Geld & Recht
alle pijlers
Woedend en in tranen na UWV ziektewet gesprek !
woensdag 5 oktober 2011 om 16:09
quote:hkgirl schreef op 05 oktober 2011 @ 16:00:
[...]
Eens. Ik kan ook laaiend worden van dit soort opmerkingen, omdat je opa (!) kanker heeft gehad durf je te pretenderen hoe het voelt om zelf kanker te hebben?! Daar weet jij niks van. Ik heb letterlijk mijn hele familie verloren aan kanker op jonge leeftijd, maar dan nog durf ik niet te beweren dat ik weet hoe het is om het zelf te hebben.
Volgens mij zei ze dat ze dat begreep en niet dat ze wist hoe het voelde maar internet is traag en kan het niet na lezen.
Afgezien van dat, dus dan mag je alleen meepraten hier als je zelf een zm poging hebt gedaan of een familielid eraan hebt verloren?
Bedoel er alleen mee te zeggen, er zijn zoveel mensen die zeggen dat het niet echt is, puur aandacht trekken, maar dat weet je toch niet?
Ik vind het erg kort door de bocht. Ik weet ook niet wat er precies is gebeurd en hoe en wat, maar hier lijkt iedereen het wel te weten.
Uit eigen ervaring weet ik dat het soms heel anders kan zijn dan dat de buitenwereld kan weten/bevatten.
Ik snap dat er door de manier waarop de indruk gewekt kan zijn maar hoe kunnen wij dat zien/bepalen door een schermpje met wat woorden. Geschreven door iemand die zich niet echt gelukkig voelt. Enof depressief is.
[...]
Eens. Ik kan ook laaiend worden van dit soort opmerkingen, omdat je opa (!) kanker heeft gehad durf je te pretenderen hoe het voelt om zelf kanker te hebben?! Daar weet jij niks van. Ik heb letterlijk mijn hele familie verloren aan kanker op jonge leeftijd, maar dan nog durf ik niet te beweren dat ik weet hoe het is om het zelf te hebben.
Volgens mij zei ze dat ze dat begreep en niet dat ze wist hoe het voelde maar internet is traag en kan het niet na lezen.
Afgezien van dat, dus dan mag je alleen meepraten hier als je zelf een zm poging hebt gedaan of een familielid eraan hebt verloren?
Bedoel er alleen mee te zeggen, er zijn zoveel mensen die zeggen dat het niet echt is, puur aandacht trekken, maar dat weet je toch niet?
Ik vind het erg kort door de bocht. Ik weet ook niet wat er precies is gebeurd en hoe en wat, maar hier lijkt iedereen het wel te weten.
Uit eigen ervaring weet ik dat het soms heel anders kan zijn dan dat de buitenwereld kan weten/bevatten.
Ik snap dat er door de manier waarop de indruk gewekt kan zijn maar hoe kunnen wij dat zien/bepalen door een schermpje met wat woorden. Geschreven door iemand die zich niet echt gelukkig voelt. Enof depressief is.
Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven
woensdag 5 oktober 2011 om 16:12
quote:lieff2 schreef op 05 oktober 2011 @ 15:50:
dus als ik het goed begrijp als ik door mijn huisarts naar een 2elijns psychiater wordt doorverwezen kost het niks ? heb ik dan voldoende aan mijn huidige verwijzbrief of heb je daar een andere voor nodig en voordsat ik de nodige reacties krijg ik ga dit natuurlijk ook navragen bij mijn huisarts
Klopt. 2e-lijns hulp wordt volledig vergoed. Dit hoeft niet perse een psychiater te zijn maar kan ook een psycholoog/psychotherapeut zijn.
Als je verwijsbrief recent is kun je die idd gebruiken, er hoeft niet uitgebreid op te staan wat je klachten zijn.
Je kunt ook een nieuwe aan je huisarts vragen, daar hoeft niet een volledige uiteenzetting van je hulpvraag te staan. In principe kan 1 zin volstaan, nl dat je ernstige psychische problemen hebt en hierdoor op alle/veel fronten vastloopt.
Vind het heel goed dat je hulp zoekt, ook vwb je relatie. Zet 'm op TO, je bent strijdbaar genoeg gezien je reacties hier.
Misschien kun je dmv therapie ook strijdbaarder/assertiever in je relatie worden want die klinkt ook best naar. Sterkte
dus als ik het goed begrijp als ik door mijn huisarts naar een 2elijns psychiater wordt doorverwezen kost het niks ? heb ik dan voldoende aan mijn huidige verwijzbrief of heb je daar een andere voor nodig en voordsat ik de nodige reacties krijg ik ga dit natuurlijk ook navragen bij mijn huisarts
Klopt. 2e-lijns hulp wordt volledig vergoed. Dit hoeft niet perse een psychiater te zijn maar kan ook een psycholoog/psychotherapeut zijn.
