Gezondheid
alle pijlers
Diabetesland
woensdag 13 juli 2011 om 20:17
Welkom in Diabetesland waar al je medediabeten 100 jaar gaan worden. Waar je je 'gewoon' 'eventjes' aan je dieet gaat houden :puke: om te voorkomen dat je diabetische voeten of vingers gaat krijgen. Waar retinopathie, falende nieren of zenuwpijnen niet voorkomen en waar ongelimiteerd geklaagd en gezeurd mag worden. Jaja, óók over al die infernisten en dvk's die het –niet gehinderd door daadwerkelijke diabeteservaring- beter weten dan de aloude diabeet zelf.
Dat land waar genoeg ruimte is voor cynisme, sarcasme en flauwe grappen. Dat land waar meegeleefd wordt, waar ervaringsverhalen uitgebreid verteld mogen worden en waar altijd een luisterend oor of een welgemeende knuffel voorhanden is. Waar je gelijkgestemde zielen in het 'diabetesdwars' vindt.
Dus wil je steun en knuffels of wil je 'gewoon' 'even' je verhaal kwijt, doe het dan hier. Iedereen is welkom, want hoe meer zielen hoe meer vreugd!
Dat land waar genoeg ruimte is voor cynisme, sarcasme en flauwe grappen. Dat land waar meegeleefd wordt, waar ervaringsverhalen uitgebreid verteld mogen worden en waar altijd een luisterend oor of een welgemeende knuffel voorhanden is. Waar je gelijkgestemde zielen in het 'diabetesdwars' vindt.
Dus wil je steun en knuffels of wil je 'gewoon' 'even' je verhaal kwijt, doe het dan hier. Iedereen is welkom, want hoe meer zielen hoe meer vreugd!
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
vrijdag 27 januari 2012 om 16:49
quote:Teddeke1 schreef op 27 januari 2012 @ 10:09:
[...] maar ik denk dat dat een soort van "kop in het zand steken"is (waaar je niet over nadenkt heb je ook niet..... )
Ooohh, wat herkenbaar, Teddeke!! Het gekke is dat je soms met een klap op je voeten gezet wordt. Bij mij was dat die longontsteking met al die rare gevolgen.
Hetgeen mij op de volgende (waarschijnlijk tamelijk onnozele) vraag brengt: ik ben dus (voor mijn doen) fanatiek aan het lopen geslagen en heb gisteren gelijk een daverende blaar op mijn hiel opgelopen. Kapot natuurlijk. En als rechtgeaard diabeet hoor ik nu natuurlijk in de stress te schieten, want 'wond aan voet en straks moet-ie eraf'.
Wat zouden jullie doen? Afplakken en gewoon doorgaan? Heb ik vanmiddag geprobeerd, maar het deed verrekte zeer, dus ik kwam niet ver. Of wachten tot het over is (ik genees sneller dan het licht) en met andere sokken opnieuw proberen? Aan mijn schoenen kan het nauwelijks liggen, het zijn echte wandelschoenen waarin ik in mijn vorige actieve periode (10 jaar geleden) vele, vele kilometers gelopen heb. Zonder blaren.
Jodium? Lijkt me bezopen bij zoiets dat niet eens bloedt.
Jullie zien het, weer een hoop wind om niks, maar daar is het vrijdagmiddag voor. Wat kan een mens toch zaniken hè?
[...] maar ik denk dat dat een soort van "kop in het zand steken"is (waaar je niet over nadenkt heb je ook niet..... )
Ooohh, wat herkenbaar, Teddeke!! Het gekke is dat je soms met een klap op je voeten gezet wordt. Bij mij was dat die longontsteking met al die rare gevolgen.
Hetgeen mij op de volgende (waarschijnlijk tamelijk onnozele) vraag brengt: ik ben dus (voor mijn doen) fanatiek aan het lopen geslagen en heb gisteren gelijk een daverende blaar op mijn hiel opgelopen. Kapot natuurlijk. En als rechtgeaard diabeet hoor ik nu natuurlijk in de stress te schieten, want 'wond aan voet en straks moet-ie eraf'.
Wat zouden jullie doen? Afplakken en gewoon doorgaan? Heb ik vanmiddag geprobeerd, maar het deed verrekte zeer, dus ik kwam niet ver. Of wachten tot het over is (ik genees sneller dan het licht) en met andere sokken opnieuw proberen? Aan mijn schoenen kan het nauwelijks liggen, het zijn echte wandelschoenen waarin ik in mijn vorige actieve periode (10 jaar geleden) vele, vele kilometers gelopen heb. Zonder blaren.
Jodium? Lijkt me bezopen bij zoiets dat niet eens bloedt.
Jullie zien het, weer een hoop wind om niks, maar daar is het vrijdagmiddag voor. Wat kan een mens toch zaniken hè?
vrijdag 27 januari 2012 om 19:27
Nee hoor lieve Sri, dat is geen zaniken. Bij een diabeet is het van het grootste belang dat je een wond aan je voet, wat voor wond dan ook, eerst laat genezen. Dus neem rust, laat die blaar lekker sneller dan het licht genezen en ga dan pas weer wandelen. En een beetje betadine kan natuurlijk nooit kwaad.
