Gezondheid
alle pijlers
borstkanker
zondag 25 februari 2007 om 23:53
Hoi,
Ik ben nieuw op dit forum, ben al wel jaren lid van de viva, maar wilde nu toch graag wat kwijt.
Ik heb pas te horen gekregen dat ik borstkanker heb. Ik ben pas 33. Mijn moeder heeft het 2 jaar geleden gehad. Ik zou wel eerder onder controle moeten maar nu nog niet. Ik ben ook zo kwaad. Niet om het feit dat het mij is overkomen maar waarom nu al. Morgen heb ik een gesprek met de chirurg over wat voor soort operatie het moet worden. Woensdag(op mijn vriend zijn verjaardag) krijg ik radio activiteit ingespoten om de schilwachtklier op te sporen. Donderdag 1 maart word ik geopereerd. Dood eng. Heb al een angst en paniek stoornis. Dus extra moeilijk.
15 maart krijgen mijn vriend en ik de sleutel van ons nieuwe huis. Ik weet het, het komt nooit goed uit. Maar ik wil ook niet zielig doen. Ik sta toch ondanks alles behoorlijk positief in het leven. Maar het even van me af typen is wel lekker. Ik ben persoonlijk en telefonisch wel uitgelult. Gelukkig heb ik veel vrienden die naar mij informeren, vandaar dat ik nu even geen zin meer heb om te praten.
Heb ook gewoon gewerkt de afgelopen week. Dinsdag werk ik nog en dan heb ik geen idee wanneer ik weer zou kunnen werken, of wat dan ook.
Alles hangt van die verdomde uitslag af.
Mijn contract loopt begin mei af. Ik functioneer op mijn werk erg goed(heb pas een functioneringsgeprek gehad) maar ben nu ook bang dat dit niet verlengt gaat worden.
Ik zoek bij jullie wat steun en misschien eventuele ervaringen uitwisselen?
Alvast bedankt.
groetjes marcec
Ik ben nieuw op dit forum, ben al wel jaren lid van de viva, maar wilde nu toch graag wat kwijt.
Ik heb pas te horen gekregen dat ik borstkanker heb. Ik ben pas 33. Mijn moeder heeft het 2 jaar geleden gehad. Ik zou wel eerder onder controle moeten maar nu nog niet. Ik ben ook zo kwaad. Niet om het feit dat het mij is overkomen maar waarom nu al. Morgen heb ik een gesprek met de chirurg over wat voor soort operatie het moet worden. Woensdag(op mijn vriend zijn verjaardag) krijg ik radio activiteit ingespoten om de schilwachtklier op te sporen. Donderdag 1 maart word ik geopereerd. Dood eng. Heb al een angst en paniek stoornis. Dus extra moeilijk.
15 maart krijgen mijn vriend en ik de sleutel van ons nieuwe huis. Ik weet het, het komt nooit goed uit. Maar ik wil ook niet zielig doen. Ik sta toch ondanks alles behoorlijk positief in het leven. Maar het even van me af typen is wel lekker. Ik ben persoonlijk en telefonisch wel uitgelult. Gelukkig heb ik veel vrienden die naar mij informeren, vandaar dat ik nu even geen zin meer heb om te praten.
Heb ook gewoon gewerkt de afgelopen week. Dinsdag werk ik nog en dan heb ik geen idee wanneer ik weer zou kunnen werken, of wat dan ook.
Alles hangt van die verdomde uitslag af.
Mijn contract loopt begin mei af. Ik functioneer op mijn werk erg goed(heb pas een functioneringsgeprek gehad) maar ben nu ook bang dat dit niet verlengt gaat worden.
Ik zoek bij jullie wat steun en misschien eventuele ervaringen uitwisselen?
Alvast bedankt.
groetjes marcec
maandag 26 februari 2007 om 01:38
Pffff.....wat een shitzooi Marcec! Ik kan het niet anders zeggen hoor!
Zelf ben ik al wat ouder dan jou en ik merk dat ik er zelf wel steeds meer over nadenk, borstkanker. Vooral omdat het aan de kant van mijn moeder veel voorkomt (mijn moeder heeft zelf borstkanker gehad)
Ik weet ook niet goed hoe ik op jouw bericht moet reageren, wil je graag een knuffel geven en zeggen dat het allemaal goedkomt enzo....maar dat weet ik natuurlijk niet.
