
Wie zijn toch die a-sociale mensen???
vrijdag 30 mei 2008 om 15:30
Gisteren heb ik gewinkeld en tijdens het winkelen heb ik in de paskamer van 1 van de winkels die ik bezocht heb (4 in totaal) een tasje van Douglas laten staan met daarin spullen t.w.v. ¤ 50,00. Ik heb vandaag alle winkels gebeld en het tasje is niet gevonden. Dit is de tweede keer dat mij dit gebeurt.
En ik vraag me dus serieus af wie die godvergeten a-sociale mensen zijn die denken dat wanneer zij iets vinden wat overduidelijk vergeten/ van iemand anders is, menen te mogen toeëigenen? Zijn dat keurige dames die kinderen moeten opvoeden? Is het mijn buurvrouw? Gezien de winkels waarin ik geweest ben, moet het iemand zijn zoals ik ben, gewoon modale doorsnee. Ik kan hier gewoon geen beeld bij krijgen. Als je zoiets vindt, dan geef je dat toch aan de kassa af???
Kennen jullie mensen die dit (stelen dus) doen?
En ik vraag me dus serieus af wie die godvergeten a-sociale mensen zijn die denken dat wanneer zij iets vinden wat overduidelijk vergeten/ van iemand anders is, menen te mogen toeëigenen? Zijn dat keurige dames die kinderen moeten opvoeden? Is het mijn buurvrouw? Gezien de winkels waarin ik geweest ben, moet het iemand zijn zoals ik ben, gewoon modale doorsnee. Ik kan hier gewoon geen beeld bij krijgen. Als je zoiets vindt, dan geef je dat toch aan de kassa af???
Kennen jullie mensen die dit (stelen dus) doen?
vrijdag 30 mei 2008 om 18:39
Toen ik puber was, heb ik wel eens gestolen uit een winkel. Maar dat gedrag gaat normaal gesproken over als je volwassen wordt. Bij mij althans wel, bij Brummetje blijkbaar niet....
Sommige mensen denken alleen aan zichzelf. Das jammer, maar wel de waarheid. Je kunt wel doen alsof dat normaal is (alleen aan jezelf denken) en anderen voor heilig boontje uitmaken, maar het ís natuurlijk niet normaal.
Stelen ís niet normaal, iets wat je op straat of in een winkelhokje vindt hóór je niet zelf te houden. Brummetje is trots op haar eigen gedrag en dat van haar vriend. Dát maakt het pas echt erg. (en heel erg triest.....)
Sommige mensen denken alleen aan zichzelf. Das jammer, maar wel de waarheid. Je kunt wel doen alsof dat normaal is (alleen aan jezelf denken) en anderen voor heilig boontje uitmaken, maar het ís natuurlijk niet normaal.
Stelen ís niet normaal, iets wat je op straat of in een winkelhokje vindt hóór je niet zelf te houden. Brummetje is trots op haar eigen gedrag en dat van haar vriend. Dát maakt het pas echt erg. (en heel erg triest.....)
vrijdag 30 mei 2008 om 18:43
quote:Brummetje schreef op 30 mei 2008 @ 15:39:
Ik zou iets wat ik vind ook houden. Zeg eens héél eerlijk: wie doet dat niet?! Zeker als het is achtergelaten op een plek waar heel weinig kans is dat diegene ervoor terug komt.
En mocht ik bijv een grote som geld vinden, dan is het helemaal zeker dat ik dat lekker mee naar huis neem.
Ik vond bijv pasgeleden een emballagebonnetje van 19,50(!), nou dan ga ik ook niet naar de kassa om te zeggen: Joh dit heb ik gevonden. Of (echt) per ongeluk met een dweil de winkel uitlopen, kwamen we op straat achter, terug gaan vonden we stom.
Ik ben zelf ook weleens een portemonnee kwijtgeraakt. Op de een of andere manier wist diegene die m gevonden had mijn telefoonnummer te achterhalen en belde mijn ouders met de mededeling dat mijn portemonnee was gevonden. Maar heeft daarna niet meer gebeld. Ik heb m dus niet terug gekregen. Nou ja dan niet. Het was mijn eigen schuld dat ik dat ding verloor.Ik heb niet alles gelezen, maar jezus, wat ben jij asociaal zeg. Iets wat je vindt breng je naar een contactpunt. Als het zomaar op straat ligt, zonder naam erbij (geen portemonnee ofzo want dan ga je naar de politie), ja, dan hou je het waarschijnlijk Maar allemachtig, iets in een pashokje geef je gewoon netjes af. Hoemeer ik van je lees, hoe raarder ik je vind, sorry hoor.
Ik zou iets wat ik vind ook houden. Zeg eens héél eerlijk: wie doet dat niet?! Zeker als het is achtergelaten op een plek waar heel weinig kans is dat diegene ervoor terug komt.
En mocht ik bijv een grote som geld vinden, dan is het helemaal zeker dat ik dat lekker mee naar huis neem.
Ik vond bijv pasgeleden een emballagebonnetje van 19,50(!), nou dan ga ik ook niet naar de kassa om te zeggen: Joh dit heb ik gevonden. Of (echt) per ongeluk met een dweil de winkel uitlopen, kwamen we op straat achter, terug gaan vonden we stom.
Ik ben zelf ook weleens een portemonnee kwijtgeraakt. Op de een of andere manier wist diegene die m gevonden had mijn telefoonnummer te achterhalen en belde mijn ouders met de mededeling dat mijn portemonnee was gevonden. Maar heeft daarna niet meer gebeld. Ik heb m dus niet terug gekregen. Nou ja dan niet. Het was mijn eigen schuld dat ik dat ding verloor.Ik heb niet alles gelezen, maar jezus, wat ben jij asociaal zeg. Iets wat je vindt breng je naar een contactpunt. Als het zomaar op straat ligt, zonder naam erbij (geen portemonnee ofzo want dan ga je naar de politie), ja, dan hou je het waarschijnlijk Maar allemachtig, iets in een pashokje geef je gewoon netjes af. Hoemeer ik van je lees, hoe raarder ik je vind, sorry hoor.
vrijdag 30 mei 2008 om 18:46
quote:Mirjam762 schreef op 30 mei 2008 @ 17:27:
Gelukkig woon ik niet in Limburg, met al die limbo's zoals Brummetje.
Niet zo generaliseren Mirjam, niet alle Limbo's zijn als Brummetje, er zullen vast ook Brummetjes in andere delen van het land rondlopen.
Gelukkig ben ik *tot nu toe* alleen nog maar eerlijke mensen tegen gekomen, mijn tas die ik op het terras had laten staan is keurig bij me gemeld, die kon ik dezelfde avond nog ophalen bij degene die hem gevonden had, idem voor mijn beurs een paar jaar geleden.
