Seks
alle pijlers
Minnaar deel 16
dinsdag 13 maart 2012 om 17:08
Kunnen jullie een minnaar hebben zonder er verliefd op te worden? Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo'n man, je hechten.
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
And I wonder if I ever cross your mind, for me it happens all the time.
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
And I wonder if I ever cross your mind, for me it happens all the time.
dinsdag 17 april 2012 om 10:10
quote:hyperion schreef op 16 april 2012 @ 20:47:
[...]
F.y.i.: Ik praat al vanaf het eerste deel hier mee en nog inhoudelijk ook. Bij tijd en wijle ben ik wat korter van stof, maar soms kan ik
-zoals de laatste tijd het geval is- weer prima inhoudelijk reageren. Zoals te doen gebruikelijk dus.Hyp, ik ken de geschiedenis niet en mijn opmerking was dus alleen gebaseerd op mijn ervaring. Je hoeft het dus ook niet te verdedigen. Daarnaast ontkenning en bekenning in 1 zin? (ff terug plagen, sorry) .
[...]
F.y.i.: Ik praat al vanaf het eerste deel hier mee en nog inhoudelijk ook. Bij tijd en wijle ben ik wat korter van stof, maar soms kan ik
-zoals de laatste tijd het geval is- weer prima inhoudelijk reageren. Zoals te doen gebruikelijk dus.Hyp, ik ken de geschiedenis niet en mijn opmerking was dus alleen gebaseerd op mijn ervaring. Je hoeft het dus ook niet te verdedigen. Daarnaast ontkenning en bekenning in 1 zin? (ff terug plagen, sorry) .
dinsdag 17 april 2012 om 10:17
Aphrodite, ik mis in je verhaal wat je nr 1 werkelijk vindt en voelt. Misschien laat je dat bewust uit je post, dat kan ook natuurlijk, en het gaat me miss ook niets aan.. maar het klinkt mij nu een beetje heel erg alleen vanuit jouw voordelen en wensen en verlangens en hij is alleen 'vernederd'. Vernederd door nr 2, niet eens door jou?
Doordat je schrijft dat hij niet open staat voor een relatie tussen jou en nr 2, neig ik nu ook heel sterk naar de post van Hyp. Als hij er niet voor open staat, zal hij ook gaan steigeren bij blijvend diep vriendschappelijk contact tussen jou en nr 2. Want het vertrouwen is van zijn zijde natuurlijk nu ook weg. Hij zal niet meer automatisch van jou aannemen dat er lichamelijk niets gebeurd.
N1 hoopt dat hij aan kan vullen wat jij mist en nr 2 wel aanvult, maar jij geeft hier en nu al aan dat dat onmogelijk zal zijn, omdat nr 2 zo heel anders is. Weet nr 1 dat?
Ik lees vooral heel veel dat jij en nr 2 willen dat het werkt, maar wat wil nr 1?? Hij wordt - maar dat lees ik uit wat je schrijft, dus geheel en al mijn eigen interpretatie van jouw woorden, dat wil ik gezegd hebben en ik ben me daar van bewust en kan er naast zitten - een beetje voor lief aangenomen nu, lijkt wel, terwijl je schrijft dat hij boven alles gaat.
Ik wil je niet aanvallen of afvallen, het valt me alleen op in wat je schrijft. Alsof het belangrijkste nu is hoe je contact en een relatie met nr 2 kunt onderhouden, terwijl nr 1 volgens mij op nr 1 zou moeten staan hierin.
Doordat je schrijft dat hij niet open staat voor een relatie tussen jou en nr 2, neig ik nu ook heel sterk naar de post van Hyp. Als hij er niet voor open staat, zal hij ook gaan steigeren bij blijvend diep vriendschappelijk contact tussen jou en nr 2. Want het vertrouwen is van zijn zijde natuurlijk nu ook weg. Hij zal niet meer automatisch van jou aannemen dat er lichamelijk niets gebeurd.
N1 hoopt dat hij aan kan vullen wat jij mist en nr 2 wel aanvult, maar jij geeft hier en nu al aan dat dat onmogelijk zal zijn, omdat nr 2 zo heel anders is. Weet nr 1 dat?
Ik lees vooral heel veel dat jij en nr 2 willen dat het werkt, maar wat wil nr 1?? Hij wordt - maar dat lees ik uit wat je schrijft, dus geheel en al mijn eigen interpretatie van jouw woorden, dat wil ik gezegd hebben en ik ben me daar van bewust en kan er naast zitten - een beetje voor lief aangenomen nu, lijkt wel, terwijl je schrijft dat hij boven alles gaat.
