Minnaar deel 14

ik denk dat sommige er zo diep inzitten , omdat ze niet beseften waar ze aan begonnen..zo is dat bij mij althans , het overkomt je eigenlijk en voordat je doorheb dat het gevaarlijk gaat worden is het al te laat , je kiest niet voor die diepte , maar vooral in het begin was het zoooo goed , het stiekeme en spannende levert zo n grote en geweldige sex ervaring ..dat werkt letterlijk verslavend..daarom zeg ik ook niet dat het me niet meer overkomt , zou het zelfs weer willen maar ik zou er nu wel anders en beter bewapend aan beginnen , als ik zou voelen dat ik haar erg begin te missen , dan stop ik of ff laagpitje om de zaken op een rij te zetten..maar op dit moment moet ik eerst nog goed loskomen..ook dat ik hier ben en mee lees , helpt al een heleboel..ik merk dat we elkaar oppeppen..en maakt het toch iets makkelijker , en daarna zou ik het ook iets luchtiger willen zien..

quote:dame30 schreef op 03 december 2011 @ 10:43:

[...]





euh.. dat is weer een andere man

Wil eerst even rondkijken voor ik echt voor een vaste minnaar ga (schaam me bijna om het te tikken haha)Zodra je die vaste minnaar een jaartje of zo hebt.. kom eens terug en zien of jij er dan ook totaal geen gevoelens bij hebt..

quote:kawaboy schreef op 03 december 2011 @ 15:58:

Dames en heren,



Heb nog niet alles gelezen van dit topic, ga ik nog wel doen. Masr heb een vraag, waar vind je een sv?Ik zou zeggen, ga eens kijken in de bakken bij de bibliotheek.

quote:kawaboy schreef op 03 december 2011 @ 15:58:

Dames en heren,



Heb nog niet alles gelezen van dit topic, ga ik nog wel doen. Masr heb een vraag, waar vind je een sv?

Waar vind je gelijkgestemde want ik zou het echt niet weten. Waarschijnlijk is dat als man, zoals ik ben een stuk lastiger dan als vrouw. Ik zou het echt niet weten waar te beginnen. Iemand tips?Die van mij kwam aanwaaien... nadat ik er na jaren eindelijk over durfde te praten... Nee natuurlijk vertel je het niet tegen jan en alleman.. Ik had het geluk dat de persoon wie ik het vertelde met hetzelfde probleem zat, al jaren.. en toen bleken we ook nog 'de' klik te hebben..

@Secret69: je spreekt jezelf niet vreselijk tegen hoor. Waar het volgens mij op neer komt is dat je er meer balans in hebt gekregen. En ook al is iets qua gevoel redelijk in balans dan nog zul je ups en downs voelen en dan is het weer even verwarrend. Maar oké, ik zal niet vreselijk jaloers op je zijn .

Zijn vrouw kennen maakt het zeker niet makkelijk. En dan ook nog net een smsje van haar krijgen. Dat zal wel even dubbel voelen, dat kan ik me voorstellen.



Vraag me wel af. Is het nou makkelijker of juist niet wanneer nr 2 ook een relatie heeft. Ik denk wel's dat dat wel makkelijker is omdat je positie dan meer gelijkwaardig is.



@Pinkjacky: ik heb er in zoverre niet aan toegegeven dat ik geen seks met hem heb gehad. Maar of dat maakt dat ik er niet aan toegegeven heb. Zo voelt dat niet na alle afspraakjes en al het gezoen en de opwindende gevoelens etc. Als ik in jouw schoenen zou staan, in het buitenland in een hotel. en ik zou daar mijn nr 2 hebben ontmoet. Zoveel zelfbeheersing heb ik niet om dat te weerstaan. In jouw geval met je seksuele ervaring kan ik me helemaal voorstellen dat je dit niet zomaar op wilt geven. Geniet er nog van zolang je daar zit. Je druk maken over het vertrek kan altijd nog. Laat dat het genieten van nu niet teveel in de weg zitten. Dat is ook jammer.



