Actueel
alle pijlers
Tim ribberink: wat verdrietig
maandag 5 november 2012 om 12:06
dinsdag 6 november 2012 om 11:46
Mijn oudste broer was iemand die zich nogal op de kop liet zitten dat ging zover dat hij toen hij op de LTS zat zijn hele rug vol blauwe plekken had en mijn jongste broer dat toevallig zag toen hij onder de douche vandaan kwam.
Nou is mijn jongste broer voor de duivel nog niet bang en heeft dus dat joch wat dat geflikt had de volgende dag het hele schoolplein over geschopt..
Het pesten was daarna afgelopen..
Nou is mijn jongste broer voor de duivel nog niet bang en heeft dus dat joch wat dat geflikt had de volgende dag het hele schoolplein over geschopt..
Het pesten was daarna afgelopen..
dinsdag 6 november 2012 om 11:50
quote:dubiootje schreef op 06 november 2012 @ 11:00:
Hoe doen jullie dat? Hoe kun je als ouders zorgen dat je kind een positieve rol speelt op school wat pesten betreft (dus niet pesten, ingrijpen als je gepest wordt, ingrijpen als een ander kind gepest wordt)?
Goeie vraag, daar worstel ik weer eens wat mee. Ik had gisteren een gesprek met mijn jongste dochter (brugklas) hierover, nav dit nieuws. Zij vertelde absoluut niet mee te doen met pesten (dat geloof ik ook), maar ook niet op durft te treden als ze ziet dat iemand anders gepest wordt, uit angst het volgende slachtoffer te zijn. Zo wordt een meisje uit haar klas momenteel best erg gepest en daar durft ze niets van te zeggen. Maar als ze ziet dat het gepeste meisje in de kantine bv alleen zit, dan gaat ze wel met haar vriendinnen bij dat meisje zitten zodat ze zich niet alleen voelt.
Ik heb haar uiteraard verteld dat het pas echt stoer is als je op durft te treden tegen pesters. Dat je het ook tegen iemand op school kunt vertellen, wat je ziet, zodat er iets aan gedaan kan worden. Haar antwoord: iets zeggen helpt niet, het slachtoffer wordt dan alleen maar harder gepakt de volgende keer. Daar was ze heel stellig in.
Is dat zo? Wordt een slachtoffer harder gepakt als leraren de pestkoppen aanpakken? En wat zou dan WEL helpen?
Hoe doen jullie dat? Hoe kun je als ouders zorgen dat je kind een positieve rol speelt op school wat pesten betreft (dus niet pesten, ingrijpen als je gepest wordt, ingrijpen als een ander kind gepest wordt)?
Goeie vraag, daar worstel ik weer eens wat mee. Ik had gisteren een gesprek met mijn jongste dochter (brugklas) hierover, nav dit nieuws. Zij vertelde absoluut niet mee te doen met pesten (dat geloof ik ook), maar ook niet op durft te treden als ze ziet dat iemand anders gepest wordt, uit angst het volgende slachtoffer te zijn. Zo wordt een meisje uit haar klas momenteel best erg gepest en daar durft ze niets van te zeggen. Maar als ze ziet dat het gepeste meisje in de kantine bv alleen zit, dan gaat ze wel met haar vriendinnen bij dat meisje zitten zodat ze zich niet alleen voelt.
Ik heb haar uiteraard verteld dat het pas echt stoer is als je op durft te treden tegen pesters. Dat je het ook tegen iemand op school kunt vertellen, wat je ziet, zodat er iets aan gedaan kan worden. Haar antwoord: iets zeggen helpt niet, het slachtoffer wordt dan alleen maar harder gepakt de volgende keer. Daar was ze heel stellig in.
Is dat zo? Wordt een slachtoffer harder gepakt als leraren de pestkoppen aanpakken? En wat zou dan WEL helpen?
dinsdag 6 november 2012 om 11:54
quote:missinnuenda schreef op 06 november 2012 @ 11:50:
[...]
Goeie vraag, daar worstel ik weer eens wat mee. Ik had gisteren een gesprek met mijn jongste dochter (brugklas) hierover, nav dit nieuws. Zij vertelde absoluut niet mee te doen met pesten (dat geloof ik ook), maar ook niet op durft te treden als ze ziet dat iemand anders gepest wordt, uit angst het volgende slachtoffer te zijn. Zo wordt een meisje uit haar klas momenteel best erg gepest en daar durft ze niets van te zeggen. Maar als ze ziet dat het gepeste meisje in de kantine bv alleen zit, dan gaat ze wel met haar vriendinnen bij dat meisje zitten zodat ze zich niet alleen voelt.
Ik heb haar uiteraard verteld dat het pas echt stoer is als je op durft te treden tegen pesters. Dat je het ook tegen iemand op school kunt vertellen, wat je ziet, zodat er iets aan gedaan kan worden. Haar antwoord: iets zeggen helpt niet, het slachtoffer wordt dan alleen maar harder gepakt de volgende keer. Daar was ze heel stellig in.
Is dat zo? Wordt een slachtoffer harder gepakt als leraren de pestkoppen aanpakken? En wat zou dan WEL helpen?
Ik denk dat je er gelijk in hebt dat de beste manier om pesten te stoppen is als leerlingen en klasgenootjes er zelf tussen gaan staan om het pesten te stoppen.
Kinderen komen op school voor het eerst in aanraking met sociale systemen en hoe daarin stand te houden. Docenten hebben er in die zin niets mee te maken.
Overigens wil ik nu echt niet je kind in het beklaagdenbankje zetten, maar houd met het volgende scenario rekening:
Meisje in de klas wordt gepest. Meisje voelt zich alleen. Eet vaak alleen.