Ik wil je niet aanvallen of afvallen, het valt me alleen op in wat je schrijft. Alsof het belangrijkste nu is hoe je contact en een relatie met nr 2 kunt onderhouden, terwijl nr 1 volgens mij op nr 1 zou moeten staan hierin.
dinsdag 17 april 2012 om 10:37
@Noppies: Dank voor je reflexie. Nee ik voel me niet aangevallen.
Helaas kan ik hier niet te diep ingaan op n1 en de relatie die wij hebben. Dat wil ik nl om redenen niet op een forum parkeren. Dat kan wel privé - email adres is bekend.
Het klopt dus voor een deel wat je zegt - hier op dit forum draait het voornamelijk mijn eigen gevoel. Ik wil ze allebei niet kwijt en worstel en draai omdat ik nog steeds hoop dat het mogelijk is om dit voor elkaar te krijgen.
Ik begrijp dat dit ontzettend egoïstisch klinkt en ik denk dat liefde ook voor een groot deel gaat om het vervullen van eigen behoeftes - ook en vooral het geven van liefde versta ik daaronder! Wanneer de ander zich goed voelt voel ik mij fijn. De ander zijn pijn is mijn pijn. Om liefde te kunnen geven is het belangrijk om zelf 'heel' te zijn. Dat is iets dat in mijn relatie niet helemaal mogelijk blijkt - om redenen. En in n2 vind ik die aanvulling en hij in mij.
Het is allemaal veel complexer dan het lijkt....
Helaas kan ik hier niet te diep ingaan op n1 en de relatie die wij hebben. Dat wil ik nl om redenen niet op een forum parkeren. Dat kan wel privé - email adres is bekend.
Het klopt dus voor een deel wat je zegt - hier op dit forum draait het voornamelijk mijn eigen gevoel. Ik wil ze allebei niet kwijt en worstel en draai omdat ik nog steeds hoop dat het mogelijk is om dit voor elkaar te krijgen.
Ik begrijp dat dit ontzettend egoïstisch klinkt en ik denk dat liefde ook voor een groot deel gaat om het vervullen van eigen behoeftes - ook en vooral het geven van liefde versta ik daaronder! Wanneer de ander zich goed voelt voel ik mij fijn. De ander zijn pijn is mijn pijn. Om liefde te kunnen geven is het belangrijk om zelf 'heel' te zijn. Dat is iets dat in mijn relatie niet helemaal mogelijk blijkt - om redenen. En in n2 vind ik die aanvulling en hij in mij.
Het is allemaal veel complexer dan het lijkt....
dinsdag 17 april 2012 om 10:52
quote:aphrodite schreef op 17 april 2012 @ 10:37:
@Noppies: Dank voor je reflexie. Nee ik voel me niet aangevallen.
Helaas kan ik hier niet te diep ingaan op n1 en de relatie die wij hebben. Dat wil ik nl om redenen niet op een forum parkeren. Dat kan wel privé - email adres is bekend.
Het klopt dus voor een deel wat je zegt - hier op dit forum draait het voornamelijk mijn eigen gevoel. Ik wil ze allebei niet kwijt en worstel en draai omdat ik nog steeds hoop dat het mogelijk is om dit voor elkaar te krijgen.
Ik begrijp dat dit ontzettend egoïstisch klinkt en ik denk dat liefde ook voor een groot deel gaat om het vervullen van eigen behoeftes - ook en vooral het geven van liefde versta ik daaronder! Wanneer de ander zich goed voelt voel ik mij fijn. De ander zijn pijn is mijn pijn. Om liefde te kunnen geven is het belangrijk om zelf 'heel' te zijn. Dat is iets dat in mijn relatie niet helemaal mogelijk blijkt - om redenen. En in n2 vind ik die aanvulling en hij in mij.
Het is allemaal veel complexer dan het lijkt....
Dank voor je uitleg! Ik begrijp dat er meer achter kan zitten dan dat je hier zo even opschrijft, dat vermoeden had ik ook al wel.
Het viel me op, maar het is duidelijk en begrijpelijk ook dat je hier niet alle ins en outs kunt vertellen.
@Noppies: Dank voor je reflexie. Nee ik voel me niet aangevallen.