Weet je nog dat ik een jaar geleden een zweer aan mijn ringvingerteentje van mijn rechtervoet had? Daar zat op dat moment al 10 maanden een wondje niet te genezen. Ik moest toen naar de podotherapeut, ben daar een keer of 5 geweest, ik kreeg een orthese aangemeten, en de boel genas. Needless to say dat ik nu, na alle pijn en stress en bijbehorende hoge suikers, nog steeds alle 10 tenen heb en gebruik , dus maak je maar niet zulke zorgen hoor. Het komt echt heus wel goed, helemaal met jouw prachtige suikers!
Sterkte
Weet je nog dat ik een jaar geleden een zweer aan mijn ringvingerteentje van mijn rechtervoet had? Daar zat op dat moment al 10 maanden een wondje niet te genezen. Ik moest toen naar de podotherapeut, ben daar een keer of 5 geweest, ik kreeg een orthese aangemeten, en de boel genas. Needless to say dat ik nu, na alle pijn en stress en bijbehorende hoge suikers, nog steeds alle 10 tenen heb en gebruik , dus maak je maar niet zulke zorgen hoor. Het komt echt heus wel goed, helemaal met jouw prachtige suikers!
Sterkte
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
vrijdag 27 januari 2012 om 20:47
Dank voor je wijze advies, Setter! Ik heb onmiddellijk alle tape ervan af getrokken en m'n sok en (zalig warme) berenpoten-pantoffel uitgetrokken om het te laten drogen, dan geneest het volgens mij het snelst.
Intussen baal ik als een stekker, want ik had me net weer ingeleefd in het dagelijkse looppatroon, maar dat moet dan maar weer even wachten. Ik ga m'n ouwe wandelsokken maar weer opzoeken en anders nieuwe kopen, dat maakt toch een hoop uit, geloof ik.
Ik wil voor geen goud meemaken wat jij toen met je voet gehad hebt, wat een horror! Ik herinner me maar al te goed wat je toen schreef, dat is dan ook de reden dat ik nu zo snel aan de bel trok hier. Dubbel dank dus!
Hoe gaat het verder met je? Kan je het Modifasten volhouden? Wat is het toch jammer soms dat een mens nog steeds niet kan leven van een pil met alle noodzakelijke voedingsstoffen, 1 x per dag en klaar, hè? Geen boodschappen, geen tijd kwijt met koken (ook wel jammer vaak) veel minder afval, ijskast de deur uit (nou ja, vooruit, voor de witte wijn ). Eigenlijk zitten er alleen maar voordelen aan, maar of het leven er veel leuker van wordt?
Hoe gaat het met het huis? Ben je nog aan het schuren/plamuren/schilderen/klussen? Ik heb een mateloze bewondering voor je dat je dat allemaal doet.
Binnenkort kom ik zelf eens kijken hoe het geworden is. Als ik op de party van zus moet wachten kan het wel eens 2014 worden, en daar ga ik verder niet op zitten wachten. Maar hier mailen we verder wel over. Enige voorwaarde is dat het niet spekglad is, maar ook dat komt goed.
En dan gaan we het binnenkort ook eens met z'n allen hebben over een nieuwe meet, hoog tijd! Ik heb ontzettende zin om jullie weer eens te zien.
Intussen baal ik als een stekker, want ik had me net weer ingeleefd in het dagelijkse looppatroon, maar dat moet dan maar weer even wachten. Ik ga m'n ouwe wandelsokken maar weer opzoeken en anders nieuwe kopen, dat maakt toch een hoop uit, geloof ik.
Ik wil voor geen goud meemaken wat jij toen met je voet gehad hebt, wat een horror! Ik herinner me maar al te goed wat je toen schreef, dat is dan ook de reden dat ik nu zo snel aan de bel trok hier. Dubbel dank dus!
Hoe gaat het verder met je? Kan je het Modifasten volhouden? Wat is het toch jammer soms dat een mens nog steeds niet kan leven van een pil met alle noodzakelijke voedingsstoffen, 1 x per dag en klaar, hè? Geen boodschappen, geen tijd kwijt met koken (ook wel jammer vaak) veel minder afval, ijskast de deur uit (nou ja, vooruit, voor de witte wijn ). Eigenlijk zitten er alleen maar voordelen aan, maar of het leven er veel leuker van wordt?
Hoe gaat het met het huis? Ben je nog aan het schuren/plamuren/schilderen/klussen? Ik heb een mateloze bewondering voor je dat je dat allemaal doet.
Binnenkort kom ik zelf eens kijken hoe het geworden is. Als ik op de party van zus moet wachten kan het wel eens 2014 worden, en daar ga ik verder niet op zitten wachten. Maar hier mailen we verder wel over. Enige voorwaarde is dat het niet spekglad is, maar ook dat komt goed.
En dan gaan we het binnenkort ook eens met z'n allen hebben over een nieuwe meet, hoog tijd! Ik heb ontzettende zin om jullie weer eens te zien.
vrijdag 27 januari 2012 om 23:21
Ja een nieuwe meet lijkt me geweldig.
