Relaties
alle pijlers
Tja, en dat was het dan.... deel 2
dinsdag 31 januari 2012 om 14:51
Zullen we hier maar verder gaan met onze verhalen naar aanleiding van de post van allalone.
"Goedenavond,
Hier zit ik dan.... 44 jaar oud, een relatie van 25 jaar waarvan 22 jaar getrouwd achter de rug. Hij hield niet meer voldoende van mij..... Wel van zijn jongere collega waar hij nu is...
God, wat voel ik me alleen en wat een pijn.... En ja, ik weet het, zwaar debiel, maar ik hou nog steeds van hem...
Allalone...".
Hoop dat jullie het allemaal kunnen vinden, want ik kan die steun en schoppen onder mijn kont nog niet missen.
"Goedenavond,
Hier zit ik dan.... 44 jaar oud, een relatie van 25 jaar waarvan 22 jaar getrouwd achter de rug. Hij hield niet meer voldoende van mij..... Wel van zijn jongere collega waar hij nu is...
God, wat voel ik me alleen en wat een pijn.... En ja, ik weet het, zwaar debiel, maar ik hou nog steeds van hem...
Allalone...".
Hoop dat jullie het allemaal kunnen vinden, want ik kan die steun en schoppen onder mijn kont nog niet missen.
vrijdag 24 augustus 2012 om 11:46
Het is hier gestopt doordat hij depressief is..en daar valt gewoon niet mee samen te leven zolang hij er zelf niets aan wil doen.
Ik heb besloten dat ik het vandaag echt ga loslaten, ik lever de laatste spullen in, schrijf hem nog een soort van afscheidsbriefje en gooi hem van mn facebook. Ik ben er klaar mee, wil niet meer verdrietig zijn om iemand die niet eens meer kan vragen hoe het met me gaat.
Gisterenavond weer zo verdrietig geweest, was even de bekende stap terug.
Gelukkig een leuk en druk weekend voor de boeg. jullie ook??
Ik heb besloten dat ik het vandaag echt ga loslaten, ik lever de laatste spullen in, schrijf hem nog een soort van afscheidsbriefje en gooi hem van mn facebook. Ik ben er klaar mee, wil niet meer verdrietig zijn om iemand die niet eens meer kan vragen hoe het met me gaat.
Gisterenavond weer zo verdrietig geweest, was even de bekende stap terug.
Gelukkig een leuk en druk weekend voor de boeg. jullie ook??
vrijdag 24 augustus 2012 om 22:35
Problemo, geniet en zet al je zorgen voor even (liefst langer!) aan de kant!
Horen graag hoe het is geweest!
Ik had vandaag een behoorlijk emotionele dag. Ik ga het niet uitgebreid omschrijven maar ik blijf wel met wat vraagtekens achter. Jullie kennen het vast wel..dat je achteraf denkt; huh?
Moet er maar niet teveel over nadenken, maar lukt nog niet echt tot nu toe. Het is in ieder geval nu wel duidelijk wanneer het huis te koop wordt gezet; volgend jaar. En dat geeft dan wel wat rust, en blijdschap bij zoon; die is zo enorm blij dat we voorlopig hier blijven.
Omdat er nog veel geklust moet worden komt ex de komende tijd hierheen. Dubbel natuurlijk, maar het kan niet anders. Zal toch moeten gebeuren. Hopelijk kan ik ermee omgaan.
En...vandaag kreeg ik opeens na 7 jaar een mail van een ex! Hoe het met me gaat...en ik word eigenlijk best flauw van "al" die mannen die mijn aandacht zoeken. Kortom, raar dagje.
Horen graag hoe het is geweest!
Ik had vandaag een behoorlijk emotionele dag. Ik ga het niet uitgebreid omschrijven maar ik blijf wel met wat vraagtekens achter. Jullie kennen het vast wel..dat je achteraf denkt; huh?
Moet er maar niet teveel over nadenken, maar lukt nog niet echt tot nu toe. Het is in ieder geval nu wel duidelijk wanneer het huis te koop wordt gezet; volgend jaar. En dat geeft dan wel wat rust, en blijdschap bij zoon; die is zo enorm blij dat we voorlopig hier blijven.
Omdat er nog veel geklust moet worden komt ex de komende tijd hierheen. Dubbel natuurlijk, maar het kan niet anders. Zal toch moeten gebeuren. Hopelijk kan ik ermee omgaan.
En...vandaag kreeg ik opeens na 7 jaar een mail van een ex! Hoe het met me gaat...en ik word eigenlijk best flauw van "al" die mannen die mijn aandacht zoeken. Kortom, raar dagje.
zaterdag 25 augustus 2012 om 08:21
Julus, je bent populair bij de mannen..
heb je nog iets gehoord van de man waar je mee hebt gedate?
Hier gaat het goed, het gaat echt beter worden dames wbt gevoelens naar ex.
Ik ben nu een jaar verder en er zijn nog genoeg zaken die nog niet zijn zoals ze zouden moeten zijn maar als ik terug kijk naar een jaar geleden weet ik dat ik ven erg ver ben gekomen....
Ik kan weer genieten van mijn leven, en natuurlijk zit er zo af en toe een dag tussen waarop het minder gaat maar in het algemeen zie ik er de lol wel weer van in.
Ik zou niet eens meer terug kunnen naar mijn " vorige" leven...
