
Minnaartopic, deel 21.

woensdag 31 juli 2013 om 15:24
Al 20 delen schrijven we over onze minnaars en alle heftige gevoelens die meespelen of juist niet. Hier mogen we schoftig genieten, mijmeren, zeuren over wel of geen contact en aftellen tot de volgende date.
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Kanttekening van mij: Ik zie graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Kanttekening van mij: Ik zie graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!


vrijdag 16 augustus 2013 om 16:58
quote:SweetInez schreef op 16 augustus 2013 @ 10:12:
Maaaar... Aan de andere kant, het idee om nooit meer zo'n me-dag in een hotel mee te maken, zo'n dag waarin je alleen maar aan je eigen genot hoeft te denken (en ok, een beetje aan de zijne), waarin je hersenen gewoon even blanco mogen, je daarna on top of the world te voelen, dat opgeilen van tevoren en daarna de climax. Dat nooit meer...? Daarnaast zit er ook iets heel opstandigs in mij merk ik. Ik vind het knap waardeloos dat ik gevoelsmatig altijd naar zijn pijpen moet dansen. Eerst kon het niet, toen kon het wel en nu toch weer niet. Come on, what's the big deal?! Het is maar een dagje seks, dat heeft hij zelf ook ervaren. Het is niet dat ik dagen van de kaart ben, het is niet dat ik fantaseer over een bestaan met een ander persoon. Het is gewoon een dagje ranzige seks met iemand die ik toevallig ook nog leuk vind. En het idee dat ik moet zeggen dat het nooit meer gaat gebeuren.... Dus ik zeg nog even niks.. Ik besluit nog even niks.. We daten maar een paar keer per jaar. Moet ik dat nu helemaal op gaan geven? Of vind ik dat ik dat mezelf eigenlijk best mag gunnen? Ik ga nooit naar de sauna, mag ik dan gewoon 4 keer per jaar op een andere manier genieten? Wanneer we weer eens over een date plannen gaan hebben, denk ik daar nog wel een keer hard over na. Ik zou kunnen stoppen als ik wil. Maar wil ik dat?
Nog even hierop reageren Ien, je hebt het weer fantastisch verwoord. Zo begrijpelijk, zo snappable, zo helemaal voor jou op een rijtje en zo godvergeten frustrerend dat lief het er zo moeilijk mee heeft. Kon het maar hè, kon je het maar helemaal met een leuk saunaatje vergelijken. Nah, kon HIJ het maar met een leuk saunaatje vergelijken.
Zit je er echt serieus wel eens over te twijfelen om de ondergrondse in te gaan?
*legt de kutengels vast klaar*
Maaaar... Aan de andere kant, het idee om nooit meer zo'n me-dag in een hotel mee te maken, zo'n dag waarin je alleen maar aan je eigen genot hoeft te denken (en ok, een beetje aan de zijne), waarin je hersenen gewoon even blanco mogen, je daarna on top of the world te voelen, dat opgeilen van tevoren en daarna de climax. Dat nooit meer...? Daarnaast zit er ook iets heel opstandigs in mij merk ik. Ik vind het knap waardeloos dat ik gevoelsmatig altijd naar zijn pijpen moet dansen. Eerst kon het niet, toen kon het wel en nu toch weer niet. Come on, what's the big deal?! Het is maar een dagje seks, dat heeft hij zelf ook ervaren. Het is niet dat ik dagen van de kaart ben, het is niet dat ik fantaseer over een bestaan met een ander persoon. Het is gewoon een dagje ranzige seks met iemand die ik toevallig ook nog leuk vind. En het idee dat ik moet zeggen dat het nooit meer gaat gebeuren.... Dus ik zeg nog even niks.. Ik besluit nog even niks.. We daten maar een paar keer per jaar. Moet ik dat nu helemaal op gaan geven? Of vind ik dat ik dat mezelf eigenlijk best mag gunnen? Ik ga nooit naar de sauna, mag ik dan gewoon 4 keer per jaar op een andere manier genieten? Wanneer we weer eens over een date plannen gaan hebben, denk ik daar nog wel een keer hard over na. Ik zou kunnen stoppen als ik wil. Maar wil ik dat?
Nog even hierop reageren Ien, je hebt het weer fantastisch verwoord. Zo begrijpelijk, zo snappable, zo helemaal voor jou op een rijtje en zo godvergeten frustrerend dat lief het er zo moeilijk mee heeft. Kon het maar hè, kon je het maar helemaal met een leuk saunaatje vergelijken. Nah, kon HIJ het maar met een leuk saunaatje vergelijken.
Zit je er echt serieus wel eens over te twijfelen om de ondergrondse in te gaan?
*legt de kutengels vast klaar*
vrijdag 16 augustus 2013 om 17:38
quote:Rooss4 schreef op 16 augustus 2013 @ 16:54:
Begrijp ik hieruit Sense, dat hij het ene moment vraagt je met rust te laten en daar een moment later weer op terugkomt?
Deels wel een beetje.. Het komt er op neer dat hij contact zoekt, en toelaat als hij dat trekt.. en dat kan heel wisselend zijn.
Ik probeerde met man en macht nog met mijn breekijzer op de tijden dat het mij uitkwam (ehm.. dus altijd) die oester open te breken. Als daar dan een nonreactie opkwam, gaf dat bij mij weer frustraties..
Ik moet accepteren dat hij niet wil dat ik maar leuke dingen blijf verzinnen, dat ik hem niet meer verleid, dat ik hem gewoon met rust laat op dat gebied. ( om even aan te duiden hoe mij dat frustreerde.. ik organiseerde de sauna, dat plan lag al 2 jaar op tafel.. en heb hem een heerlijke dag bezorgd... Van beide kanten was het idee .."Leuk moeten we vaker doen" .. dus mijn vraag naar hem was, mooi.. dan verzin jij het volgende.. en dat kwam dus niet.. )
Klinkt zo simpel, zeker als je weet dat hij bij mij het tegenovergestelde heeft gedaan.. maar ik ben daar zelf ook anders in.. ik heb dat nodig, en grijp dat soort dingen met beide handen aan.
Begrijp ik hieruit Sense, dat hij het ene moment vraagt je met rust te laten en daar een moment later weer op terugkomt?
Deels wel een beetje.. Het komt er op neer dat hij contact zoekt, en toelaat als hij dat trekt.. en dat kan heel wisselend zijn.
Ik probeerde met man en macht nog met mijn breekijzer op de tijden dat het mij uitkwam (ehm.. dus altijd) die oester open te breken. Als daar dan een nonreactie opkwam, gaf dat bij mij weer frustraties..
Ik moet accepteren dat hij niet wil dat ik maar leuke dingen blijf verzinnen, dat ik hem niet meer verleid, dat ik hem gewoon met rust laat op dat gebied. ( om even aan te duiden hoe mij dat frustreerde.. ik organiseerde de sauna, dat plan lag al 2 jaar op tafel.. en heb hem een heerlijke dag bezorgd... Van beide kanten was het idee .."Leuk moeten we vaker doen" .. dus mijn vraag naar hem was, mooi.. dan verzin jij het volgende.. en dat kwam dus niet.. )
Klinkt zo simpel, zeker als je weet dat hij bij mij het tegenovergestelde heeft gedaan.. maar ik ben daar zelf ook anders in.. ik heb dat nodig, en grijp dat soort dingen met beide handen aan.

