Seks
alle pijlers
Minnaar deel 19.
maandag 26 november 2012 om 12:53
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
zondag 17 maart 2013 om 19:33
Ik ben niet getrouwd, wel een relatie, maar ik vind het erg moeilijk om trouw te blijven. Misschien ligt dit ook aan mijn werk, ik werk veel in het buitenland en ontmoet steeds nieuwe mensen. Het betekent met die anderen allemaal weinig voor mij, mijn hart ligt bij mijn vriend, maar toch, het gevoel van een tijdelijke nieuwe lover is wel erg fijn!
zondag 17 maart 2013 om 20:36
quote:sabje76 schreef op 17 maart 2013 @ 19:30:
Na jarenlang monogaam zijn is het nu een feest. Schuldgevoel heb ik amper. Het is slechts seks. Wel verdomd goede seks
Afspreken deed ik in een hotel maar ook mijn eigen bed (en jacuzzi, eettafel) is al gebruikt.
Op zich heb ik alle vrijheid, binnen de grenzen van kind. Ik ga niet mijn kind uitbesteden om mijn lover te zien.
Eens een vreemdganger altijd... Vind ik erg lastig. Niemand is perfect, ook een relatie niet. Misschien gaat mijn man ook vreemd. Hij is vaak genoeg weg met "vrienden", eigen baas en deelt eigen tijd in. Ach hij komt bij mij niets tekort en ik heb een goed leven. Alleen seks kan beter en die ontdekkingsreis maak ik nu.Ja dat vind ik nu ook sabje.Ik heb eigenlijk ook geen schuldgevoel,wel de eerste keer dat ik af had gesproken met minnaar,zoiets van zal ik het nou wel doen.Ben gegaan,geen minuut spijt gehad,en nu is het hek vd dam!!Wil zoveel mogelijk gaan afspreken met minnaar,de sex is fantastische,Mijn man komt helemaal niets te kort.Sterker nog ons sexleven is er op vooruit gegaan.Maar er komt een tijd dat ik er weer mee moet stoppen,wanneer>??Dat weet ik nog niet,
Na jarenlang monogaam zijn is het nu een feest. Schuldgevoel heb ik amper. Het is slechts seks. Wel verdomd goede seks
Afspreken deed ik in een hotel maar ook mijn eigen bed (en jacuzzi, eettafel) is al gebruikt.
Op zich heb ik alle vrijheid, binnen de grenzen van kind. Ik ga niet mijn kind uitbesteden om mijn lover te zien.
Eens een vreemdganger altijd... Vind ik erg lastig. Niemand is perfect, ook een relatie niet. Misschien gaat mijn man ook vreemd. Hij is vaak genoeg weg met "vrienden", eigen baas en deelt eigen tijd in. Ach hij komt bij mij niets tekort en ik heb een goed leven. Alleen seks kan beter en die ontdekkingsreis maak ik nu.Ja dat vind ik nu ook sabje.Ik heb eigenlijk ook geen schuldgevoel,wel de eerste keer dat ik af had gesproken met minnaar,zoiets van zal ik het nou wel doen.Ben gegaan,geen minuut spijt gehad,en nu is het hek vd dam!!Wil zoveel mogelijk gaan afspreken met minnaar,de sex is fantastische,Mijn man komt helemaal niets te kort.Sterker nog ons sexleven is er op vooruit gegaan.Maar er komt een tijd dat ik er weer mee moet stoppen,wanneer>??Dat weet ik nog niet,
maandag 18 maart 2013 om 00:36
Hahaha Sense!
Ik ontmoet dagelijks nieuwe mensen en ik zie me al aan ieder lekker hapje aan m'n balie m'n kaartje geven! Zal m'n baas leuk vinden!
Sabje, ik hoop ook ooit een soulmate te vinden waar ik alles mee kan delen, maar voor nu geniet ik vooral. 18 jaar monogamie was voldoende, nu ontdekken wat ik allemaal heb gemist en dat lukt aardig . Genoeg plannen in het verschiet!
Ik ontmoet dagelijks nieuwe mensen en ik zie me al aan ieder lekker hapje aan m'n balie m'n kaartje geven! Zal m'n baas leuk vinden!