Denk dat ik in dit jaar zoveel ben veranderd en zoveel heb geleerd dat ik daarin niet meer zou kunnen leven...
En dat is iets wat wat ik een jaar geleden niet voor mogelijk had gehouden..
heb je nog iets gehoord van de man waar je mee hebt gedate?Hier gaat het goed, het gaat echt beter worden dames wbt gevoelens naar ex.
Ik ben nu een jaar verder en er zijn nog genoeg zaken die nog niet zijn zoals ze zouden moeten zijn maar als ik terug kijk naar een jaar geleden weet ik dat ik ven erg ver ben gekomen....
Ik kan weer genieten van mijn leven, en natuurlijk zit er zo af en toe een dag tussen waarop het minder gaat maar in het algemeen zie ik er de lol wel weer van in.
Ik zou niet eens meer terug kunnen naar mijn " vorige" leven...
Denk dat ik in dit jaar zoveel ben veranderd en zoveel heb geleerd dat ik daarin niet meer zou kunnen leven...
En dat is iets wat wat ik een jaar geleden niet voor mogelijk had gehouden..
zaterdag 25 augustus 2012 om 08:40
* breekt heel even in *
Allalone, ik heb je eerste topic 'meegemaakt' en nu lees ik je laatste post. Wat geweldig om te lezen dat het zo goed gaat met je! En weet je, ik had niet anders verwacht. Vond je toen al heel sterk overkomen. Wat fijn dat je die kracht nu echt kan laten leven. Een nieuw leven, it is
Allalone, ik heb je eerste topic 'meegemaakt' en nu lees ik je laatste post. Wat geweldig om te lezen dat het zo goed gaat met je! En weet je, ik had niet anders verwacht. Vond je toen al heel sterk overkomen. Wat fijn dat je die kracht nu echt kan laten leven. Een nieuw leven, it is
zaterdag 25 augustus 2012 om 11:15
quote:allalone schreef op 25 augustus 2012 @ 08:21:
Julus, je bent populair bij de mannen.. heb je nog iets gehoord van de man waar je mee hebt gedate?
Hier gaat het goed, het gaat echt beter worden dames wbt gevoelens naar ex.
Ik ben nu een jaar verder en er zijn nog genoeg zaken die nog niet zijn zoals ze zouden moeten zijn maar als ik terug kijk naar een jaar geleden weet ik dat ik ven erg ver ben gekomen....
Ik kan weer genieten van mijn leven, en natuurlijk zit er zo af en toe een dag tussen waarop het minder gaat maar in het algemeen zie ik er de lol wel weer van in.
Ik zou niet eens meer terug kunnen naar mijn " vorige" leven...
Denk dat ik in dit jaar zoveel ben veranderd en zoveel heb geleerd dat ik daarin niet meer zou kunnen leven...
En dat is iets wat wat ik een jaar geleden niet voor mogelijk had gehouden..Allalone, wat fijn om dat te horen. Geeft ons weer hoop voor de toekomst.
Julus, je bent populair bij de mannen..
heb je nog iets gehoord van de man waar je mee hebt gedate?Hier gaat het goed, het gaat echt beter worden dames wbt gevoelens naar ex.
Ik ben nu een jaar verder en er zijn nog genoeg zaken die nog niet zijn zoals ze zouden moeten zijn maar als ik terug kijk naar een jaar geleden weet ik dat ik ven erg ver ben gekomen....
Ik kan weer genieten van mijn leven, en natuurlijk zit er zo af en toe een dag tussen waarop het minder gaat maar in het algemeen zie ik er de lol wel weer van in.
Ik zou niet eens meer terug kunnen naar mijn " vorige" leven...
Denk dat ik in dit jaar zoveel ben veranderd en zoveel heb geleerd dat ik daarin niet meer zou kunnen leven...
En dat is iets wat wat ik een jaar geleden niet voor mogelijk had gehouden..Allalone, wat fijn om dat te horen. Geeft ons weer hoop voor de toekomst.
zaterdag 25 augustus 2012 om 11:20
Welkom Knarl75. Wat een herkenbaar verhaal. Ik leef met je mee, zoals wij hier allemaal met elkaar meeleven.
Wat mijzelf betreft ben ik het beste af als ik niets van en over Het hoor, dus ik heb in mijn omgeving gevraagd om niets over zijn wel en wee te vertellen en ik heb ook alleen zakelijk contact met Het. Voor de rest is het een kwestie van doorbijten en de tijd nemen om verdriet en rouw te voelen. En dan weer plannen maken voor de toekomst Maar dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan, dat weet ik. Als je het gevoel hebt dat je er alleen niet uit komt, zoek dan professionele hulp.
Sterkte meid!
Wat mijzelf betreft ben ik het beste af als ik niets van en over Het hoor, dus ik heb in mijn omgeving gevraagd om niets over zijn wel en wee te vertellen en ik heb ook alleen zakelijk contact met Het. Voor de rest is het een kwestie van doorbijten en de tijd nemen om verdriet en rouw te voelen. En dan weer plannen maken voor de toekomst Maar dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan, dat weet ik. Als je het gevoel hebt dat je er alleen niet uit komt, zoek dan professionele hulp.
Sterkte meid!
zaterdag 25 augustus 2012 om 11:21
Allalone, wat een heerlijk nieuws! Je bent dus weer na een jaar helemaal boven Jan, dat heb je goed gedaan! Heb je het gevoel dat je nu eigenlijk beter af bent, na alle ellende?