Als je verwijsbrief recent is kun je die idd gebruiken, er hoeft niet uitgebreid op te staan wat je klachten zijn.
Je kunt ook een nieuwe aan je huisarts vragen, daar hoeft niet een volledige uiteenzetting van je hulpvraag te staan. In principe kan 1 zin volstaan, nl dat je ernstige psychische problemen hebt en hierdoor op alle/veel fronten vastloopt.
Vind het heel goed dat je hulp zoekt, ook vwb je relatie. Zet 'm op TO, je bent strijdbaar genoeg gezien je reacties hier.
Misschien kun je dmv therapie ook strijdbaarder/assertiever in je relatie worden want die klinkt ook best naar. Sterkte
woensdag 5 oktober 2011 om 16:12
quote:MonaTwist schreef op 05 oktober 2011 @ 16:08:
[...]
Ja nu wel gelukkig, hoop voor haar ook dat ze eruit komt.
Zeg je dat ook even tegen de anderen die te hard zijn? Of moet je specifiek mij hebben ?
Mona, ik heb niets persoonlijks tegen jou.
Dus het was in het algemeen en wat boze postings van jou.
Zie mijn laatste posting.
Dus voor iedereen.
Mijn internet doet het bijna niet meer, ik kom bijna niet meer op het forum, moet ook nog koken dus als ik niet direct reageer, dan ben ik er vanavond weer.
[...]
Ja nu wel gelukkig, hoop voor haar ook dat ze eruit komt.
Zeg je dat ook even tegen de anderen die te hard zijn? Of moet je specifiek mij hebben ?
Mona, ik heb niets persoonlijks tegen jou.
Dus het was in het algemeen en wat boze postings van jou.
Zie mijn laatste posting.
Dus voor iedereen.
Mijn internet doet het bijna niet meer, ik kom bijna niet meer op het forum, moet ook nog koken dus als ik niet direct reageer, dan ben ik er vanavond weer.
Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven
woensdag 5 oktober 2011 om 16:13
Ik weet niet wat er eventueel allemaal nog meer speelt of heeft gespeeld in je leven TS. Als je zelfmoordpoging "slechts" ingegeven was door de slechte relatie met je man en schoonouders is het logisch dat het UWV je niet gaan afkeuren. Dan blijven ze bezig natuurlijk. Dan kan je ook prima werken en gewoon 1 keer in de 1 à 2 weken een uur naar een psychotherapeut gaan. Mocht je echter een echt verschrikkelijk moeilijk verleden hebben en je zelfmoordpoging voortkomen uit een ernstige depressive stoornis danwel één of meer persoonlijkheidsstoornissen, dan wordt het natuurlijk een ander verhaal. Wil nog steeds niet zeggen dat je niet kan werken en het UWV je maar even moet afkeuren maar dan heb ik in elk geval (meer) begrip voor je wens om afgekeurd te worden. Dan is een intensieve therapie ook op z'n plaats natuurlijk. Mocht dit laatste het geval zijn dan kan je altijd nog bezwaar aantekenen tegen het eerste besluit van het UWV en een second opinion aanvragen. Dat heeft echter alleen zin als je zwart-op-wit verklaringen krijgt van minstens één psycholoog of psychiater die aangeven dat je ziek bent en waarom het onverantwoord/onmogelijk is voor jou om aan het werk te gaan.
woensdag 5 oktober 2011 om 16:14
quote:zwitsal_nijntje schreef op 05 oktober 2011 @ 16:05:
[...]
Mylene, meen je dit serieus dat je me op zon manier herkent?
Wauw dat doet me echt heel veel goeds van binnen!
Een steuntje in de goede richting!
bedankt!Ja meen ik echt. Zo lief als je voor vele bent. Daarom schrok ik van je reacties. Maar weet dat je een lief Nijntje bent.
[...]
Mylene, meen je dit serieus dat je me op zon manier herkent?
Wauw dat doet me echt heel veel goeds van binnen!
Een steuntje in de goede richting!
bedankt!Ja meen ik echt. Zo lief als je voor vele bent. Daarom schrok ik van je reacties. Maar weet dat je een lief Nijntje bent.
Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven
woensdag 5 oktober 2011 om 16:15
Ik ga overkomen als een bitch nu, maar so be it. Ik ben het Helemaal eens met blop/feeks/anderen met deze mening.
Jezus wat ben jij een dramaqueen zeg. Er zijn genoeg mensen die hebben het net zo zwaar, zo niet zwaarder dan jij en die gaan ook niet huilen.
Eerst een zelfmoordpoging omdat je man weg gaat en nu een zelfmoordpoging om een uitkering te krijgen omdat je het zwaar hebt? Toe nou.
