Gezondheid
alle pijlers
cvs/me
maandag 24 september 2012 om 20:00
quote:lilyrose2012 schreef op 24 september 2012 @ 19:18:
Herkennen jullie t gevoel alsof de regulatie systemen in je hoofd op error staan. Voel me bv nooit meer echt happy of fijn.. Beetje flatline
Ja, dat hoort erbij. Ik herken het, hoewel er nu periodes zijn dat ik me wel happy voel en het idee heb dat ik de wereld aankan .
ME verandert ook de biochemie in de hersenen. Eigenlijk is het wel logisch dat als zo'n beetje alles in je lichaam uit balans is, ook de stofwisseling in je hersenen verandert.
Herkennen jullie t gevoel alsof de regulatie systemen in je hoofd op error staan. Voel me bv nooit meer echt happy of fijn.. Beetje flatline
Ja, dat hoort erbij. Ik herken het, hoewel er nu periodes zijn dat ik me wel happy voel en het idee heb dat ik de wereld aankan .
ME verandert ook de biochemie in de hersenen. Eigenlijk is het wel logisch dat als zo'n beetje alles in je lichaam uit balans is, ook de stofwisseling in je hersenen verandert.
maandag 24 september 2012 om 20:15
quote:pink11 schreef op 24 september 2012 @ 20:00:
[...]
Ja, dat hoort erbij. Ik herken het, hoewel er nu periodes zijn dat ik me wel happy voel en het idee heb dat ik de wereld aankan .
ME verandert ook de biochemie in de hersenen. Eigenlijk is het wel logisch dat als zo'n beetje alles in je lichaam uit balans is, ook de stofwisseling in je hersenen verandert.
Hoort er idd bij. Soms net zo veranderlijk als het weer
Pink, geweldige ava trouwens!
[...]
Ja, dat hoort erbij. Ik herken het, hoewel er nu periodes zijn dat ik me wel happy voel en het idee heb dat ik de wereld aankan .
ME verandert ook de biochemie in de hersenen. Eigenlijk is het wel logisch dat als zo'n beetje alles in je lichaam uit balans is, ook de stofwisseling in je hersenen verandert.
Hoort er idd bij. Soms net zo veranderlijk als het weer
Pink, geweldige ava trouwens!
dinsdag 25 september 2012 om 13:02
Mijn verhaal is dat ik al jaren bij verschillende dokters kom omdat ik zoo moe ben, en sinds m'n zwangerschap is het helemaal erg geworden. Ze dachten aan een post natale depressie omdat ok echt niks mee kon. Maar ik ben niet depressief of wat dan ook. Ben gewoon moe en op! Bloed testen zijn goed, soms iets afwijkend maar dan blijkt het weer niks te zijn. Ik werk nu 9 uur per week en dien op te bouwen maar kan dit al amper aan.
dinsdag 25 september 2012 om 13:24
quote:lilyrose2012 schreef op 25 september 2012 @ 11:29:
Hoe ziet jullie dag er ongeveer uit op een goede en slecht?
als ik een goede dag heb word ik meestal op tijd wakker (9/10 uur) kan ik mezelf meteen aankleden, en belangrijk, dan heb ik op zo'n dag ook honger. dus dan ontbijt ik, kopje koffie, half uurtje lopen met de honden en dan maak ik gebruik van de gelegenheid om dingen in het huis te doen waar ik normaal niet aantoe kom of ik ga weer een een uurtje fitnessen.
Slechte dag word ik moeilijk wakker, laat ook. dan voelt het net alsof m'n hoofd ook de rest van de dag niet wakker gaat worden. mestal keelojn, weinig kracht in mijn handen. Dus vaak sneuvelen er een paar glazen en borden op zo'n dag. ik ga wel drie keer eenkleine 10 minuten nar buiten maar verder doe ik weinig. ik eet alleen als iemand anders zegt dat het moet.
nu hang ik er zo'n beetje tussen in, komt door het weer denk ik. En jij? kom je echt niet verder dan de bank? Dat vind ik wel sne voor je dan
Hoe ziet jullie dag er ongeveer uit op een goede en slecht?
als ik een goede dag heb word ik meestal op tijd wakker (9/10 uur) kan ik mezelf meteen aankleden, en belangrijk, dan heb ik op zo'n dag ook honger. dus dan ontbijt ik, kopje koffie, half uurtje lopen met de honden en dan maak ik gebruik van de gelegenheid om dingen in het huis te doen waar ik normaal niet aantoe kom of ik ga weer een een uurtje fitnessen.