Nee, heb niks meer gehoord van die date. Hij is compleet verdwenen en dat was even slikken, maar ik ken hem amper. Toch baal ik ervan dat ik na wikken en wegen in ben gegaan op zijn uitnodiging(en) en ik alsnog het deksel op mijn neus krijg. Wederom mij vergist in iemand, bah.
Nee, heb niks meer gehoord van die date. Hij is compleet verdwenen en dat was even slikken, maar ik ken hem amper. Toch baal ik ervan dat ik na wikken en wegen in ben gegaan op zijn uitnodiging(en) en ik alsnog het deksel op mijn neus krijg. Wederom mij vergist in iemand, bah.
zaterdag 25 augustus 2012 om 11:23
quote:Julus schreef op 25 augustus 2012 @ 11:21:
Allalone, wat een heerlijk nieuws! Je bent dus weer na een jaar helemaal boven Jan, dat heb je goed gedaan! Heb je het gevoel dat je nu eigenlijk beter af bent, na alle ellende?
Nee, heb niks meer gehoord van die date. Hij is compleet verdwenen en dat was even slikken, maar ik ken hem amper. Toch baal ik ervan dat ik na wikken en wegen in ben gegaan op zijn uitnodiging(en) en ik alsnog het deksel op mijn neus krijg. Wederom mij vergist in iemand, bah.Heb je zo af en toe ook niet het gevoel dat Murphy's Law hier van toepassing is? Telkens als je denkt dat het niet slechter kan, komt er toch weer iets bij. Misschien moeten we mannen maar een tijdje links laten liggen, haha.
Allalone, wat een heerlijk nieuws! Je bent dus weer na een jaar helemaal boven Jan, dat heb je goed gedaan! Heb je het gevoel dat je nu eigenlijk beter af bent, na alle ellende?
Nee, heb niks meer gehoord van die date. Hij is compleet verdwenen en dat was even slikken, maar ik ken hem amper. Toch baal ik ervan dat ik na wikken en wegen in ben gegaan op zijn uitnodiging(en) en ik alsnog het deksel op mijn neus krijg. Wederom mij vergist in iemand, bah.Heb je zo af en toe ook niet het gevoel dat Murphy's Law hier van toepassing is? Telkens als je denkt dat het niet slechter kan, komt er toch weer iets bij. Misschien moeten we mannen maar een tijdje links laten liggen, haha.
zaterdag 25 augustus 2012 om 11:32
Knarl, welkom op dit topic. Jouw hele verhaal is letterlijk mijn verhaal, zo bizar. Ik weet niet hoelang geleden het is dat je het hebt ontdekt, wil je daar iets over zeggen?
En hoelang waren jullie samen?
Maar ik herken dus alles; ik denk haast dat jij je nu afvraagt of jij hem die ruimte/vrijheid had moeten geven, omdat je het idee hebt dat je hem daarmee in de armen van die ander hebt gedreven..klopt dat? Ook het gemis van intimiteit, zeer herkenbaar. Ik heb er met veel mensen over gesproken, ook met ex natuurlijk. Als je jarenlang het gevoel hebt dat je partner je niet meer aantrekkelijk of interessant vindt, dan is het zeer verleidelijk om dit te willen krijgen van een ander. Door gebrek aan deze zaken, groei je enorm uit elkaar. Als je dan ook nog eens niet echt met elkaar praat, word je huisgenoten. Is dat bij jullie ook zo gegaan?
Ik denk -afgaande op je verhaal en mijn herkenning ervan- dat jouw man lang gevochten heeft aangaande het gemis van zaken. En wanneer er dan zich een mogelijkheid aandient (een ander), dan is het moeilijk om dat te weerstaan. Hij zal lange tijd een worsteling hebben gehad in zichzelf, want zal jou niet kwijt gewild hebben, maar als hij meer en meer naar die ander toegroeit, en jullie groeiden uit elkaar, dan is 1+1= 2. Dan kon hij voor zijn gevoel niet anders dan concluderen dat de ander beter past, voor nu.
Natuurlijk is het moeilijk om op puinhopen een relatie te onderhouden, maar hangt er ook vanaf of hij verliefd is, en hoe diep de gevoelens zitten. Hij heeft de tijd gehad om dat te onderzoeken, naast jullie relatie.
Neem van mij aan, dat jouw man jou nog niet kan loslaten. Ik herken dat ook. Jou willen zien, contact willen blijven houden. Hoe langer je uit elkaar bent, hoe meer de kans dat hij inziet wat hij werkelijk heeft gedaan. Nu nog niet, nu lijkt het nog het walhalla. Maar wanneer jij echt uit zijn leven bent en de consequenties zichtbaar worden...gaat hij nadenken. Die ander heeft ook nare trekjes, gewoonten, logischerwijs. Hij baseert zich op het spannende en het stiekeme, maar is dat realistisch? Dat zal moeten blijken.
Wonen ze al samen? Hier ging ex direct naar haar toe, ze wonen dus al meteen samen.
Laat je emoties de vrije loop, krop niks op. Dit is traumatisch en moet goed worden verwerkt. Dus huil, schreeuw, en vloek. En denk eerlijk na over jouw rol, en hoe jij de relatie ervaren hebt.
En hoelang waren jullie samen?
