Relaties
alle pijlers
Tja, en dat was het dan.... deel 2
dinsdag 31 januari 2012 om 14:51
Zullen we hier maar verder gaan met onze verhalen naar aanleiding van de post van allalone.
"Goedenavond,
Hier zit ik dan.... 44 jaar oud, een relatie van 25 jaar waarvan 22 jaar getrouwd achter de rug. Hij hield niet meer voldoende van mij..... Wel van zijn jongere collega waar hij nu is...
God, wat voel ik me alleen en wat een pijn.... En ja, ik weet het, zwaar debiel, maar ik hou nog steeds van hem...
Allalone...".
Hoop dat jullie het allemaal kunnen vinden, want ik kan die steun en schoppen onder mijn kont nog niet missen.
"Goedenavond,
Hier zit ik dan.... 44 jaar oud, een relatie van 25 jaar waarvan 22 jaar getrouwd achter de rug. Hij hield niet meer voldoende van mij..... Wel van zijn jongere collega waar hij nu is...
God, wat voel ik me alleen en wat een pijn.... En ja, ik weet het, zwaar debiel, maar ik hou nog steeds van hem...
Allalone...".
Hoop dat jullie het allemaal kunnen vinden, want ik kan die steun en schoppen onder mijn kont nog niet missen.
donderdag 5 juli 2012 om 23:43
quote:gettingwise schreef op 05 juli 2012 @ 23:35:
Je omschrijft het gevoel trouwens helemaal goed Julus. Het voelt als een kind voor een snoepwinkel; je mag er naar kijken, maar je mag het niet hebben! En de angst ja.... om wéér gekwetst te worden, om wéér een lange onzekere periode in te gaan zonder te weten hoe lang die gaat duren, wat eruit gaat komen, of er wel wat uit gaat komen.....Snap het, had nog gereageerd..
Je omschrijft het gevoel trouwens helemaal goed Julus. Het voelt als een kind voor een snoepwinkel; je mag er naar kijken, maar je mag het niet hebben! En de angst ja.... om wéér gekwetst te worden, om wéér een lange onzekere periode in te gaan zonder te weten hoe lang die gaat duren, wat eruit gaat komen, of er wel wat uit gaat komen.....Snap het, had nog gereageerd..
donderdag 5 juli 2012 om 23:51
Is ook zo, kun je daar nog naar terug? Kan het nog onbevangen zijn? Ik denk het ook niet. Helemaal niet met de druk die er nu ligt. Wat dat betreft zou je eigenlijk eerst helemaal los van elkaar moeten komen. In de zin van een half jaar totaal geen contact bijvoorbeeld. Echt elkaar opnieuw vinden in plaats van in het verlengde van het verbreken van de relatie. En inderdaad, dat einddoel hangt wel boven iets gezelligs doen. Ik kan net doen alsof van niet, maar ik hoop dan op zo'n dag toch dat het daartoe leid. Dat voelt hij ook en denk dat dat juist niet prettig voor hem voelt.
Nee, 1 a 2 keer per week bellen, niet zien. Slapen zou hij zeker niet doen niet doen. Hij wilde me bijvoorbeeld ook niet zoenen toen we elkaar zagen..... Dan komt hij veel te dicht bij zijn gevoelens. En dat vind ie doodeng volgens mij.
Klopt, hoeveel energie heb je er nog voor? En weet je, zoveel shockerende dingen zijn er niet tussen ons gebeurd. Wel allebei verdriet en pijn, maar geen ontzettende heftige ruzies, ook geen vreemdgaan. Er zit geen pijn uit het verleden, maar wel angst voor de toekomst denk ik. Zeker een hele kluif. Ik voel best veel vertrouwen dat dit kan werken eigenlijk. Enige waardoor dat minder wordt is door zijn getwijfel.
De energie begint wel op te raken.... Ik probeer er minder energie in te steken in die zin dat ik op aan het houden ben met denken dat ik hem inzichten kan geven, kan helpen, etc. Soms nog wel hoor, maar zoveel minder. Dan ga je toch ergens dingen terug verwachten ook. Plus dat ik dan ga invulllen waar hij behoefte aan heeft en ik moet alleen naar mezelf kijken. Hoe wil ik me in deze situatie opstellen? Wat is voor mij de beste manier om hiermee om te gaan? Gelukkig, echt gelukkig, ben ik gestopt met afhankelijk gedrag. Wat hij ervan denkt als ik mijn mening heb gegeven, hem pleasen, mezelf verantwoorden, etc etc. We moeten allebei eerlijk zijn en aangeven wat we willen, waar we behoefte aan hebben. Anders is het sowieso een kansloze missie.
Nee, 1 a 2 keer per week bellen, niet zien. Slapen zou hij zeker niet doen niet doen. Hij wilde me bijvoorbeeld ook niet zoenen toen we elkaar zagen..... Dan komt hij veel te dicht bij zijn gevoelens. En dat vind ie doodeng volgens mij.
