wij het niet doen. En ik wilde niet kapot gaan. Dus hebben wij het maar op dezelfde manier geregeld.
En nu komt het: opeens zag ik dat hij geen geld meer stortte op onze gemeenschappelijke rekening. Hij was wel vaker te laat geweest om zijn bijdrage te storten. Ik herinnerde hem daaraan. In het begin zei hij steeds ok ik ga het morgen doen en toen opeens dat hij geen geld meer had. Ik werd boos, maar heb zijn deel gewoon uit mijn spaargeld betaald. Sindsdien betaalt hij geen cent meer. En ik verdien toch niet zoveel om alle kosten in mijn eentje te dragen. De rekeningen voog gas-water-licht en upc staan op zijn naam. En die betaalt hij ook niet, i-net en telefoon zijn afgesloten. Als ik een gesprek met hem probeer te beginnen doet hij alsof hij verstandelijk gehandicapt is en zegt hij dingen zoals oh ik dacht dat je alles kon betalen. Of geeft hij mij een lezing dat ik in deze situatie ben gekomen omdat ik niet in staat ben om mijn uitgaven aan mijn inkomen aan te passen.
Nu weet ik echt niet wat ik ermee moet. Ik kan het allemaal echt niet in mijn eentje betalen. Ik heb het aan mijn moeder verteld en die was geschokt. Zij zei dat zij me wel willen helpen maar niet als hij in het huis blijft wonen. Ik had ook al geprobeerd om aan mijn vriend te vertellen dat ik niet van plan was om hem te onderhouden en dat hij het beste een ander huis moest zoeken. Maar zijn antwoord was: ik ga nergens heen. Het contract staat op naam van ons beide. Dus ik kan hem ook niet zomaar de deur uit zetten. Vandaag heeft hij mij ook nog verteld dat hij vanaf volgende week 5 dagen gaat werken. Voorheen werkten wij allebij 4 dagen. Nu moet ik dus binnen 1 week oppas voor de kids regelen. Het is echt en gekkenhuis. Hij is echt niet aanspreekbaar. Weet iemand of ik hem kan forceren om mee te betalen? Het kan toch niet zo zijn dat iemand zomaar mag beslissen om zijn salaris voor zichzelf te houden? Zijn er ook manieren om hem het huis uit te zetten? Ik heb namelijk echt geen zin om met 2 kleine kids in mijn eentje te gaan verhuizen. Mijn werk, de creche en de school zitten allemaal in de buurt... Maar ik ben bang dat als ik probeer hem het huis uit te zetten dat hij dan alles gaat doen zodat wij ook op straat komen. Hij heeft het al een keer tegen mij gezegd... Kortom, ik ben radeloos. Snap er niks van en weet ook niet goed hoe ik verder moet...
woensdag 21 september 2011 om 02:06
Ikke, Ikke, Ikke en de rest kan...
Dat is wat ík lees.
Mens word wakker en doe een realiteitscheck,
in plaats van alles en iedereen af te zeiken.
Je hébt een vent (wonderbaarlijk genoeg nóg wel), praat met hem.
Leer eens luisteren naar de ander, met beide oren.
Ook als het je niet zint, want daar zit bij jou het probleem.
En dan houd jou kant van de communicatie op, madame krijgt haar zin niet punt. En nu nu gooit hij de kont tegen de krib, en dan "plan" jij hem al het huis uit? Je komt op mij over als een liefdeloos persoon, die alleen haar best doet als er de potentie in zit om je zin te krijgen.
Dat is wat ík lees.
Mens word wakker en doe een realiteitscheck,
in plaats van alles en iedereen af te zeiken.
Je hébt een vent (wonderbaarlijk genoeg nóg wel), praat met hem.
Leer eens luisteren naar de ander, met beide oren.
Ook als het je niet zint, want daar zit bij jou het probleem.
En dan houd jou kant van de communicatie op, madame krijgt haar zin niet punt. En nu nu gooit hij de kont tegen de krib, en dan "plan" jij hem al het huis uit? Je komt op mij over als een liefdeloos persoon, die alleen haar best doet als er de potentie in zit om je zin te krijgen.
woensdag 21 september 2011 om 07:36
@monatwist Dat ik nog een "vent" heb is niet wonderbaarlijk. Die vent vindt het fijn dat ik hem onderhoud en dat hij voor de buitenwereld een perfecte vader en man kan spelen. Als hij er niet tevreden mee was zou hij bvb kunnen zeggen dat hij niet mee zou verhuizen ipv het wel te doen en dan stoppen met het betalen van de huur en andere kosten. Of zie ik het weer verkeerd?