Sabje, ik hoop ook ooit een soulmate te vinden waar ik alles mee kan delen, maar voor nu geniet ik vooral. 18 jaar monogamie was voldoende, nu ontdekken wat ik allemaal heb gemist en dat lukt aardig . Genoeg plannen in het verschiet!
maandag 18 maart 2013 om 07:41
Rooss4, ja ik heb de laatste keer bij mij thuis afgesproken. Er was geen andere mogelijkheid en de ontdekkingskans was nihil.
Meis34, mijn kaartje geef ik wel aan lekkere hapjes, maar puur functioneel. Werkrelaties liggen mij iets te dichtbij.
Een soulmate is erg fijn. Dit gevoel heb ik bij mijn man, maar deze ontdekkingstocht kan ik echt niet met hem delen. Ik heb hem wat gepolst van het weekend, maar verder dan spannende plaats komt hij niet. Maar hij kwam toch goed in het kleedhokje gisteravond
Meis34, mijn kaartje geef ik wel aan lekkere hapjes, maar puur functioneel. Werkrelaties liggen mij iets te dichtbij.
Een soulmate is erg fijn. Dit gevoel heb ik bij mijn man, maar deze ontdekkingstocht kan ik echt niet met hem delen. Ik heb hem wat gepolst van het weekend, maar verder dan spannende plaats komt hij niet. Maar hij kwam toch goed in het kleedhokje gisteravond
maandag 18 maart 2013 om 23:35
Van een apart einde worden we nieuwsgierig Noa!
Ik heb vanavond opnieuw m'n kledingkast doorgespit op zoek naar een leuk outfitje voor m'n volgende date. Er is een hotel geboekt, ik heb een sneakpreview gezien van de kamer, maar geen idee welk hotel etc. Morgen nog wat spannende kledingstukken aanschaffen en langzaamaan de voorpret opvoeren.
Ik heb vanavond opnieuw m'n kledingkast doorgespit op zoek naar een leuk outfitje voor m'n volgende date. Er is een hotel geboekt, ik heb een sneakpreview gezien van de kamer, maar geen idee welk hotel etc. Morgen nog wat spannende kledingstukken aanschaffen en langzaamaan de voorpret opvoeren.
dinsdag 19 maart 2013 om 01:14
Ik merk gewoon dat ik steeds meer moeite begin te krijgen met de halelujaverhalen hier, ik mis de diepgang en de twijfel...
Maar misschien ben ik te fijngevoelig geworden, dat kan.
Het zomaar thuis afspreken, het negeren van bezint eer gij bezint, het gemak waarop er een 2e man aan wordt gehouden gewoon omdat ik veel in het buitenland zit...
Yeah right, ook al was ik de minnares van, ik geloof nog steeds niet in sprookjes, en ik zal dat nooit doen...
Voor mij mist dit topic op het moment zijn diepgang, ik ben het kwijt.
Daarom wens ik jullie allemaal veel geluk, ik volg nog, maar niet actief meer.
Maar misschien ben ik te fijngevoelig geworden, dat kan.
Het zomaar thuis afspreken, het negeren van bezint eer gij bezint, het gemak waarop er een 2e man aan wordt gehouden gewoon omdat ik veel in het buitenland zit...
Yeah right, ook al was ik de minnares van, ik geloof nog steeds niet in sprookjes, en ik zal dat nooit doen...
Voor mij mist dit topic op het moment zijn diepgang, ik ben het kwijt.
Daarom wens ik jullie allemaal veel geluk, ik volg nog, maar niet actief meer.
dinsdag 19 maart 2013 om 01:23
Ik heb dat ook Sam. Vind het wel fijn dat je eea even openbreekt. Daarom ben ik ook zeer summier aanwezig en heb weinig behoefte om mijn eigen stuk te delen. Maar zo gaat dat. Op en af. Komt ook (denk ik) omdat er niet echt een vaste club schrijfsters is.
Die diepe discussies en zielkriebelen komt wel weer. Zoals altijd.
