Seks
alle pijlers
Minnaartopic, deel 21.
woensdag 31 juli 2013 om 15:24
Al 20 delen schrijven we over onze minnaars en alle heftige gevoelens die meespelen of juist niet. Hier mogen we schoftig genieten, mijmeren, zeuren over wel of geen contact en aftellen tot de volgende date.
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Kanttekening van mij: Ik zie graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Kanttekening van mij: Ik zie graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
donderdag 22 augustus 2013 om 18:18
Wat een mooie en vooral openhartige post, Sense. En wat een verdriet.
Soms gaan relaties voorbij, in welke hoedanigheid ze dan ook zijn. Soms scheiden wegen, ookal is het hartverscheurend.
Uit elke relatie houd je wel iets moois over, heb je iets geleerd of ben je iets rijker geworden.
FB kwam ook op een punt in mijn leven dat mijn muren op zijn dikst en zijn hoogst waren, want alleen op die manier kon ik overleven. Hij brak die muren rigoreus af en ik liet het gebeuren, want ik wilde ze ook kwijt. Ik wist dat ik er een blijer en gelukkiger mens van zou worden.
Helaas had het verdwijnen van de muren ook nadelen, want ineens was ook mijn verbitterde vechtlust kwijt en ging ik finaal onder in mijn werk, waardoor ik echt in een zwart gat viel. Daar ben ik inmiddels uit, ben dingen aan het veranderen en dat werkt. Ik ben nu ook weer blij in mijn werk.
Ik denk dat het nu nog te vroeg is om jouw relatie met LD en hem zien als degene die jou weer heeft laten voelen hoe het is om geliefd, begeerd, gewild en met bergen zelfvertrouwen rond te lopen. Dat zit nl niet in LD, dat zat altijd al in jezelf, alleen heeft hij je geholpen het weer te voelen. Dat kun je ook zonder hem blijven voelen.. laat je dat niet meer ontnemen. Is het leven met dat supergevoel niet veel fijner? Ook al zit het op andere vlakken dan soms tegen, je bent toch hoe dan ook een supervrouw die er mag zijn en die geliefd is?
En als hij je dat gevoel op dit moment niet kan geven, weet dan dat je het niet alleen door hem krijgt, maar ook door anderen om je heen.
Is het misschien meer dat het nu confronterend is dat je dit stukje zo mist bij nr 1? Maakte LD jouw nr 1 relatie misschien net dat beetje meer gekleurd dan dat hij is?
Soms gaan relaties voorbij, in welke hoedanigheid ze dan ook zijn. Soms scheiden wegen, ookal is het hartverscheurend.
Uit elke relatie houd je wel iets moois over, heb je iets geleerd of ben je iets rijker geworden.
FB kwam ook op een punt in mijn leven dat mijn muren op zijn dikst en zijn hoogst waren, want alleen op die manier kon ik overleven. Hij brak die muren rigoreus af en ik liet het gebeuren, want ik wilde ze ook kwijt. Ik wist dat ik er een blijer en gelukkiger mens van zou worden.
Helaas had het verdwijnen van de muren ook nadelen, want ineens was ook mijn verbitterde vechtlust kwijt en ging ik finaal onder in mijn werk, waardoor ik echt in een zwart gat viel. Daar ben ik inmiddels uit, ben dingen aan het veranderen en dat werkt. Ik ben nu ook weer blij in mijn werk.
Ik denk dat het nu nog te vroeg is om jouw relatie met LD en hem zien als degene die jou weer heeft laten voelen hoe het is om geliefd, begeerd, gewild en met bergen zelfvertrouwen rond te lopen. Dat zit nl niet in LD, dat zat altijd al in jezelf, alleen heeft hij je geholpen het weer te voelen. Dat kun je ook zonder hem blijven voelen.. laat je dat niet meer ontnemen. Is het leven met dat supergevoel niet veel fijner? Ook al zit het op andere vlakken dan soms tegen, je bent toch hoe dan ook een supervrouw die er mag zijn en die geliefd is?
En als hij je dat gevoel op dit moment niet kan geven, weet dan dat je het niet alleen door hem krijgt, maar ook door anderen om je heen.
Is het misschien meer dat het nu confronterend is dat je dit stukje zo mist bij nr 1? Maakte LD jouw nr 1 relatie misschien net dat beetje meer gekleurd dan dat hij is?
Heidi, Heidi, Deine Welt sind die Berge - Heidi, Heidi, denn hier oben bist Du zu Haus'
donderdag 22 augustus 2013 om 21:17
Sense, wat ontzettend verdrietig om te lezen. Ik wens je heel veel sterkte toe.