Klopt, hoeveel energie heb je er nog voor? En weet je, zoveel shockerende dingen zijn er niet tussen ons gebeurd. Wel allebei verdriet en pijn, maar geen ontzettende heftige ruzies, ook geen vreemdgaan. Er zit geen pijn uit het verleden, maar wel angst voor de toekomst denk ik. Zeker een hele kluif. Ik voel best veel vertrouwen dat dit kan werken eigenlijk. Enige waardoor dat minder wordt is door zijn getwijfel.
De energie begint wel op te raken.... Ik probeer er minder energie in te steken in die zin dat ik op aan het houden ben met denken dat ik hem inzichten kan geven, kan helpen, etc. Soms nog wel hoor, maar zoveel minder. Dan ga je toch ergens dingen terug verwachten ook. Plus dat ik dan ga invulllen waar hij behoefte aan heeft en ik moet alleen naar mezelf kijken. Hoe wil ik me in deze situatie opstellen? Wat is voor mij de beste manier om hiermee om te gaan? Gelukkig, echt gelukkig, ben ik gestopt met afhankelijk gedrag. Wat hij ervan denkt als ik mijn mening heb gegeven, hem pleasen, mezelf verantwoorden, etc etc. We moeten allebei eerlijk zijn en aangeven wat we willen, waar we behoefte aan hebben. Anders is het sowieso een kansloze missie.
donderdag 5 juli 2012 om 23:56
quote:Julus schreef op 05 juli 2012 @ 23:42:
MAAR, Gettingwise, als zowel hij als jij nog veel van elkaar houden en elkaar echt missen, dan is het helemaal aan jullie wat jullie ermee doen. Laat je niet van dingen afhouden omdat anderen dat stom vinden, of niet handig.
De basis is namelijk wel aanwezig; liefde. Het is gewoon een kansberekening, als je het mij vraagt. En jullie zullen niet de eersten zijn die gewoon daarna gelukkig met elkaar zijn
geworden. Maar tel er gerust een paar jaar bij op.
Wat bedoel je met wat anderen ervan vinden? In de zin dat ik op mijn gevoel moet vertrouwen of....?
Liefde is inderdaad aanwezig. Soms denk ik wel eens; doe eens rustig, geef het de tijd, focus je op jezelf. Als die liefde echt zo diep zit, dan komt het vanzelf, als de tijd rijp is. Tja op papier zo makkelijk, in praktijk zo lastig. Frustrerend
MAAR, Gettingwise, als zowel hij als jij nog veel van elkaar houden en elkaar echt missen, dan is het helemaal aan jullie wat jullie ermee doen. Laat je niet van dingen afhouden omdat anderen dat stom vinden, of niet handig.
De basis is namelijk wel aanwezig; liefde. Het is gewoon een kansberekening, als je het mij vraagt. En jullie zullen niet de eersten zijn die gewoon daarna gelukkig met elkaar zijn
geworden. Maar tel er gerust een paar jaar bij op.
Wat bedoel je met wat anderen ervan vinden? In de zin dat ik op mijn gevoel moet vertrouwen of....?
Liefde is inderdaad aanwezig. Soms denk ik wel eens; doe eens rustig, geef het de tijd, focus je op jezelf. Als die liefde echt zo diep zit, dan komt het vanzelf, als de tijd rijp is. Tja op papier zo makkelijk, in praktijk zo lastig. Frustrerend
vrijdag 6 juli 2012 om 00:15
Denk dat dat zeker heel goed zou zijn, om eerst eens een tijd los van elkaar te gaan leven. Als de liefde echt diep zit, is dat niet ineens na een jaar over. Las pas hier van iemand het verhaal die zo weer samen verder is gegaan. Die hebben een break van 1,5 jaar gehad dacht ik, en van daaruit toch weer gaan opbouwen. De liefde zat erg diep, de wil om samen verder te gaan was er enorm.
Maar zij hebben bewust afstand van elkaar genomen, in die tijd. En daarna elkaar weer opgezocht.
Denk dat dat het beste werkt, maar ja...je wil zo graag bij hem zijn en dat snap ik zo goed! Je bent ook bang dat hij misschien een ander tegenkomt maar weet je..als dat gebeurt dat ging hij dus ook niet echt voor jou. Anders zou op je "wachten" totdat de tijd rijp is. Mooie testcase.
Ik sta er ook zo in. Ik trek mijn eigen plan, ga nergens op wachten. Mijn leven gaat door. Mochten hij en ik elkaar weer eens tegenkomen zien we dan wel weer verder. Maar voor nu is het klaar. Rust in de tent is voor allebei heel erg belangrijk. Bepalen waar je precies staat en waar je naartoe wil.