Ik hoop dat het goedkomt, dat je de behandelingen goed doorstaat en dat het eindresultaat gunstig is! Je werk, laat het maar even voor wat het is, concentreer je op de behandelingen en wat het met je gaat doen, en je omgeving. Als je een goede baas hebt zal hij hier zeer zeker begrip voor hebben!
Veel sterkte Marcec....en als je wilt...laat hier wat van je horen!
Zelf ben ik al wat ouder dan jou en ik merk dat ik er zelf wel steeds meer over nadenk, borstkanker. Vooral omdat het aan de kant van mijn moeder veel voorkomt (mijn moeder heeft zelf borstkanker gehad)
Ik weet ook niet goed hoe ik op jouw bericht moet reageren, wil je graag een knuffel geven en zeggen dat het allemaal goedkomt enzo....maar dat weet ik natuurlijk niet.
Ik hoop dat het goedkomt, dat je de behandelingen goed doorstaat en dat het eindresultaat gunstig is! Je werk, laat het maar even voor wat het is, concentreer je op de behandelingen en wat het met je gaat doen, en je omgeving. Als je een goede baas hebt zal hij hier zeer zeker begrip voor hebben!
Veel sterkte Marcec....en als je wilt...laat hier wat van je horen!
maandag 26 februari 2007 om 13:24
Ik wil je heel erg veel sterkte toewensen voor de komende tijd *;. Wat een schrik moet dat zijn zeg als je zo druk bezig bent met andere dingen en dan ineens dit te horen krijgt! Het is ook zo´n klote ziekte, je hele wereld komt stil te staan en voorlopig gaat alles alleen nog maar om de strijd om beter te worden.
Ik ben ook ongeveer jouw leeftijd en er wel steeds meer mee bezig dat je in een leeftijdsgroep begint te komen waar het wel steeds meer voor kan komen. In mijn omgeving zijn al meerdere jonge vrouwen die met borstkanker te maken hebben (gehad) dus je wordt je er wel steeds bewuster van dat het echt iedereen van de ene op de andere dag kan overkomen.
Ik hoop dat het allemaal mee zal vallen en wens je echt alle kracht
toe om hier mee om te gaan. Zeker als je ook nog eens een angst en paniek stoornis hebt (herkenbaar) ,maakt het allemaal nog eens extra heftig om ermee om te gaan.
Gelukkig sta je wel positief in het leven en dat zul je zeker nodig hebben om het gevecht aan te gaan.
Knuffel,
Risotje
Ik ben ook ongeveer jouw leeftijd en er wel steeds meer mee bezig dat je in een leeftijdsgroep begint te komen waar het wel steeds meer voor kan komen. In mijn omgeving zijn al meerdere jonge vrouwen die met borstkanker te maken hebben (gehad) dus je wordt je er wel steeds bewuster van dat het echt iedereen van de ene op de andere dag kan overkomen.
Ik hoop dat het allemaal mee zal vallen en wens je echt alle kracht
toe om hier mee om te gaan. Zeker als je ook nog eens een angst en paniek stoornis hebt (herkenbaar) ,maakt het allemaal nog eens extra heftig om ermee om te gaan.
Gelukkig sta je wel positief in het leven en dat zul je zeker nodig hebben om het gevecht aan te gaan.
Knuffel,
Risotje
maandag 26 februari 2007 om 17:42
Hoi,
Bedankt voor jullie lieve reacties. Doet me goed. Het gesprek viel toch een beetje tegen. Het overduidelijke advies is een borstamputatie. Dus dat gaat plaatsvinden donderdag. Omdat de tumor toch behoorlijk groot is.
(2,7 mm) Zeker in verhouding tot mijn borst.En het mogelijke beruchte gen in de familie. Moeder, tante en oma. Door deze operatie moet ik op mijn vriend zijn verjaardag binnen zijn. Wat een geweldig verjaardagscadeau he?
Enerzijds heb ik me in deze klote situatie berust. Maar anderzijds blijft het natuurlijk mega ingrijpend. En KUT!
Het zegt verder ook niets over mijn kansen. En eventuele nabehandelingen.
De uitslag is doorslaggevend. Hoe agressief is de kanker? Is die hormoongevoelig? enz.Allemaal afwachten. Dus ik weet nog niets.