Volgens mij (daar hebben we wijsneus Lief weer....) wordt er zo gehamerd op voetverzorging bij diabeten vanwege de volgende twee punten:
- bij een minder goed ingestelde diabetes is genezing vaak langzamer. Jij bent goed ingesteld (want goed bls). Ik ben dat ook en ook ik genees heel snel. Zelfs mijn darmen waren extreem snel genezen destijds. Dus hier geen zorgen voor jou
- bij minder goed ingestelde diabetes worden uiteinden van de zenuwen wat aangetast. Hierdoor voel je pijn minder, dus zou je in theorie het risico lopen dat je, met name op onder de voet een wondje niet opmerkt. Hierdoor kan je, vanwege de manier van gebruik van je voeten (bv op blote voeten lopen oid) sneller een infectie kunnen krijgen waardoor de wond zich kan uitbreiden met alle gevolgen van dien. Als je een gelijksoortig wondje op je hand hebt, en je voelt het niet vanwege die zenuwen, dan zie je het veel sneller en dus reageer je adequater (met ontsmetten, of een pleister) door het op z'n minst schoon te houden. Risico op uitbreiding is dan veel kleiner. Dus: De voeten zitten op een ongunstige plek (voor wondcontrole)
Dus... Tot zover.
Gister een dijk van een hypo op mijn werk, 2.8 een half uur na de lunch Vanavond uit eten, een half uur nadat ik me lekker had volgegeten, wederom 2.8. Ben nu kotsmisselijk omdat ik er cola en eten in moest werken terwijl ik al vol zat.
Ik haat hypo's. Ik haat ook darmen die het niet goed doen en daar dus ws. de oorzaak van zijn. Ik wou dat ik gezond was.
Volgens mij (daar hebben we wijsneus Lief weer....) wordt er zo gehamerd op voetverzorging bij diabeten vanwege de volgende twee punten:
- bij een minder goed ingestelde diabetes is genezing vaak langzamer. Jij bent goed ingesteld (want goed bls). Ik ben dat ook en ook ik genees heel snel. Zelfs mijn darmen waren extreem snel genezen destijds. Dus hier geen zorgen voor jou
- bij minder goed ingestelde diabetes worden uiteinden van de zenuwen wat aangetast. Hierdoor voel je pijn minder, dus zou je in theorie het risico lopen dat je, met name op onder de voet een wondje niet opmerkt. Hierdoor kan je, vanwege de manier van gebruik van je voeten (bv op blote voeten lopen oid) sneller een infectie kunnen krijgen waardoor de wond zich kan uitbreiden met alle gevolgen van dien. Als je een gelijksoortig wondje op je hand hebt, en je voelt het niet vanwege die zenuwen, dan zie je het veel sneller en dus reageer je adequater (met ontsmetten, of een pleister) door het op z'n minst schoon te houden. Risico op uitbreiding is dan veel kleiner. Dus: De voeten zitten op een ongunstige plek (voor wondcontrole)
Dus... Tot zover.
Gister een dijk van een hypo op mijn werk, 2.8 een half uur na de lunch Vanavond uit eten, een half uur nadat ik me lekker had volgegeten, wederom 2.8. Ben nu kotsmisselijk omdat ik er cola en eten in moest werken terwijl ik al vol zat.
Ik haat hypo's. Ik haat ook darmen die het niet goed doen en daar dus ws. de oorzaak van zijn. Ik wou dat ik gezond was.
zaterdag 28 januari 2012 om 02:19
Ik wou ook dat jij gezond was Lief want dat is je méér dan gegund!
Wat je vertelt is m.i. helemaal waar, het is alleen altijd zo gek dat ik normaliter in sneltreinvaart genees. Ja, vergeleken bij mijn man's genezingssnelheid lijkt het meer op een ouwe stoomlocomotief, maar hij heeft een afweersysteem wat ergens in de toekomst gemaakt lijkt te zijn
Dat die teenwond toen bij mij zo lang niet wilde genezen had met meerdere factoren te maken:
- het gewrichtje van mijn kleine teentje wat op die wond drukte;
- de stress die ik had van die ooglaserbehandelingen;
- de schrik van mijn moeders beroerte, zo heel plotseling nadat ik haar 7 jaar niet gezien of gesproken had;
- haar ziekbed van 3 maanden en vervolgens haar overlijden, de crematie en de ergernis richting oudste waailap broer;
- de ondertussen druk aan de gang zijnde verbouwing hier met continu mensen over de vloer, iets waar ik niet tegen kan en stress van krijg, helemaal omdat ik al mijn tegenstrijdige gevoelens omtrent mijn moeder zo geen plek kon geven;
- het verlies van mijn baan en de zoektocht naar een nieuwe;
- het vlot vinden van die nieuwe baan bij een stelletje randdebielen die niet gehinderd waren door enige medemenselijkheid en die mij heeeeel veeeeel uren inplanden waardoor mijn suikers tot ongekende hoogten stegen....
waardoor de wondgenezing inderdaad niet opschoot. Ik heb een maand of 3 geleden per ongeluk weer een heel klein wondje gekregen op precies diezelfde plek (de huid is daar héél dun nu), maar dat was na een paar pleisters met betadine in een kleine week genezen.
