Zo afgrijselijk veel liefdesverdriet

Hai Mippie,



Dankjewel, nou ja, ik ga ga er ook niet van uit dat ze direct heftig in luv zijn maar er speelde al iets tijdens onze relatie dus ja, het ligt wel heel gevoelig. En het is gewoon hard om te zien, als je het gevoel hebt dat je al wat verder bent en het je niets meer doet en dan krijg je toch zo'n klap.

Maar het is waar, het is zijn "loss", ik heb alles gegeven wat ik had en meer en moet verder. Goh, ik zou het nu echt leuk vinden om een oogje op iemand anders te krijgen. Laat ik er maar snel eens op uit gaan

Iedereen een dikke knuffel



Eef

Hi meiden,



Vind het erg dat ik niet op anderen kan reageren....

Maar ik ben helemaal leeg...



Gisteren gaan werken maar na anderhalf uur ben ik naar huis gestuurd omdat het echt niet ging. Werk wat normaal gesproken routine is leek nu wel abacadabra voor me!



En ik zie zo ontzettend op tegen komend weekend!



Vanmiddag naar de huisarts...



Liefs,

Lieke

Succes bij de huisarts Lyc,laat je niet met een kluitje het riet in sturen hoor!



Ik hier vandaag laatste afspraak bij de psych (tenminste dat hoop ik)



Moet zeggen dat ik de weekenden ook nog steeds niet je van het vind, vooral de uren dat ik niet bezig ben maar er zit wel verbetering in

Hing ik 4 weken geleden nog vrijdag zaterdag en zondag jankend op de bank

Nu spreek ik al wel weer af om leuke dingen te gaan doen

En VINDT ze dan ook echt leuk



Afgelopen weekend was een combi van een beetje mistroostig zijn en dikke pret, dus komend weekend zal het wel weer iets beter gaan



enne Lyc, toen het bij mij net uit was heb ik me gewoon een week ziek gemeld hoor, wel eerlijk gezegd maar liefdesverdriet is ook echt ziek zijn

Gelukkig vonden mijn collegaatjes dat ook!

@Summer,



Het zal hier wel ergens staan maar hoe lang is het nu bij jou voorbij?

Had jij ook het gevoel van "gefaald hebben" nadat het opnieuw niet gelukt was de relatie te redden?



Waar ik heel bang voor ben is dat hij altijd een zwakke plek van me blijft. Dat het altijd een gevecht zal blijven me te verzetten tegen contact zoeken. Als dat zo is dan ga ik geheid een keer de mist in!

Sprak gisteren een vrouw die jaar in een soortgelijke relatie had gezeten en nu al weer 5 jaar met een andere man was. Ik schrok heel erg toen ze vertelde dat ze diep in haar hart nog steeds verliefd op hem was en naar hem verlangde.



Liefs!

@ Lyc, tijd zal het leren. Er zullen dingen gebeuren waardoor je misschien knopen sneller kan door hakken en sneller afstand kan nemen.



@Summer, volgens mij heb ik vandaag wat jij had vorige week. Zit al de hele ochtend te sms-en met leuke fries die ik afgelopen zaterdag heb ontmoet (rijd ook HD).... Dit is erg goed voor je ego...

Tis nu een dikke maand uit

Tuurlijk had ik zeker in het begin het gevoel gefaald te hebben

Maar weet je wat het is Lyc, wij zijn toen uit elkaar gegaan om een bepaalde reden

We zijn bij elkaar teruggekomen omdat we beide dachten veranderd te zijn.

Maar na een jaar bleek...



Ik ben nog steeds het meisje wat haar man graag ziet, spreekt hoort voelt enz enz en hij is nog steeds de man die ruimte nodig heeft

Meer ruimte dan waar ik me prettig bij voel

We hadden nog jaren door kunnen gaan, beide in ons eigen huis, beide met onze levens niet echt samen

Hij was daar gelukkig mee geweest, maar ik....ik zou mezelf niet 100% gelukkig hebben gevoeld, ik zou mezelf te kort doen



Ik was alleen nog niet zover om al definitief te stoppen

Nu was hij de sterkere partij en heeft er een punt achter gezet



Das het enige waar ik een beetje van "baal"

Dat ik het niet zelf gedaan heb.

