Seks
alle pijlers
Minnaar deel 15
vrijdag 9 december 2011 om 10:32
Kunnen jullie een minnaar hebben zonder er verliefd op te worden? Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo'n man, je hechten.
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
And I wonder if I ever cross your mind, for me it happens all the time.
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
And I wonder if I ever cross your mind, for me it happens all the time.
maandag 16 januari 2012 om 11:45
quote:Marjo41 schreef op 16 januari 2012 @ 10:48:
Ik ga toch reageren Rooss
Ik ben geschrokken van je bericht, ik dacht dat jullie het allemaal prima op de rit hadden en jullie relatie erg opgeknapt was door deze open te gooien. Voor mij wederom een bevestiging dat een open relatie op de lange termijn niet werkt.
Ik wens je heel veel sterkte met de tijd die komen gaat.Ook al sta je beide achter dit besluit dan nog is het een hele zware tijd.
terug!
Bijzondere redenatie toch weer.
Zo zou je ook kunnen stellen dat mijn nieuwe computer funest is geweest voor ons huwelijk, die heb ik namelijk ook sinds kort en nu gaan we dus scheiden.
Ik denk zeker te weten dat het wel degelijk een rol heeft gespeeld, zowel in het bij elkaar blijven en het uit elkaar gaan.
De dates van mezelf hebben me een hoop geleerd en de dates van Rooss hebben me ook veel geleerd.
Hoe het is om zonder haar te zijn bijvoorbeeld.
Het zijn allemaal puzzelstukjes die samen met wat ik al had mij tot de conclusie brachten: je moet je eigen pad gaan bewandelen, jezelf zijn.
Seks is maar een klein deel van mezelf, dus ja, dat speelt heus gedeeltelijk mee.
Aan iedereen: bedankt voor de lieve woorden.
Ik ga toch reageren Rooss
Ik ben geschrokken van je bericht, ik dacht dat jullie het allemaal prima op de rit hadden en jullie relatie erg opgeknapt was door deze open te gooien. Voor mij wederom een bevestiging dat een open relatie op de lange termijn niet werkt.
Ik wens je heel veel sterkte met de tijd die komen gaat.Ook al sta je beide achter dit besluit dan nog is het een hele zware tijd.
terug!
Bijzondere redenatie toch weer.
Zo zou je ook kunnen stellen dat mijn nieuwe computer funest is geweest voor ons huwelijk, die heb ik namelijk ook sinds kort en nu gaan we dus scheiden.
Ik denk zeker te weten dat het wel degelijk een rol heeft gespeeld, zowel in het bij elkaar blijven en het uit elkaar gaan.
De dates van mezelf hebben me een hoop geleerd en de dates van Rooss hebben me ook veel geleerd.
Hoe het is om zonder haar te zijn bijvoorbeeld.
Het zijn allemaal puzzelstukjes die samen met wat ik al had mij tot de conclusie brachten: je moet je eigen pad gaan bewandelen, jezelf zijn.
Seks is maar een klein deel van mezelf, dus ja, dat speelt heus gedeeltelijk mee.
Aan iedereen: bedankt voor de lieve woorden.
maandag 16 januari 2012 om 12:00
Rooss, ik dacht al dat die depressies er ook mee te maken konden hebben. Depressief zijn is vreselijk, maar leven met een depressief iemand is heel erg zwaar. Ik hoop dat jullie beiden gelukkig gaan worden en vind het heel mooi dat jullie elkaar dat zo gunnen.
Jolanda, stel jij je nu niet heel erg afhankelijk van nr 2 op?
Jolanda, stel jij je nu niet heel erg afhankelijk van nr 2 op?
maandag 16 januari 2012 om 12:15
maandag 16 januari 2012 om 12:16
Succes en sterkte Roos. Ik ken je eigenlijk helemaal niet, maar leef toch met je mee. In mijn omgeving al vaak genoeg mee moeten maken. Lijkt me toch een erg vervelende tijd die je tegemoet gaat.
@ Nicole 626, jij maakt me trouwens ook wakker met jouw verhaal.
Want wij zijn natuurlijk ook aan het smsen en weet ik wat allemaal nog meer. Word af en toe helemaal gek als ik even geen berichtje krijg, maar wil dan zelf niet sturen om niet teveel op haar huid te gaan zitten. Ik weet dat ze dit misschien niet zo voelt, maar dat idee heb ik.
Ik herken veel in wat je schrijft, zelfs in deze korte tijd al.
Na het zien van elkaar krijg ik ook meteen een sms dat het allemaal zo geweldig was.
Misschien kunnen jullie me nog tips geven hoe hiermee om te gaan. Ik heb zelf het idee dat teveel smsen tegen gaat staan, maar te weinig geeft een rotgevoel.
