
Oogkleppen, Wazen, BeenThereDoneThats en Tranen, deel 5
zaterdag 7 juli 2007 om 23:49
Een topic waar iedere vrouw kan aansluiten die in een ongelijkwaardige relatie zit of heeft gezeten.
Er zijn de verschrikkelijke verhalen van vrouwen die mishandeld zijn, die zelfs blij moeten zijn dat ze het er levend of niet al te zwaar gewond vanaf hebben gebracht. Maar het begint al bij niet gewoon jezelf kunnen zijn in de relatie, bij afhankelijk zijn van de buien van je partner, bij van alles uit de kast te moeten halen om je partner goed gestemd te houden.
Een speelbal zijn: of jij, of je huisraad, of je eigen dingetjes moeten eraan geloven.
Vooral: onvrij zijn. Niemand houdt je beet, niemand dwingt je te lopen, en toch ben je niet vrij. Je weet dat je eigenlijk anders wilt maar je doet het niet.
Angst. Soms meer, soms minder, soms lijkt ze weer afwezig.
Op het scherpst van de snede leven, want áls je ruzie kunt maken over iets wat je uitgesproken wilt hebben, dan dóe je het ook, zover als je kunt.
Eruitstappen: eindelijk voor jezelf kiezen. Er dan achter komen dat er ook nog een leven te leven valt, in te vullen valt. Jezelf eindelijk tegenkomen.
Manu jij kunt je verhaal niet meer vertellen.
Er zijn de verschrikkelijke verhalen van vrouwen die mishandeld zijn, die zelfs blij moeten zijn dat ze het er levend of niet al te zwaar gewond vanaf hebben gebracht. Maar het begint al bij niet gewoon jezelf kunnen zijn in de relatie, bij afhankelijk zijn van de buien van je partner, bij van alles uit de kast te moeten halen om je partner goed gestemd te houden.
Een speelbal zijn: of jij, of je huisraad, of je eigen dingetjes moeten eraan geloven.
Vooral: onvrij zijn. Niemand houdt je beet, niemand dwingt je te lopen, en toch ben je niet vrij. Je weet dat je eigenlijk anders wilt maar je doet het niet.
Angst. Soms meer, soms minder, soms lijkt ze weer afwezig.
Op het scherpst van de snede leven, want áls je ruzie kunt maken over iets wat je uitgesproken wilt hebben, dan dóe je het ook, zover als je kunt.
Eruitstappen: eindelijk voor jezelf kiezen. Er dan achter komen dat er ook nog een leven te leven valt, in te vullen valt. Jezelf eindelijk tegenkomen.
Manu jij kunt je verhaal niet meer vertellen.
donderdag 28 februari 2008 om 21:50
Lieve allemaal, even een kort berichtje van mij om te laten weten dat ik aan jullie denk.
Ik heb de documentaire nog niet gekeken, maar zal dat zeker binnenkort doen. Ik weet niet hoe het is om je kind te 'delen' met een ex, omdat ik altijd alleen verantwoordelijk ben geweest voor mijn kinderen - en daar ben ik heel erg dankbaar voor gezien mijn voorgeschiedenis; het lijkt me een heel zware opgave. Niet alleen in mijn geval zou dat zo zwaar zijn geweest natuurlijk, ik zie het ook bij sommigen van jullie en voor jullie is het wel degelijk de dagelijkse realiteit. Echt moeilijk lijkt me dat.
Hier gaat het wel goed, maar veel te doen en te regelen, een van mijn kids is steeds maar ziek, en ik ben een beetje moe van alles... Eerst maar eens vlug mijn bed in en bijslapen, dan zie ik morgen misschien alles weer wat helderder.
Liefs voor jullie allemaal!
Oja, en Iseo, lieve meid, niet schuldig voelen als je eens thuis bent als je meisje op het kdv is hoor... echt niet! Ze heeft een moeder om dubbel en dwars trots op te zijn!
Ik heb de documentaire nog niet gekeken, maar zal dat zeker binnenkort doen. Ik weet niet hoe het is om je kind te 'delen' met een ex, omdat ik altijd alleen verantwoordelijk ben geweest voor mijn kinderen - en daar ben ik heel erg dankbaar voor gezien mijn voorgeschiedenis; het lijkt me een heel zware opgave. Niet alleen in mijn geval zou dat zo zwaar zijn geweest natuurlijk, ik zie het ook bij sommigen van jullie en voor jullie is het wel degelijk de dagelijkse realiteit. Echt moeilijk lijkt me dat.
