Relaties
alle pijlers
Tja, en dat was het dan.... deel 2
dinsdag 31 januari 2012 om 14:51
Zullen we hier maar verder gaan met onze verhalen naar aanleiding van de post van allalone.
"Goedenavond,
Hier zit ik dan.... 44 jaar oud, een relatie van 25 jaar waarvan 22 jaar getrouwd achter de rug. Hij hield niet meer voldoende van mij..... Wel van zijn jongere collega waar hij nu is...
God, wat voel ik me alleen en wat een pijn.... En ja, ik weet het, zwaar debiel, maar ik hou nog steeds van hem...
Allalone...".
Hoop dat jullie het allemaal kunnen vinden, want ik kan die steun en schoppen onder mijn kont nog niet missen.
"Goedenavond,
Hier zit ik dan.... 44 jaar oud, een relatie van 25 jaar waarvan 22 jaar getrouwd achter de rug. Hij hield niet meer voldoende van mij..... Wel van zijn jongere collega waar hij nu is...
God, wat voel ik me alleen en wat een pijn.... En ja, ik weet het, zwaar debiel, maar ik hou nog steeds van hem...
Allalone...".
Hoop dat jullie het allemaal kunnen vinden, want ik kan die steun en schoppen onder mijn kont nog niet missen.
woensdag 4 juli 2012 om 11:47
Ik denk dat je moet gaan Julus, leidt toch even je gedachten af. Ik wilde ook eigenlijk niet gaan maar collega belde net en toen had ik zoiets van ja, ik ga wel, heb weinig zin om hier te gaan zitten treuren terwijl ik het ook leuk kan hebben. Hij heeft het tenslotte ook zo leuk met zijn nieuwe vriendin.
Ik weet niet wat hij wil maar ik heb mezelf vanmorgen voorgenomen even niet in te gaan op zijn op/aanmerkingen...en dat zint meneer dus niet....vind ik stiekem toch wel leuk om te merken...
Ik weet niet wat hij wil maar ik heb mezelf vanmorgen voorgenomen even niet in te gaan op zijn op/aanmerkingen...en dat zint meneer dus niet....vind ik stiekem toch wel leuk om te merken...
woensdag 4 juli 2012 om 11:49
Haha, natuurlijk want jij kunt hem nog steeds raken. Heerlijk om te weten. Als hij het echt zo leuk heeft met haar, waarom blijft hij dan aan jou trekken? Don't think so. Mij is ter ore gekomen dat er troubles in paradise zijn aan de andere kant. Dan zit ik toch te genieten, kan er niks aan doen. Zo voorspelbaar, precies wat ik al dacht. Maar ja, ze moeten het zelf ondervinden.
Ga morgen hard nadenken of ik toch ga, je hebt gelijk. Ik zit hier maar te zitten, morgen wel gewoon aan het werk.
Geniet ervan!!
Ga morgen hard nadenken of ik toch ga, je hebt gelijk. Ik zit hier maar te zitten, morgen wel gewoon aan het werk.
Geniet ervan!!
woensdag 4 juli 2012 om 12:24
Dat ik dit ooit ga zeggen....ik zal blij zijn als mijn vakantie om is, weer gewoon aan het werk en daarmee bezig zijn..werk in de gezondheidszorg dus geef en krijg dan veel aandacht aan/van de bewoners...kan niet wachten....die paar uurtjes na of voor een dienst overleef ik dan ook wel....
en nu thuis, kom ik tot niets, zit wat te computeren, dingen op te zoeken....bah..
en nu thuis, kom ik tot niets, zit wat te computeren, dingen op te zoeken....bah..
woensdag 4 juli 2012 om 13:55
Fideso, dat heb ik precies zo: ik kijk mijn weekenden en vakanties om: lekker werken, lekker bezig zijn, nergens aan hoeven denken...
Julus, klinkt goed; jouw vakantie!!
Ik ga twee weekjes naar Frankrijk met de kids. Ben vastbesloten te gaan, had er eerder ook veel zin in, maar nu de vakantie nadert zie ik er toch ook wel erg tegenop...
Maar: gewoon gaan, we zien het wel!!
Ik heb dat ook hoor: soms tegen avondjes weg zo opzien. Ik heb vrijdag de trouwerij van een collega 's avonds en alle collega's zijn met partners uitgenodigd.... Ik kan het niet maken niet te gaan, maar men wat zie ik er tegenop!!! Iedereen daar met zijn man/vriend en ik alleen.... Brrr.... Misschien wend ik toch maar een griepje voor vrijdag...