Wat mag de inhoud zijn van sms, moet dit constant te lief zijn, want dat zal mijzelf de keel uit gaan hangen. (Ik moet zeggen dat praten met vrouwen me ineens heel veel lucht geeft)
Ik vind het allemaal wel moeilijk omdat ik constant bij haar wil zijn, maar ben gewoon realistisch dat dat niet kan. Ook het vragen van aandacht stoot me tegen de borst. Ik wil wel maar teveel is ook niet goed. Ik voel me na 3 smsjes per dag al een stalker. Alhoewel ze mij altijd mag smsen wat ze ook nog doet.
Ik ben alles momenteel op een rijtje aan het zetten, al jullie informatie is me enorm veel waard. Bedankt daarvoor.
@ Nicole 626, jij maakt me trouwens ook wakker met jouw verhaal.
Want wij zijn natuurlijk ook aan het smsen en weet ik wat allemaal nog meer. Word af en toe helemaal gek als ik even geen berichtje krijg, maar wil dan zelf niet sturen om niet teveel op haar huid te gaan zitten. Ik weet dat ze dit misschien niet zo voelt, maar dat idee heb ik.
Ik herken veel in wat je schrijft, zelfs in deze korte tijd al.
Na het zien van elkaar krijg ik ook meteen een sms dat het allemaal zo geweldig was.
Misschien kunnen jullie me nog tips geven hoe hiermee om te gaan. Ik heb zelf het idee dat teveel smsen tegen gaat staan, maar te weinig geeft een rotgevoel.
Wat mag de inhoud zijn van sms, moet dit constant te lief zijn, want dat zal mijzelf de keel uit gaan hangen. (Ik moet zeggen dat praten met vrouwen me ineens heel veel lucht geeft)
Ik vind het allemaal wel moeilijk omdat ik constant bij haar wil zijn, maar ben gewoon realistisch dat dat niet kan. Ook het vragen van aandacht stoot me tegen de borst. Ik wil wel maar teveel is ook niet goed. Ik voel me na 3 smsjes per dag al een stalker. Alhoewel ze mij altijd mag smsen wat ze ook nog doet.
Ik ben alles momenteel op een rijtje aan het zetten, al jullie informatie is me enorm veel waard. Bedankt daarvoor.
maandag 16 januari 2012 om 12:18
quote:zeb schreef op 16 januari 2012 @ 11:45:
[...]
Bijzondere redenatie toch weer.
Zo zou je ook kunnen stellen dat mijn nieuwe computer funest is geweest voor ons huwelijk, die heb ik namelijk ook sinds kort en nu gaan we dus scheiden.
Ik denk zeker te weten dat het wel degelijk een rol heeft gespeeld, zowel in het bij elkaar blijven en het uit elkaar gaan.
De dates van mezelf hebben me een hoop geleerd en de dates van Rooss hebben me ook veel geleerd.
Hoe het is om zonder haar te zijn bijvoorbeeld.
Het zijn allemaal puzzelstukjes die samen met wat ik al had mij tot de conclusie brachten: je moet je eigen pad gaan bewandelen, jezelf zijn.
Seks is maar een klein deel van mezelf, dus ja, dat speelt heus gedeeltelijk mee.
Aan iedereen: bedankt voor de lieve woorden.
Ik zeg ook slechts dat dit mijn mening is.Het zal soms ook best wel eens werken. In het eerste geval wat Sensual noemde bijvoorbeeld.
Ik ben een beetje cynisch geworden in dit soort kwesties.
Natuurlijk besef ik heel goed dat er meer speelt als men besluit te gaan scheiden.
De mijne ligt nog erg vers in het geheugen...
Ook jou wens ik heel veel sterkte!
[...]
Bijzondere redenatie toch weer.
Zo zou je ook kunnen stellen dat mijn nieuwe computer funest is geweest voor ons huwelijk, die heb ik namelijk ook sinds kort en nu gaan we dus scheiden.
Ik denk zeker te weten dat het wel degelijk een rol heeft gespeeld, zowel in het bij elkaar blijven en het uit elkaar gaan.
De dates van mezelf hebben me een hoop geleerd en de dates van Rooss hebben me ook veel geleerd.
Hoe het is om zonder haar te zijn bijvoorbeeld.
Het zijn allemaal puzzelstukjes die samen met wat ik al had mij tot de conclusie brachten: je moet je eigen pad gaan bewandelen, jezelf zijn.
Seks is maar een klein deel van mezelf, dus ja, dat speelt heus gedeeltelijk mee.
Aan iedereen: bedankt voor de lieve woorden.
Ik zeg ook slechts dat dit mijn mening is.Het zal soms ook best wel eens werken. In het eerste geval wat Sensual noemde bijvoorbeeld.
Ik ben een beetje cynisch geworden in dit soort kwesties.
Natuurlijk besef ik heel goed dat er meer speelt als men besluit te gaan scheiden.
De mijne ligt nog erg vers in het geheugen...
Ook jou wens ik heel veel sterkte!
maandag 16 januari 2012 om 12:28
maandag 16 januari 2012 om 12:52
quote:stewardess schreef op 16 januari 2012 @ 12:28:
Hans, niemand heeft een handleiding met allerlei regels. Probeer gewoon jezelf te blijven.