Ik zal zeker nog het vervolg melden.
Houdt jullie op de hoogte.
Ik zal echt proberen postitief te blijven.
groetjes
Bedankt voor jullie lieve reacties. Doet me goed. Het gesprek viel toch een beetje tegen. Het overduidelijke advies is een borstamputatie. Dus dat gaat plaatsvinden donderdag. Omdat de tumor toch behoorlijk groot is.
(2,7 mm) Zeker in verhouding tot mijn borst.En het mogelijke beruchte gen in de familie. Moeder, tante en oma. Door deze operatie moet ik op mijn vriend zijn verjaardag binnen zijn. Wat een geweldig verjaardagscadeau he?
Enerzijds heb ik me in deze klote situatie berust. Maar anderzijds blijft het natuurlijk mega ingrijpend. En KUT!
Het zegt verder ook niets over mijn kansen. En eventuele nabehandelingen.
De uitslag is doorslaggevend. Hoe agressief is de kanker? Is die hormoongevoelig? enz.Allemaal afwachten. Dus ik weet nog niets.
Ik zal zeker nog het vervolg melden.
Houdt jullie op de hoogte.
Ik zal echt proberen postitief te blijven.
groetjes
maandag 26 februari 2007 om 17:57
Hallo Marcec,
Meid wat een klap! Eerst het bericht kanker, dan amputatie.... en je bent nog zo jong! Kan me helemaal voorstellen dat je dit even niet kan behappen. Goed van je dat je probeert positief te blijven, heel knap als je dat lukt!
Weet je al of je het gen hebt voor borstkanker? Met zoveel gevallen in de familie lijkt het wel zo. Maar ben je ook al getest?
Ik wens je heel veel sterkte en moed, ook aan je vriend. Hopelijk hebben jullie steun aan elkaar in deze situatie en hebben jullie fijne mensen in jullie omgeving die er voor jullie zijn!
Meid wat een klap! Eerst het bericht kanker, dan amputatie.... en je bent nog zo jong! Kan me helemaal voorstellen dat je dit even niet kan behappen. Goed van je dat je probeert positief te blijven, heel knap als je dat lukt!
Weet je al of je het gen hebt voor borstkanker? Met zoveel gevallen in de familie lijkt het wel zo. Maar ben je ook al getest?
Ik wens je heel veel sterkte en moed, ook aan je vriend. Hopelijk hebben jullie steun aan elkaar in deze situatie en hebben jullie fijne mensen in jullie omgeving die er voor jullie zijn!
oh that purrrrrrrrrfect feeling
maandag 26 februari 2007 om 18:39
weet officieel nog niet of het gen in de familie zit. Dat gaat straks wel uitgezocht worden. Maar ik denk dat ik het antwoord al wel weet.
Ben natuurlijk al de derde op rij en de zus van mijn moeder heeft drie jaar geleden eierstokkanker gehad. Dat is het zelfde gen die ook borstkanker veroorzaakt.
Helaas ben ik wel de jongste. Er was in geen reden voor mij om onder controle gezet te worden, omdat mijn moeder en tante beide pas de kanker kregen na de overgang. "gelukkig" had ik een knobbeltje anders had het nog langer geduurt voordat ik het ontdekt zou hebben. Mijn moeder had "maar" een kalkspatje, zoals ze dat noemen. dat kun je niet voelen. Maar ze was er erg vroeg bij. Omdat ze al eens een goedaardig knobbeltje heeft gehad.
Zij was vanwege de familiegeschiedenis al strenger onder controle en vandaar is het bij haar erg vroeg ontdekt.
Zo gauw als ik iets meer weet horen jullie het.
Bedankt voor het medeleven, echt top!
Ben natuurlijk al de derde op rij en de zus van mijn moeder heeft drie jaar geleden eierstokkanker gehad. Dat is het zelfde gen die ook borstkanker veroorzaakt.
Helaas ben ik wel de jongste. Er was in geen reden voor mij om onder controle gezet te worden, omdat mijn moeder en tante beide pas de kanker kregen na de overgang. "gelukkig" had ik een knobbeltje anders had het nog langer geduurt voordat ik het ontdekt zou hebben. Mijn moeder had "maar" een kalkspatje, zoals ze dat noemen. dat kun je niet voelen. Maar ze was er erg vroeg bij. Omdat ze al eens een goedaardig knobbeltje heeft gehad.
