Seks
alle pijlers
Minnaartopic, deel 21.
woensdag 31 juli 2013 om 15:24
Al 20 delen schrijven we over onze minnaars en alle heftige gevoelens die meespelen of juist niet. Hier mogen we schoftig genieten, mijmeren, zeuren over wel of geen contact en aftellen tot de volgende date.
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Kanttekening van mij: Ik zie graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Kanttekening van mij: Ik zie graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
vrijdag 16 augustus 2013 om 10:12
quote:Rooss4 schreef op 15 augustus 2013 @ 16:49:
Ien, ik zou `m graag aan je door willen geven maar ik hem `m uitgeleend, zo`n jaartje of eeeh... 6 geleden. En nog niet terug dus.. sorry.
Valt het je zwaar?
(mooie post trouwens voor Sense, helemaal eens!)
Jammer!
Mwah, valt het zwaar? Ligt eraan op welk moment je het vraagt. Heel rationeel bekeken is het best ok. Als ik zie hoe opgelucht en relaxed mijn lief nu is, dan is me dat heel veel waard. De heftigste emoties/dat verliefde vlindergevoel met Date zijn al voorbij. Ik heb niet zoveel contact meer met hem en het zweven is ook een stuk minder. Dus wellicht is dit de logische stap.
Maaaar... Aan de andere kant, het idee om nooit meer zo'n me-dag in een hotel mee te maken, zo'n dag waarin je alleen maar aan je eigen genot hoeft te denken (en ok, een beetje aan de zijne), waarin je hersenen gewoon even blanco mogen, je daarna on top of the world te voelen, dat opgeilen van tevoren en daarna de climax. Dat nooit meer...? Daarnaast zit er ook iets heel opstandigs in mij merk ik. Ik vind het knap waardeloos dat ik gevoelsmatig altijd naar zijn pijpen moet dansen. Eerst kon het niet, toen kon het wel en nu toch weer niet. Come on, what's the big deal?! Het is maar een dagje seks, dat heeft hij zelf ook ervaren. Het is niet dat ik dagen van de kaart ben, het is niet dat ik fantaseer over een bestaan met een ander persoon. Het is gewoon een dagje ranzige seks met iemand die ik toevallig ook nog leuk vind. En het idee dat ik moet zeggen dat het nooit meer gaat gebeuren.... Dus ik zeg nog even niks.. Ik besluit nog even niks.. We daten maar een paar keer per jaar. Moet ik dat nu helemaal op gaan geven? Of vind ik dat ik dat mezelf eigenlijk best mag gunnen? Ik ga nooit naar de sauna, mag ik dan gewoon 4 keer per jaar op een andere manier genieten? Wanneer we weer eens over een date plannen gaan hebben, denk ik daar nog wel een keer hard over na. Ik zou kunnen stoppen als ik wil. Maar wil ik dat?
Ien, ik zou `m graag aan je door willen geven maar ik hem `m uitgeleend, zo`n jaartje of eeeh... 6 geleden. En nog niet terug dus.. sorry.
Valt het je zwaar?
(mooie post trouwens voor Sense, helemaal eens!)
Jammer!
Mwah, valt het zwaar? Ligt eraan op welk moment je het vraagt. Heel rationeel bekeken is het best ok. Als ik zie hoe opgelucht en relaxed mijn lief nu is, dan is me dat heel veel waard. De heftigste emoties/dat verliefde vlindergevoel met Date zijn al voorbij. Ik heb niet zoveel contact meer met hem en het zweven is ook een stuk minder. Dus wellicht is dit de logische stap.
Maaaar... Aan de andere kant, het idee om nooit meer zo'n me-dag in een hotel mee te maken, zo'n dag waarin je alleen maar aan je eigen genot hoeft te denken (en ok, een beetje aan de zijne), waarin je hersenen gewoon even blanco mogen, je daarna on top of the world te voelen, dat opgeilen van tevoren en daarna de climax. Dat nooit meer...? Daarnaast zit er ook iets heel opstandigs in mij merk ik. Ik vind het knap waardeloos dat ik gevoelsmatig altijd naar zijn pijpen moet dansen. Eerst kon het niet, toen kon het wel en nu toch weer niet. Come on, what's the big deal?! Het is maar een dagje seks, dat heeft hij zelf ook ervaren. Het is niet dat ik dagen van de kaart ben, het is niet dat ik fantaseer over een bestaan met een ander persoon. Het is gewoon een dagje ranzige seks met iemand die ik toevallig ook nog leuk vind. En het idee dat ik moet zeggen dat het nooit meer gaat gebeuren.... Dus ik zeg nog even niks.. Ik besluit nog even niks.. We daten maar een paar keer per jaar. Moet ik dat nu helemaal op gaan geven? Of vind ik dat ik dat mezelf eigenlijk best mag gunnen? Ik ga nooit naar de sauna, mag ik dan gewoon 4 keer per jaar op een andere manier genieten? Wanneer we weer eens over een date plannen gaan hebben, denk ik daar nog wel een keer hard over na. Ik zou kunnen stoppen als ik wil. Maar wil ik dat?
vrijdag 16 augustus 2013 om 10:13
@ SweetInez. Jouw laatste quote ga ik op een tegeltje zetten, heel mooi!