Al die moeite en al dat drama dat je gestopt hebt in het krijgen van een uitkering, alle stress die je dat heeft opgeleverd: je had het ook kunnen gebruiken om een baan te vinden.
Ik baal er ontzettend van dat ik voor de uitkeringen van luie drama mensen als jij belasting moet betalen later.
Jezus wat ben jij een dramaqueen zeg. Er zijn genoeg mensen die hebben het net zo zwaar, zo niet zwaarder dan jij en die gaan ook niet huilen.
Eerst een zelfmoordpoging omdat je man weg gaat en nu een zelfmoordpoging om een uitkering te krijgen omdat je het zwaar hebt? Toe nou.
Al die moeite en al dat drama dat je gestopt hebt in het krijgen van een uitkering, alle stress die je dat heeft opgeleverd: je had het ook kunnen gebruiken om een baan te vinden.
Ik baal er ontzettend van dat ik voor de uitkeringen van luie drama mensen als jij belasting moet betalen later.
woensdag 5 oktober 2011 om 16:19
quote:loesie90 schreef op 05 oktober 2011 @ 16:15:
Ik ga overkomen als een bitch nu, maar so be it. Ik ben het Helemaal eens met blop/feeks/anderen met deze mening.
Jezus wat ben jij een dramaqueen zeg. Er zijn genoeg mensen die hebben het net zo zwaar, zo niet zwaarder dan jij en die gaan ook niet huilen.
Eerst een zelfmoordpoging omdat je man weg gaat en nu een zelfmoordpoging om een uitkering te krijgen omdat je het zwaar hebt? Toe nou.
Al die moeite en al dat drama dat je gestopt hebt in het krijgen van een uitkering, alle stress die je dat heeft opgeleverd: je had het ook kunnen gebruiken om een baan te vinden.
Ik baal er ontzettend van dat ik voor de uitkeringen van luie drama mensen als jij belasting moet betalen later.Betalen nu dan mensen (belastingbetaler) ook mee voor je opleiding nu? Indirect natuurlijk. Precies.
Ik ga overkomen als een bitch nu, maar so be it. Ik ben het Helemaal eens met blop/feeks/anderen met deze mening.
Jezus wat ben jij een dramaqueen zeg. Er zijn genoeg mensen die hebben het net zo zwaar, zo niet zwaarder dan jij en die gaan ook niet huilen.
Eerst een zelfmoordpoging omdat je man weg gaat en nu een zelfmoordpoging om een uitkering te krijgen omdat je het zwaar hebt? Toe nou.
Al die moeite en al dat drama dat je gestopt hebt in het krijgen van een uitkering, alle stress die je dat heeft opgeleverd: je had het ook kunnen gebruiken om een baan te vinden.
Ik baal er ontzettend van dat ik voor de uitkeringen van luie drama mensen als jij belasting moet betalen later.Betalen nu dan mensen (belastingbetaler) ook mee voor je opleiding nu? Indirect natuurlijk. Precies.
Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven
woensdag 5 oktober 2011 om 16:20
quote:loesie90 schreef op 05 oktober 2011 @ 16:15:
Ik ga overkomen als een bitch nu,
Ja, je komt idd over als een bitch.
maar so be it. Ik ben het Helemaal eens met blop/feeks/anderen met deze mening.
Jezus wat ben jij een dramaqueen zeg. Er zijn genoeg mensen die hebben het net zo zwaar, zo niet zwaarder dan jij en die gaan ook niet huilen.
Oh dus omdat andere mensen wel doorgaan, moet TO dat ook maar kunnen? Weet je niet dat iedereen anders is? Sommige mensen kunnen nou eenmaal niet met problemen omgaan zoals anderen dat doen. Daarom zitten sommige mensen in therapie en andere niet. Logisch he?
Eerst een zelfmoordpoging omdat je man weg gaat en nu een zelfmoordpoging om een uitkering te krijgen omdat je het zwaar hebt? Toe nou.
En jij ziet dus niet dat iemand die dit doet, hulp nodig heeft?
Al die moeite en al dat drama dat je gestopt hebt in het krijgen van een uitkering, alle stress die je dat heeft opgeleverd: je had het ook kunnen gebruiken om een baan te vinden.
Denk jij serieus, na het lezen van de OP dat TO in staat is om te werken????? Welke werkgever zit nu te wachten op een werknemer die zo labiel is??
Ik baal er ontzettend van dat ik voor de uitkeringen van luie drama mensen als jij belasting moet betalen later.
Ik denk dat die mensen daar net zo van balen als jij!
Ga alsjeblieft aan je inlevingsvermogen werken!
Ik ga overkomen als een bitch nu,
Ja, je komt idd over als een bitch.
maar so be it. Ik ben het Helemaal eens met blop/feeks/anderen met deze mening.