Vandaag nog eerlijk geweest door het teveel aan emballage (apparaat gaf een foutmelding en gaf twee bonnetjes ipv één) weer terug te geven aan de kassamedewerker (tweede bonnetje dus).
Ik ben dus ook zo iemand die een ander wijst op bewust of onbewust vergeten artikelen in hun winkelwagentje.
Een keer in de stad, vond ik een tas met allemaal kleding, kassabon erin. Tas naar betreffende winkel gebracht, zodat degene die de tas was vergeten die alsnog kon ophalen.
Gelukkig woon ik niet in Limburg, met al die limbo's zoals Brummetje.
Niet zo generaliseren Mirjam, niet alle Limbo's zijn als Brummetje, er zullen vast ook Brummetjes in andere delen van het land rondlopen.
Gelukkig ben ik *tot nu toe* alleen nog maar eerlijke mensen tegen gekomen, mijn tas die ik op het terras had laten staan is keurig bij me gemeld, die kon ik dezelfde avond nog ophalen bij degene die hem gevonden had, idem voor mijn beurs een paar jaar geleden.
Vandaag nog eerlijk geweest door het teveel aan emballage (apparaat gaf een foutmelding en gaf twee bonnetjes ipv één) weer terug te geven aan de kassamedewerker (tweede bonnetje dus).
Ik ben dus ook zo iemand die een ander wijst op bewust of onbewust vergeten artikelen in hun winkelwagentje.
Een keer in de stad, vond ik een tas met allemaal kleding, kassabon erin. Tas naar betreffende winkel gebracht, zodat degene die de tas was vergeten die alsnog kon ophalen.
vrijdag 30 mei 2008 om 18:47
quote:Brummetje schreef op 30 mei 2008 @ 15:39:
Ik zou iets wat ik vind ook houden. Zeg eens héél eerlijk: wie doet dat niet?! Nou IK dus
Ik vind het niet normaal dat je in een kledingwinkel een tasje vindt in een pashokje wat overduidelijk door iemand vergeten is, en waarbij het ook heel logisch lijkt dat die persoon erachter gaat komen en naar de winkel zal terugkeren, dat je dat tasje dan zelf mee gaat nemen!!
Kijk al vind ik op straat een briefje van 20 euro en het ligt daar gewoon te liggen, dan neem ik het mee. Ben natuurlijk ook geen heilig boontje, maar in dat soort situaties jkan je ook nooit meer achterhalen van wie het ooit geweest is en vind ik het wat anders.
Maar hert voorbeeld van TO vind ik wel erg jammer.......je kan op je vingers nagaan dat iemand nog even terugloopt naar die winkel als hij/zij erachter komt dat een tasje is achtergebleven.
T enige nadeel aan afgeven is alleen dat je niet weet of het winkelpersoneel dan ook zo eerlijk is en het dus niet vervolgens ZELF houdt.....
Ik zou iets wat ik vind ook houden. Zeg eens héél eerlijk: wie doet dat niet?! Nou IK dus
Ik vind het niet normaal dat je in een kledingwinkel een tasje vindt in een pashokje wat overduidelijk door iemand vergeten is, en waarbij het ook heel logisch lijkt dat die persoon erachter gaat komen en naar de winkel zal terugkeren, dat je dat tasje dan zelf mee gaat nemen!!
Kijk al vind ik op straat een briefje van 20 euro en het ligt daar gewoon te liggen, dan neem ik het mee. Ben natuurlijk ook geen heilig boontje, maar in dat soort situaties jkan je ook nooit meer achterhalen van wie het ooit geweest is en vind ik het wat anders.
Maar hert voorbeeld van TO vind ik wel erg jammer.......je kan op je vingers nagaan dat iemand nog even terugloopt naar die winkel als hij/zij erachter komt dat een tasje is achtergebleven.
T enige nadeel aan afgeven is alleen dat je niet weet of het winkelpersoneel dan ook zo eerlijk is en het dus niet vervolgens ZELF houdt.....
vrijdag 30 mei 2008 om 18:48
Mijn man heeft overigens een keer 5 euro in onze heg gevonden toen hij die snoeide. Dat briefje zat vrij diep in de heg, dus het was onwaarschijnlijk dat iemand die net pas verloren was. Dat wilde hij dus wel houden, maar omdat hij verder niet oplette met snoeien, snoeide hij het verlengsnoer kapot en kon hij met die 5 euro precies een nieuw verlengsnoer kopen...

vrijdag 30 mei 2008 om 18:49
Gelukkig zijn er dus heel veel mensen die de spullen gewoon afgeven/ terugbrengen
Van de eerste keer dat ik een tas in een paskamer heb laten liggen, ben ik er vrij zeker van dat het personeel deze heeft meegenomen. Het was een rustige winkel tegen sluitingstijd, ik had echt het gevoel dat ik de laatste klant was en ik heb de volgende ochtend direct gebeld toen ze open waren. En ik was echt verbaasd dat ze de tas niet hadden (Weet u het zeker? Ik had de achterste paskamer.)
Wat ik van Brummetje moet denken, weet ik niet. Ik ga er maar van uit dat het fake is. Anders vind ik het heel triest. Eerst dacht ik: ze zegt het tenminste eerlijk. Maar later toen ze er zo prat op ging...
Overigens heb ik ook leuke ervaringen, hoor. Ik had in een winkel mijn portemonnai laten liggen. En ik krijg een kwartier later een telefoontje van mijn werk dat het Kruidvat had gebeld dat ze mijn portemonnai gevonden hadden (er zat een visitekaartje van mij in mijn portemonnai). En ze hebben er niet uitgebreid in zitten neuzen, anders hadden ze gezien dat op de achterkant van het visitekaartje mijn prive-gegevens stonden . Ik heb mijn portemonnai opgehaald en meteen een bloemetje afgegeven.
Van de eerste keer dat ik een tas in een paskamer heb laten liggen, ben ik er vrij zeker van dat het personeel deze heeft meegenomen. Het was een rustige winkel tegen sluitingstijd, ik had echt het gevoel dat ik de laatste klant was en ik heb de volgende ochtend direct gebeld toen ze open waren. En ik was echt verbaasd dat ze de tas niet hadden (Weet u het zeker? Ik had de achterste paskamer.)
Wat ik van Brummetje moet denken, weet ik niet. Ik ga er maar van uit dat het fake is. Anders vind ik het heel triest. Eerst dacht ik: ze zegt het tenminste eerlijk. Maar later toen ze er zo prat op ging...