Eens met de dames, graaf jezelf niet opnieuw in. LD heeft je op weg geholpen, wat de reden was is niet zo relevant, denk ik. Je kunt er voor kiezen zelf door te gaan op de ingeslagen weg, niet meer aan de hand van LD. Een relatie is nooit voor niets geweest. Voor hem niet en voor jou niet.
Eens met de dames, graaf jezelf niet opnieuw in. LD heeft je op weg geholpen, wat de reden was is niet zo relevant, denk ik. Je kunt er voor kiezen zelf door te gaan op de ingeslagen weg, niet meer aan de hand van LD. Een relatie is nooit voor niets geweest. Voor hem niet en voor jou niet.
donderdag 22 augustus 2013 om 23:32
deels klinkt het allemaal zo logisch..
Maar hij is er nog, hij is nog niet weg..
En juist dat gedeelte van motivatie, en leren.. ontwikkelen wil hij ook behouden. Dat is dat riendje/dinnetje gedeelte.
Ik geloof dat jullie net even het verkeerde stukje uit het verhaal vissen. Is ook lastig, was al bang dat ik het niet zo goed verwoorde..
Ik mis op dit moment alles aan hem, maar kan het niet met hem delen. De man is echt van het padje.. Kan de weg naar mijn zaak niet meer vinden zonder aanwijzingen (en daar is hij toch echt al vaker geweest) Staat smorgens voor de spiegel en weet totaal niet meer hoe een stropdas te knopen (dat doet hij toch echt al jaaaaren) Ik vind het zwaar niets voor hem te kunnen doen, hij wil het niet, kan het niet. Het is een zijlijn die erg ver van hem weg staat.. en kan het verdriet, die pijn ook niet met hem delen. Hij wil geen hulp, van niemand.. Heb al gevraagd of hij naar de huisarts wil gaan,..nope wil hij niet.
Over het stukje aandacht, de intensiteit, dat is lastig in te beelden.. Dat is iets wat ik inderdaad geheel los moet gaan laten. Ook de vraag waarom hij dat deed, zal ik los moeten laten.
Over in hoeverre ik weer in mijn schulp zal kruipen, ik weet het niet.. Ik heb de muur om mij heen, de muur om mijn hart laten afbreken, en hij heeft meer gedaan dan het afbreken, hij is er zelf ook achter gekropen.. door dat gat in die muur heen. Ik weet alleen wel dat ik uit zelfbehoedzaamheid de muur deels weer op zal bouwen.
Maar hij is er nog, hij is nog niet weg..
En juist dat gedeelte van motivatie, en leren.. ontwikkelen wil hij ook behouden. Dat is dat riendje/dinnetje gedeelte.
Ik geloof dat jullie net even het verkeerde stukje uit het verhaal vissen. Is ook lastig, was al bang dat ik het niet zo goed verwoorde..
Ik mis op dit moment alles aan hem, maar kan het niet met hem delen. De man is echt van het padje.. Kan de weg naar mijn zaak niet meer vinden zonder aanwijzingen (en daar is hij toch echt al vaker geweest) Staat smorgens voor de spiegel en weet totaal niet meer hoe een stropdas te knopen (dat doet hij toch echt al jaaaaren) Ik vind het zwaar niets voor hem te kunnen doen, hij wil het niet, kan het niet. Het is een zijlijn die erg ver van hem weg staat.. en kan het verdriet, die pijn ook niet met hem delen. Hij wil geen hulp, van niemand.. Heb al gevraagd of hij naar de huisarts wil gaan,..nope wil hij niet.
Over het stukje aandacht, de intensiteit, dat is lastig in te beelden.. Dat is iets wat ik inderdaad geheel los moet gaan laten. Ook de vraag waarom hij dat deed, zal ik los moeten laten.
Over in hoeverre ik weer in mijn schulp zal kruipen, ik weet het niet.. Ik heb de muur om mij heen, de muur om mijn hart laten afbreken, en hij heeft meer gedaan dan het afbreken, hij is er zelf ook achter gekropen.. door dat gat in die muur heen. Ik weet alleen wel dat ik uit zelfbehoedzaamheid de muur deels weer op zal bouwen.
donderdag 22 augustus 2013 om 23:57
Het klinkt alsof helemaal niemand hem kan helpen die er niet voor geleerd heeft Sense. HIj kan zijn stropdas niet meer dichtknopen? Het klinkt alsof hij malende is, rijp voor de psych.
Hij is emotioneel compleet overloaded.
Maar hee, als iemand niet geholpen wil worden houdt het op. Hoe pijnlijk voor de omgeving dan ook.
Hij is emotioneel compleet overloaded.