Hier gaat het wel goed, maar veel te doen en te regelen, een van mijn kids is steeds maar ziek, en ik ben een beetje moe van alles... Eerst maar eens vlug mijn bed in en bijslapen, dan zie ik morgen misschien alles weer wat helderder.
Liefs voor jullie allemaal!
Oja, en Iseo, lieve meid, niet schuldig voelen als je eens thuis bent als je meisje op het kdv is hoor... echt niet! Ze heeft een moeder om dubbel en dwars trots op te zijn!
vrijdag 29 februari 2008 om 09:27
Wooow, wat een enthousiaste felicitatie, Dubio. Wat lief.
Straks erheen om de papieren te halen, moet een bewijs van goed gedrag regelen (haha, en dat voor het allerbraafste meisje dat er maar bestaat, blegh). Gemengde gevoelens dus. Trots omdat ik er zo met een stoere open sollicitatie binnengekomen ben, maar onzekerheid over mezelf dus.
Mijn reïntegratiecoach zei ook al dat ik het 'op mijn manier' moest doen. Het is een speelplaats, een plek om te ervaren hoe het gaat: energie gevend of energie nemend? En lukt het niet, dan doen we weer wat anders. Misschien ook wel gedachten voor jou, Mamzelle, waar je iets aan hebt.
En af en toe hier langskomen voor peptalk
Heel veel liefs voor jullie allemaal, ik ga zo de deur uit
Straks erheen om de papieren te halen, moet een bewijs van goed gedrag regelen (haha, en dat voor het allerbraafste meisje dat er maar bestaat, blegh). Gemengde gevoelens dus. Trots omdat ik er zo met een stoere open sollicitatie binnengekomen ben, maar onzekerheid over mezelf dus.
Mijn reïntegratiecoach zei ook al dat ik het 'op mijn manier' moest doen. Het is een speelplaats, een plek om te ervaren hoe het gaat: energie gevend of energie nemend? En lukt het niet, dan doen we weer wat anders. Misschien ook wel gedachten voor jou, Mamzelle, waar je iets aan hebt.
En af en toe hier langskomen voor peptalk
Heel veel liefs voor jullie allemaal, ik ga zo de deur uit
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 29 februari 2008 om 10:13
quote:mamzelle schreef op 28 februari 2008 @ 18:03:
Heel vervelend dat je je geremd voelt in nieuwe vriendschappen, door wat er gebeurd is.
-gaat even een Iseolastige vraag stellen-
Kun/durf je uit te leggen wat je precies eng vindt?
Ik weet het niet zo goed. Heb niet echt voor langere tijd stabiele vriendschappen gekend. Wel een band gevoeld, me betrokken gevoeld, maar ik was niet open en kon het weer tijden laten afweten, was vaak afwezig.
Ik zoek ook overal iets achter.
Wat zeg ik wel, en wat niet?
Er is geen rust, elke dag komt er weer zoveel op me af. Het is allemaal zo onvoorspelbaar ook.
Ik heb het gevoel ook dat ik steeds iemand anders ben, afwachtend ben ook wat er nu weer gaat gebeuren vandaag.
Heel vervelend dat je je geremd voelt in nieuwe vriendschappen, door wat er gebeurd is.
-gaat even een Iseolastige vraag stellen-
Kun/durf je uit te leggen wat je precies eng vindt?
Ik weet het niet zo goed. Heb niet echt voor langere tijd stabiele vriendschappen gekend. Wel een band gevoeld, me betrokken gevoeld, maar ik was niet open en kon het weer tijden laten afweten, was vaak afwezig.
Ik zoek ook overal iets achter.
Wat zeg ik wel, en wat niet?
Er is geen rust, elke dag komt er weer zoveel op me af. Het is allemaal zo onvoorspelbaar ook.
Ik heb het gevoel ook dat ik steeds iemand anders ben, afwachtend ben ook wat er nu weer gaat gebeuren vandaag.
vrijdag 29 februari 2008 om 11:15
Ies, was je al eens langs een hulpverlener gegaan? Durf je dat? Die mensen zijn erop getraind om jou te helpen helder te krijgen wat er allemaal in je rondspookt.
Ondertussen: dicht bij jezelf blijven. Dat kan oppervlakkige vriendschappen kosten, maar diepe vriendschappen gaan echt wel vragen als ze iets niet begrijpen.