Helaas kan ik hier niet te diep ingaan op n1 en de relatie die wij hebben. Dat wil ik nl om redenen niet op een forum parkeren. Dat kan wel privé - email adres is bekend.
Het klopt dus voor een deel wat je zegt - hier op dit forum draait het voornamelijk mijn eigen gevoel. Ik wil ze allebei niet kwijt en worstel en draai omdat ik nog steeds hoop dat het mogelijk is om dit voor elkaar te krijgen.
Ik begrijp dat dit ontzettend egoïstisch klinkt en ik denk dat liefde ook voor een groot deel gaat om het vervullen van eigen behoeftes - ook en vooral het geven van liefde versta ik daaronder! Wanneer de ander zich goed voelt voel ik mij fijn. De ander zijn pijn is mijn pijn. Om liefde te kunnen geven is het belangrijk om zelf 'heel' te zijn. Dat is iets dat in mijn relatie niet helemaal mogelijk blijkt - om redenen. En in n2 vind ik die aanvulling en hij in mij.
Het is allemaal veel complexer dan het lijkt....
Dank voor je uitleg! Ik begrijp dat er meer achter kan zitten dan dat je hier zo even opschrijft, dat vermoeden had ik ook al wel.
Het viel me op, maar het is duidelijk en begrijpelijk ook dat je hier niet alle ins en outs kunt vertellen.
dinsdag 17 april 2012 om 11:30
dinsdag 17 april 2012 om 11:52
Nou, beste minners, bent u klaar voor een nieuwe episode uit het GTST-gebeuren dat hier lijkt plaats te vinden? Gaat zitten, pak iets te snaaien en leescht mee!
***egopost, ik reageer later wel even op anderen, nu even alles online gooien***
Dus. Na een toch tamelijk waardeloze nacht, was ik vanochtend al vroeg uit de veren. Boodschappen gedaan en op de terugweg belt nr2. En hij belt bijna nooit, helemaal niet op zn papadag. "Wil je hier komen? We moeten praten." eh. Okee. Duizenden gedachten die door mn hoofd schieten, maar de ergste: zn vrouw weet alles en staat nu met een deegroller in dr handen op me te wachten. In mijn hoofd dan he?
Ik als een gek naar zijn huis gereden en keurig aangebeld. Hij liet me binnen en ik heb gevraagd waar zn kinds waren. "die zijn er niet." nee, duh, dat zie ik. Maar goed, praten dus. Na een beetje pushen van mijn kant, kwam er dan eindelijk wat duidelijkheid.
Gisteravond had ie een woordenwisseling met vrouw, waarin hij riep dat ze toch wel inzag dat het zo niet langer ging, en dat er nog 2 opties restten: Relatietherapie of scheiden. Waarop zij is opgestaan, zei dat ze geen therapie hoefde en uit de keukenla (of weet ik wat voor la) de reeds door haar ondertekende scheidingspapieren tevoorschijn toverde. En met de woorden: "vanaf morgen ben ik met de kinderen bij mijn moeder" heeft ze die onder zijn neus geduwd.
Daar heb ik hem even onderbroken met de vraag of ze het weet van ons, maar volgens hem is dat niet zo. Ze hadden nog wat over en weer geroepen en er was 1 zin die bij hem erg hard aankwam. "Ik wil verdomme al veel langer bij je weg, maar ik moest wachten tot jij eindelijke de ballen had om te zeggen dat je wou scheiden. Anders ben ik de bitch en dat vertik ik."
O my god. Ik wil niet goedpraten wat wij zoal hebben uitgespookt de afgelopen maanden, maar dit vind ik toch wel zo ontzettend hard! En zo zat mijn nr2, gewoonlijk een grote, brede vrolijke vent, nu als een zielig hoopje mens op de bank. Tranen over zn wangen (en daardoor ook over de mijne, want komop, daar kan ik niet tegen).
Later vertelde hij dat hij gister met een collega had gepraat, omdat zij en haar man relatietherapie hadden gehad en sindsdien weer goed samen verder gingen. Hij had gewoon wat oppervlakkige info gevraagd, maar zij had dus meteen in de gaten dat er meer aan de hand was dan 'het gaat even niet zo goed'. Ze had hem oa gevraagd of er een ander was, waarop hij natuurlijk nee had gezegd, maar toen ze mijn naam noemde, was hij gaan blozen (knurft!) en daarmee had hij de boel dus eigenlijk al verraden.