Julus, klinkt goed; jouw vakantie!!
Ik ga twee weekjes naar Frankrijk met de kids. Ben vastbesloten te gaan, had er eerder ook veel zin in, maar nu de vakantie nadert zie ik er toch ook wel erg tegenop...
Maar: gewoon gaan, we zien het wel!!
Ik heb dat ook hoor: soms tegen avondjes weg zo opzien. Ik heb vrijdag de trouwerij van een collega 's avonds en alle collega's zijn met partners uitgenodigd.... Ik kan het niet maken niet te gaan, maar men wat zie ik er tegenop!!! Iedereen daar met zijn man/vriend en ik alleen.... Brrr.... Misschien wend ik toch maar een griepje voor vrijdag...
woensdag 4 juli 2012 om 14:29
Hebben jullie dat trouwens ook: iedereen zegt steeds maar tegen me dat het, nu het zomer is en je lekker naar buiten kunt enzo, het wel makkelijker zal zijn. Maar ik voel dat juist niet zo: het voelt moeilijker nu elk zonnestraaltje (zijn er niet heel veel van dit jaar en dat kan me niet eens zoveel schelen) me eraan doet herinneren wat we allemaal altijd deden met zijn tweetjes/vijfjes in de zomer: lekker buiten eten, terrasje pakken, door de stad/het strand slenteren, BBq-en, noem maar op....
woensdag 4 juli 2012 om 14:32
We zitten dus met dezelfde dilemma's en gevoelens, ergens wel prettig om te lezen. Enerzijds snak je naar afleiding, want je gedachten gaan altijd over hetzelfde....anderzijds is teveel alleen zitten niet goed. Merk ook dat ik teveel drukte niet goed aan kan. Maar inderdaad blij zijn dat je gewoon kunt gaan werken herken ik ook. Al is het een halve dag.
Frankrijk, hoe heerlijk! Geweldig vakantieland met kinderen, veel te doen. Gaat goed komen, en je gaat je sterk voelen als je het gedaan hebt!
Vandaag heb ik het moeilijker dan gehoopt, bah. Net met zoon naar de stad geweest en dan zit ik op het terras waar hij en ik zo vaak een borreltje deden. En hup, daar gaan mijn gedachten en moet ik mijn tranen wegslikken. Helpt ook niet mee dat hij weer wat liet horen. Praktisch ding, maar toch, een teken van leven. En je word dan zo met je neus op de feiten gedrukt, het is echt voorbij.
Frankrijk, hoe heerlijk! Geweldig vakantieland met kinderen, veel te doen. Gaat goed komen, en je gaat je sterk voelen als je het gedaan hebt!
Vandaag heb ik het moeilijker dan gehoopt, bah. Net met zoon naar de stad geweest en dan zit ik op het terras waar hij en ik zo vaak een borreltje deden. En hup, daar gaan mijn gedachten en moet ik mijn tranen wegslikken. Helpt ook niet mee dat hij weer wat liet horen. Praktisch ding, maar toch, een teken van leven. En je word dan zo met je neus op de feiten gedrukt, het is echt voorbij.
woensdag 4 juli 2012 om 14:34
Hova, absoluut! JUIST met dit weer word ik ermee geconfronteerd dat we niet meer samen gaan fietsen, geen terrasjes pakken, alles niet meer met hem. En ik lijk er niet van te kunnen genieten, in mijn eentje. Helpt ook niet mee dat ik ook nog eens een vriendin kwijt ben (met wie hij nu samenwoont), dus dubbel gemis. Mijn fijne huis waar ik voor de laatste zomer zal wonen, dat soort dingen. Vakantie die je alleen gaat doen, terwijl er al plannen waren. Het is een bittere pil en hard gelag.
woensdag 4 juli 2012 om 16:05
quote:Julus schreef op 04 juli 2012 @ 11:01:
Ghe...
Sartan, doet me deugd dat jij je leven zo goed op de rit hebt, want jij hebt toch ook een enorm heftige ervaring achter de rug. Prettig om te lezen dat het gewoon kan, dat je over zoiets heen kunt komen en dat je gewoon allemaal leuke plannen voor de toekomst hebt. Dan kom je er wel!
Heb jij nog contact met je ex, of wilde je hem uit je leven?
Sta je al open voor een nieuwe relatie of moet je er voorlopig niet aan denken?