Jezus wat ben jij een dramaqueen zeg. Er zijn genoeg mensen die hebben het net zo zwaar, zo niet zwaarder dan jij en die gaan ook niet huilen.
Oh dus omdat andere mensen wel doorgaan, moet TO dat ook maar kunnen? Weet je niet dat iedereen anders is? Sommige mensen kunnen nou eenmaal niet met problemen omgaan zoals anderen dat doen. Daarom zitten sommige mensen in therapie en andere niet. Logisch he?
Eerst een zelfmoordpoging omdat je man weg gaat en nu een zelfmoordpoging om een uitkering te krijgen omdat je het zwaar hebt? Toe nou.
En jij ziet dus niet dat iemand die dit doet, hulp nodig heeft?
Al die moeite en al dat drama dat je gestopt hebt in het krijgen van een uitkering, alle stress die je dat heeft opgeleverd: je had het ook kunnen gebruiken om een baan te vinden.
Denk jij serieus, na het lezen van de OP dat TO in staat is om te werken????? Welke werkgever zit nu te wachten op een werknemer die zo labiel is??
Ik baal er ontzettend van dat ik voor de uitkeringen van luie drama mensen als jij belasting moet betalen later.
Ik denk dat die mensen daar net zo van balen als jij!
Ga alsjeblieft aan je inlevingsvermogen werken!
woensdag 5 oktober 2011 om 16:23
Eens met Loessie.
Ik kan weinig empathie opbrengen voor mensen als TO. Dat komt misschien hard over, maar ik heb zelf zo'n collega gehad als TO. Die allerlei psychische problemen had en zich elke keer ziek meldde omdat ze het weer niet aan kon en mij dus alleen liet staan. Na conflicten met mijn baas bleef ze helemaal weg uit rancune en kon ik alles alleen doen terwijl ik toen mijn miskraam en verbroken relatie moest verwerken.
Ik ben geen dag ziek geweest en heb gewoon mijn werk gedaan.
Heb zelf op 14 jarige leeftijd een zelfmoordpoging gedaan, reed met mijn fiets voor een vrachtwagen, die me net op tijd zag en nog kon draaien waardoor het dus mislukte. Als ik mijn zin had gehad was ik nu dood.
Je had ook naar een maatschappelijk werker kunnen gaan, die zijn gratis.
En werken is goed voor je, dan heb je wat anders aan je hoofd.
Ik snap dat niet iedereen even sterk is, maar ik vind dat je sowieso hulp moet zoeken voor je problemen maar dat je best een paar uurtjes per week kan gaan werken.
Ik kan weinig empathie opbrengen voor mensen als TO. Dat komt misschien hard over, maar ik heb zelf zo'n collega gehad als TO. Die allerlei psychische problemen had en zich elke keer ziek meldde omdat ze het weer niet aan kon en mij dus alleen liet staan. Na conflicten met mijn baas bleef ze helemaal weg uit rancune en kon ik alles alleen doen terwijl ik toen mijn miskraam en verbroken relatie moest verwerken.
Ik ben geen dag ziek geweest en heb gewoon mijn werk gedaan.
Heb zelf op 14 jarige leeftijd een zelfmoordpoging gedaan, reed met mijn fiets voor een vrachtwagen, die me net op tijd zag en nog kon draaien waardoor het dus mislukte. Als ik mijn zin had gehad was ik nu dood.
Je had ook naar een maatschappelijk werker kunnen gaan, die zijn gratis.
En werken is goed voor je, dan heb je wat anders aan je hoofd.
Ik snap dat niet iedereen even sterk is, maar ik vind dat je sowieso hulp moet zoeken voor je problemen maar dat je best een paar uurtjes per week kan gaan werken.
woensdag 5 oktober 2011 om 16:23
quote:loesie90 schreef op 05 oktober 2011 @ 16:15:
Ik ga overkomen als een bitch nu, maar so be it. Ik ben het Helemaal eens met blop/feeks/anderen met deze mening.
Jezus wat ben jij een dramaqueen zeg. Er zijn genoeg mensen die hebben het net zo zwaar, zo niet zwaarder dan jij en die gaan ook niet huilen.
Eerst een zelfmoordpoging omdat je man weg gaat en nu een zelfmoordpoging om een uitkering te krijgen omdat je het zwaar hebt? Toe nou.
Al die moeite en al dat drama dat je gestopt hebt in het krijgen van een uitkering, alle stress die je dat heeft opgeleverd: je had het ook kunnen gebruiken om een baan te vinden.
Ik baal er ontzettend van dat ik voor de uitkeringen van luie drama mensen als jij belasting moet betalen later.
Echt, m'n bek valt open van dit soort reacties.
Niemand hier weet toch hoe TO zich vanbinnen voelt, hoe wanhopig ze is, hoeveel pijn het doet?