Maar ik herken dus alles; ik denk haast dat jij je nu afvraagt of jij hem die ruimte/vrijheid had moeten geven, omdat je het idee hebt dat je hem daarmee in de armen van die ander hebt gedreven..klopt dat? Ook het gemis van intimiteit, zeer herkenbaar. Ik heb er met veel mensen over gesproken, ook met ex natuurlijk. Als je jarenlang het gevoel hebt dat je partner je niet meer aantrekkelijk of interessant vindt, dan is het zeer verleidelijk om dit te willen krijgen van een ander. Door gebrek aan deze zaken, groei je enorm uit elkaar. Als je dan ook nog eens niet echt met elkaar praat, word je huisgenoten. Is dat bij jullie ook zo gegaan?
Ik denk -afgaande op je verhaal en mijn herkenning ervan- dat jouw man lang gevochten heeft aangaande het gemis van zaken. En wanneer er dan zich een mogelijkheid aandient (een ander), dan is het moeilijk om dat te weerstaan. Hij zal lange tijd een worsteling hebben gehad in zichzelf, want zal jou niet kwijt gewild hebben, maar als hij meer en meer naar die ander toegroeit, en jullie groeiden uit elkaar, dan is 1+1= 2. Dan kon hij voor zijn gevoel niet anders dan concluderen dat de ander beter past, voor nu.
Natuurlijk is het moeilijk om op puinhopen een relatie te onderhouden, maar hangt er ook vanaf of hij verliefd is, en hoe diep de gevoelens zitten. Hij heeft de tijd gehad om dat te onderzoeken, naast jullie relatie.
Neem van mij aan, dat jouw man jou nog niet kan loslaten. Ik herken dat ook. Jou willen zien, contact willen blijven houden. Hoe langer je uit elkaar bent, hoe meer de kans dat hij inziet wat hij werkelijk heeft gedaan. Nu nog niet, nu lijkt het nog het walhalla. Maar wanneer jij echt uit zijn leven bent en de consequenties zichtbaar worden...gaat hij nadenken. Die ander heeft ook nare trekjes, gewoonten, logischerwijs. Hij baseert zich op het spannende en het stiekeme, maar is dat realistisch? Dat zal moeten blijken.
Wonen ze al samen? Hier ging ex direct naar haar toe, ze wonen dus al meteen samen.
Laat je emoties de vrije loop, krop niks op. Dit is traumatisch en moet goed worden verwerkt. Dus huil, schreeuw, en vloek. En denk eerlijk na over jouw rol, en hoe jij de relatie ervaren hebt.
zaterdag 25 augustus 2012 om 11:33
quote:kunstje schreef op 25 augustus 2012 @ 11:23:
[...]
Heb je zo af en toe ook niet het gevoel dat Murphy's Law hier van toepassing is? Telkens als je denkt dat het niet slechter kan, komt er toch weer iets bij. Misschien moeten we mannen maar een tijdje links laten liggen, haha.Zeker! Het gaat ongevraagd en ongewild zo snel, maar ik kan al die emoties maar niet echt verwerken. Too much en ik vraag nergens om. Ja, ik blijf minimaal een jaar alleen, ben er klaar mee.
[...]
Heb je zo af en toe ook niet het gevoel dat Murphy's Law hier van toepassing is? Telkens als je denkt dat het niet slechter kan, komt er toch weer iets bij. Misschien moeten we mannen maar een tijdje links laten liggen, haha.Zeker! Het gaat ongevraagd en ongewild zo snel, maar ik kan al die emoties maar niet echt verwerken. Too much en ik vraag nergens om. Ja, ik blijf minimaal een jaar alleen, ben er klaar mee.
zaterdag 25 augustus 2012 om 12:16
Ho! Nee, ik ben niet weer helemaal boven Jan en dat kan ook niet denk ik. Ik heb wel een relatie van 25 jaar achter de rug en die verwerk en vergeet je niet zomaar in een jaartje tijd.
Het gaat een heel stuk beter, heb de ergste, de rauwste emoties verwerkt en kan er weer goed mee leven.
Of ik beter af ben zo? Ik denk wel dat ik nu andere keuzes maak, keuzes die ik in mijn relatie niet had gemaakt. Daaruit kunnen natuurlijk hele andere en leuke dingen uit voortkomen...
Ik heb het gevoel dat ik minder stil sta als destijds in mijn relatie, en dat kan natuurlijk ook niet anders..
Ik weet dat ik weer " uitkijk" naar het leven, hoe eng soms ook...
@gaia9 thanks
Julus, je hebt wel een leuke afspraak gehad, hebt er even van kunnen genieten. Toch ook wel prettig te ervaren dat je dat vermogen an alle ellende nog steeds hebt....
Knarl...sterkte...en blijf schrijven...hier kun je je verhaal kwijt...
Het gaat een heel stuk beter, heb de ergste, de rauwste emoties verwerkt en kan er weer goed mee leven.
Of ik beter af ben zo? Ik denk wel dat ik nu andere keuzes maak, keuzes die ik in mijn relatie niet had gemaakt. Daaruit kunnen natuurlijk hele andere en leuke dingen uit voortkomen...
Ik heb het gevoel dat ik minder stil sta als destijds in mijn relatie, en dat kan natuurlijk ook niet anders..
Ik weet dat ik weer " uitkijk" naar het leven, hoe eng soms ook...