Maar vaak als ze alleen zit komen er klasgenootjes bij zitten. Erg fijn.
Maar dan wordt meisje gepest. Waar zijn haar 'vriendinnen' dan uit de kantine?
Zo'n meisje heeft dan drommels goed door dat ze alsnog geen vriendinnen heeft en dat anderen dus bij haar komen zitten uit medelijden.
Echte vrienden heb je vooral nodig als het slecht met je gaat. Je leert je echte vrienden kennen in slechtere tijden.
Ik zeg niet dat je dochter vrienden moet worden met dat meisje. Maar de vraag is hoeveel het waard is om in de kantine bij het meisje te zitten maar als ze gepest wordt haar te laten vallen. Mij lijkt dat niet veel waard. Sterk nog: het benadrukt het isolement van het meisje dat gepest wordt alleen maar: ze staat er alsnog alleen voor.
Sorry voor de harde woorden, maar moraal van dit verhaal is dat je je op zijn zachts gezegd genaaid voelt dan door die mensen. Het kan juist aanvoelen als een dolksteek als juist diegenen die je een beetje kent de andere kant op kijken.
Dit ter overdenking.
[...]
Goeie vraag, daar worstel ik weer eens wat mee. Ik had gisteren een gesprek met mijn jongste dochter (brugklas) hierover, nav dit nieuws. Zij vertelde absoluut niet mee te doen met pesten (dat geloof ik ook), maar ook niet op durft te treden als ze ziet dat iemand anders gepest wordt, uit angst het volgende slachtoffer te zijn. Zo wordt een meisje uit haar klas momenteel best erg gepest en daar durft ze niets van te zeggen. Maar als ze ziet dat het gepeste meisje in de kantine bv alleen zit, dan gaat ze wel met haar vriendinnen bij dat meisje zitten zodat ze zich niet alleen voelt.
Ik heb haar uiteraard verteld dat het pas echt stoer is als je op durft te treden tegen pesters. Dat je het ook tegen iemand op school kunt vertellen, wat je ziet, zodat er iets aan gedaan kan worden. Haar antwoord: iets zeggen helpt niet, het slachtoffer wordt dan alleen maar harder gepakt de volgende keer. Daar was ze heel stellig in.
Is dat zo? Wordt een slachtoffer harder gepakt als leraren de pestkoppen aanpakken? En wat zou dan WEL helpen?
Ik denk dat je er gelijk in hebt dat de beste manier om pesten te stoppen is als leerlingen en klasgenootjes er zelf tussen gaan staan om het pesten te stoppen.
Kinderen komen op school voor het eerst in aanraking met sociale systemen en hoe daarin stand te houden. Docenten hebben er in die zin niets mee te maken.
Overigens wil ik nu echt niet je kind in het beklaagdenbankje zetten, maar houd met het volgende scenario rekening:
Meisje in de klas wordt gepest. Meisje voelt zich alleen. Eet vaak alleen.
Maar vaak als ze alleen zit komen er klasgenootjes bij zitten. Erg fijn.
Maar dan wordt meisje gepest. Waar zijn haar 'vriendinnen' dan uit de kantine?
Zo'n meisje heeft dan drommels goed door dat ze alsnog geen vriendinnen heeft en dat anderen dus bij haar komen zitten uit medelijden.
Echte vrienden heb je vooral nodig als het slecht met je gaat. Je leert je echte vrienden kennen in slechtere tijden.
Ik zeg niet dat je dochter vrienden moet worden met dat meisje. Maar de vraag is hoeveel het waard is om in de kantine bij het meisje te zitten maar als ze gepest wordt haar te laten vallen. Mij lijkt dat niet veel waard. Sterk nog: het benadrukt het isolement van het meisje dat gepest wordt alleen maar: ze staat er alsnog alleen voor.
Sorry voor de harde woorden, maar moraal van dit verhaal is dat je je op zijn zachts gezegd genaaid voelt dan door die mensen. Het kan juist aanvoelen als een dolksteek als juist diegenen die je een beetje kent de andere kant op kijken.
Dit ter overdenking.
dinsdag 6 november 2012 om 11:54
quote:Orzoo schreef op 06 november 2012 @ 11:44:
[...]
De hersenen van een kind zijn simpelweg niet ontwikkeld om lange termijn gevolgen in te zien.
Is het dan niet juist de taak van de ouders / opvoeders en school om kinderen al vroeg in te lichten over pesten, wat het met een kind kan doen en waarom het not done is?
Op iedere school wordt gepest, hoe zeer de school hier ook boven op zit en mee bezig is. Bij mijn zus op school (zij is lerares) zijn ze hier ook heel erg mee bezig en proberen er ook boven op te zitten. Mijn zus en andere leerkrachten hebben de foto van Tim uit geprint en mee genomen en hangen hem in de klas om er over te praten..
[...]
De hersenen van een kind zijn simpelweg niet ontwikkeld om lange termijn gevolgen in te zien.
Is het dan niet juist de taak van de ouders / opvoeders en school om kinderen al vroeg in te lichten over pesten, wat het met een kind kan doen en waarom het not done is?
Op iedere school wordt gepest, hoe zeer de school hier ook boven op zit en mee bezig is. Bij mijn zus op school (zij is lerares) zijn ze hier ook heel erg mee bezig en proberen er ook boven op te zitten. Mijn zus en andere leerkrachten hebben de foto van Tim uit geprint en mee genomen en hangen hem in de klas om er over te praten..