Overigens heb ik ook leuke ervaringen, hoor. Ik had in een winkel mijn portemonnai laten liggen. En ik krijg een kwartier later een telefoontje van mijn werk dat het Kruidvat had gebeld dat ze mijn portemonnai gevonden hadden (er zat een visitekaartje van mij in mijn portemonnai). En ze hebben er niet uitgebreid in zitten neuzen, anders hadden ze gezien dat op de achterkant van het visitekaartje mijn prive-gegevens stonden . Ik heb mijn portemonnai opgehaald en meteen een bloemetje afgegeven.
vrijdag 30 mei 2008 om 18:49
quote:MissKaatje schreef op 30 mei 2008 @ 18:25:
TO vraagt of we mensen kennen die het wel doen (en ze noemt er stelen bij).
Brummetje is eerlijk en dan wordt ze gewoon tot op het bot afgekraakt.
De mensen die haar afzeiken zijn zeker allemaal heilige boontjes die bijvoorbeeld nog nooit 1x gelogen hebben in hun leven...
Triest zeg!Huh? Als je niet jat en anderen erop aanspreekt die dat wel doen ben je een heilig boontje? Nou ja. Dan maar heilig.
TO vraagt of we mensen kennen die het wel doen (en ze noemt er stelen bij).
Brummetje is eerlijk en dan wordt ze gewoon tot op het bot afgekraakt.
De mensen die haar afzeiken zijn zeker allemaal heilige boontjes die bijvoorbeeld nog nooit 1x gelogen hebben in hun leven...
Triest zeg!Huh? Als je niet jat en anderen erop aanspreekt die dat wel doen ben je een heilig boontje? Nou ja. Dan maar heilig.
vrijdag 30 mei 2008 om 18:52
quote:Berlin87 schreef op 30 mei 2008 @ 15:56:
Ik geef ook altijd alles netjes af, alleen is dat een keertje ook niet zo goed gegaan..
Ik vond een portemonnee in een winkel waar het toen onwijs druk was, dus ik er mee naar de kassa gegaan. Zelf niet gekeken in het ding of wat dan ook, gewoon netjes afgegeven. Dus later komt de cassiere naar me toe, met de mevrouw van wie de portemonnee was en wat bleek; ding was gejat, leeggehaald en op de grond gegooid en toen heb ik hem opgepakt en teruggebracht naar de kassa. Tja, die vrouw keek me toch wel even aan van 'heb jij het niet gedaan..' want er zat iets van 200 cash in. Ik voelde me echt zo lullig toen, maar ze geloofden me gelukkig wel zeiden ze. Maar dan denk je goed te handelen, word je uiteindelijk nog een beetje vuil aangekeken
Ik heb precies hetzelfde meegemaakt. Ik stond op de parkeerplaats bij de supermarkt in een vrij druk centrum op zaterdag. Wil de tassen achterin de auto doen en zie op de grond, half onder mijn auto een portemonnee liggen. Open gemaakt, zat niks in, overduidelijk leeggehaald want de pasjes en het rijbewijs enzo zaten er wel in, maar verder zat er nog geen stuiver aan geld in.
Ik naar huis, vreselijk gaan zoeken naar het adres van die mevrouw want er zat een kaartje in van het bedrijf waar haar man kennelijk werkte (zijn naam stond namelijk weer op haar rijbewijs), man bleek er niet meer te werken, kreeg ander nummer, daar werkte hij ook al niet meer, enfin, na een stuk of zes telefoontjes en een uur later heb ik eindelijk die mevrouw gevonden. Dus ik vertel haar dat ik haar portemonnee heb gevonden en hoeveel moeite ik heb gedaan, reageerde ze al heel lauw.
Komt ze vervolgens dat ding bij mij thuis ophalen, ik zeg nog blij, "oooh, want je rijbewijs verliezen is zo balen, dus ik kon het niet over mijn hart verkrijgen en ik wist natuurlijk niet in welke winkels je geweest was", beschuldigt ze zo half-half MIJ ervan dat ik het geld er wel uit gejat zou hebben. Want ze had hem in een winkelwagen laten liggen en er zat heel veel geld in, en hoe kon ik hem dan op de parkeerplaats vinden, en het was wel vreemd dat ik ook bij de Appie geweest was....
Nou geloof mij, dat was dus echt de laatste keer dat ik ooit nog zo'n moeite voor iemand doe, er kon verdorie niet eens een bedankje af. De volgende keer laat ik zo'n portemonnee dus fijn liggen of flikker hem zelf wel in de vuilnisbak. Ben er nog kwaad om, stom mens was dat zeg.
Ik geef ook altijd alles netjes af, alleen is dat een keertje ook niet zo goed gegaan..
Ik vond een portemonnee in een winkel waar het toen onwijs druk was, dus ik er mee naar de kassa gegaan. Zelf niet gekeken in het ding of wat dan ook, gewoon netjes afgegeven. Dus later komt de cassiere naar me toe, met de mevrouw van wie de portemonnee was en wat bleek; ding was gejat, leeggehaald en op de grond gegooid en toen heb ik hem opgepakt en teruggebracht naar de kassa. Tja, die vrouw keek me toch wel even aan van 'heb jij het niet gedaan..' want er zat iets van 200 cash in. Ik voelde me echt zo lullig toen, maar ze geloofden me gelukkig wel zeiden ze. Maar dan denk je goed te handelen, word je uiteindelijk nog een beetje vuil aangekeken
Ik heb precies hetzelfde meegemaakt. Ik stond op de parkeerplaats bij de supermarkt in een vrij druk centrum op zaterdag. Wil de tassen achterin de auto doen en zie op de grond, half onder mijn auto een portemonnee liggen. Open gemaakt, zat niks in, overduidelijk leeggehaald want de pasjes en het rijbewijs enzo zaten er wel in, maar verder zat er nog geen stuiver aan geld in.
Ik naar huis, vreselijk gaan zoeken naar het adres van die mevrouw want er zat een kaartje in van het bedrijf waar haar man kennelijk werkte (zijn naam stond namelijk weer op haar rijbewijs), man bleek er niet meer te werken, kreeg ander nummer, daar werkte hij ook al niet meer, enfin, na een stuk of zes telefoontjes en een uur later heb ik eindelijk die mevrouw gevonden. Dus ik vertel haar dat ik haar portemonnee heb gevonden en hoeveel moeite ik heb gedaan, reageerde ze al heel lauw.
Komt ze vervolgens dat ding bij mij thuis ophalen, ik zeg nog blij, "oooh, want je rijbewijs verliezen is zo balen, dus ik kon het niet over mijn hart verkrijgen en ik wist natuurlijk niet in welke winkels je geweest was", beschuldigt ze zo half-half MIJ ervan dat ik het geld er wel uit gejat zou hebben. Want ze had hem in een winkelwagen laten liggen en er zat heel veel geld in, en hoe kon ik hem dan op de parkeerplaats vinden, en het was wel vreemd dat ik ook bij de Appie geweest was....