En ik ben liefdeloos omdat ik hem niet tot het eind van mijn leven wil lijven onderhouden??
Ik ben een liefdeloze trut - prima. Maar zijn gedrag slaat nergens op!
En om nog even een objectief beeld van die arme onderdrukte man te geven. Hij heeft nog een kind uit zijn vorige huwelijk. Met zijn ex heeft hij ook continu ruzie. En om haar leven zuur te maken maar ook omdat hij er waarschijnlijk niet zoveel zin in heeft betaalt hij regelmatig de alimentatie niet en houd hij zich nooit aan de afspraken als hij het kind moet ophalen. En dat zijn gedrag ook niet prettig voor het kind is en gewoon onfatsoenlijk boeit hem blijkbaar niet...
En ik ben liefdeloos omdat ik hem niet tot het eind van mijn leven wil lijven onderhouden??
Ik ben een liefdeloze trut - prima. Maar zijn gedrag slaat nergens op!
En om nog even een objectief beeld van die arme onderdrukte man te geven. Hij heeft nog een kind uit zijn vorige huwelijk. Met zijn ex heeft hij ook continu ruzie. En om haar leven zuur te maken maar ook omdat hij er waarschijnlijk niet zoveel zin in heeft betaalt hij regelmatig de alimentatie niet en houd hij zich nooit aan de afspraken als hij het kind moet ophalen. En dat zijn gedrag ook niet prettig voor het kind is en gewoon onfatsoenlijk boeit hem blijkbaar niet...
woensdag 21 september 2011 om 07:48
woensdag 21 september 2011 om 07:48
woensdag 21 september 2011 om 07:54
Na de reactie van lila ben ik wel benieuwd maar kan mobiel niet loepen.
Echt bizar. Een oppas nodig hebben als je thuis zit. Houd je kindjes dan lekker thuis als je toch steeds kinders wilt.
En wat ik lees hij wilde geen kind, maar jij dwong het door? Serieus als dat zo is ben je echt een verwend nest die inderdaad niet liefdevol is. Zo iets doe je niet. Zo iets beslis je samen.
Echt bizar. Een oppas nodig hebben als je thuis zit. Houd je kindjes dan lekker thuis als je toch steeds kinders wilt.
En wat ik lees hij wilde geen kind, maar jij dwong het door? Serieus als dat zo is ben je echt een verwend nest die inderdaad niet liefdevol is. Zo iets doe je niet. Zo iets beslis je samen.
woensdag 21 september 2011 om 08:16
Zoals ik het lees, loop je voortdurend achter de feiten aan doordat je steeds verkeerde keuzes maakt. Als je financiele verplichtingen aangaat die je eigenlijk niet kunt veroorloven, dan is het je eigen fout, en kun je die gevolgen niet op het bordje van de ander ( echtgenoot, moeder) schuiven.
Jij wilde een duurder kinderdagverblijf, een andere woning, een tweede kind terwijl de situatie daar niet klaar voor was, en je verlangt van je echtgenoot dat hij steeds zijn portemonnee trekt.
Ik kan eigenlijk wel begrijpen dat hij zijn eigen weg gaat. Je kunt zulke dingen toch niet maken? Zelfs al woon je in een woning die slecht is, het is een belsissing van beiden geweest om erin te trekken, en het moet ook een beslissing van beiden zijn om daar een oplossing voor te zoeken: gaatjes dichtmaken en muizen vangen of verhuizen naar een andere woning.
Je moeder gaat volledig mee in jouw wensen, en zegt dat zij je wil helpen maar niet je man. Wat eigenlijk wil zeggen dat je er helemaal niks van geleerd hebt.
Dat een volgende partner wederom aan je eisen zult moeten voldoen. Misschien is het een cultuurverschil, maar hier zijn we écht gewend om verantwoordelijk te zijn voor je eigen daden, en ze niet op het bordje van een ander te schuiven....
Jij wilde een duurder kinderdagverblijf, een andere woning, een tweede kind terwijl de situatie daar niet klaar voor was, en je verlangt van je echtgenoot dat hij steeds zijn portemonnee trekt.
Ik kan eigenlijk wel begrijpen dat hij zijn eigen weg gaat. Je kunt zulke dingen toch niet maken? Zelfs al woon je in een woning die slecht is, het is een belsissing van beiden geweest om erin te trekken, en het moet ook een beslissing van beiden zijn om daar een oplossing voor te zoeken: gaatjes dichtmaken en muizen vangen of verhuizen naar een andere woning.
