Gezondheid
alle pijlers
Diabetesland
woensdag 13 juli 2011 om 20:17
Welkom in Diabetesland waar al je medediabeten 100 jaar gaan worden. Waar je je 'gewoon' 'eventjes' aan je dieet gaat houden :puke: om te voorkomen dat je diabetische voeten of vingers gaat krijgen. Waar retinopathie, falende nieren of zenuwpijnen niet voorkomen en waar ongelimiteerd geklaagd en gezeurd mag worden. Jaja, óók over al die infernisten en dvk's die het –niet gehinderd door daadwerkelijke diabeteservaring- beter weten dan de aloude diabeet zelf.
Dat land waar genoeg ruimte is voor cynisme, sarcasme en flauwe grappen. Dat land waar meegeleefd wordt, waar ervaringsverhalen uitgebreid verteld mogen worden en waar altijd een luisterend oor of een welgemeende knuffel voorhanden is. Waar je gelijkgestemde zielen in het 'diabetesdwars' vindt.
Dus wil je steun en knuffels of wil je 'gewoon' 'even' je verhaal kwijt, doe het dan hier. Iedereen is welkom, want hoe meer zielen hoe meer vreugd!
Dat land waar genoeg ruimte is voor cynisme, sarcasme en flauwe grappen. Dat land waar meegeleefd wordt, waar ervaringsverhalen uitgebreid verteld mogen worden en waar altijd een luisterend oor of een welgemeende knuffel voorhanden is. Waar je gelijkgestemde zielen in het 'diabetesdwars' vindt.
Dus wil je steun en knuffels of wil je 'gewoon' 'even' je verhaal kwijt, doe het dan hier. Iedereen is welkom, want hoe meer zielen hoe meer vreugd!
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
donderdag 23 augustus 2012 om 22:15
Setter, hoe gaat het nu? Ik weet maar al te goed hoe zo'n olifantspoot voelt. Alsof je been/enkel opgepompt wordt met een fietspomp tot-ie op het punt staat om te barsten. Gelukkig ging het vanmorgen beter, maar is dat nu nog zo?
Ik ben blij voor je dat het niet zo warm meer is, misschien scheelt dat ook.
Het schijnt weer een uiterst rumoerige VF rampenavond te zijn, de sterren zullen wel verkeerd staan.
Ik ben blij voor je dat het niet zo warm meer is, misschien scheelt dat ook.
Het schijnt weer een uiterst rumoerige VF rampenavond te zijn, de sterren zullen wel verkeerd staan.
donderdag 23 augustus 2012 om 22:31
quote:truffelmaffia schreef op 23 augustus 2012 @ 21:43:
Hoe - in hemelsnaam - hebben jullie je diabetes geaccepteerd/leren accepteren?
Je ziet in het berichtje boven jouw post het levende voorbeeld van hoe je denkt het geaccepteerd te hebben en dan 'poef' zit je in een dip zo groot als de grand canyon omdat......
Ik denk dat het gisteren nationale waarom heb ik godverdomme een te hoge/lage suiker zodat ik niet kan sporten terwijl ik er sodeju wel helemaal klaar voor zit op de sportschool dag was.
Ofzoiets.... Ik zat dus met een vette hyper en een fles water te wachten tot mijn suiker zou zakken. Samen met meneer T die nóg hoger zat. Mr. T had er minder last van dan ik, ik moest er 3x om huilen. Maar dat kan ook aan de pms liggen. Zou daar diehoge waarde ook vandaan zijn gekomen??? (ja stomme trut, dat is toch altijd zo!)
Ik was wel 1,4 kg afgevallen,.... Dat dan weer wel.
Om mijn hoge suiker, de naderende bloedgolf en mijn gewichtsverlies te vieren heb ik een stukje taart gegeten. Was niet zo heel lekker, doen we niet meer dus.