vrijdag 16 augustus 2013 om 20:29
quote:Rooss4 schreef op 16 augustus 2013 @ 16:58:
[...]
Nog even hierop reageren Ien, je hebt het weer fantastisch verwoord. Zo begrijpelijk, zo snappable, zo helemaal voor jou op een rijtje en zo godvergeten frustrerend dat lief het er zo moeilijk mee heeft. Kon het maar hè, kon je het maar helemaal met een leuk saunaatje vergelijken. Nah, kon HIJ het maar met een leuk saunaatje vergelijken.
Zit je er echt serieus wel eens over te twijfelen om de ondergrondse in te gaan?
*legt de kutengels vast klaar*
Toen ik Date appte dat mijn open relatie voorbij was (en hij van de schok bekomen was dat alleen het open deel voorbij was, niet de relatie ), vroeg hij of wij dan ook stopten. Mijn eerste ingeving was NEE! Mijn woorden: "nooit meer spuitend klaarkomen vind ik geen optie". En zo voel ik het nog steeds eigenlijk. Het idee dat ik nooit meer dingen mee mag maken waar ik zo van genoot, dat ik niet meer de dingen ga ervaren die ik thuis niet ervaar, dat is zo.... kut. Ik vind dat echt slecht te pruimen.
Maar aan de andere kant. Is zo'n geile middag het me waard? Ik weet dat ik het goede gesprek niet meer hoef te voeren, ik ken het standpunt al. Dus ik weet dat ik mijn huwelijk in de waagschaal leg. Ben ik bereid dat risico te nemen? Het houdt me meer bezig dan in mijn vreemdgaanperiode. Dus je kan jouw kutengels laten liggen hoor. Ze zitten hier al lang en breed op mijn schouders..
[...]
Nog even hierop reageren Ien, je hebt het weer fantastisch verwoord. Zo begrijpelijk, zo snappable, zo helemaal voor jou op een rijtje en zo godvergeten frustrerend dat lief het er zo moeilijk mee heeft. Kon het maar hè, kon je het maar helemaal met een leuk saunaatje vergelijken. Nah, kon HIJ het maar met een leuk saunaatje vergelijken.
Zit je er echt serieus wel eens over te twijfelen om de ondergrondse in te gaan?
*legt de kutengels vast klaar*
Toen ik Date appte dat mijn open relatie voorbij was (en hij van de schok bekomen was dat alleen het open deel voorbij was, niet de relatie ), vroeg hij of wij dan ook stopten. Mijn eerste ingeving was NEE! Mijn woorden: "nooit meer spuitend klaarkomen vind ik geen optie". En zo voel ik het nog steeds eigenlijk. Het idee dat ik nooit meer dingen mee mag maken waar ik zo van genoot, dat ik niet meer de dingen ga ervaren die ik thuis niet ervaar, dat is zo.... kut. Ik vind dat echt slecht te pruimen.
Maar aan de andere kant. Is zo'n geile middag het me waard? Ik weet dat ik het goede gesprek niet meer hoef te voeren, ik ken het standpunt al. Dus ik weet dat ik mijn huwelijk in de waagschaal leg. Ben ik bereid dat risico te nemen? Het houdt me meer bezig dan in mijn vreemdgaanperiode. Dus je kan jouw kutengels laten liggen hoor. Ze zitten hier al lang en breed op mijn schouders..