Maar hee, als iemand niet geholpen wil worden houdt het op. Hoe pijnlijk voor de omgeving dan ook.
vrijdag 23 augustus 2013 om 08:22
Heel veel sterkte voor jou gewenst sensual_d. Hij is er nog, maar tegelijkertijd zover weg. Klinkt alsof hij totaal in de put zit. Komt lelijk overeen met hoe mijn ex-minnaar was. Totaal van de kaart door alle emoties... Bij mij heeft het geresulteerd in de breuk. Ik kom er niet mee omgaan en ben alles op hem gaan afreageren waardoor hij contact heeft verbroken. Hopelijk gaat het jou beter af. Nogmaals sterkte, want dat het pijn en verdriet doet staat vast
vrijdag 23 augustus 2013 om 09:55
quote:Sensual_D schreef op 22 augustus 2013 @ 23:32:Ik mis op dit moment alles aan hem, maar kan het niet met hem delen. De man is echt van het padje.. Hij wil geen hulp, van niemand..Dan mag je er alleen voor hem zijn wanneer hij dat wil. Ik proef dat hij momenteel (nog) geen idee heeft wat hij precies wil en of dat haalbaar is. Hij bestudeert de kaarten en vogelt uit welke routes hij zou kunnen nemen.
Hij wil, als ik het goed begrepen heb, geen minnares meer en wil terug naar jullie vriendschap van ervoor? Ik kan me voorstellen dat dat voor jou kan voelen alsof het vliegend tapijt waar je door hem op hebt gezeten nu onder je kont vandaan word getrokken en hij jou laat vallen. Alsof er ineens 4 jaar lief en leed uitgegumd moet worden. Dat is natuurlijk onmogelijk, want niemand kan de tijd (en emotionele verbondenheid) terugdraaien. Zelfs hij niet nu hij wellicht met zichzelf in het reine wil komen en schoon schip in zijn leven maakt.
Jij zit (nog) met alle emoties van de afgelopen jaren in jouw hart. Die zijn (nog) niet uit te gummen, als dat voor jou uberhaupt mogelijk zou zijn. Hoe kan jij jezelf nu gaan beperken tot een vriendschap met iemand die jij (nog) ervaart als de liefde van je leven? Tenminste, zo komt hij op mij over in al jouw reacties. Je noemt in het relatie-met-2-mannen-topic jouw minnaar-relatie zelfs volwaardig tov jouw vaste relatie, door het verschil in emotionele verbondenheid.
Jij zegt dat je bij je man met jouw emoties niet terecht kan, omdat hij niet met jouw gevoelsleven om kan gaan. Wellicht bloeide jouw relatie met je minnaar zo op doordat hij zichzelf wel in jouw emotionele kant wilde verdiepen.
Alleen nu heeft ook hij geen energie voor die verdieping, hij is al overbelast met zijn eigen twijfels. Eigenlijk zit hij nu op het punt waar jij 4 jaar geleden zat; achter gewapend beton. Uit zelfbehoud voor alle onzekerheid die er (door zijn huidige overbelasting en hun komende scheiding) op hem afkomt. Hij komt daar alleen uit als hij dat zelf wil, op zijn eigen tijd en ritme. Hij gaat -schat ik- pas weer de weg op wanneer hij zichzelf weer heeft opgeladen aan alle rust en stilte die z'n bastion biedt.
Natuurlijk gaat alles wat hem nu overkomt jou aan het hart. Hoe frustrerend zal het voor jou zijn dat de man die zo verdiept in jouw geest en hart is geweest jou nu buitensluit. Helemaal in zichzelf gekeerd is. Jou niet (meer) toe laat jezelf in hem te verdiepen en te dragen zoals hij dat wel al die tijd bij jou heeft gedaan. Alle harten die hij onder jouw riem heeft gestoken neemt hij omgekeerd van jou niet aan. Hij wil er blijkbaar op eigen kracht uitkomen.
Nu sta jij daar buiten, (nog) vol emoties.
Wie heeft er nu oog voor jouw emotionele leven?
Wellicht is het hoog tijd dat jij nu zorg voor je zelf-liefde en je eigen evenwicht gaat dragen?
Zoals al door anderen gezegd; die krachtige stralende vrouw is namelijk niet door je minnaar geschapen. Die mooie vrouw was al daar binnen bij jou en hij is een tijdlang de wind onder jouw vleugels geweest.
Jij mag jezelf wel eens een hart onder de riem steken, echt. Nu het windstil is zul jij echt wel op je eigen pootjes terecht komen, op eigen benen kunnen staan en jouw eigen weg gaan. Ik heb er alle vertrouwen in dat jij daartoe in staat bent.
Hij laat jou ook niet vallen, het is hoog tijd dat jij jezelf realiseert dat jij geen vliegend tapijt nodig hebt en jij het van jezelf houden ook allang op eigen kracht kunt.
.
.
Het spreek vanzelf dat je me zo nodig kunt corrigeren als ik dit -in jouw ogen- allemaal fout zie.