Zij was vanwege de familiegeschiedenis al strenger onder controle en vandaar is het bij haar erg vroeg ontdekt.
Zo gauw als ik iets meer weet horen jullie het.
Bedankt voor het medeleven, echt top!
maandag 26 februari 2007 om 19:32
Hoi Marcec
Wat een nare berichten allemaal voor jou en je vriend.
Ik wil je heel veel sterkte wensen.
Kijk, als je er behoefte aan hebt, ook eens op www.de-amazones.nl
Daar zijn veel jonge vrouwen die dit ook meemaken of hebben meegemaakt, misschien geeft het je wat steun.
Wat een nare berichten allemaal voor jou en je vriend.
Ik wil je heel veel sterkte wensen.
Kijk, als je er behoefte aan hebt, ook eens op www.de-amazones.nl
Daar zijn veel jonge vrouwen die dit ook meemaken of hebben meegemaakt, misschien geeft het je wat steun.
maandag 26 februari 2007 om 19:45
quote:
By the way, De tumor is 2,7 cm en geen mm.
Toch wel een verschil. Niet voor het verloop van het herstel hoor.
Wilde ik nog even kwijt.
Ik hoop altijd dat "tegen de tijd dat ik ooit kanker krijg" er wel een remedie zal zijn uitgevonden, maar die is er helaas nog niet. Als ik de berichten op de medische afdeling van de website van de BBC mag geloven zit er wel schot in de laatste tijd (DNA en stamcel ontwikkelingen) maar dat duurt nog wel een paar jaar.
Geen kritiek, maar een tumor van 2,7 cm doorsnede lijkt mij (als leek) erg groot. Was het niet mogelijk om een dermate forse tumor in een eerder stadium op te sporen? Ik neem aan dat je bij jezelf het goed in de gaten hield, je kunt ook je vriend vragen om te checken (is voor een man heel leuk hoor als een vrouw je vraagt om haar borsten te controleren, zoiets kun je gerust vragen aan je vriend/man), of is de tumor supersnel gegroeid?
Kloteziekte.
By the way, De tumor is 2,7 cm en geen mm.
Toch wel een verschil. Niet voor het verloop van het herstel hoor.
Wilde ik nog even kwijt.
Ik hoop altijd dat "tegen de tijd dat ik ooit kanker krijg" er wel een remedie zal zijn uitgevonden, maar die is er helaas nog niet. Als ik de berichten op de medische afdeling van de website van de BBC mag geloven zit er wel schot in de laatste tijd (DNA en stamcel ontwikkelingen) maar dat duurt nog wel een paar jaar.
Geen kritiek, maar een tumor van 2,7 cm doorsnede lijkt mij (als leek) erg groot. Was het niet mogelijk om een dermate forse tumor in een eerder stadium op te sporen? Ik neem aan dat je bij jezelf het goed in de gaten hield, je kunt ook je vriend vragen om te checken (is voor een man heel leuk hoor als een vrouw je vraagt om haar borsten te controleren, zoiets kun je gerust vragen aan je vriend/man), of is de tumor supersnel gegroeid?
Kloteziekte.
maandag 26 februari 2007 om 20:23
Marcec
Wat afschuwelijk voor je, ik kan het niet anders zeggen. Even om de vorige reactie te nuanceren: 2,7 cm is niet echt groot, eerder gemiddeld (ik ben radiotherapeut, ofwel bestralingsarts en zie dus veel borstkankerpatienten). Bij jonge vrouwen die vaak erg dicht klierweefsel hebben is het soms moeilijker te voelen dan bij vrouwen in de menopause. Bij de operatie zoeken ze de schildwachtklier en die halen ze er uit. Als later blijkt dat er een uitzaaiing in die lymfeklier zit volgt nog een okselkliertoilet waarbij ze de overige okselklieren er ook nog uithalen. Vaak heb je de eerste weken na de operatie last van seroom, vochtophoping. Als je nog meer medisch technische dingen wil weten:vraag maar raak. Heel veel sterkte met de operatie en bedenk: het is juist wel goed dat het nieuwe huis al geregeld is, je hoofd zal daar nl de komende maanden niet echt naar staan.