Zij heeft dus die mail gestuurd, en ik ga haar daar vandaag op aanspreken. Dat wordt ongetwijfeld gezellig, want al sinds mijn eerste week bij dit bedrijf, heb ik het idee dat ze mij niet mag. Terwijl nr2 tamelijk nauw met haar samenwerkt en het 'in times of need' wel goed met haar kan vinden. Dus ik heb nu nog meer zin om naar het werk te gaan.
Al met al is nr2 enerzijds blij, opgelucht dat de kogel door de kerk is. Maar van de andere kant is hij toch best wel down vanwege het feit dat zijn vrouw dus al veel langer bij hem weg wilde, zonder dat hij daar echt iets van had gemerkt. En dat ze dus al die tijd mooi weer heeft lopen spelen, terwijl hij dacht dat het af en toe weer de goeie kant opging.
Ondanks de situatie, heb ik hem er wel even op gewezen dat ik niet van plan ben om de rol van zijn nr1 over te nemen, en dat hij zich nu niet ineens volledig op mij moet storten. Ik heb gezegd dat ik er voor hem ben, waar nodig, waarop hij zei: "Mooi, want ik wil je niet kwijt." (aaawwww )
Nou! Mn diepvriesproducten zijn inmiddels half ontdooid, en ik ben druk aan het piekeren over een plan van aanpak tov die trut van een collega.
***einde egopost, nu ff teruglezen en wat inhoudelijk reageren op anderen***
***egopost, ik reageer later wel even op anderen, nu even alles online gooien***
Dus. Na een toch tamelijk waardeloze nacht, was ik vanochtend al vroeg uit de veren. Boodschappen gedaan en op de terugweg belt nr2. En hij belt bijna nooit, helemaal niet op zn papadag. "Wil je hier komen? We moeten praten." eh. Okee. Duizenden gedachten die door mn hoofd schieten, maar de ergste: zn vrouw weet alles en staat nu met een deegroller in dr handen op me te wachten. In mijn hoofd dan he?
Ik als een gek naar zijn huis gereden en keurig aangebeld. Hij liet me binnen en ik heb gevraagd waar zn kinds waren. "die zijn er niet." nee, duh, dat zie ik. Maar goed, praten dus. Na een beetje pushen van mijn kant, kwam er dan eindelijk wat duidelijkheid.
Gisteravond had ie een woordenwisseling met vrouw, waarin hij riep dat ze toch wel inzag dat het zo niet langer ging, en dat er nog 2 opties restten: Relatietherapie of scheiden. Waarop zij is opgestaan, zei dat ze geen therapie hoefde en uit de keukenla (of weet ik wat voor la) de reeds door haar ondertekende scheidingspapieren tevoorschijn toverde. En met de woorden: "vanaf morgen ben ik met de kinderen bij mijn moeder" heeft ze die onder zijn neus geduwd.
Daar heb ik hem even onderbroken met de vraag of ze het weet van ons, maar volgens hem is dat niet zo. Ze hadden nog wat over en weer geroepen en er was 1 zin die bij hem erg hard aankwam. "Ik wil verdomme al veel langer bij je weg, maar ik moest wachten tot jij eindelijke de ballen had om te zeggen dat je wou scheiden. Anders ben ik de bitch en dat vertik ik."
O my god. Ik wil niet goedpraten wat wij zoal hebben uitgespookt de afgelopen maanden, maar dit vind ik toch wel zo ontzettend hard! En zo zat mijn nr2, gewoonlijk een grote, brede vrolijke vent, nu als een zielig hoopje mens op de bank. Tranen over zn wangen (en daardoor ook over de mijne, want komop, daar kan ik niet tegen).
Later vertelde hij dat hij gister met een collega had gepraat, omdat zij en haar man relatietherapie hadden gehad en sindsdien weer goed samen verder gingen. Hij had gewoon wat oppervlakkige info gevraagd, maar zij had dus meteen in de gaten dat er meer aan de hand was dan 'het gaat even niet zo goed'. Ze had hem oa gevraagd of er een ander was, waarop hij natuurlijk nee had gezegd, maar toen ze mijn naam noemde, was hij gaan blozen (knurft!) en daarmee had hij de boel dus eigenlijk al verraden.