Ondertussen: dicht bij jezelf blijven. Dat kan oppervlakkige vriendschappen kosten, maar diepe vriendschappen gaan echt wel vragen als ze iets niet begrijpen.
vrijdag 29 februari 2008 om 15:02
Nicole, het was nu alleen maar een ingevuld formulier ophalen, om daarmee naar de gemeente te gaan om het bewijs voor goed gedrag (!) aan te vragen. Mijn toekomstige baas (wat klinkt dat nog onwennnig!!) gaf ook nog wat uitleg; maandag weten ze meer over de cursus en in de tweede helft van maart gaan we beginnen met rijden en inwerken. Daarna de cursus. Ik ging in ieder geval met een dikke smile op mijn gezicht daar weg en ja, ik geniet ervan! Toch maar mooi helemaal zelf bereikt!
Nog even een paar weekjes respijt én ook voorpret. Ik verheug me erop nieuwe mensen te gaan ontmoeten, nieuwe dingen te leren, eindelijk het huis uit te komen en weer mee te doen in de maatschappij. Ik heb het wel gehad met me buitenstaander voelen (dat voel ik me tenslotte ook al in mijn familie, ik hoor er niet meer bij), ik wil ergens bijhoren.
Nog even een paar weekjes respijt én ook voorpret. Ik verheug me erop nieuwe mensen te gaan ontmoeten, nieuwe dingen te leren, eindelijk het huis uit te komen en weer mee te doen in de maatschappij. Ik heb het wel gehad met me buitenstaander voelen (dat voel ik me tenslotte ook al in mijn familie, ik hoor er niet meer bij), ik wil ergens bijhoren.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
vrijdag 29 februari 2008 om 15:35
quote:Elmervrouw schreef op 29 februari 2008 @ 15:02:
Ik verheug me erop nieuwe mensen te gaan ontmoeten, nieuwe dingen te leren, eindelijk het huis uit te komen en weer mee te doen in de maatschappij. Ik heb het wel gehad met me buitenstaander voelen (dat voel ik me tenslotte ook al in mijn familie, ik hoor er niet meer bij), ik wil ergens bijhoren.
Elmervrouw, dit laatste heb ik er even uitgepikt. Geweldig, lijkt me dat je hard groeit! Ook ik voel me buitenstaander in de familie, wordt er de laatste tijd niet beter op, zeker nu ik meer commentaar lever op dingen die me niet aanstaan... maar ik voel me ook nog buitenstaander in de maatschappij, en daar baal ik van, weet dat dit eigenlijk niet hoeft, maar kan blijk baar nog niet het knopje omzetten....
In elk geval fijn, dat voorgenieten op je nieuwe baan en alles!
Groetjes,
Nicole
Ik verheug me erop nieuwe mensen te gaan ontmoeten, nieuwe dingen te leren, eindelijk het huis uit te komen en weer mee te doen in de maatschappij. Ik heb het wel gehad met me buitenstaander voelen (dat voel ik me tenslotte ook al in mijn familie, ik hoor er niet meer bij), ik wil ergens bijhoren.
Elmervrouw, dit laatste heb ik er even uitgepikt. Geweldig, lijkt me dat je hard groeit! Ook ik voel me buitenstaander in de familie, wordt er de laatste tijd niet beter op, zeker nu ik meer commentaar lever op dingen die me niet aanstaan... maar ik voel me ook nog buitenstaander in de maatschappij, en daar baal ik van, weet dat dit eigenlijk niet hoeft, maar kan blijk baar nog niet het knopje omzetten....
In elk geval fijn, dat voorgenieten op je nieuwe baan en alles!
Groetjes,
Nicole

vrijdag 29 februari 2008 om 20:36
Gefeliciteerd met je baan Elmerveer! Wat geweldig!
Met mij is het na een paar weken van ellende weer goed, we hebben vandaag de akte van het land gepasseerd bij de notaris. Gottegot wat een spanning. Nu ben ik moe en ik ga snel weer meeschrijven maar ik ga nu lekker op de bank hangen en vroeg naar bed.
Liefs en zoenen en dank jullie wel voor de lieve steun, vooral jij Iseo, voor al je lieve post en warmte via de mail (f)
Met mij is het na een paar weken van ellende weer goed, we hebben vandaag de akte van het land gepasseerd bij de notaris. Gottegot wat een spanning. Nu ben ik moe en ik ga snel weer meeschrijven maar ik ga nu lekker op de bank hangen en vroeg naar bed.
Liefs en zoenen en dank jullie wel voor de lieve steun, vooral jij Iseo, voor al je lieve post en warmte via de mail (f)
zaterdag 1 maart 2008 om 10:16
quote:Nicole_1964 schreef op 29 februari 2008 @ 15:35:Geweldig, lijkt me dat je hard groeit!
