Relaties
alle pijlers
Tja, en dat was het dan.... deel 2
dinsdag 31 januari 2012 om 14:51
Zullen we hier maar verder gaan met onze verhalen naar aanleiding van de post van allalone.
"Goedenavond,
Hier zit ik dan.... 44 jaar oud, een relatie van 25 jaar waarvan 22 jaar getrouwd achter de rug. Hij hield niet meer voldoende van mij..... Wel van zijn jongere collega waar hij nu is...
God, wat voel ik me alleen en wat een pijn.... En ja, ik weet het, zwaar debiel, maar ik hou nog steeds van hem...
Allalone...".
Hoop dat jullie het allemaal kunnen vinden, want ik kan die steun en schoppen onder mijn kont nog niet missen.
"Goedenavond,
Hier zit ik dan.... 44 jaar oud, een relatie van 25 jaar waarvan 22 jaar getrouwd achter de rug. Hij hield niet meer voldoende van mij..... Wel van zijn jongere collega waar hij nu is...
God, wat voel ik me alleen en wat een pijn.... En ja, ik weet het, zwaar debiel, maar ik hou nog steeds van hem...
Allalone...".
Hoop dat jullie het allemaal kunnen vinden, want ik kan die steun en schoppen onder mijn kont nog niet missen.
vrijdag 6 juli 2012 om 22:29
Dat dubbele gevoel is moeilijk he...snap het zo! Maar wel fijn dat je nu een zorg minder hebt, dat geeft ook rust. Dadelijk is het helemaal zoals jij het wil en weet je....heb er vertrouwen in dat de dingen goed komen. Misschien anders als dat jij hoopt, maar echt niet slechter en misschien zelfs beter!
vrijdag 6 juli 2012 om 22:41
Julus, fijn he, lekker even eruit..hoop dat je er een beetje van geniet, kreeg nog wel even mee dat je vandaag erg verward was...al weer bijgetrokken?
Ja, dat huis ziet er goed uit, heb wel ja gezegd, moet maandag de papieren allemaal overleggen, wat een poppenkast zeg...wat je allemaal niet moet laten zien...
heb mijn weekend ook een beetje vol gepland en dan vanaf dinsdag weer gaan werken...gelukkig....
Ja, dat huis ziet er goed uit, heb wel ja gezegd, moet maandag de papieren allemaal overleggen, wat een poppenkast zeg...wat je allemaal niet moet laten zien...
heb mijn weekend ook een beetje vol gepland en dan vanaf dinsdag weer gaan werken...gelukkig....
vrijdag 6 juli 2012 om 23:18
Soyli! Verliefd!
Wauw, wat leuk. Een heerlijk gevoel, geniet er maar gewoon van. En of het ook echt wat kan worden, ach daar is het sowieso te vroeg voor, toch?
Is het wederzijds?
Fideso, gefeliciteerd met je nieuwe stek! Ik heb in die tijd van diepe ellende een huis gekocht, ex ging zelfs mee kijken en heeft de onderhandelingen gedaan, wist er een gigantisch bedrag af te lullen, dat dan weer wel he..
Maar tijdens de bezichtiging had ik het echt niet meer. Het was net of het ons volgende huis zou gaan worden, terwijl het alleen voor mij was... wat een hel was dat.
Inmiddels woon ik hier alweer meer dan die jaar en nu pas is het echt mijn huis.
Ik ben druk met het opknappen van de bijkeuken, maak er nu echt mijn stek van.
De snel aangeschafte goedkope meubels zijn inmiddels gedeeltelijk vervangen voor dingen die ik echt mooi vind, dus weg met bijvoorbeeld die gammele tafel maar nu een zware steigerhouten eettafel die ik mooi gebeitst en gelakt heb.
Nou ja, jullie snappen het wel.