Dat ik niet eerder voor mezelf heb gekozen

Ben weer veels te lang bezig geweest met het het komt allemaal wel goed idee, als ik hem maar de tijd geef, bla bla bla



Maar weet je, al heel snel na de break kwam bij mij het besef

Wij zijn gewoon niet meant to be

We hebben het geprobeerd, we hebben het NOG een keer geprobeerd, het werkt niet

Klote maar waar...



Hij blijft een zwakke plek Lyc zolang je dat zelf toelaat

Das de reden dat ik tegen ex heb gezegd ABSOLUUT GEEN contact te willen

Wil hemniet horen, zien,spreken,ruiken wat dan ook want dan ga ik misschien voor gaas (al ga ik daar met de dag meer van overtuigd raken dat ik dat niet meer doe)



Soms is liefde niet genoeg, en bij ons was dat heel duidelijk het geval.



Ik denk zolang je echt heel veel verdriet hebt ex een zwakke plek zal blijven.

Ik merk dat ex steeds minder inmijn gedachte zit (hij zit er nog wel hoor begrijp me niet verkeerd) en ik denk dat hij er pas uitgaat op het moment dat er een andere man dat plekje inneemt.



Een gevecht om contact te zoeken is eengevecht wat je jezelf aandoet meis

Het klinkt heel simpel en eigenlik is dat het ook

Je neemt een besluit geen contact meer te zoeken

Elke keer als je de gedachte op voelt piepen, ga je direct wat anders doen

Wassen, strijken, keukenkastjes soppen.

Niet te lang blijven nadenken erover, dan is het heel snel al geen gevecht meer hoor meis.



En gewoon heel goed bedenken dat jullie echt ECHT ECHT niet bij elkaar passen.

Was dat namelijk wel zo geweest dan waren jullie nu superhappy met elkaar geweest!



Je herstel ligt dus voor een heel groot gedeelte bij jezelf, je eigen insteek in het verhaal



Nogmaals succes vanmiddag, ik moet nu met een vaartje van 160km/uur naar de psych

(en heel hard hopen op een knappe motor agent hihihih)

@ Listet (dat wordt dus 170 over de snelweg)

Dat zij ik toch al....gewoon smssen is GOED voor je ego

Das ook het enige wat ik er vorige week mee wilde

(nananananana...zie je wel dat ik altijd gelijk heb whoehahahahahhahaha)

@summerdance, wanneer besloot jij hulp te gaan zoeken? en helpt het je?



@lyc, heel veel succes bij de huisarts.



@ allen, ik ben nu een week verder en ik mis hem nog steeds heel heel erg, ik huil wel steeds minder maar ik weet niet of dit een goed teken is of dat ik gewoon geen tranen meer heb.



Dit weekend komt mijn ex zijn spullen halen en ik zie er erg tegenop maar kijk er ook naar uit, zo dubbel. Aan de ene kant is hij dan echt uit mijn leven en aan de andere kant heb ik dan echt mijn eigen huis.



Het troost me wel dat we het allebei moeilijk hebben en dat hij er ook wel een beetje tegenopziet.



P.S vanavond komt bij mij iemand die aan healing doet, kent één van jullie dat? en hoe is dat? (heel lief mijn mama heeft haar betaald)

help, dip dip dip



Ik zit maar thuis en kom tot niets, moet de boel opruimen maar het lukt niet. Zit alleen maar te denken dat hij nooit meer thuis komt.



ik krijg er hoofdpijn van, bah.

@ Lobelia,



Waarom ga je niet lekker een ijsje eten ergens bij een goede ijszaak. Ga er op de fiets of lopend naar toe en ga lekker op het terras zitten en genieten van de zon. Ga naar buiten en zorg dat de zon zijn werk doet.



Binnen zitten heeft geen zin ga er op uit.



Onderneem dingen, ga sporten, ga zwemmen, ga lekker met een vriendin een terrasje pikken, maar ga iets doen. Binnen blijven heeft geen zin.



Mocht je een OVjaarkaart hebben. Pak de trein ga naar het strand en ga van de zonsondergang genieten. Maar doe iets. Echt jij moet de eerste stap zetten, de stap naar je eigen onafhankelijkheid. Het is kut, maar het is de enige methode...

heb mezelf bij elkaar gesraapt en ga boodschappen doen, de boel opruimen en eindelijk weer eens lekker koken voor mezelf.



