
Zo afgrijselijk veel liefdesverdriet
woensdag 21 mei 2008 om 22:54
Hoi allen,
Sinds pasen is mijn relatie uit, na acht jaar samen te zijn geweest.
En ik ben zo vreselijk verdrietig!
Ik word echt niet goed van mezelf, probeer me met andere dingen bezig te houden, m'n vriendinnen, zelfs een tijdelijke scharrel, maar niets werkt.
Afleiding helpt, maar zodra het avond is en ik ben alleen dan begint de ellende...
Hoe hebben jullie je verdriet verwerkt?
En hoe lang gaat dit duren?!!
Sinds pasen is mijn relatie uit, na acht jaar samen te zijn geweest.
En ik ben zo vreselijk verdrietig!
Ik word echt niet goed van mezelf, probeer me met andere dingen bezig te houden, m'n vriendinnen, zelfs een tijdelijke scharrel, maar niets werkt.
Afleiding helpt, maar zodra het avond is en ik ben alleen dan begint de ellende...
Hoe hebben jullie je verdriet verwerkt?
En hoe lang gaat dit duren?!!
zaterdag 24 mei 2008 om 18:21
Lieve Luna, een dikke knuffel voor jou!!! (weet niet hoe die hier werken)
Probeer alsjeblieft niet meer te smssen meis, je maakt jezelf er alleen maar gek en verdrietig mee.
Ik weet dat hij verdriet heeft, ik weet dat hij kapot gaat, want ondanks het feit dat hij nu de stekker eruit heeft getrokken, ook hij heeft vreselijk zijn best gedaan om het wel te laten werken JUIST omdat hij van me houdt
Ik zie het een beetje zo bij ons, hij zat 100% in mijn hart
In zijn hart zat ik voor 95%, de overige 5% waren zijn spoken uit het verleden of er zat gewoon niet meer in dan 95%
In elk geval, en ik heb het hier wel vaker geroepen ik ga voor het brood en niet de kruimels.
En JA ook ik kan de supermarkt niet in zonder tranen
En ook ik ben begonnen aan mijn tweede pakje vandaag.
En ja heb vandaag wel 1000x bedacht, ik stap in de auto rij naar hem toe en samen komen we er wel uit.
En nee, heb het niet gedaan omdat ik er niet 100% in geloof
Want nee, we waren niet gelukkig de afgelopen maanden, hadden steeds ruzie om hetzefde.
Ik wel samenwonen en een echt leven samen, hij steeds de boot afhouden maar me net warm genoeg houden om niet weg te gaan (lees Funda naspitten, en zelfs langs een huis gaan wat te koop stond, samen vakantie boeken, samen fietsen kopen enz enz)
Ladies face it, tis niet leuk, t wordt niet leuk maar we komen er wel.
We hebben al een "we gaan niet meer terug naar onze ex club"
dus dat moet helpen!!
Kus voor iedereen
@AnnBrit, I know maar heel langzaam komt het besef, een ex is een ex laat dat zo, de wonden die er de eerste x zijn ontstaan gaan niet weg. ze helen wel maar het blijven zwakke schakels in het geheel
Probeer alsjeblieft niet meer te smssen meis, je maakt jezelf er alleen maar gek en verdrietig mee.
Ik weet dat hij verdriet heeft, ik weet dat hij kapot gaat, want ondanks het feit dat hij nu de stekker eruit heeft getrokken, ook hij heeft vreselijk zijn best gedaan om het wel te laten werken JUIST omdat hij van me houdt
Ik zie het een beetje zo bij ons, hij zat 100% in mijn hart
In zijn hart zat ik voor 95%, de overige 5% waren zijn spoken uit het verleden of er zat gewoon niet meer in dan 95%
In elk geval, en ik heb het hier wel vaker geroepen ik ga voor het brood en niet de kruimels.
En JA ook ik kan de supermarkt niet in zonder tranen
En ook ik ben begonnen aan mijn tweede pakje vandaag.
En ja heb vandaag wel 1000x bedacht, ik stap in de auto rij naar hem toe en samen komen we er wel uit.
En nee, heb het niet gedaan omdat ik er niet 100% in geloof
Want nee, we waren niet gelukkig de afgelopen maanden, hadden steeds ruzie om hetzefde.
Ik wel samenwonen en een echt leven samen, hij steeds de boot afhouden maar me net warm genoeg houden om niet weg te gaan (lees Funda naspitten, en zelfs langs een huis gaan wat te koop stond, samen vakantie boeken, samen fietsen kopen enz enz)
Ladies face it, tis niet leuk, t wordt niet leuk maar we komen er wel.
We hebben al een "we gaan niet meer terug naar onze ex club"
dus dat moet helpen!!
Kus voor iedereen
@AnnBrit, I know maar heel langzaam komt het besef, een ex is een ex laat dat zo, de wonden die er de eerste x zijn ontstaan gaan niet weg. ze helen wel maar het blijven zwakke schakels in het geheel
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
zaterdag 24 mei 2008 om 18:25
Je moet jezelf ook elke keer rationeel toespreken. En af en toe stort je gewoon ff in. Van de ene kant wil ik het toelaten, zodat niet achteraf nog eens een berg verdriet komt, en van de andere kant wil ik snel verder met mijn leven... Wat ook weer niet realistisch is..