@Oranje. Ik zou daar geloof ik niet zo goed mee om kunnen gaan, dat iemand het contact van mij met mijn minnaar zou verbieden, maar vervolgens wel vindt dat ze zelf contact met mijn man moet kunnen houden. Minder sterke gevoelens of niet. (En ik zou het ook niet erg kunnen waarderen dat mijn man het contact met deze dame zou blijven onderhouden). Maar daarom is partnerruil ook niets voor mij
@Oranje. Ik zou daar geloof ik niet zo goed mee om kunnen gaan, dat iemand het contact van mij met mijn minnaar zou verbieden, maar vervolgens wel vindt dat ze zelf contact met mijn man moet kunnen houden. Minder sterke gevoelens of niet. (En ik zou het ook niet erg kunnen waarderen dat mijn man het contact met deze dame zou blijven onderhouden). Maar daarom is partnerruil ook niets voor mij
vrijdag 16 augustus 2013 om 10:13
quote:oranjexx schreef op 16 augustus 2013 @ 10:08:
[...]
Hey Ien, die zag ik gisteren ook, omdenken. Ik had hem hier willen plakken maar het lukte niet.
Mij ook niet, ik heb hem heel old skool overgetikt
Grappig he, hoe die dingen waarheid als een koe kunnen worden als je het wilt. Ik vind het ook zó toepasbaar op mezelf!
[...]
Hey Ien, die zag ik gisteren ook, omdenken. Ik had hem hier willen plakken maar het lukte niet.
Mij ook niet, ik heb hem heel old skool overgetikt
Grappig he, hoe die dingen waarheid als een koe kunnen worden als je het wilt. Ik vind het ook zó toepasbaar op mezelf!
vrijdag 16 augustus 2013 om 10:17
quote:engel68 schreef op 15 augustus 2013 @ 20:06:
En @jufmafkees; soms kun je elkaar niet ontlopen; als blijkt dat de chemie er nog steeds is verzin je excuses om toch contact te blijven houden. (Was het zo erg? Het is toch leuk? Ik moet mort niet zo ingewikkeld maken!) achteraf niet slim! Want de keuze voor stoppen had ik niet voor niets gemaakt. Alle twijfels van destijds spelen nu weer en weer wik en weeg ik.You're not an addict. Maybe that's a lie...
En @jufmafkees; soms kun je elkaar niet ontlopen; als blijkt dat de chemie er nog steeds is verzin je excuses om toch contact te blijven houden. (Was het zo erg? Het is toch leuk? Ik moet mort niet zo ingewikkeld maken!) achteraf niet slim! Want de keuze voor stoppen had ik niet voor niets gemaakt. Alle twijfels van destijds spelen nu weer en weer wik en weeg ik.You're not an addict. Maybe that's a lie...
vrijdag 16 augustus 2013 om 10:22
quote:scylla schreef op 16 augustus 2013 @ 08:55:
Au au au. Godverdomme, kan iemand mij vertellen op wel moment normaliter de piek bereikt is in de scherpe pijn van luduvudu? Uithuilen in mijn badjas – die híj als laatst gedragen heeft, op sommige stukjes stof ruik hem nog, of verbeeld ik me dat? – en digiknuffels hier helpen, maar ik mis een fysieke schouder, van iemand die het verhaal kent en die me niet veroordeelt.
Iemand woonachtig bij mij in de buurt?
Gisteravond met hem geskyped. Als ik hem niet help af te kicken van mij door onbeschaamd te snotteren voor de cam en hem mijn troebele ogen en rode huilwangen te laten zien, dan weet ik het ook niet meer. Was echt pittig. In ons contact was ik tot nu toe het meest afhoudend. Ik uitte de meeste twijfels. Nu ik hem hoor zeggen dat het voorbij is, voelt dat als gedumpt worden.