Tot zover de plannen, over de uitvoering vanavond meer+ een update over de healing.

@ Lobelia, ik liep al bij deze psych omdat ik heel erg slecht mijn grenzen aangaf, ik ben een kei in het verleggen van mijn eigen grenzen

Een half jaar geleden dacht ik dat ik er was, zij dacht hetzelfde.

Ik was ten slotte gelukkig, had mijn lief weer terug, hadden samewoonplannen enz enz en dacht dat ik het allemaal wel aankon

6 maanden later blijkt toch weer dat ik weer over mijn eigen grenzen ben heen gegaan, dat ik toch weer TE veel rekening houdt met het "als het maar gezellig is gevoel" en dat ik het gevoel van de ander (lees ex) belangrijker vond dan mijn iegen gevoel.



Na onze break, nu een dikke maand geleden heb ik haar gelijk weer gebeld en weer elke week braaf geweest

Heb de handvaten weer in huis, de kunst is nu ze toe te passen



Stand van zaken nu, ik trots, psych trots en mag eind augustus eens komen vertellen hoe de zaken ervoor staan.



Ik heb er zeker heel veel aan gehad

en niet alleen om over het verdriet heen te komen

Met name ook om op een andere manier naar mezelf te kijken

Dingen in een ander perspectief te zien



Ik ben heel erg een of of meisje (of zwart, of wit) heb de afgelopen maand vooral de knop om weten te zetten naar en en

(en blij en dan weer verdrietig)

Euhmm....een beetje meer de grijstinten van het leven zien zeg maar.



Tel daarbij op, mijn vrienden, vriendinnen en een hoop positivitiet en voila...ik sta waar ik sta

Single en das soms lekker en soms niet



Dus ja voor mij was het een hele goeie stap om weer even terug te gaan!

@allen ik heb net heel veel werk geboekt en moet dus veel aan de slag, ben ook bezig met het grondig opruimen van mijn huis, en vind om de haverklap spullen van hem. Bij veel dingen gaat het we maar ik vond ook een kaartje waarin hij mij verteld dat hij heel veel van mij houdt en mij nooit meer laat gaan, yeah right.



Elk half uur gaat het wel weer en voel ik me ook weer kut, ik wil dat het ophoud.



Ik wordt echt moe van mezelf.

Hi meiden,



Vanmiddag bij de huisarts geweest. Heb een paar rustgevende pilletjes gehad (eenmalig) en een verwijzing voor de psycholoog.

Gebeld voor een afspraak maar kan pas over een maand terecht! Pfff... had ik aan de ene kant wel verwacht maar lijkt zo ver weg!



@Lobelia,

Ik hoop dat je deze dag toch een beetje okay doorgekomen bent! Vind het al heel knap van je dat je je huis bent gaan opruimen!



@ Summer,

Ik herken veel van mezelf in wat jij zegt. Ik heb het echter nooit gezien als "over mijn grenzen" gaan. Niet op het moment dat het gebeurde tenminste...

En eerlijk gezegd... zelfs nu voel ik het niet zo maar iedereen om me heen zegt het... en dat kan ik toch niet negeren??



Liefs!

Tja, ik heb dat ook Summer en Lyc. Altijd jezelf maar opgeven voor de ander. Altijd maar proberen om alles leuk en goed te doen en nog beter. Jezelf niet goed genoeg vinden. Terwijl hij dat niet had.



Vorig jaar liep ik een paar maanden bij de psycholoog, omdat het niet zo lekker ging en zij wilde dat hij een keer mee kwam, maar dat deed ie gewoon niet. Begreep niet wat ie daar moest. En nu denk ik: wat een eikel zeg! Ik was gelijk meegegaan. En hij had oo wat meer ruimte nodig terwijl ik het juist zo leuk vond met zn tweeen.



Wel raar om te lezen dat we allemaal precies hetzelfde voelen en zo. En dat de een er sneller overheen is dan de ander.



Ik voelde me net ook helemaal klote. Vanavond gebelt en we hebben discussie over geld. Waarschijnlijk zijn we er morgen wel over uit, maar je wilt geen ruzie en alles normaal oplossen, maar dat gaat gewoon niet!! En je gaat toch weer vragen waarom?? Waarom 4 mnd hoop geven, waarom zeggen dat je het weer wilt proberen, waarom na 3 dagen toch niet meer?! Maar een duidelijk antwoord krijg je niet.