Bied het je geen troost dat je niet meer met hem kon leven? Ik zou namelijk nog even prima met mijn ex kunnen leven. Het is alleen waarschijnlijk uitstel van executie, omdat hij me niet datgene kan geven wat ik verlang...
Het is ook niet te bevatten. Zeker niet als het als donderslag bij heldere hemel komt, zoals in mijn geval... Ja, intuitief voelde er iets niet goed, maar dat beredeneerde ik weg door mijn gevoel voor hem.
Ik ben blij dat mijn ex geen hyves heeft, anders zat ik waarschijnlijk aan het toetsenbord vast geroest... Maar ik moet zeggen dat ik toch minder behoefte heb om alles te weten. Ik ken dat wel uit voorgaande relaties. Blijkbaar heb ik daar al een weg in weten te vinden.
Bied het je geen troost dat je niet meer met hem kon leven? Ik zou namelijk nog even prima met mijn ex kunnen leven. Het is alleen waarschijnlijk uitstel van executie, omdat hij me niet datgene kan geven wat ik verlang...
Het is ook niet te bevatten. Zeker niet als het als donderslag bij heldere hemel komt, zoals in mijn geval... Ja, intuitief voelde er iets niet goed, maar dat beredeneerde ik weg door mijn gevoel voor hem.
Ik ben blij dat mijn ex geen hyves heeft, anders zat ik waarschijnlijk aan het toetsenbord vast geroest... Maar ik moet zeggen dat ik toch minder behoefte heb om alles te weten. Ik ken dat wel uit voorgaande relaties. Blijkbaar heb ik daar al een weg in weten te vinden.
zaterdag 24 mei 2008 om 18:29
@Summerdance: zo, ik lees je berichtje en begin spontaan te brullen ?? Je verhaal is zo herkenbaar... Ik kan niet anders dan me er bij aansluiten.. Hoe verschillend mensen ook zijn, liefdesverdriet lijkt iedereen wel zo'n beetje op dezelfde manier te ervaren. Ach, het blijft een kutverhaal....
Maar inderdaad, wij komen er wel. Ooit komt er licht aan het eind van de tunnel!!!
Maar inderdaad, wij komen er wel. Ooit komt er licht aan het eind van de tunnel!!!
zaterdag 24 mei 2008 om 19:25
@Luna,
Als het als donderslag bij heldere hemel komt, dan is het inderdaad helemaal niet te bevatten... Mijn ex heeft gelukkig ook geen hyves, dat is een hele org minder. Ik wel, maar ik zet er gewoon wat opppervlakkige dingen op.
Of het troost biedt dat ik niet methem kon leven? Ergens misschien een beetje wel, aan de andere kant is het ook enorm frustrerend, want we zijn allebei niet slecht en ik snap ook niet waarom het gewoon niet ging. We spreken elkaars taal niet lijkt wel. En we vatten alles anders op dan dat de ander het bedoeld heeft. En zelfs al weet je dat van elkaar, dan lukt het niet daar verandering in te brengen. Je bent gek op elkaar, maar we worden gek ván elkaar.
Je verdriet moet je ook zeker toelaten. Ik zag er vandaag geen gat in om er wat van te maken. Toen ik de behoefte had om te huilen heb ik dat gedaan, gewoon op de bank gaan liggen en huilen. Ff lekker laten gaan. Daarna met veel tegenzin naar de stad en dat is toch mijn redding geweest, ik heb me toch vermaakt. Natuurlijk was hij er continue bij, maar op de een of andere manier hoefde ik me niet verdrietig te voelen daarover.
Ik heb kunnen doen wat ik wilde zonder rekening met hem te houden en dat was goed.
Als het als donderslag bij heldere hemel komt, dan is het inderdaad helemaal niet te bevatten... Mijn ex heeft gelukkig ook geen hyves, dat is een hele org minder. Ik wel, maar ik zet er gewoon wat opppervlakkige dingen op.
Of het troost biedt dat ik niet methem kon leven? Ergens misschien een beetje wel, aan de andere kant is het ook enorm frustrerend, want we zijn allebei niet slecht en ik snap ook niet waarom het gewoon niet ging. We spreken elkaars taal niet lijkt wel. En we vatten alles anders op dan dat de ander het bedoeld heeft. En zelfs al weet je dat van elkaar, dan lukt het niet daar verandering in te brengen. Je bent gek op elkaar, maar we worden gek ván elkaar.
Je verdriet moet je ook zeker toelaten. Ik zag er vandaag geen gat in om er wat van te maken. Toen ik de behoefte had om te huilen heb ik dat gedaan, gewoon op de bank gaan liggen en huilen. Ff lekker laten gaan. Daarna met veel tegenzin naar de stad en dat is toch mijn redding geweest, ik heb me toch vermaakt. Natuurlijk was hij er continue bij, maar op de een of andere manier hoefde ik me niet verdrietig te voelen daarover.
Ik heb kunnen doen wat ik wilde zonder rekening met hem te houden en dat was goed.
zaterdag 24 mei 2008 om 21:36
Net een ontzettende huilbui gehad, dacht dat ik de sleutel in de voordeur hoorde.
Dat hij spijt had, me in zijn armen zou nemen en zeggen dat alles goed kwam.
Ik vind mezelf zo zwak, ik wil niet meer huilen, ik wil weer een sterke meid zijn.
