Minnaar. Deel 22.

quote:Heeeidi schreef op 03 januari 2014 @ 13:34:

[...]





Het is 1 januari geweest!! Gefeliciteerd zeg, met je nieuwe relatie! Jullie hebben ongetwijfeld al twee hele fijne dagen met elkaar doorgebracht. Wat een genot!



Idd, het was hevig. In meerdere opzichten.



Vanmiddag de eerste spullen voor d'r nieuwe huis gekocht en ze heeft de halve Wehka online opgekocht.



Weinig voor elkaar gekregen overigens. De seks nam veel meer tijd in beslag.

quote:spraakwaterval schreef op 03 januari 2014 @ 18:15:

[...]





Idd, het was hevig. In meerdere opzichten.



Vanmiddag de eerste spullen voor d'r nieuwe huis gekocht en ze heeft de halve Wehka online opgekocht.



Weinig voor elkaar gekregen overigens. De seks nam veel meer tijd in beslag.



Ah, grappig. Op dit bericht van mij reageer je wel. De andere sloeg je 'toevallig' over!



Maar leuk zeg! Zonder haar verrot te schelden en zonder klap op je smoel. Poe!

Rooss4 je bent scherp merk ik ... Toch niet helemaal te volgen af en toe. Dus ik vraag nog maar even: "structureel zit te pulken, frunniken en frotten terwijl er diepgaande gesprekken worden gevoerd." Wat bedoel je precies?

quote:forbiddenfruit schreef op 02 januari 2014 @ 20:48:Als ik de moed heb om met mijn man te praten, zal het een voorzichtig peilen naar zijn mening over open relaties zijn en mij voorzichtig uiten over mijn gevoelens/verlangens/behoeften. Ik vind t erg lastig, omdat ik niet denk dat hij het zal begrijpen en gekwetst zal zijn. Als het om de seks gaat, neemt hij meer initiatief en zou hij meer willen dan ik. Dus seks bij een ander halen zal hem kwetsen. Tenzij hij ook iets met een ander zou willen...(daar zou ik dus achter moeten komen zonder verdacht over te komen).Een bekende van mij zat jaren terug met hetzelfde; de drang naar meer seksuele afwisseling. Ze zijn op haar initiatief begonnen met samen porno kijken, vervolgens live kijken/bekeken worden in clubs ("inspiratie opdoen" zoals zij dat toen noemde), via swingen met een stel naar apart daten met dat stel tot een open relatie gegaan. Zij had daar een stappenplan van gemaakt om haar man vertrouwd te maken met dat zij een minnaar (en hij een minnares) zou hebben. De affaire die haar op het idee van een 'open en bloot' minnaar bracht heeft zij voor zover ik weet ook nooit aan haar man opgebiecht. Als zij gelijk was begonnen over open relaties was hij van gekwetstheid en afschuw de gordijnen in gevlogen denk ik. Wie weet wil jouw man ook eens een avondje stappen samen en is die drempel voor hem ook makkelijker te nemen.

quote:Rooss4 schreef op 03 januari 2014 @ 15:32:



Het klopt dat "hier" weinig relaties overeind blijven maar wat hier schrijft is nog niet een fractie van vreemdgaand NL. En waarom heb je de behoefte om te schrijven... zou dat toch iets te maken hebben met een frietseltje in de knoperij zitten met je eigen gedachten en gevoelens?



Ik denk dat 90% van de vreemdgangers dat gewoon lekker vrij en blij en redelijk discreet doet. Zonder ooit de behoefte te hebben dit ooit te delen.



De behoefte om te delen is omdat ik het aan niemand anders kwijt kan. Waar moet ik heen met mijn gevoelens en vragen? Als je een nieuwe baan hebt, of, in een 'normale' situatie een nieuw vriendje, wil je dit toch delen?

En ja het klopt dat ik met een frietseltje/knoperij zit, maar ik geloof niet dat 90% van de vreemdgangers dat niet hebben.



Kipkluifje, fijn dat je zo meedenkt. Ik denk niet dat ik via parenclubs wil gaan. Ik wil niet (nu niet) met mijn man samen met anderen sex. Ik ga voor spontaan, ook al is de kans klein dat ik dan iemand ontmoet. Ws zit er meer niet lekker in onze relatie begin ik steeds meer te beseffen. Toch wil ik het niet opgeven. Ik heb het helemaal niet slecht en als een minnaar het gat zou kunnen vullen...