Mee eens, iedereen is anders, net als dat iedere minnaar/minnares weer anders is. Ik zou zeggen.. niet alleen jezelf blijven maar ook zorgen dat je met beide benen op de grond blijft staan, en af en toe een stap terug zetten om jezelf, de situatie te bekijken.
Mijn minnaar heeft een totaal andere behoefte qua email/sms en chat verkeer dan andere mannen die ik ken, als ik me dan puur ging focussen op wat 'anderen' doen zou het niet kloppen, temeer omdat het ook niet zou zijn wat ik zou willen.
Hans, niemand heeft een handleiding met allerlei regels. Probeer gewoon jezelf te blijven.
Mee eens, iedereen is anders, net als dat iedere minnaar/minnares weer anders is. Ik zou zeggen.. niet alleen jezelf blijven maar ook zorgen dat je met beide benen op de grond blijft staan, en af en toe een stap terug zetten om jezelf, de situatie te bekijken.
Mijn minnaar heeft een totaal andere behoefte qua email/sms en chat verkeer dan andere mannen die ik ken, als ik me dan puur ging focussen op wat 'anderen' doen zou het niet kloppen, temeer omdat het ook niet zou zijn wat ik zou willen.
maandag 16 januari 2012 om 13:13
Stewardess, dan wordt het pas echt ingewikkeld! Mijn rationele kant rekent op een afwijzing. Pijnlijk maar wel duidelijk. Eigenlijk voor iedereen het beste, voor nr1, voor de kids voor mijn omgeving en uiteindelijk misschien ook wel voor mij. Maar heel diep van binnen is er ook een kant die zegt, wat nu als hij hetzelfde voelt voor jou, moet je er dan niet gewoon voor gaan. Ik zou in dat laatste geval wel eerst een tijdje alleen gaan wonen.
maandag 16 januari 2012 om 13:16
Heel veel sterkte Zeb en Roos! Hans: er zijn geen regels voor frequentie smsen, mailen ed. Ik heb echter wel een aantal dingen afgesproken om veiligheidsredenen. Niet tijdens vakantie, weekend sms en. Niet s avonds als nr 1 thuis is. Ik word er vreselijk onrustig van als ik steeds die telefoon bij me moet houden en alles moet wissen. Wij vinden het heel prettig dat we daar op kunnen vertrouwen. Ik heb mijn minnaar een maand niet gezien maar deze week 3 ! dates. Tijd om de schade in te halen...
maandag 16 januari 2012 om 13:23
quote:hans22 schreef op 16 januari 2012 @ 12:16:
Succes en sterkte Roos. Ik ken je eigenlijk helemaal niet, maar leef toch met je mee. In mijn omgeving al vaak genoeg mee moeten maken. Lijkt me toch een erg vervelende tijd die je tegemoet gaat.
Scheiden is geen feest, in zoverre ben ik het met je eens Hans.
Ik zie het veel bij mensen die we het vertellen: de eerste reactie is vaak: ohhh, wat naar!
Begrijpelijk, meestal ontstaat een scheiding uit narigheid, onenigheid, oneerlijkheid en dat soort zaken.
Verschil bij ons is dat van al die redenen er bij ons geen de oorzaak is. We vinden elkaar nog steeds erg lief, sterker, voor mij is dat een belangrijke reden om juist weg te gaan. Ik gun mezelf meer geluk, maar ook zeker Rooss! En niet te vergeten de doorntjes!
Heel lang zit ik al thuis depressief te zijn, van alles geprobeerd, overal hulp gezocht. Best vooruit gegaan, maar nooit helemaal hersteld.
Op een gegeven moment ben ik mezelf gaan afvragen of ik gelukkig zou kunnen zijn in de situatie waarin ik nu zit. Geluk binnen de gegeven feiten.
De kinderen zijn zo'n feit, die mag je niet in de steek laten, dus verwierp ik het idee om mijn eigen weg te gaan.
Tot iemand me vroeg wat ik ze nu meegaf en of dat goed is voor ze.
Rooss is ook zo'n vast gegeven: Rooss is heilig, die doet niks en kan niks verkeerd doen voor mij.
Tot ik mezelf besefte dat ik het heel fijn vond als ze een date had en een nachtje weg bleef. Ik deed de dingen thuis op mijn manier en dat voelde goed.
Twee drempels verdwenen dus, althans ik kon ze anders benaderen.
Dat icm wat ik allemaal over mezelf heb ontdekt heeft me doen besluiten een ander pad in te slaan en ik ervaar dat niet als iets negatiefs.
We gaan dus uit elkaar om zo elkaar weer de ruimte te geven, ruimte voor ons zelf en ruimte voor geluk.
Natuurlijk komen er allerlei praktische dingen op ons pad, maar ik ben de moeilijkste niet. Mijn uitgangspunt is dat ik voor mezelf kies, maar ook voor Rooss en de kinderen.