Wat afschuwelijk voor je, ik kan het niet anders zeggen. Even om de vorige reactie te nuanceren: 2,7 cm is niet echt groot, eerder gemiddeld (ik ben radiotherapeut, ofwel bestralingsarts en zie dus veel borstkankerpatienten). Bij jonge vrouwen die vaak erg dicht klierweefsel hebben is het soms moeilijker te voelen dan bij vrouwen in de menopause. Bij de operatie zoeken ze de schildwachtklier en die halen ze er uit. Als later blijkt dat er een uitzaaiing in die lymfeklier zit volgt nog een okselkliertoilet waarbij ze de overige okselklieren er ook nog uithalen. Vaak heb je de eerste weken na de operatie last van seroom, vochtophoping. Als je nog meer medisch technische dingen wil weten:vraag maar raak. Heel veel sterkte met de operatie en bedenk: het is juist wel goed dat het nieuwe huis al geregeld is, je hoofd zal daar nl de komende maanden niet echt naar staan.
maandag 26 februari 2007 om 22:46
Ja, daar ben ik weer.
Nogmaals bedankt voor jullie reacties. Wat een lieve meiden op dit forum.
Dat okselkliertoilet stond tot mijn verbazing ook op de planning donderdag. Maar daar heeft mijn behandelend arts(samen met een collega) toch maar van afgezien. Die had daar sterk haar twijfels over. Ze willen niet al mijn klieren verwijderen voordat ze zeker weten of mijn schildwachtklier schoon is of niet. Straks zou dat voor niets zijn geweest en kan ik waarschijnlijk veel klachten houden aan die arm. Je mag in principe geen wondjes krijgen omdat er een groot infectiegevaar is als je een wondje krijgt. Het kan dus wel zijn dat ik nog een keer onder het mes moet. Maar dat risico wilde de artsen wel lopen.
Voor het zelfde geld halen ze al die klieren voor niets weg.
Ik ga zeker nog op die site kijken van de amazones. En als ik nog vragen heb dan stel ik ze absoluut. Bedankt voor het aanbod.
Ik ga nu proberen te slapen, om morgen nog te gaan werken en dan woensdagochtend de moeders op de koffie i.v.m. de verjaardag van mijn vriend en dan om 14.00 binnen zijn.
Gelukkig heb ik toch nog wat kadootjes voor mijn vriend kunnen bemachtigen. Maar het grootste kado is natuurlijk een goede uitslag.
Meiden nogmaals bedankt en hoop op nog meer reacties. En ik hoop door mijn ervaringen straks andere meiden bij te kunnen staan.
Het voelt echt goed dit forum. Lekker typen en vooral niet lullen. Heb alleen vanavond al weer 4 man aan de telefoon gehad en veel sms-jes. En dan heb ik ook jullie nog, geweldig!
Nogmaals bedankt voor jullie reacties. Wat een lieve meiden op dit forum.
Dat okselkliertoilet stond tot mijn verbazing ook op de planning donderdag. Maar daar heeft mijn behandelend arts(samen met een collega) toch maar van afgezien. Die had daar sterk haar twijfels over. Ze willen niet al mijn klieren verwijderen voordat ze zeker weten of mijn schildwachtklier schoon is of niet. Straks zou dat voor niets zijn geweest en kan ik waarschijnlijk veel klachten houden aan die arm. Je mag in principe geen wondjes krijgen omdat er een groot infectiegevaar is als je een wondje krijgt. Het kan dus wel zijn dat ik nog een keer onder het mes moet. Maar dat risico wilde de artsen wel lopen.
Voor het zelfde geld halen ze al die klieren voor niets weg.
Ik ga zeker nog op die site kijken van de amazones. En als ik nog vragen heb dan stel ik ze absoluut. Bedankt voor het aanbod.
Ik ga nu proberen te slapen, om morgen nog te gaan werken en dan woensdagochtend de moeders op de koffie i.v.m. de verjaardag van mijn vriend en dan om 14.00 binnen zijn.
Gelukkig heb ik toch nog wat kadootjes voor mijn vriend kunnen bemachtigen. Maar het grootste kado is natuurlijk een goede uitslag.
Meiden nogmaals bedankt en hoop op nog meer reacties. En ik hoop door mijn ervaringen straks andere meiden bij te kunnen staan.