Hij wil, als ik het goed begrepen heb, geen minnares meer en wil terug naar jullie vriendschap van ervoor? Ik kan me voorstellen dat dat voor jou kan voelen alsof het vliegend tapijt waar je door hem op hebt gezeten nu onder je kont vandaan word getrokken en hij jou laat vallen. Alsof er ineens 4 jaar lief en leed uitgegumd moet worden. Dat is natuurlijk onmogelijk, want niemand kan de tijd (en emotionele verbondenheid) terugdraaien. Zelfs hij niet nu hij wellicht met zichzelf in het reine wil komen en schoon schip in zijn leven maakt.
Jij zit (nog) met alle emoties van de afgelopen jaren in jouw hart. Die zijn (nog) niet uit te gummen, als dat voor jou uberhaupt mogelijk zou zijn. Hoe kan jij jezelf nu gaan beperken tot een vriendschap met iemand die jij (nog) ervaart als de liefde van je leven? Tenminste, zo komt hij op mij over in al jouw reacties. Je noemt in het relatie-met-2-mannen-topic jouw minnaar-relatie zelfs volwaardig tov jouw vaste relatie, door het verschil in emotionele verbondenheid.
Jij zegt dat je bij je man met jouw emoties niet terecht kan, omdat hij niet met jouw gevoelsleven om kan gaan. Wellicht bloeide jouw relatie met je minnaar zo op doordat hij zichzelf wel in jouw emotionele kant wilde verdiepen.
Alleen nu heeft ook hij geen energie voor die verdieping, hij is al overbelast met zijn eigen twijfels. Eigenlijk zit hij nu op het punt waar jij 4 jaar geleden zat; achter gewapend beton. Uit zelfbehoud voor alle onzekerheid die er (door zijn huidige overbelasting en hun komende scheiding) op hem afkomt. Hij komt daar alleen uit als hij dat zelf wil, op zijn eigen tijd en ritme. Hij gaat -schat ik- pas weer de weg op wanneer hij zichzelf weer heeft opgeladen aan alle rust en stilte die z'n bastion biedt.
Natuurlijk gaat alles wat hem nu overkomt jou aan het hart. Hoe frustrerend zal het voor jou zijn dat de man die zo verdiept in jouw geest en hart is geweest jou nu buitensluit. Helemaal in zichzelf gekeerd is. Jou niet (meer) toe laat jezelf in hem te verdiepen en te dragen zoals hij dat wel al die tijd bij jou heeft gedaan. Alle harten die hij onder jouw riem heeft gestoken neemt hij omgekeerd van jou niet aan. Hij wil er blijkbaar op eigen kracht uitkomen.
Nu sta jij daar buiten, (nog) vol emoties.
Wie heeft er nu oog voor jouw emotionele leven?
Wellicht is het hoog tijd dat jij nu zorg voor je zelf-liefde en je eigen evenwicht gaat dragen?
Zoals al door anderen gezegd; die krachtige stralende vrouw is namelijk niet door je minnaar geschapen. Die mooie vrouw was al daar binnen bij jou en hij is een tijdlang de wind onder jouw vleugels geweest.
Jij mag jezelf wel eens een hart onder de riem steken, echt. Nu het windstil is zul jij echt wel op je eigen pootjes terecht komen, op eigen benen kunnen staan en jouw eigen weg gaan. Ik heb er alle vertrouwen in dat jij daartoe in staat bent.
Hij laat jou ook niet vallen, het is hoog tijd dat jij jezelf realiseert dat jij geen vliegend tapijt nodig hebt en jij het van jezelf houden ook allang op eigen kracht kunt.
.
.
Het spreek vanzelf dat je me zo nodig kunt corrigeren als ik dit -in jouw ogen- allemaal fout zie.
vrijdag 23 augustus 2013 om 11:38
Functioneert hij nog wel op zijn werk? Kan me toch niet voorstellen dat dat dan nog wel gaat, als hij zijn stropdas niet eens meer kan knopen.
En als hij echt zo diep zit, is het opbouwen van jullie 'nieuwe' vriendschap nu ook niet de hoogste prioriteit voor hem, lijkt mij.
Dan ben ik het ook wel met Kip eens dat ik me afvraag in hoeverre je een vriendschap op kunt bouwen, na alles wat jullie meegemaakt hebben en vooral gedeeld hebben, terwijl jij hem misschien wel als nr 1 in je leven zou willen zien. Die basis is, volgens mij, heel wankel en in onbalans.
Misschien heb je over mijn vraag heen gelezen, maar wat betekent dit voor jouw nr 1 relatie? Maakte de aanwezigheid van LD jouw nr 1 relatie niet draagbaar? Wat als LD wegvalt, blijft er dan genoeg over om gelukkig te blijven met nr 1?