Dan kan iedereen hier wel afgaan op een geschreven (!) stuk tekst die wellicht wat warrig en aanstellerig overkomt, maar iemand een aansteller noemen terwijl je half niet weet hoe iemand zich voelt, dat vind ik echt het laagste en het onsympatiekste wat er is.
Echt, ik schrik heel erg van dit topic. Mensen mogen TO best een duwtje in de rug geven, maar waarom zo negatief in plaats van het positief te verpakken? Je kan met de manier van posten iemand maken of breken!
Ik zit (deels) met dezelfde problemen als de TO, en als ik dit soort reacties kan verwachten van mensen overal, dan zie ik het somber in.
Hoe DURF je zo te oordelen over andermans ellende.
Ik ga overkomen als een bitch nu, maar so be it. Ik ben het Helemaal eens met blop/feeks/anderen met deze mening.
Jezus wat ben jij een dramaqueen zeg. Er zijn genoeg mensen die hebben het net zo zwaar, zo niet zwaarder dan jij en die gaan ook niet huilen.
Eerst een zelfmoordpoging omdat je man weg gaat en nu een zelfmoordpoging om een uitkering te krijgen omdat je het zwaar hebt? Toe nou.
Al die moeite en al dat drama dat je gestopt hebt in het krijgen van een uitkering, alle stress die je dat heeft opgeleverd: je had het ook kunnen gebruiken om een baan te vinden.
Ik baal er ontzettend van dat ik voor de uitkeringen van luie drama mensen als jij belasting moet betalen later.
Echt, m'n bek valt open van dit soort reacties.
Niemand hier weet toch hoe TO zich vanbinnen voelt, hoe wanhopig ze is, hoeveel pijn het doet?
Dan kan iedereen hier wel afgaan op een geschreven (!) stuk tekst die wellicht wat warrig en aanstellerig overkomt, maar iemand een aansteller noemen terwijl je half niet weet hoe iemand zich voelt, dat vind ik echt het laagste en het onsympatiekste wat er is.
Echt, ik schrik heel erg van dit topic. Mensen mogen TO best een duwtje in de rug geven, maar waarom zo negatief in plaats van het positief te verpakken? Je kan met de manier van posten iemand maken of breken!
Ik zit (deels) met dezelfde problemen als de TO, en als ik dit soort reacties kan verwachten van mensen overal, dan zie ik het somber in.
Hoe DURF je zo te oordelen over andermans ellende.
woensdag 5 oktober 2011 om 16:24
quote:Elynn schreef op 05 oktober 2011 @ 15:20:
[...]
Daarom is het ook heel zinvol dat TO dit topic heeft geopend, zodat ze met wat goede tips de juiste stappen kan zetten.
Inderdaad. Boos en verdrietig zijn kan ik me wel voorstellen, maar als ze boos en verdrietig blijft schiet ze ook met dit topic op. Maar ik zie dat het al de goede kant op gaat.
TO: wat ik me afvraag. Je was aan het reïntegreren bij je vorige werkgever, waarom zou je dan nu niet voor die uren aan het werk kunnen? Daarnaast goed dat je op zoek gaat naar hulp. Therapie en werken kunnen ook naast elkaar lopen.
[...]
Daarom is het ook heel zinvol dat TO dit topic heeft geopend, zodat ze met wat goede tips de juiste stappen kan zetten.
Inderdaad. Boos en verdrietig zijn kan ik me wel voorstellen, maar als ze boos en verdrietig blijft schiet ze ook met dit topic op. Maar ik zie dat het al de goede kant op gaat.
TO: wat ik me afvraag. Je was aan het reïntegreren bij je vorige werkgever, waarom zou je dan nu niet voor die uren aan het werk kunnen? Daarnaast goed dat je op zoek gaat naar hulp. Therapie en werken kunnen ook naast elkaar lopen.
woensdag 5 oktober 2011 om 16:25
quote:Mylene_Valerie schreef op 05 oktober 2011 @ 16:19:
[...]
Betalen nu dan mensen (belastingbetaler) ook mee voor je opleiding nu? Indirect natuurlijk. Precies.Klopt. Dat levert uiteindelijk ook wat op. Nominaal zelfs want het verhaal van de eeuwige student is afgelopen en daarna ga je gewoon aan het werk.
[...]
Betalen nu dan mensen (belastingbetaler) ook mee voor je opleiding nu? Indirect natuurlijk. Precies.Klopt. Dat levert uiteindelijk ook wat op. Nominaal zelfs want het verhaal van de eeuwige student is afgelopen en daarna ga je gewoon aan het werk.
woensdag 5 oktober 2011 om 16:28
quote:rogue_25 schreef op 05 oktober 2011 @ 16:23:
Eens met Loessie.