Accepteer de dingen die je niet kunt veranderen, verander de dingen die je niet kunt accepteren.
dinsdag 6 november 2012 om 11:57
quote:strike schreef op 06 november 2012 @ 11:54:
[...]
Ik denk dat je er gelijk in hebt dat de beste manier om pesten te stoppen is als leerlingen en klasgenootjes er zelf tussen gaan staan om het pesten te stoppen.
Kinderen komen op school voor het eerst in aanraking met sociale systemen en hoe daarin stand te houden. Docenten hebben er in die zin niets mee te maken.Ik denk dat je daar gelijk in hebt. Maar hoe bewerkstellig je dan dat leerlingen er tussen gaan staan en niet een andere kant op kijken? Kanjertrainingen en pestprotocollen helpen blijkbaar niet erg, dus moet er iets anders gebeuren. Maar wat dan?
[...]
Ik denk dat je er gelijk in hebt dat de beste manier om pesten te stoppen is als leerlingen en klasgenootjes er zelf tussen gaan staan om het pesten te stoppen.
Kinderen komen op school voor het eerst in aanraking met sociale systemen en hoe daarin stand te houden. Docenten hebben er in die zin niets mee te maken.Ik denk dat je daar gelijk in hebt. Maar hoe bewerkstellig je dan dat leerlingen er tussen gaan staan en niet een andere kant op kijken? Kanjertrainingen en pestprotocollen helpen blijkbaar niet erg, dus moet er iets anders gebeuren. Maar wat dan?
dinsdag 6 november 2012 om 11:57
quote:missinnuenda schreef op 06 november 2012 @ 11:50:
[...]
Goeie vraag, daar worstel ik weer eens wat mee. Ik had gisteren een gesprek met mijn jongste dochter (brugklas) hierover, nav dit nieuws. Zij vertelde absoluut niet mee te doen met pesten (dat geloof ik ook), maar ook niet op durft te treden als ze ziet dat iemand anders gepest wordt, uit angst het volgende slachtoffer te zijn. Zo wordt een meisje uit haar klas momenteel best erg gepest en daar durft ze niets van te zeggen. Maar als ze ziet dat het gepeste meisje in de kantine bv alleen zit, dan gaat ze wel met haar vriendinnen bij dat meisje zitten zodat ze zich niet alleen voelt.
Ik heb haar uiteraard verteld dat het pas echt stoer is als je op durft te treden tegen pesters. Dat je het ook tegen iemand op school kunt vertellen, wat je ziet, zodat er iets aan gedaan kan worden. Haar antwoord: iets zeggen helpt niet, het slachtoffer wordt dan alleen maar harder gepakt de volgende keer. Daar was ze heel stellig in.
Is dat zo? Wordt een slachtoffer harder gepakt als leraren de pestkoppen aanpakken? En wat zou dan WEL helpen?Wat ga jij dan doen met deze informatie? Ik zou met de mentor gaan praten
[...]
Goeie vraag, daar worstel ik weer eens wat mee. Ik had gisteren een gesprek met mijn jongste dochter (brugklas) hierover, nav dit nieuws. Zij vertelde absoluut niet mee te doen met pesten (dat geloof ik ook), maar ook niet op durft te treden als ze ziet dat iemand anders gepest wordt, uit angst het volgende slachtoffer te zijn. Zo wordt een meisje uit haar klas momenteel best erg gepest en daar durft ze niets van te zeggen. Maar als ze ziet dat het gepeste meisje in de kantine bv alleen zit, dan gaat ze wel met haar vriendinnen bij dat meisje zitten zodat ze zich niet alleen voelt.
Ik heb haar uiteraard verteld dat het pas echt stoer is als je op durft te treden tegen pesters. Dat je het ook tegen iemand op school kunt vertellen, wat je ziet, zodat er iets aan gedaan kan worden. Haar antwoord: iets zeggen helpt niet, het slachtoffer wordt dan alleen maar harder gepakt de volgende keer. Daar was ze heel stellig in.
Is dat zo? Wordt een slachtoffer harder gepakt als leraren de pestkoppen aanpakken? En wat zou dan WEL helpen?Wat ga jij dan doen met deze informatie? Ik zou met de mentor gaan praten
dinsdag 6 november 2012 om 12:00
quote:gypsygirl-1 schreef op 06 november 2012 @ 11:54:
Dat is een moeilijke vraag miss,ik heb idd wel vaker gehoord dat het pesten dan ná school gebeurd i.p.v. óp school als de school of ouders zich ermee gaan bemoeien.
Maar goed misschien geldt dat niet in alle gevallen het is en blijft een hele moeilijke kwestie.Heb ik bijna mijn hele leven al gehoord dat ouders zich er niet mee moeten bemoeien etc. Toen mijn zoon gepest werd stond ik als 1e op school om met zijn juf te gaan praten en heb gezorgd dat er iets aan werd gedaan. Het heeft wel geholpen, moet er niet aan denken om niet voor mijn zoon op te komen
Dat is een moeilijke vraag miss,ik heb idd wel vaker gehoord dat het pesten dan ná school gebeurd i.p.v. óp school als de school of ouders zich ermee gaan bemoeien.
Maar goed misschien geldt dat niet in alle gevallen het is en blijft een hele moeilijke kwestie.Heb ik bijna mijn hele leven al gehoord dat ouders zich er niet mee moeten bemoeien etc. Toen mijn zoon gepest werd stond ik als 1e op school om met zijn juf te gaan praten en heb gezorgd dat er iets aan werd gedaan. Het heeft wel geholpen, moet er niet aan denken om niet voor mijn zoon op te komen
dinsdag 6 november 2012 om 12:01
quote:missinnuenda schreef op 06 november 2012 @ 11:57:
[...]