Julus, soms denk je het helemaal te snappen om er vervolgens achter te komen dat het toch anders is.. Jij hebt het blijkbaar nodig (zo ben ik ook) om alles te analyseren, om het te begrijpen etc etc.. zeer energierovend, maar als je zo in elkaar zit is het niet anders...
Ieder doet het op haar/zijn eigen manier, en vaak loopt je gevoel een eind achter bij je verstand.
Ik ben verbaal sterk, kan dingen goed onder woorden brengen, maar hoe meer ik praat, hoe verder ik van mijn gevoel wegdrijf.
Al dat gepraat en geanalyseer.. soms moet je gewoon voelen, en janken, uit je tenen.
Gewoon alleen, want mensen zijn toch altijd geneigd te gaan troosten, heel lief en zo, maar troosten is er meestal op gericht je te laten stoppen met huilen, je slikt het weer in, en dan... tja dan zit het er nog dus...
Ik hoop dat je een fijne vakantie zal hebben.
Jullie allemaal trouwens.
Daisy, ik sluit me aan bij wat Julus heeft geschreven, sterkte.
Wauw, wat leuk. Een heerlijk gevoel, geniet er maar gewoon van. En of het ook echt wat kan worden, ach daar is het sowieso te vroeg voor, toch?
Is het wederzijds?
Fideso, gefeliciteerd met je nieuwe stek! Ik heb in die tijd van diepe ellende een huis gekocht, ex ging zelfs mee kijken en heeft de onderhandelingen gedaan, wist er een gigantisch bedrag af te lullen, dat dan weer wel he..
Maar tijdens de bezichtiging had ik het echt niet meer. Het was net of het ons volgende huis zou gaan worden, terwijl het alleen voor mij was... wat een hel was dat.
Inmiddels woon ik hier alweer meer dan die jaar en nu pas is het echt mijn huis.
Ik ben druk met het opknappen van de bijkeuken, maak er nu echt mijn stek van.
De snel aangeschafte goedkope meubels zijn inmiddels gedeeltelijk vervangen voor dingen die ik echt mooi vind, dus weg met bijvoorbeeld die gammele tafel maar nu een zware steigerhouten eettafel die ik mooi gebeitst en gelakt heb.
Nou ja, jullie snappen het wel.
Julus, soms denk je het helemaal te snappen om er vervolgens achter te komen dat het toch anders is.. Jij hebt het blijkbaar nodig (zo ben ik ook) om alles te analyseren, om het te begrijpen etc etc.. zeer energierovend, maar als je zo in elkaar zit is het niet anders...
Ieder doet het op haar/zijn eigen manier, en vaak loopt je gevoel een eind achter bij je verstand.
Ik ben verbaal sterk, kan dingen goed onder woorden brengen, maar hoe meer ik praat, hoe verder ik van mijn gevoel wegdrijf.
Al dat gepraat en geanalyseer.. soms moet je gewoon voelen, en janken, uit je tenen.
Gewoon alleen, want mensen zijn toch altijd geneigd te gaan troosten, heel lief en zo, maar troosten is er meestal op gericht je te laten stoppen met huilen, je slikt het weer in, en dan... tja dan zit het er nog dus...
Ik hoop dat je een fijne vakantie zal hebben.
Jullie allemaal trouwens.
Daisy, ik sluit me aan bij wat Julus heeft geschreven, sterkte.
vrijdag 6 juli 2012 om 23:19
@ Julus Bang ben ik absolut niet voor hem, ik mep hem gewoon terug moht dit nodig zijn heb altijd van me pa geleerd laat een jongen je niet slaan doet die dit wel val terug aan,
tja het is zo lastig om bij hem weg te gaan , hij zeg dat die echt spijt heb en we hebbn zoveel mee gemaakt dat is zo kloten allemaal , ik zelf twijfel ook nog steeds heel erg aan onse relatie , en val ook echt iedere dag tegen hem uit zonder dt door te hebben, ik moet gewoon eens goed na denken, wat ik wil.
tja het is zo lastig om bij hem weg te gaan , hij zeg dat die echt spijt heb en we hebbn zoveel mee gemaakt dat is zo kloten allemaal , ik zelf twijfel ook nog steeds heel erg aan onse relatie , en val ook echt iedere dag tegen hem uit zonder dt door te hebben, ik moet gewoon eens goed na denken, wat ik wil.
zaterdag 7 juli 2012 om 01:26
Hoi allemaal, Soyli, wat leuk voor je! Geeft me nog hoop voor de toekomst.