Zij heeft dus die mail gestuurd, en ik ga haar daar vandaag op aanspreken. Dat wordt ongetwijfeld gezellig, want al sinds mijn eerste week bij dit bedrijf, heb ik het idee dat ze mij niet mag. Terwijl nr2 tamelijk nauw met haar samenwerkt en het 'in times of need' wel goed met haar kan vinden. Dus ik heb nu nog meer zin om naar het werk te gaan.
Al met al is nr2 enerzijds blij, opgelucht dat de kogel door de kerk is. Maar van de andere kant is hij toch best wel down vanwege het feit dat zijn vrouw dus al veel langer bij hem weg wilde, zonder dat hij daar echt iets van had gemerkt. En dat ze dus al die tijd mooi weer heeft lopen spelen, terwijl hij dacht dat het af en toe weer de goeie kant opging.
Ondanks de situatie, heb ik hem er wel even op gewezen dat ik niet van plan ben om de rol van zijn nr1 over te nemen, en dat hij zich nu niet ineens volledig op mij moet storten. Ik heb gezegd dat ik er voor hem ben, waar nodig, waarop hij zei: "Mooi, want ik wil je niet kwijt." (aaawwww )
Nou! Mn diepvriesproducten zijn inmiddels half ontdooid, en ik ben druk aan het piekeren over een plan van aanpak tov die trut van een collega.
***einde egopost, nu ff teruglezen en wat inhoudelijk reageren op anderen***
dinsdag 17 april 2012 om 12:09
@Lolita: Dat je "knurft" is gaan blozen wil natuurlijk nog helemaal niets zeggen. Zij heeft haar conclusies getrokken uit slechts het kleuren van het gelaat van een ander. Er is blijkbaar geen ander bewijs. Hij kan namelijk om uiteenlopende redenen gebloost hebben bij het horen van een naam - theoretisch. Maar op het moment dat jij met haar gaat praten is er wèl bewijs en is de relatie tussen jullie een feit voor de collega's met eventuele verdergaande consequenties. Nu zijn er "slechts" roddels, hoe pijnlijk ook. Bedenk dus heel erg goed wat je doet! Succes!
dinsdag 17 april 2012 om 12:24
@aphro: Sjips, daar zeg je wat. In mijn 'heat of the moment' oorlogs-denken had ik daar inderdaad nog niet over nagedacht... Ik kan dr natuurlijk ook gewoon een klets in dr smoel geven en zeggen dat ik het vervelend vind als er zomaar over mij geroddeld wordt. Ofzo. Feit is: ik mag haar (nu) niet, zij mij ook niet, en zij is lekker aan het roddelen nu. Ben ik van overtuigd. Ik vermoed nog steeds dat het 'spelen met vuur-gebeuren' ook hiermee te maken heeft. En als dat zo is, is er in elk geval een leidinggevende op de hoogte van de verhalen.
Oh, wacht. Ik kan natuurlijk ook gewoon rechtstreeks naar mijn baas gaan en vertellen dat ik heb gehoord dat er over mij en een andere collega wordt geroddeld, maar dat we daar echt echt echt niks mee te maken hebben. Ofzo.
*hoe lul ik me eruit?!*
Ohja, en knurft was niet erg aardig gezegd. Ik weet het. Maa rik ben zelf niet zo'n blozerd. pokerface Dus het irriteerde me een beetje dat hij juist door dat blozen ons als het ware verraden heeft. Terwijk ik ook wel weet dat hij dat niet expres deed. Maar op het moment dat hij dat vertelde, vond ik het toch wel erg frustrerend.
Oh, wacht. Ik kan natuurlijk ook gewoon rechtstreeks naar mijn baas gaan en vertellen dat ik heb gehoord dat er over mij en een andere collega wordt geroddeld, maar dat we daar echt echt echt niks mee te maken hebben. Ofzo.
*hoe lul ik me eruit?!*
Ohja, en knurft was niet erg aardig gezegd. Ik weet het. Maa rik ben zelf niet zo'n blozerd. pokerface Dus het irriteerde me een beetje dat hij juist door dat blozen ons als het ware verraden heeft. Terwijk ik ook wel weet dat hij dat niet expres deed. Maar op het moment dat hij dat vertelde, vond ik het toch wel erg frustrerend.
dinsdag 17 april 2012 om 12:31
@Lolita: als ik jou was dan zou ik voorlopig niet reageren. Het kan zijn dat de roddels verdwijnen als jullie er geen voedingsbodem voor geven.