De afgelopen maanden hebben we elkaar flink gespaard. “Wil jij ermee stoppen?” “Weet ik niet, ik denk het niet… Wat wil jij?” Beide bang om de knoop door te hakken, om de ander verdriet te doen. Voor de afscheidsdate twijfelde ik echt tot het plafond, bij hem was dat minder. Zijn woorden gister: “Ik denk dat je wel voor jezelf moet gaan beseffen dat het over is tussen ons. Hoe graag ik het ook zou willen, ik kan er niet verder mee gaan.”
IK WEET HET!!! Ik kan er ook niet mee verder gaan. Maar het is zooo definitief als jij het uitspreekt!!
Wat ik nu over heb, is de zoete pijn in mijn been- en buikspieren. En de rauwheid tussen mijn benen (ja, we hebben hard gewerkt die middag). Reminds me of him. Ik hoop dat met het wegebben van die fysieke pijn het misselijkmakende liefdesverdriet ook vertrekt.
“Dankjewel lieve, geile *. Je hebt me een hoop herinneringen gegeven die ik koester, maar nooit met iemand zal delen. Gek, en bijzonder.” mailde hij me. So true. Herinneringen koesteren, aan ons, aan hem, aan de blik in zijn ogen, hoe hij smaakte, zijn zachtheid, zijn dominante maniertjes, zijn geur, hoe dichtbij hij kwam. Voorál: hoe dichtbij hij kwam. Nooit vergeten, en voor altijd iets van ons.
Au.
Je mag best bij mij op de sofa komen liggen en chocola komen eten hoor. Als bonus snotter ik gratis met je mee. Damnit meis, het zijn allemaal mooie herinneringen geworden. En dat is wat het is.
Au au au. Godverdomme, kan iemand mij vertellen op wel moment normaliter de piek bereikt is in de scherpe pijn van luduvudu? Uithuilen in mijn badjas – die híj als laatst gedragen heeft, op sommige stukjes stof ruik hem nog, of verbeeld ik me dat? – en digiknuffels hier helpen, maar ik mis een fysieke schouder, van iemand die het verhaal kent en die me niet veroordeelt.
Iemand woonachtig bij mij in de buurt?
Gisteravond met hem geskyped. Als ik hem niet help af te kicken van mij door onbeschaamd te snotteren voor de cam en hem mijn troebele ogen en rode huilwangen te laten zien, dan weet ik het ook niet meer. Was echt pittig. In ons contact was ik tot nu toe het meest afhoudend. Ik uitte de meeste twijfels. Nu ik hem hoor zeggen dat het voorbij is, voelt dat als gedumpt worden.
De afgelopen maanden hebben we elkaar flink gespaard. “Wil jij ermee stoppen?” “Weet ik niet, ik denk het niet… Wat wil jij?” Beide bang om de knoop door te hakken, om de ander verdriet te doen. Voor de afscheidsdate twijfelde ik echt tot het plafond, bij hem was dat minder. Zijn woorden gister: “Ik denk dat je wel voor jezelf moet gaan beseffen dat het over is tussen ons. Hoe graag ik het ook zou willen, ik kan er niet verder mee gaan.”
IK WEET HET!!! Ik kan er ook niet mee verder gaan. Maar het is zooo definitief als jij het uitspreekt!!
Wat ik nu over heb, is de zoete pijn in mijn been- en buikspieren. En de rauwheid tussen mijn benen (ja, we hebben hard gewerkt die middag). Reminds me of him. Ik hoop dat met het wegebben van die fysieke pijn het misselijkmakende liefdesverdriet ook vertrekt.
“Dankjewel lieve, geile *. Je hebt me een hoop herinneringen gegeven die ik koester, maar nooit met iemand zal delen. Gek, en bijzonder.” mailde hij me. So true. Herinneringen koesteren, aan ons, aan hem, aan de blik in zijn ogen, hoe hij smaakte, zijn zachtheid, zijn dominante maniertjes, zijn geur, hoe dichtbij hij kwam. Voorál: hoe dichtbij hij kwam. Nooit vergeten, en voor altijd iets van ons.
Au.
Je mag best bij mij op de sofa komen liggen en chocola komen eten hoor. Als bonus snotter ik gratis met je mee. Damnit meis, het zijn allemaal mooie herinneringen geworden. En dat is wat het is.
vrijdag 16 augustus 2013 om 10:44
quote:SweetInez schreef op 16 augustus 2013 @ 10:12:
[...]