Maar zij hebben bewust afstand van elkaar genomen, in die tijd. En daarna elkaar weer opgezocht.
Denk dat dat het beste werkt, maar ja...je wil zo graag bij hem zijn en dat snap ik zo goed! Je bent ook bang dat hij misschien een ander tegenkomt maar weet je..als dat gebeurt dat ging hij dus ook niet echt voor jou. Anders zou op je "wachten" totdat de tijd rijp is. Mooie testcase.
Ik sta er ook zo in. Ik trek mijn eigen plan, ga nergens op wachten. Mijn leven gaat door. Mochten hij en ik elkaar weer eens tegenkomen zien we dan wel weer verder. Maar voor nu is het klaar. Rust in de tent is voor allebei heel erg belangrijk. Bepalen waar je precies staat en waar je naartoe wil.
vrijdag 6 juli 2012 om 00:25
Goede tips Julus. Echt bedankt voor het meedenken en meeleven, het helpt me erg. Ik ga proberen me meer op mezelf te focussen, het meer proberen los te laten, te accepteren dat het nu voor hem sowieso het moment niet is. Dat als de liefde diep genoeg zit dat het zal komen. En dat het ook nodig is dat hij het écht wil, ik kan hem daar niet toe dwingen.
Als hij gaat afspreken met mij omdat ik dat wil of dat we bellen omdat ik bel, dan is het niet in balans. Ik zal het moeten gaan accepteren en op mezelf focussen wil ik wat rust kunnen gaan vinden. Hoe moeilijk ook, ik denk dat dat wel de beste strategie is voor mijzelf, om hier niet volledig door meegeslepen te worden en mezelf erin te verliezen.
Lukt het jou om die rust te vinden nu? Om je eigen plan te trekken? Lukt het je om niet te wachten? Dat vind ik het moeilijkst, merk dat ik het bewust en onbewust toch doe.
Als hij gaat afspreken met mij omdat ik dat wil of dat we bellen omdat ik bel, dan is het niet in balans. Ik zal het moeten gaan accepteren en op mezelf focussen wil ik wat rust kunnen gaan vinden. Hoe moeilijk ook, ik denk dat dat wel de beste strategie is voor mijzelf, om hier niet volledig door meegeslepen te worden en mezelf erin te verliezen.
Lukt het jou om die rust te vinden nu? Om je eigen plan te trekken? Lukt het je om niet te wachten? Dat vind ik het moeilijkst, merk dat ik het bewust en onbewust toch doe.
vrijdag 6 juli 2012 om 00:36
Graag gedaan hoor, doen we gewoon voor elkaar.
Klopt, als jij telkens initiatief moet nemen zit je je toch weer af te vragen in hoeverre hij echt graag wil. Het is echt een sprong in het diepe, loslaten, niet afwachten en go with the flow. In de hoop (want die zit er) dat hij naar je terugkomt. En dan ook nog ergens tussendoor voor elkaar zien te krijgen dat je niet teleurgesteld raakt als hij niet komt..
Om dat laatste te bewerkstelligen is het enige wat je kunt doen helemaal loslaten. Dus die rust en afstand nemen van elkaar. Niet een keer bellen, niet een keer afspreken. Gewoon helemaal los. Ga je elkaar harder missen, of juist minder? Blijven de gevoelens in tact? Ga je dan vanzelf achterkomen. En wie weet...dat je over zoveel maanden ineens beseft dat je het eigenlijk wel prima vindt zo.
Kan het zijn dat je daarvoor bang bent?
Ik vraag dat, omdat ik bij mezelf merk dat ik het doodeng vind om los te laten. Bang ben om hem niet meer te missen en niet meer te willen, hoe gek is dat? En weet je, volgens mij gebeurt het al. Ik doe helemaal niks, maar mijn gevoelens lijken weg te zijn. Ik huil niet, ik word er niet meer verdrietig van. Het is meer zoiets als; o ja, ik heb geen relatie meer, hij is weg. En dan ga ik verder met de dingen die ik deed. En als ik dat dan besef, dan baal ik daar ergens van. Heel raar mechanisme.
Ik heb een vakantie geboekt en vertrek al bijna, dus dat is alvast stukje plan trekken. Daarnaast focus op huren van woning en als er ergens een leuke uitdaging komt, pak ik het aan. Hij heeft geen plek meer in mijn leven, dat wilde hij niet.
Klopt, als jij telkens initiatief moet nemen zit je je toch weer af te vragen in hoeverre hij echt graag wil. Het is echt een sprong in het diepe, loslaten, niet afwachten en go with the flow. In de hoop (want die zit er) dat hij naar je terugkomt. En dan ook nog ergens tussendoor voor elkaar zien te krijgen dat je niet teleurgesteld raakt als hij niet komt..