Je moeder gaat volledig mee in jouw wensen, en zegt dat zij je wil helpen maar niet je man. Wat eigenlijk wil zeggen dat je er helemaal niks van geleerd hebt.
Dat een volgende partner wederom aan je eisen zult moeten voldoen. Misschien is het een cultuurverschil, maar hier zijn we écht gewend om verantwoordelijk te zijn voor je eigen daden, en ze niet op het bordje van een ander te schuiven....
woensdag 21 september 2011 om 08:20
quote:katjabb schreef op 21 september 2011 @ 02:00:
Sorry, dames maar ik begrijp het echt niet. Ik zie mijn eigen schuld wel maar jullie moeten ook niet overdreven. Hij wil geen kind, geen beter huis, geen betere creche, geen clubjes voor de kids, geen vakanties, geen speelafspraakjes, niks het liefst de hele dag op de bank. En ik moest alles wat ik wil opgeven en samen met hem op de bank gaan zitten. Dan ben ik pas een perfecte vrouw??
Beetje mosterd na de maaltijd nu, maar als jullie zo hemeltjebreed van elkaar verschillen, waarom zijn jullie dan samen?
Als je toekomstwensen wat betreft woning, wel of geen kinderen en de manier waarop je je tijd besteedt niet bij elkaar passen, waarom blijf je dan samen?
En ondanks dat hij dit alles niet wilde, is het allemaal wel gebeurd. Hoe dat dan, heb je gewoon je zin doorgezet?
Sorry, dames maar ik begrijp het echt niet. Ik zie mijn eigen schuld wel maar jullie moeten ook niet overdreven. Hij wil geen kind, geen beter huis, geen betere creche, geen clubjes voor de kids, geen vakanties, geen speelafspraakjes, niks het liefst de hele dag op de bank. En ik moest alles wat ik wil opgeven en samen met hem op de bank gaan zitten. Dan ben ik pas een perfecte vrouw??
Beetje mosterd na de maaltijd nu, maar als jullie zo hemeltjebreed van elkaar verschillen, waarom zijn jullie dan samen?
Als je toekomstwensen wat betreft woning, wel of geen kinderen en de manier waarop je je tijd besteedt niet bij elkaar passen, waarom blijf je dan samen?
En ondanks dat hij dit alles niet wilde, is het allemaal wel gebeurd. Hoe dat dan, heb je gewoon je zin doorgezet?
woensdag 21 september 2011 om 08:32
quote:katjabb schreef op 21 september 2011 @ 01:43:
Ika35, WIJ konden het wel betalen, IK ALLEN niet, dat is een principieel verschil.
Ik ken je niet van vorige topics en ik ga er ook niet op loepen.
Ik ga puur af op wat je hier in je OP geschreven hebt.
Net als een paar anderen is het mij opgevallen dat je bij twee belangrijke beslissingen totaal over je vriend bent heen gewalst.
Door tot twee keer toe voor een financieel veel duurder alternatief te kiezen. Je partner was het er niet mee eens, maar je drukte toch door.
Daarna is het enkel maar meer bergafwaarts gegaan.
Ik weet niet waarom hij helemaal opgehouden is met bijdragen, dat klopt evenmin. Het is wel een hele drastische en niet constructieve manier om een punt te maken.
Toch..voor je alles weggooit en alleen verder gaat, zou ik nog één keer proberen te achterhalen waarom hij deze weg ingeslagen is en of dat nu niet onderling anders kan.
Ika35, WIJ konden het wel betalen, IK ALLEN niet, dat is een principieel verschil.
Ik ken je niet van vorige topics en ik ga er ook niet op loepen.
Ik ga puur af op wat je hier in je OP geschreven hebt.
Net als een paar anderen is het mij opgevallen dat je bij twee belangrijke beslissingen totaal over je vriend bent heen gewalst.
Door tot twee keer toe voor een financieel veel duurder alternatief te kiezen. Je partner was het er niet mee eens, maar je drukte toch door.
Daarna is het enkel maar meer bergafwaarts gegaan.
Ik weet niet waarom hij helemaal opgehouden is met bijdragen, dat klopt evenmin. Het is wel een hele drastische en niet constructieve manier om een punt te maken.
Toch..voor je alles weggooit en alleen verder gaat, zou ik nog één keer proberen te achterhalen waarom hij deze weg ingeslagen is en of dat nu niet onderling anders kan.