Mocht dat niet het geval zijn en de roddels houden aan en de 'terreur' wordt dreigender, dan kan je de volgende twee dingen doen:
1. Het initiatief nemen en klagen over de roddels bij je leidinggevende. Zeggen dat je je geschaadt voelt omdat je naam door t slijk wordt gehaald.
2. Afwachten tot je bij de leidinggevende geroepen wordt op het moment dat hij/zij bepaalt dat de zaken uit de hand dreigen te lopen. Vervolgens kan je alsnog het verhaal ontkennen.
Als er geen verdere aanleiding is dan alleen het blozen van je collega/minnaar dan is er geen enkele reden voor jou om de roddel van de relatie te bevestigen waarmee je je eigen ruiten zou ingooien.
Mocht dat niet het geval zijn en de roddels houden aan en de 'terreur' wordt dreigender, dan kan je de volgende twee dingen doen:
1. Het initiatief nemen en klagen over de roddels bij je leidinggevende. Zeggen dat je je geschaadt voelt omdat je naam door t slijk wordt gehaald.
2. Afwachten tot je bij de leidinggevende geroepen wordt op het moment dat hij/zij bepaalt dat de zaken uit de hand dreigen te lopen. Vervolgens kan je alsnog het verhaal ontkennen.
Als er geen verdere aanleiding is dan alleen het blozen van je collega/minnaar dan is er geen enkele reden voor jou om de roddel van de relatie te bevestigen waarmee je je eigen ruiten zou ingooien.
dinsdag 17 april 2012 om 12:31
Jee, Lolita, dat is nog een andere wending! Wat een schrik, voor jullie allebei.
Absoluut eens met Aphro trouwens, laat die collega denken wat ze wil. Negeer het, laat het los, blijf aardig, vriendelijk en zoals je bent en zoals je altijd doet. Zulke mensen kunnen wel eens heel naar (en dat heeft ze al laten zien met die mail) gaan reageren en dan heb je op je werk ook nog de poppen aan het dansen. Laat het gaan!! Echt. Je verliest alleen maar. Geef haar niet nog meer macht.
Je weet hoe ze in elkaar steekt nu, door daar je voordeel mee ipv haar nog meer toe te spelen.
Blijkbaar hebben ze al veel langer serieuze problemen gehad. Je weet nooit wat er precies tussen hun gespeeld heeft, kent alleen zijn verhaal. Maar dat dit rauw op zijn dak is gevallen, is wel zeker.
Jee, wat een omslag ineens!
Absoluut eens met Aphro trouwens, laat die collega denken wat ze wil. Negeer het, laat het los, blijf aardig, vriendelijk en zoals je bent en zoals je altijd doet. Zulke mensen kunnen wel eens heel naar (en dat heeft ze al laten zien met die mail) gaan reageren en dan heb je op je werk ook nog de poppen aan het dansen. Laat het gaan!! Echt. Je verliest alleen maar. Geef haar niet nog meer macht.
Je weet hoe ze in elkaar steekt nu, door daar je voordeel mee ipv haar nog meer toe te spelen.
Blijkbaar hebben ze al veel langer serieuze problemen gehad. Je weet nooit wat er precies tussen hun gespeeld heeft, kent alleen zijn verhaal. Maar dat dit rauw op zijn dak is gevallen, is wel zeker.
Jee, wat een omslag ineens!
dinsdag 17 april 2012 om 12:33
@aviv: Spannend, zo veel minnaar-aandacht Geniet ervan!
@sensual: ik vind het leuk om te lezen dat jouw nr1 en nr2 toch -op een bepaalde manier- samenwerken om de balans tussen jullie goed te houden! Erg knap. Hebben jij en je nr1 een open relatie? En heeft hij een nr2? Anders vind ik het namelijk helemaal uitzonderlijk dat dat toch goed gaat. Maar fijn voor je dat je nu wat meer in balans komt met beide nrs.
@sensual: ik vind het leuk om te lezen dat jouw nr1 en nr2 toch -op een bepaalde manier- samenwerken om de balans tussen jullie goed te houden! Erg knap. Hebben jij en je nr1 een open relatie? En heeft hij een nr2? Anders vind ik het namelijk helemaal uitzonderlijk dat dat toch goed gaat. Maar fijn voor je dat je nu wat meer in balans komt met beide nrs.
dinsdag 17 april 2012 om 12:37
Ehm, in principe moet je je baas kunnen vertrouwen, toch?