Gianna, rust goed uit. Luister na je lichaam, mss is het wat overbelast.
Afgelopen dagen bij mijn dochter geweest (diploma-uitreiking) en kamer uitruimen.Uiteraard was Het ook bij de diplomauitreiking en onze zoon ook. Nu me de schellen van de ogen gevallen zijn, zie ik pas hoe kleinzielig Het kan zijn. Had het lef om tegen dochter te zeggen dat Het de jurk (die ze speciaal voor de gelegenheid had gekocht) niet mooi vond, onder het motto: ik lieg nooit. Hahaha, de afgelopen maanden heeft Het niet anders gedaan. Waarom moest Het dat nu tegen haar zeggen en haar die pijn doen? Ook begon Het te zwetsen tegen haar vriendinnen wat voor goede punten Het indertijd had. Hoe zielig ben je dan? Omdat ik niet meer laat merken dat Het me kan raken, kuurt Het het uit op onze kinderen? Ik weet het niet meer. We zijn met het "gezin" "gezellig" uit eten geweest. Vreemd was dat. Van de ene kant zo vertrouwd, van de andere kant is Het een vreemde geworden.
Nu heb ik gehoord dat mijn vader terminale kanker heeft en dat zet je weer met beide benen op de grond. Het gaat een moeilijke tijd worden, maar hoe cru het ook klinkt, het zorgt ervoor dat ik niet meer zo op mezelf en mijn verdriet gefixeerd ben.
Maar net als ik denk dat ik afstand van Het kan nemen en overdag niet meer zoveel aan Het denk, komt Het in mijn dromen samen met Wijdbeens en wordt ik weer intens verdrietig wakker. Het zal wel overgaan, maar moeilijk is het wel. Dit is een beetje een onsamenhangende post geworden, maar mijn gevoelens zijn momenteel niet zo geordend, helaas.
Sterkte voor allemaal, en voor degenen die met vakantie gaan: fijne vakantie!
Gianna, rust goed uit. Luister na je lichaam, mss is het wat overbelast.
Afgelopen dagen bij mijn dochter geweest (diploma-uitreiking) en kamer uitruimen.Uiteraard was Het ook bij de diplomauitreiking en onze zoon ook. Nu me de schellen van de ogen gevallen zijn, zie ik pas hoe kleinzielig Het kan zijn. Had het lef om tegen dochter te zeggen dat Het de jurk (die ze speciaal voor de gelegenheid had gekocht) niet mooi vond, onder het motto: ik lieg nooit. Hahaha, de afgelopen maanden heeft Het niet anders gedaan. Waarom moest Het dat nu tegen haar zeggen en haar die pijn doen? Ook begon Het te zwetsen tegen haar vriendinnen wat voor goede punten Het indertijd had. Hoe zielig ben je dan? Omdat ik niet meer laat merken dat Het me kan raken, kuurt Het het uit op onze kinderen? Ik weet het niet meer. We zijn met het "gezin" "gezellig" uit eten geweest. Vreemd was dat. Van de ene kant zo vertrouwd, van de andere kant is Het een vreemde geworden.
Nu heb ik gehoord dat mijn vader terminale kanker heeft en dat zet je weer met beide benen op de grond. Het gaat een moeilijke tijd worden, maar hoe cru het ook klinkt, het zorgt ervoor dat ik niet meer zo op mezelf en mijn verdriet gefixeerd ben.
