Gezondheid
alle pijlers
Als je geen kind wil, mag je niet neuken
maandag 16 juni 2008 om 16:17
Voordat er weer een topic wordt vervuild met mag je nu wel of niet abortus laten plegen, open ik een aparte discussie.
Op dit forum vinden veel vrouwen dat je niet mag neuken als je geen kind wil. Ik vind dit een bizarre en nogal ouderwetse mening.
Natuurlijk, abortus is een laatste redmiddel, maar ik wil nooit kinderen. Toen ik onverhoopt, ondanks anticonceptie, zwanger werd heb ik het toch echt weg laten halen. En daar heb ik geen spijt van.
Vinden jullie nu echt dat ik nooit meer mag neuken omdat ik geen kinderen wil? Omdat mijn spiraal misschien toch een keer niet zou kunnen werken?
Op dit forum vinden veel vrouwen dat je niet mag neuken als je geen kind wil. Ik vind dit een bizarre en nogal ouderwetse mening.
Natuurlijk, abortus is een laatste redmiddel, maar ik wil nooit kinderen. Toen ik onverhoopt, ondanks anticonceptie, zwanger werd heb ik het toch echt weg laten halen. En daar heb ik geen spijt van.
Vinden jullie nu echt dat ik nooit meer mag neuken omdat ik geen kinderen wil? Omdat mijn spiraal misschien toch een keer niet zou kunnen werken?
maandag 16 juni 2008 om 21:45
Tuurlijk, als je ZEKER wilt weten dat je niet zwanger wordt, moet je geen seks hebben. Maar dat betekent m.i. niet dat als je wel seks hebt en onverhoopt toch zwanger wordt, je het kind dan ook maar moet houden. Dat lijkt me de omgekeerde wereld.
Persoonlijk vind ik het erger als mensen een ongewenst kind op de wereld zetten, dan als zij een abortus nemen.
Als iemand een abortus pleegt en het blijkt de verkeerde beslissing, dan moet die persoon er zelf mee leven. Dat is erg.
Maar als iemand het kind houdt en dat blijkt de verkeerde beslissing, is het kind de dupe. En dat vind ik nog veel erger.
Persoonlijk vind ik het erger als mensen een ongewenst kind op de wereld zetten, dan als zij een abortus nemen.
Als iemand een abortus pleegt en het blijkt de verkeerde beslissing, dan moet die persoon er zelf mee leven. Dat is erg.
Maar als iemand het kind houdt en dat blijkt de verkeerde beslissing, is het kind de dupe. En dat vind ik nog veel erger.
maandag 16 juni 2008 om 22:05
quote:ildiko schreef op 16 juni 2008 @ 21:41:
Nou zit ik al héél lang te wachten op het verlossende antwoord...
Mag er nou wel of niet geneukt worden?
Tuurlijk mag er gewoon geneukt worden.
Het moet natuurlijk niet gekker worden. Ik respecteer de mening van mensen die tegen abortus zijn best, behalve wanneer ze mij diezelfde mening willen opdringen. Dat maak ik zelf wel uit. Ik heb een abortus gehad, het was een ongelukje, dat kan gebeuren. En er paste op dat moment gewoon geen kind in mijn leven. Nu nog niet trouwens, hoewel ik al een hele tijd gesettled ben, een groot huis heb en meer dan genoeg geld. Mocht het me nog een keer gebeuren dat ik per ongeluk zwanger word dan kies ik weer voor abortus. Dat is mijn recht en mijn leven.
Nou zit ik al héél lang te wachten op het verlossende antwoord...
Mag er nou wel of niet geneukt worden?
Tuurlijk mag er gewoon geneukt worden.
Het moet natuurlijk niet gekker worden. Ik respecteer de mening van mensen die tegen abortus zijn best, behalve wanneer ze mij diezelfde mening willen opdringen. Dat maak ik zelf wel uit. Ik heb een abortus gehad, het was een ongelukje, dat kan gebeuren. En er paste op dat moment gewoon geen kind in mijn leven. Nu nog niet trouwens, hoewel ik al een hele tijd gesettled ben, een groot huis heb en meer dan genoeg geld. Mocht het me nog een keer gebeuren dat ik per ongeluk zwanger word dan kies ik weer voor abortus. Dat is mijn recht en mijn leven.