Lief, deze zijn voor jou XXXXX
Weet ook niet wat te zeggen....
ik herken het wel, heb vandaag ook wel 29 keer geschreeuwd tegen de kids, mezelf, de man, mensen op straat (ik in de auto hoor) omdat ik een kutlijf heb wat niet meewerkt, omdat ik van hypo naar hyper vlieg, me rot zweet en me vandaag wel 3 keer heb om moeten kleden vanwege de stank en zo kan ik nog wel ff lekker doorgaan.
Hoe - in hemelsnaam - hebben jullie je diabetes geaccepteerd/leren accepteren?
Je ziet in het berichtje boven jouw post het levende voorbeeld van hoe je denkt het geaccepteerd te hebben en dan 'poef' zit je in een dip zo groot als de grand canyon omdat......
Ik denk dat het gisteren nationale waarom heb ik godverdomme een te hoge/lage suiker zodat ik niet kan sporten terwijl ik er sodeju wel helemaal klaar voor zit op de sportschool dag was.
Ofzoiets.... Ik zat dus met een vette hyper en een fles water te wachten tot mijn suiker zou zakken. Samen met meneer T die nóg hoger zat. Mr. T had er minder last van dan ik, ik moest er 3x om huilen. Maar dat kan ook aan de pms liggen. Zou daar diehoge waarde ook vandaan zijn gekomen??? (ja stomme trut, dat is toch altijd zo!)
Ik was wel 1,4 kg afgevallen,.... Dat dan weer wel.
Om mijn hoge suiker, de naderende bloedgolf en mijn gewichtsverlies te vieren heb ik een stukje taart gegeten. Was niet zo heel lekker, doen we niet meer dus.
Lief, deze zijn voor jou XXXXX
Weet ook niet wat te zeggen....
ik herken het wel, heb vandaag ook wel 29 keer geschreeuwd tegen de kids, mezelf, de man, mensen op straat (ik in de auto hoor) omdat ik een kutlijf heb wat niet meewerkt, omdat ik van hypo naar hyper vlieg, me rot zweet en me vandaag wel 3 keer heb om moeten kleden vanwege de stank en zo kan ik nog wel ff lekker doorgaan.
donderdag 23 augustus 2012 om 22:41
Ris, we gaan lekker gelijk op he. Ik snap ook geen ene reet meer van mijn bloedsuikers. Doe je zo je best om goede bloedsuikers te hebben - sporten, overdag veel bewegen op je werk, nooit meer de lift, 100x buikspieren achter elkaar godverdegodver, gezond eten, regelmatig eten, gestopt met roken, blbablabla..... En dan stank voor dank want hoppaaaaaaaa weer een onverwachte bloedsuiker. Klote is het. Gewoon klote. Als ik het nou eens snapte... Maar ik snap het niet. Echt niet. Zit je dan met je 30 jaar ervaring. Heb ik lekker wat aan. Het wordt gewoon nooit weer wat.
Ik heb heel lang gezegd dat ik niet zou weten hoe ik zonder diabetes zou moeten. Dat ik waarschijnlijk in een crisis zou belanden. Maar ik betrap mezelf er de laatste tijd wel vaker op dat ik wou dat ik het niet had. Dat ik wou dat ik het weg kon toveren. Hup, mes erin, nieuwe alvleesklier, pillen slikken, en klaar. Lijkt me heerlijk.
Ik heb heel lang gezegd dat ik niet zou weten hoe ik zonder diabetes zou moeten. Dat ik waarschijnlijk in een crisis zou belanden. Maar ik betrap mezelf er de laatste tijd wel vaker op dat ik wou dat ik het niet had. Dat ik wou dat ik het weg kon toveren. Hup, mes erin, nieuwe alvleesklier, pillen slikken, en klaar. Lijkt me heerlijk.
donderdag 23 augustus 2012 om 22:46
Ris, jij ook . Maar ook voor die 1,4 kg Wil je die niet vergeten alsjeblieft, kanjer!! Ik vind het superknap van je.