Dank je, ik voel dat zelf ook. Maar poeh, wat een veranderingen geeft dat. Alsof ik alle relaties in mijn leven opnieuw aan het bekijken ben. En nu pas helder aan het zien ben wat ik zelf heel lang heb gedaan om het allemaal 'goed en gaande' te houden. Dat wil ik niet meer. Ik wil mezelf zijn. Ik wil nee durven zeggen. Me niet 'dankbaar' voelen dat iemand de moeite doet om naar mij te komen. Of 'dankbaar' zijn dat ik bij dat bedrijf mag werken.
Ik heb ook iets te bieden en ik ben ook iemand. Maar hier ben ik nog echt mijn weg in aan het zoeken. Dingen zijn zo kapotgemaakt in mijn jeugd....... ik ben echt met opbouw bezig.
LillyRose, ik denk aan je, hoe gaat het?
Dank je, ik voel dat zelf ook. Maar poeh, wat een veranderingen geeft dat. Alsof ik alle relaties in mijn leven opnieuw aan het bekijken ben. En nu pas helder aan het zien ben wat ik zelf heel lang heb gedaan om het allemaal 'goed en gaande' te houden. Dat wil ik niet meer. Ik wil mezelf zijn. Ik wil nee durven zeggen. Me niet 'dankbaar' voelen dat iemand de moeite doet om naar mij te komen. Of 'dankbaar' zijn dat ik bij dat bedrijf mag werken.
Ik heb ook iets te bieden en ik ben ook iemand. Maar hier ben ik nog echt mijn weg in aan het zoeken. Dingen zijn zo kapotgemaakt in mijn jeugd....... ik ben echt met opbouw bezig.
LillyRose, ik denk aan je, hoe gaat het?
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zaterdag 1 maart 2008 om 17:37
Ha Dubiootje. Dat lijkt me inderdaad een heel toepasselijk boek, als ik zo eens lees wat de inhoud is. Ik wil het online gaan reserveren bij de bibliotheek (makkelijk is dat tegenwoordig!), maar heb nu even mijn pasje niet bij de hand. Heel hartelijk bedankt voor de tip!
(En als ik het goed vind, ga ik het daarna zelf kopen. Sommige boeken moet je gewoon zelf hebben, vind ik.)
(En als ik het goed vind, ga ik het daarna zelf kopen. Sommige boeken moet je gewoon zelf hebben, vind ik.)
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zaterdag 1 maart 2008 om 17:44
zondag 2 maart 2008 om 16:10
goedemiddag medeforummers,
Ik las een paar bladzijden geleden de vraag hoe het met mij gaat.
Ik moest daar even over nadenken. Mijn eerste reactie is, het gaat goed.
En dat klopt ook wel, zit lekker in mijn vel, heb het naar mijn zin op mijn werk, mijn dochters zitten goed in hun vel en ook in mijn relatie gaat het beter.
Een paar weken geleden nog niet, toen was mijn emmer vol en heb hem over laten lopen. Vertelde dat het nu echt was afgelopen tussen ons, dat ik wilde scheiden.
Maar heel raar, nog geen uur later kreeg ik het gevoel dat ik dit toch niet wilde.
We hebben weer veel gepraat. Niet echt over de dingen die er in het verleden gebeurd zijn, maar wel wat de gevolgen voor mij daardoor zijn geweest. Mijn gevoelens en wat het nu nog met mij doet. Dat ik soms met zo veel twijfels zit, waarom ik soms dagen heb dat ik zo verschrikkelijk ongelukkig ben. Daarvan denk ik echt dat het komt door wat er in mijn huwelijk allemaal gebeurd is.
Maar ik kreeg toen ook het idee dat ik de dingen een beetje los kan laten, dat ik sommige dingen een plek heb gegeven en ook dat ik hem voor een groot deel heb kunnen vergeven.
Al met al, weer een paar goede gesprekken en ik probeer weer langzaam te geloven dat het van mijn kant weer beter met me gaat. Mijn ongelukkige buien en mijn gepieker verdwijnt naar de achtergrond. Er gaan zelfs dagen voorbij waar bij het me opvalt dat ik niet meer aan het verleden denk en dat ik mijn man los kan zien van hoe hij is geweest tegen mij. Het is wankel, maar ik heb goede hoop dat het verleden ons niet meer inhaalt.
liefs Elf
Ik las een paar bladzijden geleden de vraag hoe het met mij gaat.