Maar net als ik denk dat ik afstand van Het kan nemen en overdag niet meer zoveel aan Het denk, komt Het in mijn dromen samen met Wijdbeens en wordt ik weer intens verdrietig wakker. Het zal wel overgaan, maar moeilijk is het wel. Dit is een beetje een onsamenhangende post geworden, maar mijn gevoelens zijn momenteel niet zo geordend, helaas.
Sterkte voor allemaal, en voor degenen die met vakantie gaan: fijne vakantie!
zaterdag 7 juli 2012 om 08:48
Kunstje, wat verschrikkelijk verdrietig van je vader... Ik heb er geen woorden voor, veel sterkte.
Daisy, ook sterkte met je beslissing.
Newwoman: herkenbaar, dat altijd alles analyseren en willen weten waarom. Ik die dat ook, tot vermoeiends toe. Lijk er niet mee te kunnen stoppen, hoe vaak ik mezelf ook 'tot de orde roep'...
Fideso: spannend, een eigen huisje! De eerste grote stap..
Julus, dat is ook herkenbaar hoor: dat totaal niet meer kunnen begrijpen van bijna-ex en dan zo overdonderd worden door wat hij onverwachts doet of zegt... En dat is dan de man waar je meer dan 20 jaar mee samen bent geweest en die je dacht van binnen en buiten te kennen...
Fijne vakantie meis, probeer ervan te genieten en te relaxen!!!
Hier bijna niet geslapen vannacht na bruiloft gisteren van collega. Het feest 's avonds was op zich wel gezellig (al was het een iverwinning om te gaan want alle collega's kwamen met partner), maar wat was dit een moeilijke dag die allemaal herinneringen met zich meebracht die normaal gesproken fijn waren maar nu zo moeilijk... Het moment van de woorden en kus, de openingsdans, het afscheidslied waarbij alle gasten, net zoals bij ons in een kring om het bruidspaar heen dansten....
Ik ben een paar keer naar de wc gevlucht, kon gewoon niet meer...
En nu heb ik de hele nacht wakker gelegen, kreeg de herinneringen aan mijn eigen bruiloft maar niet uit mijn hoofd. Het waren zulke mooie herinneringen ooit, nu zijn zelfs al mijn herinneringen verpest... (jank nu alweer...)
En vandaag vieren we de verjaardag van dochter, hij is hier dan ook, voelt het vast weer even net als vroeger... En ik ben zo moe en voel me zo down nu....
Ik mis hem en ik haat hem tegelijk op dit moment... Alles is verknald, ons hele leven is weg, mijn kids zijn ongelukkig en verdrietig... Ik zie het even allemaal niet meer zitten ...
Ga zo onder de douche mijn rug weer rechten en er een mooie dag voor dochter van maken.
Het is zoals het is, uiteindelijk komt het weer goed met me (met ons allemaal), maar men wat is de weg daar naar toe zwaar...
Daisy, ook sterkte met je beslissing.
Newwoman: herkenbaar, dat altijd alles analyseren en willen weten waarom. Ik die dat ook, tot vermoeiends toe. Lijk er niet mee te kunnen stoppen, hoe vaak ik mezelf ook 'tot de orde roep'...
Fideso: spannend, een eigen huisje! De eerste grote stap..
Julus, dat is ook herkenbaar hoor: dat totaal niet meer kunnen begrijpen van bijna-ex en dan zo overdonderd worden door wat hij onverwachts doet of zegt... En dat is dan de man waar je meer dan 20 jaar mee samen bent geweest en die je dacht van binnen en buiten te kennen...
Fijne vakantie meis, probeer ervan te genieten en te relaxen!!!
Hier bijna niet geslapen vannacht na bruiloft gisteren van collega. Het feest 's avonds was op zich wel gezellig (al was het een iverwinning om te gaan want alle collega's kwamen met partner), maar wat was dit een moeilijke dag die allemaal herinneringen met zich meebracht die normaal gesproken fijn waren maar nu zo moeilijk... Het moment van de woorden en kus, de openingsdans, het afscheidslied waarbij alle gasten, net zoals bij ons in een kring om het bruidspaar heen dansten....