Ik ga, zij blijven achter en ook zij verdienen het om goed geregeld verder te gaan.
Mensen schrikken, vinden het meer of minder verrassend, dat begrijp ik volledig.
Maar wij ervaren het dus niet als iets heel verschrikkelijks of ergs, het is een feit en daar proberen we verstandig en harmonieus mee om te gaan. Positief met als doel meer geluk voor iedereen.
Succes en sterkte Roos. Ik ken je eigenlijk helemaal niet, maar leef toch met je mee. In mijn omgeving al vaak genoeg mee moeten maken. Lijkt me toch een erg vervelende tijd die je tegemoet gaat.
Scheiden is geen feest, in zoverre ben ik het met je eens Hans.
Ik zie het veel bij mensen die we het vertellen: de eerste reactie is vaak: ohhh, wat naar!
Begrijpelijk, meestal ontstaat een scheiding uit narigheid, onenigheid, oneerlijkheid en dat soort zaken.
Verschil bij ons is dat van al die redenen er bij ons geen de oorzaak is. We vinden elkaar nog steeds erg lief, sterker, voor mij is dat een belangrijke reden om juist weg te gaan. Ik gun mezelf meer geluk, maar ook zeker Rooss! En niet te vergeten de doorntjes!
Heel lang zit ik al thuis depressief te zijn, van alles geprobeerd, overal hulp gezocht. Best vooruit gegaan, maar nooit helemaal hersteld.
Op een gegeven moment ben ik mezelf gaan afvragen of ik gelukkig zou kunnen zijn in de situatie waarin ik nu zit. Geluk binnen de gegeven feiten.
De kinderen zijn zo'n feit, die mag je niet in de steek laten, dus verwierp ik het idee om mijn eigen weg te gaan.
Tot iemand me vroeg wat ik ze nu meegaf en of dat goed is voor ze.
Rooss is ook zo'n vast gegeven: Rooss is heilig, die doet niks en kan niks verkeerd doen voor mij.
Tot ik mezelf besefte dat ik het heel fijn vond als ze een date had en een nachtje weg bleef. Ik deed de dingen thuis op mijn manier en dat voelde goed.
Twee drempels verdwenen dus, althans ik kon ze anders benaderen.
Dat icm wat ik allemaal over mezelf heb ontdekt heeft me doen besluiten een ander pad in te slaan en ik ervaar dat niet als iets negatiefs.
We gaan dus uit elkaar om zo elkaar weer de ruimte te geven, ruimte voor ons zelf en ruimte voor geluk.
Natuurlijk komen er allerlei praktische dingen op ons pad, maar ik ben de moeilijkste niet. Mijn uitgangspunt is dat ik voor mezelf kies, maar ook voor Rooss en de kinderen.
Ik ga, zij blijven achter en ook zij verdienen het om goed geregeld verder te gaan.
Mensen schrikken, vinden het meer of minder verrassend, dat begrijp ik volledig.
Maar wij ervaren het dus niet als iets heel verschrikkelijks of ergs, het is een feit en daar proberen we verstandig en harmonieus mee om te gaan. Positief met als doel meer geluk voor iedereen.
maandag 16 januari 2012 om 19:55
Hier nog steeds een trouwe meelezer van dit topic. Meestal alleen tijd aan het einde van de avond om bij te lezen (en dat is een heleboel tegenwoordig ), en aangezien dan alles al meerdere malen is geschreven wat ik ook zou willen schrijven zijn mijn posts op 2 handen te tellen geloof ik.
Ik wil nu toch even Rooss en Zeb sterkte en succes wensen voor de komende tijd.
Er zijn aardig wat "beginnende" minnaressen/minnaars hier de laatste tijd. Ik herken wederom heel veel in wat daar over geschreven wordt.
Soms denk ik wel: als je relatie met nr. 1 wordt omgeschreven als helemaal goed, waarom zou je er dan aan beginnen?
Ik wil nu toch even Rooss en Zeb sterkte en succes wensen voor de komende tijd.
Er zijn aardig wat "beginnende" minnaressen/minnaars hier de laatste tijd. Ik herken wederom heel veel in wat daar over geschreven wordt.
Soms denk ik wel: als je relatie met nr. 1 wordt omgeschreven als helemaal goed, waarom zou je er dan aan beginnen?
maandag 16 januari 2012 om 21:07
quote:itsyou schreef op 16 januari 2012 @ 19:55:
Soms denk ik wel: als je relatie met nr. 1 wordt omgeschreven als helemaal goed, waarom zou je er dan aan beginnen?
Omdat je nieuwsgierig bent, wel eens iets anders wilt, je geniet van de aandacht van een ander iemand, andere seks ervaart met een ander iemand, je jezelf spannende 'me-time' gunt. En zo kan ik er nog wel een paar bedenken..
Rooss en Zeb, all the best!
Soms denk ik wel: als je relatie met nr. 1 wordt omgeschreven als helemaal goed, waarom zou je er dan aan beginnen?