Ze zeggen toch altijd dat een ander je geluk niet kan maken, dat je dat zelf moet doen...maar waarom kan hij me dan wel ongelukkig maken?
Dat hij spijt had, me in zijn armen zou nemen en zeggen dat alles goed kwam.
Ik vind mezelf zo zwak, ik wil niet meer huilen, ik wil weer een sterke meid zijn.
Ze zeggen toch altijd dat een ander je geluk niet kan maken, dat je dat zelf moet doen...maar waarom kan hij me dan wel ongelukkig maken?
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
zaterdag 24 mei 2008 om 22:17
Summerdance, knuffel
Hier zul je echt doorheen moeten... Ik kijk ook steeds naar buiten zodra ik een auto hoor...
Je mag je rot voelen, echt... je bent geen zwakkeling als je verdriet hebt omdat een droom uiteen is gespat. Je hebt van hem gehouden, je houdt van hem, als je daar om huilt ben je er echt niet minder sterk door. Geef het tijd en schrijf het van je af...
Hier zul je echt doorheen moeten... Ik kijk ook steeds naar buiten zodra ik een auto hoor...
Je mag je rot voelen, echt... je bent geen zwakkeling als je verdriet hebt omdat een droom uiteen is gespat. Je hebt van hem gehouden, je houdt van hem, als je daar om huilt ben je er echt niet minder sterk door. Geef het tijd en schrijf het van je af...
zaterdag 24 mei 2008 om 23:10
Hallo meiden, allemaal zo herkenbaar, je weet diep van binnen dat het beter is om uit elkaar te gaan en dat je uiteindelijk niet echt gelukkig zult gaan worden...en ik herken dat gevoel van op je tenen moeten lopen...als ik terugkijk was ik in mijn 10 jaar relatie niet ongelukkig, maar ik was ook niet echt gelukkig!!
Maar het is zo moeilijk om iets vertrouwds op te moeten geven!!
Soms denk ik wel eens was hij er maar gewoonweg niet meer (klinkt harder dan ik het bedoel, maar ik ben aan de kant gezet ook min of meer voor een ander, dus voel me nogal in de kou staan) maar dan zou het makkelijker zijn.
Nu vraag ik me elke keer af, wat zal hij aan t doen zijn en met wie en is die nu echt zoveel gelukkiger dan met mij!! Pfoee ben een echte kwelgeest voor mezelf.
Maar inderdaad terug naar mijn ex, nee want dan gaat het over 1 jaar weer fout! Maar alles gebeurt met een reden.. dus uiteindelijk zal het voor ons allemaal wel het beste zijn
Dikke knuffel
Maar het is zo moeilijk om iets vertrouwds op te moeten geven!!
Soms denk ik wel eens was hij er maar gewoonweg niet meer (klinkt harder dan ik het bedoel, maar ik ben aan de kant gezet ook min of meer voor een ander, dus voel me nogal in de kou staan) maar dan zou het makkelijker zijn.
Nu vraag ik me elke keer af, wat zal hij aan t doen zijn en met wie en is die nu echt zoveel gelukkiger dan met mij!! Pfoee ben een echte kwelgeest voor mezelf.
Maar inderdaad terug naar mijn ex, nee want dan gaat het over 1 jaar weer fout! Maar alles gebeurt met een reden.. dus uiteindelijk zal het voor ons allemaal wel het beste zijn
Dikke knuffel
zaterdag 24 mei 2008 om 23:26
Hoi Vlinder,
Ik heb 5 jaar liefdesverdriet gehad en dat was 5 jaar teveel.....Achteraf dus.....Ik heb emmers vol gehuild en zo, maar ik was een dromer. Ik had dromen over een leven met hem en dat kon helemaal niet want we waren geen goed stel en hadden geen kans samen. Hij was ook niet leuk voor me en dat zei genoeg, maar ik wilde dat niet zien. Nu ik jaren verder ben en wijzer geworden zie ik dat dromen niet werkt. Denken aan hoe het HAD kunnen zijn en hoe ik het liever had gehad dat werkt niet. HAD HAD HAD zo leefde ik. En waarom waarom waarom??? Je kunt eeuwig treuren, ik heb emmers vol gehuild, maar daardoor komt het niet terug zoals je het zou willen......Ik ben meer realistisch gaan denken en daardoor ben ik eruit gekomen. Het heeft veel te lang geduurd achteraf. Ik leefde alleen met die man in mijn gedachten en het mooiste is dat hij dat niet waard was. Ik leefde in een roes en daar moet je uit! Een roes van verdriet en vraagtekens. Het heeft geen zin allemaal en dat zie je later pas. Natuurlijk rouwen is nodig, maar probeer het niet te lang te doen en over te gaan tot de orde van de dag. Doe dingen die je graag doet en probeer te genieten. Neem tijd voor jezelf en zeg: verleden is geweest, ik leef nu!