Om dat laatste te bewerkstelligen is het enige wat je kunt doen helemaal loslaten. Dus die rust en afstand nemen van elkaar. Niet een keer bellen, niet een keer afspreken. Gewoon helemaal los. Ga je elkaar harder missen, of juist minder? Blijven de gevoelens in tact? Ga je dan vanzelf achterkomen. En wie weet...dat je over zoveel maanden ineens beseft dat je het eigenlijk wel prima vindt zo.
Kan het zijn dat je daarvoor bang bent?
Ik vraag dat, omdat ik bij mezelf merk dat ik het doodeng vind om los te laten. Bang ben om hem niet meer te missen en niet meer te willen, hoe gek is dat? En weet je, volgens mij gebeurt het al. Ik doe helemaal niks, maar mijn gevoelens lijken weg te zijn. Ik huil niet, ik word er niet meer verdrietig van. Het is meer zoiets als; o ja, ik heb geen relatie meer, hij is weg. En dan ga ik verder met de dingen die ik deed. En als ik dat dan besef, dan baal ik daar ergens van. Heel raar mechanisme.
Ik heb een vakantie geboekt en vertrek al bijna, dus dat is alvast stukje plan trekken. Daarnaast focus op huren van woning en als er ergens een leuke uitdaging komt, pak ik het aan. Hij heeft geen plek meer in mijn leven, dat wilde hij niet.
vrijdag 6 juli 2012 om 00:53
Helemaal waar Julus! écht loslaten, zo moeilijk hè? Dus ook je hoop en verwachtingen loslaten. Er is wel eens bijna een maand geen contact geweest, vond iets meer rust (qua gedachtes), maar zo ontzettend veel gemis. Gekke is dat hij aangeeft dat hij zó ontzettend veel verdriet heeft gehad, maar het was zijn keuze? En nu heeft hij nog steeds gevoelens. Maar goed, daar ga ik, zijn woorden proberen een betekenis te geven.... Dat moet ik ook loslaten, heeft geen zin om daarover na te denken en zelf proberen in interpretatie aan te geven.
Ik weet niet zo goed waarom ik er bang voor ben hem los te laten. Mijn eerste idee is bang dat zijn gevoel weg gaat of onwetendheid over zijn gevoelens. Maar misschien ook wel dat mijn gevoel weg gaat? Dat ik niet meer hem samen zal komen. Terwijl, als mijn gevoel weg is, dan wil ik dat ook niet meer.... Lastig te beantwoorden, wel goed om mezelf af te vragen.
Wel fijn voor je Julus, dat je niet baalt, dat het je niet verdrietig maakt. Helpt het daarin denk je dat het duidelijk voor je was? Ik merk dat ik de onzekerheid moeilijk vind. Soms zou ik bijna liever willen dat hij de deur keihard dicht zou gooien. Ongedwongen moeten loslaten, dat vind ik ontzettend moeilijk merk ik.
Ik weet niet zo goed waarom ik er bang voor ben hem los te laten. Mijn eerste idee is bang dat zijn gevoel weg gaat of onwetendheid over zijn gevoelens. Maar misschien ook wel dat mijn gevoel weg gaat? Dat ik niet meer hem samen zal komen. Terwijl, als mijn gevoel weg is, dan wil ik dat ook niet meer.... Lastig te beantwoorden, wel goed om mezelf af te vragen.
Wel fijn voor je Julus, dat je niet baalt, dat het je niet verdrietig maakt. Helpt het daarin denk je dat het duidelijk voor je was? Ik merk dat ik de onzekerheid moeilijk vind. Soms zou ik bijna liever willen dat hij de deur keihard dicht zou gooien. Ongedwongen moeten loslaten, dat vind ik ontzettend moeilijk merk ik.
vrijdag 6 juli 2012 om 00:56
vrijdag 6 juli 2012 om 08:50
Nou, hier weer even met beide benen op de grond hoor. Een collega en tevens vriendin/overbuurwrouw van mij heeft borstkanker.
Zij is meer dan tien jaar geleden net als wij ingeruild, man wat heftig. Daar zit je dan. Haar dochter is net een half jaar op zichzelf dus ze woont alleen.. Ik vind het zo erg voor haar en doe mijn best om er voor haar te zijn. Volgende week operatie plus het hele traject wat daar op volgt.
Psychisch overleven, daar is ze een kei in, maar dit is weer iets van een heel andere orde...
Ik tel mijn zegeningen maar weer...
Zij is meer dan tien jaar geleden net als wij ingeruild, man wat heftig. Daar zit je dan. Haar dochter is net een half jaar op zichzelf dus ze woont alleen.. Ik vind het zo erg voor haar en doe mijn best om er voor haar te zijn. Volgende week operatie plus het hele traject wat daar op volgt.
Psychisch overleven, daar is ze een kei in, maar dit is weer iets van een heel andere orde...