maandag 16 juni 2008 om 22:12
Nog even over die ongewenste kinderen. Door diverse mensen hier wordt gesteld dat het of een abortus wordt, of een ongewenst kind. Maar tussen het moment van ontdekken van de zwangerschap en de daadwerkelijke geboorte van een kind zitten niet voor niets die negen maanden. Niet alleen om het kind te laten groeien, maar zeker ook om zelf aan het idee te wennen. Misschien is het ultieme gevoel van "er klaar voor zijn" iets minder ultiem dan het had kunnen zijn op het moment van een geplande zwangerschap, maar daar merkt zo'n wurm in de wieg echt niets van hoor; die heeft aan voeding, kleertjes en (oké) koestering echt voldoende. Waarom wordt het zo zwart-wit gesteld? Een abortus of een ongewenst kind? Natuurlijk kan het maar dit zal toch niet altijd het geval zijn?
maandag 16 juni 2008 om 22:26
quote:Mirjam762 schreef op 16 juni 2008 @ 22:12:
Nog even over die ongewenste kinderen. Door diverse mensen hier wordt gesteld dat het of een abortus wordt, of een ongewenst kind. Maar tussen het moment van ontdekken van de zwangerschap en de daadwerkelijke geboorte van een kind zitten niet voor niets die negen maanden. Niet alleen om het kind te laten groeien, maar zeker ook om zelf aan het idee te wennen. Misschien is het ultieme gevoel van "er klaar voor zijn" iets minder ultiem dan het had kunnen zijn op het moment van een geplande zwangerschap, maar daar merkt zo'n wurm in de wieg echt niets van hoor; die heeft aan voeding, kleertjes en (oké) koestering echt voldoende. Waarom wordt het zo zwart-wit gesteld? Een abortus of een ongewenst kind? Natuurlijk kan het maar dit zal toch niet altijd het geval zijn?Túúrlijk, leuk expiriment! En wat stel je dan voor als je moedergevoelens niet groeien? Adoptie?
Nog even over die ongewenste kinderen. Door diverse mensen hier wordt gesteld dat het of een abortus wordt, of een ongewenst kind. Maar tussen het moment van ontdekken van de zwangerschap en de daadwerkelijke geboorte van een kind zitten niet voor niets die negen maanden. Niet alleen om het kind te laten groeien, maar zeker ook om zelf aan het idee te wennen. Misschien is het ultieme gevoel van "er klaar voor zijn" iets minder ultiem dan het had kunnen zijn op het moment van een geplande zwangerschap, maar daar merkt zo'n wurm in de wieg echt niets van hoor; die heeft aan voeding, kleertjes en (oké) koestering echt voldoende. Waarom wordt het zo zwart-wit gesteld? Een abortus of een ongewenst kind? Natuurlijk kan het maar dit zal toch niet altijd het geval zijn?Túúrlijk, leuk expiriment! En wat stel je dan voor als je moedergevoelens niet groeien? Adoptie?
maandag 16 juni 2008 om 22:29
Marieke, doe niet zo flauw. Het is in de meeste gevallen geen experiment, ik geloof daar niets van. Misschien wel een kwestie van jezelf een schop geven en accepteren dat er een kind komt en daar voor gaan. Voor de duidelijkheid; dan heb ik situaties voor ogen van stellen bij wie een kind nu nog niet helemaal gepland was, maar wel over twee jaar. Dan kun je mij niet wijsmaken dat zo'n kind echt als zwaar ongewenst kind zal opgroeien.