Maaaar... Aan de andere kant, het idee om nooit meer zo'n me-dag in een hotel mee te maken, zo'n dag waarin je alleen maar aan je eigen genot hoeft te denken (en ok, een beetje aan de zijne), waarin je hersenen gewoon even blanco mogen, je daarna on top of the world te voelen, dat opgeilen van tevoren en daarna de climax. Dat nooit meer...? Daarnaast zit er ook iets heel opstandigs in mij merk ik. Ik vind het knap waardeloos dat ik gevoelsmatig altijd naar zijn pijpen moet dansen. Eerst kon het niet, toen kon het wel en nu toch weer niet. Come on, what's the big deal?! Het is maar een dagje seks, dat heeft hij zelf ook ervaren. Het is niet dat ik dagen van de kaart ben, het is niet dat ik fantaseer over een bestaan met een ander persoon. Het is gewoon een dagje ranzige seks met iemand die ik toevallig ook nog leuk vind. En het idee dat ik moet zeggen dat het nooit meer gaat gebeuren.... Dus ik zeg nog even niks.. Ik besluit nog even niks.. We daten maar een paar keer per jaar. Moet ik dat nu helemaal op gaan geven? Of vind ik dat ik dat mezelf eigenlijk best mag gunnen? Ik ga nooit naar de sauna, mag ik dan gewoon 4 keer per jaar op een andere manier genieten? Wanneer we weer eens over een date plannen gaan hebben, denk ik daar nog wel een keer hard over na. Ik zou kunnen stoppen als ik wil. Maar wil ik dat?
Had mijn tekst kunnen zijn geweest Ien
Ik denk... dat als je er eenmaal van hebt mogen proeven.... dat het niet makkelijk is om back to monogaam te gaan.
[...]
Maaaar... Aan de andere kant, het idee om nooit meer zo'n me-dag in een hotel mee te maken, zo'n dag waarin je alleen maar aan je eigen genot hoeft te denken (en ok, een beetje aan de zijne), waarin je hersenen gewoon even blanco mogen, je daarna on top of the world te voelen, dat opgeilen van tevoren en daarna de climax. Dat nooit meer...? Daarnaast zit er ook iets heel opstandigs in mij merk ik. Ik vind het knap waardeloos dat ik gevoelsmatig altijd naar zijn pijpen moet dansen. Eerst kon het niet, toen kon het wel en nu toch weer niet. Come on, what's the big deal?! Het is maar een dagje seks, dat heeft hij zelf ook ervaren. Het is niet dat ik dagen van de kaart ben, het is niet dat ik fantaseer over een bestaan met een ander persoon. Het is gewoon een dagje ranzige seks met iemand die ik toevallig ook nog leuk vind. En het idee dat ik moet zeggen dat het nooit meer gaat gebeuren.... Dus ik zeg nog even niks.. Ik besluit nog even niks.. We daten maar een paar keer per jaar. Moet ik dat nu helemaal op gaan geven? Of vind ik dat ik dat mezelf eigenlijk best mag gunnen? Ik ga nooit naar de sauna, mag ik dan gewoon 4 keer per jaar op een andere manier genieten? Wanneer we weer eens over een date plannen gaan hebben, denk ik daar nog wel een keer hard over na. Ik zou kunnen stoppen als ik wil. Maar wil ik dat?
Had mijn tekst kunnen zijn geweest Ien
Ik denk... dat als je er eenmaal van hebt mogen proeven.... dat het niet makkelijk is om back to monogaam te gaan.
vrijdag 16 augustus 2013 om 11:03
Voor nu vis ik alleen onderstaand stukje er even uitquote:SweetInez schreef op 16 augustus 2013 @ 10:04:
[...]
Ik denk dat je 100.000 stappen te ver vooruit denkt Sense. Nu al denken over hoe het straks zal zijn als hij een nieuwe relatie heeft. De man moet nog scheiden! En moet eerst zijn hoofd op orde krijgen.
Lieverd, dat is nu juist het hele punt.. Ik ben daar niet mee bezig, maar juist hij..
Hij heeft mij een mail gestuurd dat hij op dit moment al met ons wil stoppen omdat hij door wil naar de volgende fase..
Dat maakte wel dat ik me dan afvroeg hoe hij 'ons' ziet in een nieuwe relatie, maar ik heb hem al op zijn 'donder' gegeven over die uitspraak..
Het maakt dat ik voel alsof ik in een leugen heb geleefd.. Hoewel ik verstandelijk echt weet dat dat echt niet het geval is, het maakt dat ik uitspraken, gedachtes en gevoelens die ook door hem zijn gedeeld in ene in een heel ander daglicht ga zien.
Mensen reageren heel verschillend in dit soort situaties, en daar waar ik ontzettend veel behoefte heb aan lichamelijk contact, knuffels kusjes en alles er op en er aan, heeft hij het tegenover gestelde. Een compromis is gewoon ontzettend lastig als je 40 km uit elkaar woont.
In elke 'normale' situatie is communicatie anders, zijn interacties tussen 2 mensen heel anders, maar zo normaal is het nu eenmaal niet..