En mijn gevoel zegt dat als we elkaar over een paar maanden zien en we heben geen relatie dan slaat de vonk weer over. Kweenie hoe dat komt, maar dat is heel sterk. Maar als ik het verhaal van Summer lees dan denk ik, nee, dat zou ook niet goed zijn. Wil hem een mailtje sturen en daar alles inzetten wat ik kwijt wil. Misschien lucht dat wel op. Niet dat ik dan wat van hem verwacht. Maar ik doe het nog maar even niet.



@ Lobelia: ik verwarde jou verhaal met dat van Mippie. Succes vanavond bij de healling. Ben heel erg benieuwd!! Hoop dat je je dag nog een beetje bent doorgekomen.



@Lyc: Wel balen dat je nog een maand moet wachten. Maar je moet maar zo denken, je hebt de stap genomen dus dat is al erg goed. En de 26ste spreken we met zn allen af dus kunnen we lekker kletsen, roseetje drinken en ff genieten.



@Eef: Echt kut dat je jezelf zo rot voelt zeg!! Je mag me altijd wat sturen op hyves hoor!! (Liefst een privebericht, haha). Hoop dat het gauw weer wat beter met je gaat.



@ Liset: Wat heerlijk dat je aan het smsen bent met die Fries. Is ie leuk?? Nou, vast wel anders zou je niet smsen, haha!!



@ Debbie: Wanneer is je nieuwe date??



Zo, nu heb ik hopelijk iedereen gehad.... Anders sorry!!!

@ allen

net de healing gehad en het was erg lekker, ben nu helemaal ontspannen en niet meer panisch. Ik kan het iedereen aanraden.



Ik was nu echt grondig aan het opruimen en zijn spullen aan het inpakken, het is raar en kut maar op dit moment heb ik er vrede mee (das nog van de healing en dat kan dagen duren, ik hoop het)



veel succes verder vandaag en vanavond.

@jemmie, thanx ga ik denk ik ook binnenkort even doen, enne.. wel privé hoor

Heb die foto's van haar bij daglicht nog eens bekeken en zo mooi is ze nou ook weer niet ohoo... toch een beetje bitter en jaloers?

Ach so be it, hoort er bij en gaat ook wel weer over. Net even moeilijk momentje want fragmentje uit Lost gezien (waren we allebei helemaal gek van) maar gaat nu wel weer. Hele leuke dag met mijn moeder doorgebracht en twee paar schoenen van haar gekregen, toch ernstig dat je door omstandigheden zo krap bij kas zit dat je moeder met een uitkering moet bijspringen (schaam schaam) en ook nog eens bij de belastingdienst te weten gekomen dat ze mijn aangifte niet hebben, had ik wel op zitten wachten maar ja, even slikken en opnieuw indienen.



@jemmie, klote dat je daar discussie over had, was bij ons in het begin ook steeds zo



@summer, je hebt gelijk, een psych kan echt helpen hé?



@Lobelia, ik heb ook vlak voor het uit ging zoiets gehad (ex vond het bullshit) maar voel me sindsdien en sinds ik meditatieve yoga doe ook veel beter





Fijne avond allemaal!



Knuf eef

@ Jemmie, wat ik vorig jaar toen het uitging heel veel heb gedaan is juist wel die brieven schrijven maar NIET versturen

Het grappige is dat als je na een aantal weken de eerste brief weer terug leest je bij jezelf al heel veel veranderingen ziet.

Je kijkt heel anders tegen de relatie aan

Tijd is en blijft de beste heelmeester.



Waar je wel mee moet stoppen (hoe moeilijk ook) is de waarom vraag.

Waarom?

Omdat je er toch nooit een antwoord op krijgt waar je wat mee kan

ALS je al een antwoord krijgt verzin je a la minute weer een andere waarom vraag en zo blijf je een beetje in het waarom cirkeltje hangen.

Voor jezelf dus NIET handig



@ Lyc, probeer die maand wachttijd te gebruiken om goed te bedenken WAT je wilt bereiken bij de psych.

Schrijf het op en verander.