maandag 16 juni 2008 om 22:31
maandag 16 juni 2008 om 22:38
quote:Mirjam762 schreef op 16 juni 2008 @ 22:12:
Nog even over die ongewenste kinderen. Door diverse mensen hier wordt gesteld dat het of een abortus wordt, of een ongewenst kind. Maar tussen het moment van ontdekken van de zwangerschap en de daadwerkelijke geboorte van een kind zitten niet voor niets die negen maanden. Niet alleen om het kind te laten groeien, maar zeker ook om zelf aan het idee te wennen. Misschien is het ultieme gevoel van "er klaar voor zijn" iets minder ultiem dan het had kunnen zijn op het moment van een geplande zwangerschap, maar daar merkt zo'n wurm in de wieg echt niets van hoor; die heeft aan voeding, kleertjes en (oké) koestering echt voldoende. Waarom wordt het zo zwart-wit gesteld? Een abortus of een ongewenst kind? Natuurlijk kan het maar dit zal toch niet altijd het geval zijn?ik geloof zeker dat je na 9 maanden en gedurende 48 uur in tweeen splijten (ja ik dik het wat aan) je zeker niet boven het wiegje hangt en vloekt: gvd daar zit ik dan maar mooi mee. Ik denk dat de natuur wel zo werkt, dat je het je ontroert en dat je het niet meer kwijt wilt. Daarom laat je het niet weghalen na 9 maanden, maar in de eerste weken. Om dit te voorkomen. Ik geloof er niet in om een ongewenste zwangerschap tegen heug en meug gewenst te maken. Daar hoef je niet per se een ongewenst kind van te krijgen, maar of moeder (en vader) nou echt zo oprecht superblij zijn en het toch niet liever anders hadden gezien? Ze zullen het niet zeggen en zullen het ook proberen niet te voelen, want als een kind er eenmaal is dan ga je ervoor. Maar wat moet je er voor opofferen en hoe gaat dat op de lange termijn? Ik heb een voorbeeld gezien van een onpgeplande zwangerschap, waarbij ze kozen om het te houden. Mijn vriendin is niet de gelukkigste moeder op aarde, toch zal dit kind dit nooit merken.
Nog even over die ongewenste kinderen. Door diverse mensen hier wordt gesteld dat het of een abortus wordt, of een ongewenst kind. Maar tussen het moment van ontdekken van de zwangerschap en de daadwerkelijke geboorte van een kind zitten niet voor niets die negen maanden. Niet alleen om het kind te laten groeien, maar zeker ook om zelf aan het idee te wennen. Misschien is het ultieme gevoel van "er klaar voor zijn" iets minder ultiem dan het had kunnen zijn op het moment van een geplande zwangerschap, maar daar merkt zo'n wurm in de wieg echt niets van hoor; die heeft aan voeding, kleertjes en (oké) koestering echt voldoende. Waarom wordt het zo zwart-wit gesteld? Een abortus of een ongewenst kind? Natuurlijk kan het maar dit zal toch niet altijd het geval zijn?ik geloof zeker dat je na 9 maanden en gedurende 48 uur in tweeen splijten (ja ik dik het wat aan) je zeker niet boven het wiegje hangt en vloekt: gvd daar zit ik dan maar mooi mee. Ik denk dat de natuur wel zo werkt, dat je het je ontroert en dat je het niet meer kwijt wilt. Daarom laat je het niet weghalen na 9 maanden, maar in de eerste weken. Om dit te voorkomen. Ik geloof er niet in om een ongewenste zwangerschap tegen heug en meug gewenst te maken. Daar hoef je niet per se een ongewenst kind van te krijgen, maar of moeder (en vader) nou echt zo oprecht superblij zijn en het toch niet liever anders hadden gezien? Ze zullen het niet zeggen en zullen het ook proberen niet te voelen, want als een kind er eenmaal is dan ga je ervoor. Maar wat moet je er voor opofferen en hoe gaat dat op de lange termijn? Ik heb een voorbeeld gezien van een onpgeplande zwangerschap, waarbij ze kozen om het te houden. Mijn vriendin is niet de gelukkigste moeder op aarde, toch zal dit kind dit nooit merken.
maandag 16 juni 2008 om 22:39
quote:Mirjam762 schreef op 16 juni 2008 @ 22:12:
Nog even over die ongewenste kinderen. Door diverse mensen hier wordt gesteld dat het of een abortus wordt, of een ongewenst kind. Maar tussen het moment van ontdekken van de zwangerschap en de daadwerkelijke geboorte van een kind zitten niet voor niets die negen maanden. Niet alleen om het kind te laten groeien, maar zeker ook om zelf aan het idee te wennen. Misschien is het ultieme gevoel van "er klaar voor zijn" iets minder ultiem dan het had kunnen zijn op het moment van een geplande zwangerschap, maar daar merkt zo'n wurm in de wieg echt niets van hoor; die heeft aan voeding, kleertjes en (oké) koestering echt voldoende. Waarom wordt het zo zwart-wit gesteld? Een abortus of een ongewenst kind? Natuurlijk kan het maar dit zal toch niet altijd het geval zijn?Als het gaat om mensen die over een tijdje wel kinderen zouden willen maar nu nog niet, ben ik het wel met je eens. Maar als het gaat om iemand als TO, die heel duidelijk kiest voor een leven zonder kinderen? Dan vind ik het een onaanvaardbaar risico om te verwachten / hopen dat die kinderwens tijdens de zwangerschap alsnog groeit.