Ik ben een paar keer naar de wc gevlucht, kon gewoon niet meer...
En nu heb ik de hele nacht wakker gelegen, kreeg de herinneringen aan mijn eigen bruiloft maar niet uit mijn hoofd. Het waren zulke mooie herinneringen ooit, nu zijn zelfs al mijn herinneringen verpest... (jank nu alweer...)
En vandaag vieren we de verjaardag van dochter, hij is hier dan ook, voelt het vast weer even net als vroeger... En ik ben zo moe en voel me zo down nu....
Ik mis hem en ik haat hem tegelijk op dit moment... Alles is verknald, ons hele leven is weg, mijn kids zijn ongelukkig en verdrietig... Ik zie het even allemaal niet meer zitten ...
Ga zo onder de douche mijn rug weer rechten en er een mooie dag voor dochter van maken.
Het is zoals het is, uiteindelijk komt het weer goed met me (met ons allemaal), maar men wat is de weg daar naar toe zwaar...
zaterdag 7 juli 2012 om 08:53
Kunstje, heel veel sterkte! Dat krijg je er ook nog eens bij, houdt maar niet op. Je ex is echt van het padje, vertoont egoistisch gedrag. Is totaal niet bezig met andermans wensen of behoeften, maar dat wist je helaas al..
Hova, hoe zwaar het ook was, je hebt het maar mooi gedaan! Overwinning op jezelf, ook al heeft het verdriet en tranen gekost. Kan me voorstellen dat er herinneringen naar boven kwamen, je hebt nogal wat met elkaar gedeeld. En vooral nu denk je aan hoe het ooit begon, aan hoe mooi het was. Niet voor te stellen, vind je niet? Staat zo haaks op de huidige situatie. Ik heb daar ook moeite mee, vooral omdat het pas 2 maanden geleden is. En dan denk ik; de week ervoor was alles nog "normaal". Ik denk dat die snelheid ervoor zorgt dat je het niet kunt bevatten en plaatsen. Waar ging het mis?
Gefeliciteerd met je dochter, ik hoop dat het een mooie dag wordt en misschien valt het mee!
Hova, hoe zwaar het ook was, je hebt het maar mooi gedaan! Overwinning op jezelf, ook al heeft het verdriet en tranen gekost. Kan me voorstellen dat er herinneringen naar boven kwamen, je hebt nogal wat met elkaar gedeeld. En vooral nu denk je aan hoe het ooit begon, aan hoe mooi het was. Niet voor te stellen, vind je niet? Staat zo haaks op de huidige situatie. Ik heb daar ook moeite mee, vooral omdat het pas 2 maanden geleden is. En dan denk ik; de week ervoor was alles nog "normaal". Ik denk dat die snelheid ervoor zorgt dat je het niet kunt bevatten en plaatsen. Waar ging het mis?
Gefeliciteerd met je dochter, ik hoop dat het een mooie dag wordt en misschien valt het mee!
zaterdag 7 juli 2012 om 09:05
Het is inderdaad niet voor te stellen Julus... En ook al weet ik waar het mis ging bij ons en dat de hartstilstanden van bijna-ex heel veel ermee te maken hebben, toch kwam zijn vreemdgaan als donderslag bij heldere hemel.. Zoveel haar samen, we hielden zoveel van elkaar... De liefde is er nog, maar toch is alles stuk...
Onvoorstelbaar inderdaad... Dat je leven zomaar ineens heel de andere kant op gaat; een kant die je zo niet wil opgaan...
Hoop dat je een super relaxte vakantie tegemoet gaat... Ik moet zeggen dat ik er steeds meer tegenop ga zien naarmate de vakantie dichterbij kom... De eerste vakantie zonder hem...
