Relaties
alle pijlers
Tja, en dat was het dan.... deel 2
dinsdag 31 januari 2012 om 14:51
Zullen we hier maar verder gaan met onze verhalen naar aanleiding van de post van allalone.
"Goedenavond,
Hier zit ik dan.... 44 jaar oud, een relatie van 25 jaar waarvan 22 jaar getrouwd achter de rug. Hij hield niet meer voldoende van mij..... Wel van zijn jongere collega waar hij nu is...
God, wat voel ik me alleen en wat een pijn.... En ja, ik weet het, zwaar debiel, maar ik hou nog steeds van hem...
Allalone...".
Hoop dat jullie het allemaal kunnen vinden, want ik kan die steun en schoppen onder mijn kont nog niet missen.
"Goedenavond,
Hier zit ik dan.... 44 jaar oud, een relatie van 25 jaar waarvan 22 jaar getrouwd achter de rug. Hij hield niet meer voldoende van mij..... Wel van zijn jongere collega waar hij nu is...
God, wat voel ik me alleen en wat een pijn.... En ja, ik weet het, zwaar debiel, maar ik hou nog steeds van hem...
Allalone...".
Hoop dat jullie het allemaal kunnen vinden, want ik kan die steun en schoppen onder mijn kont nog niet missen.
maandag 13 februari 2012 om 16:54
Pumukele, dit doet oneindig veel pijn, maar je overleeft het wel.
Je hebt een dochter, dus je moet wel door, en ja je kan het.
Net als zoveel anderen die ons zijn voorgegaan en de velen die nog zullen volgen.
Doe je dingen die je moet doen, kook eten, doe iets leuks met je kind en ruim tijd in voor jezelf, als je alleen bent, om na te denken en om te huilen en boos te zijn...
Kom op meid, ook jij kan het.
Sterkte en liefs
Je hebt een dochter, dus je moet wel door, en ja je kan het.
Net als zoveel anderen die ons zijn voorgegaan en de velen die nog zullen volgen.
Doe je dingen die je moet doen, kook eten, doe iets leuks met je kind en ruim tijd in voor jezelf, als je alleen bent, om na te denken en om te huilen en boos te zijn...
Kom op meid, ook jij kan het.
Sterkte en liefs
maandag 13 februari 2012 om 16:55
maandag 13 februari 2012 om 17:02
quote:pumukele schreef op 13 februari 2012 @ 16:57:
maar hoe kan mijn "zoon"nu de stiefvader van mijn dochtertje zijn??
Pumukele, stoppen nu.
Hier schiet je niks mee op.
Je relatie is verbroken en dat is heel heel erg rot, dat weet ik en dat weet iedereen hier.
Hij is je zoon niet, hij is je ex, daar moet je mee dealen.
En jij bent zijn moeder niet, je hebt verdriet meis en dat snap ik best, je kan soms beter even een eind gaan lopen, even uitwaaien en niet jezelf steeds dieper in die negatieve spriraal praten/denken..
Het doet er niet meer toe hoe het was, je verleden kan je niet veranderen, je toekomst wel, kom op meid, raap jezelf van de grond.
maar hoe kan mijn "zoon"nu de stiefvader van mijn dochtertje zijn??
Pumukele, stoppen nu.
Hier schiet je niks mee op.
Je relatie is verbroken en dat is heel heel erg rot, dat weet ik en dat weet iedereen hier.
Hij is je zoon niet, hij is je ex, daar moet je mee dealen.
En jij bent zijn moeder niet, je hebt verdriet meis en dat snap ik best, je kan soms beter even een eind gaan lopen, even uitwaaien en niet jezelf steeds dieper in die negatieve spriraal praten/denken..
Het doet er niet meer toe hoe het was, je verleden kan je niet veranderen, je toekomst wel, kom op meid, raap jezelf van de grond.
maandag 13 februari 2012 om 17:04
Weet je zeker dat je nu geen dingen gaat zien die er niet zijn. Hij is niet jouw zoon en wel de stiefpapa voor je dochter.
Het wordt tijd dat ochtendmens hier weer schrijft, die zou je een schop onder je kont geven. Misschien kan ik het proberen.