Het voelt echt goed dit forum. Lekker typen en vooral niet lullen. Heb alleen vanavond al weer 4 man aan de telefoon gehad en veel sms-jes. En dan heb ik ook jullie nog, geweldig!
dinsdag 27 februari 2007 om 22:22
hoi
ff misschien een stomme vraag. Maar weet iemand of het uitmaakt voor de narcose en de eventuele misselijkheid achteraf. Mijn heftige operatie duurt maar een uur. Heb ik dan misschien minder last van de narcose dan wanneer iemand een operatie van bijv. 6 uur moet ondergaan? Of maakt dat geen bal uit?
Mijn moeder heeft 2 keer narcose gehad en niet misselijk geweest. Wij reageren wel erg vaak hetzelfde op bepaalde dingen.
Heeft iemand een idee?
Heb by the way echt lekker gewerkt vandaag. Was zelf in charge en kon doen en laten wat ik wilde. De dag is omgevlogen. Heb mijn huis en was nog vanavond op orde gebracht zodat mijn vriend niet meteen huisvrouw hoeft te spelen en mij geeft dat ook een rustig gevoel. Net alsof wanneer je op vakantie gaat. Rare vergelijking, ik weet het. Maar jullie snappen vast wel wat ik bedoel.
groetjes
ff misschien een stomme vraag. Maar weet iemand of het uitmaakt voor de narcose en de eventuele misselijkheid achteraf. Mijn heftige operatie duurt maar een uur. Heb ik dan misschien minder last van de narcose dan wanneer iemand een operatie van bijv. 6 uur moet ondergaan? Of maakt dat geen bal uit?
Mijn moeder heeft 2 keer narcose gehad en niet misselijk geweest. Wij reageren wel erg vaak hetzelfde op bepaalde dingen.
Heeft iemand een idee?
Heb by the way echt lekker gewerkt vandaag. Was zelf in charge en kon doen en laten wat ik wilde. De dag is omgevlogen. Heb mijn huis en was nog vanavond op orde gebracht zodat mijn vriend niet meteen huisvrouw hoeft te spelen en mij geeft dat ook een rustig gevoel. Net alsof wanneer je op vakantie gaat. Rare vergelijking, ik weet het. Maar jullie snappen vast wel wat ik bedoel.
groetjes
vrijdag 2 maart 2007 om 20:41
Hallo Marcec
Ik zie nu pas je berichtje.
De operatie zit er dus al op, ik hoop dat alles voorspoedig is verlopen en dat je je al weer wat beter voelt.
Het klote van deze ziekte is dat je je moet laten opereren terwijl je je niet ziek voelt.
Hopelijk gaat alles snel de goede kant op, ik zal iig voor je duimen en een kaarsje opsteken.
Knuffel van Sjaantje.
Ik zie nu pas je berichtje.
De operatie zit er dus al op, ik hoop dat alles voorspoedig is verlopen en dat je je al weer wat beter voelt.
Het klote van deze ziekte is dat je je moet laten opereren terwijl je je niet ziek voelt.
Hopelijk gaat alles snel de goede kant op, ik zal iig voor je duimen en een kaarsje opsteken.
Knuffel van Sjaantje.
vrijdag 2 maart 2007 om 23:36
Hallo marec,
Ik wil je heel veel sterkt wensen voor de komende tijd. Je operatie is achter de rug. Maar ja dan is het nog niet helemaal voorbij weet ik helaas uit ervaring. Mijn moeder heeft 10 jaar geleden ook borstkanker gehad. Daarna heeft ze een hele emotionele tijd gehad. Dit werd ook een versterkt door de hormonen die ze kreeg omdat ze in de overgang moest komen. En ze moest een borst missen, wat natuurlijk erg moeilijk is. Nu gaat het weer heel goed met haar. Ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik tegen je moet zeggen. Ik wens je gewoon heel veel beterschap. Je komt er weer bovenop hoor! Heel veel sterkte de komende tijd. *;
Ik wil je heel veel sterkt wensen voor de komende tijd. Je operatie is achter de rug. Maar ja dan is het nog niet helemaal voorbij weet ik helaas uit ervaring. Mijn moeder heeft 10 jaar geleden ook borstkanker gehad. Daarna heeft ze een hele emotionele tijd gehad. Dit werd ook een versterkt door de hormonen die ze kreeg omdat ze in de overgang moest komen. En ze moest een borst missen, wat natuurlijk erg moeilijk is. Nu gaat het weer heel goed met haar. Ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik tegen je moet zeggen. Ik wens je gewoon heel veel beterschap. Je komt er weer bovenop hoor! Heel veel sterkte de komende tijd. *;
zaterdag 3 maart 2007 om 08:14
Bij mij dachten ze ook dat ik borstkanker had afgelopen week.