Onvoorstelbaar inderdaad... Dat je leven zomaar ineens heel de andere kant op gaat; een kant die je zo niet wil opgaan...
Hoop dat je een super relaxte vakantie tegemoet gaat... Ik moet zeggen dat ik er steeds meer tegenop ga zien naarmate de vakantie dichterbij kom... De eerste vakantie zonder hem...
zaterdag 7 juli 2012 om 09:09
Julus, dat lijkt me extra moeilijk; naar een plek op vakantie gaan waar je met ex ook was... Hè zult inderdaad overspoeld worden met herinneringen... Dapper hoor van je!!
Maar idd; als we die eerste vakantie zonder hem overleefd hebben, worden we weer sterker! Stap voor stap!!
Dat onverschillige gedrag van ex herken ik dan weer niet, bijna-ex heeft het hier net zo moeilijk met de situatie als ik en kan de knoop ook niet definitief doorhakken...
Maar voor mezelf denk ik heel soms wel eens dat het beter zou zijn geweest als hij wel zo duidelijk en onverbiddelijk was geweest....
Maar idd; als we die eerste vakantie zonder hem overleefd hebben, worden we weer sterker! Stap voor stap!!
Dat onverschillige gedrag van ex herken ik dan weer niet, bijna-ex heeft het hier net zo moeilijk met de situatie als ik en kan de knoop ook niet definitief doorhakken...
Maar voor mezelf denk ik heel soms wel eens dat het beter zou zijn geweest als hij wel zo duidelijk en onverbiddelijk was geweest....
zaterdag 7 juli 2012 om 09:09
Ja, dat zie je gewoon niet aankomen, omdat je je dat niet kunt voorstellen. Soms doen mensen hele gekke dingen, en je kunt er niks aan doen. Denk ook dat ze het idee hebben dat het ze is overkomen, wat in eerste instantie ook zo is. Maar wat je erna ermee doet, is een keuze. En DAT begrijp ik dan niet zo goed.
De keuze is niet op ons gevallen, dat is het moeilijkste. En om dan de boel terug te draaien...weet niet of dat kan.
Ik zie er ook ietwat tegenop, het is gewoon dubbel. Kan ook neit meer als ik daar zit berichtjes uitwisselen, niks delen. Op afstand pijn lijden. Maar we gaan er iets van maken, toch? Als we er dan toch zijn, dan maar zorgen dat het leuk wordt. En die ervaring hebben we dan weer in the pocket straks. Maar je zult er altijd op terug kijken als "de vakantie waar hij geen deel meer uitmaakte van mijn leven"....au.
De keuze is niet op ons gevallen, dat is het moeilijkste. En om dan de boel terug te draaien...weet niet of dat kan.
Ik zie er ook ietwat tegenop, het is gewoon dubbel. Kan ook neit meer als ik daar zit berichtjes uitwisselen, niks delen. Op afstand pijn lijden. Maar we gaan er iets van maken, toch? Als we er dan toch zijn, dan maar zorgen dat het leuk wordt. En die ervaring hebben we dan weer in the pocket straks. Maar je zult er altijd op terug kijken als "de vakantie waar hij geen deel meer uitmaakte van mijn leven"....au.
zaterdag 7 juli 2012 om 09:12
Tuurlijk is het moeilijk dat hij maar geen keuze lijkt te kunnen maken. Denk eigenlijk dat het voornamelijk komt doordat hij zich geen houding weet te geven. Hij heeft je iets ergs aangedaan en ik weet van ex, dat hij zich dan erg terughoudend opstelt. Het moet van mij komen, want hij wil niet nog eens kwetsen. Zou dat bij jouw ex ook kunnen zijn? Dat de bal bij jou ligt, dat jij heel duidelijk moet zijn omdat hij weet dat hij niks mag verwachten of vragen?
En toch...die onverschilligheid maakt het nog pijnlijker. Al is er soms wel iets van blijk van genegenheid (zich zorgen maken) maar het lijkt zo'n verplicht nummertje en is minimaal.