Helemaal geen contact meer met mijn ex nee, daar had ik absoluut geen behoefte meer aan na zijn gesmoes over dat er niemand anders was en dat hij nooit alleen was geweest maar altijd van relatie naar relatie en dat hij dit nu anders wilde blabla - 2 weken later was er "opeens" wél een ander. Yeah right. Toen heb ik het contact verbroken want ik kon mijn energie wel beter gebruiken dan die in zo'n loser te stoppen.
En een nieuwe relatie, alsjeblieft niet zeg. Nee voorlopig blijf ik lekker in mijn up - tuurlijk weet ik dat mensen soms "door de bliksem getroffen worden" maar eigenlijk vind ik het op dit moment wel prima zo.
Jij heel veel succes en sterkte gewenst - "this too shall pass"
Ghe...
Sartan, doet me deugd dat jij je leven zo goed op de rit hebt, want jij hebt toch ook een enorm heftige ervaring achter de rug. Prettig om te lezen dat het gewoon kan, dat je over zoiets heen kunt komen en dat je gewoon allemaal leuke plannen voor de toekomst hebt. Dan kom je er wel!
Heb jij nog contact met je ex, of wilde je hem uit je leven?
Sta je al open voor een nieuwe relatie of moet je er voorlopig niet aan denken?
Helemaal geen contact meer met mijn ex nee, daar had ik absoluut geen behoefte meer aan na zijn gesmoes over dat er niemand anders was en dat hij nooit alleen was geweest maar altijd van relatie naar relatie en dat hij dit nu anders wilde blabla - 2 weken later was er "opeens" wél een ander. Yeah right. Toen heb ik het contact verbroken want ik kon mijn energie wel beter gebruiken dan die in zo'n loser te stoppen.
En een nieuwe relatie, alsjeblieft niet zeg. Nee voorlopig blijf ik lekker in mijn up - tuurlijk weet ik dat mensen soms "door de bliksem getroffen worden" maar eigenlijk vind ik het op dit moment wel prima zo.
Jij heel veel succes en sterkte gewenst - "this too shall pass"
woensdag 4 juli 2012 om 16:08
quote:fideso2 schreef op 04 juli 2012 @ 12:24:
Dat ik dit ooit ga zeggen....ik zal blij zijn als mijn vakantie om is, weer gewoon aan het werk en daarmee bezig zijn..werk in de gezondheidszorg dus geef en krijg dan veel aandacht aan/van de bewoners...kan niet wachten....die paar uurtjes na of voor een dienst overleef ik dan ook wel....
en nu thuis, kom ik tot niets, zit wat te computeren, dingen op te zoeken....bah..
Ik ken het fideso. In het begin keek ik zó tegen het weekend op - vreselijk gewoon. Ik had het liefst dag en nacht op mijn werk gezeten alleen om niet na te hoeven denken. Maar ja daar ga je dus, je moet er helaas toch doorheen... kost tijd, en tranen, en boosheid. Maar echt het wordt beter - ja, een cliché maar daarom niet minder waar.
Wat lullig dat je huis niet doorgegaan is trouwens - maar misschien staat er ergens nog iets veel leukers op je te wachten - of moet je hier waar je nu zit nog ergens afscheid van nemen?! (ja ik weet het,erg filosofisch maar ik geloof er echt in dat sommige dingen gebeuren, of niet, als jij er klaar voor bent - of niet! )
Sterkte
Dat ik dit ooit ga zeggen....ik zal blij zijn als mijn vakantie om is, weer gewoon aan het werk en daarmee bezig zijn..werk in de gezondheidszorg dus geef en krijg dan veel aandacht aan/van de bewoners...kan niet wachten....die paar uurtjes na of voor een dienst overleef ik dan ook wel....
en nu thuis, kom ik tot niets, zit wat te computeren, dingen op te zoeken....bah..
Ik ken het fideso. In het begin keek ik zó tegen het weekend op - vreselijk gewoon. Ik had het liefst dag en nacht op mijn werk gezeten alleen om niet na te hoeven denken. Maar ja daar ga je dus, je moet er helaas toch doorheen... kost tijd, en tranen, en boosheid. Maar echt het wordt beter - ja, een cliché maar daarom niet minder waar.