@Kawaboy: advertentie zetten?

Pinkjacky



Welkom meid, en gezien je verhaal snap ik wel dat je je hier meer op je gemak zal voelen dan bij relaties.. Niets ten nadelen van de schrijvers aldaar, het is voor hen ook lastig in te schatten hoe jij je voelt..



Wij zitten hier toch wat meer met zelfde gevoelens, onzekerheden en weten hoe je je kunt voelen.. Wat natuurlijk niet wil zeggen dat we alles maar goedvinden en nooit tegengas geven Daar zijn er hier ook genoeg van en dat mag ook best (spiegel voor houden kan geen kwaad)



Ik begrijp dat je je nu verliefd voelt, maar heb je er al eens aangedacht dat je het ook verlust kunt voelen? Verliefd op het seksuele genot?,.. Als je van die kant kunt bekijken wordt het voor jou wellicht iets makkelijker te handelen..



Je zegt dat je daar nu voor langere tijd zult zijn.. Dat lijkt me lastig omdat je ook niet 'even' weg kunt stappen uit de situatie en thuis weer even met beide benen op de grond wordt gezet tijdens het avond eten bijvoorbeeld ( )

quote:zammm schreef op 03 december 2011 @ 11:40:

[...]





Mmmm...dan meet je toch met 2 maten. Toen hij je vertelde dat ie een date had gehad met een andere vrouw voelde je je nogal gepasseerd toch? Niet speciaal meer en zo? Daar ging toen je topic over.Klopt. Ik heb alle reacties gelezen en daaruit opgemaakt dat ik inderdaad niet kan verlangen dat minnaar "trouw" blijft aan mij..

quote:Sensual_D schreef op 03 december 2011 @ 19:31:

[...]





Zodra je die vaste minnaar een jaartje of zo hebt.. kom eens terug en zien of jij er dan ook totaal geen gevoelens bij hebt..Dat zou inderdaad kunnen hoor, ik ben een rasecht emowijf haha Ik hoop alleen dat de "ellende" die er bijhoort me bespaard blijft..

Sensual_D:

Verlust? Nee, dat denk ik niet, ik geniet net zoveel van hand in hand over straat lopen of gewoon samen zijn. De seks is er eigenlijk maar een klein onderdeel van. En als ik naar mijn gedrag kijk, dan gedraag ik me bijna als een 16 jarige tiener (in plaats van een vrouw van middelbare leefttijd ). Het is dan misschien wel ontstaan uit een soort van lust, maar de gevoelens die ik nu heb liggen dichter bij verliefdheid.

Van verliefdheid heb ik overigens weinig verwachtingen, ik weet uit ervaring dat dat vanzelf wel weer over gaat, met of zonder relatie. Maar ik betrap mezelf er regelmatig op dat ik serieus in overweging neem of dit een toekomst kan hebben, terwijl ik logisch gezien echt wel weet dat die kans eigenlijk niet bestaat. Maar ja, zijn gevoelens zijn sterk en die van mij ook en dan kan ik dat soort gedachten moeilijk onder controle houden.

Ik probeer maar zoveel mogelijk om niet naar de toekomst te kijken en gewoon te genieten van wat er nu gebeurt. Eigenlijk is minnaar het verkeerde woord, het voelt meer alsof ik twee relaties heb op dit moment. Het feit dat ik niet 's avonds naar huis ga, maakt het makkelijker om die twee relaties gescheiden te houden. Minder conflict en schuld in mijn hoofd.



Nicole626:

Je hebt voor jezelf een grens gezet, tot hier en niet verder. In die zin heb je er niet aan toegegeven. En het lijkt erop dat je gekozen hebt voor je relatie, terwijl ik eigenlijk totaal het tegenovergestelde heb gedaan, ik heb besloten om geen grens te zetten en me er min of meer helemaal aan over te geven, niet alleen aan de seks, maar ook aan alle gevoelens eromheen.