vrijdag 16 augustus 2013 om 20:32
quote:Sensual_D schreef op 16 augustus 2013 @ 17:38:
[...]
Deels wel een beetje.. Het komt er op neer dat hij contact zoekt, en toelaat als hij dat trekt.. en dat kan heel wisselend zijn.
Ik probeerde met man en macht nog met mijn breekijzer op de tijden dat het mij uitkwam (ehm.. dus altijd) die oester open te breken. Als daar dan een nonreactie opkwam, gaf dat bij mij weer frustraties..
Ik moet accepteren dat hij niet wil dat ik maar leuke dingen blijf verzinnen, dat ik hem niet meer verleid, dat ik hem gewoon met rust laat op dat gebied. ( om even aan te duiden hoe mij dat frustreerde.. ik organiseerde de sauna, dat plan lag al 2 jaar op tafel.. en heb hem een heerlijke dag bezorgd... Van beide kanten was het idee .."Leuk moeten we vaker doen" .. dus mijn vraag naar hem was, mooi.. dan verzin jij het volgende.. en dat kwam dus niet.. )
Klinkt zo simpel, zeker als je weet dat hij bij mij het tegenovergestelde heeft gedaan.. maar ik ben daar zelf ook anders in.. ik heb dat nodig, en grijp dat soort dingen met beide handen aan.Verwacht jij niet gewoon een beetje teveel van hem? Van iemand met wie het kut in het kwadraat gaat, kan je toch niet verwachten dat hij leuke uitjes gaat verzinnen? Dender je niet over zijn grenzen heen als jij met je breekijzer aankomt? Het komt op mij erg benauwend over.
[...]
Deels wel een beetje.. Het komt er op neer dat hij contact zoekt, en toelaat als hij dat trekt.. en dat kan heel wisselend zijn.
Ik probeerde met man en macht nog met mijn breekijzer op de tijden dat het mij uitkwam (ehm.. dus altijd) die oester open te breken. Als daar dan een nonreactie opkwam, gaf dat bij mij weer frustraties..
Ik moet accepteren dat hij niet wil dat ik maar leuke dingen blijf verzinnen, dat ik hem niet meer verleid, dat ik hem gewoon met rust laat op dat gebied. ( om even aan te duiden hoe mij dat frustreerde.. ik organiseerde de sauna, dat plan lag al 2 jaar op tafel.. en heb hem een heerlijke dag bezorgd... Van beide kanten was het idee .."Leuk moeten we vaker doen" .. dus mijn vraag naar hem was, mooi.. dan verzin jij het volgende.. en dat kwam dus niet.. )
Klinkt zo simpel, zeker als je weet dat hij bij mij het tegenovergestelde heeft gedaan.. maar ik ben daar zelf ook anders in.. ik heb dat nodig, en grijp dat soort dingen met beide handen aan.Verwacht jij niet gewoon een beetje teveel van hem? Van iemand met wie het kut in het kwadraat gaat, kan je toch niet verwachten dat hij leuke uitjes gaat verzinnen? Dender je niet over zijn grenzen heen als jij met je breekijzer aankomt? Het komt op mij erg benauwend over.

vrijdag 16 augustus 2013 om 20:41
vrijdag 16 augustus 2013 om 21:34
Ik dat ik te veel van hem verwacht heb denk ik ook.. Ik heb ook aangegeven dat ik geen blok aan zijn been wil zijn.
Het was ook niet zo zeer om het doen van de leuke dingen.. Maar omdat ik hem een beetje ontspanning en plezier wil bieden.. Een beetje afleiding. . Ik weet nu ook dat dat voor hem niet werkt.. Het was ook alleen een voorbeeld van mijn frustratie.. Iets uitleggen maakt niet meteen dat dat nu nog gaande is..
Het was ook niet zo zeer om het doen van de leuke dingen.. Maar omdat ik hem een beetje ontspanning en plezier wil bieden.. Een beetje afleiding. . Ik weet nu ook dat dat voor hem niet werkt.. Het was ook alleen een voorbeeld van mijn frustratie.. Iets uitleggen maakt niet meteen dat dat nu nog gaande is..
zondag 18 augustus 2013 om 08:40
quote:ohyeah schreef op 16 augustus 2013 @ 10:44:
[...]
Had mijn tekst kunnen zijn geweest Ien
Ik denk... dat als je er eenmaal van hebt mogen proeven.... dat het niet makkelijk is om back to monogaam te gaan. ik probeer te genezen maar damn... Wat ben ik een slappe geile theemuts. Ik loop letterlijk mijn pruim achterna
[...]
Had mijn tekst kunnen zijn geweest Ien