Ik tel mijn zegeningen maar weer...
vrijdag 6 juli 2012 om 11:18
Fideso; benieuwd naar je huis! Vertellen hoor, als je terug bent!
NewWoman; "Wat is er toch veel ellende en zijn dingen anders dan je dacht toen je 20 was," verzuchtten mijn buurvrouw en ik gisteren, toen we de laatste relatieperikelen en andere drama's in de wereld om ons heen bespraken. En dat het leven niet eerlijk is, stelden we ook nog eens vast... Ik hoop dat jouw buurvrouw dit ook aankan en dat jij er inderdaad voor haar kunt zijn is mooi!
Hier nog steeds geveld door hoest/schor/zere keel; hele andere categorie, maar ik ben het zó ontzettend zat! Ik word er na twee weken zo onderhand levensmoe van!
NewWoman; "Wat is er toch veel ellende en zijn dingen anders dan je dacht toen je 20 was," verzuchtten mijn buurvrouw en ik gisteren, toen we de laatste relatieperikelen en andere drama's in de wereld om ons heen bespraken. En dat het leven niet eerlijk is, stelden we ook nog eens vast... Ik hoop dat jouw buurvrouw dit ook aankan en dat jij er inderdaad voor haar kunt zijn is mooi!
Hier nog steeds geveld door hoest/schor/zere keel; hele andere categorie, maar ik ben het zó ontzettend zat! Ik word er na twee weken zo onderhand levensmoe van!
vrijdag 6 juli 2012 om 11:39
Fideso, spannend, ik ben benieuwd Enne eh... schijn een lichie op mij? Hahaha geweldig!
Ook zo'n fijne meezinger in het plat amsterdams is Vuile huichelaar, van Renee de Haan...
Ik heb het volgende liedje al eens eerder gepost, maar dit is zo'n fijne meezinger haha, kan je heerlijk meegalmen in de auto.
Lekker kinderachtig ook.
Ellen ten Damme - ik hoop dat het slecht met je gaat-
http://www.youtube.com/watch?v=aIJ-W1WZRSQ
Buuv is heel dapper. Ze heeft een groot hart, het is nu niet ineens zo dat andermans verdriet niet meer telt omdat zij kanker heeft. Het is een bijzonder mooi mens.
En aangezien we beiden sinds kort een iPhone hebben (wat een prachtig ding is dat zeg, kan ik echt van genieten) doen we lekker domme spelletjes tegen elkaar.
Vader van dochters vriendinnetje heeft hier net een katteluikje gemonteerd, daar ben ik ook al zo content mee, het zit soms in kleine dingen.
Gianna, jij bent gewoon aan vakantie toe volgens mij, altijd zo bezig, misschien roept je lijf dat je wat beter voor jezelf moet zorgen.. beterschap
Ook zo'n fijne meezinger in het plat amsterdams is Vuile huichelaar, van Renee de Haan...
Ik heb het volgende liedje al eens eerder gepost, maar dit is zo'n fijne meezinger haha, kan je heerlijk meegalmen in de auto.
Lekker kinderachtig ook.
Ellen ten Damme - ik hoop dat het slecht met je gaat-
http://www.youtube.com/watch?v=aIJ-W1WZRSQ
Buuv is heel dapper. Ze heeft een groot hart, het is nu niet ineens zo dat andermans verdriet niet meer telt omdat zij kanker heeft. Het is een bijzonder mooi mens.
En aangezien we beiden sinds kort een iPhone hebben (wat een prachtig ding is dat zeg, kan ik echt van genieten) doen we lekker domme spelletjes tegen elkaar.
Vader van dochters vriendinnetje heeft hier net een katteluikje gemonteerd, daar ben ik ook al zo content mee, het zit soms in kleine dingen.
Gianna, jij bent gewoon aan vakantie toe volgens mij, altijd zo bezig, misschien roept je lijf dat je wat beter voor jezelf moet zorgen.. beterschap
Moet alleen nog af en toe een stukje schrijven (vanmiddag een interview). Zie ik meer als een uitje.
vrijdag 6 juli 2012 om 13:34
voor iedereen..
Ben veel onderweg.. Én ook wel een beetje in de war. Ben heel onverwacht zo ontzettend verliefd geworden..
Ik... Slechts 2x eerder verliefd geweest... Zo bizar.. Mijn wereld staat nu compleet op zn kop. En ik weet niet of het wat wordt met deze man (woont niet bepaald om de hoek) maar alleen dit gevoel is al heerlijk. Dat het nog kán!! Geeft vertrouwen en dat kon ik wel gebruiken.
Dus onthoud dat het leven vol verrassingen zit. Héle vervelende, maar ook hele fijne.....
Ben veel onderweg.. Én ook wel een beetje in de war. Ben heel onverwacht zo ontzettend verliefd geworden..