Ik heb in 2003, middenin mijn burnout, een tattoo laten zetten op mijn been. Het kreng heeft er 8 maanden over gedaan om te genezen In 2009 heb ik diezelfde tattoo laten uitbreiden en bijwerken, en na 6 dagen waren de korstjes eraf en was hij glad.
Kun je nagaan wat stress met een mens kan doen!
Wat je vertelt is m.i. helemaal waar, het is alleen altijd zo gek dat ik normaliter in sneltreinvaart genees. Ja, vergeleken bij mijn man's genezingssnelheid lijkt het meer op een ouwe stoomlocomotief, maar hij heeft een afweersysteem wat ergens in de toekomst gemaakt lijkt te zijn
Dat die teenwond toen bij mij zo lang niet wilde genezen had met meerdere factoren te maken:
- het gewrichtje van mijn kleine teentje wat op die wond drukte;
- de stress die ik had van die ooglaserbehandelingen;
- de schrik van mijn moeders beroerte, zo heel plotseling nadat ik haar 7 jaar niet gezien of gesproken had;
- haar ziekbed van 3 maanden en vervolgens haar overlijden, de crematie en de ergernis richting oudste waailap broer;
- de ondertussen druk aan de gang zijnde verbouwing hier met continu mensen over de vloer, iets waar ik niet tegen kan en stress van krijg, helemaal omdat ik al mijn tegenstrijdige gevoelens omtrent mijn moeder zo geen plek kon geven;
- het verlies van mijn baan en de zoektocht naar een nieuwe;
- het vlot vinden van die nieuwe baan bij een stelletje randdebielen die niet gehinderd waren door enige medemenselijkheid en die mij heeeeel veeeeel uren inplanden waardoor mijn suikers tot ongekende hoogten stegen....
waardoor de wondgenezing inderdaad niet opschoot. Ik heb een maand of 3 geleden per ongeluk weer een heel klein wondje gekregen op precies diezelfde plek (de huid is daar héél dun nu), maar dat was na een paar pleisters met betadine in een kleine week genezen.
Ik heb in 2003, middenin mijn burnout, een tattoo laten zetten op mijn been. Het kreng heeft er 8 maanden over gedaan om te genezen In 2009 heb ik diezelfde tattoo laten uitbreiden en bijwerken, en na 6 dagen waren de korstjes eraf en was hij glad.
Kun je nagaan wat stress met een mens kan doen!
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
zaterdag 28 januari 2012 om 15:01
zaterdag 28 januari 2012 om 17:26
Sri is van het wandelen, niet van het rennen
Ik ben vorig jaar begonnen met evy, maar ik vind het zoveel moeite om te kunnen gaan, suiker moet goed zijn, moet voldoende gegeten hebben, dextro, meter mee en dan pas kan ik weg. Vond het wel lekker en wil het weer gaan oppakken. Goed voor de conditie en tegen de kilo's!
Ik ben vorig jaar begonnen met evy, maar ik vind het zoveel moeite om te kunnen gaan, suiker moet goed zijn, moet voldoende gegeten hebben, dextro, meter mee en dan pas kan ik weg. Vond het wel lekker en wil het weer gaan oppakken. Goed voor de conditie en tegen de kilo's!
zaterdag 28 januari 2012 om 17:31
Dat is dan niet zo de deur uit lopen nee..
Ongelovelijk hoe jullie zo goed zorgen voor je lijf. Jullie staan er zo bij stil, logisch natuurlijk. Maar als ik dat vergelijk met wat er voor ongezonde leefstijlen worden geleefd.,
Hoe gaan jullie daarmee om? Irriteert het je dat anderen zo laks omgaan met hun gezondheid? Kun je je inhouden met adviezen geven?
Ongelovelijk hoe jullie zo goed zorgen voor je lijf. Jullie staan er zo bij stil, logisch natuurlijk. Maar als ik dat vergelijk met wat er voor ongezonde leefstijlen worden geleefd.,
Hoe gaan jullie daarmee om? Irriteert het je dat anderen zo laks omgaan met hun gezondheid? Kun je je inhouden met adviezen geven?
zaterdag 28 januari 2012 om 21:57
quote:Ris schreef op 28 januari 2012 @ 17:26:
Sri is van het wandelen, niet van het rennen
Ik las ook ergens dat je van wandelen eerder afvalt dan van hardlopen, heeft iets met verbranding te maken, dus dat sprak mij erg aan! Bovendien, en daar hadden we het een week of wat geleden over, na een paar honderd meter hardlopen kan ik waarschijnlijk mijn knieën weggooien... Ik bend an wel veel afgevallen, maar nog steeds niet in hardloop-shape!