En voor de duidelijkheid, er is geen (mis)bruik van mij gemaakt, niet meer of minder dan in welke minnaar situatie dan ook, en als dat al heeft plaats gevonden heb ik zelf daar net zo gebruik van gemaakt.
[...]
Ik denk dat je 100.000 stappen te ver vooruit denkt Sense. Nu al denken over hoe het straks zal zijn als hij een nieuwe relatie heeft. De man moet nog scheiden! En moet eerst zijn hoofd op orde krijgen.
Lieverd, dat is nu juist het hele punt.. Ik ben daar niet mee bezig, maar juist hij..
Hij heeft mij een mail gestuurd dat hij op dit moment al met ons wil stoppen omdat hij door wil naar de volgende fase..
Dat maakte wel dat ik me dan afvroeg hoe hij 'ons' ziet in een nieuwe relatie, maar ik heb hem al op zijn 'donder' gegeven over die uitspraak..
Het maakt dat ik voel alsof ik in een leugen heb geleefd.. Hoewel ik verstandelijk echt weet dat dat echt niet het geval is, het maakt dat ik uitspraken, gedachtes en gevoelens die ook door hem zijn gedeeld in ene in een heel ander daglicht ga zien.
Mensen reageren heel verschillend in dit soort situaties, en daar waar ik ontzettend veel behoefte heb aan lichamelijk contact, knuffels kusjes en alles er op en er aan, heeft hij het tegenover gestelde. Een compromis is gewoon ontzettend lastig als je 40 km uit elkaar woont.
In elke 'normale' situatie is communicatie anders, zijn interacties tussen 2 mensen heel anders, maar zo normaal is het nu eenmaal niet..
En voor de duidelijkheid, er is geen (mis)bruik van mij gemaakt, niet meer of minder dan in welke minnaar situatie dan ook, en als dat al heeft plaats gevonden heb ik zelf daar net zo gebruik van gemaakt.
vrijdag 16 augustus 2013 om 11:21
quote:SweetInez schreef op 16 augustus 2013 @ 10:22:
[...]
Au.
Je mag best bij mij op de sofa komen liggen en chocola komen eten hoor. Als bonus snotter ik gratis met je mee. Damnit meis, het zijn allemaal mooie herinneringen geworden. En dat is wat het is.
Dank, lief van je. Het is dat ik weer smoezen moet bedenken om op pad te gaan, maar anders...
Weet bij jullie het ook écht niemand? Ik ben echt koortsachtig aan het zoeken naar iemand die ik in vertrouwen kan nemen. Of ik veins een ander verdriet of rotgevoel waarmee ik kan uithuilen bij iemand.
Stuurt-ie me ook nog dit: http://www.youtube.com/watch?v=TmOjFigoFyc
Ik wil in zijn armen uithuilen! We hebben elkaar nog niet 'live' kunnen troosten (smoesjes), zou dat helpen? (tuurlijk niet)
[...]
Au.
Je mag best bij mij op de sofa komen liggen en chocola komen eten hoor. Als bonus snotter ik gratis met je mee. Damnit meis, het zijn allemaal mooie herinneringen geworden. En dat is wat het is.
Dank, lief van je. Het is dat ik weer smoezen moet bedenken om op pad te gaan, maar anders...
Weet bij jullie het ook écht niemand? Ik ben echt koortsachtig aan het zoeken naar iemand die ik in vertrouwen kan nemen. Of ik veins een ander verdriet of rotgevoel waarmee ik kan uithuilen bij iemand.
Stuurt-ie me ook nog dit: http://www.youtube.com/watch?v=TmOjFigoFyc
Ik wil in zijn armen uithuilen! We hebben elkaar nog niet 'live' kunnen troosten (smoesjes), zou dat helpen? (tuurlijk niet)
vrijdag 16 augustus 2013 om 11:25
quote:Sensual_D schreef op 16 augustus 2013 @ 11:03:
Voor nu vis ik alleen onderstaand stukje er even uit
Het maakt dat ik voel alsof ik in een leugen heb geleefd.. Hoewel ik verstandelijk echt weet dat dat echt niet het geval is, het maakt dat ik uitspraken, gedachtes en gevoelens die ook door hem zijn gedeeld in ene in een heel ander daglicht ga zien.
Mensen reageren heel verschillend in dit soort situaties, en daar waar ik ontzettend veel behoefte heb aan lichamelijk contact, knuffels kusjes en alles er op en er aan, heeft hij het tegenover gestelde. Een compromis is gewoon ontzettend lastig als je 40 km uit elkaar woont.