Nog even over die ongewenste kinderen. Door diverse mensen hier wordt gesteld dat het of een abortus wordt, of een ongewenst kind. Maar tussen het moment van ontdekken van de zwangerschap en de daadwerkelijke geboorte van een kind zitten niet voor niets die negen maanden. Niet alleen om het kind te laten groeien, maar zeker ook om zelf aan het idee te wennen. Misschien is het ultieme gevoel van "er klaar voor zijn" iets minder ultiem dan het had kunnen zijn op het moment van een geplande zwangerschap, maar daar merkt zo'n wurm in de wieg echt niets van hoor; die heeft aan voeding, kleertjes en (oké) koestering echt voldoende. Waarom wordt het zo zwart-wit gesteld? Een abortus of een ongewenst kind? Natuurlijk kan het maar dit zal toch niet altijd het geval zijn?Als het gaat om mensen die over een tijdje wel kinderen zouden willen maar nu nog niet, ben ik het wel met je eens. Maar als het gaat om iemand als TO, die heel duidelijk kiest voor een leven zonder kinderen? Dan vind ik het een onaanvaardbaar risico om te verwachten / hopen dat die kinderwens tijdens de zwangerschap alsnog groeit.
maandag 16 juni 2008 om 22:40
Wat een opluchting om dit topic te lezen! Ik was echt hevig geshockeerd door veel reacties in het 'abortus bij Down?'-topic. Die veroordelendheid....die belerendheid....kijk dat je voor jezelf de keuze tot abortus niet zou nemen prima, maar leg dat niet op aan anderen en veroordeel ze er niet om. Bah.
maandag 16 juni 2008 om 22:42
maandag 16 juni 2008 om 22:43
quote:Mirjam762 schreef op 16 juni 2008 @ 21:25:
[...]
En o ja; stel je niet zo aan. 1) de normen en waarden van Rouvoet zijn de jouwe niet dus 2) waarom zou je onder een steen moeten kruipen (behalve dan dat er sowieso geen plek is; want ik zit daar al) om iets waar je toch 200% achter staat?
Ja mevrouw, nee mevrouw, ik zal me niet meer zo aanstellen mevrouw. Ik wist niet dat u boos zou worden....
Ik zal voor jou onder een steen kruipen waar wel plek is, niet omdat ik er niet achter sta, maar omdat jij altijd wel ergens opduikt om met je vinger naar mij te wijzen. Tsssssk tsssssk, ik hoor het je sissen achter je computer. Daar hebben we die gevallen vrouw weer. Je kunt begrip op brengen dat andere vrouwen met respect met hun zwangerschap omgaan, ondanks dat ze kiezen voor een abortus. Alleen dat begrip voor mij, oh god nee zeg!
[...]
En o ja; stel je niet zo aan. 1) de normen en waarden van Rouvoet zijn de jouwe niet dus 2) waarom zou je onder een steen moeten kruipen (behalve dan dat er sowieso geen plek is; want ik zit daar al) om iets waar je toch 200% achter staat?
Ja mevrouw, nee mevrouw, ik zal me niet meer zo aanstellen mevrouw. Ik wist niet dat u boos zou worden....
Ik zal voor jou onder een steen kruipen waar wel plek is, niet omdat ik er niet achter sta, maar omdat jij altijd wel ergens opduikt om met je vinger naar mij te wijzen. Tsssssk tsssssk, ik hoor het je sissen achter je computer. Daar hebben we die gevallen vrouw weer. Je kunt begrip op brengen dat andere vrouwen met respect met hun zwangerschap omgaan, ondanks dat ze kiezen voor een abortus. Alleen dat begrip voor mij, oh god nee zeg!