@gaia9 thanks
Julus, je hebt wel een leuke afspraak gehad, hebt er even van kunnen genieten. Toch ook wel prettig te ervaren dat je dat vermogen an alle ellende nog steeds hebt....
Knarl...sterkte...en blijf schrijven...hier kun je je verhaal kwijt...
zaterdag 25 augustus 2012 om 12:44
Voor Knarl75 een knuffel , heb het verhaal gelezen van je, heel veel sterkte en ja het beste geen contact houden.
Hoe gaat het met de meiden allemaal hier? Ik heb de stomme fout gemaakt vanmorgen toch de telefoon aan te nemen, na een aantal dagen, en jahoor hij kan mij niet een relatie bieden, en dan spreken we over een latrelatie. Ik weet dat ie overspannend is, en het vleugje hoop dat ik had is nu weer weg. Hij wil zo graag vrienden blijven en me eens per week bellen, want hij denkt dat ik er over een paar weken wel overheen ben zeker. Kut, net nu het beter met me ging.
Ik vroeg hem nog waarom hij me soms 5 x per dag probeert te bellen, ik associeer dat dat hij me niet los kan laten, maar ja wat hebben we aan een kerel die niet eens weet wat ie wil.
Hoe gaat het met de meiden allemaal hier? Ik heb de stomme fout gemaakt vanmorgen toch de telefoon aan te nemen, na een aantal dagen, en jahoor hij kan mij niet een relatie bieden, en dan spreken we over een latrelatie. Ik weet dat ie overspannend is, en het vleugje hoop dat ik had is nu weer weg. Hij wil zo graag vrienden blijven en me eens per week bellen, want hij denkt dat ik er over een paar weken wel overheen ben zeker. Kut, net nu het beter met me ging.
Ik vroeg hem nog waarom hij me soms 5 x per dag probeert te bellen, ik associeer dat dat hij me niet los kan laten, maar ja wat hebben we aan een kerel die niet eens weet wat ie wil.
Wie zon brengt in het leven van anderen, kan de stralen niet weghouden van zichzelf.
zaterdag 25 augustus 2012 om 12:48
@Julus kan je dat aan dat je ex komt klussen? Lijkt me ook heel lastig. Alhoewel jullie nog een huis gezamenlijk hebben natuurlijk kan dat ook bijna niet anders.
O ik voel me weer zo klote, na dat gesprek met hem, hij is ook nog zo aardig en vind me een geweldige vrouw maar kan me op dit moment geen stabiele relatie geven, ik haat dit zo dat hij weer alle macht in handen lijkt te hebben grrrr.
O ik voel me weer zo klote, na dat gesprek met hem, hij is ook nog zo aardig en vind me een geweldige vrouw maar kan me op dit moment geen stabiele relatie geven, ik haat dit zo dat hij weer alle macht in handen lijkt te hebben grrrr.
Wie zon brengt in het leven van anderen, kan de stralen niet weghouden van zichzelf.
zaterdag 25 augustus 2012 om 13:22
Allalone, dat kan ook niet na een jaar, maar je ziet de zon wel weer schijnen en dat is een mooie stap. Denk eigenlijk dat het altijd wel ergens een wond zal blijven, gewoon vanwege de manier waarop dit is gegaan.
Nicci, niet zo hard zijn voor jezelf. Als je je leven hebt gedeeld met iemand, is het niet gek om toch nog dingen met elkaar te willen delen, zeker als nog niet duidelijk is hoe dingen verder gaan lopen. Natuurlijk hoop je ergens op, dat kennen we allemaal. Niemand wil dat het zo eindigt, of dat het uberhaupt eindigt. Maar als hij je niet kan bieden waar jij gelukkig van wordt, dan is het gewoon zelfpijniging. Waarom is latten geen optie eigenlijk? Ik zou niet anders willen, ook met ex zou ik niet meer willen samenwonen. Lijkt me ideaal, toch een relatie hebben maar geen verantwoordelijkheden en verplichtingen moeten hebben.
Het klussen moet inderdaad gebeuren en ik zal het zwaar krijgen. Hem hier hebben, maar puur zakelijk. Dat is een kwelling, maar wat doe ik eraan? En dan loopt hij telkens de deur uit, dat vind ik zo pijnlijk. Iemand moeten laten gaan waar je zo naar verlangt. Het ligt voor het grijpen, maar je mag er niks mee doen. Ik durf er niet over na te denken, ben ook bang voor die periode. En wil zo graag rust, maar dat kan dus niet. Hels dilemma is het. En hij zal het fijn vinden om normaal met elkaar om te gaan, maar hij heeft die gevoelens niet.
Nicci, niet zo hard zijn voor jezelf. Als je je leven hebt gedeeld met iemand, is het niet gek om toch nog dingen met elkaar te willen delen, zeker als nog niet duidelijk is hoe dingen verder gaan lopen. Natuurlijk hoop je ergens op, dat kennen we allemaal. Niemand wil dat het zo eindigt, of dat het uberhaupt eindigt. Maar als hij je niet kan bieden waar jij gelukkig van wordt, dan is het gewoon zelfpijniging. Waarom is latten geen optie eigenlijk? Ik zou niet anders willen, ook met ex zou ik niet meer willen samenwonen. Lijkt me ideaal, toch een relatie hebben maar geen verantwoordelijkheden en verplichtingen moeten hebben.