Ik vatte het ook niet op als verwijt hoor. En het klopt wel wat je zegt, maar ik gaf alleen aan wat mijn motivatie is om te schrijven en ook ik denk dat er genoeg 'vrij' in het vreemdgaan staan, maar dacht zelf dat dat niet 90% is. Maar goed, ik heb me er ook nog nooit echt mee bezig gehouden tot nu.

En nu we het toch over schuldgevoelens hebben. Van te voren dacht ik dat ik daar wel veel last van zou hebben als ik 'ooit' vreemd zou gaan, maar het valt reuze mee en daar ben ik toch wel verbaast over. Maar dat zullen de hormonen wel zijn?

Ik verdien inderdaad een schop onder mijn kont. Mijn gedachten zijn vaak bij hem en als ik afleiding heb, valt het wel mee. Maar eens ik begin na te denken.... Volgende week moet ik terug werken dan zal ik afleiding genoeg hebben.

Ik heb er deze nacht ook heel slecht van geslapen, ik lijk wel een puber.

Het zal wel aan mij liggen, in relaties voel ik me vaak in de steek gelaten.



quote:oranjexx schreef op 03 januari 2014 @ 14:21:

[...]





En toch zijn er maar heel weinig relaties overeind gebleven hier. Van bijna iedereen die hier als getrouwde man/vrouw komt en vreemd gaat of waar een ander in het spel is, loopt de eigen relatie vroeg of laat op de klippen.



Nieuwkomertje, probeer niet teveel te blijven hangen in het verdriet, dat kun je je gezin niet aandoen. Jij bent met je hoofd volgens mij continu bij je ex-minnaar, probeer jezelf echt een schop onder de kont te geven en kijk vooruit.



We roepen het hier wel vaker: eens een vreemdganger, altijd een vreemdganger. Die barriere is de eerste keer het grootst, maar wordt daarna steeds lager. Ik wil echt niet zeggen dat dat voor iedereen geldt, maar als je niet aan de onderliggende issues gaat werken waarom je vreemd gaat (spanning, aandacht, goddelijke seks), zul je steeds weer in de verleiding komen.



Ja SWL, eindelijk is ze helemaal van jou! Hoe reageerden man en kind van liefste lief?



Roderoosje, bedenk: jij bent een prooi voor hem. Een niet zo heel erg moeilijk te vangen prooi misschien zelfs. Voor veel mannen is het slechts de jacht, daarna is "het hebben van de zaak het einde van het vermaak".

@Forbiddenfruit, jij benadrukt telkens dat jij uitstekend jouw hoofd in het zand kunt steken. Liever jou verblinden dan jou bewust zijn van de scheve verhouding binnen de relatie met jouw man. Liever niets zeggen dan thuis het taboe doorbreken door jouw gevoelens/verlangens/behoeftes op tafel te leggen.

Ik denk dat jij jouw mond houdt bij jouw man omdat jij niet zozeer bang bent om hem te kwetsen en vooral bang bent voor de kwetsbaarheid die jij tijdens dat gesprek aan de dag moet leggen.

Jij lijkt zo doodsbang dat hij jou tot op het bot zal kwetsen in zijn reactie op jouw gevoelens/verlangens/behoeftes dat jij binnen de relatie met hem nu alvast bezig bent met een loopgraf voor jouw gevoelens/verlangens/behoeftes.



Ik herken het wel om in een relatie te zitten met iemand van wie je eigenlijk niet wilt scheiden en met wie het tegelijkertijd zo lastig communiceren is over gevoelens/verlangens/behoeftes.

Ik weet hoe makkelijk het is om dan al die emoties te begraven diep in je, om in constante innerlijke tweestrijd te zitten en heimwee te hebben naar iemand die je wel begrijpt.

Er is ook zoveel wat je van die onderhuidse spanning kan afleiden in de vorm van gezin, werk, financiën, huishouden, vrienden, sporten en noem maar op dat het in beginsel niet eens in het oog springt dat je afgezien van alle afleiders weinig van je werkelijke emoties meer deelt. Zolang niemand wat bespreekbaar maakt kan die scheve verhouding binnen de relatie ook jarenlang bestaan zonder dat het problematisch word.



Echter, in jouw studiegenoot heb jij nu iemand gevonden met wie jij wel jouw gevoelens/verlangens/behoeftes openlijk durft te bespreken. Jij begint jou bewust te worden van wat er scheef loopt thuis, terwijl jouw man daarvan nog niets inziet. In die zin loop jij op hem voor en ligt de bal bij jou. De keuze over hoe jouw vaste relatie zal gaan verlopen ligt bij jou; blijf jij jouw hart luchten bij jouw studiegenoot met als risico dat jouw hart de deur uit vliegt of breng jij het onderliggende communicatieprobleem binnen jouw relatie aan de oppervlakte? Wellicht is het tijd dat jij eens bij jou ten rade gaat over hoeveel waarde jij nog hecht aan de relatie met jouw man en of jij nog bereid bent in die relatie te investeren.