Nou geloof mij, dat was dus echt de laatste keer dat ik ooit nog zo'n moeite voor iemand doe, er kon verdorie niet eens een bedankje af. De volgende keer laat ik zo'n portemonnee dus fijn liggen of flikker hem zelf wel in de vuilnisbak. Ben er nog kwaad om, stom mens was dat zeg.
Am Yisrael Chai!
vrijdag 30 mei 2008 om 18:53
quote:rainz schreef op 30 mei 2008 @ 18:48:
Mijn man heeft overigens een keer 5 euro in onze heg gevonden toen hij die snoeide. Dat briefje zat vrij diep in de heg, dus het was onwaarschijnlijk dat iemand die net pas verloren was. Dat wilde hij dus wel houden, maar omdat hij verder niet oplette met snoeien, snoeide hij het verlengsnoer kapot en kon hij met die 5 euro precies een nieuw verlengsnoer kopen... :-)Dat is voorzienigheid
Mijn man heeft overigens een keer 5 euro in onze heg gevonden toen hij die snoeide. Dat briefje zat vrij diep in de heg, dus het was onwaarschijnlijk dat iemand die net pas verloren was. Dat wilde hij dus wel houden, maar omdat hij verder niet oplette met snoeien, snoeide hij het verlengsnoer kapot en kon hij met die 5 euro precies een nieuw verlengsnoer kopen... :-)Dat is voorzienigheid
vrijdag 30 mei 2008 om 18:58
quote:fashionvictim schreef op 30 mei 2008 @ 18:52:
[...]
Ik heb precies hetzelfde meegemaakt. Ik stond op de parkeerplaats bij de supermarkt in een vrij druk centrum op zaterdag. Wil de tassen achterin de auto doen en zie op de grond, half onder mijn auto een portemonnee liggen. Open gemaakt, zat niks in, overduidelijk leeggehaald want de pasjes en het rijbewijs enzo zaten er wel in, maar verder zat er nog geen stuiver aan geld in.
Ik naar huis, vreselijk gaan zoeken naar het adres van die mevrouw want er zat een kaartje in van het bedrijf waar haar man kennelijk werkte (zijn naam stond namelijk weer op haar rijbewijs), man bleek er niet meer te werken, kreeg ander nummer, daar werkte hij ook al niet meer, enfin, na een stuk of zes telefoontjes en een uur later heb ik eindelijk die mevrouw gevonden. Dus ik vertel haar dat ik haar portemonnee heb gevonden en hoeveel moeite ik heb gedaan, reageerde ze al heel lauw.
Komt ze vervolgens dat ding bij mij thuis ophalen, ik zeg nog blij, "oooh, want je rijbewijs verliezen is zo balen, dus ik kon het niet over mijn hart verkrijgen en ik wist natuurlijk niet in welke winkels je geweest was", beschuldigt ze zo half-half MIJ ervan dat ik het geld er wel uit gejat zou hebben. Want ze had hem in een winkelwagen laten liggen en er zat heel veel geld in, en hoe kon ik hem dan op de parkeerplaats vinden, en het was wel vreemd dat ik ook bij de Appie geweest was....
Nou geloof mij, dat was dus echt de laatste keer dat ik ooit nog zo'n moeite voor iemand doe, er kon verdorie niet eens een bedankje af. De volgende keer laat ik zo'n portemonnee dus fijn liggen of flikker hem zelf wel in de vuilnisbak. Ben er nog kwaad om, stom mens was dat zeg.
Dat vind ik ook echt niet normaal! Ik kan me voorstellen dat je nog boos om wordt.
Mijn zus was juist zo blij dat iemand die haar tas uit de struiken gevist had, de moeite had gedaan haar gegevens te achterhalen (dure tas gestolen, dure portemonnai met alles erin, rijbewijs, enz.) en die is -met een flinke bos bloemen onder d'r arm- de tas incl. lege portemonnai gaan ophalen. Het geld kon haar eigenlijk geen ruk schelen, maar die tas en haar papieren wel. En het is nooit bij ons opgekomen dat de vinder de portemonnai leeg gehaald zou kunnen hebben, wij vonden het al zo lief dat ze al die moeite gedaan had.
[...]
Ik heb precies hetzelfde meegemaakt. Ik stond op de parkeerplaats bij de supermarkt in een vrij druk centrum op zaterdag. Wil de tassen achterin de auto doen en zie op de grond, half onder mijn auto een portemonnee liggen. Open gemaakt, zat niks in, overduidelijk leeggehaald want de pasjes en het rijbewijs enzo zaten er wel in, maar verder zat er nog geen stuiver aan geld in.
Ik naar huis, vreselijk gaan zoeken naar het adres van die mevrouw want er zat een kaartje in van het bedrijf waar haar man kennelijk werkte (zijn naam stond namelijk weer op haar rijbewijs), man bleek er niet meer te werken, kreeg ander nummer, daar werkte hij ook al niet meer, enfin, na een stuk of zes telefoontjes en een uur later heb ik eindelijk die mevrouw gevonden. Dus ik vertel haar dat ik haar portemonnee heb gevonden en hoeveel moeite ik heb gedaan, reageerde ze al heel lauw.
Komt ze vervolgens dat ding bij mij thuis ophalen, ik zeg nog blij, "oooh, want je rijbewijs verliezen is zo balen, dus ik kon het niet over mijn hart verkrijgen en ik wist natuurlijk niet in welke winkels je geweest was", beschuldigt ze zo half-half MIJ ervan dat ik het geld er wel uit gejat zou hebben. Want ze had hem in een winkelwagen laten liggen en er zat heel veel geld in, en hoe kon ik hem dan op de parkeerplaats vinden, en het was wel vreemd dat ik ook bij de Appie geweest was....
Nou geloof mij, dat was dus echt de laatste keer dat ik ooit nog zo'n moeite voor iemand doe, er kon verdorie niet eens een bedankje af. De volgende keer laat ik zo'n portemonnee dus fijn liggen of flikker hem zelf wel in de vuilnisbak. Ben er nog kwaad om, stom mens was dat zeg.
Dat vind ik ook echt niet normaal! Ik kan me voorstellen dat je nog boos om wordt.
Mijn zus was juist zo blij dat iemand die haar tas uit de struiken gevist had, de moeite had gedaan haar gegevens te achterhalen (dure tas gestolen, dure portemonnai met alles erin, rijbewijs, enz.) en die is -met een flinke bos bloemen onder d'r arm- de tas incl. lege portemonnai gaan ophalen. Het geld kon haar eigenlijk geen ruk schelen, maar die tas en haar papieren wel. En het is nooit bij ons opgekomen dat de vinder de portemonnai leeg gehaald zou kunnen hebben, wij vonden het al zo lief dat ze al die moeite gedaan had.
vrijdag 30 mei 2008 om 18:58
Ik heb nog nooit iets van spullen gevonden, zoals een tas of portemonnee. Wel geld dus (5 euro) en een emballagebonnetje.