Ik denk dat je daar gelijk in hebt. Maar hoe bewerkstellig je dan dat leerlingen er tussen gaan staan en niet een andere kant op kijken? Kanjertrainingen en pestprotocollen helpen blijkbaar niet erg, dus moet er iets anders gebeuren. Maar wat dan?
Ik denk dat een goed middel kan zijn kinderen al vanaf de basisschool met hun neus op de feiten drukken.
Flink hameren op wat de gevolgen van pesten op de rest van iemands leven (kunnen) zijn.
Wellicht kan Tim als voorbeeld dienen dan heeft zijn trieste einde misschien nog enig nut gehad.
[...]
Ik denk dat je daar gelijk in hebt. Maar hoe bewerkstellig je dan dat leerlingen er tussen gaan staan en niet een andere kant op kijken? Kanjertrainingen en pestprotocollen helpen blijkbaar niet erg, dus moet er iets anders gebeuren. Maar wat dan?
Ik denk dat een goed middel kan zijn kinderen al vanaf de basisschool met hun neus op de feiten drukken.
Flink hameren op wat de gevolgen van pesten op de rest van iemands leven (kunnen) zijn.
Wellicht kan Tim als voorbeeld dienen dan heeft zijn trieste einde misschien nog enig nut gehad.
dinsdag 6 november 2012 om 12:03
Ik denk toch dat de oplossing ligt in voorlichting. En benadrukken dat het niet stoer is, maar echt sneu en dat pesters de dombo's zijn. Ik zou daar gevoelig voor zijn geweest op de basisschool, als ik een pester was geweest.
Bij ons lag het overigens genuanceerder. Er werden geen kinderen geterroriseert, belaagd en gepest. Er was een meisje dat wel eens gepest werd. Nam ik het voor haar op, dan was ik daarna de sjaak en nam zij het niet voor mij op. We speelden best vaak bij elkaar, maar ze was nogal van het achterbakse. Steelde ook stickerboekjes uit de winkel en toen haar moeder haar betrapte, zei ze dat ze het samen met mij had gedaan. Absoluut niet waar. Toen ze een keer wat van mij jatte uit mijn kastje, heb ik daar wat van gezegd. Vervolgens komt die moeder op school en word ik uit de les gehaald omdat ik haar zou pesten. Na die tijd heb ik haar genegeerd.
Zij zal wellicht terugkijken op haar basisschooltijd als dat ze gepest is en dat ik één van de pesters was. Dat is alleen echt niet zo. Dit was gewoon vriendinnetjesstrijd.
Overigens wil ik hiermee het pesten niet bagetalisseren. Mijn nichtje is gepest in haar (oude) buurt. Vreselijk, dat grensde was gewoon terroriseren. Net als veel van de verhalen hier. Dan vind ik pesten eigelijk te lief klinken.
Bij ons lag het overigens genuanceerder. Er werden geen kinderen geterroriseert, belaagd en gepest. Er was een meisje dat wel eens gepest werd. Nam ik het voor haar op, dan was ik daarna de sjaak en nam zij het niet voor mij op. We speelden best vaak bij elkaar, maar ze was nogal van het achterbakse. Steelde ook stickerboekjes uit de winkel en toen haar moeder haar betrapte, zei ze dat ze het samen met mij had gedaan. Absoluut niet waar. Toen ze een keer wat van mij jatte uit mijn kastje, heb ik daar wat van gezegd. Vervolgens komt die moeder op school en word ik uit de les gehaald omdat ik haar zou pesten. Na die tijd heb ik haar genegeerd.
Zij zal wellicht terugkijken op haar basisschooltijd als dat ze gepest is en dat ik één van de pesters was. Dat is alleen echt niet zo. Dit was gewoon vriendinnetjesstrijd.
Overigens wil ik hiermee het pesten niet bagetalisseren. Mijn nichtje is gepest in haar (oude) buurt. Vreselijk, dat grensde was gewoon terroriseren. Net als veel van de verhalen hier. Dan vind ik pesten eigelijk te lief klinken.
dinsdag 6 november 2012 om 12:07
quote:mika65 schreef op 06 november 2012 @ 12:00:
[...]
Heb ik bijna mijn hele leven al gehoord dat ouders zich er niet mee moeten bemoeien etc. Toen mijn zoon gepest werd stond ik als 1e op school om met zijn juf te gaan praten en heb gezorgd dat er iets aan werd gedaan. Het heeft wel geholpen, moet er niet aan denken om niet voor mijn zoon op te komen
Nee ik zeg niet dat ouders zich er niet mee moeten bemoeien ik zeg alleen dat ik al vaak gehoord heb dat het pesten dan ná schooltijd plaats vond i.p.v. óp school.
Fijn dat het bij jou zoon wél heeft geholpen want zo hoort het ook natuurlijk want als zelfs je ouders niet voor je opkomen dan moet je je toch helemaal wel verloren voelen.
Hoe kwam jij erachter dat je zoon gepest werd?
Mijn oudste broer vertelde thuis nooit iets,het was echt toeval dat mijn jongste broer die blauwe plekken op zijn rug zag.
Mijn jongste broer is toen ook geschorst tijdelijk van school omdat hij die pester het schoolplein over geschopt had.
[...]
Heb ik bijna mijn hele leven al gehoord dat ouders zich er niet mee moeten bemoeien etc. Toen mijn zoon gepest werd stond ik als 1e op school om met zijn juf te gaan praten en heb gezorgd dat er iets aan werd gedaan. Het heeft wel geholpen, moet er niet aan denken om niet voor mijn zoon op te komen
Nee ik zeg niet dat ouders zich er niet mee moeten bemoeien ik zeg alleen dat ik al vaak gehoord heb dat het pesten dan ná schooltijd plaats vond i.p.v. óp school.