Ik hoop dat je de rest van mijn post ook goed doorleest Sense
Ik zie jou ook al zorgen maken over hoe het nu verder moet. Voordat hij ging scheiden riep je al met grote woorden dat er een einde moest komen aan jullie relatie als 1 van de twee zjin/haar relatie zou stoppen. Waarom van die grote woorden gebruiken? Waarom niet met de dag leven en kijken hoe het leven verder gaat? Om nog maar eens een bekende quote te strooien: "Life is what happens to you, while you're busy making other plans"
En ik begrijp hoe je je voelt. En hoe je nu opeens kunt gaan twijfelen aan de woorden die eerder uitgesproken zijn. Maar LD heeft op dit moment vooral zichzelf aan zijn hoofd. En dat zou jij nu ook moeten gaan doen. Jij hebt behoefte aan veel contact, aan fysiek contact, aan diepe gesprekken. En dat is iets wat je nu niet gaat krijgen. Wat ga je daarmee doen? Ga je zitten afwachten? Ga je alles weggooien wat je in de afgelopen jaren bij jezelf gewonnen hebt? Ga je met de dingen die je bij jezelf ontdekt hebt aan de slag? Of ga jij ook besluiten je eigen pad te kiezen. En te kijken of die paden ooit weer samen kunnen lopen? Je kan niet iemand redden, dat moet diegene zelf doen. Net zoals je jezelf moet redden.
Voor nu vis ik alleen onderstaand stukje er even uit
Het maakt dat ik voel alsof ik in een leugen heb geleefd.. Hoewel ik verstandelijk echt weet dat dat echt niet het geval is, het maakt dat ik uitspraken, gedachtes en gevoelens die ook door hem zijn gedeeld in ene in een heel ander daglicht ga zien.
Mensen reageren heel verschillend in dit soort situaties, en daar waar ik ontzettend veel behoefte heb aan lichamelijk contact, knuffels kusjes en alles er op en er aan, heeft hij het tegenover gestelde. Een compromis is gewoon ontzettend lastig als je 40 km uit elkaar woont.
Ik hoop dat je de rest van mijn post ook goed doorleest Sense
Ik zie jou ook al zorgen maken over hoe het nu verder moet. Voordat hij ging scheiden riep je al met grote woorden dat er een einde moest komen aan jullie relatie als 1 van de twee zjin/haar relatie zou stoppen. Waarom van die grote woorden gebruiken? Waarom niet met de dag leven en kijken hoe het leven verder gaat? Om nog maar eens een bekende quote te strooien: "Life is what happens to you, while you're busy making other plans"
En ik begrijp hoe je je voelt. En hoe je nu opeens kunt gaan twijfelen aan de woorden die eerder uitgesproken zijn. Maar LD heeft op dit moment vooral zichzelf aan zijn hoofd. En dat zou jij nu ook moeten gaan doen. Jij hebt behoefte aan veel contact, aan fysiek contact, aan diepe gesprekken. En dat is iets wat je nu niet gaat krijgen. Wat ga je daarmee doen? Ga je zitten afwachten? Ga je alles weggooien wat je in de afgelopen jaren bij jezelf gewonnen hebt? Ga je met de dingen die je bij jezelf ontdekt hebt aan de slag? Of ga jij ook besluiten je eigen pad te kiezen. En te kijken of die paden ooit weer samen kunnen lopen? Je kan niet iemand redden, dat moet diegene zelf doen. Net zoals je jezelf moet redden.
vrijdag 16 augustus 2013 om 11:29
quote:scylla schreef op 16 augustus 2013 @ 11:21:
[...]
Dank, lief van je. Het is dat ik weer smoezen moet bedenken om op pad te gaan, maar anders...
Weet bij jullie het ook écht niemand? Ik ben echt koortsachtig aan het zoeken naar iemand die ik in vertrouwen kan nemen. Of ik veins een ander verdriet of rotgevoel waarmee ik kan uithuilen bij iemand.
Stuurt-ie me ook nog dit: http://www.youtube.com/watch?v=TmOjFigoFyc
Ik wil in zijn armen uithuilen! We hebben elkaar nog niet 'live' kunnen troosten (smoesjes), zou dat helpen? (tuurlijk niet)
Nou ja, mijn man weet het natuurlijk. En wat exminnaars. Maar voor de rest niet. Maar ik ben ook niet zo van het jankerige eigenlijk. Ik word eerder bozig. En dan helpen youtube muziekjes geweldig. En ik houd hele dialogen in mijn hoofd wat ik allemaal gezegd zou hebben als we elkaar zagen. En ik rationaliseer alles. Maar echt janken? Zelden.