Tegenover je baas zou ik er niet over liegen of moeilijk doen, maar dat ligt ook een beetje aan jouw situatie. Ik weet niet en kan niet beoordelen of dat verstandig is.
Zelf kan ik niet goed liegen, mijn gezicht spreekt boekdelen en ik bloos ook meteen, dus voor mij zou het onmogelijk zijn om te ontkennen. Ik zou openheid van zaken geven, zeker tegenover de baas. Maar niet tegenover collega's waar ik niet mee door 1 deur kan en een pokerface is dan ideaal! Het gaat hun niets aan.
Tegenover je baas zou ik er niet over liegen of moeilijk doen, maar dat ligt ook een beetje aan jouw situatie. Ik weet niet en kan niet beoordelen of dat verstandig is.
Zelf kan ik niet goed liegen, mijn gezicht spreekt boekdelen en ik bloos ook meteen, dus voor mij zou het onmogelijk zijn om te ontkennen. Ik zou openheid van zaken geven, zeker tegenover de baas. Maar niet tegenover collega's waar ik niet mee door 1 deur kan en een pokerface is dan ideaal! Het gaat hun niets aan.
dinsdag 17 april 2012 om 12:42
Nop en Aphro: Als ik dit zo lees, lijkt inhouden me inderdaad de beste optie. Dat wordt nog wel een hele strijd, want ik zit me nu al op te vreten. Maar goed, ik zal inderdaad lief, leuk en aardig blijven, zoals altijd. Maar ik vrees dat ze nog wel doorgaat, helemaal als ze hoort dat nr2 gaat scheiden... Heb ik natuurlijk gedaan.
Nr2 is ondertussen aan het whatsappen geslagen en zwelgt in zelfmedelijden danwel verdriet. Vraagt of ik niet nog eens langs kan komen, voordat ik ga werken. Heb je nodig, wil nu niet alleen zijn, heb zo'n behoefte aan een knuffel nu, ik wil jou niet ook nog kwijt... enz enz enz. Daar was ik al bang voor. Dat hij zich nu dus volledig op mij gaat storten. Hoe erg ik ook met hem meeleef, daar heb ik geen zin in. Ik heb ook nog een nr1 waarmee ik rekening moet houden...
Maar goed, ik heb gezegd straks nog wel even langs te gaan, kan ik hem meteen inlichten over het plan de campagne betreffende de snollega.
Nr2 is ondertussen aan het whatsappen geslagen en zwelgt in zelfmedelijden danwel verdriet. Vraagt of ik niet nog eens langs kan komen, voordat ik ga werken. Heb je nodig, wil nu niet alleen zijn, heb zo'n behoefte aan een knuffel nu, ik wil jou niet ook nog kwijt... enz enz enz. Daar was ik al bang voor. Dat hij zich nu dus volledig op mij gaat storten. Hoe erg ik ook met hem meeleef, daar heb ik geen zin in. Ik heb ook nog een nr1 waarmee ik rekening moet houden...
Maar goed, ik heb gezegd straks nog wel even langs te gaan, kan ik hem meteen inlichten over het plan de campagne betreffende de snollega.
dinsdag 17 april 2012 om 12:50
Haii dames, ik ben een trouwe meelezer, heb al weleens wat gepost en heb nu toch een vraag...
Aan de "stiekeme" onder ons...
Hoe regel je een date, zonder dat je man weet wat je doet? Hoe ben je bijvoorbeeld een hele avond weg? Verzin je een smoes dat je bij een vriendin bent? Wat nou als betreffende vriendin ineens belt terwijl jij daar zou zijn? vragen vragen...
Ik sta op het punt een minnaar "te nemen" ik wil het ik wil het, maar ben zoooo bang dat nr 1 erachter komt...
Aan de "stiekeme" onder ons...
Hoe regel je een date, zonder dat je man weet wat je doet? Hoe ben je bijvoorbeeld een hele avond weg? Verzin je een smoes dat je bij een vriendin bent? Wat nou als betreffende vriendin ineens belt terwijl jij daar zou zijn? vragen vragen...
Ik sta op het punt een minnaar "te nemen" ik wil het ik wil het, maar ben zoooo bang dat nr 1 erachter komt...
dinsdag 17 april 2012 om 13:01
quote:ster89 schreef op 17 april 2012 @ 12:59:
[...]
Waarom vertel je het je 'nummer één' dan niet gewoon?