Het rare is dat ik gewoon weet en voel dat dat de juiste "beslissing" is voor mij. Maakt het schuldgevoel alleen niet minder.

Nicole, je vraagt je af of de situatie misschien gelijkwaardiger zou zijn, wanneer je allebei gebonden zou zijn. Ik weet zeker van wel.



Ik acht zelfs de kans op Fatal Attraction-achtige toestanden niet ondenkbaar. Iets om toch wel in je achterhoofd te houden.

quote:zammm schreef op 04 december 2011 @ 10:04:

Nicole, je vraagt je af of de situatie misschien gelijkwaardiger zou zijn, wanneer je allebei gebonden zou zijn. Ik weet zeker van wel.



Ik acht zelfs de kans op Fatal Attraction-achtige toestanden niet ondenkbaar. Iets om toch wel in je achterhoofd te houden.Sterker nog: ik denk dat het altijd een keer mis gaat, als een van beiden niet gebonden is.

@Zamm en BWitched, ik denk ook dat het extra lastig is als nr 2 niet gebonden is maar heb daar geen enkele ervaring in, kan me daar wel iets bij voorstellen. Bij mijn nr 2 ben ik niet zo bang voor Fatal Attraction toestanden maar snap je waarschuwing. Aan de andere kant. Denk niet dat iemand dat van tevoren inschat hahaha, dus het naïeve ervan realiseer ik me ook direct. Maar nee, in dit geval geloof ik dat echt niet.



BWitched ik snap het idd niet (van dat toevoegen) maar ben ook nog niet helemaal handig hier. Ik hoor't nog wel

Log in en ga maar je eigen profiel. (staat boven in het menu). rest wijst zich, als het goed is, vanzelf.

quote:nicole626 schreef op 04 december 2011 @ 12:13:

@Zamm en BWitched, ik denk ook dat het extra lastig is als nr 2 niet gebonden is maar heb daar geen enkele ervaring in, kan me daar wel iets bij voorstellen. Bij mijn nr 2 ben ik niet zo bang voor Fatal Attraction toestanden maar snap je waarschuwing. Aan de andere kant. Denk niet dat iemand dat van tevoren inschat hahaha, dus het naïeve ervan realiseer ik me ook direct. Maar nee, in dit geval geloof ik dat echt niet.



BWitched ik snap het idd niet (van dat toevoegen) maar ben ook nog niet helemaal handig hier. Ik hoor't nog wel





Sorry, Nicole, maar dit kun je gewoon echt niet weten.

Je weet niet hoe iemand zich kan gaan gedragen als hij zich plotseling aan de kant voelt gezet.

Jij doet het stiekem ( je man weet van niks heb ik begrepen) dus zal er een moment komen dat je terwille van je huwelijk een ( tijdelijk?) eind moet maken aan je verhouding met je nr 2.

Mee eens Zamm dat ik dat niet kan weten. Ik zei al dat ik me bewust ben van het naïeve ervan. En dat moment van het einde eraan maken is al gekomen. Al dan niet tijdelijk. Mijn voornemen is voorgoed maar kan ook niet in de toekomst kijken en weet ook niet hoe ik zal reageren als ik hem weer tegen zou komen. Maar voor nu is het radiostilte van beide kanten omdat we dat hebben afgesproken. Nou ja, ik heb hem gezegd dat hij pas weer contact met me mag opnemen als hij heeft nagedacht of hij dit echt kan zonder verliefd te worden. Die tijd zal ik ook benutten om daar over na te denken en voor mij ook om van hem los te komen zodat stoppen wellicht makkelijker gaat.