Die diepe discussies en zielkriebelen komt wel weer. Zoals altijd.
dinsdag 19 maart 2013 om 01:41
Ik heb vanavond veel terug zitten lezen, het is nu een jaar geleden dat ik hier mee ben gaan schrijven. In het begin heel intensief, ik had veel aan de verhalen en opmerkingen. Op een gegeven moment herhaalt zich het verhaal voor de zoveelste keer bij een verse groep minnaressen / minnaars. Minnares zijn heeft m'n leven veranderd en compleet op z'n kop gezet. Zowel positief als negatief. Geen idee of ik het weer zo zou doen als ik vantevoren zou weten hoe m'n leven ruim 1 jaar na m'n 1e minnaar eruit zou zien. Spijt heb ik niet, maar ik raad iedereen wel aan goed over je leven na te denken voordat je de keuze maakt om toch met die spannende man af te spreken.
De diepgang is er bij mij nu even uit, het kabbelt lekker verder en ik vermaak me goed met JG. Rustig is ook wel 's prettig voor de verandering.
De diepgang is er bij mij nu even uit, het kabbelt lekker verder en ik vermaak me goed met JG. Rustig is ook wel 's prettig voor de verandering.
dinsdag 19 maart 2013 om 09:16
Heel herkenbaar Sam! Het is weer allemaal hosanna, ik ben zo verliefd enz..
Misschien dan toch weer een beetje diepgang:
Hier onder druk van het thuisfront van mijn minnaar op zoek naar een andere contactfrequentie. We hielden elkaar goed op de hoogte van ons wel en wee, maar vrouw daar vindt het te indringend en bedreigend. Ze heeft het gevoel dat ze haar man nooit eens voor zichzelf heeft en dat ze moet concurreren met mij om zijn aandacht. Ze heeft op zich geen moeite met mij, maar het is natuurlijk wel heel anders gelopen dan we allemaal verwachtten toen we ieder voor zich een open relatie begonnen.
We hebben er met elkaar goede gesprekken over, maar zijn nu dus op zoek naar een betere balans. Resultaat tot dusver: zondag geen contact, gisterochtend 5 minuten, vandaag nog niks. Ik geef het twee weken tijd (ik heb ook nog een date met hem deze week) en dan ga ik maar eens kijken wat ik nou echt van deze lage frequentie vind.
Misschien dan toch weer een beetje diepgang:
Hier onder druk van het thuisfront van mijn minnaar op zoek naar een andere contactfrequentie. We hielden elkaar goed op de hoogte van ons wel en wee, maar vrouw daar vindt het te indringend en bedreigend. Ze heeft het gevoel dat ze haar man nooit eens voor zichzelf heeft en dat ze moet concurreren met mij om zijn aandacht. Ze heeft op zich geen moeite met mij, maar het is natuurlijk wel heel anders gelopen dan we allemaal verwachtten toen we ieder voor zich een open relatie begonnen.
We hebben er met elkaar goede gesprekken over, maar zijn nu dus op zoek naar een betere balans. Resultaat tot dusver: zondag geen contact, gisterochtend 5 minuten, vandaag nog niks. Ik geef het twee weken tijd (ik heb ook nog een date met hem deze week) en dan ga ik maar eens kijken wat ik nou echt van deze lage frequentie vind.
dinsdag 19 maart 2013 om 10:24
Ik kan het bezint eer ge begint wel toelichten hoor. Nu een week geleden dat aan mijn minnaarrelatie een einde kwam. Het gemis is enorm, en het verdriet groot. Rationeel gezien is het, het beste zo,maar als ik mijn hart zou laten spreken...niemand waar je,je verdriet mee kan delen inderdaad. Nou was mijn thuissituatie al om te huilen en zodoende kan ik wel uithuilen bij fam en vrienden, maar ze weten de ware reden niet. Het hebben van een minnaar werkt verslavend, word steeds spannender en is één grote roze wolk. Tot je inziet dat er een eind aan moet komen en ik denk dat we allemaal vroeger of later op dat punt komen. Er zit geen toekomst in (voor een enkeling misschien wel hoor, correct me if I'm wrong), maar voor mij is in elk geval altijd duidelijk geweest dat het tijdelijk zou zijn. Hoe vaak ik mezelf dat ook heb ingeprent, nu het zo ver is denk ik echt: had ik me maar nooit zo laten meeslepen. Dus ja, alle spanning,geilheid en fijne gevoelens, het was echt. Maar nu, heeft het nooit bestaan en is alles wat overblijft gemis, en verdriet. Maar misschien zijn wij qua gevoel en het delen van dingen/praten over vanalles en nog wat wel te ver gegaan. Als je zo in elkaars leven verweven hebt gezeten voor ruim een jaar, en er behalve seks nog zo veel meer was is het anders dan dat je gewoon iemand hebt voor de seks. daar kan ik me dan weer niks bij voorstellen. Weet ook hoeveel verdriet het doet als het uitkomt. Ik weet dat je kop in het zand steken op dat punt makkelijker is. Maar ook dat gebeurd vroeger of later in verreweg de meeste gevallen. Nee,ik heb mijn lesje geleerd.!