Mijn eerste reactie was"nee dat kan niet,ik ben nog maar 30 jaar,en ik heb twee kleine kinderen"
Je wereld staat helemaal op zijn kop,het gaat allemaal zo snel .
Binnen 48 uur terug komen voor een echo,mama,punctie en dan voor de uitslag naar de chirurg.
Bij mij blijkt het om een gecompliceerde cyste te gaan.
Maar ik weet wel toen die meneer vertelde "we gaan uit van het ergste borstkanker"wist ik niet waar ik het zoeken moest.
Ik wil even zeggen dat ondanks alles ik je heel dapper vond/vind TO.
Er komt nu zo veel op je af.
Inmiddels ben je geopereerd,en hoop ik dat alles goed met je gaat.
Ik wens je de komende tijd heel veel sterkte.
Suske
Mijn eerste reactie was"nee dat kan niet,ik ben nog maar 30 jaar,en ik heb twee kleine kinderen"
Je wereld staat helemaal op zijn kop,het gaat allemaal zo snel .
Binnen 48 uur terug komen voor een echo,mama,punctie en dan voor de uitslag naar de chirurg.
Bij mij blijkt het om een gecompliceerde cyste te gaan.
Maar ik weet wel toen die meneer vertelde "we gaan uit van het ergste borstkanker"wist ik niet waar ik het zoeken moest.
Ik wil even zeggen dat ondanks alles ik je heel dapper vond/vind TO.
Er komt nu zo veel op je af.
Inmiddels ben je geopereerd,en hoop ik dat alles goed met je gaat.
Ik wens je de komende tijd heel veel sterkte.
Suske
zaterdag 3 maart 2007 om 18:33
Hoi allemaal,
Ik ben weer thuis. Vanmiddag om half 1. Ik moet eerlijk zeggen het is me ondanks alles behoorlijk mee gevallen. Het is natuurlijk niet niks. Maar heb realtief weinig pijn. Heb de dag van de operatie(donderdag) om 21.00 nog 2 paracetamols op en daarna niets meer. Mocht al heel snel weer eten(beschuiten) en drinken omdat ik totaal niet ziek was van de narcose. Jippie.
Het is echt een vreemde gebeurtenis. Op de voorbereidingskamer raakte ik een beetje in paniek(in mezelf). Ik dacht jas dat infuus erin en geef me iets kalmerends. Dat spul werkt echt snel. Ik ging op de operatietafel liggen. De narcotiseur stelde zijn eigen voor, een ander vrouwtje zei drie keer tegen mij: ga maar lekker slapen, welterusten. Ik dacht, nu weet ik het wel. Ik doe mijn ogen open en alles is voorbij. Niets aftellen. Ik was al in diepe slaap. Nu 2 weken wachten op de uitslag, bah!
Ik ben weer thuis. Vanmiddag om half 1. Ik moet eerlijk zeggen het is me ondanks alles behoorlijk mee gevallen. Het is natuurlijk niet niks. Maar heb realtief weinig pijn. Heb de dag van de operatie(donderdag) om 21.00 nog 2 paracetamols op en daarna niets meer. Mocht al heel snel weer eten(beschuiten) en drinken omdat ik totaal niet ziek was van de narcose. Jippie.
Het is echt een vreemde gebeurtenis. Op de voorbereidingskamer raakte ik een beetje in paniek(in mezelf). Ik dacht jas dat infuus erin en geef me iets kalmerends. Dat spul werkt echt snel. Ik ging op de operatietafel liggen. De narcotiseur stelde zijn eigen voor, een ander vrouwtje zei drie keer tegen mij: ga maar lekker slapen, welterusten. Ik dacht, nu weet ik het wel. Ik doe mijn ogen open en alles is voorbij. Niets aftellen. Ik was al in diepe slaap. Nu 2 weken wachten op de uitslag, bah!