TM, lees dit en eventueel het vorige topic eens rustig door. Je zult zien dat je heel veel ups en downs tegenkomt. En één terugkerend gegeven: er is er maar één die jou uiteindelijk weer bij je oren uit het moeras kan trekken, en dat ben je zelf. Je kunt erbij geholpen worden, en wij proberen elkaar zo goed mogelijk te helpen, maar je moet het zèlf doen. Heel veel sterkte .
TM, lees dit en eventueel het vorige topic eens rustig door. Je zult zien dat je heel veel ups en downs tegenkomt. En één terugkerend gegeven: er is er maar één die jou uiteindelijk weer bij je oren uit het moeras kan trekken, en dat ben je zelf. Je kunt erbij geholpen worden, en wij proberen elkaar zo goed mogelijk te helpen, maar je moet het zèlf doen. Heel veel sterkte .
vrijdag 24 augustus 2012 om 06:34
vrijdag 24 augustus 2012 om 07:36
Ik zit in een vergelijkbare situatie. Nooit ergens last van, geen hypo's en hypers en ik hoef niet te spuiten, ik slik. Wat slik jij trouwens en hoeveel?
Ik heb het ook heel lang genegeerd, want net doen of het er niet is, is tenslotte het makkelijkst. Tot ik erachter kwam dat ik me toch echt stukken beter voelde toen ik wel een berg gewicht kwijt was. Ik kon zomaar van de helft van m'n medicijnen af en ik voel me mentaal ook stukken beter.
Ik heb jouw andere topic even gelezen, en ik denk dat jij met nog veel andere problemen zit. Die diabetes is een onderdeel van het geheel. Tip voor je vraag daar over niet weten wanneer je vol zit: ik heb veel aan de 'Japanse regel': eten totdat je voor 80% vol zit. En aangezien dat ook heel moeilijk te bepalen is, volg ik de regel 'ik eet tot ik denk, ik zou best nog wat lusten, maar 't is wel genoeg geweest'. Het helpt echt!
Verder kan ik je alleen maar aanraden: lees in je andere topic heel goed wat nellaaa en lotte zeggen, vooral over angst voor verandering. Dat heeft mij er ook lang van weerhouden beter om te gaan met mijn diabetes, want ik was ook bang voor wat er zou gebeuren als er dingen zouden veranderen.
Jij en ik zijn voorlopig nog diabetische geluksvogels, vergeleken met veel van de schrijfsters hier. Maar ik ben me wel gaan realiseren dat dat zomaar afgelopen kan zijn, en dat ik dat wil voorkomen voor zover ik dat zelf kan.
Ik heb het ook heel lang genegeerd, want net doen of het er niet is, is tenslotte het makkelijkst. Tot ik erachter kwam dat ik me toch echt stukken beter voelde toen ik wel een berg gewicht kwijt was. Ik kon zomaar van de helft van m'n medicijnen af en ik voel me mentaal ook stukken beter.
Ik heb jouw andere topic even gelezen, en ik denk dat jij met nog veel andere problemen zit. Die diabetes is een onderdeel van het geheel. Tip voor je vraag daar over niet weten wanneer je vol zit: ik heb veel aan de 'Japanse regel': eten totdat je voor 80% vol zit. En aangezien dat ook heel moeilijk te bepalen is, volg ik de regel 'ik eet tot ik denk, ik zou best nog wat lusten, maar 't is wel genoeg geweest'. Het helpt echt!
Verder kan ik je alleen maar aanraden: lees in je andere topic heel goed wat nellaaa en lotte zeggen, vooral over angst voor verandering. Dat heeft mij er ook lang van weerhouden beter om te gaan met mijn diabetes, want ik was ook bang voor wat er zou gebeuren als er dingen zouden veranderen.