Bedenk me net trouwens iets! Op vakantie in Gran Canaria, wilden mijn vriendin en ik even op i-net. Het zat vol, dus wij wachten tot er een plekkie vrij kwam. Toen ik ging zitten bekeek ik eens het bureau en wat lag daar tot mijn verbazing? Geld! Het was niet zo heel veel, geloof 3 euro ofzo. Die vrouw was al weg, en ik heb het geld gepakt, ben als de wiedeweerga achter haar aan gegaan en heb haar dat geld terug gegeven. Ze was zó blij!
En nog een voorbeeld schiet me te binnen. We waren in een grote supermarkt. Ik zag een vrouw heel raar op de grond zoeken (liggend bijna). En even later zie ik een sleutel op de grond liggen (niet waar zij zocht). Dus ik pak m op en ga die vrouw zoeken. Ik wist nl héél zeker dat ie van haar was. Dus ik de vrouw gevonden en gezegd: Mevrouw bent u uw sleutel kwijt? Ja dus. En ze was zooooooooooo blij. De sleutel was nl van de fiets van haar overleden zus.
Bedenk me net trouwens iets! Op vakantie in Gran Canaria, wilden mijn vriendin en ik even op i-net. Het zat vol, dus wij wachten tot er een plekkie vrij kwam. Toen ik ging zitten bekeek ik eens het bureau en wat lag daar tot mijn verbazing? Geld! Het was niet zo heel veel, geloof 3 euro ofzo. Die vrouw was al weg, en ik heb het geld gepakt, ben als de wiedeweerga achter haar aan gegaan en heb haar dat geld terug gegeven. Ze was zó blij!
En nog een voorbeeld schiet me te binnen. We waren in een grote supermarkt. Ik zag een vrouw heel raar op de grond zoeken (liggend bijna). En even later zie ik een sleutel op de grond liggen (niet waar zij zocht). Dus ik pak m op en ga die vrouw zoeken. Ik wist nl héél zeker dat ie van haar was. Dus ik de vrouw gevonden en gezegd: Mevrouw bent u uw sleutel kwijt? Ja dus. En ze was zooooooooooo blij. De sleutel was nl van de fiets van haar overleden zus.
vrijdag 30 mei 2008 om 19:00
Ik denk dat Brummetje je tasje heeft, of iig iemand zoals brummetje overduidelijk.
Ik vraag me werkelijk af of je daar nou blij mee kunt zijn , iets gaan gebruiken in de wetenschap dat iemand verdrietig is of enorm baalt dat ie het kwijt is, zou er geen lol aan hebben, gadver wat een moraal zeg.
Als kind ooit een portemonnee gevonden , gemeld bij politie en meisje meldde zich dolblij, haar zakgeld zat erin van haar oma gekregen, kreeg een reep chocola van haar , en dat voelde heel goed om iemand zijn verloren spullen terug te geven, lijkt me een fijner gevoel dan iemands douglas spulletjes op te maken.
Ik vraag me werkelijk af of je daar nou blij mee kunt zijn , iets gaan gebruiken in de wetenschap dat iemand verdrietig is of enorm baalt dat ie het kwijt is, zou er geen lol aan hebben, gadver wat een moraal zeg.
Als kind ooit een portemonnee gevonden , gemeld bij politie en meisje meldde zich dolblij, haar zakgeld zat erin van haar oma gekregen, kreeg een reep chocola van haar , en dat voelde heel goed om iemand zijn verloren spullen terug te geven, lijkt me een fijner gevoel dan iemands douglas spulletjes op te maken.
vrijdag 30 mei 2008 om 19:00
Ik breng gevonden spullen altijd naar de cassiere/ het loket etc. En als er een adres op staat breng ik het gewoon daar of bel ik even.
Ik werk zelf in een winkel en het zal je verbazen dat het juist de mensen zijn van wie je het niet verwacht die spullen van een ander meenemen (we kijken na diefstal nl op de camera wie het geweest is).
Had ook een keer een klant die vroeg of ik zijn emballagebon had gevonden. T was toevallig een bedrag wat niet vaak voorkomt dus ik zei dat ik het achter zou houden als iemand t kwam brengen. Een paar minuten later kwam er een klant met een bonnetje met dat bedrag, met een grote vlek erop van een schoen (oftewel het had op de grond gelegen). Dus ik zei meteen: oh heeft u dat bonnetje gevonden? Maar nee hoor dat was echt haar eigen bonnetje..
Maar ik heb ook wel eens mijn portemonnee in een slechte buurt in de bus laten liggen, en die had de dame na mij gewoon aan de chauffeur gegeven. Er zijn dus gelukkig nog wel eerlijke mensen
Ik werk zelf in een winkel en het zal je verbazen dat het juist de mensen zijn van wie je het niet verwacht die spullen van een ander meenemen (we kijken na diefstal nl op de camera wie het geweest is).
Had ook een keer een klant die vroeg of ik zijn emballagebon had gevonden. T was toevallig een bedrag wat niet vaak voorkomt dus ik zei dat ik het achter zou houden als iemand t kwam brengen. Een paar minuten later kwam er een klant met een bonnetje met dat bedrag, met een grote vlek erop van een schoen (oftewel het had op de grond gelegen). Dus ik zei meteen: oh heeft u dat bonnetje gevonden? Maar nee hoor dat was echt haar eigen bonnetje..
Maar ik heb ook wel eens mijn portemonnee in een slechte buurt in de bus laten liggen, en die had de dame na mij gewoon aan de chauffeur gegeven. Er zijn dus gelukkig nog wel eerlijke mensen

vrijdag 30 mei 2008 om 19:02
quote:Brummetje schreef op 30 mei 2008 @ 18:58:
Ik heb nog nooit iets van spullen gevonden, zoals een tas of portemonnee.
Bedenk me net trouwens iets! Op vakantie in Gran Canaria, wilden mijn vriendin en ik even op i-net. Het zat vol, dus wij wachten tot er een plekkie vrij kwam. Toen ik ging zitten bekeek ik eens het bureau en wat lag daar tot mijn verbazing? Geld! Het was niet zo heel veel, geloof 3 euro ofzo. Die vrouw was al weg, en ik heb het geld gepakt, ben als de wiedeweerga achter haar aan gegaan en heb haar dat geld terug gegeven. Ze was zó blij!
En nog een voorbeeld schiet me te binnen. We waren in een grote supermarkt. Ik zag een vrouw heel raar op de grond zoeken (liggend bijna). En even later zie ik een sleutel op de grond liggen (niet waar zij zocht). Dus ik pak m op en ga die vrouw zoeken. Ik wist nl héél zeker dat ie van haar was. Dus ik de vrouw gevonden en gezegd: Mevrouw bent u uw sleutel kwijt? Ja dus. En ze was zooooooooooo blij. De sleutel was nl van de fiets van haar overleden zus.