Lief, dank je voor je wijze voorlichting! Aangezien ik een heel klein beetje weet over jouw technische achtergrond vind ik jou een zeer betrouwbare bron, waar ik graag uit put. Bovendien kan je goed uitleggen zonder dat je het idee krijgt dat je een volslagen idioot bent. Echt een gave!
Lieve Setter, juist vanwege jouw akelige verhalen vorig jaar over je teen ben ik erg voorzichtig geworden. Wat dat betreft neem ik liever geen risico's die ik net zo goed kan vermijden.
Compu, nee, ik erger me niet aan mensen met een ongezonde leefstijl, omdat ik die zelf ook nog regelmatig heb. Dat gaat dan over eten (of het gebrek aan...).
Ik heb wel vandaag nog een kennis gewaarschuwd voor een burn-out, omdat ik haar daar direct op zie afstormen en ik alle tekenen herken, terwijl zij het hele probleem (nog) niet ziet. Wat ze daarmee doet moet ze natuurlijk zelf weten, maar ik weet te goed hoe een burn-out voelt en dat wil ik haar zo graag besparen.
Maar adviezen over eetgewoonten, nee. Dan zou ik me zo'n pot-en-ketelgeval voelen, zo hypocriet, daar begin ik niet aan.
Ik kijk intussen vast rond naar leuke meet-ideeën.
Sri is van het wandelen, niet van het rennen
Ik las ook ergens dat je van wandelen eerder afvalt dan van hardlopen, heeft iets met verbranding te maken, dus dat sprak mij erg aan! Bovendien, en daar hadden we het een week of wat geleden over, na een paar honderd meter hardlopen kan ik waarschijnlijk mijn knieën weggooien... Ik bend an wel veel afgevallen, maar nog steeds niet in hardloop-shape!
Lief, dank je voor je wijze voorlichting! Aangezien ik een heel klein beetje weet over jouw technische achtergrond vind ik jou een zeer betrouwbare bron, waar ik graag uit put. Bovendien kan je goed uitleggen zonder dat je het idee krijgt dat je een volslagen idioot bent. Echt een gave!
Lieve Setter, juist vanwege jouw akelige verhalen vorig jaar over je teen ben ik erg voorzichtig geworden. Wat dat betreft neem ik liever geen risico's die ik net zo goed kan vermijden.
Compu, nee, ik erger me niet aan mensen met een ongezonde leefstijl, omdat ik die zelf ook nog regelmatig heb. Dat gaat dan over eten (of het gebrek aan...).
Ik heb wel vandaag nog een kennis gewaarschuwd voor een burn-out, omdat ik haar daar direct op zie afstormen en ik alle tekenen herken, terwijl zij het hele probleem (nog) niet ziet. Wat ze daarmee doet moet ze natuurlijk zelf weten, maar ik weet te goed hoe een burn-out voelt en dat wil ik haar zo graag besparen.
Maar adviezen over eetgewoonten, nee. Dan zou ik me zo'n pot-en-ketelgeval voelen, zo hypocriet, daar begin ik niet aan.
Ik kijk intussen vast rond naar leuke meet-ideeën.
zaterdag 28 januari 2012 om 22:04
Ik quote even uit de diabc, gelijk de reden waarom ik niet meer verdér kon lezen. het artikel gaat over doorgaan en volhouden.
Leven met diabetes vraagt voortdurend aandacht voor je gezondheid. 24 uur per dag, 7 dagen per week. Gezond eten, voldoende bewegen, medicijnen nemen, bezoekjes aan de internist, huisarts of dvk. Met maar één doel: zo gezond mogelijk blijven. Volhouden is daarbij cruciaal, maar zeker niet altij even gemakkelijk....... Uiteindelijk moet u zélf volhouden om uw doel tqe bereiken, maar ondersteuning van anderen kan daarbij zeker helpen.
Soms word ik weer erg met de neus op de feiten gedrukt, dan schiet ik vol en voel ik me zo zielig, want ik ben ziek en word nooit meer beter.
Leven met diabetes vraagt voortdurend aandacht voor je gezondheid. 24 uur per dag, 7 dagen per week. Gezond eten, voldoende bewegen, medicijnen nemen, bezoekjes aan de internist, huisarts of dvk. Met maar één doel: zo gezond mogelijk blijven. Volhouden is daarbij cruciaal, maar zeker niet altij even gemakkelijk....... Uiteindelijk moet u zélf volhouden om uw doel tqe bereiken, maar ondersteuning van anderen kan daarbij zeker helpen.
Soms word ik weer erg met de neus op de feiten gedrukt, dan schiet ik vol en voel ik me zo zielig, want ik ben ziek en word nooit meer beter.
zaterdag 28 januari 2012 om 22:33
quote:Ris schreef op 28 januari 2012 @ 22:04:
Soms word ik weer erg met de neus op de feiten gedrukt, dan schiet ik vol en voel ik me zo zielig, want ik ben ziek en word nooit meer beter.
Ja dat had ik dus gisteravond. Iedereen zonder nadenken heerlijk gegeten, gluten of geen gluten, veel of weinig khd, allemaal happy en klaar om door te stomen naar een gezellige kroeg om bier te drinken, en dan krijg ik een hypo die zo g*dvergeten hard aankomt dat ik om half elf moet afdruipen, terwijl ik zó'n zin had om eens even lekker tot een uur of twee met de jongens in de kroeg te hangen.