Sterkte, het komt goed! (ervaringsdeskundige die het zegt)
Petit 1968
Ik heb 5 jaar liefdesverdriet gehad en dat was 5 jaar teveel.....Achteraf dus.....Ik heb emmers vol gehuild en zo, maar ik was een dromer. Ik had dromen over een leven met hem en dat kon helemaal niet want we waren geen goed stel en hadden geen kans samen. Hij was ook niet leuk voor me en dat zei genoeg, maar ik wilde dat niet zien. Nu ik jaren verder ben en wijzer geworden zie ik dat dromen niet werkt. Denken aan hoe het HAD kunnen zijn en hoe ik het liever had gehad dat werkt niet. HAD HAD HAD zo leefde ik. En waarom waarom waarom??? Je kunt eeuwig treuren, ik heb emmers vol gehuild, maar daardoor komt het niet terug zoals je het zou willen......Ik ben meer realistisch gaan denken en daardoor ben ik eruit gekomen. Het heeft veel te lang geduurd achteraf. Ik leefde alleen met die man in mijn gedachten en het mooiste is dat hij dat niet waard was. Ik leefde in een roes en daar moet je uit! Een roes van verdriet en vraagtekens. Het heeft geen zin allemaal en dat zie je later pas. Natuurlijk rouwen is nodig, maar probeer het niet te lang te doen en over te gaan tot de orde van de dag. Doe dingen die je graag doet en probeer te genieten. Neem tijd voor jezelf en zeg: verleden is geweest, ik leef nu!
Sterkte, het komt goed! (ervaringsdeskundige die het zegt)
Petit 1968
voer eendjes geen oorlog!
zondag 25 mei 2008 om 09:39
@Phileine,
dat lijkt me wel erg, dat je een jaar na een relatie van 8 weken er nog steeds niet overheen bent. Hoe uit zich dat bij jou?
@Petit
5 jaar lang is wel heel erg lang! Heb je nu inmiddels wel een nieuwe relatie of niet?
@Moeki:
Soms heb ik dat ook, van: was hij maar gewoon dood. Maar daar mag ik niet aan denken, het is puur egoisme. Want als ik echt van hem hou, dan gun ik hem een mooi leven, ook zonder mij.
Soms gaat het goed en soms gaat het k*t.
Gisteravond kreeg ik ineens een verdrietig gevoel omdat ik merkte dat ik hem losliet. Heel raar om te ervaren. Terwijl vanmorgen werd ik wakker, dan lig ik aan hem te denken en dan word ik nogal nerveus. Het is een mix van emoties waar ik zelf nog niet uit ben...
dat lijkt me wel erg, dat je een jaar na een relatie van 8 weken er nog steeds niet overheen bent. Hoe uit zich dat bij jou?
@Petit
5 jaar lang is wel heel erg lang! Heb je nu inmiddels wel een nieuwe relatie of niet?
@Moeki:
Soms heb ik dat ook, van: was hij maar gewoon dood. Maar daar mag ik niet aan denken, het is puur egoisme. Want als ik echt van hem hou, dan gun ik hem een mooi leven, ook zonder mij.
Soms gaat het goed en soms gaat het k*t.
Gisteravond kreeg ik ineens een verdrietig gevoel omdat ik merkte dat ik hem losliet. Heel raar om te ervaren. Terwijl vanmorgen werd ik wakker, dan lig ik aan hem te denken en dan word ik nogal nerveus. Het is een mix van emoties waar ik zelf nog niet uit ben...
zondag 25 mei 2008 om 16:15
zondag 25 mei 2008 om 16:16
Hallo meiden
Ook hier een reactie van een ervaringsdeskundige. Bij mij is het vorig jaar augustus misgegaan.De manier waarop ik er zo snel mogelijk overheen was; alle contact verbreken. Niet afspreken, bellen, sms-en of mailen. Klinkt hard en is zwaar maar (voor mij) was het het beste. Ik geloof best dat er exen zijn die als vrienden verder kunnen gaan, maar daar moet je dan 100% klaar voor zijn en ik denk dat dat voor veel vrouwen best een tijd duurt. Want wat als hij een ander heeft, gun je het hem dan als vriend? Pas dan ben je er mijns inziens klaar voor om vrienden te zijn. Wat je moet doen is veel praten, als het nodig is heel hard janken en het niet inhouden.Er gaan een paar maandjes overheen, maar echt het zware gevoel wordt minder.
ps: 4 wheels wat naar om te lezen dat het wederom niet gelukt is. Is dit nog steeds dezelfde man waar je al een tijd mee aan het aanklooien bent/was? Hopelijk kun je snel je leventje weer oppakken.
Ook hier een reactie van een ervaringsdeskundige. Bij mij is het vorig jaar augustus misgegaan.De manier waarop ik er zo snel mogelijk overheen was; alle contact verbreken. Niet afspreken, bellen, sms-en of mailen. Klinkt hard en is zwaar maar (voor mij) was het het beste. Ik geloof best dat er exen zijn die als vrienden verder kunnen gaan, maar daar moet je dan 100% klaar voor zijn en ik denk dat dat voor veel vrouwen best een tijd duurt. Want wat als hij een ander heeft, gun je het hem dan als vriend? Pas dan ben je er mijns inziens klaar voor om vrienden te zijn. Wat je moet doen is veel praten, als het nodig is heel hard janken en het niet inhouden.Er gaan een paar maandjes overheen, maar echt het zware gevoel wordt minder.
ps: 4 wheels wat naar om te lezen dat het wederom niet gelukt is. Is dit nog steeds dezelfde man waar je al een tijd mee aan het aanklooien bent/was? Hopelijk kun je snel je leventje weer oppakken.
zondag 25 mei 2008 om 16:30
Ik weet het Glendoria, ook ik GA hem absoluut niet bellen smssen wat dan ook,maar de drang is er niet minder om.
Ik weet zeker dat ik met hem nooit vrienden zal kunnen zijn.