maandag 16 juni 2008 om 22:49
quote:Emmeke schreef op 16 juni 2008 @ 22:42:
Overigens schijnt het zo te zijn dat in Rusland tot nog niet zo lang geleden elke vrouw gemiddeld vier abortussen achter de rug had, omdat daar geen fatsoenlijke anticonceptiemogelijkheden voorhanden waren. Shocking, ja, maar het plaatst de discussie over abortus in NL wel in perspectief.wat schokerender is, is dat er juist wel fatsoenlijke anti conceptie beschikbaar is. Een docu hierover is op youtube nog te vinden. De arts die deze abortussen uitvoert zegt in een interview dat het juist zo erg is, omdat anti conceptie gewoon beschikbaar is. Wat ik ook erg vind aan het verhaal over Rusland, is dat daar veel abortussen worden gedaan bij 20 weken. Bij deze meisjes wordt dan een miskraam opgewekt...en dan wordt er een foetus van 20 weken dood geboren. Ze hebben dan echt al een ronde buik als ze nog de zwangerschap willen afbreken. De arts vertelt in datzelfde interview dat deze kindjes anders in een weeshuis terecht komen. Daar komen ze dan ook niet meer uit tot ze op hun 16e op straat belanden, lijmsnuivend. Heel triest verhaal, trieste documentaire.
Overigens schijnt het zo te zijn dat in Rusland tot nog niet zo lang geleden elke vrouw gemiddeld vier abortussen achter de rug had, omdat daar geen fatsoenlijke anticonceptiemogelijkheden voorhanden waren. Shocking, ja, maar het plaatst de discussie over abortus in NL wel in perspectief.wat schokerender is, is dat er juist wel fatsoenlijke anti conceptie beschikbaar is. Een docu hierover is op youtube nog te vinden. De arts die deze abortussen uitvoert zegt in een interview dat het juist zo erg is, omdat anti conceptie gewoon beschikbaar is. Wat ik ook erg vind aan het verhaal over Rusland, is dat daar veel abortussen worden gedaan bij 20 weken. Bij deze meisjes wordt dan een miskraam opgewekt...en dan wordt er een foetus van 20 weken dood geboren. Ze hebben dan echt al een ronde buik als ze nog de zwangerschap willen afbreken. De arts vertelt in datzelfde interview dat deze kindjes anders in een weeshuis terecht komen. Daar komen ze dan ook niet meer uit tot ze op hun 16e op straat belanden, lijmsnuivend. Heel triest verhaal, trieste documentaire.
dinsdag 17 juni 2008 om 00:55
quote:Evidenza schreef op 16 juni 2008 @ 16:42:
[...]
Ik snap dat niet hoor. Wat is er nou zo problematisch aan dubbele bescherming.
Niet iedereen wil dagelijks een portie hormomen binnen krijgen. (ik in iedergeval niet meer) Sinds ik ben gestopt met de pil wist ik meteen dat ik daar nooit meer aan zal beginnen.
Dan maar klooien met een condoom en ik heb altijd een morning afterpil klaarliggen. (voor het geval het condoom scheurt)
Mocht ik ondanks dat zwanger blijken dan denk ik dat ik geen abortus laat plegen.
Ik ben niet tegen abortus, iedere vrouw mag zelf beslissen wat er met haar lijf gebeurd.
[...]
Ik snap dat niet hoor. Wat is er nou zo problematisch aan dubbele bescherming.
Niet iedereen wil dagelijks een portie hormomen binnen krijgen. (ik in iedergeval niet meer) Sinds ik ben gestopt met de pil wist ik meteen dat ik daar nooit meer aan zal beginnen.
Dan maar klooien met een condoom en ik heb altijd een morning afterpil klaarliggen. (voor het geval het condoom scheurt)
Mocht ik ondanks dat zwanger blijken dan denk ik dat ik geen abortus laat plegen.
Ik ben niet tegen abortus, iedere vrouw mag zelf beslissen wat er met haar lijf gebeurd.
dinsdag 17 juni 2008 om 07:30
dinsdag 17 juni 2008 om 07:41
quote:qwertu schreef op 17 juni 2008 @ 01:07:
Ik zie niet hoe je als moeder (of als ouders) een kind goed kunt verzorgen (in de zin van: een veilige basis bieden), als het kind niet 100% gewenst is. Ik denk daar wel zwart-wit in. Hoewel ik echt wel zie dat er nuances mogelijk zijn, vind ik dat een kind niet minder verdient dan 100% koestering door z'n ouders. Als je bij voorbaat al weet dat je het kind dat niet kunt bieden (op dat moment, met die partner, in die omstandigheid, whatever) en om die reden besluit om het kind weg te laten halen, dan denk ik dat dat niet alleen voor de moeder (ouders), maar wellicht ook voor het kind de beste oplossing is.