dinsdag 19 maart 2013 om 11:59
Zo heb de laatste berichten ff zitten lezen,maar ik denk dat ik er ook verstandig aan doe,om te stoppen met minnaar.Nu het nog kan,ik zit er nog niet te ver in nl.We hebben pas 1 date gehad,hoewel hij wel alweer aan me zit te trekken voor een 2de date,En idd de geilheid en de spanningen wegen niet op tegen het stiekeme gedoe thuis enzo..Ik ga er mee stoppen.
dinsdag 19 maart 2013 om 13:21
@mercedes mischien is het een optie om met je man een gesprek aan te gaan en te kijken of je de relatie kunt open gooien. Dan bedrieg je niemand en kun je evengoed van je minaar genieten.
Het stukje 'bezint eer ge begint' is bij mij thuis helaas ook van toepassing geweest.
het ging hier ook alleen om de spanning en geiligheid, maar dit is uiteindelijk in een scheiding geëindigd, en dat was nooit de bedoeling.
wat dat betreft ook raar om van somige hier te lezen dat hun partner wel open staat voor een gesprek maar er toch voor kiezen om alles stiekem te doen.
Het stukje 'bezint eer ge begint' is bij mij thuis helaas ook van toepassing geweest.
het ging hier ook alleen om de spanning en geiligheid, maar dit is uiteindelijk in een scheiding geëindigd, en dat was nooit de bedoeling.
wat dat betreft ook raar om van somige hier te lezen dat hun partner wel open staat voor een gesprek maar er toch voor kiezen om alles stiekem te doen.
dinsdag 19 maart 2013 om 13:34
Sam en Rooss: eens! Dacht dat het aan mij lag dat ik het allemaal wat eenzijdig vond hier. Ik mis de prikkelende discussies, de spiegels en de realiteitscheck die ik hier gelukkig zo vaak mocht krijgen. Als iets mij hielp om eens echt na te denken over mijn acties, dan waren het de opmerkingen en goede raad van de forummers hier.
Nog altijd geloof ik niet dat er perse iets mis moet zijn met je relatie als je aan een minnaar begint. Je kunt helemaal gelukkig thuis zijn omdat het totaalplaatje klopt en de gevoelens zeer oprecht zijn. Een minnaar kan alleen wel net iets toevoegen wat je partner niet heeft. Dat betekent niet dat dat stukje onoverkomelijk belangrijk is, maar het is wel leuk als iemand anders dat wel heeft. Het voegt iets toe, het vervangt niets. Tenminste in mijn geval dan.
Maar helaas spelen gevoelens vroeg of laat een rol en wordt het daardoor steeds gecompliceerder. Wat ik de grootste valkuil vind, is dat je graag veel energie in minnaar steekt en daardoor die energie niet in je nr 1 steekt. En dat heeft hoe dan ook gevolgen. Ik zie nu pas dat ik weldegelijk heel langzaam van mijn man afdreef. Nu ik bewust minnaarloos ben en alles steeds beter kan analyseren, komen de schuldgevoelens. Ookal wist nr 1 van nr 2, ik ben weldegelijk grenzen over gegaan. Zonder dat ik dat wilde, maar mijn gevoel had duidelijk toch de overhand.
Dat ik mijn relatie thuis zo in gevaar heb gebracht, dat vind ik moeilijk te verwerken. Ik kan boos zijn op de hele wereld en lamgeslagen zijn door mijn schuldgevoel. Bovendien is er iets nieuws bij gekomen: achterdocht. Omdat ik weet hoe gemakkelijk het gelieg en gedraai is. Ik had nooit verwacht dat een minnaar zo'n negatieve impact op mijn leven kon hebben. En dat mag ook wel eens gezegd worden, toch?