Het verschil wat hij had met al mijn andere vrienden is dat ik met hem oud wilde worden, tandeloos in een bejaardecentrum wilde zitten, kindjes wilde maken.
Kortom wat een lover anders maakt dan een echte vriend.
Dat gevoel zal ik bij hem nooit anders kunnen zien.
Ik weet dat het zware gevoel minder wordt, dat het grote verdriet eraf gaat...maar die tussentijd...pffffffffff
Ik weet zeker dat ik met hem nooit vrienden zal kunnen zijn.
Het verschil wat hij had met al mijn andere vrienden is dat ik met hem oud wilde worden, tandeloos in een bejaardecentrum wilde zitten, kindjes wilde maken.
Kortom wat een lover anders maakt dan een echte vriend.
Dat gevoel zal ik bij hem nooit anders kunnen zien.
Ik weet dat het zware gevoel minder wordt, dat het grote verdriet eraf gaat...maar die tussentijd...pffffffffff
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
zondag 25 mei 2008 om 19:04
@Glendoria!
Ja, het is nog steeds dezelfde man en we zijn nu weer bijna een jaar verder. Ergens moet het een keer stoppen, hé? Het gaat de goede kant op, maar soms word ik gek van mezelf. Gelukkig(!) belt of smst hij mij ook niet, maar zie ik hem wel steeds op msn online komen. Maar dan is hij gelijk weer weg, alsof hij gewoon even checkt of ik er ben. En ik doe hetzelfde...
Hoe is het nu bij jou? Al in het bezit van een nieuwe vlam?
@Summer, die tussentijd, dat is volhouden. Ik heb een boekje met allerlei tips waaronder 60 dagen geen contact opnemen. Ik zit er nu aan te denken om een kalendertje te maken waarop ik de dagen kan afstrepen dat ik geen contact heb opgenomen met hem. Gewoon voor mezelf, voor de momenten dat ik die neiging heel erg heb om hem wat te laten weten om dan vol te houden om het niet te doen.
En goed van je dat je hem niks hebt laten weten!
Ja, het is nog steeds dezelfde man en we zijn nu weer bijna een jaar verder. Ergens moet het een keer stoppen, hé? Het gaat de goede kant op, maar soms word ik gek van mezelf. Gelukkig(!) belt of smst hij mij ook niet, maar zie ik hem wel steeds op msn online komen. Maar dan is hij gelijk weer weg, alsof hij gewoon even checkt of ik er ben. En ik doe hetzelfde...
Hoe is het nu bij jou? Al in het bezit van een nieuwe vlam?
@Summer, die tussentijd, dat is volhouden. Ik heb een boekje met allerlei tips waaronder 60 dagen geen contact opnemen. Ik zit er nu aan te denken om een kalendertje te maken waarop ik de dagen kan afstrepen dat ik geen contact heb opgenomen met hem. Gewoon voor mezelf, voor de momenten dat ik die neiging heel erg heb om hem wat te laten weten om dan vol te houden om het niet te doen.
En goed van je dat je hem niks hebt laten weten!
zondag 25 mei 2008 om 21:26
Hier nog zo eentje. T is nu 3 maanden uit t gaat best goed, heb zeer weinig contact en dat is voor mij ook het beste. Ik voelde me hier goed bij en had t idee dat ik beter door kon en minder aan hem dacht.
Gister kreeg ik weer de zenuwen in mn lijf. Hij smste me omdat ie 13 juni voor 3 maanden naar Afrika gaat en hij vroeg of ik daarvoor nog wat met m wilde drinken.
De laatste keer dat ik m sprak was niet leuk, hij vertelde me van zijn nieuwe relatie (lang verhaal, met huisgenootje van hem die ik ook ken en waar ie dus verliefd op is geworden). Toen ie t uitmaakte zei ie dat er niemand anders was en daarna weer wel en elke week is t wat anders dat ik zoo moe van werd en niet meer wilde treuren om hem, ik wilde me niet meer klote voelen. Het maakt niet uit hoe t is gebeurd, of wanneer, het is uit. Maar toch maakt het me boos en weet ik nu niet of ik hem wil zien of niet. Heb dat ook gestuurd, dat ik niet weet of ik t nu wil. Ik weet dat hij t wel graag wil, hij wil mij ook niet kwijt en wil graag vrienden blijven, maar dat kan nu sowieso niet omdat het te kort is en hij is met dat huisgenootje die altijd al nep-aardig tegen mij was want ik zat haar gewoon in de weg!! Hoe kan ik dan leuk met m gaan drinken?
Aan de andere kant wil ik m ook wel even zien en gewoon even succes wensen in Afrika en alles, maar ben ook bang dat als ik m heb gezien een terugval krijg. En ik weet dat als hij terugkomt hij zn nieuwe vriendin bij zn ouders gaat introduceren, dan ben ik weer uit beeld. Kan daar echt niet aan denken trouwens, ik kwam daar zo graag, voelde me zo thuis, hoorde echt bij de familie...
Het gaat goed met me, maar er overheen ben ik nog niet, en ben ook ECHT nog niet toe aan andere mannen. Hoe vaak mensen dat ook vragen: Ben je al aan t daten?? Ehh nee! Ik zit nog met gevoelens!