Het is mij: shaHla 
(Iranian version)
(Iranian version)
woensdag 21 september 2011 om 08:32
Niet alleen hij is bezig met de buitenwereld. Jij wilt ook coute que coute deze droom, die een nachtmerrie blijkt te zijn, in stand houden. Je wist dat het een kikker was. Daar kun je een kroontje opzetten, of hem leuke passende kleertjes geven en hem zo vaak kussen als je wilt, maar een prins zal ie niet worden.
woensdag 21 september 2011 om 08:42
quote:katjabb schreef op 21 september 2011 @ 02:00:
Sorry, dames maar ik begrijp het echt niet. Ik zie mijn eigen schuld wel maar jullie moeten ook niet overdreven. Hij wil geen kind, geen beter huis, geen betere creche, geen clubjes voor de kids, geen vakanties, geen speelafspraakjes, niks het liefst de hele dag op de bank. En ik moest alles wat ik wil opgeven en samen met hem op de bank gaan zitten. Dan ben ik pas een perfecte vrouw??Je had geen (2e) kind moeten nemen als hij dat niet wou. Je kunt niet iemand 'n kind door z'n strot duwen waar ie ook weer voor op moet draaien in zorg en kosten. Als jij dat hebt besloten zonder dat hij daar mee heeft ingestemd kan ik me voorstellen dat hij op 'n gegeven moment z'n kont tegen de krib gaat gooien.
Sorry, dames maar ik begrijp het echt niet. Ik zie mijn eigen schuld wel maar jullie moeten ook niet overdreven. Hij wil geen kind, geen beter huis, geen betere creche, geen clubjes voor de kids, geen vakanties, geen speelafspraakjes, niks het liefst de hele dag op de bank. En ik moest alles wat ik wil opgeven en samen met hem op de bank gaan zitten. Dan ben ik pas een perfecte vrouw??Je had geen (2e) kind moeten nemen als hij dat niet wou. Je kunt niet iemand 'n kind door z'n strot duwen waar ie ook weer voor op moet draaien in zorg en kosten. Als jij dat hebt besloten zonder dat hij daar mee heeft ingestemd kan ik me voorstellen dat hij op 'n gegeven moment z'n kont tegen de krib gaat gooien.
woensdag 21 september 2011 om 08:46
Je schrijft dat als je zijn koffers pakt en andere sloten laat plaatsen hij waarschijnlijk de politie belt? So what? De politie kan jou niet dwingen de deur open te doen voor hem hoor of om hem daar te laten slapen/wonen. Zeg gewoon tegen de politie dat je voorlopige voorzieningen aan het aanvragen bent maar dat de situatie momenteel onhoudbaar is geworden vandaar dat je hem er uit hebt gezet. Niet bang zijn voor de politie. Die zijn toch je beste vriend?;)
woensdag 21 september 2011 om 08:46
quote:katjabb schreef op 21 september 2011 @ 02:00:
Sorry, dames maar ik begrijp het echt niet. Ik zie mijn eigen schuld wel maar jullie moeten ook niet overdreven. Hij wil geen kind, geen beter huis, geen betere creche, geen clubjes voor de kids, geen vakanties, geen speelafspraakjes, niks het liefst de hele dag op de bank. En ik moest alles wat ik wil opgeven en samen met hem op de bank gaan zitten. Dan ben ik pas een perfecte vrouw??
Je hebt het niet door zijn strot te duwen.
Daarnaast vind ik het erg sneu om je huidige man nog harder af te gaan kraken zodat je jezelf kunt excuseren. Als die vent altijd al zo een lul was, ook naar zijn ex, was je er zelf bij om jezelf te laten bezwangeren.
Het gaat niet om je wensen an sich, daar is niets mis mee. Wel met je algehele attitude.
Sorry, dames maar ik begrijp het echt niet. Ik zie mijn eigen schuld wel maar jullie moeten ook niet overdreven. Hij wil geen kind, geen beter huis, geen betere creche, geen clubjes voor de kids, geen vakanties, geen speelafspraakjes, niks het liefst de hele dag op de bank. En ik moest alles wat ik wil opgeven en samen met hem op de bank gaan zitten. Dan ben ik pas een perfecte vrouw??
Je hebt het niet door zijn strot te duwen.
Daarnaast vind ik het erg sneu om je huidige man nog harder af te gaan kraken zodat je jezelf kunt excuseren. Als die vent altijd al zo een lul was, ook naar zijn ex, was je er zelf bij om jezelf te laten bezwangeren.