En nee, troosten is geen goed idee! Eerder radiostilte. Het moet slijten. En dat gaat het ook wel. Heus.
[...]
Dank, lief van je. Het is dat ik weer smoezen moet bedenken om op pad te gaan, maar anders...
Weet bij jullie het ook écht niemand? Ik ben echt koortsachtig aan het zoeken naar iemand die ik in vertrouwen kan nemen. Of ik veins een ander verdriet of rotgevoel waarmee ik kan uithuilen bij iemand.
Stuurt-ie me ook nog dit: http://www.youtube.com/watch?v=TmOjFigoFyc
Ik wil in zijn armen uithuilen! We hebben elkaar nog niet 'live' kunnen troosten (smoesjes), zou dat helpen? (tuurlijk niet)
Nou ja, mijn man weet het natuurlijk. En wat exminnaars. Maar voor de rest niet. Maar ik ben ook niet zo van het jankerige eigenlijk. Ik word eerder bozig. En dan helpen youtube muziekjes geweldig. En ik houd hele dialogen in mijn hoofd wat ik allemaal gezegd zou hebben als we elkaar zagen. En ik rationaliseer alles. Maar echt janken? Zelden.
En nee, troosten is geen goed idee! Eerder radiostilte. Het moet slijten. En dat gaat het ook wel. Heus.
vrijdag 16 augustus 2013 om 12:22
Scilla, ik denk dat het tijd wordt voor de grote streep, met het sturen van ditjes en datjes, het gecam, het gedraag van zijn geurende badjas wordt het niksniet beter.
Je mag me mailen hoor: roosss4@gmail.com
Wie weet wonen een frietseltje bij elkaar vandaan en ik heb vanavond niks.....
Je mag me mailen hoor: roosss4@gmail.com
Wie weet wonen een frietseltje bij elkaar vandaan en ik heb vanavond niks.....
vrijdag 16 augustus 2013 om 12:26
quote:kameko schreef op 16 augustus 2013 @ 10:13:
@Oranje. Ik zou daar geloof ik niet zo goed mee om kunnen gaan, dat iemand het contact van mij met mijn minnaar zou verbieden
Volgens mij heeft de vrouw van Oranje-minnaar het contact tussen hen niet verboden, ze wil het alleen aan paal en perk leggen. Ze wil een stuk controle terug en daarom heeft ze haar veto uitgesproken over het gevoelsdeel.
Omdat Oranje zich niet wil laten palen... eeeh oops perken heeft ze zelf met minnaar besloten afstand te nemen.
Tenminste, zo lees ik het.
@Oranje. Ik zou daar geloof ik niet zo goed mee om kunnen gaan, dat iemand het contact van mij met mijn minnaar zou verbieden
Volgens mij heeft de vrouw van Oranje-minnaar het contact tussen hen niet verboden, ze wil het alleen aan paal en perk leggen. Ze wil een stuk controle terug en daarom heeft ze haar veto uitgesproken over het gevoelsdeel.
Omdat Oranje zich niet wil laten palen... eeeh oops perken heeft ze zelf met minnaar besloten afstand te nemen.
Tenminste, zo lees ik het.
vrijdag 16 augustus 2013 om 12:33
quote:Sensual_D schreef op 16 augustus 2013 @ 11:03:
Voor nu vis ik alleen onderstaand stukje er even uit
[...]
Lieverd, dat is nu juist het hele punt.. Ik ben daar niet mee bezig, maar juist hij..
Hij heeft mij een mail gestuurd dat hij op dit moment al met ons wil stoppen omdat hij door wil naar de volgende fase..
Dit lijkt me een heel duidelijke vraag, staat geen woord chinees in. Wat maakt dat je hier geen gehoor aan kunt geven vraag ik me af.
Voor nu vis ik alleen onderstaand stukje er even uit
[...]
Lieverd, dat is nu juist het hele punt.. Ik ben daar niet mee bezig, maar juist hij..
Hij heeft mij een mail gestuurd dat hij op dit moment al met ons wil stoppen omdat hij door wil naar de volgende fase..
Dit lijkt me een heel duidelijke vraag, staat geen woord chinees in. Wat maakt dat je hier geen gehoor aan kunt geven vraag ik me af.
vrijdag 16 augustus 2013 om 12:48
quote:Rooss4 schreef op 16 augustus 2013 @ 12:26:
[...]
Volgens mij heeft de vrouw van Oranje-minnaar het contact tussen hen niet verboden, ze wil het alleen aan paal en perk leggen. Ze wil een stuk controle terug en daarom heeft ze haar veto uitgesproken over het gevoelsdeel.
Omdat Oranje zich niet wil laten palen... eeeh oops perken heeft ze zelf met minnaar besloten afstand te nemen.