Ik denk... dat als je er eenmaal van hebt mogen proeven.... dat het niet makkelijk is om back to monogaam te gaan. ik probeer te genezen maar damn... Wat ben ik een slappe geile theemuts. Ik loop letterlijk mijn pruim achterna
zondag 18 augustus 2013 om 08:46
quote:SweetInez schreef op 16 augustus 2013 @ 10:12:
[...]
Jammer!
Mwah, valt het zwaar? Ligt eraan op welk moment je het vraagt. Heel rationeel bekeken is het best ok. Als ik zie hoe opgelucht en relaxed mijn lief nu is, dan is me dat heel veel waard. De heftigste emoties/dat verliefde vlindergevoel met Date zijn al voorbij. Ik heb niet zoveel contact meer met hem en het zweven is ook een stuk minder. Dus wellicht is dit de logische stap.
Maaaar... Aan de andere kant, het idee om nooit meer zo'n me-dag in een hotel mee te maken, zo'n dag waarin je alleen maar aan je eigen genot hoeft te denken (en ok, een beetje aan de zijne), waarin je hersenen gewoon even blanco mogen, je daarna on top of the world te voelen, dat opgeilen van tevoren en daarna de climax. Dat nooit meer...? Daarnaast zit er ook iets heel opstandigs in mij merk ik. Ik vind het knap waardeloos dat ik gevoelsmatig altijd naar zijn pijpen moet dansen. Eerst kon het niet, toen kon het wel en nu toch weer niet. Come on, what's the big deal?! Het is maar een dagje seks, dat heeft hij zelf ook ervaren. Het is niet dat ik dagen van de kaart ben, het is niet dat ik fantaseer over een bestaan met een ander persoon. Het is gewoon een dagje ranzige seks met iemand die ik toevallig ook nog leuk vind. En het idee dat ik moet zeggen dat het nooit meer gaat gebeuren.... Dus ik zeg nog even niks.. Ik besluit nog even niks.. We daten maar een paar keer per jaar. Moet ik dat nu helemaal op gaan geven? Of vind ik dat ik dat mezelf eigenlijk best mag gunnen? Ik ga nooit naar de sauna, mag ik dan gewoon 4 keer per jaar op een andere manier genieten? Wanneer we weer eens over een date plannen gaan hebben, denk ik daar nog wel een keer hard over na. Ik zou kunnen stoppen als ik wil. Maar wil ik dat?Sweetlnez, begrijpelijk dat je niet altijd maar op hem gaat zitten 'wachten'. Jantje lacht, Jantje huilt is ook lastig om mee om te gaan. Het feit dat je je ondanks zijn nukken toch nog aangetrokken tot hem voelt maakt wel dat hij diep zit bij je. Of niet?
[...]
Jammer!
Mwah, valt het zwaar? Ligt eraan op welk moment je het vraagt. Heel rationeel bekeken is het best ok. Als ik zie hoe opgelucht en relaxed mijn lief nu is, dan is me dat heel veel waard. De heftigste emoties/dat verliefde vlindergevoel met Date zijn al voorbij. Ik heb niet zoveel contact meer met hem en het zweven is ook een stuk minder. Dus wellicht is dit de logische stap.
Maaaar... Aan de andere kant, het idee om nooit meer zo'n me-dag in een hotel mee te maken, zo'n dag waarin je alleen maar aan je eigen genot hoeft te denken (en ok, een beetje aan de zijne), waarin je hersenen gewoon even blanco mogen, je daarna on top of the world te voelen, dat opgeilen van tevoren en daarna de climax. Dat nooit meer...? Daarnaast zit er ook iets heel opstandigs in mij merk ik. Ik vind het knap waardeloos dat ik gevoelsmatig altijd naar zijn pijpen moet dansen. Eerst kon het niet, toen kon het wel en nu toch weer niet. Come on, what's the big deal?! Het is maar een dagje seks, dat heeft hij zelf ook ervaren. Het is niet dat ik dagen van de kaart ben, het is niet dat ik fantaseer over een bestaan met een ander persoon. Het is gewoon een dagje ranzige seks met iemand die ik toevallig ook nog leuk vind. En het idee dat ik moet zeggen dat het nooit meer gaat gebeuren.... Dus ik zeg nog even niks.. Ik besluit nog even niks.. We daten maar een paar keer per jaar. Moet ik dat nu helemaal op gaan geven? Of vind ik dat ik dat mezelf eigenlijk best mag gunnen? Ik ga nooit naar de sauna, mag ik dan gewoon 4 keer per jaar op een andere manier genieten? Wanneer we weer eens over een date plannen gaan hebben, denk ik daar nog wel een keer hard over na. Ik zou kunnen stoppen als ik wil. Maar wil ik dat?Sweetlnez, begrijpelijk dat je niet altijd maar op hem gaat zitten 'wachten'. Jantje lacht, Jantje huilt is ook lastig om mee om te gaan. Het feit dat je je ondanks zijn nukken toch nog aangetrokken tot hem voelt maakt wel dat hij diep zit bij je. Of niet?
zondag 18 augustus 2013 om 08:50
quote:scylla schreef op 16 augustus 2013 @ 08:55:
Au au au. Godverdomme, kan iemand mij vertellen op wel moment normaliter de piek bereikt is in de scherpe pijn van luduvudu? Uithuilen in mijn badjas – die híj als laatst gedragen heeft, op sommige stukjes stof ruik hem nog, of verbeeld ik me dat? – en digiknuffels hier helpen, maar ik mis een fysieke schouder, van iemand die het verhaal kent en die me niet veroordeelt.
Iemand woonachtig bij mij in de buurt?
Gisteravond met hem geskyped. Als ik hem niet help af te kicken van mij door onbeschaamd te snotteren voor de cam en hem mijn troebele ogen en rode huilwangen te laten zien, dan weet ik het ook niet meer. Was echt pittig. In ons contact was ik tot nu toe het meest afhoudend. Ik uitte de meeste twijfels. Nu ik hem hoor zeggen dat het voorbij is, voelt dat als gedumpt worden.
De afgelopen maanden hebben we elkaar flink gespaard. “Wil jij ermee stoppen?” “Weet ik niet, ik denk het niet… Wat wil jij?” Beide bang om de knoop door te hakken, om de ander verdriet te doen. Voor de afscheidsdate twijfelde ik echt tot het plafond, bij hem was dat minder. Zijn woorden gister: “Ik denk dat je wel voor jezelf moet gaan beseffen dat het over is tussen ons. Hoe graag ik het ook zou willen, ik kan er niet verder mee gaan.”
IK WEET HET!!! Ik kan er ook niet mee verder gaan. Maar het is zooo definitief als jij het uitspreekt!!
Wat ik nu over heb, is de zoete pijn in mijn been- en buikspieren. En de rauwheid tussen mijn benen (ja, we hebben hard gewerkt die middag). Reminds me of him. Ik hoop dat met het wegebben van die fysieke pijn het misselijkmakende liefdesverdriet ook vertrekt.
“Dankjewel lieve, geile *. Je hebt me een hoop herinneringen gegeven die ik koester, maar nooit met iemand zal delen. Gek, en bijzonder.” mailde hij me. So true. Herinneringen koesteren, aan ons, aan hem, aan de blik in zijn ogen, hoe hij smaakte, zijn zachtheid, zijn dominante maniertjes, zijn geur, hoe dichtbij hij kwam. Voorál: hoe dichtbij hij kwam. Nooit vergeten, en voor altijd iets van ons.
Ik kan alleen maar zeggen. Hoe herkenbaar. Echt alles. De kinderen, je gevoel t.o.v. hem! Je onderste stukje over hoe hij is. Ik zou bijna denken dat we dezelfde 'minnaar' hebben/hadden.
Ik vind het nog steeds heel moedig van je. Maar toch heb ik het idee dat je enorm twijfelt.
Au au au. Godverdomme, kan iemand mij vertellen op wel moment normaliter de piek bereikt is in de scherpe pijn van luduvudu? Uithuilen in mijn badjas – die híj als laatst gedragen heeft, op sommige stukjes stof ruik hem nog, of verbeeld ik me dat? – en digiknuffels hier helpen, maar ik mis een fysieke schouder, van iemand die het verhaal kent en die me niet veroordeelt.
Iemand woonachtig bij mij in de buurt?
Gisteravond met hem geskyped. Als ik hem niet help af te kicken van mij door onbeschaamd te snotteren voor de cam en hem mijn troebele ogen en rode huilwangen te laten zien, dan weet ik het ook niet meer. Was echt pittig. In ons contact was ik tot nu toe het meest afhoudend. Ik uitte de meeste twijfels. Nu ik hem hoor zeggen dat het voorbij is, voelt dat als gedumpt worden.
De afgelopen maanden hebben we elkaar flink gespaard. “Wil jij ermee stoppen?” “Weet ik niet, ik denk het niet… Wat wil jij?” Beide bang om de knoop door te hakken, om de ander verdriet te doen. Voor de afscheidsdate twijfelde ik echt tot het plafond, bij hem was dat minder. Zijn woorden gister: “Ik denk dat je wel voor jezelf moet gaan beseffen dat het over is tussen ons. Hoe graag ik het ook zou willen, ik kan er niet verder mee gaan.”
IK WEET HET!!! Ik kan er ook niet mee verder gaan. Maar het is zooo definitief als jij het uitspreekt!!
Wat ik nu over heb, is de zoete pijn in mijn been- en buikspieren. En de rauwheid tussen mijn benen (ja, we hebben hard gewerkt die middag). Reminds me of him. Ik hoop dat met het wegebben van die fysieke pijn het misselijkmakende liefdesverdriet ook vertrekt.
“Dankjewel lieve, geile *. Je hebt me een hoop herinneringen gegeven die ik koester, maar nooit met iemand zal delen. Gek, en bijzonder.” mailde hij me. So true. Herinneringen koesteren, aan ons, aan hem, aan de blik in zijn ogen, hoe hij smaakte, zijn zachtheid, zijn dominante maniertjes, zijn geur, hoe dichtbij hij kwam. Voorál: hoe dichtbij hij kwam. Nooit vergeten, en voor altijd iets van ons.
Ik kan alleen maar zeggen. Hoe herkenbaar. Echt alles. De kinderen, je gevoel t.o.v. hem! Je onderste stukje over hoe hij is. Ik zou bijna denken dat we dezelfde 'minnaar' hebben/hadden.
Ik vind het nog steeds heel moedig van je. Maar toch heb ik het idee dat je enorm twijfelt.