Ik kan weinig empathie opbrengen voor mensen als TO. Dat komt misschien hard over, maar ik heb zelf zo'n collega gehad als TO. Die allerlei psychische problemen had en zich elke keer ziek meldde omdat ze het weer niet aan kon en mij dus alleen liet staan. Na conflicten met mijn baas bleef ze helemaal weg uit rancune en kon ik alles alleen doen terwijl ik toen mijn miskraam en verbroken relatie moest verwerken.
Ik ben geen dag ziek geweest en heb gewoon mijn werk gedaan.
Heb zelf op 14 jarige leeftijd een zelfmoordpoging gedaan, reed met mijn fiets voor een vrachtwagen, die me net op tijd zag en nog kon draaien waardoor het dus mislukte. Als ik mijn zin had gehad was ik nu dood.
Je had ook naar een maatschappelijk werker kunnen gaan, die zijn gratis.
En werken is goed voor je, dan heb je wat anders aan je hoofd.
Ik snap dat niet iedereen even sterk is, maar ik vind dat je sowieso hulp moet zoeken voor je problemen maar dat je best een paar uurtjes per week kan gaan werken.
Ik kan mij je rancune 100% begrijpen. Helemaal.
Maar aub, to is niet je collega. Ik snap ook niet alles hoor in het verhaal. Maar afbranden heeft geen zin als ze juist op wilt krabbelen om er weer iets van te maken.
Hulp zoekt ze en dat is stap 1.
Idd hadden dingen in het verleden wellicht beter gekund maar het is niet te laat om het nu goed te maken.
Eens met Loessie.
Ik kan weinig empathie opbrengen voor mensen als TO. Dat komt misschien hard over, maar ik heb zelf zo'n collega gehad als TO. Die allerlei psychische problemen had en zich elke keer ziek meldde omdat ze het weer niet aan kon en mij dus alleen liet staan. Na conflicten met mijn baas bleef ze helemaal weg uit rancune en kon ik alles alleen doen terwijl ik toen mijn miskraam en verbroken relatie moest verwerken.
Ik ben geen dag ziek geweest en heb gewoon mijn werk gedaan.
Heb zelf op 14 jarige leeftijd een zelfmoordpoging gedaan, reed met mijn fiets voor een vrachtwagen, die me net op tijd zag en nog kon draaien waardoor het dus mislukte. Als ik mijn zin had gehad was ik nu dood.
Je had ook naar een maatschappelijk werker kunnen gaan, die zijn gratis.
En werken is goed voor je, dan heb je wat anders aan je hoofd.
Ik snap dat niet iedereen even sterk is, maar ik vind dat je sowieso hulp moet zoeken voor je problemen maar dat je best een paar uurtjes per week kan gaan werken.
Ik kan mij je rancune 100% begrijpen. Helemaal.
Maar aub, to is niet je collega. Ik snap ook niet alles hoor in het verhaal. Maar afbranden heeft geen zin als ze juist op wilt krabbelen om er weer iets van te maken.
Hulp zoekt ze en dat is stap 1.
Idd hadden dingen in het verleden wellicht beter gekund maar het is niet te laat om het nu goed te maken.
Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven
woensdag 5 oktober 2011 om 16:29
woensdag 5 oktober 2011 om 16:32
@Cici25
Ik zal zeker aan mijn inlevingsvermogen werken. Ik ken alleen helaas net wat teveel mensen die met een gebroken nagel al stoppen met werken.
Iedereen is anders, maar als de dokter/uitkerigsinstelling vinden dat TO heeft nagelaten om te werken aan haar herstel, dan moet ze hier dus meer moeite voor doen in plaats van om een uitkering blijven vechten. Als ze gewoon duidelijk een actieve houding laat zien en uit de slachtofferrol kruipt, zien de instellingen/artsen dit ook.
Wat betreft de zelfmoordpoging: je hebt mensen die echt dood willen en mensen die een schreeuw om aandacht uitoefenen. Een zelfmoordpoging voor een uitkering...Ik kan er met mijn hoofd niet bij. Zal mijn gebrek aan inlevingsvermogen wel zijn.
Werkgevers zitten niet te wachten op een labiele werknemer, maar TO zal blijkbaar niet genoeg moeite hebben gedaan voor haar herstel. De artsen + uitkeringsinstellingen zullen dit niet zomaar roepen om haar het leven zuur te maken. Uit TO's openingspost merk ik in iedergeval een passieve slachtofferrol.
En iedereen baalt ervan dat ze uitkeringen moeten betalen voor mensen die weliswaar ziek zijn, maar niet genoeg eraan doen om dit te verbeteren.
Ik zal zeker aan mijn inlevingsvermogen werken. Ik ken alleen helaas net wat teveel mensen die met een gebroken nagel al stoppen met werken.