Ja, als het veel geld was, had je het vast gehouden.........
Een fietssleutel heb je ook niet zoveel aan he?
Ik heb nog nooit iets van spullen gevonden, zoals een tas of portemonnee.
Bedenk me net trouwens iets! Op vakantie in Gran Canaria, wilden mijn vriendin en ik even op i-net. Het zat vol, dus wij wachten tot er een plekkie vrij kwam. Toen ik ging zitten bekeek ik eens het bureau en wat lag daar tot mijn verbazing? Geld! Het was niet zo heel veel, geloof 3 euro ofzo. Die vrouw was al weg, en ik heb het geld gepakt, ben als de wiedeweerga achter haar aan gegaan en heb haar dat geld terug gegeven. Ze was zó blij!
En nog een voorbeeld schiet me te binnen. We waren in een grote supermarkt. Ik zag een vrouw heel raar op de grond zoeken (liggend bijna). En even later zie ik een sleutel op de grond liggen (niet waar zij zocht). Dus ik pak m op en ga die vrouw zoeken. Ik wist nl héél zeker dat ie van haar was. Dus ik de vrouw gevonden en gezegd: Mevrouw bent u uw sleutel kwijt? Ja dus. En ze was zooooooooooo blij. De sleutel was nl van de fiets van haar overleden zus.
Ja, als het veel geld was, had je het vast gehouden.........
Een fietssleutel heb je ook niet zoveel aan he?
vrijdag 30 mei 2008 om 19:03
Hm, moet ik toch Brummetje gelijk geven. Als je de winkel uitloopt en vergeten bent om iets af te rekenen, het buiten ontdekt (mij ook wel eens overkomen) en dan niet teruggaat om het alsnog te betalen (mij nooit overkomen) dan is het inderdaad niet bewust stelen. Ook niet onbewust, trouwens. Stelen is namelijk het pakken wetende dat je niet gaat afrekenen.( Of het geld uit de gevonden portemonnaie halen, en alleen de portemonnaie inleveren ).
Wat Brummetje doet is dus niet stelen. Wel verduistering. Even strafbaar, dus lood om oud ijzer. Maar goed, juridisch gezien heeft ze zowaar gelijk. (Moreel niet, dat moge duidelijk zijn )
Wat Brummetje doet is dus niet stelen. Wel verduistering. Even strafbaar, dus lood om oud ijzer. Maar goed, juridisch gezien heeft ze zowaar gelijk. (Moreel niet, dat moge duidelijk zijn )
vrijdag 30 mei 2008 om 19:05
zag een keer 250 euro uit de pinautomaat hangen.
Geen bonnetje bij.
Ben het bankfiliaal binnen gestapt en heb mijn tel nr achtergelaten, geld wel meegenomen. Heb niet verteld hoeveel het was.Werd gebeld toen ik thuis kwam, geld teruggebracht naar de bank waar een stel stond. Hadden gepind en waren een kennis tegen gekomen, mee gekletst en weggelopen. Ze konden me precies zegen dat het 250 euro was in 2x 100 en 1x 50.
Ze wilden me het vijftigje geven als vindersloon, maar dat vond ik onzin.
Als het stel zich niet bij de bank had gemeld, had ik t gehouden.
Geen bonnetje bij.
Ben het bankfiliaal binnen gestapt en heb mijn tel nr achtergelaten, geld wel meegenomen. Heb niet verteld hoeveel het was.Werd gebeld toen ik thuis kwam, geld teruggebracht naar de bank waar een stel stond. Hadden gepind en waren een kennis tegen gekomen, mee gekletst en weggelopen. Ze konden me precies zegen dat het 250 euro was in 2x 100 en 1x 50.
Ze wilden me het vijftigje geven als vindersloon, maar dat vond ik onzin.
Als het stel zich niet bij de bank had gemeld, had ik t gehouden.
vrijdag 30 mei 2008 om 19:08
Ik heb trouwens wel zelf geluk met vergeten tasjes in paskamers, alle keren dat het mij is gebeurd en er bij thuiskomst achter kwam en direct de winkel belde hadden ze hem nog.
Sterker nog, ik had een paar weken terug dat ik mijn knoflook vergeten was bij de kassa van de Appie. Baalde als een stekker, want ik vergat eerst weken achter elkaar om eindelijk eens knoflook te kopen, koop ik het eindelijk, laat ik het in de winkel liggen en kom er pas tijdens het koken achter.
Vind ik ruim een week daarna zelf iets in diezelfde Appie, breng het naar de servicebalie en schiet me ineens te binnen dat ik mijn knoflook vergeten was anderhalve week geleden. Had dus ook iemand dat weer netjes teruggegeven en kon ik ein-de-lijk mijn knoflook ophalen! (Vergat het namelijk daarna wéér steeds te kopen). Mijn hele dag was goed, zo leuk dat iemand een bol knoflook van 1 euro ofzo nog netjes terugbrengt.
Sterker nog, ik had een paar weken terug dat ik mijn knoflook vergeten was bij de kassa van de Appie. Baalde als een stekker, want ik vergat eerst weken achter elkaar om eindelijk eens knoflook te kopen, koop ik het eindelijk, laat ik het in de winkel liggen en kom er pas tijdens het koken achter.
Vind ik ruim een week daarna zelf iets in diezelfde Appie, breng het naar de servicebalie en schiet me ineens te binnen dat ik mijn knoflook vergeten was anderhalve week geleden. Had dus ook iemand dat weer netjes teruggegeven en kon ik ein-de-lijk mijn knoflook ophalen! (Vergat het namelijk daarna wéér steeds te kopen). Mijn hele dag was goed, zo leuk dat iemand een bol knoflook van 1 euro ofzo nog netjes terugbrengt.
Am Yisrael Chai!
vrijdag 30 mei 2008 om 19:09
quote:Liv schreef op 30 mei 2008 @ 19:02:
[...]
Ja, als het veel geld was, had je het vast gehouden.........
Een fietssleutel heb je ook niet zoveel aan he?
Aan een tas met kleren die je niet past wel dan? Die brengen de mensen hier toch ook terug?
Ik wil alleen maar aangeven dat ik ook eerlijk kan zijn.
En wat ik écht doe als ik een tas/portemonnee vind, dat weet ik niet. Heb zo'n situatie nog nooit gehad. Tenminste niet dat ik me herinner.
Ik geef ook altijd geld aan zwervers in de trein. En een keertje aan een zwerver in Frankrijk. Zegt m'n broertje zo: Ja en straks rijd ie weer weg in zijn dure kleding en mercedes.
Ja nou, dat zie ik dan toch niet.
[...]
Ja, als het veel geld was, had je het vast gehouden.........
Een fietssleutel heb je ook niet zoveel aan he?