Nr 1 weet dat ik contact hebt met "nr2", we hadden een open relatie maar dat is weer teruggedraaid helaas..
Nr2 is lekker en spannend en nr 1 is vertrouwd en lief..
Ik wil nr 1 niet kwetsen en denk: wat niet weet...
[...]
Waarom vertel je het je 'nummer één' dan niet gewoon?
Nr 1 weet dat ik contact hebt met "nr2", we hadden een open relatie maar dat is weer teruggedraaid helaas..
Nr2 is lekker en spannend en nr 1 is vertrouwd en lief..
Ik wil nr 1 niet kwetsen en denk: wat niet weet...
dinsdag 17 april 2012 om 13:04
quote:lolita666 schreef op 17 april 2012 @ 13:03:
@Dame: Waarom is dat dan teruggedraaid? Of ben ik alweer te nieuwsgierig? Hier pas sinds een jaar een open relatie, maar ik zou het erg moeilijk vinden om mijn 'vrijheid' weer te moeten opgeven...
Ik vind het vreselijk moeilijk ook.. ik mis de spanning!
Nr1 trok het niet... hij wilde zelf een minnares maar kon het niet uitstaan dat ik ook wilde, vandaar
@Dame: Waarom is dat dan teruggedraaid? Of ben ik alweer te nieuwsgierig? Hier pas sinds een jaar een open relatie, maar ik zou het erg moeilijk vinden om mijn 'vrijheid' weer te moeten opgeven...
Ik vind het vreselijk moeilijk ook.. ik mis de spanning!
Nr1 trok het niet... hij wilde zelf een minnares maar kon het niet uitstaan dat ik ook wilde, vandaar
dinsdag 17 april 2012 om 13:07
quote:dame30 schreef op 17 april 2012 @ 12:50:
Haii dames, ik ben een trouwe meelezer, heb al weleens wat gepost en heb nu toch een vraag...
Aan de "stiekeme" onder ons...
Hoe regel je een date, zonder dat je man weet wat je doet? Hoe ben je bijvoorbeeld een hele avond weg? Verzin je een smoes dat je bij een vriendin bent? Wat nou als betreffende vriendin ineens belt terwijl jij daar zou zijn? vragen vragen...
Ik sta op het punt een minnaar "te nemen" ik wil het ik wil het, maar ben zoooo bang dat nr 1 erachter komt...Ja dat moet dan een vriendin zijn die alleen op jouw mobiel belt en niet op Facebook of iets dergelijks zit. Anders lig jij met die minnaar te neuken op het moment dat zij - jouw alibi - post dat ze met collega's een etentje heeft. Dan val je dus al door de mand.
Haii dames, ik ben een trouwe meelezer, heb al weleens wat gepost en heb nu toch een vraag...
Aan de "stiekeme" onder ons...
Hoe regel je een date, zonder dat je man weet wat je doet? Hoe ben je bijvoorbeeld een hele avond weg? Verzin je een smoes dat je bij een vriendin bent? Wat nou als betreffende vriendin ineens belt terwijl jij daar zou zijn? vragen vragen...
Ik sta op het punt een minnaar "te nemen" ik wil het ik wil het, maar ben zoooo bang dat nr 1 erachter komt...Ja dat moet dan een vriendin zijn die alleen op jouw mobiel belt en niet op Facebook of iets dergelijks zit. Anders lig jij met die minnaar te neuken op het moment dat zij - jouw alibi - post dat ze met collega's een etentje heeft. Dan val je dus al door de mand.
dinsdag 17 april 2012 om 13:09
dinsdag 17 april 2012 om 13:17
@dame: als jouw nr1 echt al jouw vriendinnen en collega's persoonlijk kent lijkt het me moeilijk...
Tenzij je er ééntje in vertrouwen zou kunnen nemen?
Hangt er ook van af hoeveel vrijheid je in je relatie hebt....denk niet dat ik zou kunnen leven met een controlefreak die constant alles van me zou willen weten.
Wat ik wel merk bij mezelf, ik word steeds vindingrijker in het bedenken van smoesjes.....
Tenzij je er ééntje in vertrouwen zou kunnen nemen?
Hangt er ook van af hoeveel vrijheid je in je relatie hebt....denk niet dat ik zou kunnen leven met een controlefreak die constant alles van me zou willen weten.
Wat ik wel merk bij mezelf, ik word steeds vindingrijker in het bedenken van smoesjes.....