Wat lullig dat je huis niet doorgegaan is trouwens - maar misschien staat er ergens nog iets veel leukers op je te wachten - of moet je hier waar je nu zit nog ergens afscheid van nemen?! (ja ik weet het,erg filosofisch maar ik geloof er echt in dat sommige dingen gebeuren, of niet, als jij er klaar voor bent - of niet! )
Sterkte
woensdag 4 juli 2012 om 16:28
Sartan, zou zomaar kunnen dat het de tijd nog niet is, heb het idee dat hij helemaal nog niet klaar met ons huwelijk is ( ik wel, ondanks dat ik nog van hem hou)hij blijft contact opnemen en tot nu toe heb ik me bij mijn voornemen van vandaag gehouden om niet meer terug te reageren.Ik geloof ook wel dat voor alles een tijd is en een doel heeft dus wie weet wat een schitterende villa er straks voor me opduikt
Ben vanmiddag even op het werk geweest, heerlijk ( collega's even wat minder want die komen allemaal naar je toe, lief maar even niet) maar met de bewoners bezig zijn en verder nergens aan hoeven/kunnen denken....ik kijk er echt naar uit....
_________________________
I added cool smileys to this message... if you don't see them go to: http://s.exps.me
Ben vanmiddag even op het werk geweest, heerlijk ( collega's even wat minder want die komen allemaal naar je toe, lief maar even niet) maar met de bewoners bezig zijn en verder nergens aan hoeven/kunnen denken....ik kijk er echt naar uit....
_________________________
I added cool smileys to this message... if you don't see them go to: http://s.exps.me
woensdag 4 juli 2012 om 16:47
Vandaag gesprekken gehad met school over de kids. En ik ben een trotse moeder.. Ze hebben zoveel moeilijke dingen meegemaakt en ze doen het nog steeds goed op school. Beide een goed rapport en beide over.... Yeah!!
Maar wat mij van alles nu het meeste dwars zit... Wat mij oprecht pijn kan doen is het volgende. Hij wist dat ik gesprekken had... En heb hem daarna nog aan de lijn gehad. Omdat ie voor onzin belde.. En dan niet vragen hoe ze ervoor staan.. Nee het is waar. Hij leeft in zijn eigen wereld...
En dat maakt mij oprecht verdrietig..
Maar wat mij van alles nu het meeste dwars zit... Wat mij oprecht pijn kan doen is het volgende. Hij wist dat ik gesprekken had... En heb hem daarna nog aan de lijn gehad. Omdat ie voor onzin belde.. En dan niet vragen hoe ze ervoor staan.. Nee het is waar. Hij leeft in zijn eigen wereld...
En dat maakt mij oprecht verdrietig..
woensdag 4 juli 2012 om 17:11
Fideso, hij houdt vanzelf wel op met contact zoeken als jij niet meer reageert. Misschien heb ik het gemist, maar waarom zet jij de scheiding niet in gang? Want misschien heeft hij nog hoop zolang jij niet aangeeft ermee klaar te zijn? Mannen hebben duidelijkheid nodig, gewoon letterlijk uitspreken dat jij wil scheiden en klaar.
Problemo; wat een lamzak. Hij belde omdat hij jou niet kan loslaten maar is niet met zijn kinderen bezig. Weet je ook weer genoeg, toch?
Problemo; wat een lamzak. Hij belde omdat hij jou niet kan loslaten maar is niet met zijn kinderen bezig. Weet je ook weer genoeg, toch?
woensdag 4 juli 2012 om 17:13
Wat ontzettend fijn dat ik dit gevonden heb. Zoveel van jullie verdriet is herkenbaar. Het geeft een gevoel van troost dat ik niet de enige ben die zich zo voelt.
Ook ik zoek mijn weg in een leven waar ik niet voor gekozen heb.
En wat is dat zwaar, verdrietig, pijnlijk, oneerlijk. Wat leer ik veel over wat ik dacht dat waar was, wie ik ben en loslaten. En hoe wonderlijk oude pijn waarvan ik dacht dat het al lang een plek had in alle hevigheid terug.
Rennen voor mijn gevoel kan niet, ik wil het ook niet. Maar wat doet het toch intens pijn.
Liefs Blauwe ruis
Ook ik zoek mijn weg in een leven waar ik niet voor gekozen heb.
En wat is dat zwaar, verdrietig, pijnlijk, oneerlijk. Wat leer ik veel over wat ik dacht dat waar was, wie ik ben en loslaten. En hoe wonderlijk oude pijn waarvan ik dacht dat het al lang een plek had in alle hevigheid terug.
Rennen voor mijn gevoel kan niet, ik wil het ook niet. Maar wat doet het toch intens pijn.