Jij en ik zijn voorlopig nog diabetische geluksvogels, vergeleken met veel van de schrijfsters hier. Maar ik ben me wel gaan realiseren dat dat zomaar afgelopen kan zijn, en dat ik dat wil voorkomen voor zover ik dat zelf kan.
vrijdag 24 augustus 2012 om 08:20
goeiemorgen mensu........ SRI hoeveel ben jij afgevallen? en hoeveel slikte je eerst en nu? ben heel benieuwd want zoals je weet ben ik ook erg met afvallen bezig om het t e proberen omlaag te krijgen (mn suikergehalte).
Ik lees hier over zweten...... ik heb me vd week ook een paar keer rot zit zweten, ik dacht dat het door de overgang kwam waar ik misschien in zit..... ik heb me twee dagen echt niet goed gevoelt. Erg last van hartoverslag, de vlgd ochtend ik zat te ontbijten en het zweet brak me uit, ik had het zweet op mn armen staan, heel bizar, ik ben normaal geen 'zweter'.
Hoe zit t met de mensen die kramp hadden? Setter heb jij het nog? ik heb het heel af en toe...
Ik denk dat ik ook nog tot de diabetes geluksvogels behoor, ik hoop dat het zo blijft. Ben me rot geschrokken dat ik dit heb.
Ik ben wel veel misselijk, ik denk vd pillen...... als ik iets ga eten overdag hoppa misselijk, vd week zelfs een paar x na mn avondeten hele avond misselijk geweest. Kan dat; dat je eerst geen bijwerkingen had en dan later misselijk wordt vd pillen?
Ik lees hier over zweten...... ik heb me vd week ook een paar keer rot zit zweten, ik dacht dat het door de overgang kwam waar ik misschien in zit..... ik heb me twee dagen echt niet goed gevoelt. Erg last van hartoverslag, de vlgd ochtend ik zat te ontbijten en het zweet brak me uit, ik had het zweet op mn armen staan, heel bizar, ik ben normaal geen 'zweter'.
Hoe zit t met de mensen die kramp hadden? Setter heb jij het nog? ik heb het heel af en toe...
Ik denk dat ik ook nog tot de diabetes geluksvogels behoor, ik hoop dat het zo blijft. Ben me rot geschrokken dat ik dit heb.
Ik ben wel veel misselijk, ik denk vd pillen...... als ik iets ga eten overdag hoppa misselijk, vd week zelfs een paar x na mn avondeten hele avond misselijk geweest. Kan dat; dat je eerst geen bijwerkingen had en dan later misselijk wordt vd pillen?
vrijdag 24 augustus 2012 om 08:54
vrijdag 24 augustus 2012 om 13:40
Sri, ik moet zomaar huilen om wat je schrijft.... Hormonen en omdat je zo eerlijk bent en lief ben je ook.
Zon, als ik jouw nick lees, schijnt de zon al weer wat.
TM ik heb verder niks van je gelezen, maar je ziet. Zelfs na 30 jaar db(lief) of 10 jaar (ik) kan het zomaar gebeuren dat je het helemaal niet geaccepteerd hebt. Ik heb regelmatig een baaldag waarop ik zou willen dat ik voor één dag, meer niet.... geen db meer had. Gewoon. Om weer te voelen hoe het is om normaal te zijn, zonder prikken, spuiten, infuussets, slangen die s nachts verstopt zijn etc etc.
Gelukkig worden we 100 en tegen die tijd, is er vást iets gevonden.
Lief, nog maar een dikke kus, daar zitten geen gluten en koolhydraten in
Zon, als ik jouw nick lees, schijnt de zon al weer wat.
TM ik heb verder niks van je gelezen, maar je ziet. Zelfs na 30 jaar db(lief) of 10 jaar (ik) kan het zomaar gebeuren dat je het helemaal niet geaccepteerd hebt. Ik heb regelmatig een baaldag waarop ik zou willen dat ik voor één dag, meer niet.... geen db meer had. Gewoon. Om weer te voelen hoe het is om normaal te zijn, zonder prikken, spuiten, infuussets, slangen die s nachts verstopt zijn etc etc.