Nog altijd geloof ik niet dat er perse iets mis moet zijn met je relatie als je aan een minnaar begint. Je kunt helemaal gelukkig thuis zijn omdat het totaalplaatje klopt en de gevoelens zeer oprecht zijn. Een minnaar kan alleen wel net iets toevoegen wat je partner niet heeft. Dat betekent niet dat dat stukje onoverkomelijk belangrijk is, maar het is wel leuk als iemand anders dat wel heeft. Het voegt iets toe, het vervangt niets. Tenminste in mijn geval dan.
Maar helaas spelen gevoelens vroeg of laat een rol en wordt het daardoor steeds gecompliceerder. Wat ik de grootste valkuil vind, is dat je graag veel energie in minnaar steekt en daardoor die energie niet in je nr 1 steekt. En dat heeft hoe dan ook gevolgen. Ik zie nu pas dat ik weldegelijk heel langzaam van mijn man afdreef. Nu ik bewust minnaarloos ben en alles steeds beter kan analyseren, komen de schuldgevoelens. Ookal wist nr 1 van nr 2, ik ben weldegelijk grenzen over gegaan. Zonder dat ik dat wilde, maar mijn gevoel had duidelijk toch de overhand.
Dat ik mijn relatie thuis zo in gevaar heb gebracht, dat vind ik moeilijk te verwerken. Ik kan boos zijn op de hele wereld en lamgeslagen zijn door mijn schuldgevoel. Bovendien is er iets nieuws bij gekomen: achterdocht. Omdat ik weet hoe gemakkelijk het gelieg en gedraai is. Ik had nooit verwacht dat een minnaar zo'n negatieve impact op mijn leven kon hebben. En dat mag ook wel eens gezegd worden, toch?
dinsdag 19 maart 2013 om 13:54
Zo hee, wat is dit zeg, zuurpruimen united?
Natuurlijk zijn alleen maar halleluja verhalen niet de werkelijkheid. Maar om nu te roepen dat je het het écht, écht niet moet doen hoor..
Grappig om te lezen dat het komt van mensen die zelf allang de rol van minnar(es) gespeeld hebben.
Laten we niet doen alsof vreemdgaan de schoonheidsprijs verdiend. En laten we ook niet doen alsof het alleen maar ge-wel-dig is. Maar kom, er mag toch ook best een beetje ruimte zijn voor degene die net een minnaar hebben en nog wel even in die rush zitten en waarbij het lijkt alsof het alleen maar geweldig is? Mogen die ook even?
Kritische spiegels zijn ook noodzakelijk. En soms is het meer dat en soms is het meer joepiedepoepie. Geeft niks toch? Kom je toch gewoon weer aanhaken als het weer wat minder mooi weer en wat meer kritisch is?
Voor de een werkt het hebben van een minnar(es) al jaren fantastich en een ander had er nooit aan moeten beginnen. The proof of the pudding, na alle wijze raad, is toch ook een beetje in eating it.
Natuurlijk zijn alleen maar halleluja verhalen niet de werkelijkheid. Maar om nu te roepen dat je het het écht, écht niet moet doen hoor..
Grappig om te lezen dat het komt van mensen die zelf allang de rol van minnar(es) gespeeld hebben.
Laten we niet doen alsof vreemdgaan de schoonheidsprijs verdiend. En laten we ook niet doen alsof het alleen maar ge-wel-dig is. Maar kom, er mag toch ook best een beetje ruimte zijn voor degene die net een minnaar hebben en nog wel even in die rush zitten en waarbij het lijkt alsof het alleen maar geweldig is? Mogen die ook even?
Kritische spiegels zijn ook noodzakelijk. En soms is het meer dat en soms is het meer joepiedepoepie. Geeft niks toch? Kom je toch gewoon weer aanhaken als het weer wat minder mooi weer en wat meer kritisch is?
Voor de een werkt het hebben van een minnar(es) al jaren fantastich en een ander had er nooit aan moeten beginnen. The proof of the pudding, na alle wijze raad, is toch ook een beetje in eating it.
dinsdag 19 maart 2013 om 14:00
Absoluut. En dat is gek, want wij hebben al jaren afspraken over minnaars/minnaressen. Maar nu ik zelf zo dichtbij het stukmaken van onze relatie was, vertrouw ik zijn beoordelingsvermogen ook stukken minder. Dat zorgt natuurlijk voor spanningen. Onnodige spanningen. Bovendien zijn man en ik nu minnaarloos. Maar toch...