Aan een tas met kleren die je niet past wel dan? Die brengen de mensen hier toch ook terug?
Ik wil alleen maar aangeven dat ik ook eerlijk kan zijn.
En wat ik écht doe als ik een tas/portemonnee vind, dat weet ik niet. Heb zo'n situatie nog nooit gehad. Tenminste niet dat ik me herinner.
Ik geef ook altijd geld aan zwervers in de trein. En een keertje aan een zwerver in Frankrijk. Zegt m'n broertje zo: Ja en straks rijd ie weer weg in zijn dure kleding en mercedes.
Ja nou, dat zie ik dan toch niet.
anoniem_59324 wijzigde dit bericht op 30-05-2008 19:12
Reden: FF de quote erbij gezet
Reden: FF de quote erbij gezet
% gewijzigd
vrijdag 30 mei 2008 om 19:15
quote:Brummetje schreef op 30 mei 2008 @ 19:09:
[...]
Aan een tas met kleren die je niet past wel dan? Die brengen de mensen hier toch ook terug?
Ik wil alleen maar aangeven dat ik ook eerlijk kan zijn.
En wat ik écht doe als ik een tas/portemonnee vind, dat weet ik niet. Heb zo'n situatie nog nooit gehad. Tenminste niet dat ik me herinner.
Ik geef ook altijd geld aan zwervers in de trein. En een keertje aan een zwerver in Frankrijk. Zegt m'n broertje zo: Ja en straks rijd ie weer weg in zijn dure kleding en mercedes.
Ja nou, dat zie ik dan toch niet.probeer je nu weer je image op te poetsen?
[...]
Aan een tas met kleren die je niet past wel dan? Die brengen de mensen hier toch ook terug?
Ik wil alleen maar aangeven dat ik ook eerlijk kan zijn.
En wat ik écht doe als ik een tas/portemonnee vind, dat weet ik niet. Heb zo'n situatie nog nooit gehad. Tenminste niet dat ik me herinner.
Ik geef ook altijd geld aan zwervers in de trein. En een keertje aan een zwerver in Frankrijk. Zegt m'n broertje zo: Ja en straks rijd ie weer weg in zijn dure kleding en mercedes.
Ja nou, dat zie ik dan toch niet.probeer je nu weer je image op te poetsen?
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best

vrijdag 30 mei 2008 om 19:15
Ik zit er qua engel-achtigheid geloof ik wat tussenin.
Als ik geld vind zonder briefje, portomonnee, tasje, o.i.d. dan hou ik het. En dan ga ik niet de halve straat af om te achterhalen of iemand dat vergeten is.
Aan de andere kant geef ik tasjes wel af bij de kassa natuurlijk en als ik een portomonnee zou vinden (nog nooit gebeurd) zou ik zeker moeite doen te achterhalen van wie het is.
naar de bank bellen (als er een pasje inzit) is ook altijd een goede, die kunnen dan weer achter de eigenaar aan bellen.
Dus los geld, ja dat hou ik. De rest niet.
Als ik geld vind zonder briefje, portomonnee, tasje, o.i.d. dan hou ik het. En dan ga ik niet de halve straat af om te achterhalen of iemand dat vergeten is.
Aan de andere kant geef ik tasjes wel af bij de kassa natuurlijk en als ik een portomonnee zou vinden (nog nooit gebeurd) zou ik zeker moeite doen te achterhalen van wie het is.
naar de bank bellen (als er een pasje inzit) is ook altijd een goede, die kunnen dan weer achter de eigenaar aan bellen.
Dus los geld, ja dat hou ik. De rest niet.

vrijdag 30 mei 2008 om 19:16
quote:Brummetje schreef op 30 mei 2008 @ 19:09:
[...]
Aan een tas met kleren die je niet past wel dan? Die brengen de mensen hier toch ook terug?
Ik wil alleen maar aangeven dat ik ook eerlijk kan zijn.
En wat ik écht doe als ik een tas/portemonnee vind, dat weet ik niet. Heb zo'n situatie nog nooit gehad. Tenminste niet dat ik me herinner.
Ik geef ook altijd geld aan zwervers in de trein. En een keertje aan een zwerver in Frankrijk. Zegt m'n broertje zo: Ja en straks rijd ie weer weg in zijn dure kleding en mercedes.
Ja nou, dat zie ik dan toch niet.Ja hoor, Brum, eigenlijk ben je gewoon GE-WEL-DIG!!
[...]
Aan een tas met kleren die je niet past wel dan? Die brengen de mensen hier toch ook terug?
Ik wil alleen maar aangeven dat ik ook eerlijk kan zijn.
En wat ik écht doe als ik een tas/portemonnee vind, dat weet ik niet. Heb zo'n situatie nog nooit gehad. Tenminste niet dat ik me herinner.
Ik geef ook altijd geld aan zwervers in de trein. En een keertje aan een zwerver in Frankrijk. Zegt m'n broertje zo: Ja en straks rijd ie weer weg in zijn dure kleding en mercedes.
Ja nou, dat zie ik dan toch niet.Ja hoor, Brum, eigenlijk ben je gewoon GE-WEL-DIG!!
vrijdag 30 mei 2008 om 19:21
Ik geef ook de meeste dingen terug. Als ik een tas zou vinden in een pashokje zou ik dat zeker bij de kassa afgeven van die winkel. Ik ga ervan uit dat degen van wie het tasje is ervoor terug komt.
Ik heb zelf wel wat asociale dingen meegemaakt, zo is mijn telefoon uit mijn kluisje gejat op mijn werk (had mijn sleutel in de kleedkamer laten liggen) er wordt op mijn werk echt van alles van iedereen gejat als je het niet achter slot en grendel zet (en de sleutel dan bij je houdt he ) Het stomme is dat ik echt leuke collega's hebt....dus degene(n) die het doet is zo schijnheilig dat hij/zij gewoon leuk en aardig tegen je doet. Bah!!!
Ook is mij voorwiel een keer gejat, dat vond ik zó asociaal. Hoe bedenk je het. Kon ik weer een nieuw wiel gaan aanschaffen.
Laatst is mijn fiets gejat. Dit was niet in de stad, mensen lachen me ook gewoon uit als ze horen dat mijn fiets op die plek is gejat. Ik was hem vergeten op slot te doen, liep 20 meter verderop, kwam na 3 minuten terug omdat ik dacht "hé mijn fiets staat niet op slot" en hij was weg.
Had ook een tijdje geleden dat ik 20 euro op de grond vond, nou dat neem ik gewoon mee, daar ga ik echt niet mee naar de politie. Als het nou 500 euro was geweest, maarja...20 euro vind ik niet zo belangrijk.