Gelukkig worden we 100 en tegen die tijd, is er vást iets gevonden.
Lief, nog maar een dikke kus, daar zitten geen gluten en koolhydraten in
vrijdag 24 augustus 2012 om 17:16
Sri, dankjewel voor je lieve email. Je bent heel erg lief bezig naar iedereen hier en dus roep ik je uit tot diabetes-Engel Van De Maand.
Het gaat wel weer wat beter hoor. Meestal is zo'n bui van korte duur, hooguit 24 uur. Ben wel moe, dat helpt er ook wel aan mee. En ik weet dat het weer over gaat, dat ik weer helemaal in het gareel kom met die suikers en dat 'er dan best goed mee te leven is'. Maar nu even niet. Zullen ook wel naweeen van de vakantie zijn, toen heb ik natuurlijk heel onregelmatig geleefd en daardoor raak ik nou eenmaal een beetje ontregeld. En niet te vergeten, ik ben gestopt met roken en dat maakt me ten eerste best labiel, en ten tweede doet dat dan ook weer dingen met je bloedsuikers.
Nou ja. Gaat wel weer over.
Het gaat wel weer wat beter hoor. Meestal is zo'n bui van korte duur, hooguit 24 uur. Ben wel moe, dat helpt er ook wel aan mee. En ik weet dat het weer over gaat, dat ik weer helemaal in het gareel kom met die suikers en dat 'er dan best goed mee te leven is'. Maar nu even niet. Zullen ook wel naweeen van de vakantie zijn, toen heb ik natuurlijk heel onregelmatig geleefd en daardoor raak ik nou eenmaal een beetje ontregeld. En niet te vergeten, ik ben gestopt met roken en dat maakt me ten eerste best labiel, en ten tweede doet dat dan ook weer dingen met je bloedsuikers.
Nou ja. Gaat wel weer over.
vrijdag 24 augustus 2012 om 19:16
Teddeke!!
Lief, ik bloos door je complimenten maar hoef ik alsjeblieft geen wat-dan-ook-van-de-maand te zijn??? Ieieieks, ik wil dan altijd onder een stoeptegel kruipen!!
By the way, echtgenoot beschouwt mij op dit moment even als het Drama van de maand. Lang verhaal dat ik vast nog wel eens mail (want op zich best hilarisch) maar eerst even oplossen zometeen. Of morgenochtend, afhankelijk van de wederzijdse stemming . Do not worry, komt allemaal goed.
Lief, ik bloos door je complimenten maar hoef ik alsjeblieft geen wat-dan-ook-van-de-maand te zijn??? Ieieieks, ik wil dan altijd onder een stoeptegel kruipen!!
By the way, echtgenoot beschouwt mij op dit moment even als het Drama van de maand. Lang verhaal dat ik vast nog wel eens mail (want op zich best hilarisch) maar eerst even oplossen zometeen. Of morgenochtend, afhankelijk van de wederzijdse stemming . Do not worry, komt allemaal goed.
zaterdag 25 augustus 2012 om 01:36
Tjonge, kom ik hier 2 dagen niet, is hier een hele pagina volgeschreven
Lief: meissie meissie toch, wat een ellende sprak er uit jouw post. Blij dat het nu weer wat beter met je gaat
Ris: jij ook een hele dikke en een want ook jij had even heel erg last van jezelf, lees ik. Gaat het met jou nu ook weer wat beter dan?
Sri, ik ben het met Lief eens, je bent een dikke lieve schat, ongeacht wat je man van je vindt. Wat weet hij er nou van???
Jij bent mijn allerliefste forumzus hoor
Tja, TM, hoe accepteer je in hemelsnaam dat je diabetes hebt? Goeie vraag..... heeft bij mij ook járen geduurd. Ik wist al van jongs af aan dat ik het ooit zou krijgen, aangezien het bij ons echt een familie-iets is. Het was voor mij geen kwestie van 'als', maar van 'wanneer'. Vanaf mijn 8e werd ik al van tijd tot tijd getest, en elke keer hing ik tegen de bovengrens aan. Pas op mijn 30e ging ik over die grens heen, en inmiddels ben ik ruim 13 jaar verder. Pillen, spuiten en nu al 5 jaar -godzijdank- een pomp.