Ik lees hier niet zoveel meer over wat het met je thuisfront en je nr 1 relatie doet. En dat is best jammer. Ik vind jouw gedachten vaak waardevol, Wovi. Je laat een tegengeluid horen en schetst heel duidelijk hoe het ook fout kan gaan. En dat kan wel eens handig zijn als je in de euforie blijft hangen...
@sweetinez: ik heb ook vaak genoeg meegejubeld hoor! En zal nooit verkondigen dat je het maar niet moet doen, welnee. Wel ben ik blij dat ik hier regelmatig ook op de gevaren werd gewezen. En dat is volgens mij wat Sam in haar post bedoelde. Er zijn nu eenmaal meerdere kanten aan dit soort verhalen.
Ik lees hier niet zoveel meer over wat het met je thuisfront en je nr 1 relatie doet. En dat is best jammer. Ik vind jouw gedachten vaak waardevol, Wovi. Je laat een tegengeluid horen en schetst heel duidelijk hoe het ook fout kan gaan. En dat kan wel eens handig zijn als je in de euforie blijft hangen...
@sweetinez: ik heb ook vaak genoeg meegejubeld hoor! En zal nooit verkondigen dat je het maar niet moet doen, welnee. Wel ben ik blij dat ik hier regelmatig ook op de gevaren werd gewezen. En dat is volgens mij wat Sam in haar post bedoelde. Er zijn nu eenmaal meerdere kanten aan dit soort verhalen.
dinsdag 19 maart 2013 om 14:42
Vain, heb je echt gewetensnood? Waar zit `m dat in, zo op het eind van je relatie?
Anna, ik snap de vrouw van je minnaar wel, ik zou het ook een beetje vervelend vinden als elk handel en wandeltje met minnares gedeeld moet worden. Alleen van 100% naar 5% lijkt me een beetje een grote stap. Is het een plan om contactmomenten af te spreken? Dan weet elke partij waar hij aan toe is.
Ien, ik lees geen zuurpuimerij hoor, het uitspreken van even een gemis aan diepgang is geen zuurpruimerij toch? Of moet ik je grote maken?
Spark ik snap het niet. Je minnaar was stiekem toch? En nu schrijf je dat je met je man afspraken had over dit stuk? Man en jij nu minnaarloos? Ging het dan toch in the open? Schijn even bij, wil je?
En achterdocht.. misschien goed om het daar eens met je man over te hebben?
Anna, ik snap de vrouw van je minnaar wel, ik zou het ook een beetje vervelend vinden als elk handel en wandeltje met minnares gedeeld moet worden. Alleen van 100% naar 5% lijkt me een beetje een grote stap. Is het een plan om contactmomenten af te spreken? Dan weet elke partij waar hij aan toe is.
Ien, ik lees geen zuurpuimerij hoor, het uitspreken van even een gemis aan diepgang is geen zuurpruimerij toch? Of moet ik je grote maken?
Spark ik snap het niet. Je minnaar was stiekem toch? En nu schrijf je dat je met je man afspraken had over dit stuk? Man en jij nu minnaarloos? Ging het dan toch in the open? Schijn even bij, wil je?
En achterdocht.. misschien goed om het daar eens met je man over te hebben?
dinsdag 19 maart 2013 om 14:54
Rooss, dat was een hele grote
Maar toch... Toen ik voor het eerst een sv had, stond er met koeieletters op mijn voorhoofd: IK HEB WAANZINNIGE SEKS GEHAD MET IEMAND DIE NIET MIJN PARTNER IS. Maar ja, not done om dat te vertellen. Ik vond het dan zó lekker om dat hier op dit topic toch wel te kunnen doen. En ja, dat was toen alleen maar halleluja. Want djeez, ging ik daar even van leven zeg!
Dus ik merk dat ik het een tikkeltje.. tja.. weet niet eens hoe ik het zal noemen.. irritant? dat nota bene personen die zelf eerst halleluja waren en die zelf ook niet zo op het morele aspect keken, binnen komen vallen met opmerkingen waarvan nieuwkomers in de halleluja fase zich nou niet echt heel erg welkom van voelen.
Kritische noten en diepgang, I love it. Maar halleluja is ook goed.