En als hij echt zo diep zit, is het opbouwen van jullie 'nieuwe' vriendschap nu ook niet de hoogste prioriteit voor hem, lijkt mij.
Dan ben ik het ook wel met Kip eens dat ik me afvraag in hoeverre je een vriendschap op kunt bouwen, na alles wat jullie meegemaakt hebben en vooral gedeeld hebben, terwijl jij hem misschien wel als nr 1 in je leven zou willen zien. Die basis is, volgens mij, heel wankel en in onbalans.
Misschien heb je over mijn vraag heen gelezen, maar wat betekent dit voor jouw nr 1 relatie? Maakte de aanwezigheid van LD jouw nr 1 relatie niet draagbaar? Wat als LD wegvalt, blijft er dan genoeg over om gelukkig te blijven met nr 1?
Heidi, Heidi, Deine Welt sind die Berge - Heidi, Heidi, denn hier oben bist Du zu Haus'
vrijdag 23 augustus 2013 om 12:23
Wat een openhartig verhaal Sensuel_D.
Ik denk dat ik wel kan begrijpen hoe je je voelt.
Mijn verhaal heb ik al eens hier beknopt opgeschreven, erna heb niet meer gereageerd. Mijn relatie begon 4 jaar geleden, dat waren 8 heftige maanden. Ik kon het erna niet meer aan, de emoties werden teveel. En er was en is sprake van houden van,meer dan dat nog. Na die 8mnd heb ik de relatie aan de kant gezet, ik kon het niet meer handelen. Doorgaan met mijn nr 1 toen, (en nu ex man) wat resulteerde in 2 jaar geen contact met minnaar, maar wel van mijn kant gevolgd door heftige periodes, redelijk depressieve periodes. Najaar vorig jaar contact gezocht met minaar, een aantal keer afgesproken en wederom had ik teveel gevoelens ik kon het niet goed handelen zeg maar. daarop weer contact verbroken. en vanaf het voorjaar kregen we weer contact..het was anders nu. In de tussentijd wist ik, mijn relatie met exman was niet goed, ik kon hem niet alles geven en hij mij niet. hij is weg gegaan bij zijn ex vrouw ik bij exman.
dat hij het nu allemaal niet aankan betekend niet dat hij niet van je houd of dit nooit gedaan heeft. Alleen proffesionele hulp zal hem helpen aangezien hij al zo ver in de put zit. Denk aan jezelf, zorg goed voor jezelf, je mag er zijn! en je komt er wel.
Beetje dooddoeners en misschien geloof je het nu niet, het is wel waar.
wat kipkluifje zegt, als hij geen hulp wil houdt het op.
wat ik eigenlijk ook wil zeggen met mijn verhaal, is dat ik kan begrijpen van zijn kant dat jij niet teveel bent om aan te denken, hij kan nauwelijks aan zichzelf denken, het is niet zo dat hij het perse niet wil, hij kan het gewon even niet meer
Ik denk dat ik wel kan begrijpen hoe je je voelt.
Mijn verhaal heb ik al eens hier beknopt opgeschreven, erna heb niet meer gereageerd. Mijn relatie begon 4 jaar geleden, dat waren 8 heftige maanden. Ik kon het erna niet meer aan, de emoties werden teveel. En er was en is sprake van houden van,meer dan dat nog. Na die 8mnd heb ik de relatie aan de kant gezet, ik kon het niet meer handelen. Doorgaan met mijn nr 1 toen, (en nu ex man) wat resulteerde in 2 jaar geen contact met minnaar, maar wel van mijn kant gevolgd door heftige periodes, redelijk depressieve periodes. Najaar vorig jaar contact gezocht met minaar, een aantal keer afgesproken en wederom had ik teveel gevoelens ik kon het niet goed handelen zeg maar. daarop weer contact verbroken. en vanaf het voorjaar kregen we weer contact..het was anders nu. In de tussentijd wist ik, mijn relatie met exman was niet goed, ik kon hem niet alles geven en hij mij niet. hij is weg gegaan bij zijn ex vrouw ik bij exman.
dat hij het nu allemaal niet aankan betekend niet dat hij niet van je houd of dit nooit gedaan heeft. Alleen proffesionele hulp zal hem helpen aangezien hij al zo ver in de put zit. Denk aan jezelf, zorg goed voor jezelf, je mag er zijn! en je komt er wel.
Beetje dooddoeners en misschien geloof je het nu niet, het is wel waar.
wat kipkluifje zegt, als hij geen hulp wil houdt het op.
wat ik eigenlijk ook wil zeggen met mijn verhaal, is dat ik kan begrijpen van zijn kant dat jij niet teveel bent om aan te denken, hij kan nauwelijks aan zichzelf denken, het is niet zo dat hij het perse niet wil, hij kan het gewon even niet meer
vrijdag 23 augustus 2013 om 14:25
Gezellig Innote, tijd geleden
@ Heidi, ik heb tot nu toe alleen de kans de posts snel te screenen,maar kom er amper aan toe ze echt goed te lezen en te beantwoorden.