Ik... Slechts 2x eerder verliefd geweest... Zo bizar.. Mijn wereld staat nu compleet op zn kop. En ik weet niet of het wat wordt met deze man (woont niet bepaald om de hoek) maar alleen dit gevoel is al heerlijk. Dat het nog kán!! Geeft vertrouwen en dat kon ik wel gebruiken.
Dus onthoud dat het leven vol verrassingen zit. Héle vervelende, maar ook hele fijne.....
Als je voor jezelf kiest, krijg je er altijd iets mooiers voor terug..
vrijdag 6 juli 2012 om 14:01
hoi meiden,
is er al een deel 3??
Ik zal even me verhaal doen :'
Ik ben er 2 weken geleden achter gekomen dat mijn vriend mij weer bedrogen heb, dit is niet de eerste x in totaal al 8 keer. het is veel ik weet het, maar er is een helle geschiedenis aan voor gegaan, mijn vriend en ik zijn 4 jaar samen waarvan 2 kinderen,
ik en mijn vriend waren 9 maanden samen toen ik zwanger raakte , ons geluk kon niet op. tot dat mijn dochtertje met 36,6 dagen geboren werd. mijn dochter had een openbuikje en de kans was 50 50 dat ze het zou overleven, maar helaats heb dit niet zo moge zijn. 6 dagen na dat mijn dochter geboren was hebben de dokters de behandeling opgegeven en is mijn dochter in mijn armen overleden, toen begon het gezeik dat mijn vriend vreemd ging.... onse dochter was 3 maanden overleden en hij zocht met andere contakt achter me rug om. en ging vreemd, ik was hier pertoeval achter gekomen, en we waren samen in terapie er na gegaan ivm het overlijden van ons kind... dit hebben we maar 2 x gedaan en zijn er toen weg gegaan waarom weet ik niet maar ik heb zelf toen hulp weer gezocht en dit afgemaakt. ander half jaar geleden zijn mijn vriend en ik uitelkaar geweest, toen kwam hij terug en zij dat die zo veel spijt had enz enz, binnen een maand was ik zwanger niet geplant maar wel heel erg welkom. ik heb hem toen gezegt dat die nu ze vrantwoordelijkheid moet nemen en zich echt moet bewijsen, dit deed hij ook 1 jaar lang ging het goed.. tot dat onse dochter lindsey geboren wert.. lindsey was ong 2 maanden oud en toen is hij weer vreemdgegaan, hier kwam ik per toeval achter omdat ik met mijn buurvrouw praaten die een gevoel had dat haar zusje met mijn vriend sex gehad zou hebben en dit bleek waar te zijn hij had idd sex gehad met haar niet 1x maar 2x. ik kon wel door de grond zakken nu nog steeds, me vriend heb zo veel spijt zeg die blablablabla,,,,, ik heb tegen hem gezegt als jij echt voor je gezin wil gaan moet jij in terapie gaan ,... hij zit nu in terapie en is er 1 x geweest maar ik ben nog steeds niet zeker van me zaak of ik wel verder wil , iedereen praat op me in ja ga weg bij hem blabla, terwijl het mijn keuse moet zijn en niet die van andere.... ik weet het echt niet meer wat ik nou moet doen vandeweek had ik het uit gemaakt, omdat ik zo boos was , en toen ik het uitmaaakte huilde hij zo erg en sloeg hij de keukenkastjes kapot. van verdriet ik heb tegen hem gezegt flik jij mij nog ooit zo iets dan ben je mij en je dochter kwijt, moest ff me verhaal kwijt
is er al een deel 3??