Iedereen is anders, maar als de dokter/uitkerigsinstelling vinden dat TO heeft nagelaten om te werken aan haar herstel, dan moet ze hier dus meer moeite voor doen in plaats van om een uitkering blijven vechten. Als ze gewoon duidelijk een actieve houding laat zien en uit de slachtofferrol kruipt, zien de instellingen/artsen dit ook.
Wat betreft de zelfmoordpoging: je hebt mensen die echt dood willen en mensen die een schreeuw om aandacht uitoefenen. Een zelfmoordpoging voor een uitkering...Ik kan er met mijn hoofd niet bij. Zal mijn gebrek aan inlevingsvermogen wel zijn.
Werkgevers zitten niet te wachten op een labiele werknemer, maar TO zal blijkbaar niet genoeg moeite hebben gedaan voor haar herstel. De artsen + uitkeringsinstellingen zullen dit niet zomaar roepen om haar het leven zuur te maken. Uit TO's openingspost merk ik in iedergeval een passieve slachtofferrol.
En iedereen baalt ervan dat ze uitkeringen moeten betalen voor mensen die weliswaar ziek zijn, maar niet genoeg eraan doen om dit te verbeteren.
woensdag 5 oktober 2011 om 16:35
Ik brand haar ook niet af MV, en ik zie haar niet als mijn ex collega. Maar ik vind wel dat ze hulp moet zoeken en ik ben van mening dat werken je hoofd juist even afleid van je andere problemen.
Maar dat werkt niet voor iedereen zo natuurlijk.
Ik ben niet ongevoelig hoor, echt niet, ik heb zelf ook een enorm heftig leven gehad. Maar ik ben wel iemand die gewoon door gaat wat er ook gebeurd en ik zal me nooit ziek melden, tenzij ik een hele goede reden heb ( psychische problemen van mezelf tel ik dus niet mee ), dus als ik lichamelijk ziek ben.
Vond het fijn om na mijn miskraam meteen weer te kunnen werken. Was even afleiding.
Maar dat werkt niet voor iedereen zo natuurlijk.
Ik ben niet ongevoelig hoor, echt niet, ik heb zelf ook een enorm heftig leven gehad. Maar ik ben wel iemand die gewoon door gaat wat er ook gebeurd en ik zal me nooit ziek melden, tenzij ik een hele goede reden heb ( psychische problemen van mezelf tel ik dus niet mee ), dus als ik lichamelijk ziek ben.
Vond het fijn om na mijn miskraam meteen weer te kunnen werken. Was even afleiding.
woensdag 5 oktober 2011 om 16:36
quote:rogue_25 schreef op 05 oktober 2011 @ 16:23:
Eens met Loessie.
Ik kan weinig empathie opbrengen voor mensen als TO. Dat komt misschien hard over, maar ik heb zelf zo'n collega gehad als TO. Die allerlei psychische problemen had en zich elke keer ziek meldde omdat ze het weer niet aan kon en mij dus alleen liet staan. Na conflicten met mijn baas bleef ze helemaal weg uit rancune en kon ik alles alleen doen terwijl ik toen mijn miskraam en verbroken relatie moest verwerken.
Ik ben geen dag ziek geweest en heb gewoon mijn werk gedaan.
Heb zelf op 14 jarige leeftijd een zelfmoordpoging gedaan, reed met mijn fiets voor een vrachtwagen, die me net op tijd zag en nog kon draaien waardoor het dus mislukte. Als ik mijn zin had gehad was ik nu dood.
Je had ook naar een maatschappelijk werker kunnen gaan, die zijn gratis.
En werken is goed voor je, dan heb je wat anders aan je hoofd.
Ik snap dat niet iedereen even sterk is, maar ik vind dat je sowieso hulp moet zoeken voor je problemen maar dat je best een paar uurtjes per week kan gaan werken.Als je zelf al zoveel hebt meegemaakt, snap ik niet hoe het kan dat je inlevingsvermogen niet iets beter is ontwikkeld. Je bekijkt de dingen vanuit jouw situatie, vanuit jouw perspectief. Maar je begrijpt toch wel dat we niet allemaal zoals jou zijn?
Eens met Loessie.
Ik kan weinig empathie opbrengen voor mensen als TO. Dat komt misschien hard over, maar ik heb zelf zo'n collega gehad als TO. Die allerlei psychische problemen had en zich elke keer ziek meldde omdat ze het weer niet aan kon en mij dus alleen liet staan. Na conflicten met mijn baas bleef ze helemaal weg uit rancune en kon ik alles alleen doen terwijl ik toen mijn miskraam en verbroken relatie moest verwerken.
Ik ben geen dag ziek geweest en heb gewoon mijn werk gedaan.
Heb zelf op 14 jarige leeftijd een zelfmoordpoging gedaan, reed met mijn fiets voor een vrachtwagen, die me net op tijd zag en nog kon draaien waardoor het dus mislukte. Als ik mijn zin had gehad was ik nu dood.