Tenminste, zo lees ik het.
Klopt, zo is het, bedankt!
Scylla, als je niet bij Rooss in de buurt blijkt te wonen, woon je waarschijnlijk meer bij mij in de buurt. Je mag me altijd een pb sturen als je dat wilt.
[...]
Volgens mij heeft de vrouw van Oranje-minnaar het contact tussen hen niet verboden, ze wil het alleen aan paal en perk leggen. Ze wil een stuk controle terug en daarom heeft ze haar veto uitgesproken over het gevoelsdeel.
Omdat Oranje zich niet wil laten palen... eeeh oops perken heeft ze zelf met minnaar besloten afstand te nemen.
Tenminste, zo lees ik het.
Klopt, zo is het, bedankt!
Scylla, als je niet bij Rooss in de buurt blijkt te wonen, woon je waarschijnlijk meer bij mij in de buurt. Je mag me altijd een pb sturen als je dat wilt.
vrijdag 16 augustus 2013 om 16:17
quote:Rooss4 schreef op 16 augustus 2013 @ 12:33:
[...]
Dit lijkt me een heel duidelijke vraag, staat geen woord chinees in. Wat maakt dat je hier geen gehoor aan kunt geven vraag ik me af.
If only it would be so simple..
Ja ik kan er gehoor aangeven,en alles gewoon verbreken. Maar dat is nou ook weer niet de bedoeling (ik meen dat ook al eerder geschreven te hebben..) en als ik zou weten dat ik daar echt gelukkig van zou worden.. ja dan zou ik dat serieus overwegen.
Daar komt ook bij dat hij aangeeft het per dag weer anders te voelen. 3 weken geleden naar de sauna geweest, een heerlijke dag voor ons beiden, incl heerlijke seks.. Maar een dag later is de hele mood weer foetsie en wordt alles weer zwart. It comes and it goes..
Ik ga hem de kans geven om op te laden (zoals hij dat ook vraagt) en ik neem vele van jullie adviezen ook zeker ter harte. Ik ga wel door met mijn leven. En accepteer dat daar even een flinke grijze wolk blijft hangen die me even regelmatig aanstoot.
Daarnaast wil ik nog even antwoorden op de vraag van iemand waarom die spontane ik zou moeten verdwijnen. (ik weet even zo vlug niet meer wie dat was)
Sense is aan de buitenkant een vrolijke meid, spontaan, hartelijk en gezellig.. maar daarachter gaat heel wat anders schuil. Tot op heden was daar nog niemand achter doorgedrongen LD is de eerste en in mijn optiek ook de enige die achter die gordijntjes mag/mocht komen. Ik heb een bepaalde stimulans nodig, een bepaalde motivatie om die werkelijke kant van mezelf te laten zien. En tot op heden is er niemand anders geweest in mijn leven die dat heeft kunnen doorgronden.
[...]
Dit lijkt me een heel duidelijke vraag, staat geen woord chinees in. Wat maakt dat je hier geen gehoor aan kunt geven vraag ik me af.
If only it would be so simple..
Ja ik kan er gehoor aangeven,en alles gewoon verbreken. Maar dat is nou ook weer niet de bedoeling (ik meen dat ook al eerder geschreven te hebben..) en als ik zou weten dat ik daar echt gelukkig van zou worden.. ja dan zou ik dat serieus overwegen.
Daar komt ook bij dat hij aangeeft het per dag weer anders te voelen. 3 weken geleden naar de sauna geweest, een heerlijke dag voor ons beiden, incl heerlijke seks.. Maar een dag later is de hele mood weer foetsie en wordt alles weer zwart. It comes and it goes..
Ik ga hem de kans geven om op te laden (zoals hij dat ook vraagt) en ik neem vele van jullie adviezen ook zeker ter harte. Ik ga wel door met mijn leven. En accepteer dat daar even een flinke grijze wolk blijft hangen die me even regelmatig aanstoot.
Daarnaast wil ik nog even antwoorden op de vraag van iemand waarom die spontane ik zou moeten verdwijnen. (ik weet even zo vlug niet meer wie dat was)
Sense is aan de buitenkant een vrolijke meid, spontaan, hartelijk en gezellig.. maar daarachter gaat heel wat anders schuil. Tot op heden was daar nog niemand achter doorgedrongen LD is de eerste en in mijn optiek ook de enige die achter die gordijntjes mag/mocht komen. Ik heb een bepaalde stimulans nodig, een bepaalde motivatie om die werkelijke kant van mezelf te laten zien. En tot op heden is er niemand anders geweest in mijn leven die dat heeft kunnen doorgronden.