Ik zal even me verhaal doen :'
Ik ben er 2 weken geleden achter gekomen dat mijn vriend mij weer bedrogen heb, dit is niet de eerste x in totaal al 8 keer. het is veel ik weet het, maar er is een helle geschiedenis aan voor gegaan, mijn vriend en ik zijn 4 jaar samen waarvan 2 kinderen,
ik en mijn vriend waren 9 maanden samen toen ik zwanger raakte , ons geluk kon niet op. tot dat mijn dochtertje met 36,6 dagen geboren werd. mijn dochter had een openbuikje en de kans was 50 50 dat ze het zou overleven, maar helaats heb dit niet zo moge zijn. 6 dagen na dat mijn dochter geboren was hebben de dokters de behandeling opgegeven en is mijn dochter in mijn armen overleden, toen begon het gezeik dat mijn vriend vreemd ging.... onse dochter was 3 maanden overleden en hij zocht met andere contakt achter me rug om. en ging vreemd, ik was hier pertoeval achter gekomen, en we waren samen in terapie er na gegaan ivm het overlijden van ons kind... dit hebben we maar 2 x gedaan en zijn er toen weg gegaan waarom weet ik niet maar ik heb zelf toen hulp weer gezocht en dit afgemaakt. ander half jaar geleden zijn mijn vriend en ik uitelkaar geweest, toen kwam hij terug en zij dat die zo veel spijt had enz enz, binnen een maand was ik zwanger niet geplant maar wel heel erg welkom. ik heb hem toen gezegt dat die nu ze vrantwoordelijkheid moet nemen en zich echt moet bewijsen, dit deed hij ook 1 jaar lang ging het goed.. tot dat onse dochter lindsey geboren wert.. lindsey was ong 2 maanden oud en toen is hij weer vreemdgegaan, hier kwam ik per toeval achter omdat ik met mijn buurvrouw praaten die een gevoel had dat haar zusje met mijn vriend sex gehad zou hebben en dit bleek waar te zijn hij had idd sex gehad met haar niet 1x maar 2x. ik kon wel door de grond zakken nu nog steeds, me vriend heb zo veel spijt zeg die blablablabla,,,,, ik heb tegen hem gezegt als jij echt voor je gezin wil gaan moet jij in terapie gaan ,... hij zit nu in terapie en is er 1 x geweest maar ik ben nog steeds niet zeker van me zaak of ik wel verder wil , iedereen praat op me in ja ga weg bij hem blabla, terwijl het mijn keuse moet zijn en niet die van andere.... ik weet het echt niet meer wat ik nou moet doen vandeweek had ik het uit gemaakt, omdat ik zo boos was , en toen ik het uitmaaakte huilde hij zo erg en sloeg hij de keukenkastjes kapot. van verdriet ik heb tegen hem gezegt flik jij mij nog ooit zo iets dan ben je mij en je dochter kwijt, moest ff me verhaal kwijt
vrijdag 6 juli 2012 om 16:05
quote:Soyli schreef op 06 juli 2012 @ 13:34:
voor iedereen..
Ben veel onderweg.. Én ook wel een beetje in de war. Ben heel onverwacht zo ontzettend verliefd geworden..
Ik... Slechts 2x eerder verliefd geweest... Zo bizar.. Mijn wereld staat nu compleet op zn kop. En ik weet niet of het wat wordt met deze man (woont niet bepaald om de hoek) maar alleen dit gevoel is al heerlijk. Dat het nog kán!! Geeft vertrouwen en dat kon ik wel gebruiken.
Dus onthoud dat het leven vol verrassingen zit. Héle vervelende, maar ook hele fijne.....Geweldig Soyli. Geniet er van
voor iedereen..
Ben veel onderweg.. Én ook wel een beetje in de war. Ben heel onverwacht zo ontzettend verliefd geworden..
Ik... Slechts 2x eerder verliefd geweest... Zo bizar.. Mijn wereld staat nu compleet op zn kop. En ik weet niet of het wat wordt met deze man (woont niet bepaald om de hoek) maar alleen dit gevoel is al heerlijk. Dat het nog kán!! Geeft vertrouwen en dat kon ik wel gebruiken.
Dus onthoud dat het leven vol verrassingen zit. Héle vervelende, maar ook hele fijne.....Geweldig Soyli. Geniet er van
vrijdag 6 juli 2012 om 19:23
Gettingwise, lief van je! Maar ik ben niet altijd zo sterk, en dat heb ik vandaag weer gemerkt..er hoeft maar iets te gebeuren op ex vlak en dan heb ik een terugval. Blijf er gelukkig niet al te lang in hangen, dus dat is vooruitgang. Vooruit plannen, nieuwe dingen gaan doen helpt enorm. Heb aan een collega met wie ik heel goed klik telefoonnummer gevraagd en we gaan een keer afspreken. En heb ben door twee mensen gevraagd om een keer terrasje te pakken binnenkort, daar krijg ik energie van.
NW, heftig! Dat zet je inderdaad met beide benen op de grond, maar fijn dat zij jou heeft! Of nee, fijn dat jullie elkaar hebben en elkaar kunnen steunen!
NW, heftig! Dat zet je inderdaad met beide benen op de grond, maar fijn dat zij jou heeft! Of nee, fijn dat jullie elkaar hebben en elkaar kunnen steunen!
vrijdag 6 juli 2012 om 19:25
quote:Soyli schreef op 06 juli 2012 @ 13:34:
voor iedereen..
Ben veel onderweg.. Én ook wel een beetje in de war. Ben heel onverwacht zo ontzettend verliefd geworden..
Ik... Slechts 2x eerder verliefd geweest... Zo bizar.. Mijn wereld staat nu compleet op zn kop. En ik weet niet of het wat wordt met deze man (woont niet bepaald om de hoek) maar alleen dit gevoel is al heerlijk. Dat het nog kán!! Geeft vertrouwen en dat kon ik wel gebruiken.