Je had ook naar een maatschappelijk werker kunnen gaan, die zijn gratis.
En werken is goed voor je, dan heb je wat anders aan je hoofd.
Ik snap dat niet iedereen even sterk is, maar ik vind dat je sowieso hulp moet zoeken voor je problemen maar dat je best een paar uurtjes per week kan gaan werken.Als je zelf al zoveel hebt meegemaakt, snap ik niet hoe het kan dat je inlevingsvermogen niet iets beter is ontwikkeld. Je bekijkt de dingen vanuit jouw situatie, vanuit jouw perspectief. Maar je begrijpt toch wel dat we niet allemaal zoals jou zijn?
woensdag 5 oktober 2011 om 16:36
quote:loesie90 schreef op 05 oktober 2011 @ 16:25:
[...]
Klopt. Dat levert uiteindelijk ook wat op. Nominaal zelfs want het verhaal van de eeuwige student is afgelopen en daarna ga je gewoon aan het werk.
Ik wil niet lullig doen, maar iedereen verwacht dat. Maar door sommige nare ziektes worden je toekomstbeelden wel eens heel naar verstoort.
En dat kunnen ook psychische klachten/stoornissen zijn. Niemand hoopt erop, niemand wenst ze iemand toe. Maar het kan ons wel allemaal overkomen.
Ik begrijp dat als je jong bent misschien, let op misschien, denkt dat het je niet zal overkomen, maar door heel veel dingen kan je in het leven een ziekte krijgen.
En ja, ook als je denkt dat het jou niet overkomt.
Tuurlijk is een geestelijke ziekte moeilijker te begrijpen. Iedereen die een been breekt snappen we van dat die niet de Mount Everest gaat beklimmen. Maar een depressie of een doodswens, dat is een heel ander geval als je het niet hebt meegemaakt.
Maar gelukkig hoeven we het niet allemaal zelf meegemaakt te hebben om er begrip voor te hebben. Het kost wel iets meer moeite omdat het verder van je af ligt. Een spiertje verrekken of een keer hoofdpijn hebben is begrijpelijker voor ons allen.
We kunnen het wel, even de vooroordelen overboord gooien en er ietsjes neutraler in gaan zitten.
En verder, ik ga nu echt koken zeg. Straks moet ik zeggen dat ik echt honger heb ipv ik heb trek
[...]
Klopt. Dat levert uiteindelijk ook wat op. Nominaal zelfs want het verhaal van de eeuwige student is afgelopen en daarna ga je gewoon aan het werk.
Ik wil niet lullig doen, maar iedereen verwacht dat. Maar door sommige nare ziektes worden je toekomstbeelden wel eens heel naar verstoort.
En dat kunnen ook psychische klachten/stoornissen zijn. Niemand hoopt erop, niemand wenst ze iemand toe. Maar het kan ons wel allemaal overkomen.
Ik begrijp dat als je jong bent misschien, let op misschien, denkt dat het je niet zal overkomen, maar door heel veel dingen kan je in het leven een ziekte krijgen.
En ja, ook als je denkt dat het jou niet overkomt.
Tuurlijk is een geestelijke ziekte moeilijker te begrijpen. Iedereen die een been breekt snappen we van dat die niet de Mount Everest gaat beklimmen. Maar een depressie of een doodswens, dat is een heel ander geval als je het niet hebt meegemaakt.
Maar gelukkig hoeven we het niet allemaal zelf meegemaakt te hebben om er begrip voor te hebben. Het kost wel iets meer moeite omdat het verder van je af ligt. Een spiertje verrekken of een keer hoofdpijn hebben is begrijpelijker voor ons allen.
We kunnen het wel, even de vooroordelen overboord gooien en er ietsjes neutraler in gaan zitten.
En verder, ik ga nu echt koken zeg. Straks moet ik zeggen dat ik echt honger heb ipv ik heb trek
Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven
woensdag 5 oktober 2011 om 16:38
quote:Beauke schreef op 05 oktober 2011 @ 16:37:
Ik snap het niet; TO doet een zelfmoordpoging, politie is er van op de hoogte, en er zijn alleen maar een paar gesprekjes met huisarts en psycholoog geweest?
Normaal wordt er dan toch wel wat meer in gang gezet, of niet?Niet als het een halfslachtige poging om aandacht is waarbij vriendin eerst wordt gebeld, wel als het een serieuze poging is.
Ik snap het niet; TO doet een zelfmoordpoging, politie is er van op de hoogte, en er zijn alleen maar een paar gesprekjes met huisarts en psycholoog geweest?
Normaal wordt er dan toch wel wat meer in gang gezet, of niet?Niet als het een halfslachtige poging om aandacht is waarbij vriendin eerst wordt gebeld, wel als het een serieuze poging is.