Het gaat niet om je wensen an sich, daar is niets mis mee. Wel met je algehele attitude.
woensdag 21 september 2011 om 10:07
quote:zwitsal_nijntje schreef op 21 september 2011 @ 07:48:
Waarom moet je een oppas regelen? Dat snap ik niet. Jij werkt 4 dagen hij eerst ook. Volgende week werkt hij er 5. Dan ben jij er toch gewoon voor de kids.
Waarom heb je eigenlijk kids met hem als de relatie volgens mij al langer niet lekker zat?Nou, hij werkt 4 dagen en ik ook. De kinderen gaan dus 3 dagen naar de creche. Nu werkt hij 5 dagen. You do the maths... Of denk soms dat ik zomaar tegen mijn werkgever kan zeggen dat ik vortaan 3 dagen op mijn werk zal verschijnen??
Waarom moet je een oppas regelen? Dat snap ik niet. Jij werkt 4 dagen hij eerst ook. Volgende week werkt hij er 5. Dan ben jij er toch gewoon voor de kids.
Waarom heb je eigenlijk kids met hem als de relatie volgens mij al langer niet lekker zat?Nou, hij werkt 4 dagen en ik ook. De kinderen gaan dus 3 dagen naar de creche. Nu werkt hij 5 dagen. You do the maths... Of denk soms dat ik zomaar tegen mijn werkgever kan zeggen dat ik vortaan 3 dagen op mijn werk zal verschijnen??
woensdag 21 september 2011 om 10:16
quote:Oriane schreef op 21 september 2011 @ 07:48:
Dan moet je helemaal niet zeuren want dan WIST je al dat je een lot uit de loterij had... Zijn gedrag naar zijn eerste kind boeide jou destijds ook niet anders had je geen relatie met hem aangegaan en nog meer kinderen met hem gemaakt. Sorry hoor maar ik snap niks van je,
Het is geen excuus. Maar wist je dan alles van je partner toen jullie net samen waren wat je nu weet? In ons geval woonde wij niet samen totdat ik zwanger werd. Aan de buitenkant zag het er allemaal goed uit. Hij haalde zijn kind op en we deden leuke dingen als ze er was. Omdat de relatie met zijn ex zo slecht is leerde ik haar ook pas kennen toen wij samen gingen wonen. Dat hij regelmatig niet op tijd verscheen om zijn kind op te halen kon ik niet weten. En toen het wel ter sprake kwam zij hij dat zijn ex voortduren haar wil op hem probeerd op te leggen. Dat over de alimentatie ontdekte ik een paar maanden geleden heel toevallig. Ik wist dat hij het verplicht was en ging ervan uit dat hij het gewoon deed....
En ik zeur niet. Hij betaalt niet. Hij zal wel zijn redennen daarvoor hebben....Ik zeg alleen dat ik hem niet op mijn kosten wil laten leven en zoek een oplossing. Dat laatste was ook de reden waarom ik dit topic heb geopend.
Dan moet je helemaal niet zeuren want dan WIST je al dat je een lot uit de loterij had... Zijn gedrag naar zijn eerste kind boeide jou destijds ook niet anders had je geen relatie met hem aangegaan en nog meer kinderen met hem gemaakt. Sorry hoor maar ik snap niks van je,
Het is geen excuus. Maar wist je dan alles van je partner toen jullie net samen waren wat je nu weet? In ons geval woonde wij niet samen totdat ik zwanger werd. Aan de buitenkant zag het er allemaal goed uit. Hij haalde zijn kind op en we deden leuke dingen als ze er was. Omdat de relatie met zijn ex zo slecht is leerde ik haar ook pas kennen toen wij samen gingen wonen. Dat hij regelmatig niet op tijd verscheen om zijn kind op te halen kon ik niet weten. En toen het wel ter sprake kwam zij hij dat zijn ex voortduren haar wil op hem probeerd op te leggen. Dat over de alimentatie ontdekte ik een paar maanden geleden heel toevallig. Ik wist dat hij het verplicht was en ging ervan uit dat hij het gewoon deed....
En ik zeur niet. Hij betaalt niet. Hij zal wel zijn redennen daarvoor hebben....Ik zeg alleen dat ik hem niet op mijn kosten wil laten leven en zoek een oplossing. Dat laatste was ook de reden waarom ik dit topic heb geopend.
woensdag 21 september 2011 om 10:23
quote:pinks schreef op 21 september 2011 @ 08:20:
[...]
Beetje mosterd na de maaltijd nu, maar als jullie zo hemeltjebreed van elkaar verschillen, waarom zijn jullie dan samen?
Als je toekomstwensen wat betreft woning, wel of geen kinderen en de manier waarop je je tijd besteedt niet bij elkaar passen, waarom blijf je dan samen?