Slechte dag word ik moeilijk wakker, laat ook. dan voelt het net alsof m'n hoofd ook de rest van de dag niet wakker gaat worden. mestal keelojn, weinig kracht in mijn handen. Dus vaak sneuvelen er een paar glazen en borden op zo'n dag. ik ga wel drie keer eenkleine 10 minuten nar buiten maar verder doe ik weinig. ik eet alleen als iemand anders zegt dat het moet.
nu hang ik er zo'n beetje tussen in, komt door het weer denk ik. En jij? kom je echt niet verder dan de bank? Dat vind ik wel sne voor je dan
dinsdag 25 september 2012 om 13:28
quote:Weekend schreef op 25 september 2012 @ 13:02:
Mijn verhaal is dat ik al jaren bij verschillende dokters kom omdat ik zoo moe ben, en sinds m'n zwangerschap is het helemaal erg geworden. Ze dachten aan een post natale depressie omdat ok echt niks mee kon. Maar ik ben niet depressief of wat dan ook. Ben gewoon moe en op! Bloed testen zijn goed, soms iets afwijkend maar dan blijkt het weer niks te zijn. Ik werk nu 9 uur per week en dien op te bouwen maar kan dit al amper aan.
Dag Weekend (leuke nick )
Wat zonde dat je je zo voelt en dat ze niks kunnen vinden. ik zag op de site van lelystad dat ze een beetje uitleggen wat voor tests, longfunctie zag ik voorbij komen geloof ik.
ik hoop voor je dat ze iets vinden. of niet natuurlijk, en dat het over gaat.
Mijn verhaal is dat ik al jaren bij verschillende dokters kom omdat ik zoo moe ben, en sinds m'n zwangerschap is het helemaal erg geworden. Ze dachten aan een post natale depressie omdat ok echt niks mee kon. Maar ik ben niet depressief of wat dan ook. Ben gewoon moe en op! Bloed testen zijn goed, soms iets afwijkend maar dan blijkt het weer niks te zijn. Ik werk nu 9 uur per week en dien op te bouwen maar kan dit al amper aan.
Dag Weekend (leuke nick )
Wat zonde dat je je zo voelt en dat ze niks kunnen vinden. ik zag op de site van lelystad dat ze een beetje uitleggen wat voor tests, longfunctie zag ik voorbij komen geloof ik.
ik hoop voor je dat ze iets vinden. of niet natuurlijk, en dat het over gaat.
dinsdag 25 september 2012 om 13:32
Ja idd dat hoop ik ook, maar heb er zo lang last van dat die hoop een beetje weg is, ben zo vaak onderzocht, elke keer is het allemaal goed, maar voel me niet zo. Het beperkt m'n leven gewoon erg. Op m'n werk hou ik het af en toe niet meer vol en moet ik echt een week ziek melden anders is het einde zoek.
dinsdag 25 september 2012 om 14:00
quote:Weekend schreef op 25 september 2012 @ 13:32:
Ja idd dat hoop ik ook, maar heb er zo lang last van dat die hoop een beetje weg is, ben zo vaak onderzocht, elke keer is het allemaal goed, maar voel me niet zo. Het beperkt m'n leven gewoon erg. Op m'n werk hou ik het af en toe niet meer vol en moet ik echt een week ziek melden anders is het einde zoek.
Zorg je wel goed voor jezelf? Gezond eten, ontspannen enz.? Minder werken zal niet kunnen, anders had je het vast gedaan. Pas je wel op dat je jezelf niet overbelast? dan ben je zo nog verder van huis.