Fijn dat het bij jou zoon wél heeft geholpen want zo hoort het ook natuurlijk want als zelfs je ouders niet voor je opkomen dan moet je je toch helemaal wel verloren voelen.
Hoe kwam jij erachter dat je zoon gepest werd?
Mijn oudste broer vertelde thuis nooit iets,het was echt toeval dat mijn jongste broer die blauwe plekken op zijn rug zag.
Mijn jongste broer is toen ook geschorst tijdelijk van school omdat hij die pester het schoolplein over geschopt had.
dinsdag 6 november 2012 om 12:12
quote:gypsygirl-1 schreef op 06 november 2012 @ 12:07:
[...]
Nee ik zeg niet dat ouders zich er niet mee moeten bemoeien ik zeg alleen dat ik al vaak gehoord heb dat het pesten dan ná schooltijd plaats vond i.p.v. óp school.
Fijn dat het bij jou zoon wél heeft geholpen want zo hoort het ook natuurlijk want als zelfs je ouders niet voor je opkomen dan moet je je toch helemaal wel verloren voelen.
Hoe kwam jij erachter dat je zoon gepest werd?
Mijn oudste broer vertelde thuis nooit iets,het was echt toeval dat mijn jongste broer die blauwe plekken op zijn rug zag.
Mijn jongste broer is toen ook geschorst tijdelijk van school omdat hij die pester het schoolplein over geschopt had.Mijn zoon kwam er zelf niet mee, hij schaamde zich er voor (ze hadden met gym zijn onderbroek verstopt), Ik hoorde het van een andere moeder. En dan met mijn eigen pestverleden sloeg ik op tilt. En ik kan je vertellen als de school er niets aan had gedaan ik de kinderen zelf had aangesproken.
[...]
Nee ik zeg niet dat ouders zich er niet mee moeten bemoeien ik zeg alleen dat ik al vaak gehoord heb dat het pesten dan ná schooltijd plaats vond i.p.v. óp school.
Fijn dat het bij jou zoon wél heeft geholpen want zo hoort het ook natuurlijk want als zelfs je ouders niet voor je opkomen dan moet je je toch helemaal wel verloren voelen.
Hoe kwam jij erachter dat je zoon gepest werd?
Mijn oudste broer vertelde thuis nooit iets,het was echt toeval dat mijn jongste broer die blauwe plekken op zijn rug zag.
Mijn jongste broer is toen ook geschorst tijdelijk van school omdat hij die pester het schoolplein over geschopt had.Mijn zoon kwam er zelf niet mee, hij schaamde zich er voor (ze hadden met gym zijn onderbroek verstopt), Ik hoorde het van een andere moeder. En dan met mijn eigen pestverleden sloeg ik op tilt. En ik kan je vertellen als de school er niets aan had gedaan ik de kinderen zelf had aangesproken.
dinsdag 6 november 2012 om 12:17
quote:mika65 schreef op 06 november 2012 @ 12:12:
[...]
Mijn zoon kwam er zelf niet mee, hij schaamde zich er voor (ze hadden met gym zijn onderbroek verstopt), Ik hoorde het van een andere moeder. En dan met mijn eigen pestverleden sloeg ik op tilt. En ik kan je vertellen als de school er niets aan had gedaan ik de kinderen zelf had aangesproken.
Kan ik me heel goed voorstellen.
Terecht ook dat je dat gedaan hebt.
[...]
Mijn zoon kwam er zelf niet mee, hij schaamde zich er voor (ze hadden met gym zijn onderbroek verstopt), Ik hoorde het van een andere moeder. En dan met mijn eigen pestverleden sloeg ik op tilt. En ik kan je vertellen als de school er niets aan had gedaan ik de kinderen zelf had aangesproken.
Kan ik me heel goed voorstellen.
Terecht ook dat je dat gedaan hebt.
dinsdag 6 november 2012 om 12:19
Mijn jongste broer heeft het trouwens als heel onterecht ervaren dat hij geschorst werd en de pester gewoon op school kon blijven..
Hij heeft toen de directeur van school ook bezworen dat wanneer de pester wéér een vinger naar zijn broer uit zou steken hij precies hetzelfde weer zou doen.
Het is nu 30 jaar geleden maar hij is het nog nooit vergeten..
Hij heeft toen de directeur van school ook bezworen dat wanneer de pester wéér een vinger naar zijn broer uit zou steken hij precies hetzelfde weer zou doen.
Het is nu 30 jaar geleden maar hij is het nog nooit vergeten..
dinsdag 6 november 2012 om 12:21
Verschrikkelijk dit! Wat ontzettend triest, heb met tranen in mijn ogen het bericht net gelezen.....
Ik ben zelf ook heel erg gepest van mijn achtste tot mijn vijftiende. Helaas kan ik dus uit ervaring zeggen dat het iets verschrikkelijks is. Mijn ouders hebben het helaas nooit heel erg serieus genomen en daarom werd ik er steeds geslotener over. Gelukkig is het met mij goed gekomen en zijn de meeste pestkoppen niet veel verder gekomen dan toen.