zondag 18 augustus 2013 om 13:00
quote:judith29 schreef op 18 augustus 2013 @ 08:46:
[...]
Sweetlnez, begrijpelijk dat je niet altijd maar op hem gaat zitten 'wachten'. Jantje lacht, Jantje huilt is ook lastig om mee om te gaan. Het feit dat je je ondanks zijn nukken toch nog aangetrokken tot hem voelt maakt wel dat hij diep zit bij je. Of niet?Inez schrijft over haar lief, haar partner, niet over haar minnaar. En ja, ik denk zomaar dat haar partner best diep bij haar zit
[...]
Sweetlnez, begrijpelijk dat je niet altijd maar op hem gaat zitten 'wachten'. Jantje lacht, Jantje huilt is ook lastig om mee om te gaan. Het feit dat je je ondanks zijn nukken toch nog aangetrokken tot hem voelt maakt wel dat hij diep zit bij je. Of niet?Inez schrijft over haar lief, haar partner, niet over haar minnaar. En ja, ik denk zomaar dat haar partner best diep bij haar zit
zondag 18 augustus 2013 om 13:40
quote:judith29 schreef op 18 augustus 2013 @ 08:50:
[...]
Ik kan alleen maar zeggen. Hoe herkenbaar. Echt alles. De kinderen, je gevoel t.o.v. hem! Je onderste stukje over hoe hij is. Ik zou bijna denken dat we dezelfde 'minnaar' hebben/hadden.
Ik vind het nog steeds heel moedig van je. Maar toch heb ik het idee dat je enorm twijfelt.
Ik hoop toch niet dat het dezelfde man betreft Judith Fijn om te horen dat mijn beschrijving klopt met hoe jij het voelt. Niet vanwege al het gedoe er rond omheen, maar wel omdat je dan echt een topper te pakken hebt (had?)...
Die twijfel die je leest, that's the heartbreak talking. Ik had werkelijk niet verwacht dat ik dit fysiek zo zou voelen. Weeïg gevoel in mijn buik, dichtgeknepen keel, weinig eetlust. Maar, positief: het wordt nu al een beetje minder! Afleiding, leuke dingen met mijn lief, het helpt allemaal wel een beetje.
Roos en Oranje: zo lief van jullie. Ik grijp het aanbod direct aan wanneer echt nodig. Het feit alleen al dat jullie dit aanbieden doet me goed.
De Grote Streep is bijna gezet. De badjas is in de was geweest en ik check niet meer meerdere malen per dag zijn online-heid op whatsapp (vreselijke puber dat ik ben).
[...]
Ik kan alleen maar zeggen. Hoe herkenbaar. Echt alles. De kinderen, je gevoel t.o.v. hem! Je onderste stukje over hoe hij is. Ik zou bijna denken dat we dezelfde 'minnaar' hebben/hadden.
Ik vind het nog steeds heel moedig van je. Maar toch heb ik het idee dat je enorm twijfelt.
Ik hoop toch niet dat het dezelfde man betreft Judith Fijn om te horen dat mijn beschrijving klopt met hoe jij het voelt. Niet vanwege al het gedoe er rond omheen, maar wel omdat je dan echt een topper te pakken hebt (had?)...
Die twijfel die je leest, that's the heartbreak talking. Ik had werkelijk niet verwacht dat ik dit fysiek zo zou voelen. Weeïg gevoel in mijn buik, dichtgeknepen keel, weinig eetlust. Maar, positief: het wordt nu al een beetje minder! Afleiding, leuke dingen met mijn lief, het helpt allemaal wel een beetje.
Roos en Oranje: zo lief van jullie. Ik grijp het aanbod direct aan wanneer echt nodig. Het feit alleen al dat jullie dit aanbieden doet me goed.
De Grote Streep is bijna gezet. De badjas is in de was geweest en ik check niet meer meerdere malen per dag zijn online-heid op whatsapp (vreselijke puber dat ik ben).