Het klussen moet inderdaad gebeuren en ik zal het zwaar krijgen. Hem hier hebben, maar puur zakelijk. Dat is een kwelling, maar wat doe ik eraan? En dan loopt hij telkens de deur uit, dat vind ik zo pijnlijk. Iemand moeten laten gaan waar je zo naar verlangt. Het ligt voor het grijpen, maar je mag er niks mee doen. Ik durf er niet over na te denken, ben ook bang voor die periode. En wil zo graag rust, maar dat kan dus niet. Hels dilemma is het. En hij zal het fijn vinden om normaal met elkaar om te gaan, maar hij heeft die gevoelens niet.
zaterdag 25 augustus 2012 om 13:25
En dan denk ik; wat zal zij ervan genieten dat ze hem nu heeft. Wetende hoe zwaar ik het heb, dat zou ze zelf ook amper aankunnen. Doet veel pijn, om te weten hoezeer zij geniet van haar overwinning, terwijl ik kapot ga van alles. Maar wat zal ik uiteindelijk overwinnen, ik ben ervan overtuigd. Karma en tijd doet wonderen en ik tel de dagen af. Er is mij al zoveel goeds overkomen in de afgelopen tijd, dat ik geloof dat het goed komt. Ik blijf geloven, ben een knokker en een winnaar, en dat pakt niemand, geen heks en geen ex van me af. I shall overcome!
zaterdag 25 augustus 2012 om 13:32
Ontzettend bedankt voor jullie steun meiden! Ik ben blij dat ik toch de stap heb gezet mijn verhaal hier te delen.
Het vreemdgaan heb ik eind vorig jaar ontdekt. Maar omdat hij blijkbaar al die tijd oneerlijk was en vanuit die oneerlijkheid steeds toezeggingen deed had ik ergens nog de hoop dat het goed zou komen. Een aantal maanden geleden ben ik er achter gekomen dat hij weer contact met haar heeft, en is het dus definitief. Het lijkt wel een rouwproces dat steeds aangewakkerd wordt.
Julus, ik denk dat hij er inderdaad heel lang voor gevochten heeft. Vanuit zijn kant is het een logisch proces geweest denk ik. Maar hij heeft het allemaal voor zichzelf gehouden en mij daarmee uiteindelijk voor een voldongen feit gesteld. Ik voel me dan ook compleet in de hoek gezet, alsof ik nooit een kans heb gehad. Ik heb hem inderdaad teveel ruimte gegeven, heb onze relatie als te vanzelfsprekend beschouwd. En dan ook nog eens allebei niet gewend om te praten..Ik vind het zo ontzettend vernederend om te horen dat er al jaren geen diepere gevoelens meer waren.
Ik weet niet of het besef wat hij heeft gedaan nog komt. Hij ging lange tijd gebukt onder een enorm schuldgevoel. Ook toen hij er voor gekozen had opnieuw contact met haar op te nemen. Hij heeft heel diep gezeten en was er dag en nacht mee bezig. Inmiddels heeft hij dit naast zich neer kunnen leggen. Ik denk dan ook dat hij alles, onze relatie en de manier waarop het geëindigd is, al verwerkt heeft en mij heeft losgelaten. Ik denk dat hij verliefd is, dat hij dit al die tijd ook is geweest maar niet aan zichzelf toe durfde te geven. Zij is het tegenovergestelde van mij, heel outgoing, heeft geen comfortzone. Zoals hij zei, ze staan op dezelfde manier in het leven. Voor zover ik weet wonen ze niet samen, maar volgens mij zit hij het hele weekend daar. Ik heb het wel gevraagd maar hij zei dat hij dat niet van plan is.
Soms heb ik het idee dat het vluchtgedrag is van hem, kiezen voor de makkelijkste weg. Dit is een patroon wat ik al jaren zie bij hem. Dat er weliswaar problemen waren binnen onze relatie, maar dat alles zo complex is geworden door zijn burnout (waardoor hij erg onzeker is geworden), het vreemdgaan en ook nog eens door mijn gezondheid dat hij heeft gekozen voor datgene wat voor nu goed voelt.
We hebben elkaar nu een aantal maanden niet gezien. Ik vind het zo'n vreemde tegenstelling dat hij al die tijd mij heeft kunnen voorliegen en dan nu het beste met me voor heeft en me graag wil zien. Is dat schuldgevoel, is dat toch verbondenheid?
Het vreemdgaan heb ik eind vorig jaar ontdekt. Maar omdat hij blijkbaar al die tijd oneerlijk was en vanuit die oneerlijkheid steeds toezeggingen deed had ik ergens nog de hoop dat het goed zou komen. Een aantal maanden geleden ben ik er achter gekomen dat hij weer contact met haar heeft, en is het dus definitief. Het lijkt wel een rouwproces dat steeds aangewakkerd wordt.
Julus, ik denk dat hij er inderdaad heel lang voor gevochten heeft. Vanuit zijn kant is het een logisch proces geweest denk ik. Maar hij heeft het allemaal voor zichzelf gehouden en mij daarmee uiteindelijk voor een voldongen feit gesteld. Ik voel me dan ook compleet in de hoek gezet, alsof ik nooit een kans heb gehad. Ik heb hem inderdaad teveel ruimte gegeven, heb onze relatie als te vanzelfsprekend beschouwd. En dan ook nog eens allebei niet gewend om te praten..Ik vind het zo ontzettend vernederend om te horen dat er al jaren geen diepere gevoelens meer waren.