En toch...die onverschilligheid maakt het nog pijnlijker. Al is er soms wel iets van blijk van genegenheid (zich zorgen maken) maar het lijkt zo'n verplicht nummertje en is minimaal.
zaterdag 7 juli 2012 om 09:13
Idd Julus: maak iets van die vakantie!! Jij en je zoon zullen ondanks alles toch ook samen kunnen genieten en dat is heel wat waard! Ga ervoor meis, ga ik ook doen over paar weekjes!!
En over twee weekjes kom je hier gewoon hele lange verhalen vertellen, hopelijk ook over dat het toch ook heel fijn was met zijn tweetjes!!
Kan geen knuffel-symbool doen op mijn mobiel, maar hier komt hij: dikke virtuele knuffel!!
En over twee weekjes kom je hier gewoon hele lange verhalen vertellen, hopelijk ook over dat het toch ook heel fijn was met zijn tweetjes!!
Kan geen knuffel-symbool doen op mijn mobiel, maar hier komt hij: dikke virtuele knuffel!!
zaterdag 7 juli 2012 om 09:18
Idd een gevecht Julus, een zwaar gevecht...
Kan me zo voorstellen dat die onverschilligheid killing is... Onvoorstelbaar ook, na zoveel haar samen...
Zou kunnen dat bijna-ex zich afwachtend opstelt daardoor, ik weet het niet. Hij voelt zich wel iig heel erg schuldig naar mij toe en heeft zelf ook veel pijn...
Ik heb hem twee dagen geleden gemaild en precies op mail gezet hoe ik er nu insta. Zijn mail terug was warm en liefdevol, we gaan er binnenkort verder over praten...
Kan me zo voorstellen dat die onverschilligheid killing is... Onvoorstelbaar ook, na zoveel haar samen...
Zou kunnen dat bijna-ex zich afwachtend opstelt daardoor, ik weet het niet. Hij voelt zich wel iig heel erg schuldig naar mij toe en heeft zelf ook veel pijn...
Ik heb hem twee dagen geleden gemaild en precies op mail gezet hoe ik er nu insta. Zijn mail terug was warm en liefdevol, we gaan er binnenkort verder over praten...
zaterdag 7 juli 2012 om 09:21
Kijk, dat biedt perspectief. Ik denk dat hij enorm veel spijt heeft van alles, hij houdt nog van je en wacht totdat hij soort van zekerheid van jou krijgt. Die man wil wel, als ik het zo lees. Ik hoop echt dat het gesprek een nieuwe opening biedt want jij wil hem helemaal niet uit je leven!
anoniem_36142 wijzigde dit bericht op 08-07-2012 12:53
Reden: ..
Reden: ..
% gewijzigd
zaterdag 7 juli 2012 om 09:26
@hova: veel succes meis, heb niet alles bijgelezen, maar je gaat op vakantie, lekker meis, geniet ervan hè.
@julus: ook jij een fijne vakantie toegewenst hè.
Oh wilde dat wij ook op vakantie gaan maar helaas we slaan een jaar over.
Ga straks weer allles bij lezen en verder reageren...
Bij ons is hij nog steeds thuis en dat is niet makkelijk, probeert me emotioneel onder druk te zetten en daar heb ik geen zin in, kan niet beloven dat we bij elkaar blijven, het heeft allemaal tijd nodig en ook al heeft hij het nu heel moeilijk, jammer dan dat heb ik al vanaf eind 2010,
Nou fijn weekend vast meiden, wordt mooi weer geniet ervan.
@julus: ook jij een fijne vakantie toegewenst hè.
Oh wilde dat wij ook op vakantie gaan maar helaas we slaan een jaar over.
Ga straks weer allles bij lezen en verder reageren...