Ik heb moeten leren accepteren dat het iets is wat ik de rest van mijn leven zal hebben. Nooit eens een dag vrij van je diabetes, altijd op alles wat je in je mond stopt letten. Leren 'nee' te zeggen tegen alle zoete en vette ongezonde meuk die elke dag wel een keer voorbij komt. Leren aanvaarden dat er beperkingen zijn, zowel qua eten/drinken als lichamelijk.
Wat mij hielp is aanvaarden dat het nou eenmaal niet anders is dan het is. Ik heb geen keus. Relativeren hielp ook: het is geen kanker, ik ga er niet acuut aan dood. Ik hoef geen chemo, ik verlies mijn haar niet. Het is geen reuma, dan heb je elke dag pijn. Ik ben niet blind of doof, debiel of imbeciel, zwakbegaafd of anderszins mentaal beperkt, ik heb 'gelukkig alleen maar diabetes'. Het overkomt je, je vraagt er niet om, maar er zijn ergere dingen.
Daarmee bedoel ik niet dat je de diabetes moet bagatelliseren, maar er zullen altijd ergere dingen zijn. Ik heb morbide obesitas, maar er zullen altijd dikkere mensen zijn. Ik ben diabeet, maar er zullen altijd mensen zijn die iets mankeren wat heel zeldzaam is en waar geen therapie of medicijn voor is. Diabetes wordt maatschappelijk gezien redelijk geaccepteerd (of ben ik nu heel naief ), je hoeft je er niet voor te schamen of voor te verontschuldigen. Er zijn meerdere soorten medicijnen voor te krijgen, iedereen weet wel iemand die ook suikerziekte heeft, het is helaas een wereldepidemie aan het worden, dus je bent niet de enige die er last van heeft.
Het helpt mij om me dit van tijd tot tijd te realiseren, dat maakt de ziekte een beetje 'kleiner', als je begrijpt wat ik bedoel. Ik heb last van verscheidene diabetesgerelateerde kwalen, maar ik kies er elke dag opnieuw voor om vooral het mooie in het leven te zien. Ik kies ervoor om te genieten van wat ik wel kan en heb (bereikt), en dat is een bewuste keuze. Ik kies er aan de andere kant voor om de pijnlijke en vervelende dingen terzijde te leggen, er niet teveel gewicht aan te geven, want daardoor kunnen ze groter worden dan ze daadwerkelijk zijn, en mijn leven gaan beïnvloeden. Ik kies er liever voor om positief te zijn en grapjes te maken. Dat is nl. veeeeeel leuker
Lief: meissie meissie toch, wat een ellende sprak er uit jouw post. Blij dat het nu weer wat beter met je gaat
Ris: jij ook een hele dikke en een want ook jij had even heel erg last van jezelf, lees ik. Gaat het met jou nu ook weer wat beter dan?
Sri, ik ben het met Lief eens, je bent een dikke lieve schat, ongeacht wat je man van je vindt. Wat weet hij er nou van???
Jij bent mijn allerliefste forumzus hoor
Tja, TM, hoe accepteer je in hemelsnaam dat je diabetes hebt? Goeie vraag..... heeft bij mij ook járen geduurd. Ik wist al van jongs af aan dat ik het ooit zou krijgen, aangezien het bij ons echt een familie-iets is. Het was voor mij geen kwestie van 'als', maar van 'wanneer'. Vanaf mijn 8e werd ik al van tijd tot tijd getest, en elke keer hing ik tegen de bovengrens aan. Pas op mijn 30e ging ik over die grens heen, en inmiddels ben ik ruim 13 jaar verder. Pillen, spuiten en nu al 5 jaar -godzijdank- een pomp.