En ondanks dat hij dit alles niet wilde, is het allemaal wel gebeurd. Hoe dat dan, heb je gewoon je zin doorgezet?Achteraf, als ik toen wist wat ik nu allemaal weet, heb je gelijk. Maar het is niet zo dat hij het niet wilde. Het eerste kind was zijn "initiatief". Ik wilde mijn project toen nog afmaken op mijn werk maar hij wilde zo snel mogelijk. Wij moesten gelijk beginnen want het kon volgens hem ook heel lang duren voordat het zou lukken. Wij gingen proberen en het was meteen raak. Hij zei trouwens in het begin ook dat hij wel 4 kinderen wilde... In het begin hadden wij best een leuk leven samen. Dat niks willen is van het laatste jaar. wat betreft de 2de kind: hij wilde wel maar niet zo snel achter elkaar. En ik vond het juist wel fijn. Toen gaf ik mijn argumenten en hij ging akkoord. Dat is toch niet zo erg? Als hij het niet bedoelde, hoe moest ik het weten?
[...]
Beetje mosterd na de maaltijd nu, maar als jullie zo hemeltjebreed van elkaar verschillen, waarom zijn jullie dan samen?
Als je toekomstwensen wat betreft woning, wel of geen kinderen en de manier waarop je je tijd besteedt niet bij elkaar passen, waarom blijf je dan samen?
En ondanks dat hij dit alles niet wilde, is het allemaal wel gebeurd. Hoe dat dan, heb je gewoon je zin doorgezet?Achteraf, als ik toen wist wat ik nu allemaal weet, heb je gelijk. Maar het is niet zo dat hij het niet wilde. Het eerste kind was zijn "initiatief". Ik wilde mijn project toen nog afmaken op mijn werk maar hij wilde zo snel mogelijk. Wij moesten gelijk beginnen want het kon volgens hem ook heel lang duren voordat het zou lukken. Wij gingen proberen en het was meteen raak. Hij zei trouwens in het begin ook dat hij wel 4 kinderen wilde... In het begin hadden wij best een leuk leven samen. Dat niks willen is van het laatste jaar. wat betreft de 2de kind: hij wilde wel maar niet zo snel achter elkaar. En ik vond het juist wel fijn. Toen gaf ik mijn argumenten en hij ging akkoord. Dat is toch niet zo erg? Als hij het niet bedoelde, hoe moest ik het weten?
woensdag 21 september 2011 om 10:29
quote:meds schreef op 21 september 2011 @ 10:14:
jij kan goed ' ja maren' met andere woorden, je wilt helemaal niks ondernemen om zaken te veranderen. je wilt wel dat het anders wordt misschien, maar zelf wil je er niks voor doen of laten.Ik wil juist wel wat ondernemen. Daarom heb ik ook dit topic geopend. Maar ik wil de schade voor de kids en voor mijzelf veperken. Daar is toch niks mis mee?
jij kan goed ' ja maren' met andere woorden, je wilt helemaal niks ondernemen om zaken te veranderen. je wilt wel dat het anders wordt misschien, maar zelf wil je er niks voor doen of laten.Ik wil juist wel wat ondernemen. Daarom heb ik ook dit topic geopend. Maar ik wil de schade voor de kids en voor mijzelf veperken. Daar is toch niks mis mee?
woensdag 21 september 2011 om 10:35
[quote]katjabb schreef op 21 september 2011 @ 10:16:
[...]
Het is geen excuus. Maar wist je dan alles van je partner toen jullie net samen waren wat je nu weet? In ons geval woonde wij niet samen totdat ik zwanger werd.
Nee, natuurlijk wist ik niet alles van mijn partner toen ik mijn man net kende. Daarom hebben we elkaar eerst een paar jaar leren kennen alvorens te gaan samenwonen en kinderen te maken. Ik wil namelijk geen kinderen op de wereld zetten met een man waar ik niet van op aan kan. Lijkt mij een logische volgorde. Kinderen zijn geen 'paar schoenen' die je even kunt ruilen.
Jullie eerste kind is volledig gepland en die waardeloze planning heb je zelf gemaakt of eigenlijk gewoon niet gemaakt. Het was geen ongelukje en je wist dat je die vent eigenlijk niet goed genoeg kende. Je had ook een tijd kunnen wachten tot je wist wat voor vlees je in de kuip had, dan had je nu niet in de sores gezeten. Echt een gevalletje eigen schuld dikke bult.
[...]