Ik ben zelf ook heel erg gepest van mijn achtste tot mijn vijftiende. Helaas kan ik dus uit ervaring zeggen dat het iets verschrikkelijks is. Mijn ouders hebben het helaas nooit heel erg serieus genomen en daarom werd ik er steeds geslotener over. Gelukkig is het met mij goed gekomen en zijn de meeste pestkoppen niet veel verder gekomen dan toen.
dinsdag 6 november 2012 om 12:38
quote:dubiootje schreef op 06 november 2012 @ 11:00:
Hoe doen jullie dat? Hoe kun je als ouders zorgen dat je kind een positieve rol speelt op school wat pesten betreft (dus niet pesten, ingrijpen als je gepest wordt, ingrijpen als een ander kind gepest wordt)?
Daar probeer ik ze inderdaad goed in op te voeden. Ik heb veel verteld over mijn eigen ervaringen en dat heeft denk ik ook zeker wel geholpen. Ook probeer ik ze bij te brengen dat je een ander moet behandelen zoals je zelf behandeld wilt worden. Als ze bv thuis ruzie maken leg ik vaak de nadruk op 'hoe zou jij je voelen als iemand dat tegen je zegt?' of 'ik denk dat wat je nu doet bij je zus haar heel verdrietig maakt'. De nadruk dus op wat jouw gedrag bij een ander kan veroorzaken.
Mijn oudste is ook een tijd erg gepest op school. Om dit op te lossen heb ik heel veel gesprekken met de directeur van de school gehad en uiteindelijk ook de ouders aangesproken. Ook ben ik wekenlang bijna elke dag op school gaan kijken (gewoon bij de deur van de klas op de gang staan). Het is verschrikkelijk om dat bij je eigen kind te zien
Dit alles heeft in ons geval gelukkig goed geholpen en het is gelukkig gestopt.
Hoe doen jullie dat? Hoe kun je als ouders zorgen dat je kind een positieve rol speelt op school wat pesten betreft (dus niet pesten, ingrijpen als je gepest wordt, ingrijpen als een ander kind gepest wordt)?
Daar probeer ik ze inderdaad goed in op te voeden. Ik heb veel verteld over mijn eigen ervaringen en dat heeft denk ik ook zeker wel geholpen. Ook probeer ik ze bij te brengen dat je een ander moet behandelen zoals je zelf behandeld wilt worden. Als ze bv thuis ruzie maken leg ik vaak de nadruk op 'hoe zou jij je voelen als iemand dat tegen je zegt?' of 'ik denk dat wat je nu doet bij je zus haar heel verdrietig maakt'. De nadruk dus op wat jouw gedrag bij een ander kan veroorzaken.
Mijn oudste is ook een tijd erg gepest op school. Om dit op te lossen heb ik heel veel gesprekken met de directeur van de school gehad en uiteindelijk ook de ouders aangesproken. Ook ben ik wekenlang bijna elke dag op school gaan kijken (gewoon bij de deur van de klas op de gang staan). Het is verschrikkelijk om dat bij je eigen kind te zien
Dit alles heeft in ons geval gelukkig goed geholpen en het is gelukkig gestopt.
dinsdag 6 november 2012 om 12:41
Lees hier: http://www.nu.nl/binnenla ... nk-politie-zelfmoord.html dat de ouders van Tim proberen achter de dader(s) van dat pesten aan te gaan.
Ik hoop dat ze die zieke geesten te pakken krijgen en ze voor een tijdje opsluiten.
Ik hoop dat ze die zieke geesten te pakken krijgen en ze voor een tijdje opsluiten.
dinsdag 6 november 2012 om 12:48
quote:mika65 schreef op 06 november 2012 @ 12:00:
[...]
Heb ik bijna mijn hele leven al gehoord dat ouders zich er niet mee moeten bemoeien etc. Toen mijn zoon gepest werd stond ik als 1e op school om met zijn juf te gaan praten en heb gezorgd dat er iets aan werd gedaan. Het heeft wel geholpen, moet er niet aan denken om niet voor mijn zoon op te komenIk ook niet.
[...]
Heb ik bijna mijn hele leven al gehoord dat ouders zich er niet mee moeten bemoeien etc. Toen mijn zoon gepest werd stond ik als 1e op school om met zijn juf te gaan praten en heb gezorgd dat er iets aan werd gedaan. Het heeft wel geholpen, moet er niet aan denken om niet voor mijn zoon op te komenIk ook niet.
dinsdag 6 november 2012 om 12:49
quote:mika65 schreef op 06 november 2012 @ 12:12:
[...]
Mijn zoon kwam er zelf niet mee, hij schaamde zich er voor (ze hadden met gym zijn onderbroek verstopt), Ik hoorde het van een andere moeder. En dan met mijn eigen pestverleden sloeg ik op tilt. En ik kan je vertellen als de school er niets aan had gedaan ik de kinderen zelf had aangesproken.
Dat is mijn middelste zoon voor de zomervakantie overkomen. De moeder van een klasgenootje wachtte hem op bij de gymzaal en heeft hem en plein publique van de hele klas en winkelende mensen gillend als een viswijf beschuldigd van het pesten van haar zoon.
Daarna kwam ik haar tegen in de gang en deed ze het bij mij nog eens dunnetjes over. Mijn dochter van 5 schrok zich echt het leplazarus.
Er viel niet met haar te praten, ik heb gevraagd of dat nu echt zo moest en we er niet gewoon over konden praten, maar dat kon niet. Ze is woest bij de directie naar binnen gestormd en ik ben mee gegaan.
Nog afgezien van het feit dat ik de beschuldiging idioot vond, haar zoon was namelijk degene die mijn zoon regelmatig blauwe plekken, kapotte knieen en krassen op zijn gezicht bezorgde, die zijn onderbroek bij gym onder de douche gooide enzovoort enzovoort, vond ik het echt niet kunnen om mijn zoon op zijn zogenaamde pestgedrag aan te spreken, laat staan op deze manier.