Dus onthoud dat het leven vol verrassingen zit. Héle vervelende, maar ook hele fijne.....Wat een verrassend, leuk nieuws!! Die zag ik echt niet aankomen en jij ook niet, haha! Je moet er echt van genieten, niet teveel vooruit denken maar lekker de dagen pakken. Zeker als je niet vaak verliefd wordt dan weet je echt niet wat je overkomt..maar het kan dus inderdaad (nog)! Ik hoop enorm dat je hiermee je ex gaat vergeten. Al zou dit niks worden, dan is dat pure winst!! Hoe ben je er eigenlijk tegenaan gelopen?
voor iedereen..
Ben veel onderweg.. Én ook wel een beetje in de war. Ben heel onverwacht zo ontzettend verliefd geworden..
Ik... Slechts 2x eerder verliefd geweest... Zo bizar.. Mijn wereld staat nu compleet op zn kop. En ik weet niet of het wat wordt met deze man (woont niet bepaald om de hoek) maar alleen dit gevoel is al heerlijk. Dat het nog kán!! Geeft vertrouwen en dat kon ik wel gebruiken.
Dus onthoud dat het leven vol verrassingen zit. Héle vervelende, maar ook hele fijne.....Wat een verrassend, leuk nieuws!! Die zag ik echt niet aankomen en jij ook niet, haha! Je moet er echt van genieten, niet teveel vooruit denken maar lekker de dagen pakken. Zeker als je niet vaak verliefd wordt dan weet je echt niet wat je overkomt..maar het kan dus inderdaad (nog)! Ik hoop enorm dat je hiermee je ex gaat vergeten. Al zou dit niks worden, dan is dat pure winst!! Hoe ben je er eigenlijk tegenaan gelopen?
vrijdag 6 juli 2012 om 19:30
Daisy, jammer genoeg moeten we je hier welkom heten...
Je schrijft dat je man al 8x!! vreemd is gegaan, en dan ook nog eens in een hele zware (zo niet de zwaarste ) tijd in jullie leven.
Ik vind dit diep en dieptriest en kan eigenlijk maar 1 ding zeggen; zet hem uit je leven!! Er is niks maar dan ook niks wat hij toevoegt. Hij maakt eerder alles kapot.
Hij is dus ook nog eens agressief als jij ermee stopt, en dat betekent gewoon dat hij jou als je bezit ziet. Hij heeft geen spijt, echt niet. Hij doet dit, omdat hij dit al zo vaak heeft kunnen doen en jij nam hem terug. Jij interesseert hem niet, het is geen liefde.
Hij wil alleen niet dat jij hem aan de kant zet, dat is slecht voor zijn egootje.
Kies voor jezelf, en voor je dochter, want deze man gaat jullie leven heel erg moeilijk maken. Als je bang voor hem bent en voor wat hij je kan aandoen, zorg dan dat je maatregelen treft. Als je weggaat, zeg dit tegen mensen en zorg dat ze erbij zijn. Je kunt vast wel ergens bij familie of vrienden terecht, dat moet je regelen. Doen hoor, want dit is geen liefde (meer), dit is gewoon bang zijn dat hij zijn zekerheid en bezit kwijtraakt.
Je schrijft dat je man al 8x!! vreemd is gegaan, en dan ook nog eens in een hele zware (zo niet de zwaarste ) tijd in jullie leven.
Ik vind dit diep en dieptriest en kan eigenlijk maar 1 ding zeggen; zet hem uit je leven!! Er is niks maar dan ook niks wat hij toevoegt. Hij maakt eerder alles kapot.
Hij is dus ook nog eens agressief als jij ermee stopt, en dat betekent gewoon dat hij jou als je bezit ziet. Hij heeft geen spijt, echt niet. Hij doet dit, omdat hij dit al zo vaak heeft kunnen doen en jij nam hem terug. Jij interesseert hem niet, het is geen liefde.
Hij wil alleen niet dat jij hem aan de kant zet, dat is slecht voor zijn egootje.
Kies voor jezelf, en voor je dochter, want deze man gaat jullie leven heel erg moeilijk maken. Als je bang voor hem bent en voor wat hij je kan aandoen, zorg dan dat je maatregelen treft. Als je weggaat, zeg dit tegen mensen en zorg dat ze erbij zijn. Je kunt vast wel ergens bij familie of vrienden terecht, dat moet je regelen. Doen hoor, want dit is geen liefde (meer), dit is gewoon bang zijn dat hij zijn zekerheid en bezit kwijtraakt.
vrijdag 6 juli 2012 om 22:26
hallo.....ja gezegd tegen de woning, is een leuke flat, kan daar wel mijn eigen plekje van maken....het voelde wel goed, mooie ruime kamers, grote badkamer......maar ik stapte binnen en moest alle mogelijke moeite doen om mijn tranen te bedwingen, dit is echt, en definitief en dit was zo wat ik niet wilde...
heb even niet bij gelezen, sorry, iedereen sterkte.....
heb even niet bij gelezen, sorry, iedereen sterkte.....