Rooss4: loud & clear. Ik denk er anders over.



Kipkluifje je laatste reactie aan forbiddenfruit had er een naar mij kunnen zijn. Ik zit er ook zo bij. Met ms alleen dit verschil dat er hier al wel een en ander besproken is (door eerdere misstap). Ondanks dat gebeurt het weer. Niet in dezelfde mate, maar het gebeurt. Ik denk dat als ik in de spiegel kijk ik toch de conclusie moet trekken dat ik een leegte opgevuld wil hebben en dat dit hier niet lukt. Die leegte is niet groot genoeg om drastische maatregelen te treffen Wel groot genoeg om er niks mee te doen.

quote:oranjexx schreef op 03 januari 2014 @ 14:21:

En toch zijn er maar heel weinig relaties overeind gebleven hier. Van bijna iedereen die hier als getrouwde man/vrouw komt en vreemd gaat of waar een ander in het spel is, loopt de eigen relatie vroeg of laat op de klippen.



Absoluut. Wat ik mij laatst ook bedacht, iedereen komt hier eigenlijk altijd met in zijn of haar eerste posting dat het huwelijk toch echt zo onwijs geweldig is, ze dat nooit op willen geven, alles daar echt helemaal klopt, ze zich bijna geen betere partner kunnen wensen op wat kleine schoonheidsfoutjes na en dat ze echt nooit met die minnaar of minnares een toekomst zien.



En toch.. na een tijdje blijkt het thuis toch niet zo superknusgezellig te zijn. Is er toch veel meer aan de hand, dan een beetje spanning zoeken buiten de deur en blijkt de relatie thuis helemaal niet zo piekfijn.

Wat ook logisch is, lijkt mij, anders zou je niet vreemdgaan.



Guus had ook altijd zo'n geweldige relatie. Terwijl nu wel blijkt dat ik in zijn leven ben gekomen op het moment dat zijn huwelijk bergafwaarts ging en hun contact vooral leger werd (of omgekeerd natuurlijk, dat hij stopte met investeren thuis, toen ik in beeld kwam en daarom de relatie leger werd). We hebben samen wel geconstateerd dat het intiemer worden van onze relatie, samen liep met het kouder worden van zijn huwelijk. Dus hoezo, zo gelukkig thuis en zo'n geweldige relatie.



Als je vreemdgaat, mankeert er iets aan thuis. Door vreemd te gaan kies je er trouwens ook voor om een bom te leggen onder thuis en blijkbaar is het dat ook waard. Misschien niet met de bedoeling om het te beeindigen uiteindelijk, maar wel om het op te schudden. Al dan niet onbewust.

Zeggen dat je bijslaapje en je partner je samen zooo gelukkig maken en je precies dat geven dat je nou nodig hebt in je leven, terwijl je bijslaap stiekem moet blijven, is natuurlijk ook onzin. Je kunt dat alleen stellen als alles in openheid kan en gaat. Niet als je vreemdgaat. Ik geloof er namelijk niks van, dat vreemdgaan zo gelukkig maakt. Hoe zit het dan met je geweten?



Roderoosje, waarom iets gaan drinken? Wil je kijken waar je eigen grenzen liggen? Testen hoever hij of jij zult gaan?

Je weet wat hij wil en gelukkig maar, dat hij ook duidelijk heeft gezegd hoe hij er in staat. Hij wil jou in jouw bed en dat is het. Je zult een van heel veel zijn. Hij zal jou nu op zijn te-veroverenlijstje hebben staan, als je eenmaal daar afgestreept wordt, gaat hij naar de volgende. Hij wil immers alles uit het leven halen wat er in zit, jij zult niet de laatste zijn.

Jij klinkt niet als iemand die daar blij van zou worden, integendeel. Dat is ook wel waarom ik toen schreef dat je er beter weg van kon blijven. Natuurlijk is het een spannend iets, een keer iets anders ook, spannend en nieuw, en wie zou ik zijn om te zeggen dat je er niet aan moet beginnen.. maar ik geloof niet, zeker nu ik je laatste berichten lees, dat jij er blij van gaat worden. Eerder een flink gebroken hart aan over gaat houden. En dat is het echt echt echt niet waard.