Uiteindelijk bleek ook dat mijn zoon geen enkele blaam trof, het enige waar hij "schuldig" aan was, was verbale verdediging. Er is met klasgenoten gesproken, met de docenten, met zijn IB-er en ambulant begeleider. Hij heeft nl. Asperger en wordt heel regelmatig geobserveerd in de klas en daarbuiten. Enig pestgedrag was nooit waargenomen, ook niet bij de incidenten waar observatie bij was en mijn zoon gepest zou hebben.
De moeder is op het matje geroepen, evenals het klasgenootje.
Maar het kwaad is geschied; hij voelt zich niet veilig in de klas. Hij durft niets tegen de juf te zeggen als het kind weer eens wat doet, want stel je voor dat het weer omgedraaid wordt en die moeder weer verhaal komt halen. Hij is verschrikkelijk geschrokken van het mens en is bang voor haar. En tot overmaat van ramp is ze ook nog luizenmoeder geworden.
Nu zeg ik uiteraard niet dat jij zo zou doen als deze moeder, ik kan me heel goed voorstellen dat je handen jeuken als je kind gepest wordt, maar hier op school staat er in het ouderprotocol dat dit soort zaken niet mogen, maar met leerkracht en directie besproken moeten worden. De directie was dan ook niet blij met deze moeder.
[...]
Mijn zoon kwam er zelf niet mee, hij schaamde zich er voor (ze hadden met gym zijn onderbroek verstopt), Ik hoorde het van een andere moeder. En dan met mijn eigen pestverleden sloeg ik op tilt. En ik kan je vertellen als de school er niets aan had gedaan ik de kinderen zelf had aangesproken.
Dat is mijn middelste zoon voor de zomervakantie overkomen. De moeder van een klasgenootje wachtte hem op bij de gymzaal en heeft hem en plein publique van de hele klas en winkelende mensen gillend als een viswijf beschuldigd van het pesten van haar zoon.
Daarna kwam ik haar tegen in de gang en deed ze het bij mij nog eens dunnetjes over. Mijn dochter van 5 schrok zich echt het leplazarus.
Er viel niet met haar te praten, ik heb gevraagd of dat nu echt zo moest en we er niet gewoon over konden praten, maar dat kon niet. Ze is woest bij de directie naar binnen gestormd en ik ben mee gegaan.
Nog afgezien van het feit dat ik de beschuldiging idioot vond, haar zoon was namelijk degene die mijn zoon regelmatig blauwe plekken, kapotte knieen en krassen op zijn gezicht bezorgde, die zijn onderbroek bij gym onder de douche gooide enzovoort enzovoort, vond ik het echt niet kunnen om mijn zoon op zijn zogenaamde pestgedrag aan te spreken, laat staan op deze manier.
Uiteindelijk bleek ook dat mijn zoon geen enkele blaam trof, het enige waar hij "schuldig" aan was, was verbale verdediging. Er is met klasgenoten gesproken, met de docenten, met zijn IB-er en ambulant begeleider. Hij heeft nl. Asperger en wordt heel regelmatig geobserveerd in de klas en daarbuiten. Enig pestgedrag was nooit waargenomen, ook niet bij de incidenten waar observatie bij was en mijn zoon gepest zou hebben.
De moeder is op het matje geroepen, evenals het klasgenootje.
Maar het kwaad is geschied; hij voelt zich niet veilig in de klas. Hij durft niets tegen de juf te zeggen als het kind weer eens wat doet, want stel je voor dat het weer omgedraaid wordt en die moeder weer verhaal komt halen. Hij is verschrikkelijk geschrokken van het mens en is bang voor haar. En tot overmaat van ramp is ze ook nog luizenmoeder geworden.
Nu zeg ik uiteraard niet dat jij zo zou doen als deze moeder, ik kan me heel goed voorstellen dat je handen jeuken als je kind gepest wordt, maar hier op school staat er in het ouderprotocol dat dit soort zaken niet mogen, maar met leerkracht en directie besproken moeten worden. De directie was dan ook niet blij met deze moeder.
dinsdag 6 november 2012 om 12:56
Ik leef heel erg mee met de ouders van Tim, het is niet de bedoeling dat je je kind weg hoort te brengen. Het verdriet wat die ouders zullen hebben hoop ik zelf nooit mee te hoeven maken.
Schiet me niet gelijk af met wat ik hieronder zeg aub;
Ik vind het ergens toch wel laf dat dit voor Tim de enige uitweg is geweest, waarom?
Zelf ben ik mijn gehele basisschooltijd gepest, niet alleen in de klas, maar ook thuis. Als ik naar school ging hing ik huilend aan het been van mijn moeder dat ik niet wilde, ik herinner het me nog goed. Er werden altijd namen naar mijn hoofd geslingerd, ben ook wel eens bij mijn keel gepakt, ze hebben me laten struikelen op het schoolplein.
Dat pesten ging thuis dus door, de plek waar je je warm en veilig hoort te voelen.
Toen ging ik naar de middelbare school en dacht dat daar mijn problemen opgelost zouden zijn, maar niets was minder waar. De 4 jaren op de middelbare school waar net zo'n zelfde hel als de basisschool. Ik ging met tegenzin naar school. Ik werd vernederd op school. Thuis zocht ik mijn uitvlucht dan op MSN, maar ook daar was er 1 die mijn leven heeft verpest, hij heeft mij gedwongen me uit te kleden (en nu kan je mij vertellen dat het stom is dat ik daaraan heb toe gegeven, maar ik was 14 en behoorlijk naïef). Vervolgens had hij stiekem foto's gemaakt en als ik het niet vaker zou doen, kwamen de foto's door de school te hangen.