Vooralsnog betekend dit nog geen verandering in mijn nr1 relatie, hij heeft deels door waar ik mee 'struggle' maar weet lang niet alles, dat kan ook niet. Of dit voor mij een werkende situatie gaat worden weet ik ook niet.. Op dit moment ben ik door omstandigheden aan handen en voeten gebonden. En ben ik met zoveel dingen bezig dat nog maar even 'ver van mijn bed' is..
@ Heidi, ik heb tot nu toe alleen de kans de posts snel te screenen,maar kom er amper aan toe ze echt goed te lezen en te beantwoorden.
Vooralsnog betekend dit nog geen verandering in mijn nr1 relatie, hij heeft deels door waar ik mee 'struggle' maar weet lang niet alles, dat kan ook niet. Of dit voor mij een werkende situatie gaat worden weet ik ook niet.. Op dit moment ben ik door omstandigheden aan handen en voeten gebonden. En ben ik met zoveel dingen bezig dat nog maar even 'ver van mijn bed' is..
vrijdag 23 augustus 2013 om 14:30
vrijdag 23 augustus 2013 om 14:37
quote:Heeeidi schreef op 23 augustus 2013 @ 11:38:
Functioneert hij nog wel op zijn werk? Kan me toch niet voorstellen dat dat dan nog wel gaat, als hij zijn stropdas niet eens meer kan knopen.
Ik denk ook dat dat niet gaat zoals het zou moeten gaan. Ik weet natuurlijk wat voor werk hij doet, en ken zijn collega's. Ik hoop dat daar de autopiloot nog een beetje werkt..
Doordat ik zover weg van hem ben, krijg ik er ook geen goed beeld van.
Daarnaast denk ik ook dat ik de enige ben aan wie hij duidelijke grenzen (durft) aan te geven. Dat hij het voor de rest van zijn omgeving probeert te verbergen
Functioneert hij nog wel op zijn werk? Kan me toch niet voorstellen dat dat dan nog wel gaat, als hij zijn stropdas niet eens meer kan knopen.
Ik denk ook dat dat niet gaat zoals het zou moeten gaan. Ik weet natuurlijk wat voor werk hij doet, en ken zijn collega's. Ik hoop dat daar de autopiloot nog een beetje werkt..
Doordat ik zover weg van hem ben, krijg ik er ook geen goed beeld van.
Daarnaast denk ik ook dat ik de enige ben aan wie hij duidelijke grenzen (durft) aan te geven. Dat hij het voor de rest van zijn omgeving probeert te verbergen
vrijdag 23 augustus 2013 om 17:16
Roos, zo bedoelde ik het niet, er wordt erg gefoccussed op het weer opzetten van mijn muur, en niet over de vraag die ik stelde over de reden die ik zoek voor zijn vele contact. Het is idd niet dat jullie me niet begrijpen, jullie antwoorden zijn ook zeer helder.
Wellicht zien jullie geen reden om dat onder de loep te nemen, en daar je licht eens op te laten schijnen. Voor mij is dat echter wel een heel belangrijk vraagstuk, die ik ook van hem nooit beantwoord heb gekregen..
Wellicht zien jullie geen reden om dat onder de loep te nemen, en daar je licht eens op te laten schijnen. Voor mij is dat echter wel een heel belangrijk vraagstuk, die ik ook van hem nooit beantwoord heb gekregen..
vrijdag 23 augustus 2013 om 18:13
ja, dat heeft hij zeker, en wijdt dat zelf dus aan de burnout.. en dat snap ik..
Maar vooral zijn vele contact in het verleden, ik probeer te analyseren (en of dat nut heeft weet ik niet, het is alleen wel iets wat mij enorm bezig houdt, en heeft gehouden) waarom dat was.. Wat beweegt iemand om zo intens contact te zoeken,.. 4 jaar lang. Ik ben zelf veel voorzichtiger daarin, ook naar hem toe..
Maar vooral zijn vele contact in het verleden, ik probeer te analyseren (en of dat nut heeft weet ik niet, het is alleen wel iets wat mij enorm bezig houdt, en heeft gehouden) waarom dat was.. Wat beweegt iemand om zo intens contact te zoeken,.. 4 jaar lang. Ik ben zelf veel voorzichtiger daarin, ook naar hem toe..
vrijdag 23 augustus 2013 om 18:58
Wat iemand beweegt om zichzelf zo diep in een andere (jouw) geest te verankeren? Zichzelf uit liefde voor de ander opofferen, net zolang tot hij aan het negeren van zijn eigen grenzen onderdoor gaat? Hij lijkt me een man die wat hij zelf wel/niet wil uit het oog verliest om anderen (vrouw, jou, werk etc) alsmaar te kunnen dragen en ter wille te zijn, met als gevolg dat hij nu overbelast en uitgeput is.