zondag 18 augustus 2013 om 14:21
Scylla, ik snap dat het overzichtelijk kan lijken om te weten wie en hoe en wat maar dat kan ik niet in de OP zetten. Situaties veranderen (kijk maar naar Sense en Ien) en het is hier sowieso een komen en gaan van schrijvers.
Kan je beter even vragen hoe het zit.
Het helpt (mij) wel om een ava bij de namen te zien, dan relateer ik een verhaal makkelijker aan een persoon.
Kan je beter even vragen hoe het zit.
Het helpt (mij) wel om een ava bij de namen te zien, dan relateer ik een verhaal makkelijker aan een persoon.
maandag 19 augustus 2013 om 11:19
Ik kom hier ook nog eens een update plaatsen, heb geloof ik 2 of 3 x eerder wat verteld.
Sinds begin maart bezig met een andere man. Kan het niet echt 'minnaar' meer noemen want het neigt in mijn ogen meer naar een affaire, een dubelleven..
We spreken elkaar 5 dagen in de week gedurende de hele dag. Geile apps, gevoelige apps. We weten inmiddels alles van elkaar, elkaars relaties. Zie hem minimaal 1x in de week (werkgerelateerd), en toch minimaal 1 a 2 x in de maand seks. Vluggertje op werk, of een avond tot in de vroege uurtjes bij hem thuis..
Hij is gewoon geweldig, voel me bij hem zoveel meer mezelf. Heb een partij zelfvertrouwen gekregen. Alles is heerlijk met hem. Van seks tot gewoon een filmpje kijken.. Ben echt tot over mn oren verliefd..
Bij mij zit mn relatie sowieso kut, heb dit ook aangegeven aan mn vriend. Ik voel me gewoon niet meer zn vriendin, maar meer een huisgenoot. Krijg totaal geen aandacht. Heb ook gezegd dat dit niet zolanger door kan gaan want dan moet ik voor mezelf kiezen.
Nu doet hij af en toe wat beter zn best , maar komt nog niet eens in de richting wat ik zou willen.
Vaak zit ik in mijn hoofd te twijfelen wat ik nu moet doen, eigenlijk ben ik in gedachte al van hem weg. Maarja een koophuis, scheiden allemaal dingen die je niet zo 1,2,3 in je eentje beslist. Hoop nog steeds op een eureka moment.
Weet niet zo goed wat ik met dit bericht wil 'bereiken' maar voelt wel fijn om het even te kunnen delen. Thanks.
Sinds begin maart bezig met een andere man. Kan het niet echt 'minnaar' meer noemen want het neigt in mijn ogen meer naar een affaire, een dubelleven..
We spreken elkaar 5 dagen in de week gedurende de hele dag. Geile apps, gevoelige apps. We weten inmiddels alles van elkaar, elkaars relaties. Zie hem minimaal 1x in de week (werkgerelateerd), en toch minimaal 1 a 2 x in de maand seks. Vluggertje op werk, of een avond tot in de vroege uurtjes bij hem thuis..
Hij is gewoon geweldig, voel me bij hem zoveel meer mezelf. Heb een partij zelfvertrouwen gekregen. Alles is heerlijk met hem. Van seks tot gewoon een filmpje kijken.. Ben echt tot over mn oren verliefd..
Bij mij zit mn relatie sowieso kut, heb dit ook aangegeven aan mn vriend. Ik voel me gewoon niet meer zn vriendin, maar meer een huisgenoot. Krijg totaal geen aandacht. Heb ook gezegd dat dit niet zolanger door kan gaan want dan moet ik voor mezelf kiezen.
Nu doet hij af en toe wat beter zn best , maar komt nog niet eens in de richting wat ik zou willen.
Vaak zit ik in mijn hoofd te twijfelen wat ik nu moet doen, eigenlijk ben ik in gedachte al van hem weg. Maarja een koophuis, scheiden allemaal dingen die je niet zo 1,2,3 in je eentje beslist. Hoop nog steeds op een eureka moment.
Weet niet zo goed wat ik met dit bericht wil 'bereiken' maar voelt wel fijn om het even te kunnen delen. Thanks.