Soms word ik weer erg met de neus op de feiten gedrukt, dan schiet ik vol en voel ik me zo zielig, want ik ben ziek en word nooit meer beter.
Ja dat had ik dus gisteravond. Iedereen zonder nadenken heerlijk gegeten, gluten of geen gluten, veel of weinig khd, allemaal happy en klaar om door te stomen naar een gezellige kroeg om bier te drinken, en dan krijg ik een hypo die zo g*dvergeten hard aankomt dat ik om half elf moet afdruipen, terwijl ik zó'n zin had om eens even lekker tot een uur of twee met de jongens in de kroeg te hangen.
zaterdag 28 januari 2012 om 22:55
quote:Ris schreef op 28 januari 2012 @ 22:04:
Ik quote even uit de diabc, gelijk de reden waarom ik niet meer verdér kon lezen. het artikel gaat over doorgaan en volhouden.
Leven met diabetes vraagt voortdurend aandacht voor je gezondheid. 24 uur per dag, 7 dagen per week. Gezond eten, voldoende bewegen, medicijnen nemen, bezoekjes aan de internist, huisarts of dvk. Met maar één doel: zo gezond mogelijk blijven. Volhouden is daarbij cruciaal, maar zeker niet altij even gemakkelijk....... Uiteindelijk moet u zélf volhouden om uw doel tqe bereiken, maar ondersteuning van anderen kan daarbij zeker helpen.
Soms word ik weer erg met de neus op de feiten gedrukt, dan schiet ik vol en voel ik me zo zielig, want ik ben ziek en word nooit meer beter.
Jee... ik dacht dat ik de enige was die regelmatig met tranen in de ogen zo'n blad leest.... dank je voor je openheid ik dacht echt dat ik me aanstelde enzo
P.s.: mijn verhaal over mijn teen was geen 'geef-mij-aandacht-want-ik-ben-zielig'-verhaal hoor, maar meer een soort van terugkijken en het op een rijtje zetten. Meer voor mezelf dan voor jullie eigenlijk
Soms moet dat. Ofzo...
Ik quote even uit de diabc, gelijk de reden waarom ik niet meer verdér kon lezen. het artikel gaat over doorgaan en volhouden.
Leven met diabetes vraagt voortdurend aandacht voor je gezondheid. 24 uur per dag, 7 dagen per week. Gezond eten, voldoende bewegen, medicijnen nemen, bezoekjes aan de internist, huisarts of dvk. Met maar één doel: zo gezond mogelijk blijven. Volhouden is daarbij cruciaal, maar zeker niet altij even gemakkelijk....... Uiteindelijk moet u zélf volhouden om uw doel tqe bereiken, maar ondersteuning van anderen kan daarbij zeker helpen.
Soms word ik weer erg met de neus op de feiten gedrukt, dan schiet ik vol en voel ik me zo zielig, want ik ben ziek en word nooit meer beter.
Jee... ik dacht dat ik de enige was die regelmatig met tranen in de ogen zo'n blad leest.... dank je voor je openheid ik dacht echt dat ik me aanstelde enzo
P.s.: mijn verhaal over mijn teen was geen 'geef-mij-aandacht-want-ik-ben-zielig'-verhaal hoor, maar meer een soort van terugkijken en het op een rijtje zetten. Meer voor mezelf dan voor jullie eigenlijk
Soms moet dat. Ofzo...
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
zondag 29 januari 2012 om 14:23
Ik haat diabetes, bloedprikken, insuline spuiten, koolhydraten uitrekenen, nog meer meten en nog meer spuiten en nog meer kilo's aankomen door dat kl*te spuiten en ik haat gezond eten en ik haat dat het nooit meer overgaat en ik haat hypo's en hypers en ik haat de betweters die het zelf niet hebben maar mij wel haarfijn kunnen uitleggen hoe ik er mee om moet gaan en dat het allemaal wel mee valt en (komt 'ie:) dat ik er honderd mee kan worden. Ik heb er geen zin in..............
Tot zover mijn bijdrage voor vandaag.................
Tot zover mijn bijdrage voor vandaag.................
zondag 29 januari 2012 om 14:46
quote:Teddeke1 schreef op 29 januari 2012 @ 14:23:
Ik haat diabetes, bloedprikken, insuline spuiten, koolhydraten uitrekenen, nog meer meten en nog meer spuiten en nog meer kilo's aankomen door dat kl*te spuiten en ik haat gezond eten en ik haat dat het nooit meer overgaat en ik haat hypo's en hypers en ik haat de betweters die het zelf niet hebben maar mij wel haarfijn kunnen uitleggen hoe ik er mee om moet gaan en dat het allemaal wel mee valt en (komt 'ie:) dat ik er honderd mee kan worden. Ik heb er geen zin in..............