Bij onze supermarkt krijgen we 1 euro korting als je voor 25 euro boodschappen doet en met de auto bent (parkeerkosten) vroeger zeiden we altijd dat we met de auto waren (ook al waren we met de fiets) maar op een gegeven moment ging ik me schuldig voelen (ja, klinkt stom, het is maar 1 euro...maarja) dus nu zeg ik altijd braaf "nee" als ze het vragen hahaha. Maar heel vaak gaat de cassière er gewoon vanuit dat we met de auto zijn en krijgen we die 1euro korting.
Ik werk in de horeca en het komt wel eens voor dat mensen veel te weinig afrekenen, een bedrag waarvan je denkt "dat had je moeten weten!" Ik bedoel, als je voor 60 euro hebt gegeten en gedronken en de rekening is 30 euro ga je toch wel nadenken? Dit snap ik echt niet, laatst waren we uit eten en was er vergeten op een nagerecht op de bon te zetten van ongeveer 7 euro. Dit geven we gewoon door, maarja...anderen niet....
Ik heb zelf wel wat asociale dingen meegemaakt, zo is mijn telefoon uit mijn kluisje gejat op mijn werk (had mijn sleutel in de kleedkamer laten liggen) er wordt op mijn werk echt van alles van iedereen gejat als je het niet achter slot en grendel zet (en de sleutel dan bij je houdt he ) Het stomme is dat ik echt leuke collega's hebt....dus degene(n) die het doet is zo schijnheilig dat hij/zij gewoon leuk en aardig tegen je doet. Bah!!!
Ook is mij voorwiel een keer gejat, dat vond ik zó asociaal. Hoe bedenk je het. Kon ik weer een nieuw wiel gaan aanschaffen.
Laatst is mijn fiets gejat. Dit was niet in de stad, mensen lachen me ook gewoon uit als ze horen dat mijn fiets op die plek is gejat. Ik was hem vergeten op slot te doen, liep 20 meter verderop, kwam na 3 minuten terug omdat ik dacht "hé mijn fiets staat niet op slot" en hij was weg.
Had ook een tijdje geleden dat ik 20 euro op de grond vond, nou dat neem ik gewoon mee, daar ga ik echt niet mee naar de politie. Als het nou 500 euro was geweest, maarja...20 euro vind ik niet zo belangrijk.
Bij onze supermarkt krijgen we 1 euro korting als je voor 25 euro boodschappen doet en met de auto bent (parkeerkosten) vroeger zeiden we altijd dat we met de auto waren (ook al waren we met de fiets) maar op een gegeven moment ging ik me schuldig voelen (ja, klinkt stom, het is maar 1 euro...maarja) dus nu zeg ik altijd braaf "nee" als ze het vragen hahaha. Maar heel vaak gaat de cassière er gewoon vanuit dat we met de auto zijn en krijgen we die 1euro korting.
Ik werk in de horeca en het komt wel eens voor dat mensen veel te weinig afrekenen, een bedrag waarvan je denkt "dat had je moeten weten!" Ik bedoel, als je voor 60 euro hebt gegeten en gedronken en de rekening is 30 euro ga je toch wel nadenken? Dit snap ik echt niet, laatst waren we uit eten en was er vergeten op een nagerecht op de bon te zetten van ongeveer 7 euro. Dit geven we gewoon door, maarja...anderen niet....
vrijdag 30 mei 2008 om 19:21
vrijdag 30 mei 2008 om 19:22
Lang geleden toen ik een jaar of zestien was, zou ik voor een vriendinnetje boeken kopen op de boekenmarkt van haar school. Ze was nl. toen op vakantie en kon niet zelf gaan. Ze had me 120 gulden meegegeven, megaveel geld was dat. Het was een warme dag dus ik besloot eerst (van mijn eigen geld hoor) een ijsje te halen. Toen ik vervolgens bij de school was kwam ik erachter dat mijn portemonnee weg was. Brullend kwam ik bij het politiebureau aan, want het was niet mijn eigen geld dat ik was kwijtgeraakt maar van die vriendin. Ik weet nog dat ik zo overstuur was dat ik met moeite mijn verhaal kon doen. Een vrouwelijke politieagent gaf me toen eerst een kopje thee om bij te komen. Ondertussen ging de telefoon en hoorde ik de agente zeggen: ja...volgens mij zit die persoon nu hier op het bureau! Had iemand de portemonnee gevonden met alles er nog in!!! Heb later nog een doosje merci gebracht weet ik nog. Maar als je zoiets is overkomen, dan kun je het toch niet over je hart verkrijgen om iets zelf te houden als je wat vindt??? Je weet dan toch zelf hoe fantastisch het is om je spullen terug te krijgen?

vrijdag 30 mei 2008 om 19:24
Ik geef altijd alles af, want ik heb zelf ook al zo vaak geluk gehad:
-Mobiel in trein laten liggen en iemand heeft em naar me op gestuurd
-Portmonee met honderdvijftig gulden (ik was 15 of 16 en wilde van mijn kleedgeld kleren in 'de stad' gaan kopen) werd bij me thuis gebracht door de vinder met alles er in.
- Portemonnee twee dagen voor ik op vakantie ging in cafe laten liggen op tafel. Volgende dag kon ik em met alles er in ophalen.
- Paspoort bij AH laten liggen (ik wilde me registreren voor de bonuskaart en dan kon je zelfscannen) op de balie en die werd ook later thuisgebracht, ik had em nog niet gemist.
- Videocamera in winkel laten liggen, kon ik ook de volgende dag weer ophalen.
En zo kan ik nog wel even doorgaan....
Oh nee, pas is wel mijn jas gestolen uit een cafe met mijn huissleutel in de zak. ik denk omdat het koud was, want mijn handtas met portemonnee en mobiel had ik nog wel
Maar verder krijg ik dus vaak dingen terug, wat een goede motivatie is om zelf ook integer te blijven.
-Mobiel in trein laten liggen en iemand heeft em naar me op gestuurd
-Portmonee met honderdvijftig gulden (ik was 15 of 16 en wilde van mijn kleedgeld kleren in 'de stad' gaan kopen) werd bij me thuis gebracht door de vinder met alles er in.
- Portemonnee twee dagen voor ik op vakantie ging in cafe laten liggen op tafel. Volgende dag kon ik em met alles er in ophalen.
- Paspoort bij AH laten liggen (ik wilde me registreren voor de bonuskaart en dan kon je zelfscannen) op de balie en die werd ook later thuisgebracht, ik had em nog niet gemist.
- Videocamera in winkel laten liggen, kon ik ook de volgende dag weer ophalen.
En zo kan ik nog wel even doorgaan....

Oh nee, pas is wel mijn jas gestolen uit een cafe met mijn huissleutel in de zak. ik denk omdat het koud was, want mijn handtas met portemonnee en mobiel had ik nog wel
Maar verder krijg ik dus vaak dingen terug, wat een goede motivatie is om zelf ook integer te blijven.