maandag 19 augustus 2013 om 14:59
quote:boefje1987 schreef op 19 augustus 2013 @ 11:19:
Bij mij zit mn relatie sowieso kut, heb dit ook aangegeven aan mn vriend. Ik voel me gewoon niet meer zn vriendin, maar meer een huisgenoot. Krijg totaal geen aandacht. Heb ook gezegd dat dit niet zolanger door kan gaan want dan moet ik voor mezelf kiezen.
Nu doet hij af en toe wat beter zn best , maar komt nog niet eens in de richting wat ik zou willen.
Doe jij ook iets om de relatie met je partner te verbeteren of is dat alleen zijn taak?
Of denk je dat dagelijks wippen, wappen, appen enz met je vriendje bijdraagt aan een goede thuis constructie?
En als je stopt met je nr 1 rol je dan zo door naar je nr 2? Of bestaat er een kans dat 2 zegt, nah laat maar, ik vond je gebonden toch spannender?
Bij mij zit mn relatie sowieso kut, heb dit ook aangegeven aan mn vriend. Ik voel me gewoon niet meer zn vriendin, maar meer een huisgenoot. Krijg totaal geen aandacht. Heb ook gezegd dat dit niet zolanger door kan gaan want dan moet ik voor mezelf kiezen.
Nu doet hij af en toe wat beter zn best , maar komt nog niet eens in de richting wat ik zou willen.
Doe jij ook iets om de relatie met je partner te verbeteren of is dat alleen zijn taak?
Of denk je dat dagelijks wippen, wappen, appen enz met je vriendje bijdraagt aan een goede thuis constructie?
En als je stopt met je nr 1 rol je dan zo door naar je nr 2? Of bestaat er een kans dat 2 zegt, nah laat maar, ik vond je gebonden toch spannender?
maandag 19 augustus 2013 om 15:42
Oh boefje klinkt leuk allemaal die nr 2
Hier is m'n nr 2 ook zalig maar om er nu ganse dagen bij te zijn hmmm ....
Mss eerst thuis oplossen ( ook al ben ik mss niet de juiste om jou tips te geven ...)
Maar volg je hart ... Materiële dingen komen toch niet op de eerste plaats ? Kinderen ... is al een andere zaak maar zelfs dat kan je tegen houden ... Als je gelukkig wil zijn ?
Je bent verliefd , alles is nieuw en leuk spannend , ondeugend, ontdekken ...
Maar op een punt stopt dat ook , dan komen de slechte kantjes boven ...
Neem een tijdje voor jezelf ...
Hier is alles kalm genieten van thuis , realiteit !
Ben al een weekje bezig om mss es goed gesprek te hebben met nr 2 ... Mss nu in "schoonheid " eindigen dan in miserie als het bij een van ons thuis aan het daglicht komt... Want dan ....
Hier is m'n nr 2 ook zalig maar om er nu ganse dagen bij te zijn hmmm ....
Mss eerst thuis oplossen ( ook al ben ik mss niet de juiste om jou tips te geven ...)
Maar volg je hart ... Materiële dingen komen toch niet op de eerste plaats ? Kinderen ... is al een andere zaak maar zelfs dat kan je tegen houden ... Als je gelukkig wil zijn ?
Je bent verliefd , alles is nieuw en leuk spannend , ondeugend, ontdekken ...
Maar op een punt stopt dat ook , dan komen de slechte kantjes boven ...
Neem een tijdje voor jezelf ...
Hier is alles kalm genieten van thuis , realiteit !
Ben al een weekje bezig om mss es goed gesprek te hebben met nr 2 ... Mss nu in "schoonheid " eindigen dan in miserie als het bij een van ons thuis aan het daglicht komt... Want dan ....

maandag 19 augustus 2013 om 15:51
Je hart volgen is mooi Grietje maar we zijn geen bakvissen meer hè? Een stuk gezond verstand gebruiken lijkt me wijzer. En ja hoor, een opgebouwd stuk materiëel kan ook zwaarwegend zijn. Je hebt ooit keuzes gemaakt en daar hoort een stuk verantwoording bij.
Van je laatste alinea kan ik geen appeltaart maken. Wat moet er in schoonheid eindigen, een gesprek met je nr 2? Want?
Van je laatste alinea kan ik geen appeltaart maken. Wat moet er in schoonheid eindigen, een gesprek met je nr 2? Want?


maandag 19 augustus 2013 om 16:02
@grietje. Eindigen in schoonheid klinkt mooi. Mijn ervaring is echter dat het heel lastig id te stoppen als daar geen directe aanleiding voor is. Twee keer gestopt in schoonheid, maar ook twee keer weer opnieuw met elkaar begonnen. Pas recent echt gestopt (met veel minder schoonheid) toen het echt niet anders kon.
maandag 19 augustus 2013 om 17:29
( ik ben dus hopeloos in dat mooi formuleren van m'n woorden sorry rooss
)
Je hart volgen ... Is dat voor bakvissen ?
Je hart , je gevoel ... Jezelf goed voelen is toch belangrijk ?
Hoe oud je ook bent ...
Ja je maakt keuzes , in die situatie moet je dan beslissen werk ik aan m'n relatie of stort ik mij in dat zalig " bakvis" gevoel .
alles of niks ?
Beide is geen optie tenzij hij openstaat voor een open relatie ?
Ik heb echt geen ervaring ...
Ik lees hier veel mee , veel kunnen het mooi verwoorden super mooie antwoorden geven op vragen ...
Het enige wat je kan is ervaren...