Tot zover mijn bijdrage voor vandaag................. Ik sluit me hier volledig bij aan! XXXXXXXXXX
Ik haat diabetes, bloedprikken, insuline spuiten, koolhydraten uitrekenen, nog meer meten en nog meer spuiten en nog meer kilo's aankomen door dat kl*te spuiten en ik haat gezond eten en ik haat dat het nooit meer overgaat en ik haat hypo's en hypers en ik haat de betweters die het zelf niet hebben maar mij wel haarfijn kunnen uitleggen hoe ik er mee om moet gaan en dat het allemaal wel mee valt en (komt 'ie:) dat ik er honderd mee kan worden. Ik heb er geen zin in..............
Tot zover mijn bijdrage voor vandaag................. Ik sluit me hier volledig bij aan! XXXXXXXXXX
zondag 29 januari 2012 om 15:17
quote:Teddeke1 schreef op 29 januari 2012 @ 14:23:
Ik haat diabetes, bloedprikken, insuline spuiten, koolhydraten uitrekenen, nog meer meten en nog meer spuiten en nog meer kilo's aankomen door dat kl*te spuiten en ik haat gezond eten en ik haat dat het nooit meer overgaat en ik haat hypo's en hypers en ik haat de betweters die het zelf niet hebben maar mij wel haarfijn kunnen uitleggen hoe ik er mee om moet gaan en dat het allemaal wel mee valt en (komt 'ie:) dat ik er honderd mee kan worden. Ik heb er geen zin in..............
Tot zover mijn bijdrage voor vandaag................. Jij hebt je dag niet.... hè meissie toch....
Ik haat diabetes, bloedprikken, insuline spuiten, koolhydraten uitrekenen, nog meer meten en nog meer spuiten en nog meer kilo's aankomen door dat kl*te spuiten en ik haat gezond eten en ik haat dat het nooit meer overgaat en ik haat hypo's en hypers en ik haat de betweters die het zelf niet hebben maar mij wel haarfijn kunnen uitleggen hoe ik er mee om moet gaan en dat het allemaal wel mee valt en (komt 'ie:) dat ik er honderd mee kan worden. Ik heb er geen zin in..............
Tot zover mijn bijdrage voor vandaag................. Jij hebt je dag niet.... hè meissie toch....
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
zondag 29 januari 2012 om 18:03
quote:Teddeke1 schreef op 29 januari 2012 @ 14:23:
Ik haat diabetes, bloedprikken, insuline spuiten, koolhydraten uitrekenen, nog meer meten en nog meer spuiten en nog meer kilo's aankomen door dat kl*te spuiten en ik haat gezond eten en ik haat dat het nooit meer overgaat en ik haat hypo's en hypers en ik haat de betweters die het zelf niet hebben maar mij wel haarfijn kunnen uitleggen hoe ik er mee om moet gaan en dat het allemaal wel mee valt en (komt 'ie:) dat ik er honderd mee kan worden. Ik heb er geen zin in..............
Tot zover mijn bijdrage voor vandaag.................
Ach Teddeke toch, zit je er zo doorheen? Ik kan het me zo voorstellen, zelfs nu ik op vrijwillige basis koolhydraten tel. Zo bezig moeten zijn met je leefgewoonten is nooit fijn, maar ik zie er dan tenminste de resultaten nog van en bij jou is het puur een kwestie van blijven functioneren. Die voldoening ontbreekt dan, en dat is juist dat wat je motiveert om door te gaan. Ik probeer het moment dat ik moet gaan spuiten zo lang mogelijk uit te stellen.
Ik probeer even een grote hoeveelheid positieve energie jouw kan op de blazen, wie weet helpt het. Bovendien ben jij een 'tough cookie', jij lijkt me veel te koppig om je eronder te laten krijgen door (zeer terechte) baaldagen.
Lucht hier lekker je hart als dat nodig is, en als troost: je kunt er honderd mee worden! *Duikt ter verdediging achter de eettafel met een emmer over haar hoofd*
Setter, om aziatisch te waarderen hoef je helemaal niet van vis te houden hoor. Er zijn talloze recepten zonder vis. In Japan komt het gewoon heel veel voor doordat ze door de bergachtige structuur van het land relatief weinig grondoppervlak voor vee hebben. Bovendien is het er bijna 1200 jaar, tot halverwege de 19e eeuw, bij wet verboden geweest om landdieren te eten. Ze hebben dan ook een rijke traditie in visrecepten opgebouwd.
In veel andere zuid-oostaziatische landen heb je een veel groter probleem als je niet van kip houdt of er, zoals een vroegere collega van mij had, allergisch voor bent.
Maar ze hebben er ook vaak een veel gevarieerder aanbod aan vegetarische gerechten dan hier, dankzij het bestaan van tofu en tempé.
Als je niet van rijst houdt, zijn er nog uitwijkmogelijkheden naar mihoen, bami, 'rice-sticks', rijstvellen die je naar je eigen smaak kunt vullen (goddelijk), maar ik heb zomaar het gevoel dat dit allemaal voor jou net te doen is, maar dat je er nooit echt van zult genieten. Niet doen dus, geen enkele noodzaak.