Kijk liefdesverdriet kan zij/hij ook niet oplossen

Jij moet aangeven waar jij denkt dat je zelf moet/wil en kan veranderen DAAR kan ze je wel bij helpen

Is hartsikke eng hoor want je moet je eigen zwaktes gaan benoemen.

Maar als je weet wat je zwaktes zijn kan je er ook aan werken

(zei de huis tuin en keuken psych Sum)



@ Eefje, je doet het goed hoor, je mag jezelf best eens laten verwennen door mams (daar is het je mams voor hihi)

Moeilijke momentjes blijven, geeft niets er komt echt een dag zonder zo'n momentje, en ik kan je zeggen....dat worden er steeds meer!



@ Lobelia, fijn voor je dat je er zo van kon ontspannen, probeer dat vast te houden.



En ik...kleddernat en doodmoe van de sportschool terug maar zeer zeer voldaan!



Nu op de bank met lasagna en een glas ijskoude cola (hoe gezond is dat!)

Hey ladies,



ik heb reeds verschillende websites geraadpleegd en veel gelezen maar dit topic is het eerste waar ik zelf op reageer omdat ik me zo herken en hoop dat jullie me raad, hoop kunnen geven en hopelijk als ik kan ook er zijn voor diegenen die het nodig hebben. Heb de indruk dat ik het niet in enkele zinnen kan uitleggen dus sorry voor de lange tekst..



Mijn situatie...

11 jaar en 10 maand geleden ontmoette ik op m'n 16e m'n vriend F. Na een weekje flirten waren we een koppeltje dat steeds maar serieuzer werd. Allebei ons eerste liefje...tot nu elkaar gemaakt, zo op elkaar ingespeeld en zo blij met elkaar. Allebei ouderlijke problemen meegemaakt en toch bleven we er staan voor elkaar, gestudeerd, zoveel gedeeld....Vier jaar geleden afgestudeerd en gaan samenwonen, ons appartementje. Elk onze job en twee jaar later kochten we ons huisje. We hebben er een maand samen aan gewerkt en daarna werkte ik alleen verder, nooit interesse van zijn kant...Vond dit niet erg aangezien ikzelf veel heb geleerd thuis en hij niet...Kon ik mee leven! Hij is zo gedreven iets te maken op professioneel gebied dat hij zoooo hard begon te werken de voorbij twee jaar. Dus dacht ik, hij brengt geld binnen, ik werk ons huisje wel af. Doordat hij 's avond elke avond moest werken en ook overdag was er niet veel tijd voor ons, we zagen elkaar niet veel...



Een jaartje geleden ontmoette ik een ontzettend leuke jongen die sprekend op mijn vriend F lijkt inzake karakter, denken, doen enz. Kon het heel goed vinden met hem en voelde me enorm aangetrokken tot hem, verliefd, ja! Aangezien ik me toen soms wat op kant voelde geschoven dacht ik waarom ga ik verder in mijn relatie met F. Ik heb toen enorm goed nagedacht en heb toen de beslissing genomen die verliefdheid een plaats te geven en te gaan voor mijn vriend. De reden dat ik op een kopie van mijn vriend viel was voor mij duidelijk dat F wel mijn ideale man is en kleine kantjes neem je er wel bij en ooit zal hij minder werken en tijd voor me maken... Ik heb me toen ook wat veranderd in onze relatie, ik heb beginnen werken aan mijn mindere kantjes...wat niet makkelijk is en niet op 123 in orde is.