Ik moest daar even over nadenken. Mijn eerste reactie is, het gaat goed.
En dat klopt ook wel, zit lekker in mijn vel, heb het naar mijn zin op mijn werk, mijn dochters zitten goed in hun vel en ook in mijn relatie gaat het beter.
Een paar weken geleden nog niet, toen was mijn emmer vol en heb hem over laten lopen. Vertelde dat het nu echt was afgelopen tussen ons, dat ik wilde scheiden.
Maar heel raar, nog geen uur later kreeg ik het gevoel dat ik dit toch niet wilde.
We hebben weer veel gepraat. Niet echt over de dingen die er in het verleden gebeurd zijn, maar wel wat de gevolgen voor mij daardoor zijn geweest. Mijn gevoelens en wat het nu nog met mij doet. Dat ik soms met zo veel twijfels zit, waarom ik soms dagen heb dat ik zo verschrikkelijk ongelukkig ben. Daarvan denk ik echt dat het komt door wat er in mijn huwelijk allemaal gebeurd is.
Maar ik kreeg toen ook het idee dat ik de dingen een beetje los kan laten, dat ik sommige dingen een plek heb gegeven en ook dat ik hem voor een groot deel heb kunnen vergeven.
Al met al, weer een paar goede gesprekken en ik probeer weer langzaam te geloven dat het van mijn kant weer beter met me gaat. Mijn ongelukkige buien en mijn gepieker verdwijnt naar de achtergrond. Er gaan zelfs dagen voorbij waar bij het me opvalt dat ik niet meer aan het verleden denk en dat ik mijn man los kan zien van hoe hij is geweest tegen mij. Het is wankel, maar ik heb goede hoop dat het verleden ons niet meer inhaalt.
liefs Elf
zondag 2 maart 2008 om 16:16
maandag 3 maart 2008 om 11:22
Ik snap het wel Elfje. Jammer dat je man het niet snapt. Op zo'n jonge leeftijd van dat beestje is het gewoon nog inprenting, alsof het diertje het verstand zou hebben om zich daartegen te verzetten.
Maar wel fijn om te lezen dat 'ie verder wel lief is voor het beestje.
Elmer, ook een dikke knuf voor jou..
Maar wel fijn om te lezen dat 'ie verder wel lief is voor het beestje.
Elmer, ook een dikke knuf voor jou..
dinsdag 4 maart 2008 om 09:48
Even iets heel leuks vertellen! Moet het ergens kwijt. Gisteren kreeg ik een mailtje waarin iemand me op een heel nette en voorzichtige manier mee uit vroeg. Hij vond me, de twee keer dat hij me ontmoet en eventjes gesproken had, een fascinerend persoon van wie hij wel meer zou willen weten. Echt heel respectvol, want hij vroeg eerst keurig of ik getrouwd was of een relatie had.
Zoiets is me nog nooit overkomen! Heb ik bij twee korte ontmoetingen zoveel indruk gemaakt?! Natuurlijk kan ik hier niet op ingaan, maar toch, ik voel me echt gevleid en ook ben ik super verbaasd. Hij durfde het bijna niet te vragen, schreef hij.
Ik geloof dat mijn uitstraling echt aan het veranderen is..
Zoiets is me nog nooit overkomen! Heb ik bij twee korte ontmoetingen zoveel indruk gemaakt?! Natuurlijk kan ik hier niet op ingaan, maar toch, ik voel me echt gevleid en ook ben ik super verbaasd. Hij durfde het bijna niet te vragen, schreef hij.
Ik geloof dat mijn uitstraling echt aan het veranderen is..
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
woensdag 5 maart 2008 om 12:23
Inderdaad Veer, rustig hier.....
Ik heb het druk, er borrelt veel in mij, maar op een of andere manier krijg ik het nog niet papier. Wel heb ik inmiddels weer een blokkade doorbroken en vanmorgen ook weer.
Heftige ochtend gehad. Met als gevolg daarmee een stap dichter bij mezelf te komen. Dus toch wel positief maar er zijn weer heel wat brokstukken op te pakken nu.
dikke knuf voor jullie allen
Zonlicht
Ik heb het druk, er borrelt veel in mij, maar op een of andere manier krijg ik het nog niet papier. Wel heb ik inmiddels weer een blokkade doorbroken en vanmorgen ook weer.
Heftige ochtend gehad. Met als gevolg daarmee een stap dichter bij mezelf te komen. Dus toch wel positief maar er zijn weer heel wat brokstukken op te pakken nu.
dikke knuf voor jullie allen
Zonlicht