Het is geen excuus. Maar wist je dan alles van je partner toen jullie net samen waren wat je nu weet? In ons geval woonde wij niet samen totdat ik zwanger werd.
Nee, natuurlijk wist ik niet alles van mijn partner toen ik mijn man net kende. Daarom hebben we elkaar eerst een paar jaar leren kennen alvorens te gaan samenwonen en kinderen te maken. Ik wil namelijk geen kinderen op de wereld zetten met een man waar ik niet van op aan kan. Lijkt mij een logische volgorde. Kinderen zijn geen 'paar schoenen' die je even kunt ruilen.
Jullie eerste kind is volledig gepland en die waardeloze planning heb je zelf gemaakt of eigenlijk gewoon niet gemaakt. Het was geen ongelukje en je wist dat je die vent eigenlijk niet goed genoeg kende. Je had ook een tijd kunnen wachten tot je wist wat voor vlees je in de kuip had, dan had je nu niet in de sores gezeten. Echt een gevalletje eigen schuld dikke bult.
woensdag 21 september 2011 om 10:39
quote:katjabb schreef op 20 september 2011 @ 23:45:
Spullen buitenzetten, nieuwe sloten heb ik ook al overwogen... Maar hem kennende, wordt er zo de politie bij gehaald. Hij staat hier toch ook ingeschreven en is de officiele medehuurder.
Zelf een andere woning vinden is geen oplossing. Wij wonen in Amsterdam en wat wij nu betalen is echt niet veel. Op de vrije markt wordt er een dubbele daarval gevraagd voor een studio op 4 hoog... En met woningnet blijf ik nog 10 jaar op straat...
Ik zou inderdaad juridisch advies inwinnen. Bij een huwelijk/geregistreerd partnerschap kan de rechter voorlopige voorzieningen vaststellen waarin de woning tijdelijk aan jou wordt toegewezen. Dat zal geen probleem zijn als de kinderen bij jou blijven wonen. Ik weet niet of deze mogelijkheid ook bestaat als je niet getrouwd bent.
Het juridisch loket lijkt me een goed begin. En misschien kun je ook de woningbouwvereniging bellen en vragen wat je mogelijkheden zijn?
Spullen buitenzetten, nieuwe sloten heb ik ook al overwogen... Maar hem kennende, wordt er zo de politie bij gehaald. Hij staat hier toch ook ingeschreven en is de officiele medehuurder.
Zelf een andere woning vinden is geen oplossing. Wij wonen in Amsterdam en wat wij nu betalen is echt niet veel. Op de vrije markt wordt er een dubbele daarval gevraagd voor een studio op 4 hoog... En met woningnet blijf ik nog 10 jaar op straat...
Ik zou inderdaad juridisch advies inwinnen. Bij een huwelijk/geregistreerd partnerschap kan de rechter voorlopige voorzieningen vaststellen waarin de woning tijdelijk aan jou wordt toegewezen. Dat zal geen probleem zijn als de kinderen bij jou blijven wonen. Ik weet niet of deze mogelijkheid ook bestaat als je niet getrouwd bent.
Het juridisch loket lijkt me een goed begin. En misschien kun je ook de woningbouwvereniging bellen en vragen wat je mogelijkheden zijn?
Ga in therapie!
woensdag 21 september 2011 om 10:41
quote:shahla schreef op 21 september 2011 @ 09:53:
Ik vind dat er toch wel íets mis is met die wensen.
In haar geval kosten die blijkbaar meer dan nodig.
Tijd om dat wat naar beneden te schroeven, lijkt mij.
Niks mis met goedkopere alternatieven.Wij konden het samen wel betalen. Ik verdien 2/3 van ons budjet. Dan mag ik toch iest beters willen voor mijn kinderen en voor mijzelf?? Daar werk ik voor. Of moest ik met 2 kids 2 hoog blijven wonen en regelmatig door mijn rug gaan omdat het mijn vriend niet boeide? Wat zou een goedkopere alternatief zijn? Voor woningnet verdienen wij teveel. Hypotheek kan ook niet en dat zou niet goedkoper zijn... Ik zie gewoon niet hoe ik het anders had kunnen oplossen... Mensen zijn vaak heel kritisch. Maar stel dat jij op mijn plek was, hoe zou jij het regelen?
Ik vind dat er toch wel íets mis is met die wensen.
In haar geval kosten die blijkbaar meer dan nodig.
Tijd om dat wat naar beneden te schroeven, lijkt mij.