Nu twee maand geleden doet mijn vriend F ineens raar, afstandelijk, heel bizar. Hij begint te twijfelen aan zijn job, wat hij wil worden later, hij is zo goed in verschillende dingen dat hij zo erg met zichzelf in de knoop zit. Hij begint zich ook af te vragen of hij me ooit wel gelukkig kan maken en hij vindt ook dat de laatste twee jaar niet fantastisch zijn geweest tussen ons. Hij maakt een eind aan onze relatie! Was er helemaal kapot van, anders altijd zo sterk en nu ineens wenen, niets snappen, mezelf verwijten, wat is er fout gegaan.... Hij was nog steeds zichzelf niet (we wonen nog steeds samen, slapen in zelfde bed ...) 4 dagen na hij het uitmaakte belt iemand aan de deur...de man van een vrouw die mijn vriend traint. Blijkbaar hebben ze gevoelens voor elkaar (vrouw en mijn vriend). Dus nu wordt alles duidelijk voor mij, hij is verliefd op een 15 jaar oudere vrouw. Die enorm veel op me lijkt van karakter etc. Een enorme klap! Je vriend horen zeggen dat hij inderdaad die vrouw graag ziet, dat doet pijn! Na enkele dagen begint hij terug normaal te worden...begint terug logisch te denken en zegt me dat hij tijd nodig heeft. Ik biecht hem ook mijn ervaring van vorig jaar op zodat hij echt weet dat ik hem begrijp en ben ook bereid hem die tijd te geven. Hij vertrekt vrijdag op sportvakantie en wil daar goed nadenken maar is zo moeilijk voor mij, ik kan heel moeilijk wachten...Ben ook zo benieuwd naar zijn beslissing. Heb de indruk dat hij enkel mijn negatieve kanten ziet en haar goede omdat hij haar negatieve (nog) niet kent. Soms zegt hij dat hij weet dat een oudere vrouw met kinderen niets voor hem is maar toch vrees ik dat hij de verkeerde keuze zal maken en hij na enkele maanden of een jaar toch spijt zal hebben. Ik wil het zo graag nog een kans geven. Hij ziet nu ook voor het eerst in dat hij te veel heeft gewerkt...



De tijd doden is echt niet makkelijk, dagen lijken zooo lang waar ik vroeger nooit genoeg tijd had. Kan me soms zo down voelen en soms zo sterk...echt raar! Iedereen zegt me dat ik sterk ben en er wel uitkom. Ik heb inderdaad al enorm veel geleerd de laatste 2 weken over mezelf en weet dat ik er beter uitkom eenders wat de beslissing is maar als hij niet verder wil heb ik ook zo'n bang dat ik niemand meer tegen kom. Heb nooit interesse gehad in andere mannen buiten die ene (die dan nog in het buitenland woont). Zo'n bang om misschien nooit te trouwen, nooit geluk te kennen, nooit kinderen hebben een gelukkig leven kortom! Momenteel zie ik dat enkel met hem...Hij kan me gelukkig maken maar wil hij zich er wel 100% voor geven?

beste Venti,



Het is enorm moeilijk maar ik denk dat er niets anders opzit dan afwachten.



heel veel sterkte.

hai venti,



wat een klap in je gezicht zeg! wens je heel veel sterkte!



schrijf maar lekker neer hier, we houden elkaar hier op de been



wat ook wel een prettige site is (zit ik sinds dag 1 al op) is www.ldvd.nl, ken je die al?



Liefs Eef

@jemmie: goh het lijkt in de lucht te hangen, discussies over geld en verdeling van spullen. Ik had dit weekend voorstel gestuurd die volgens mij meer dan redelijk is en vandaag elkaar gesproken en hij reageerde toch weer zo raar, echt niet normaal! Dat zag hij blijkbaar ook wel in want later kreeg ik een mailtje waarin hij excuses aanboodt en zei dat hij het allemaal goed wilde regelen en zag dat ik dat ook echt wilde en dat voorstel toch echt redelijk was etc. Beetje over en weer gemaild, waarin ik toch ook weer de vragen stelde waarom en waarom hij er niets meer aan wil doen (terwijl hij in het begin nog wel allerlei opties openhield) en ga zo maar verder. Tuurlijk geen reactie gehad behalve heel kort telefoontje waarin hij nogmaals zei dat hij het normaal wilde regelen en het echt redelijk vond. Maar hij wilde natuurlijk niet ingaan op mijn vragen.....



Tja en juist nu ik me weer wat beter voelde en sterker (voorstel gemaakt, verhuisdozen gehaald (maar nog niets ingepakt) en een minder rotgevoel; nou kan je zeggen dat ik me nu weer helemaal klote voel (excuses voor taalgebruik!!).



Echt idioot wat een macht die mannen nog steeds over een aantal van ons hebben. Het enige positieve is dat ik me realiseer dat het toch echt af en toe een grote eikel kan zijn....



Eef: super dat je een leuke dag hebt gehad!



@iedereen: trusten voor straks

@Vlinder, volgens mij hing het zaterdag in de lucht want ik zit ook te sms-en met een leuke vent. En ja het werkt: geen contact is echt de beste methode



Veel plezier in Belgie