Omdat je nieuwsgierig bent, wel eens iets anders wilt, je geniet van de aandacht van een ander iemand, andere seks ervaart met een ander iemand, je jezelf spannende 'me-time' gunt. En zo kan ik er nog wel een paar bedenken..
Rooss en Zeb, all the best!
maandag 16 januari 2012 om 22:31
@Jolanda: wat lief dat je zo meeleeft en aan me gedacht hebt dit weekend. En jij zit dus ook niet helemaal lekker op het moment. Ik snap op zich je gedachtengang wel dat je wilt zien of er meer zit met nr 2 en er dan voor wilt gaan, bang om wat je anders mist. Maar toch lijkt het me niet verkeerd om eerst te bedenken wat je met nr 1 wilt. De één kan niet een vervanging voor de ander zijn. En zo letterlijk is het natuurlijk ook niet maar ben je niet bang dat als nr 2 het wel met je wil proberen en jij stopt met nr 1 dat je hier last van gaat krijgen omdat je het dan emotioneel niet goed met nr 1 hebt afgesloten? Misschien is het goed om eerst te kijken wat je verder met nr 1 wilt? Volgens mij schreef Roos of Sense dat ook al, ik kan me daar wel in vinden. Hoe dan ook de keuze ligt bij jou. Ik ben wel heel benieuwd hoe je gesprek met nr 2 gaat verlopen als je jouw gevoelens ter sprake gaat brengen.
@Vaintje, helemaal mee eens dat dit een prettig topic op dit vivaforum is. Had van tevoren niet gedacht er zoveel uit te kunnen halen. Bedacht mij vandaag nog dat ik in het begin hier werd gewaarschuwd: stap uit die achtbaan nu het nog kan. Daarna lukt dat haast niet meer. Aan het begin van een nr 2 zie je dat niet zo, maar ik snap en ervaar nu pas wat er bedoeld wordt. Weet alleen niet of ik met de kennis van nu dan wel was uitgestapt.
Ben heel benieuwd hoe jouw date met nr 2 gaat. We horen het vast.
@Hans: grappig dat je dingen herkent. In voorgaande posts van jou herkende ik ook teksten die ik mijn nr 2 heb gezegd (ik ga niet bij mijn partner weg etc.). Ook ik voel me na 3 smsjes een stalker terwijl nr 2 aangeeft dat ik altijd mag smsen/appen. Die balans vinden in wat voor jullie werkt en of alle smsjes lief moeten zijn, daar kan niemand antwoord op geven voor je. Ik dacht dat ze niet te lief moesten zijn, bang dat ik hem weg zou jagen en hij blijkt mijn appjes wel erg zakelijk te vinden. Als het goed is vind je daar samen in weg in door te praten met elkaar daarover. Dus de vragen die je hier stelt, wat weerhoudt je om die aan haar te stellen als je haar spreekt? Eerlijk zijn over hoe onzeker je je daarover voelt en niet weet wat zij prettig vindt? Ja hoor mij, heb ik ook pas vrijdag voor het eerst gedaan, na advies van hier Maar dat is me heel goed bevallen.
@itsyou, ik sluit me helemaal bij Sweetinez aan op je vraag waarom je het zou doen als de relatie met nr 1 goed is. Uiteindelijk is het ook wel een ervaring zeg!
@Vaintje, helemaal mee eens dat dit een prettig topic op dit vivaforum is. Had van tevoren niet gedacht er zoveel uit te kunnen halen. Bedacht mij vandaag nog dat ik in het begin hier werd gewaarschuwd: stap uit die achtbaan nu het nog kan. Daarna lukt dat haast niet meer. Aan het begin van een nr 2 zie je dat niet zo, maar ik snap en ervaar nu pas wat er bedoeld wordt. Weet alleen niet of ik met de kennis van nu dan wel was uitgestapt.
Ben heel benieuwd hoe jouw date met nr 2 gaat. We horen het vast.
@Hans: grappig dat je dingen herkent. In voorgaande posts van jou herkende ik ook teksten die ik mijn nr 2 heb gezegd (ik ga niet bij mijn partner weg etc.). Ook ik voel me na 3 smsjes een stalker terwijl nr 2 aangeeft dat ik altijd mag smsen/appen. Die balans vinden in wat voor jullie werkt en of alle smsjes lief moeten zijn, daar kan niemand antwoord op geven voor je. Ik dacht dat ze niet te lief moesten zijn, bang dat ik hem weg zou jagen en hij blijkt mijn appjes wel erg zakelijk te vinden. Als het goed is vind je daar samen in weg in door te praten met elkaar daarover. Dus de vragen die je hier stelt, wat weerhoudt je om die aan haar te stellen als je haar spreekt? Eerlijk zijn over hoe onzeker je je daarover voelt en niet weet wat zij prettig vindt? Ja hoor mij, heb ik ook pas vrijdag voor het eerst gedaan, na advies van hier Maar dat is me heel goed bevallen.