Gister kreeg ik weer de zenuwen in mn lijf. Hij smste me omdat ie 13 juni voor 3 maanden naar Afrika gaat en hij vroeg of ik daarvoor nog wat met m wilde drinken.
De laatste keer dat ik m sprak was niet leuk, hij vertelde me van zijn nieuwe relatie (lang verhaal, met huisgenootje van hem die ik ook ken en waar ie dus verliefd op is geworden). Toen ie t uitmaakte zei ie dat er niemand anders was en daarna weer wel en elke week is t wat anders dat ik zoo moe van werd en niet meer wilde treuren om hem, ik wilde me niet meer klote voelen. Het maakt niet uit hoe t is gebeurd, of wanneer, het is uit. Maar toch maakt het me boos en weet ik nu niet of ik hem wil zien of niet. Heb dat ook gestuurd, dat ik niet weet of ik t nu wil. Ik weet dat hij t wel graag wil, hij wil mij ook niet kwijt en wil graag vrienden blijven, maar dat kan nu sowieso niet omdat het te kort is en hij is met dat huisgenootje die altijd al nep-aardig tegen mij was want ik zat haar gewoon in de weg!! Hoe kan ik dan leuk met m gaan drinken?
Aan de andere kant wil ik m ook wel even zien en gewoon even succes wensen in Afrika en alles, maar ben ook bang dat als ik m heb gezien een terugval krijg. En ik weet dat als hij terugkomt hij zn nieuwe vriendin bij zn ouders gaat introduceren, dan ben ik weer uit beeld. Kan daar echt niet aan denken trouwens, ik kwam daar zo graag, voelde me zo thuis, hoorde echt bij de familie...
Het gaat goed met me, maar er overheen ben ik nog niet, en ben ook ECHT nog niet toe aan andere mannen. Hoe vaak mensen dat ook vragen: Ben je al aan t daten?? Ehh nee! Ik zit nog met gevoelens!
zondag 25 mei 2008 om 21:42
@4wheels, ik ken het boekje, maar heb dat niet nodig.
Bij zo'n vlaag van onrust sms ik eerst vriendinnetje, die roept dan heel hard NEE NEE NEE, en dan gaat het wel weer.
Ik weet dat ik het kan, relatie verbreken EN contact houden kan ik niet, wil ik ook niet, maar de drang....................
Tsja, die is er gewoon nog.
Zijn jullie ook de hele tijd excuses aan het verzinnen?
Als ik nou dit en dat en zus en zo had gedaan dan was het goed gegaan?
Daar word ik ook helemaal gek van!
Bij zo'n vlaag van onrust sms ik eerst vriendinnetje, die roept dan heel hard NEE NEE NEE, en dan gaat het wel weer.
Ik weet dat ik het kan, relatie verbreken EN contact houden kan ik niet, wil ik ook niet, maar de drang....................
Tsja, die is er gewoon nog.
Zijn jullie ook de hele tijd excuses aan het verzinnen?
Als ik nou dit en dat en zus en zo had gedaan dan was het goed gegaan?
Daar word ik ook helemaal gek van!
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
zondag 25 mei 2008 om 22:53
Hee lieve meiden, ik typ terwijl de tranen big time over m'n wangen lopen.
Heb em weer gezien vanavond, hij heeft verteld dat ie dus met iemand anders heeft gezoend, en ook echt met zo'n 19 jarig wicht waar hij vorig jaar al een tijdje verliefd op dacht te zijn.
Wat een kutzooi, ik wil echt zo van dit kutgevoel af, ben echt zo, zo , zo vreselijk verdrietig!
Heb em weer gezien vanavond, hij heeft verteld dat ie dus met iemand anders heeft gezoend, en ook echt met zo'n 19 jarig wicht waar hij vorig jaar al een tijdje verliefd op dacht te zijn.
Wat een kutzooi, ik wil echt zo van dit kutgevoel af, ben echt zo, zo , zo vreselijk verdrietig!
zondag 25 mei 2008 om 23:15
O meissie, dat is natuurlijk nooit leuk om te horen en ik snap ook echt niet waarom ze ons dit vertellen!!! Dit deed mijn ex dus ook, alleen dan dat ie zelfd met iemand anders naar bed was geweest, na 2 weken :S Ik dacht echt: Hou dat lekker voor je ofzo!! We hebben er niks aan en hebben alleen maar weer meer verdriet.. Probeer er niet al te veel over na te denken, mannen maken rare sprongen na een verbroken relatie en veeeeel sneller dan wij...
zondag 25 mei 2008 om 23:52
@Vlinder....Pfffff wat een kutzooi!!!! Ik kan me voorstellen dat jij je zwaar beroerd voelt. Hoe kwam het dat je hem hebt gezien en waarom vertelde hij je dit? Alsof je nog niet genoeg verdriet hebt...
Nou, bij mij is het ook weer raar verlopen. Toen ik gisteravond thuis kwam was hij nog bij mij. Hij wilde me toch eigenlijk niet kwijt.. Dus ik zat daar even met mijn oren te klapperen...dat wil je niet weten. Ik dacht ook, wha evah.. Eerst maar gaan slapen, dan hebben we het er morgen nog wel over. Misschien is het dan wel heel anders. Dus vandaag intensief met elkaar gesproken. Ik zal het maar samenvatten, doordat hij nu eindelijk zijn gevoel heeft uitgesproken en dat niet meer heeft weggedrukt is hij tot andere inzichten gekomen. Ik heb aangegeven er met hem alleen niet uit te kunnen komen en dat er dan een derde ingeschakeld moet worden.