Niks mis met goedkopere alternatieven.Wij konden het samen wel betalen. Ik verdien 2/3 van ons budjet. Dan mag ik toch iest beters willen voor mijn kinderen en voor mijzelf?? Daar werk ik voor. Of moest ik met 2 kids 2 hoog blijven wonen en regelmatig door mijn rug gaan omdat het mijn vriend niet boeide? Wat zou een goedkopere alternatief zijn? Voor woningnet verdienen wij teveel. Hypotheek kan ook niet en dat zou niet goedkoper zijn... Ik zie gewoon niet hoe ik het anders had kunnen oplossen... Mensen zijn vaak heel kritisch. Maar stel dat jij op mijn plek was, hoe zou jij het regelen?
woensdag 21 september 2011 om 10:43
quote:Oriane schreef op 21 september 2011 @ 10:35:
[quote]katjabb schreef op 21 september 2011 @ 10:16:
[...]
Het is geen excuus. Maar wist je dan alles van je partner toen jullie net samen waren wat je nu weet? In ons geval woonde wij niet samen totdat ik zwanger werd.
Nee, natuurlijk wist ik niet alles van mijn partner toen ik mijn man net kende. Daarom hebben we elkaar eerst een paar jaar leren kennen alvorens te gaan samenwonen en kinderen te maken. Ik wil namelijk geen kinderen op de wereld zetten met een man waar ik niet van op aan kan. Lijkt mij een logische volgorde. Kinderen zijn geen 'paar schoenen' die je even kunt ruilen.
Jullie eerste kind is volledig gepland en die waardeloze planning heb je zelf gemaakt of eigenlijk gewoon niet gemaakt. Het was geen ongelukje en je wist dat je die vent eigenlijk niet goed genoeg kende. Je had ook een tijd kunnen wachten tot je wist wat voor vlees je in de kuip had, dan had je nu niet in de sores gezeten. Echt een gevalletje eigen schuld dikke bult. Tijd voor de analyze heb ik nog zat. Nu zoek ik een concrete oplossing.
[quote]katjabb schreef op 21 september 2011 @ 10:16:
[...]
Het is geen excuus. Maar wist je dan alles van je partner toen jullie net samen waren wat je nu weet? In ons geval woonde wij niet samen totdat ik zwanger werd.
Nee, natuurlijk wist ik niet alles van mijn partner toen ik mijn man net kende. Daarom hebben we elkaar eerst een paar jaar leren kennen alvorens te gaan samenwonen en kinderen te maken. Ik wil namelijk geen kinderen op de wereld zetten met een man waar ik niet van op aan kan. Lijkt mij een logische volgorde. Kinderen zijn geen 'paar schoenen' die je even kunt ruilen.
Jullie eerste kind is volledig gepland en die waardeloze planning heb je zelf gemaakt of eigenlijk gewoon niet gemaakt. Het was geen ongelukje en je wist dat je die vent eigenlijk niet goed genoeg kende. Je had ook een tijd kunnen wachten tot je wist wat voor vlees je in de kuip had, dan had je nu niet in de sores gezeten. Echt een gevalletje eigen schuld dikke bult. Tijd voor de analyze heb ik nog zat. Nu zoek ik een concrete oplossing.
woensdag 21 september 2011 om 10:45
Ik zie dat je over dit onderwerp meerdere topics hebt geopend. Begrijp dat de situatie moeilijk is. Denk dat je zelf ook zeer goed weet dat bij deze man weggaan de enige oplossing is.
Ik hoop niet dat je zo iemand bent die alleen maar aandacht wil trekken met zijn problemen en zelf niet van plan is er wat aan te gaan doen. Dat zuigt energie weg bij andere mensen. Ik zeg niet dat je zo bent, maar het valt me op dat je al een stuk of vier topics hebt geopend over wat in essentie hetzelfde probleem is. Ik hoop dan ook (ja ik weet dat ik hier heel aanmatigend ben) dat er niet nog een topic over hetzelfde komt, maar dat je je problemen ook echt gaat aanpakken in de echte wereld...
Succes!
Ik hoop niet dat je zo iemand bent die alleen maar aandacht wil trekken met zijn problemen en zelf niet van plan is er wat aan te gaan doen. Dat zuigt energie weg bij andere mensen. Ik zeg niet dat je zo bent, maar het valt me op dat je al een stuk of vier topics hebt geopend over wat in essentie hetzelfde probleem is. Ik hoop dan ook (ja ik weet dat ik hier heel aanmatigend ben) dat er niet nog een topic over hetzelfde komt, maar dat je je problemen ook echt gaat aanpakken in de echte wereld...
Succes!