Liefs Blauwe ruis
woensdag 4 juli 2012 om 17:16
Blauweruis, welkom, hoe jammer dat ook is dat je hier moet meeschrijven. Maar wel prettig dat je veel dingen herkent, dat betekent dat velen met jou door dezelfde pijn heengaan of heengegaan zijn.
Wil je misschien wat meer vertellen over wat er is gebeurd, zodat we ons een beeld kunnen vormen?
Ik zit even stuk, want dan is er contact en is het minimaal en over praktische zaken. Op andere dingen wordt niet gereageerd, zo pijnlijk en confronterend.
Wil je misschien wat meer vertellen over wat er is gebeurd, zodat we ons een beeld kunnen vormen?
Ik zit even stuk, want dan is er contact en is het minimaal en over praktische zaken. Op andere dingen wordt niet gereageerd, zo pijnlijk en confronterend.
woensdag 4 juli 2012 om 17:24
Julus, ik ben er mee bezig ( met de scheiding) omdat alles zo goedkoop mogelijk moet op het moment ben ik zelf ( met behulp van..) een convenant aan het opstellen, zodra die goed is kunnen we weer verder....kan me er niet altijd toe aan zetten...dat is wat anders...alles wordt zo definitief, maar dat weet hij wel, dat is de reden dat hij gevlucht is en er nu zo'n ongelofelijke puinbak van maakt dat er geen terug meer mogelijk is. Zou hij eerlijk verteld hebben wat er gebeurt was ( en niet weer dat liegen en bedriegen) ik weet niet hoe het dan gelopen zou zijn. Als ik nu kijk naar zijn gedrag,een grote vlucht, vraag me soms ook wel af welke vrouw er dan "intrapt" om met hem in zee te gaan. Hij is niet bepaald gods gift to woman ( zeg ik niet omdat ik boos ben maar we zijn beiden wat jaartjes ouder geworden). Hij heeft een uitkering en een uitzicht ( ik ook) op een gigantische schuld, ja, echt een goede vangst
woensdag 4 juli 2012 om 17:27
Ja hij neemt die ellende gewoon mee in een nieuwe relatie. Maar ja, liefde maakt blind. Veel mensen nemen die problemen voor lief, zeker in het begin. Pas later ontstaat er wrijving, is de roze wolk wat minder roze en dan is het stoppen of doorgaan. Als je langer samen bent doe je doorgaan veel meer moeite om iets nog te redden ondanks ellende, ook omdat die ellende door samen is ontstaan.
Snap goed dat het erg definitief voelt, een afsluiting is gewoon pijnlijk. Je weet dat het niet anders kan, maar wil het niet. Hij zal het zeker aanvoelen en probeert de boel nog te lijmen, maar voor jou te laat.
Snap goed dat het erg definitief voelt, een afsluiting is gewoon pijnlijk. Je weet dat het niet anders kan, maar wil het niet. Hij zal het zeker aanvoelen en probeert de boel nog te lijmen, maar voor jou te laat.
woensdag 4 juli 2012 om 17:33
Je bent een schat en als ik wist hoe ik zo'n bloem moest maken, kreeg je er eentje van me terug:)
Ben de fout in gegaan, bericht gestuurd met een vraag die betrekking heeft op de situatie. Stom stom, want natuurlijk krijg ik geen antwoord. Heb het toch lang vol kunnen houden, door alleen over praktische dingen te beginnen. Bah, bah, bah. Geen antwoord is pijnlijk, en wel antwoord is ook niet wat je dan wil horen.
Ben de fout in gegaan, bericht gestuurd met een vraag die betrekking heeft op de situatie. Stom stom, want natuurlijk krijg ik geen antwoord. Heb het toch lang vol kunnen houden, door alleen over praktische dingen te beginnen. Bah, bah, bah. Geen antwoord is pijnlijk, en wel antwoord is ook niet wat je dan wil horen.
woensdag 4 juli 2012 om 17:47
Hallo Julus
Ik ben sinds een aantal maanden degene verloren waarvan ik dacht en soms nog steeds denk/ hoop dat dat de liefde van mijn leven was. Ook bij mij was er een derde in het spel. Ook ik wist dat het niet goed zat. Maar hoopte dat het goed zou komen. Hij koos haar maar laat mij niet echt los.