Je hart volgen ... Is dat voor bakvissen ?
Je hart , je gevoel ... Jezelf goed voelen is toch belangrijk ?
Hoe oud je ook bent ...
Ja je maakt keuzes , in die situatie moet je dan beslissen werk ik aan m'n relatie of stort ik mij in dat zalig " bakvis" gevoel .
alles of niks ?
Beide is geen optie tenzij hij openstaat voor een open relatie ?
Ik heb echt geen ervaring ...
Ik lees hier veel mee , veel kunnen het mooi verwoorden super mooie antwoorden geven op vragen ...
Het enige wat je kan is ervaren...

maandag 19 augustus 2013 om 17:36
@grietje. Maar jouw keuzes hebben toch ook gevolgen voor anderen? Ik ben het met Rooss eens dat 'je hart volgen' niet altijd zomaar kan als je het bakvissen stadium bent gepasseerd. Je hebt een man, een hypotheek, wellicht ook kinderen. Je hebt dus verantwoordelijkheden waaraan je je in het verleden hebt gebonden. Dat wil niet zeggen dat je daar nooit meer van af kunt, maar wel dat je hier enig gezond verstand moet gebruiken om dit goed af te ronden.
Bovendien, een open relatie bespreken terwijl je verliefd bent op een ander gaat natuurlijk sowieso niet werken. Een open relatie bespreekbaar maken vanuit een 'neutrale' positie is al lastig genoeg. Hoe denk je dat aan te pakken? 'Schat, ik ben verliefd op een ander, zullen we een open relatie beginnen?'.
Het gaat niet om het mooi of niet mooi formuleren, maar om het wel of niet respectvol omgaan met je huidige partner, en volwassen keuzes maken.
Bovendien, een open relatie bespreken terwijl je verliefd bent op een ander gaat natuurlijk sowieso niet werken. Een open relatie bespreekbaar maken vanuit een 'neutrale' positie is al lastig genoeg. Hoe denk je dat aan te pakken? 'Schat, ik ben verliefd op een ander, zullen we een open relatie beginnen?'.
Het gaat niet om het mooi of niet mooi formuleren, maar om het wel of niet respectvol omgaan met je huidige partner, en volwassen keuzes maken.
maandag 19 augustus 2013 om 17:48

maandag 19 augustus 2013 om 18:02
Ik bedoel heel erg wat Kameko zegt inderdaad en nee, mooie woorden hebben er niet zoveel mee te maken.
Grietje, verliefd en gezond verstand kan samen gaan mits je het grote geheel maar voor ogen weet te houden en je niet enkel laat leiden door je springerige hart dat danst bij de gedachten aan zijn mooie ogen, zijn leuke stem en zijn fijne torso. Af en toe een stapje terugdoen en de rode draad proberen te vinden kan het devies zijn.
Een open relatie bespreken vanuit verliefdheid is inderdaad een heel slecht plan. Je hebt dan geen open relatie gesprek maar een mag-ik-hem-aub-legaal-blijven-zien gesprek. Dat kan ook maar dan zal je echt open kaart moeten spelen. Sowieso is een open relatie alleen te doen vanuit een zeer stabiele relatie, het fundament moet van gewapend beton zijn. En ik heb uit de post van Boefje begrepen dat dit hier niet bepaald aan de orde is.
Grietje, verliefd en gezond verstand kan samen gaan mits je het grote geheel maar voor ogen weet te houden en je niet enkel laat leiden door je springerige hart dat danst bij de gedachten aan zijn mooie ogen, zijn leuke stem en zijn fijne torso. Af en toe een stapje terugdoen en de rode draad proberen te vinden kan het devies zijn.
Een open relatie bespreken vanuit verliefdheid is inderdaad een heel slecht plan. Je hebt dan geen open relatie gesprek maar een mag-ik-hem-aub-legaal-blijven-zien gesprek. Dat kan ook maar dan zal je echt open kaart moeten spelen. Sowieso is een open relatie alleen te doen vanuit een zeer stabiele relatie, het fundament moet van gewapend beton zijn. En ik heb uit de post van Boefje begrepen dat dit hier niet bepaald aan de orde is.

dinsdag 20 augustus 2013 om 09:39
quote:grietje4 schreef op maandag 19 augustus 2013 17:48 Ik wil het niet negatief posten ...
Daarom schrijf ik niet zoveel mee , ik lees graag mee , wijze woorden en raad ...
Want ik denk dat ik me verkeerd verwoord ?
Ja ik heb een huis , een lening , kindjes
Ja gezond verstand en verliefd zijn gaat niet samen denk ik?
Daarom tijd voor jezelf nemen ? Maar zeker als je kinderen hebt, kun je het je toch helemaal niet permitteren om verliefd als een bakvis te zijn? Je hebt ook verantwoordelijkheden tov jouw kinderen. Er is geen andere keus dan ook je gezonde verstand gebruiken!
Daarom schrijf ik niet zoveel mee , ik lees graag mee , wijze woorden en raad ...
Want ik denk dat ik me verkeerd verwoord ?
Ja ik heb een huis , een lening , kindjes
Ja gezond verstand en verliefd zijn gaat niet samen denk ik?
Daarom tijd voor jezelf nemen ? Maar zeker als je kinderen hebt, kun je het je toch helemaal niet permitteren om verliefd als een bakvis te zijn? Je hebt ook verantwoordelijkheden tov jouw kinderen. Er is geen andere keus dan ook je gezonde verstand gebruiken!