Ik ben me ervan bewust dat ik overbezorgd of whatnot overkom, maar ik weet hoeveel last ik er zelf van heb
Ja idd dat hoop ik ook, maar heb er zo lang last van dat die hoop een beetje weg is, ben zo vaak onderzocht, elke keer is het allemaal goed, maar voel me niet zo. Het beperkt m'n leven gewoon erg. Op m'n werk hou ik het af en toe niet meer vol en moet ik echt een week ziek melden anders is het einde zoek.
Zorg je wel goed voor jezelf? Gezond eten, ontspannen enz.? Minder werken zal niet kunnen, anders had je het vast gedaan. Pas je wel op dat je jezelf niet overbelast? dan ben je zo nog verder van huis.
Ik ben me ervan bewust dat ik overbezorgd of whatnot overkom, maar ik weet hoeveel last ik er zelf van heb
dinsdag 25 september 2012 om 14:59
Ik meld me ook.
Na een keelontsteking die verwaarloosd was en uitmondde in een virusinfectie, is de ellende ontstaan. 25 jaar geleden begon "het feest".
Toen werd het nog minder serieus genomen dan nu, wat een drama.
Ik ben er een jaar voor 50% afgekeurd geweest, maar uiteindelijk ben ik de WAO uitgegooid. Zoals zovelen met deze aandoening.
Nu, 25 jaar later, werk ik 4 dagen. Het valt me met perioden erg zwaar. De uitgeputheid, de hele dag het gevoel hebben dat er een olifant bovenop je zit, de hersenen die door vermoeidheid niet meer meedoen. De depressies die voortvloeien uit het langdurig moe zijn.
De pijn in spieren en gewrichten, etc.
Ik heb hele goede perioden waarin ik normaal functioneer, maar ook hele slechte. Zoals nu.
Als ik je een tip mag geven (baat het niet, schaadt het niet)
Experimenteer ook eens met voedsel.
Ik wilde er nooit aan, maar ik heb baat bij het veranderen van mijn eetpatroon.
Door de CVS/ME kan iemand zo ontregeld raken en het afweersysteem zo raar reageren, dat je bijv. bevattelijk bent voor een Candida infectie in de darmen. Tevens kun je een voedsel intolerantie ontwikkelen. Je lichaam herkent voedingsstoffen niet meer en ziet het als een gif. Je afweersysteem stuurt daar leukocyten op af (witte bloedcellen) om het aan te vallen. Tevens gaat je lichaam meer witte bloedcellen aanmaken om de voortdurende stroom "gif" aan te vallen.
Dit alles zorgt voor extra malaise in je lichaam.
Lees dit maar eens:
CVS/ME Imuunsysteem
Ik hou enorm van melk, kaas, zuivel in het algemeen.
Laat ik daar nou niet meer tegen kunnen......Ik heb alle koemelk producten vervangen door andere lekkere producten, eet geen frituurzooi meer, vrijwel geen suiker, geen varkensvlees, en ik voel me erg opknappen.
De allergie die ik aan mijn handen heb, ook al 25 jaar inmiddels, is bijna verdwenen. (huid) allergieën komen ook vaak voor bij cvs/me.
Wat ik bedoel te zeggen is: probeer wat uit.
Ik ben bij een bio-resonantietherapeut geweest, en heb daar erg veel baat bij gehad.
En echt, ik ben niet zo zweverig en had de nodige bedenkingen, maar ik ben er echt van opgeknapt. De dieettips heb ik ook van hem, en ik knap erg op.
Niemand zal je echt op weg helpen met deze aandoening, je moet vaak zelf je weg zoeken. De reguliere geneeskunde helpt je niet verder, omdat ze vaak niks kunnen vinden. Bij mij zien ze wel een enorm aantal witte bloedcellen, maar alles is getest. Van leukemie tot reuma, van sarcoidose tot algemene infecties.
Zelfs AIDS en kanker zijn voorbij gekomen in de tests, maar noppes, nada. (gelukkig)
En daarna zijn ze klaar met je. Je moet ermee leren leven, zeggen ze.
Vandaar dat ik zelf maar ben klooien.