Natuurlijk denk je dan dat een einde aan je leven maken een uitweg is, maar ik heb het niet gedaan.
Een aantal jaar geleden kwam ik in een kroeg mijn pester tegen van de basisschool, hij had het lef om mij mee uit te vragen, tot ik vroeg weet je wel wie ik ben, zijn antwoord was; ja, ik heb geloof ik wel wat goed te maken. Daar ben ik zo kwaad op geworden, alsof je het goed kan maken door 'gezellig' wat te drinken met z'n tweeën. Die pester van de basisschool was altijd samen met z'n maatje, dat maatje kwam ik pas ook tegen en herkende mij niet eens meer.
Zo zie je dus dat degene die je gepest hebben het niet eens meer weten wat ze je hebben aangedaan en natuurlijk doet dat pijn.
Ik heb zelf ook in een periode geleefd dat ik het liefst zelfmoord wilde plegen en zelfs pogingen daartoe gedaan, maar ik besefte dat dat te makkelijk zou zijn om te doen en dat ik daarmee echt niets oplos.
Nu zijn we al een tijdje verder en ik loop inmiddels al zo'n 3 jaar bij een psycholoog. Ik heb hulp gezocht en ik raad dat aan iedereen aan die het er moeilijk mee heeft.
Ik ben nu sterker dan toen.
Nogmaals, ik leef mee met de ouders van Tim en ik vind het verschrikkelijk dat iemand dit moet overkomen.
Schiet me niet gelijk af met wat ik hieronder zeg aub;
Ik vind het ergens toch wel laf dat dit voor Tim de enige uitweg is geweest, waarom?
Zelf ben ik mijn gehele basisschooltijd gepest, niet alleen in de klas, maar ook thuis. Als ik naar school ging hing ik huilend aan het been van mijn moeder dat ik niet wilde, ik herinner het me nog goed. Er werden altijd namen naar mijn hoofd geslingerd, ben ook wel eens bij mijn keel gepakt, ze hebben me laten struikelen op het schoolplein.
Dat pesten ging thuis dus door, de plek waar je je warm en veilig hoort te voelen.
Toen ging ik naar de middelbare school en dacht dat daar mijn problemen opgelost zouden zijn, maar niets was minder waar. De 4 jaren op de middelbare school waar net zo'n zelfde hel als de basisschool. Ik ging met tegenzin naar school. Ik werd vernederd op school. Thuis zocht ik mijn uitvlucht dan op MSN, maar ook daar was er 1 die mijn leven heeft verpest, hij heeft mij gedwongen me uit te kleden (en nu kan je mij vertellen dat het stom is dat ik daaraan heb toe gegeven, maar ik was 14 en behoorlijk naïef). Vervolgens had hij stiekem foto's gemaakt en als ik het niet vaker zou doen, kwamen de foto's door de school te hangen.
Natuurlijk denk je dan dat een einde aan je leven maken een uitweg is, maar ik heb het niet gedaan.
Een aantal jaar geleden kwam ik in een kroeg mijn pester tegen van de basisschool, hij had het lef om mij mee uit te vragen, tot ik vroeg weet je wel wie ik ben, zijn antwoord was; ja, ik heb geloof ik wel wat goed te maken. Daar ben ik zo kwaad op geworden, alsof je het goed kan maken door 'gezellig' wat te drinken met z'n tweeën. Die pester van de basisschool was altijd samen met z'n maatje, dat maatje kwam ik pas ook tegen en herkende mij niet eens meer.
Zo zie je dus dat degene die je gepest hebben het niet eens meer weten wat ze je hebben aangedaan en natuurlijk doet dat pijn.
Ik heb zelf ook in een periode geleefd dat ik het liefst zelfmoord wilde plegen en zelfs pogingen daartoe gedaan, maar ik besefte dat dat te makkelijk zou zijn om te doen en dat ik daarmee echt niets oplos.
Nu zijn we al een tijdje verder en ik loop inmiddels al zo'n 3 jaar bij een psycholoog. Ik heb hulp gezocht en ik raad dat aan iedereen aan die het er moeilijk mee heeft.
Ik ben nu sterker dan toen.
Nogmaals, ik leef mee met de ouders van Tim en ik vind het verschrikkelijk dat iemand dit moet overkomen.
dinsdag 6 november 2012 om 13:03
quote:Eleonora schreef op 06 november 2012 @ 12:48:
[...]
Ik ook niet.
Ik ben heel blij dat mijn ouders er bovenop zaten. Vooral op de basisschool. Niet dat het veel hielp maar goed. Ze waren er wel.
Ik las dat iemand schreef dat het laf was dat Tim hiervoor gekozen heeft.
Als je zo wordt bespot, getreiterd en uitgelachen dan kan het zijn dat je geen uitweg meer ziet.
Ik weet waar hij vandaan komt. Ik ken dit soort dorpen. Anders zijn is not done.
Ik kan het me voorstellen. Hij had voor zijn gevoel geen andere keuze.
[...]
Ik ook niet.
Ik ben heel blij dat mijn ouders er bovenop zaten. Vooral op de basisschool. Niet dat het veel hielp maar goed. Ze waren er wel.
Ik las dat iemand schreef dat het laf was dat Tim hiervoor gekozen heeft.
Als je zo wordt bespot, getreiterd en uitgelachen dan kan het zijn dat je geen uitweg meer ziet.
Ik weet waar hij vandaan komt. Ik ken dit soort dorpen. Anders zijn is not done.
Ik kan het me voorstellen. Hij had voor zijn gevoel geen andere keuze.