Bij ons is hij nog steeds thuis en dat is niet makkelijk, probeert me emotioneel onder druk te zetten en daar heb ik geen zin in, kan niet beloven dat we bij elkaar blijven, het heeft allemaal tijd nodig en ook al heeft hij het nu heel moeilijk, jammer dan dat heb ik al vanaf eind 2010,
Nou fijn weekend vast meiden, wordt mooi weer geniet ervan.
zaterdag 7 juli 2012 om 09:32
zaterdag 7 juli 2012 om 10:24
quote:Julus schreef op 06 juli 2012 @ 19:50:
Ik was vandaag verward, snap dus niks van mijn ex (goh, hoe verrassend). Dacht ik het eindelijk een beetje begreep hoe het zit, maar dat werd dus behoorlijk onderuit gehaald door iets wat ik nu weet. En dan begint het malen..stom stom. Kost zoveel energie maar kan het ook niet stoppen.
Kennen jullie dat, dat een situatie eerst duidelijk lijkt te zijn, daarna lijkt het een andere kant op te gaan, om toch weer uit te komen bij die duidelijkheid? Het is gekmakend, maar inherent aan onze exen volgens mij. Gewoon totaal niet weten hoe of wat, of zou ik gewoon dingen helemaal verkeerd interpreteren?Begrijp helemaal wat je hier schrijft. Zat er maar ergens een knop he die je kon om zetten zodat je niet meer aan hem of de situatie dacht. Dat we blijven malen is omdat we het niet snappen en we willen het snappen, maar we zullen het nooit snappen. Het is een cirkel. Heb dat ook hoor, en meeste tijd gaat het redelijk tot goed, en dan hoor je weer eens wat en val je voor je gevoel weer een end terug. Ik had dat gister, was gezellig met dochter in de stad, het gesprek kwam op haar vader, en hoorde dat hij in het buitenland zat met zijn nieuwe vriendin. Bam. Later bij mijn bijna 89 jarige moeder even uitgehuild. Dat zij dit nog op haar leeftijd moet meemaken vind ik ook zo erg, maar prijs me gelukkig dat ik nog een moeder heb. Vandaag gaat het weer de goede kant op, en dat zal zo blijven tot de volgende klap. Het rare is, ik wil hem niet meer terug, en toch blijft het me veel verdriet doen.
Ik was vandaag verward, snap dus niks van mijn ex (goh, hoe verrassend). Dacht ik het eindelijk een beetje begreep hoe het zit, maar dat werd dus behoorlijk onderuit gehaald door iets wat ik nu weet. En dan begint het malen..stom stom. Kost zoveel energie maar kan het ook niet stoppen.
Kennen jullie dat, dat een situatie eerst duidelijk lijkt te zijn, daarna lijkt het een andere kant op te gaan, om toch weer uit te komen bij die duidelijkheid? Het is gekmakend, maar inherent aan onze exen volgens mij. Gewoon totaal niet weten hoe of wat, of zou ik gewoon dingen helemaal verkeerd interpreteren?Begrijp helemaal wat je hier schrijft. Zat er maar ergens een knop he die je kon om zetten zodat je niet meer aan hem of de situatie dacht. Dat we blijven malen is omdat we het niet snappen en we willen het snappen, maar we zullen het nooit snappen. Het is een cirkel. Heb dat ook hoor, en meeste tijd gaat het redelijk tot goed, en dan hoor je weer eens wat en val je voor je gevoel weer een end terug. Ik had dat gister, was gezellig met dochter in de stad, het gesprek kwam op haar vader, en hoorde dat hij in het buitenland zat met zijn nieuwe vriendin. Bam. Later bij mijn bijna 89 jarige moeder even uitgehuild. Dat zij dit nog op haar leeftijd moet meemaken vind ik ook zo erg, maar prijs me gelukkig dat ik nog een moeder heb. Vandaag gaat het weer de goede kant op, en dat zal zo blijven tot de volgende klap. Het rare is, ik wil hem niet meer terug, en toch blijft het me veel verdriet doen.
Worth it to be loved