Het kan ook best zijn dat hij onder jouw neus de volgende gaat versieren. Dat hij je ineens laat zitten als het nieuwste snoepje van de week op zijn pad is gekomen. Dat hij ineens heel kortaf of onaardig gaat worden als je eenmaal het bed gedeeld hebt. Etc.



Oh ja, of het mij uitmaakt dat hij vreemdgaat en dat ik minnares ben? Weet ik niet. Denk het niet, anders had ik het nooit zo lang volgehouden. Zijn vrouw weet van mij, maar zegt er nooit iets over tegen Guus. Inmiddels denk ik dat ze daar haar redenen voor heeft en het hem op een dag allemaal voor de voeten gooit, als ze er helemaal klaar mee is, maar ik weet niet waarom ik dat eigenlijk denk.



Schuldig voel ik me niet, netjes vind ik het ook niet, maar ik doe het wel, dus dat slaat ook nergens op. Als ik het echt niet netjes vond, zou ik het niet doen.



Als ze mij zou confronteren? Mag, maar ik verwijs haar met al haar vragen terug naar haar eigen man. Die mag zijn verhaal vertellen.

Damntoo, er is al veel gezegd, ik lees nu pas alles terug, dus reageer miss niet meer op alles.



Dat de bespreek-grens van jouw partner zoveel lager ligt, vind ik dan ook wel weer opvallend. Ze weet dat je vreemd bent gegaan, blijkbaar is dat voor haar wel een soort reden om de lijntjes heel strak te houden. Vooral geen ruimte bieden voor anderen, want o wee, stel dat jij iemand tegenkomt die je leuker vindt.



Een minnares staat daar ook heel anders in, wrs. Dan is het toch al een groot feest der vreemdgaan, dus daar kan niemand eigenlijk nog iets van vinden of over zeggen. Maar als het ineens om een nr 1 relatie gaat, je alles met elkaar deelt, dan is seks ineens een gevoeliger onderwerp om te bespreken en zeker als het gaat om ontdekkingstochten of buiten de lijntjes kleuren. Dat is dan ineens bedreigend, of zo. Geen idee hoe het werkt, maar ik vind het wel typisch. Er is thuis veel meer te verliezen, de bedreigingen zijn groter, zoiets?



Juist door jou zo weinig bespreekruimte te geven, heb jij ook niet het gevoel het thuis kwijt te kunnen. Terwijl juist door het bespreekbaar te maken, je in ieder geval wel kunt proberen er een opening voor te vinden. Je kunt toch zeggen hoe jij er in staat en dat je merkt dat je nieuwsgierig wordt naar anderen?

Dit heeft toch invloed op jullie relatie?



Die seks zou voor mij niet eens meer uitmaken trouwens. Dit zou voor mij al een teken zijn dat er thuis iets niet in orde zit, als je dit moet zoeken bij iemand anders.

Die gesprekken, de intimiteit. Ik twijfel trouwens of het iets is waar jij nou zo'n behoefte aan hebt, of dat het iets is, wat dit contact je nu eenmaal geeft en zo fijn voelt. Als je er behoefte aan had, zou je het thuis toch veel meer bespreken en aankaarten?



Oh ja, zij is ook heeeeel gelukkig met haar man . Fijn, al die gelukkige huwelijken!!



En dat niet heel vreemdgaan NL hier schrijft, tja.. niet iedereen is zo'n schrijvend wezen, of heeft er behoefte aan het ergens openbaar op te schrijven. Kan me voorstellen dat veel mensen het binnen zichzelf houden en daar net zo worstelen.

Viva is geen afspiegeling van concrete cijfers, lijkt mij. Vreemdgaande mannen zijn hier ook in de minderheid, maar er schrijven sowieso heel weinig mannen hier op Viva. Guus lag in een deuk toen ik vertelde over dit forum en mijn schrijfsels. Nou weet hij dat ik een beetje gestoord ben, maar dit was toch wel weer een bewijs daarvan, vond hij . Is maar goed dat hij geen NL leest!

quote:forbiddenfruit schreef op 03 januari 2014 @ 22:04:

Kipkluifje, fijn dat je zo meedenkt. Ik denk niet dat ik via parenclubs wil gaan. Ik wil niet (nu niet) met mijn man samen met anderen sex. Ik ga voor spontaan, ook al is de kans klein dat ik dan iemand ontmoet. Ws zit er meer niet lekker in onze relatie begin ik steeds meer te beseffen. Toch wil ik het niet opgeven. Ik heb het helemaal niet slecht en als een minnaar het gat zou kunnen vullen...