@itsyou, ik sluit me helemaal bij Sweetinez aan op je vraag waarom je het zou doen als de relatie met nr 1 goed is. Uiteindelijk is het ook wel een ervaring zeg!
maandag 16 januari 2012 om 23:17
Ik bedoelde mijn vraag eigenlijk meer in de trant van: waarom toch doen als het thuis helemaal goed zit, want inmiddels weten we wel dat hoe dan ook bijna altijd problemen gaat opleveren.
Dat het vreselijk spannend, lekker, fijn etc. is weet ik inmiddels ook uit eigen ervaring. (na alweer dik anderhalf jaar met minnaar):)
Dat het vreselijk spannend, lekker, fijn etc. is weet ik inmiddels ook uit eigen ervaring. (na alweer dik anderhalf jaar met minnaar):)
dinsdag 17 januari 2012 om 00:49
quote:itsyou schreef op 16 januari 2012 @ 23:17:
Ik bedoelde mijn vraag eigenlijk meer in de trant van: waarom toch doen als het thuis helemaal goed zit, want inmiddels weten we wel dat hoe dan ook bijna altijd problemen gaat opleveren.
Dat het vreselijk spannend, lekker, fijn etc. is weet ik inmiddels ook uit eigen ervaring. (na alweer dik anderhalf jaar met minnaar):)Volgens mij veranderd met de andere vraagstelling niets aan het antwoord van sweetinez..
Ik bedoelde mijn vraag eigenlijk meer in de trant van: waarom toch doen als het thuis helemaal goed zit, want inmiddels weten we wel dat hoe dan ook bijna altijd problemen gaat opleveren.
Dat het vreselijk spannend, lekker, fijn etc. is weet ik inmiddels ook uit eigen ervaring. (na alweer dik anderhalf jaar met minnaar):)Volgens mij veranderd met de andere vraagstelling niets aan het antwoord van sweetinez..
dinsdag 17 januari 2012 om 10:12
Goedemorgen!
Ik kom even een update geven. Ik was Herfststorm, voor de duidelijkheid, en onder die naam niet meer actief hier.
Er is nogal veel gebeurd sinds mijn laatste schrijven hier, en ik wilde het toch even delen, aangezien het vrij onverwacht is allemaal.
Ik had een Nr2, al heel lang, zonder dat er veel is voorgevallen. Met mijn nr1 had ik ooit besproken dat een open relatie wel een optie zou zijn, maar dat was nog in een beginstadium.
Toen kwam Nr2 in beeld en liep het uit de hand, alles ging veel te snel, bijna uit elkaar geweest en een jaar met veel gedoe achter de rug.
De laatste keer dat ik hier schreef had ik al het contact met nr2 verbroken, we zagen elkaar niet meer en er was absolute radiostilte voor onbeperkte tijd. Ook met de wetenschap dat we duidelijk hadden wat we voor elkaar betekenen en dat onze nr1's voor gaan en dat als we elkaar over een jaar zouden spreken het heus niet opeens over zou zijn.
Dat was héél, héél zwaar, maar het is me gelukt, ik heb het volgehouden. Met als resultaat dat ik Nr2 ook daadwerkelijk los liet, iets wat me in de tijd ervoor nooit gelukt is. Ik zie die relatie nu veel beter in perspectief.
En thuis veel, héél veel gepraat. Over wat mijn nr2 voor mij betekent, hoe ik dat zie, hoe ik nr1 zie, hoe hij erin staat. Nr1 had ondertussen ook een aankomend nr 2, heel plotseling, ook omdat we besloten hadden even alles te laten rusten, ik was ook wel benieuwd hoe ik daarop zou reageren, want dit hadden we nog niet bij de hand gehad. Maar ik blijk afgezien van wat onzekerheden eigenlijk niet jaloers, al is er nog niet veel voorgevallen.
Maar doordat Nr1 heeft ervaren wat het is om zo'n contact met iemand te hebben begreep hij mij opeens stukken beter, En ik begreep zijn onzekerheid en angsten veel beter.
Wat er uiteindelijk in geresulteerd heeft dat ik volkomen legaal contact met nr2 mag hebben en, het beste: ik mag met hem daten! Heerlijk, geweldig en fantastisch.
Alle beren zijn echt niet in de weg, er zijn hele nieuwe gesprekken te voeren: hoe ga je om met contact met je nr2, hoe bevestig je elkaar dat je elkaar de allerleukste vindt, wat vertel je wel, wat vertel je niet, enzovoorts, en het levert wel wat spanningen op soms, maar daar kunnen we over praten.
Maar tot nu toe gaat het, al is het allemaal erg pril, best heel goed!
Ik wilde dit toch melden omdat ik vaak lees dat openheid eng gevonden wordt, en dat is het ook. En het had me ook het contact met nr2 helemaal kunnen kosten, maar ik kwam op een punt dat ik me realiseerde dat dat niet erg zou zijn. Wel een gemis, maar mijn Nr1 is de allerbelangrijkste en met hem wil ik 80 worden.