Voor mij is het voordeel is dat het over het algemeen, zeker in Japan en Vietnam, een ontzettend gezond dieet is, op het gebruik van sojasaus na. Ik heb tot mijn verdriet gemerkt dat ik, zodra ik sojasaus heb gegeten, de volgende dag gelijk een kilo of soms wel meer, zwaarder ben. Heb ik ook met soep, balen. Zal wel met zout te maken hebben en (sssst, niet verder vertellen) mijn liefde voor maggi. Vulgair hè?
Lief, ik ga straks jouw gerookte zalm met ketjap en sesamolie proberen, ik verheug me er nu al op!
Meiden, sterkte weer met de komende werkweek en laat je niet gek maken. Wij zijn Bikkels
!
Ik haat diabetes, bloedprikken, insuline spuiten, koolhydraten uitrekenen, nog meer meten en nog meer spuiten en nog meer kilo's aankomen door dat kl*te spuiten en ik haat gezond eten en ik haat dat het nooit meer overgaat en ik haat hypo's en hypers en ik haat de betweters die het zelf niet hebben maar mij wel haarfijn kunnen uitleggen hoe ik er mee om moet gaan en dat het allemaal wel mee valt en (komt 'ie:) dat ik er honderd mee kan worden. Ik heb er geen zin in..............
Tot zover mijn bijdrage voor vandaag.................
Ach Teddeke toch, zit je er zo doorheen? Ik kan het me zo voorstellen, zelfs nu ik op vrijwillige basis koolhydraten tel. Zo bezig moeten zijn met je leefgewoonten is nooit fijn, maar ik zie er dan tenminste de resultaten nog van en bij jou is het puur een kwestie van blijven functioneren. Die voldoening ontbreekt dan, en dat is juist dat wat je motiveert om door te gaan. Ik probeer het moment dat ik moet gaan spuiten zo lang mogelijk uit te stellen.
Ik probeer even een grote hoeveelheid positieve energie jouw kan op de blazen, wie weet helpt het. Bovendien ben jij een 'tough cookie', jij lijkt me veel te koppig om je eronder te laten krijgen door (zeer terechte) baaldagen.
Lucht hier lekker je hart als dat nodig is, en als troost: je kunt er honderd mee worden! *Duikt ter verdediging achter de eettafel met een emmer over haar hoofd*
Setter, om aziatisch te waarderen hoef je helemaal niet van vis te houden hoor. Er zijn talloze recepten zonder vis. In Japan komt het gewoon heel veel voor doordat ze door de bergachtige structuur van het land relatief weinig grondoppervlak voor vee hebben. Bovendien is het er bijna 1200 jaar, tot halverwege de 19e eeuw, bij wet verboden geweest om landdieren te eten. Ze hebben dan ook een rijke traditie in visrecepten opgebouwd.
In veel andere zuid-oostaziatische landen heb je een veel groter probleem als je niet van kip houdt of er, zoals een vroegere collega van mij had, allergisch voor bent.
Maar ze hebben er ook vaak een veel gevarieerder aanbod aan vegetarische gerechten dan hier, dankzij het bestaan van tofu en tempé.
Als je niet van rijst houdt, zijn er nog uitwijkmogelijkheden naar mihoen, bami, 'rice-sticks', rijstvellen die je naar je eigen smaak kunt vullen (goddelijk), maar ik heb zomaar het gevoel dat dit allemaal voor jou net te doen is, maar dat je er nooit echt van zult genieten. Niet doen dus, geen enkele noodzaak.
Voor mij is het voordeel is dat het over het algemeen, zeker in Japan en Vietnam, een ontzettend gezond dieet is, op het gebruik van sojasaus na. Ik heb tot mijn verdriet gemerkt dat ik, zodra ik sojasaus heb gegeten, de volgende dag gelijk een kilo of soms wel meer, zwaarder ben. Heb ik ook met soep, balen. Zal wel met zout te maken hebben en (sssst, niet verder vertellen) mijn liefde voor maggi. Vulgair hè?
Lief, ik ga straks jouw gerookte zalm met ketjap en sesamolie proberen, ik verheug me er nu al op!
Meiden, sterkte weer met de komende werkweek en laat je niet gek maken. Wij zijn Bikkels
!
zondag 29 januari 2012 om 18:36
quote:sri schreef op 29 januari 2012 @ 18:03:
...rijstvellen die je naar je eigen smaak kunt vullen (goddelijk)...Recepten? En dan vooral hoe om te gaan met die vellen...quote:sri schreef op 29 januari 2012 @ 18:03:
Lief, ik ga straks jouw gerookte zalm met ketjap en sesamolie proberen, ik verheug me er nu al op!Oh leuk! Laat je me weten hoe het was?
...rijstvellen die je naar je eigen smaak kunt vullen (goddelijk)...Recepten? En dan vooral hoe om te gaan met die vellen...quote:sri schreef op 29 januari 2012 @ 18:03:
Lief, ik ga straks jouw gerookte zalm met ketjap en sesamolie proberen, ik verheug me er nu al op!Oh leuk! Laat je me weten hoe het was?