Ik heb moeten leren accepteren dat het iets is wat ik de rest van mijn leven zal hebben. Nooit eens een dag vrij van je diabetes, altijd op alles wat je in je mond stopt letten. Leren 'nee' te zeggen tegen alle zoete en vette ongezonde meuk die elke dag wel een keer voorbij komt. Leren aanvaarden dat er beperkingen zijn, zowel qua eten/drinken als lichamelijk.
Wat mij hielp is aanvaarden dat het nou eenmaal niet anders is dan het is. Ik heb geen keus. Relativeren hielp ook: het is geen kanker, ik ga er niet acuut aan dood. Ik hoef geen chemo, ik verlies mijn haar niet. Het is geen reuma, dan heb je elke dag pijn. Ik ben niet blind of doof, debiel of imbeciel, zwakbegaafd of anderszins mentaal beperkt, ik heb 'gelukkig alleen maar diabetes'. Het overkomt je, je vraagt er niet om, maar er zijn ergere dingen.
Daarmee bedoel ik niet dat je de diabetes moet bagatelliseren, maar er zullen altijd ergere dingen zijn. Ik heb morbide obesitas, maar er zullen altijd dikkere mensen zijn. Ik ben diabeet, maar er zullen altijd mensen zijn die iets mankeren wat heel zeldzaam is en waar geen therapie of medicijn voor is. Diabetes wordt maatschappelijk gezien redelijk geaccepteerd (of ben ik nu heel naief ), je hoeft je er niet voor te schamen of voor te verontschuldigen. Er zijn meerdere soorten medicijnen voor te krijgen, iedereen weet wel iemand die ook suikerziekte heeft, het is helaas een wereldepidemie aan het worden, dus je bent niet de enige die er last van heeft.
Het helpt mij om me dit van tijd tot tijd te realiseren, dat maakt de ziekte een beetje 'kleiner', als je begrijpt wat ik bedoel. Ik heb last van verscheidene diabetesgerelateerde kwalen, maar ik kies er elke dag opnieuw voor om vooral het mooie in het leven te zien. Ik kies ervoor om te genieten van wat ik wel kan en heb (bereikt), en dat is een bewuste keuze. Ik kies er aan de andere kant voor om de pijnlijke en vervelende dingen terzijde te leggen, er niet teveel gewicht aan te geven, want daardoor kunnen ze groter worden dan ze daadwerkelijk zijn, en mijn leven gaan beïnvloeden. Ik kies er liever voor om positief te zijn en grapjes te maken. Dat is nl. veeeeeel leuker
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
zaterdag 25 augustus 2012 om 10:17
Ik heb nog even dan, want ik weet het nu ruim een half jaar. Ik merk nog niks van de complicaties. Ik heb een probleem met het tot me door laten dringen van ergere complicaties, dwz: ik weet het wel, maar besef nog niet dat ik dat ook krijg als ik door blijf gaan met Macbezoek, wanneer ik naar de psych moet. Ik móet gewoon naar binnen voor een lekkere hamburger.
Zal ik daar ooit mee kunnen stoppen (er klaar voor zijn om mee te stoppen)?
Zal ik daar ooit mee kunnen stoppen (er klaar voor zijn om mee te stoppen)?
zaterdag 25 augustus 2012 om 13:15
And now for something completely different:
in het kader van 'opgewekt, vrolijk, positief en gezellig': ik ben vandaag jarig, en ik ga het niet vieren (doe ik al jaren niet meer). Toch krijg ik 3 mensen op visite (paps is er al), we gaan lekker gourmetten vanavond, en ik heb al 3 cadeautjes gekregen
Mijn vader kwam een uur geleden aanzetten met een cadeau èn een geldbedrag, en voor dat geldbedrag heb ik net online Chanel no. 19 Poudre besteld Die geur is vorig jaar uitgebracht en zou maar tijdelijk te koop zijn, maar ik heb hem gevonden op internet
Ik heb van paps ook nog zo'n keramische koekenpan gekregen (die wilde ik heel graag want mijn visjes bakken steeds aan in mijn oude koekenpan), en van mijn man een Pioneer autoradio met cd-speler en usb. Wat ben ik verwend hè?