Als je het doet en als je je over je negatieve gevoelens heen weet te (denkt te) kunnen zetten: heel goed en heel fijn. Als je verwacht dat niet te kunnen, dan heb ik liever dat je niet onder druk van je omgeving het toch gaat proberen. Dit is nou niet bepaald een gebied waarop je lichtzinnig om moet gaan met het risico daarin te falen. Het gaat wel om een kind wat je op de wereld zet. Niet om een hondje dat je nog altijd naar het asiel kan brengen.
Eens.
Op dit topic gaat het er - nu het over hypothetisch abortus laten doen gaat - rustig aan toe.
Een tijdje terug was er een topic van iemand die om voor haar moverende redenen een abortus zou laten doen. Zij vroeg toen om ervaringen van anderen omtrent de abortus zelf.
Wat mij toen mateloos ergerde waren de vele fanatieke reacties van mensen die haar gingen vertellen dat ze over die abortus nog maar eens goed moest nadenken en hoe afschuwelijk het was dát ze de abortus zou ondergaan en daarvoor gekozen had.
Een van de felste schrijfsters aldaar plaatste toen ook de opmerking 'Als je geen kinderen wilt, moet je niet neuken'. Maar dat is zij inmiddels weer vergeten.
Ik zie niet hoe je als moeder (of als ouders) een kind goed kunt verzorgen (in de zin van: een veilige basis bieden), als het kind niet 100% gewenst is. Ik denk daar wel zwart-wit in. Hoewel ik echt wel zie dat er nuances mogelijk zijn, vind ik dat een kind niet minder verdient dan 100% koestering door z'n ouders. Als je bij voorbaat al weet dat je het kind dat niet kunt bieden (op dat moment, met die partner, in die omstandigheid, whatever) en om die reden besluit om het kind weg te laten halen, dan denk ik dat dat niet alleen voor de moeder (ouders), maar wellicht ook voor het kind de beste oplossing is.
Als je het doet en als je je over je negatieve gevoelens heen weet te (denkt te) kunnen zetten: heel goed en heel fijn. Als je verwacht dat niet te kunnen, dan heb ik liever dat je niet onder druk van je omgeving het toch gaat proberen. Dit is nou niet bepaald een gebied waarop je lichtzinnig om moet gaan met het risico daarin te falen. Het gaat wel om een kind wat je op de wereld zet. Niet om een hondje dat je nog altijd naar het asiel kan brengen.
Eens.
Op dit topic gaat het er - nu het over hypothetisch abortus laten doen gaat - rustig aan toe.
Een tijdje terug was er een topic van iemand die om voor haar moverende redenen een abortus zou laten doen. Zij vroeg toen om ervaringen van anderen omtrent de abortus zelf.
Wat mij toen mateloos ergerde waren de vele fanatieke reacties van mensen die haar gingen vertellen dat ze over die abortus nog maar eens goed moest nadenken en hoe afschuwelijk het was dát ze de abortus zou ondergaan en daarvoor gekozen had.
Een van de felste schrijfsters aldaar plaatste toen ook de opmerking 'Als je geen kinderen wilt, moet je niet neuken'. Maar dat is zij inmiddels weer vergeten.
dinsdag 17 juni 2008 om 07:47
dinsdag 17 juni 2008 om 07:59
quote:Omen schreef op 17 juni 2008 @ 07:41:
[...]
Een van de felste schrijfsters aldaar plaatste toen ook de opmerking 'Als je geen kinderen wilt, moet je niet neuken'. Maar dat is zij inmiddels weer vergeten.Nee hoor, niet vergeten. Maar lees mijn posting van gistermiddag nog maar eens. Geen zin om mezelf te blijven herhalen, tikje zonde van mijn tijd.
[...]
Een van de felste schrijfsters aldaar plaatste toen ook de opmerking 'Als je geen kinderen wilt, moet je niet neuken'. Maar dat is zij inmiddels weer vergeten.Nee hoor, niet vergeten. Maar lees mijn posting van gistermiddag nog maar eens. Geen zin om mezelf te blijven herhalen, tikje zonde van mijn tijd.