@BWitched. Kan het nog niet zo ontdekken bij mijn profiel. Staat nergens melding. Dus of het is niet goed gegaan of ik heb niet goed gekeken. Maar nu ook niet heel veel tijd. Vanavond probeer ik het even als het rustig is.

ik ben dus ongebonden en zag het in eerste instantie als een leuk avontuur , je weet diep van binnen dat dit geen eeuwig leven hebt , maar het is allemaal zo [ te] leuk..je wil niet denken aan moment van afscheid en als die komt moet je bij jezelf denken dat je dit eigenlijk wel wist..had hier ook geen ervaring in en zij ook niet ..getrouwd met haar eerste vriendje en meer dan 20 jaar samen..ook zij wist niet wat er allemaal kon gebeuren , ik zie gelukkig wel in dat het nooit wat had geworden , heb ook geen wraakgevoelens of zo , eerder beetje teleurgesteld dat je liefde het niet waard is om door te gaan , omdat je voor je gevoel alles gegeven hebt , en er uiteindelijk toch altijd als verliezer uitkomt , je weet gewoon dat als het er op aan komt je altijd aan het kortste eind trekt..dat heb ik me wel altijd gerealiseerd , maar dat maakt het nog niet minder pijnlijk , het is zo dat je als vrijgezel veel meer tijd en vrijheid heb om erover na te denken , en dat is niet altijd goed..voor de duidelijkheid , ik heb haar nooit gevraagd om bij haar gezin weg te gaan , en denk ook niet dat het dan wat geworden zou zijn , de basis is zo vals als maar kan , wie zegt dat ze mij niet hetzelfde aan doet als alles weer "gewoon"is? uitzonderingen daar gelaten maar ik denk dat zo n relatie toch moeilijk is..

quote:zammm schreef op 04 december 2011 @ 10:04:

Nicole, je vraagt je af of de situatie misschien gelijkwaardiger zou zijn, wanneer je allebei gebonden zou zijn. Ik weet zeker van wel.



Ik acht zelfs de kans op Fatal Attraction-achtige toestanden niet ondenkbaar. Iets om toch wel in je achterhoofd te houden.In Fatal Attraction was het de minnares in kwestie die door het lint ging, maar ik vind niet dat je dat ook vanuit de positie van een mannelijke single minnaar kunt zeggen. Ik ben het dus niet met Zamirah eens op dit punt, áls ze tenminste bedoelt te schrijven dat het om zowel mannen als vrouwen gaat. Het "zeker-wel-gehalte" is mij iets te strak geformuleerd. Toegegeven: als je beide gebonden bent, dan heb je beide wat te verliezen (en te winnen), maar ik zie niet in waarom een niet-gebonden nr. 2 áltijd meer risico's met zich mee zou brengen. Het kan dus prima wat mij betreft.

quote:BWitched schreef op 04 december 2011 @ 11:10:

[...]





Sterker nog: ik denk dat het altijd een keer mis gaat, als een van beiden niet gebonden is.Da's zelfs nóg weer sterker geformuleerd. Niet mee eens dus. Je kunt daar prima een bepaalde balans in vinden wat mij betreft. Je weet beide waar het om gaat en als je dat weet, dan is er niks aan de hand voor wat betreft enig risico.

quote:triky schreef op 04 december 2011 @ 13:48:

ik ben dus ongebonden en zag het in eerste instantie als een leuk avontuur , je weet diep van binnen dat dit geen eeuwig leven hebt , maar het is allemaal zo [ te] leuk..je wil niet denken aan moment van afscheid en als die komt moet je bij jezelf denken dat je dit eigenlijk wel wist..had hier ook geen ervaring in en zij ook niet ..getrouwd met haar eerste vriendje en meer dan 20 jaar samen..ook zij wist niet wat er allemaal kon gebeuren , ik zie gelukkig wel in dat het nooit wat had geworden , heb ook geen wraakgevoelens of zo , eerder beetje teleurgesteld dat je liefde het niet waard is om door te gaan , omdat je voor je gevoel alles gegeven hebt , en er uiteindelijk toch altijd als verliezer uitkomt , je weet gewoon dat als het er op aan komt je altijd aan het kortste eind trekt..dat heb ik me wel altijd gerealiseerd , maar dat maakt het nog niet minder pijnlijk , het is zo dat je als vrijgezel veel meer tijd en vrijheid heb om erover na te denken , en dat is niet altijd goed..voor de duidelijkheid , ik heb haar nooit gevraagd om bij haar gezin weg te gaan , en denk ook niet dat het dan wat geworden zou zijn , de basis is zo vals als maar kan , wie zegt dat ze mij niet hetzelfde aan doet als alles weer "gewoon"is? uitzonderingen daar gelaten maar ik denk dat zo n relatie toch moeilijk is..Jammer dat je een gevoel van teleurstelling had. Dat er gevoel is, is mooi, prima en zou eigenlijk een vast gegeven moeten zijn. Je weet dat -als je eraan begint- het niet op een relatie uit zal lopen. Je zult altijd de nr. 2 blijven. Als je dan gevoel krijgt voor de dame in kwestie, dan is het jouw zaak en jouw keuze om naar jezelf te kijken en voor jezelf te beoordelen of je de situatie nog kunt handelen. Dicht bij jezelf blijven dus en vooral eerlijk zijn, Kun je dat niet (of doe je dat niet) dan is de kans groot dat je later tegen de lamp loopt. Goede gevoelens zijn dus prima, maar als je diep in je hart kijkt, dan zou je eigenlijk niet (moeten) willen dat je minnares bij haar nr1 weg gaat en voor jou kiest om vervolgens met jou een relatie te krijgen. Die relatie zou op drijfzand gebaseerd zijn, want ik vraag me of hoe het dan met het vertrouwen in elkaar zit...gezien het (recente) verleden.

@hyp ,ja klopt helemaal heb ook al gezegd dat er geen vertrouwen zou zijn , het is het bekende hart/verstand gevecht , je zou best graag willen en tegelijkertijd weten dat het niet zou werken , we begonnen er allebij naief aan en wisten niet dat het zo diep zou gaan zitten en hebben niet op de rem getrapt , dat zijn dingen die ik dus nu wel weet en wat voor gevaren er aan zitten , een goed lekker gevoel is een verrijking maar oppassen met verliefdheid..zou nu beter gewapend zijn zeg maar

Precies, verliefd worden op je minnaar heb je dus niet altijd in de hand, ook al was je het niet van plan.



Zijn we weer bij de OP beland.

klopt zammm , maar ik denk wel dat als je er beter van bewust bent , je ook op tijd [ tijdelijk ] afstand kan nemen , ik denk we nu te vaak elkaar zagen [ soms wel 2 keer in de week ] en de druk te groot werd en het benauwend werd , dat zijn dingen die je wel degelijk kan sturen..

Hoi ,



Ik heb in dit topic al heeel lang niet meer gepost.. omdat ik echt met vanalles aan het worstelen was..



korte samenvatting, ook ik heb een "minnaar" in hoeverre ik dit zo kan noemen want bij ons gaat het wel erg ver.. Het is nu ondertussen al 7 maanden aan de gang, alhoewel het nu een 2 weken over is ?? denk ik. In de 7 maanden is er erg veel gebeurd oa een zwangerschap die afgebroken is. Waar ik het achteraf toch wel erg moeilijk mee heb/had.



Nu is het zo dat hij heeft gezegd dat ie wel voor zn huwelijk moest gaan, omdat het moet. Hij heeft hier meerdere keren op de bank huilend bij me gezeten omdat het zo moeilijk is om dit te stoppen. Nu 2 weken terug heeft ie gezegd ieder onze eigen weg te gaan, en dat we dan wel zien. Ok moet dat accepteren, is zijn keuze hoe moeilijk het ook is. tussendoor wel sms contact gehad, 1 sms op de dag ongeveer.