Er is dus in totaal meer dan een jaar voor nodig geweest om op dit punt te komen en ik had dit nóóit verwacht. Hoe het nu verder gaat weet ik niet, misschien blijkt het toch niet te werken en stoppen we ermee. Maar dat we het kunnen proberen vind ik al heel wat.
Ik kom even een update geven. Ik was Herfststorm, voor de duidelijkheid, en onder die naam niet meer actief hier.
Er is nogal veel gebeurd sinds mijn laatste schrijven hier, en ik wilde het toch even delen, aangezien het vrij onverwacht is allemaal.
Ik had een Nr2, al heel lang, zonder dat er veel is voorgevallen. Met mijn nr1 had ik ooit besproken dat een open relatie wel een optie zou zijn, maar dat was nog in een beginstadium.
Toen kwam Nr2 in beeld en liep het uit de hand, alles ging veel te snel, bijna uit elkaar geweest en een jaar met veel gedoe achter de rug.
De laatste keer dat ik hier schreef had ik al het contact met nr2 verbroken, we zagen elkaar niet meer en er was absolute radiostilte voor onbeperkte tijd. Ook met de wetenschap dat we duidelijk hadden wat we voor elkaar betekenen en dat onze nr1's voor gaan en dat als we elkaar over een jaar zouden spreken het heus niet opeens over zou zijn.
Dat was héél, héél zwaar, maar het is me gelukt, ik heb het volgehouden. Met als resultaat dat ik Nr2 ook daadwerkelijk los liet, iets wat me in de tijd ervoor nooit gelukt is. Ik zie die relatie nu veel beter in perspectief.
En thuis veel, héél veel gepraat. Over wat mijn nr2 voor mij betekent, hoe ik dat zie, hoe ik nr1 zie, hoe hij erin staat. Nr1 had ondertussen ook een aankomend nr 2, heel plotseling, ook omdat we besloten hadden even alles te laten rusten, ik was ook wel benieuwd hoe ik daarop zou reageren, want dit hadden we nog niet bij de hand gehad. Maar ik blijk afgezien van wat onzekerheden eigenlijk niet jaloers, al is er nog niet veel voorgevallen.
Maar doordat Nr1 heeft ervaren wat het is om zo'n contact met iemand te hebben begreep hij mij opeens stukken beter, En ik begreep zijn onzekerheid en angsten veel beter.
Wat er uiteindelijk in geresulteerd heeft dat ik volkomen legaal contact met nr2 mag hebben en, het beste: ik mag met hem daten! Heerlijk, geweldig en fantastisch.
Alle beren zijn echt niet in de weg, er zijn hele nieuwe gesprekken te voeren: hoe ga je om met contact met je nr2, hoe bevestig je elkaar dat je elkaar de allerleukste vindt, wat vertel je wel, wat vertel je niet, enzovoorts, en het levert wel wat spanningen op soms, maar daar kunnen we over praten.
Maar tot nu toe gaat het, al is het allemaal erg pril, best heel goed!
Ik wilde dit toch melden omdat ik vaak lees dat openheid eng gevonden wordt, en dat is het ook. En het had me ook het contact met nr2 helemaal kunnen kosten, maar ik kwam op een punt dat ik me realiseerde dat dat niet erg zou zijn. Wel een gemis, maar mijn Nr1 is de allerbelangrijkste en met hem wil ik 80 worden.
Er is dus in totaal meer dan een jaar voor nodig geweest om op dit punt te komen en ik had dit nóóit verwacht. Hoe het nu verder gaat weet ik niet, misschien blijkt het toch niet te werken en stoppen we ermee. Maar dat we het kunnen proberen vind ik al heel wat.
dinsdag 17 januari 2012 om 10:22
Rooss en Zeb, wat een lastige beslissing. Ik vind dat jullie het heel helder en liefdevol omschrijven, heel prettig om te lezen dat mensen ook zó uit elkaar kunnen gaan.
Nicole, ik herken heel veel van je verhaal. Zo ging het tussen mij en Nr 2 ook een tijd: aantrekken, afstoten, weer aantrekken, ruzie, negeren, elkaar weer opzoeken, enzovoorts. Achteraf (en we zijn er nog niet helemaal) zie ik wel dat het gewoon heel ingewikkelde processen zijn die je doorloopt. Je bouwt een relatie op, maar je hebt niet de tijd en ruimte om dat goed te doen, waardoor de communicatie erg lastig verloopt.
Ik en nr2 hebben er lang voor nodig gehad, toen ging het beter werken.
Weet je nog steeds zeker dat je hier stiekem mee door wilt?
Ik blijk het echt niet te kunnen. Veel stiekems is er hier op zich ook niet voorgevallen, maar ik wilde het niet, het voelde niet goed. Het was niet het soort mens wat ik wilde zijn, als ik er goed over nadacht.