Zou je je man ook een minnares gunnen? Of gaat dit eigenlijk in feite alleen maar om jouw genot en jouw behoeftes?

Want dat is natuurlijk het gevaar van bespreekbaar maken, dat hij dan ook de vrije hand krijgt en je hem los moet laten.



Dat is ook wat ik bedoelde met 'minnaar vervult een behoefte', JIJ hebt er nu eenmaal behoefte aan, altijd al gehad en nu geef je er aan toe, maar eigenlijk kun je er niks aan doen, want dit maakt je nu eigenlijk pas echt compleet en gelukkig. Maar wat nou als jouw man het stiekem ook wel eens door zijn hoofd laat gaan? Is het dan nog zo leuk om je zo compleet te voelen met iemand anders?

Ha! Ik doe er ook lekker vier op een rij.



Hier gebeurt natuurlijk soortgelijk iets. Guus schrok wakker, besefte eindelijk na 6 jaar dat er misschien thuis iets niet helemaaaaaal goed zat en stopte met seks met mij. In plaats van seks, gingen we nu dagenlang praten, over gevoelens, over emoties, over vanalles. Alles wat hij normaal in zijn eentje in de bergen oploste, deelde hij nu met mij.



En ondertussen, wilde hij dan ook nog al zijn energie steken in zijn relatie met zijn vrouw, want daar was hij natuurlijk supergelukkig. Tja. Klinkt en klonk leuk, maar in de praktijk is daar in al die drie maanden dat we nu verder zijn, niets van terecht gekomen. Hij heeft het nog geen uur geprobeerd, er zijn geen gesprekken geweest, hij is doorgegaan zoals hij altijd deed en hij is nog minder thuis dan ooit tevoren.



Ik zou liever hebben, net als Roos, dat mijn man een keer buiten de deur wipt, omdat hij zin heeft in een keertje andere seks dan de onze, dan dat hij emotioneel zijn ei niet meer bij mij kwijt kan of wil en daar uuuuren met iemand anders de tijd voor neemt.

@heeeidi

Ja ik denk ook dat ik niet "sterk" genoeg ben om zomaar seks te hebben met iemand. Zeker niet met iemand waar het ook goed mee klikt. Ik word er zo verliefd op volgens mij. En als ik iemand totaal niet boeiend vind, dan vind ik de seks ook niet boeiend. Dus kan het dus net zo goed niet doen.



We hadden dus als optie om gister wat te gaan drinken en hij stelde het nog voor. Maar wel op een aantal voorwaarden en als ik ergens kriegelig van word is het mensen die dingen willen op alleen de manier waarop zij het willen. Ex was zo wat betreft wanneer we elkaar zouden zien dus ik ben daar nu allergisch voor geworden. Collega wilde dus wat drinken maar vanaf een bepaalde tijd en dan ook niet te lang. Met sorry erbij en alleen als ik dat wilde.

Toen dacht ik gelijk ja daag. Daar beginnen we dus niet aan. Heb hem gezegd dat ik dan iets anders ging doen waar ik wat meer aan heb en wat langer duurt. Toen gaf hij later nog aan dat hij vroeg weg moest vanochtend dus dat het daarom niet zo lang kon. Nou sorry, ik verdien wel wat beter dan een afspraakje die overal tussendoor gepropt wordt.

Dus -1 voor hem. Begin het al wat minder interessant te vinden. Ik zie hem ook gelukkig nu 2 weken niet. Merk dat dat ook helpt. Smsen vind ik minder boeiend, ik heb echt contact nodig. Maar ben bang dat als ik hem weer in het echt zie weer die aantrekkingskracht merk en de zin om met hem iets te doen dan meer dan praten.

Niet sterk genoeg, klinkt alsof het knap is als je het wel kunt. Of zwak bent als je het niet kunt. Dat is natuurlijk onzin.



Het is iets dat bij je past, of niet. Ik heb daar nooit moeite mee gehad, had graag seks en weinig vaste relaties, dus dan wissel je wel eens en ik had regelmatig een ONS of een fling die een tijdje duurde, maar nooit serieus werd. Ook wel eens mijn hart gebroken.



Maar als het niet is wat bij jou past, is het misschien goed om je daar bewust van te zijn, voordat je ergens in stort dat je echt ongelukkig gaat maken.