in het kader van 'opgewekt, vrolijk, positief en gezellig': ik ben vandaag jarig, en ik ga het niet vieren (doe ik al jaren niet meer). Toch krijg ik 3 mensen op visite (paps is er al), we gaan lekker gourmetten vanavond, en ik heb al 3 cadeautjes gekregen
Mijn vader kwam een uur geleden aanzetten met een cadeau èn een geldbedrag, en voor dat geldbedrag heb ik net online Chanel no. 19 Poudre besteld Die geur is vorig jaar uitgebracht en zou maar tijdelijk te koop zijn, maar ik heb hem gevonden op internet
Ik heb van paps ook nog zo'n keramische koekenpan gekregen (die wilde ik heel graag want mijn visjes bakken steeds aan in mijn oude koekenpan), en van mijn man een Pioneer autoradio met cd-speler en usb. Wat ben ik verwend hè?
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
zaterdag 25 augustus 2012 om 13:16
quote:truffelmaffia schreef op 25 augustus 2012 @ 10:17:
Ik heb nog even dan, want ik weet het nu ruim een half jaar. Ik merk nog niks van de complicaties. Ik heb een probleem met het tot me door laten dringen van ergere complicaties, dwz: ik weet het wel, maar besef nog niet dat ik dat ook krijg als ik door blijf gaan met Macbezoek, wanneer ik naar de psych moet. Ik móet gewoon naar binnen voor een lekkere hamburger.
Zal ik daar ooit mee kunnen stoppen (er klaar voor zijn om mee te stoppen)?Dat is iets wat alleen jij weet. Stoppen is soms overrated. Iets niet doen is soms helemaal niet moeilijk, als je het maar hard genoeg wilt.....
Ik heb nog even dan, want ik weet het nu ruim een half jaar. Ik merk nog niks van de complicaties. Ik heb een probleem met het tot me door laten dringen van ergere complicaties, dwz: ik weet het wel, maar besef nog niet dat ik dat ook krijg als ik door blijf gaan met Macbezoek, wanneer ik naar de psych moet. Ik móet gewoon naar binnen voor een lekkere hamburger.
Zal ik daar ooit mee kunnen stoppen (er klaar voor zijn om mee te stoppen)?Dat is iets wat alleen jij weet. Stoppen is soms overrated. Iets niet doen is soms helemaal niet moeilijk, als je het maar hard genoeg wilt.....
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
zaterdag 25 augustus 2012 om 14:12
Setter!!! Van harte gefeliciteerd, lieve schat Zo, jij bent inderdaad verwend zeg, maar je verdient het dan ook volledig.
Lekker gourmetten met leuke mensen: dat noem jij niet vieren? Het lijkt mij de ideale manier. Stukken leuker dan een zaterdag met de boodschappen lopen stressen, ouwe tuinstoelen afspuiten anders kan de visite niet zitten en dan een kamer vol verplichte familie. Koffietaartdrankjehapjedaaaag!
Volgende keer doe ik het maar eens net als jij, goed plan.
Lieverd, heel veel plezier de rest van de dag en vanavond.
Lekker gourmetten met leuke mensen: dat noem jij niet vieren? Het lijkt mij de ideale manier. Stukken leuker dan een zaterdag met de boodschappen lopen stressen, ouwe tuinstoelen afspuiten anders kan de visite niet zitten en dan een kamer vol verplichte familie. Koffietaartdrankjehapjedaaaag!
Volgende keer doe ik het maar eens net als jij, goed plan.
Lieverd, heel veel plezier de rest van de dag en vanavond.