.
.
Ook dat kan ik fout zien.
.
.
Ook dat kan ik fout zien.
vrijdag 23 augustus 2013 om 20:02
@ Sense:
Heb ik het dan zo fout gezien? Was het helemaal niet om mij te doen, maar was ik niet meer dan een 'afleiding'? Want zo voelt het nu voor mij..Ik vrees dat hij mij als 'boek' gebruikte wat een ander mens oppakt om zijn gedachten te verzetten.. Het gevoel bekruipt mij dat het hem niet om mij ging, maar om de vlucht uit zijn eigen leven.. "Zolang ik me met het leven van een ander bezig kan houden, hoef ik me niet op mijn eigen leven te storten" ... Dat gevoel krijg ik erbij..
Allereerst: oprecht rot voor je dat je je zo voelt.
Je omschrijft het nogal "zwart" zoals hierboven. Naar mijn mening zit er ook een kern van waarheid in, maar: het hoeft niet allemaal zo negatief te zijn. Ik durf zomaar aan te nemen dat deze man echt wel heel veel voor je voelt (op wat voor manier dan ook).
Aan de andere kant heeft hij ook een ander leven, dat met zijn (ex)vrouw. Hij staat nu op de rokende puinhopen zich af te vragen: hoe nu verder?
Jullie hebben elkaar gebruikt in positieve zin. Beide hebben veel gehaald uit de energie van jullie samenzijn. Maar daarnaast was/is er ook een nr.1. En hij leefde in een leugen. Jouw nr.1 weet hoe het zit, zijn vrouw niet. Onderschat niet hoe dat op de lange duur iemands psyche kan ondermijnen. Hij is volgens mij geen prototype vreemdganger (overal schatjes), dus misschien is hij uitgeput door het voortdurende loyaliteitsconflict in zijn hoofd t.a.v. zijn nr.1. en t.a.v. jou.
Hij zit er doorheen, dat is duidelijk. Dat hij jou afhoudt kan echt wel een tijdelijk iets zijn. Jij had voorheen een duidelijke plek, zijn nr.2 waar hij niet alleen het bed maar ook vriendschap mee deelde.
Door zijn besluit om bij zijn vrouw weg te gaan, is jouw positie voor hem nu ook onduidelijk. "Wil ik Sense als nr 1? Of wil ik vriendschap zonder seks? Of gaan we hier later toch maar door? Maar hoe moet het dan als er ooit een nieuwe vrouw zich aandient? En kan ik leven als Sense's nr.2 terwijl ik zelf geen nr 1 meer heb?" Zomaar wat vragen waar hij misschien mee worstelt.
En de situatie waarin hij zich bevindt is slopend. Jarenlang heeft hij een leven gehad waarin alles duidelijk was. Nu is alles een chaos. Voor hem dan. En niet iedereen gaat daar goed mee om.
En wie trappen we dan het hardst van ons weg? Juist, degene die we het meest liefhebben.
Misschien slaat mijn verhaal als een tang op een varken. Maar ik geloof nooit dat hij jou gebruikt heeft in de slechte zin des woords. Kan gewoon niet.
Het intens contact zoeken kan een vlucht zijn geweest. Maar is het ergens voor jou ook niet een soort van vlucht uit een relatie waarin je een aantal dingen tekort komt??
En een vlucht hoeft ook niet per se negatief te zijn. Kijk wat het je in het verleden hebt opgeleverd,al die positieve dingen.
Een vlucht is volgens mij ook niet het goede woord. Een vlucht ergens in nemen, doe je ondoordacht. Ondoordacht is het nooit geweest volgens mij. En een vlucht hou je ook geen 4 jaar vol.
En bedenk: niks is voor eeuwig. sommige mensen lopen een heel eind mee op je levenspad, om daarna een andere weg in te slaan. Anderen lopen met je mee tot het einde. Je kunt het niet afdwingen.
Maar laat het gevoel wat je nu hebt, niet al het moois wat jullie samen hadden besmeuren.
Als je hier niet op wil reageren begrijp ik dat heel goed. Ik wens je enorm veel sterkte.
Heb ik het dan zo fout gezien? Was het helemaal niet om mij te doen, maar was ik niet meer dan een 'afleiding'? Want zo voelt het nu voor mij..Ik vrees dat hij mij als 'boek' gebruikte wat een ander mens oppakt om zijn gedachten te verzetten.. Het gevoel bekruipt mij dat het hem niet om mij ging, maar om de vlucht uit zijn eigen leven.. "Zolang ik me met het leven van een ander bezig kan houden, hoef ik me niet op mijn eigen leven te storten" ... Dat gevoel krijg ik erbij..