Inmiddels weet ik dat indanks dat mijn lijf en hart soms pijn doen van het missen dat ik beter verdien. En dat ondanks zijn twijfel ik niet meer terug kan naar wat er was. Vroeger is er niet meer. Het gevecht tussen mijn ziel.( mijn eigenwaarde en sterke ik) mijn hart (die hem zo ontzettend mist) en mijn hoofd (wat twijfelt, piekert, afvraagt en wil begrijpen) is een zwaar gevecht. Ik realiseer me dat ik kan kiezen: donker of licht. Blijven hangen of doorgaan. Bang zijn of vechten. Maar ik voel me ontzettend verlaten.
Bedankt voor de knuffel!
Ik ben sinds een aantal maanden degene verloren waarvan ik dacht en soms nog steeds denk/ hoop dat dat de liefde van mijn leven was. Ook bij mij was er een derde in het spel. Ook ik wist dat het niet goed zat. Maar hoopte dat het goed zou komen. Hij koos haar maar laat mij niet echt los.
Inmiddels weet ik dat indanks dat mijn lijf en hart soms pijn doen van het missen dat ik beter verdien. En dat ondanks zijn twijfel ik niet meer terug kan naar wat er was. Vroeger is er niet meer. Het gevecht tussen mijn ziel.( mijn eigenwaarde en sterke ik) mijn hart (die hem zo ontzettend mist) en mijn hoofd (wat twijfelt, piekert, afvraagt en wil begrijpen) is een zwaar gevecht. Ik realiseer me dat ik kan kiezen: donker of licht. Blijven hangen of doorgaan. Bang zijn of vechten. Maar ik voel me ontzettend verlaten.
Bedankt voor de knuffel!
woensdag 4 juli 2012 om 17:58
Blauwe ruis, wat omschrijf je dat treffend. Dat is precies de worsteling waarmee we allemaal zitten. Weten dat het niet meer kan worden zoals het was, eigenlijk ook niet meer willen maar toch ook weer wel. Het is slopend.
Jouw man had of heeft? een ander, zijn ze nog samen? En is hij nu elders?
Valt me op dat eigenlijk al jullie mannen spijt hebben en terug willen. Heb ik net weer die ene die zo stellig is en volgens mij niet eens spijt heeft. Heb hem nog nooit sorry horen zeggen.
Fideso...wat maken we het onszelf toch moeilijk. Hebben we jarenlang ons leven met die mannen gedeeld en dan zitten we moeilijk te doen om een sms-je, om te uiten wat we voelen. Dat is eigenlijk heel erg. Ik heb zoiets, ik mag dat doen en ik doe het, maar omdat je niet het antwoord krijgt wat je wil, is het pijnlijk.
Jouw man had of heeft? een ander, zijn ze nog samen? En is hij nu elders?
Valt me op dat eigenlijk al jullie mannen spijt hebben en terug willen. Heb ik net weer die ene die zo stellig is en volgens mij niet eens spijt heeft. Heb hem nog nooit sorry horen zeggen.
Fideso...wat maken we het onszelf toch moeilijk. Hebben we jarenlang ons leven met die mannen gedeeld en dan zitten we moeilijk te doen om een sms-je, om te uiten wat we voelen. Dat is eigenlijk heel erg. Ik heb zoiets, ik mag dat doen en ik doe het, maar omdat je niet het antwoord krijgt wat je wil, is het pijnlijk.
woensdag 4 juli 2012 om 18:23
ja, dat is ook hetgeen me tegen houdt, het antwoord is nooit het goede, niet wat we willen horen. Ik zeg niet dat mijn man spijt heeft hoor Julus, hij vlucht en hij zal het reuze naar zijn zin hebben bij haar...maar hij woont daar niet...en is ook niet de hele week bij haar ( wel veel) ik merk het vooral aan de mate van contact zoeken van hem, als hij niet bij haar is vliegen de smsjes om je oren...en als hij wel bij haar is, dan minder ( zie ik hem al weer stiekem doen met zijn mobiel . Maar ik weet dat dit niet is wat hij wil...dat schoppen en slaan met name naar mij toe. Hij weet niet wat hij moet....en de bevrediging in bed? ach, als het nieuwe daar vanaf is....dat boeit me ook niet....eigenlijk moet ik me ook helemaal niet verdiepen in hem...ik weet wat ik wil....maar het voelt zo anders....
. Maar ik weet dat dit niet is wat hij wil...dat schoppen en slaan met name naar mij toe. Hij weet niet wat hij moet....en de bevrediging in bed? ach, als het nieuwe daar vanaf is....dat boeit me ook niet....eigenlijk moet ik me ook helemaal niet verdiepen in hem...ik weet wat ik wil....maar het voelt zo anders....