Ik weet niet of het besef wat hij heeft gedaan nog komt. Hij ging lange tijd gebukt onder een enorm schuldgevoel. Ook toen hij er voor gekozen had opnieuw contact met haar op te nemen. Hij heeft heel diep gezeten en was er dag en nacht mee bezig. Inmiddels heeft hij dit naast zich neer kunnen leggen. Ik denk dan ook dat hij alles, onze relatie en de manier waarop het geëindigd is, al verwerkt heeft en mij heeft losgelaten. Ik denk dat hij verliefd is, dat hij dit al die tijd ook is geweest maar niet aan zichzelf toe durfde te geven. Zij is het tegenovergestelde van mij, heel outgoing, heeft geen comfortzone. Zoals hij zei, ze staan op dezelfde manier in het leven. Voor zover ik weet wonen ze niet samen, maar volgens mij zit hij het hele weekend daar. Ik heb het wel gevraagd maar hij zei dat hij dat niet van plan is.
Soms heb ik het idee dat het vluchtgedrag is van hem, kiezen voor de makkelijkste weg. Dit is een patroon wat ik al jaren zie bij hem. Dat er weliswaar problemen waren binnen onze relatie, maar dat alles zo complex is geworden door zijn burnout (waardoor hij erg onzeker is geworden), het vreemdgaan en ook nog eens door mijn gezondheid dat hij heeft gekozen voor datgene wat voor nu goed voelt.
We hebben elkaar nu een aantal maanden niet gezien. Ik vind het zo'n vreemde tegenstelling dat hij al die tijd mij heeft kunnen voorliegen en dan nu het beste met me voor heeft en me graag wil zien. Is dat schuldgevoel, is dat toch verbondenheid?
zaterdag 25 augustus 2012 om 13:44
Dat laatste...ik denk schuldgevoel. Wederom alom herkenning, precies hetzelfde heb ik meegemaakt en ik ben nu 3,5 maand verder sinds ik hem eruit heb gezet. Ook mijn ex doet vriendelijk en is af en toe bezorgd, maar ik denk echt alleen vanuit schuldgevoel. Als er verbondenheid zat, was je niet uit elkaar gegaan..dan had hij ervoor gekozen om ervoor te vechten.
Vluchtgedrag, dat heb ik hier al vaker benoemd. De onmacht of onkunde om niet om te kunnen gaan met complexe problemen. Natuurlijk is het dan gemakkelijk om met iets nieuws te beginnen, want daar is alles nog fijn en leuk. Uiteindelijk lopen ze ook daar weer tegen hetzelfde probleem op; het niet om kunnen gaan met conflicten en problemen.
En waarschijnlijk geldt ook voor jouw ex dat hij er niet meer voldoende basis in zag om er nog energie in te steken.
Dat je geen kans meer hebt gekregen, en volledig buiten spel bent gezet is een teken van gebrek aan respect. Ik snap volledig dat ex kiest voor eigen geluk en zich bij een ander fijner voelt, máár de manier waarop is respectloos. Ik wist heel lang van niks, de relatie liep niet lekker maar hij heeft niks meer geinvesteerd. Alles ging naar haar, ik kreeg de ellende. Je kunt niet in je eentje een relatie weer goed krijgen, maar als iemand ervoor kiest om volledige energie in een ander te stoppen is dat veelzeggend.
Ex heeft ervoor gekozen om te wachten totdat ik het niet meer trok, zo hoefde hij zelf geen beslissing te nemen. Heel liefdeloos, en pijnlijk. Want mijn pijn is daardoor erger. Had hij eerlijk geweest, dan was het anders. Als je liever bij een ander bent, prima. Maar zeg dat dan en doe niet net alsof we werken aan een toekomst. Terwijl hij al wist dat hij liever die toekomst met een ander had.
Ik kan veel dingen niet plaatsen, en ga het nooit weten. Hij uit zijn gevoelens niet, wij konden ook niet over gevoelens praten.
Onze exen willen het liefste dat wij ze vergeven, zodat ze optimaal kunnen genieten van hun geluk. Willen dat wij doorgaan, dat is het fijnste voor ze. En als het even kan willen ze ons niet helemaal kwijt, want het is wel vertrouwd. Maar ondertussen wel een relatie met een ander hebben...kortom, doorgaan zoals het was. Twee vrouwen die hen willen hebben, altijd eentje als reserve. Daar moet je voor waken, de keuze is duidelijk gemaakt.
Vluchtgedrag, dat heb ik hier al vaker benoemd. De onmacht of onkunde om niet om te kunnen gaan met complexe problemen. Natuurlijk is het dan gemakkelijk om met iets nieuws te beginnen, want daar is alles nog fijn en leuk. Uiteindelijk lopen ze ook daar weer tegen hetzelfde probleem op; het niet om kunnen gaan met conflicten en problemen.
En waarschijnlijk geldt ook voor jouw ex dat hij er niet meer voldoende basis in zag om er nog energie in te steken.
Dat je geen kans meer hebt gekregen, en volledig buiten spel bent gezet is een teken van gebrek aan respect. Ik snap volledig dat ex kiest voor eigen geluk en zich bij een ander fijner voelt, máár de manier waarop is respectloos. Ik wist heel lang van niks, de relatie liep niet lekker maar hij heeft niks meer geinvesteerd. Alles ging naar haar, ik kreeg de ellende. Je kunt niet in je eentje een relatie weer goed krijgen, maar als iemand ervoor kiest om volledige energie in een ander te stoppen is dat veelzeggend.