Allereerst: oprecht rot voor je dat je je zo voelt.
Je omschrijft het nogal "zwart" zoals hierboven. Naar mijn mening zit er ook een kern van waarheid in, maar: het hoeft niet allemaal zo negatief te zijn. Ik durf zomaar aan te nemen dat deze man echt wel heel veel voor je voelt (op wat voor manier dan ook).
Aan de andere kant heeft hij ook een ander leven, dat met zijn (ex)vrouw. Hij staat nu op de rokende puinhopen zich af te vragen: hoe nu verder?
Jullie hebben elkaar gebruikt in positieve zin. Beide hebben veel gehaald uit de energie van jullie samenzijn. Maar daarnaast was/is er ook een nr.1. En hij leefde in een leugen. Jouw nr.1 weet hoe het zit, zijn vrouw niet. Onderschat niet hoe dat op de lange duur iemands psyche kan ondermijnen. Hij is volgens mij geen prototype vreemdganger (overal schatjes), dus misschien is hij uitgeput door het voortdurende loyaliteitsconflict in zijn hoofd t.a.v. zijn nr.1. en t.a.v. jou.
Hij zit er doorheen, dat is duidelijk. Dat hij jou afhoudt kan echt wel een tijdelijk iets zijn. Jij had voorheen een duidelijke plek, zijn nr.2 waar hij niet alleen het bed maar ook vriendschap mee deelde.
Door zijn besluit om bij zijn vrouw weg te gaan, is jouw positie voor hem nu ook onduidelijk. "Wil ik Sense als nr 1? Of wil ik vriendschap zonder seks? Of gaan we hier later toch maar door? Maar hoe moet het dan als er ooit een nieuwe vrouw zich aandient? En kan ik leven als Sense's nr.2 terwijl ik zelf geen nr 1 meer heb?" Zomaar wat vragen waar hij misschien mee worstelt.
En de situatie waarin hij zich bevindt is slopend. Jarenlang heeft hij een leven gehad waarin alles duidelijk was. Nu is alles een chaos. Voor hem dan. En niet iedereen gaat daar goed mee om.
En wie trappen we dan het hardst van ons weg? Juist, degene die we het meest liefhebben.
Misschien slaat mijn verhaal als een tang op een varken. Maar ik geloof nooit dat hij jou gebruikt heeft in de slechte zin des woords. Kan gewoon niet.
Het intens contact zoeken kan een vlucht zijn geweest. Maar is het ergens voor jou ook niet een soort van vlucht uit een relatie waarin je een aantal dingen tekort komt??
En een vlucht hoeft ook niet per se negatief te zijn. Kijk wat het je in het verleden hebt opgeleverd,al die positieve dingen.
Een vlucht is volgens mij ook niet het goede woord. Een vlucht ergens in nemen, doe je ondoordacht. Ondoordacht is het nooit geweest volgens mij. En een vlucht hou je ook geen 4 jaar vol.
En bedenk: niks is voor eeuwig. sommige mensen lopen een heel eind mee op je levenspad, om daarna een andere weg in te slaan. Anderen lopen met je mee tot het einde. Je kunt het niet afdwingen.
Maar laat het gevoel wat je nu hebt, niet al het moois wat jullie samen hadden besmeuren.
Als je hier niet op wil reageren begrijp ik dat heel goed. Ik wens je enorm veel sterkte.
zaterdag 24 augustus 2013 om 01:35
Zucht.. ik meld mij ook maar (na lang uitstellen).. maar ik heb geen zin om erover te typen. Het is pijnlijk, vers en beschamend. Niet leuk, maar misschien helpt schrijven iets. Ik kan het namelijk met niemand delen. Behalve met hem.
Ik typ misschien wel wat in de toekomst. Ik lees mee. Sterkte/succes allemaal!
Ik typ misschien wel wat in de toekomst. Ik lees mee. Sterkte/succes allemaal!
zaterdag 24 augustus 2013 om 23:05
Mops, mooie post voor Sense!
Hopeloos meisje, je hebt geen in zin om erover te typen maar kan je toch een tipje van de sluier oplichten zodat we iets van inzicht krijgen en evt iets behulpzaams voor je kunnen typen?
Inez en Oranje, jullie staan op de lijst. Geweldige massage, heerlijk eind, enorme ontlading. Tranen met tuiten.
Aanradertje!
Hopeloos meisje, je hebt geen in zin om erover te typen maar kan je toch een tipje van de sluier oplichten zodat we iets van inzicht krijgen en evt iets behulpzaams voor je kunnen typen?
Inez en Oranje, jullie staan op de lijst. Geweldige massage, heerlijk eind, enorme ontlading. Tranen met tuiten.
Aanradertje!