Maar nu het volgende, 2 weken bijna geen contact gehad, we hebben elkaar ook niet gezien, normaal zagen we elkaar zowat iedere dag, en nee niet zomaar 1 uurtje. Afgelopen week toch een enkele sms op en neer gedaan, ff zwak momentje haha, uiteindelijk kwam het erop neer dat we zouden afspreken om te gaan praten. Ik zeg hoeft niet vandaag of morgen maar mag ook volgende week of volgende maand, Hij probeerde om vrijdag langs te komen op de dag maar dat lukte niet ivm drukte. Prima dan na het weekend. Om half 3 in de nacht kreeg ik een sms of ik al sliep, wist dat ie ver weg moest ergens voor. uiteindelijk is ie langs gekomen en hebben we wat gepraat, niet echt veel omdat ik erg moe was uiteraard, hij heeft een aantal keren gezegd "ik hou van je" en ik geef om je, ik zei we hebben elkaar al ff niet gezien nu , ja zegt ie 13 dagen, ikzelf wist nieteens dat het 13 dagen waren..dus stond er van te kijken dat hij het precies wist. hij zei dat ie me had gemist. Was verder nog niks gebeurd en we lagen enkel bij elkaar. Toen zei ie in een keer, wil bij je blijven slapen, waarop ik antwoorde dat dat niet kon ivm zn vrouw en wat ie moest zeggen. etc. Maar hij wilde echt graag blijven slapen. Dus ik had zoiets van ja waarom niet. De volgende ochtend is ie pas om half 10 weg gegaan. ik vroeg aan hem wat ie nu ging zeggen waar ie was, hij gaf als antwoord dat ze er toch niet naar vraagt en als ie ver weg gaat dit wel vaker gebeurd.(nee hij heeft nie nog iemand naast mij)



Ok dus dit is gebeurd, geen spijt van oid. Maar ik vind het zo bizar.. Heb hem gisteren nog wel gehoord, maar meer ook van mijn kant uit, heb hem ook gevraagd of ie er geen spijt van had wat ie had gezegd en dat is was langs gekomen, dat was dus niet zo. Verder heb ik hem niet gehoord, ga hem zelf ook niet smsen, geen zin in. Maar toch spookt de vrijdag wel door mn hoofd. Bedo,el het contact probeerde we af te kappen en ieder door te gaan met ons eigen leven, maar dan komt ie bij mij en zegt bepaalde dingen omdaarna niet veel meer van hem te horen. Hij zal misschien druk zijn oid. Maar tja wat moet ik hiermee ? ik snap het niet helemaal eigenlijk. Weet echt wel dat ie om me geeft en het meent want dat is in die maanden echt wel duidelijk geworden. Maar snapt dit echt niet, het is echt niet dat ie enkel voor de seks komt of altijd is langs gekomen. Als ie van me houd zoals ie zei, en me mist etc waarom is er dan stiltle van zijn kant ? Ik weet dat er veel bij hem speelt en hij niet weet wat er gaat gebeuren, daarom hij geen andere keus heeft om in zn huwelijk te blijven.



Ik ben weleens benieuwd naar jullie visie hierop.

Kat...muis.

Trek...duw.



We hebben het je al 100 keer gezegd Pris. Maak nou eens een keuze. Stoppen of doorgaan. En als je doorgaat, accepteer dan ook de consequenties, de contactdipjes en al het andere geneuzel eromheen.

hallo pris , 7 maanden is al aardig tijdje en eerste verliefdheid waarschijnlijk voorbij , dan gaat hij waarschijnlijk meer aan de gevolgen denken en beseffen wat er allemaal op het spel staat , intussen is hij ook van jou gaan houden natuurlijk en heeft moeite met beslissen , maar dat punt komt hoor , en ik ben bang dat je hem dan kwijtraakt , hou daar serieus rekening mee, als hij echt wist wat hij wil had hij knopen door gehakt , hij wil je niet kwijt maar beseft dat het ook niet oneindig door kan gaan zo , dus gezien zijn aarzelingen zak hij hoogstwaarschijnlijk voor zijn gezin kiezen , maar is niet ondenkbaar dat hij tijdens deze stilte toch weer kontakt wil , het is bij mij en sv wel 10 keer aan en uit gegaan , maar als het er opaan komt zal hij naar zijn vrouw gaan..