Ex heeft ervoor gekozen om te wachten totdat ik het niet meer trok, zo hoefde hij zelf geen beslissing te nemen. Heel liefdeloos, en pijnlijk. Want mijn pijn is daardoor erger. Had hij eerlijk geweest, dan was het anders. Als je liever bij een ander bent, prima. Maar zeg dat dan en doe niet net alsof we werken aan een toekomst. Terwijl hij al wist dat hij liever die toekomst met een ander had.
Ik kan veel dingen niet plaatsen, en ga het nooit weten. Hij uit zijn gevoelens niet, wij konden ook niet over gevoelens praten.
Onze exen willen het liefste dat wij ze vergeven, zodat ze optimaal kunnen genieten van hun geluk. Willen dat wij doorgaan, dat is het fijnste voor ze. En als het even kan willen ze ons niet helemaal kwijt, want het is wel vertrouwd. Maar ondertussen wel een relatie met een ander hebben...kortom, doorgaan zoals het was. Twee vrouwen die hen willen hebben, altijd eentje als reserve. Daar moet je voor waken, de keuze is duidelijk gemaakt.
zaterdag 25 augustus 2012 om 14:13
Jeetje Julus, jouw post komt wel even binnen. Aan de ene kant is de herkenning fijn, aan de andere kant is het ook confronterend. Omdat ik ergens toch nog altijd de hoop had nog een beetje speciaal voor hem te zijn, gewaardeerd door hem te worden als mens.
Ook hier herkenning wat het niet nemen van beslissingen betreft. Ook ik heb zelf de knopen doorgehakt, hij is met stille trom vertrokken en heeft geen enkele keer zijn verantwoording genomen. Heel frustrerend om dingen niet te kunnen plaatsen. Om nachten te liggen malen over de afgelopen jaren en de betekenis van dingen. Maar als hij wel met antwoorden zou komen zou je die dan nog geloven? Heb jij het idee dat jouw ex zijn geluk nu heeft gevonden en helemaal zeker is van zijn zaak?
Ook hier herkenning wat het niet nemen van beslissingen betreft. Ook ik heb zelf de knopen doorgehakt, hij is met stille trom vertrokken en heeft geen enkele keer zijn verantwoording genomen. Heel frustrerend om dingen niet te kunnen plaatsen. Om nachten te liggen malen over de afgelopen jaren en de betekenis van dingen. Maar als hij wel met antwoorden zou komen zou je die dan nog geloven? Heb jij het idee dat jouw ex zijn geluk nu heeft gevonden en helemaal zeker is van zijn zaak?
zaterdag 25 augustus 2012 om 14:17
quote:[message=12765835,noline]Julus schreef op 25
Ik kan veel dingen niet plaatsen, en ga het nooit weten. Hij uit zijn gevoelens niet, wij konden ook niet over gevoelens praten.
Onze exen willen het liefste dat wij ze vergeven, zodat ze optimaal kunnen genieten van hun geluk. Willen dat wij doorgaan, dat is het fijnste voor ze. En als het even kan willen ze ons niet helemaal kwijt, want het is wel vertrouwd. Maar ondertussen wel een relatie met een ander hebben...kortom, doorgaan zoals het was. Twee vrouwen die hen willen hebben, altijd eentje als reserve. Daar moet je voor waken, de keuze is duidelijk gemaakt.
Laat ze genieten van hun geluk, ik gun het mijn ex, en dat meen ik, ik hoop oprecht dat hij gelukkig is...
Veel dingen zal je nooit kunnen plaatsen en ook niet kunnen begrijpen maar ik heb geleerd van iemand dat los te laten...
Je hebt er niks aan, het veranderd niet.
Het is zo belangrijk los te laten, afstand te nemen...zolang je dat niet doet kom je niet verder...en ja...dat is toevallig wel een heel lastig stukje...ik weet het...maar het kan en gaat je uiteindelijk ook lukken!
Ik kan veel dingen niet plaatsen, en ga het nooit weten. Hij uit zijn gevoelens niet, wij konden ook niet over gevoelens praten.
Onze exen willen het liefste dat wij ze vergeven, zodat ze optimaal kunnen genieten van hun geluk. Willen dat wij doorgaan, dat is het fijnste voor ze. En als het even kan willen ze ons niet helemaal kwijt, want het is wel vertrouwd. Maar ondertussen wel een relatie met een ander hebben...kortom, doorgaan zoals het was. Twee vrouwen die hen willen hebben, altijd eentje als reserve. Daar moet je voor waken, de keuze is duidelijk gemaakt.
Laat ze genieten van hun geluk, ik gun het mijn ex, en dat meen ik, ik hoop oprecht dat hij gelukkig is...
Veel dingen zal je nooit kunnen plaatsen en ook niet kunnen begrijpen maar ik heb geleerd van iemand dat los te laten...
Je hebt er niks aan, het veranderd niet.
Het is zo belangrijk los te laten, afstand te nemen...zolang je dat niet doet kom je niet verder...en ja...dat is toevallig wel een heel lastig stukje...ik weet het...maar het kan en gaat je uiteindelijk ook lukken!