Na een keelontsteking die verwaarloosd was en uitmondde in een virusinfectie, is de ellende ontstaan. 25 jaar geleden begon "het feest".
Toen werd het nog minder serieus genomen dan nu, wat een drama.
Ik ben er een jaar voor 50% afgekeurd geweest, maar uiteindelijk ben ik de WAO uitgegooid. Zoals zovelen met deze aandoening.
Nu, 25 jaar later, werk ik 4 dagen. Het valt me met perioden erg zwaar. De uitgeputheid, de hele dag het gevoel hebben dat er een olifant bovenop je zit, de hersenen die door vermoeidheid niet meer meedoen. De depressies die voortvloeien uit het langdurig moe zijn.
De pijn in spieren en gewrichten, etc.
Ik heb hele goede perioden waarin ik normaal functioneer, maar ook hele slechte. Zoals nu.
Als ik je een tip mag geven (baat het niet, schaadt het niet)
Experimenteer ook eens met voedsel.
Ik wilde er nooit aan, maar ik heb baat bij het veranderen van mijn eetpatroon.
Door de CVS/ME kan iemand zo ontregeld raken en het afweersysteem zo raar reageren, dat je bijv. bevattelijk bent voor een Candida infectie in de darmen. Tevens kun je een voedsel intolerantie ontwikkelen. Je lichaam herkent voedingsstoffen niet meer en ziet het als een gif. Je afweersysteem stuurt daar leukocyten op af (witte bloedcellen) om het aan te vallen. Tevens gaat je lichaam meer witte bloedcellen aanmaken om de voortdurende stroom "gif" aan te vallen.
Dit alles zorgt voor extra malaise in je lichaam.
Lees dit maar eens:
CVS/ME Imuunsysteem
Ik hou enorm van melk, kaas, zuivel in het algemeen.
Laat ik daar nou niet meer tegen kunnen......Ik heb alle koemelk producten vervangen door andere lekkere producten, eet geen frituurzooi meer, vrijwel geen suiker, geen varkensvlees, en ik voel me erg opknappen.
De allergie die ik aan mijn handen heb, ook al 25 jaar inmiddels, is bijna verdwenen. (huid) allergieën komen ook vaak voor bij cvs/me.
Wat ik bedoel te zeggen is: probeer wat uit.
Ik ben bij een bio-resonantietherapeut geweest, en heb daar erg veel baat bij gehad.
En echt, ik ben niet zo zweverig en had de nodige bedenkingen, maar ik ben er echt van opgeknapt. De dieettips heb ik ook van hem, en ik knap erg op.
Niemand zal je echt op weg helpen met deze aandoening, je moet vaak zelf je weg zoeken. De reguliere geneeskunde helpt je niet verder, omdat ze vaak niks kunnen vinden. Bij mij zien ze wel een enorm aantal witte bloedcellen, maar alles is getest. Van leukemie tot reuma, van sarcoidose tot algemene infecties.
Zelfs AIDS en kanker zijn voorbij gekomen in de tests, maar noppes, nada. (gelukkig)
En daarna zijn ze klaar met je. Je moet ermee leren leven, zeggen ze.
Vandaar dat ik zelf maar ben klooien.
dinsdag 25 september 2012 om 18:30
quote:lilyrose2012 schreef op 25 september 2012 @ 14:33:
Ik werk nu helemaal niet meer trek t niet maar soms denk ik dan komt t niet juist doordat ik te weinig doe.. Blijf dus oorzaken zoeken ipv accepteren.. Ben er nu 2 banen dooe kwijtgeraakt omdat ik t niet trok.. :(Misschien wel. Maar je zou het moeten kunnen opbouwen, dan zou je veel meer aankunnen dan je zelf denkt.
Ik werk nu helemaal niet meer trek t niet maar soms denk ik dan komt t niet juist doordat ik te weinig doe.. Blijf dus oorzaken zoeken ipv accepteren.. Ben er nu 2 banen dooe kwijtgeraakt omdat ik t niet trok.. :(Misschien wel. Maar je zou het moeten kunnen opbouwen, dan zou je veel meer aankunnen dan je zelf denkt.