Dat vond hij een goed idee, dus gaan we met een derde praten om te kijken wat de knelpunten zijn en of het inderdaad reëel is om uit mekaar te gaan cq samen te blijven. Het kan je helpen in je besluit te stoppen of juist weer opnieuw te gaan investeren. Dus het wil niet zeggen dat het daarmee goed komt, maar meer om tot de juiste inzichten te komen en op basis daarvan een besluit te nemen.
Hij is vanmiddag ook vertrokken hier. Dat was voor beiden een groot drama. Maar het geeft ons van de andere kant ook weer de mogelijkheid om tot rust te komen en tot jezelf te komen. Misschien zegt hij, of ik, nog na 2 dagen, laat maar zitten...
Naja, voel me nog steeds kut. Helemaal geen zin om alleen in dat grote bed te gaan liggen. Maar ben er wel van overtuigt dat die therapeut kan helpen, alleen al voor mezelf.. Los van de uitkomst. Zoals we al eerder horen, praten en janken..dat is het beste..
Sterkte allemaal!!!
Nou, bij mij is het ook weer raar verlopen. Toen ik gisteravond thuis kwam was hij nog bij mij. Hij wilde me toch eigenlijk niet kwijt.. Dus ik zat daar even met mijn oren te klapperen...dat wil je niet weten. Ik dacht ook, wha evah.. Eerst maar gaan slapen, dan hebben we het er morgen nog wel over. Misschien is het dan wel heel anders. Dus vandaag intensief met elkaar gesproken. Ik zal het maar samenvatten, doordat hij nu eindelijk zijn gevoel heeft uitgesproken en dat niet meer heeft weggedrukt is hij tot andere inzichten gekomen. Ik heb aangegeven er met hem alleen niet uit te kunnen komen en dat er dan een derde ingeschakeld moet worden.
Dat vond hij een goed idee, dus gaan we met een derde praten om te kijken wat de knelpunten zijn en of het inderdaad reëel is om uit mekaar te gaan cq samen te blijven. Het kan je helpen in je besluit te stoppen of juist weer opnieuw te gaan investeren. Dus het wil niet zeggen dat het daarmee goed komt, maar meer om tot de juiste inzichten te komen en op basis daarvan een besluit te nemen.
Hij is vanmiddag ook vertrokken hier. Dat was voor beiden een groot drama. Maar het geeft ons van de andere kant ook weer de mogelijkheid om tot rust te komen en tot jezelf te komen. Misschien zegt hij, of ik, nog na 2 dagen, laat maar zitten...
Naja, voel me nog steeds kut. Helemaal geen zin om alleen in dat grote bed te gaan liggen. Maar ben er wel van overtuigt dat die therapeut kan helpen, alleen al voor mezelf.. Los van de uitkomst. Zoals we al eerder horen, praten en janken..dat is het beste..
Sterkte allemaal!!!
maandag 26 mei 2008 om 00:22
ik herken zooveel in jullie berichtjes.. Alleen bij mij was het dus nog maar heel kort aan, dit keer wist ik het zeker, met hem wil ik oud worden en zelf andersom wist ik het zeker, hij ook met mij!
Alleen ik heb wat probleempjes waar ik niet zomaar met jan en alleman over kan praten. Dus ook niet met de eerste beste vriend waar ik mee oud denk te worden.
Voor hem stond dit zoo tussen ons in dat het beter was om er mee te stoppen.
Ik kon niet anders dan het accpeteren.
En nu, telkens de gevoelens.. Hij was gewoon de eerste waarvan ik het echt zeker wist, dat hij de ware zou zijn (niet dat ik geloof in de ware, maar qua gevoel komt het overeen).
Het klikte altijd tussen ons, we hadden het zo fijn samen en dan nu al opgeven?? Ik vind het zo vaag, aan de ene kant hij heeft gelijk en het stond ook tussen ons in, maar aan de andere kant.. Nu al opgeven terwijl het zoiets moois zou kunnen worden?
Nouja, moet hem maar vergeten
Alleen ik heb wat probleempjes waar ik niet zomaar met jan en alleman over kan praten. Dus ook niet met de eerste beste vriend waar ik mee oud denk te worden.
Voor hem stond dit zoo tussen ons in dat het beter was om er mee te stoppen.
Ik kon niet anders dan het accpeteren.
En nu, telkens de gevoelens.. Hij was gewoon de eerste waarvan ik het echt zeker wist, dat hij de ware zou zijn (niet dat ik geloof in de ware, maar qua gevoel komt het overeen).
Het klikte altijd tussen ons, we hadden het zo fijn samen en dan nu al opgeven?? Ik vind het zo vaag, aan de ene kant hij heeft gelijk en het stond ook tussen ons in, maar aan de andere kant.. Nu al opgeven terwijl het zoiets moois zou kunnen worden?
Nouja, moet hem maar vergeten

maandag 26 mei 2008 om 10:41
@Vlinder & Noukaa:
Wat onvoorstelbaar lomp van die gasten om dat tegen je te vertellen! Ik kan dat echt niet begrijpen, wat willen ze ermee bereiken? Zij en jullie schieten er allebei niks me op om dat soort informatie te horen... Ik snap het echt niet...