En welkom in de minnaarswereld .. afspraakjes worden altijd ergens tussen gepropt, gaan vaak last minute of ook niet door, en je bent geen prioriteit. Alles wat belangrijker is, gaat voor jou. Dat is echt iets dat erbij hoort, want het kan ook niet anders. Thuis gaat voor, jij moet daar in gepast worden, en omdat hij bezet is, moet hij binnen bepaalde lijnen afspreken. Te laat thuis is lastig uitleggen misschien, hij moet er een smoes voor bedenken.



Het is juist goed dat je daar over nadenkt!

Heeeide dat stukje van jouw welkom in de minnaarswereld.

Hoe gaan minnaressen daar mee om? Hoe vind jij dat? Vind je dat helemaal niet erg? Ik bedoel, ik wil juist als prioriteit beschouwd worden, het gevoel belangrijk te zijn voor een ander, dat iemand graag met mij wil afspreken en daar tijd voor neemt. En van tevoren al een date plant en daar zin in heeft dus dat dat altijd door gaat.



Nu ik dit opschrijf weet ik zeker dat dat minnaarsgebeuren niets voor mij is

Sorry,dat ik hier maar af en toe binnen val.Maar het is soms zo moeilijk om er over tepraten,en net wat jullie zeggen,in je directe omgeving kan het bijna met niemand.



Precies wat je zegt Heidi,een hoop zijn o zo gelukkig in hun huwelijk maar ondertussen,mijn scharrel is ook zo gelukkig(wat ik al schreef)maar zegd wel ijskoud.Ik heb op mijn trouwdag geen eed afgelegd voor trouw.Alhoewel,de ene keer zie ik hem meer,als de andere keer,zou dat toch een soort schuldgevoel kunnen zijn.



Tja,Roderoosje,die aantrekkingskracht is juist de boosdoender.

Sorry,dat ik niet alles goed gelezen heb,maar ben jij ook alleen?

Fruitschaaltje, ja ik ben ook alleen. En heb dus bijna nooit zo'n heftige aantrekkingskracht met iemand wat het voor mij extra vervelend maakt om er niets mee te doen. Maar het is voor meerdere aspecten beter om het niet te doen dus.

Helemaal 'nieuw' hier. Al een tijdje lees ik jullie minaartopic soms mee. Omdat ik ook een minaar heb al best een hele tijd. Alleen zijn wij beiden alleenstaand en is onze relatie alleen online een sexrelatie.

We waren er nog niet aan toe om het naar een reallifesexrelatie te tillen zeg maar. Geen van beiden.

Bij ons zijn het ons gezin (kinderen in puberleeftijd) en werk en sociale relaties en druktes die ons 'gebonden' maken aan onze woonplaats en 'leven' zoals we dat tot nu toe als alleenstaand hadden. Deze onlinerelatie is dus ideaal voor ons in ons leven tot nu toe. Nu gaan we w.s. afspreken, we hebben allebei het idee dat we daar aan toe zijn. En de laatste jaren heb ik meerdere keren one-night-stands gehad en ook wel 'vriendjes voor de sex' en echt nooit de zenuwen hiervoor gehad. Maar voor deze date gieren de zenuwen me nu al door de keel. Terwijl we nog niet eens écht hebben afgesproken (tijd, plek, etc.). Wil gewoon even laten weten dat ik met jullie meeleef en meelees.

groeten minaa1

Tja,ik denk dat die aantrekkingskracht bij de meeste wel mee speeld.



Het is eigenlijk bij mij heel dubbel,heb een huwelijk van bijna 20jaar achter de rug,waarbij ex vreemd is gegaan.Ik heb hem daar nooit voor veroordeeld,omdat de relatie achterafgezien niet meer goed zat.

Hij komt hier gewoon nog over de vloer ook voor de kinderen,die inmiddels pubers zijn.



Ik wist en dacht dat scharrel niet getrouwd was,en tja,probeer dat nu maar eens los laten.Soms zien we elkaar maanden niet,neem ik mij voor ik loop hem voorbij,maar ja.Ik doe soms moeite om na al die jaren iemand teontmoeten,maar het hoofd blijft maar spoken.

Zoiets werkt redelijk goed denk ik,als je niets voor iemand voelt,maarja makkelijker gezegd dan gedaan.En het rare is ik zou er geen gewone relatie mee willen hebben,en hij verlaat ook nooit zijn thuis front,heeft overigens geen kinderen.Ik kan hem nog steeds niet doorgronden,dus sind eer gij begind Roderoosje.

Ik ben een vijftig plussers voel me vaak een tiener,helaas.