Laat jezelf niet afglijden in een afgrond en verzink niet in zelfmedelijden. Huil, schreeuw, vloek, sla op je kussen en reageer je af. Zoals Newwoman ook al zei: zorg de eerste dagen dat je dagelijkse routine blijft lopen, dus inderdaad voor je dochter zorgen, eten koken, ETEN en opruimen etd. Als je slecht blijft slapen, naar dokter gaan. En probeer dan weer een richting aan je leven te geven. Het gaat met vallen en opstaan, maar thuis blijven zitten afwachten of hij terugkomt levert niets op. Je wordt er alleen verdrietiger van. Dus kom op, vecht voor jezelf!
Het wordt tijd dat ochtendmens hier weer schrijft, die zou je een schop onder je kont geven. Misschien kan ik het proberen.
Laat jezelf niet afglijden in een afgrond en verzink niet in zelfmedelijden. Huil, schreeuw, vloek, sla op je kussen en reageer je af. Zoals Newwoman ook al zei: zorg de eerste dagen dat je dagelijkse routine blijft lopen, dus inderdaad voor je dochter zorgen, eten koken, ETEN en opruimen etd. Als je slecht blijft slapen, naar dokter gaan. En probeer dan weer een richting aan je leven te geven. Het gaat met vallen en opstaan, maar thuis blijven zitten afwachten of hij terugkomt levert niets op. Je wordt er alleen verdrietiger van. Dus kom op, vecht voor jezelf!
maandag 13 februari 2012 om 17:29
Pumukele, heb je zelf al eens gekeken naar je rol in je relatie? Heb je niet dingen getolereerd, gedaan zodat je onbewust een moeder rol creëert? Jij kan onmogelijk bepalen of hij jou als een moeder figuur zag, je bent geen psycholoog. In relaties sluipen nu eenmaal patronen en als je een beetje afstand neemt en erover nadenkt dan zie je dat zelf ook.
Jouw uitspraken zijn echt wanhopig, je weet zelf dat je man nooit je zoon zou kunnen zijn. Je trekt het helemaal uit het verband.
Kom op je bent een volwassen vrouw! Knok voor jezelf maar ook voor je dochter!
Jouw uitspraken zijn echt wanhopig, je weet zelf dat je man nooit je zoon zou kunnen zijn. Je trekt het helemaal uit het verband.
Kom op je bent een volwassen vrouw! Knok voor jezelf maar ook voor je dochter!
maandag 13 februari 2012 om 17:35
quote:pumukele schreef op 13 februari 2012 @ 16:48:
oh ja verliefd de eerste 3 jaar daarna alles bergafwaarts. hoe stom ben ik eigenlijk geweest? jeetje dit zeer, geloof dat ik dit niet overleef!.
ja ik ben gebruikt! ik deed en doe nog steeds niks verkeerd, nee logisch l*l moeders doen nooit iets verkeerd pffffffffAls jullie de eerste 3 jaar straalverliefd zijn geweest dan kun je toch niet zeggen dat het niets voorstelde?
oh ja verliefd de eerste 3 jaar daarna alles bergafwaarts. hoe stom ben ik eigenlijk geweest? jeetje dit zeer, geloof dat ik dit niet overleef!.
ja ik ben gebruikt! ik deed en doe nog steeds niks verkeerd, nee logisch l*l moeders doen nooit iets verkeerd pffffffffAls jullie de eerste 3 jaar straalverliefd zijn geweest dan kun je toch niet zeggen dat het niets voorstelde?
maandag 13 februari 2012 om 17:45
quote:pumukele schreef op 13 februari 2012 @ 17:39:
@ campari
geloof ook niet dat ik gezegd heb dat het niets voorstelde
Sorry, dacht dat je zei dat hij je gebruikt heeft.
Afstand nemen is een drama maar de enige manier om het hoofd boven water te houden.
De crux is om heel langzaamaan de ruimte om jezelf te vergroten met andere gedachten dan die aan je ex.
@ campari
geloof ook niet dat ik gezegd heb dat het niets voorstelde
Sorry, dacht dat je zei dat hij je gebruikt heeft.
Afstand nemen is een drama maar de enige manier om het hoofd boven water te houden.
De crux is om heel langzaamaan de ruimte om jezelf te vergroten met andere gedachten dan die aan je ex.