Niet dat ik iets te halleluja-en heb. Want 'we are on a break'.
Maar toch, ik moet soms ook wel een beetje weemoedig glimlachen bij de heerlijk enthousiaste verhalen. Laten we ruimte hebben voor de kritische noot, de spiegels, de halleluja verhalen en de ronduit gebrek aan-hebbenden. Wel zo gezellig. En is het jouw moment even niet? Prima toch? Kom je later nog eens terug, óf breng je zelf een kritische noot waar men wat mee kan. Maar dat 'ik kan hier niks mee, dus ik kruip onder mijn steen gedoe', daar kan ik dus niks mee.
*einde pms-bericht*
Maar toch... Toen ik voor het eerst een sv had, stond er met koeieletters op mijn voorhoofd: IK HEB WAANZINNIGE SEKS GEHAD MET IEMAND DIE NIET MIJN PARTNER IS. Maar ja, not done om dat te vertellen. Ik vond het dan zó lekker om dat hier op dit topic toch wel te kunnen doen. En ja, dat was toen alleen maar halleluja. Want djeez, ging ik daar even van leven zeg!
Dus ik merk dat ik het een tikkeltje.. tja.. weet niet eens hoe ik het zal noemen.. irritant? dat nota bene personen die zelf eerst halleluja waren en die zelf ook niet zo op het morele aspect keken, binnen komen vallen met opmerkingen waarvan nieuwkomers in de halleluja fase zich nou niet echt heel erg welkom van voelen.
Kritische noten en diepgang, I love it. Maar halleluja is ook goed.
Niet dat ik iets te halleluja-en heb. Want 'we are on a break'.
Maar toch, ik moet soms ook wel een beetje weemoedig glimlachen bij de heerlijk enthousiaste verhalen. Laten we ruimte hebben voor de kritische noot, de spiegels, de halleluja verhalen en de ronduit gebrek aan-hebbenden. Wel zo gezellig. En is het jouw moment even niet? Prima toch? Kom je later nog eens terug, óf breng je zelf een kritische noot waar men wat mee kan. Maar dat 'ik kan hier niks mee, dus ik kruip onder mijn steen gedoe', daar kan ik dus niks mee.
*einde pms-bericht*
dinsdag 19 maart 2013 om 14:59
Hey Rooss,
Ti's ook een lastig verhaal. Man wist van minnaar maar wilde het er niet over hebben. Hij wist altijd wel dat ik monogamie lastig vond. Hij had hetzelfde, maar wel in mindere mate. Ik weet dat hij minnaressen heeft gehad, maar hij bleef het moeilijk vinden om daar over te praten. Juist daardoor werd de afstand tussen ons ook groter.
Nadat het over was met minnaar hebben we veel open en eerlijke gesprekken gehad. Toen man vertelde dat hij zich ernstig bedreigd voelde door minnaar, was dat voor mij genoeg reden om te stoppen met het geminnaar. Man was al een tijdje zonder minnares. En zo gaan we na al die jaren dus toch gewoon terug naar de monogamie... En mocht het bij een van ons weer gaan kriebelen, dan hoop ik dat we dat eerst met elkaar bespreken.
Man weet van mijn achterdocht. Vind hij een lastig iets, maar hij doet er veel aan me gerust te stellen. Het zit meer in mij nu vrees ik...
Ti's ook een lastig verhaal. Man wist van minnaar maar wilde het er niet over hebben. Hij wist altijd wel dat ik monogamie lastig vond. Hij had hetzelfde, maar wel in mindere mate. Ik weet dat hij minnaressen heeft gehad, maar hij bleef het moeilijk vinden om daar over te praten. Juist daardoor werd de afstand tussen ons ook groter.
Nadat het over was met minnaar hebben we veel open en eerlijke gesprekken gehad. Toen man vertelde dat hij zich ernstig bedreigd voelde door minnaar, was dat voor mij genoeg reden om te stoppen met het geminnaar. Man was al een tijdje zonder minnares. En zo gaan we na al die jaren dus toch gewoon terug naar de monogamie... En mocht het bij een van ons weer gaan kriebelen, dan hoop ik dat we dat eerst met elkaar bespreken.
Man weet van mijn achterdocht. Vind hij een lastig iets, maar hij doet er veel aan me gerust te stellen. Het zit meer in mij nu vrees ik...