Nicole, ik herken heel veel van je verhaal. Zo ging het tussen mij en Nr 2 ook een tijd: aantrekken, afstoten, weer aantrekken, ruzie, negeren, elkaar weer opzoeken, enzovoorts. Achteraf (en we zijn er nog niet helemaal) zie ik wel dat het gewoon heel ingewikkelde processen zijn die je doorloopt. Je bouwt een relatie op, maar je hebt niet de tijd en ruimte om dat goed te doen, waardoor de communicatie erg lastig verloopt.
Ik en nr2 hebben er lang voor nodig gehad, toen ging het beter werken.
Weet je nog steeds zeker dat je hier stiekem mee door wilt?
Ik blijk het echt niet te kunnen. Veel stiekems is er hier op zich ook niet voorgevallen, maar ik wilde het niet, het voelde niet goed. Het was niet het soort mens wat ik wilde zijn, als ik er goed over nadacht.
dinsdag 17 januari 2012 om 11:43
Herfstig wat een verhaal zeg. Mooi dat jullie nu in openheid verder kunnen. Zo te horen hebben jullie hard aan je relatie gewerkt het afgelopen jaar. Hopen dat het in mooie harmonie kan doorgaan. Wilde jouw nr 2 nog steeds met je daten? Je had het afgesloten dus de kans bestaat dat hij na zo'n periode niet meer verder wil.
En of ik zeker weet dat ik hier stiekem mee door wil gaan? Nee dat weet ik niet zeker. Als ik zeker zou weten dat mijn nr 1 open zou staan voor een open relatie, weet ik wel zeker dat ik daarvoor zou gaan.
Natuurlijk zit er vaak twijfel over waar ik mee bezig ben en wat als het uitkomt. Soms zit ik aan tafel met mijn gezin en denk ik: ik hoef maar 1 zin te zeggen en dit hele tafereel explodeert. Dat voelt niet goed, absoluut niet. Maar ik kan daarna denken, is dit tafereel voor mij voldoende? En het antwoord is daarop dan ook weer nee... En misschien moet ik dat ooit bespreekbaar maken. Ik ben daar alleen nog niet aan toe.
Als ik net een date met nr 2 heb gehad is mijn gevoel weer even verzadigd en denk ik regelmatig: ik moet hier mee stoppen. Maar dan is dat verzadigde gevoel weer weg en is de drang naar dat opnieuw te voelen en nr 2 weer te zien, groter dan het willen stoppen. Dat is dan weer dat verslavende aspect eraan.
Wel fijn om te lezen dat je het aantrekken en afstoten herkent. En het is inderdaad een ingewikkeld proces. Mijn nr 2 is vrijgezel dus hij heeft hier ook niet echt voor gekozen. Voor mijn gevoel wordt het daar niet makkelijker van.
En of ik zeker weet dat ik hier stiekem mee door wil gaan? Nee dat weet ik niet zeker. Als ik zeker zou weten dat mijn nr 1 open zou staan voor een open relatie, weet ik wel zeker dat ik daarvoor zou gaan.
Natuurlijk zit er vaak twijfel over waar ik mee bezig ben en wat als het uitkomt. Soms zit ik aan tafel met mijn gezin en denk ik: ik hoef maar 1 zin te zeggen en dit hele tafereel explodeert. Dat voelt niet goed, absoluut niet. Maar ik kan daarna denken, is dit tafereel voor mij voldoende? En het antwoord is daarop dan ook weer nee... En misschien moet ik dat ooit bespreekbaar maken. Ik ben daar alleen nog niet aan toe.
Als ik net een date met nr 2 heb gehad is mijn gevoel weer even verzadigd en denk ik regelmatig: ik moet hier mee stoppen. Maar dan is dat verzadigde gevoel weer weg en is de drang naar dat opnieuw te voelen en nr 2 weer te zien, groter dan het willen stoppen. Dat is dan weer dat verslavende aspect eraan.
Wel fijn om te lezen dat je het aantrekken en afstoten herkent. En het is inderdaad een ingewikkeld proces. Mijn nr 2 is vrijgezel dus hij heeft hier ook niet echt voor gekozen. Voor mijn gevoel wordt het daar niet makkelijker van.
dinsdag 17 januari 2012 om 12:44
Mooi beschreven, herfstig, herkenbaar ook (prachtige ava heb je btw). De gesprekken, de onzekerheden, de eurforie als je "mag" daten. Maar straks ook: het thuiskomen na een date en elkaar weer onder ogen komen. Hij die thuiskomt na een date en wellicht één zinnetje teveel zegt waardoor jouw onzekerheid enorm opspeelt. Jouw minnaar die even niks laat horen terwijl zijn minnares een sms bom op hem loslaat.
Ik kan alleen maar zeggen (voor de 10.000e keer op dit forum) blijf praten, blijf communiceren. Maar dat zeg je zelf ook dus dat komt best goed. Hou je ons op de hoogte?
Ik kan alleen maar zeggen (voor de 10.000e keer op dit forum) blijf praten, blijf communiceren. Maar dat zeg je zelf ook dus dat komt best goed. Hou je ons op de hoogte?