@Luna:
Doe rustig aan... Na het gesprek van gisteren lijkt het erop alsof er een 'haast' is van beide kanten. Ik denk dat jullie allebei even tijd nodig hebben om tot rust te komen... Dat zal niet van vandaag op morgen zijn vrees ik.
Hier gaat het redelijk met me. Toen ik daarstraks op msn kwam, was hij al online. Ik schrok er wel van... Even later ging hij weer weg. Hij controleert me, want hij heeft niks op msn te zoeken. Aan de ene kant vraag ik me af waarom hij niks tegen me zegt, aan de andere kant is het beter zo. Ik ga straks lekker werken en dan vergeet ik hem compleet, heerlijk!
Wat onvoorstelbaar lomp van die gasten om dat tegen je te vertellen! Ik kan dat echt niet begrijpen, wat willen ze ermee bereiken? Zij en jullie schieten er allebei niks me op om dat soort informatie te horen... Ik snap het echt niet...
@Luna:
Doe rustig aan... Na het gesprek van gisteren lijkt het erop alsof er een 'haast' is van beide kanten. Ik denk dat jullie allebei even tijd nodig hebben om tot rust te komen... Dat zal niet van vandaag op morgen zijn vrees ik.
Hier gaat het redelijk met me. Toen ik daarstraks op msn kwam, was hij al online. Ik schrok er wel van... Even later ging hij weer weg. Hij controleert me, want hij heeft niks op msn te zoeken. Aan de ene kant vraag ik me af waarom hij niks tegen me zegt, aan de andere kant is het beter zo. Ik ga straks lekker werken en dan vergeet ik hem compleet, heerlijk!
maandag 26 mei 2008 om 11:06
Vraag me ook af waarom mannen altijd eerlijk moeten vertellen wat ze gedaan hebben!! Uiteindelijk kun je er niks mee.
(Mijn ex vriend daarentegen liet me voelen dat er een ander was maar als ik er naar vroeg zei hij dat het niks voorstelde of dat hij er niet zag..bij toeval heb ik toen ontdekt dat zij in het zelfde land zou verblijven (als Amerikaanse kwam ze even een weekje naar Europa naar dezelfde stad als waar hij zou verblijven voor zijn werk). Heb hem gevraagd of hij haar zou gaan zien en hij heeft me toen op het hart gedrukt dat hij haar absoluut niet zou gaan zien!! Ik ben door een hel gegaan in die week omdat mijn gevoel zei dat dingen niet klopte maar ja na een relatie van 10 jaar wil je elkaar toch ook kunnen vertrouwen!! Niet dus, nu de relatie over is, heeft hij eindelijk opgebiecht dat hij met haar daar was!! Een opluchting dat mijn intuitie zo sterk is, maar wat een lullo dat hij mij zo voor de gek heeft gehouden!!)
En toch voel ik me ook ellendig, allemaal die dingen die zo vanzelfsprekend waren..maar de vraag is dan mis ik hem of iemand!!
(Mijn ex vriend daarentegen liet me voelen dat er een ander was maar als ik er naar vroeg zei hij dat het niks voorstelde of dat hij er niet zag..bij toeval heb ik toen ontdekt dat zij in het zelfde land zou verblijven (als Amerikaanse kwam ze even een weekje naar Europa naar dezelfde stad als waar hij zou verblijven voor zijn werk). Heb hem gevraagd of hij haar zou gaan zien en hij heeft me toen op het hart gedrukt dat hij haar absoluut niet zou gaan zien!! Ik ben door een hel gegaan in die week omdat mijn gevoel zei dat dingen niet klopte maar ja na een relatie van 10 jaar wil je elkaar toch ook kunnen vertrouwen!! Niet dus, nu de relatie over is, heeft hij eindelijk opgebiecht dat hij met haar daar was!! Een opluchting dat mijn intuitie zo sterk is, maar wat een lullo dat hij mij zo voor de gek heeft gehouden!!)
En toch voel ik me ook ellendig, allemaal die dingen die zo vanzelfsprekend waren..maar de vraag is dan mis ik hem of iemand!!
maandag 26 mei 2008 om 13:26
@ 4wheels, waarom haal je hem niet van je msnlijst?
Das ongeveer het eerste wat ik heb gedaan toen ik donderdag thuiskwam
Mails wissen, msn blokkeren, telefoonnummer wissen
Klinkt allemaal heel dramatisch maar juist door dat te doen creeer je ook voor jezelf een stuk veiligheid.
Nou ja veiligheid, loop ook al de hele morgen met het idee hem te mailen, ratio wint weer eens niet.
Eerst vriendinnetje gesmst, braaf gewacht op een antwoord en toen toch maar weer niet gedaan.
Wordt zo eindeloos MOE van mezelf.
Blijft voelen als verliezen.
Das ongeveer het eerste wat ik heb gedaan toen ik donderdag thuiskwam
Mails wissen, msn blokkeren, telefoonnummer wissen
Klinkt allemaal heel dramatisch maar juist door dat te doen creeer je ook voor jezelf een stuk veiligheid.
Nou ja veiligheid, loop ook al de hele morgen met het idee hem te mailen, ratio wint weer eens niet.
Eerst vriendinnetje gesmst, braaf gewacht op een antwoord en toen toch maar weer niet gedaan.
Wordt zo eindeloos MOE van mezelf.
Blijft voelen als verliezen.
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!