Seks
alle pijlers
Minnaar deel 24.
vrijdag 30 mei 2014 om 19:00
Al 23 delen schrijven we over onze minnaars en alle heftige gevoelens die meespelen of juist niet. Hier mogen we schoftig genieten, mijmeren, zeuren over wel of geen contact en aftellen tot de volgende date.
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Kanttekening van Rooss: Ze ziet graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Kanttekening van Rooss: Ze ziet graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
zaterdag 5 juli 2014 om 02:03
quote:Sense-1970 schreef op 05 juli 2014 @ 02:00:
Vermoeiend? Nee want het geeft ook veel energie om te krijgen wat je al zo lang mist.. Het is de energie die je opdoet, die maakt dat je er energie in kunt steken om het vol te houden..
Dat klinkt zo erg, energie om het vol te houden.
Zou je bij je partner blijven, als je geen "nummer 2" had?
(Sorry als het te persoonlijk is, zeg het dan maar)
Vermoeiend? Nee want het geeft ook veel energie om te krijgen wat je al zo lang mist.. Het is de energie die je opdoet, die maakt dat je er energie in kunt steken om het vol te houden..
Dat klinkt zo erg, energie om het vol te houden.
Zou je bij je partner blijven, als je geen "nummer 2" had?
(Sorry als het te persoonlijk is, zeg het dan maar)
zaterdag 5 juli 2014 om 02:09
Ik kan daar 2 antwoorden op geven.. Als ik 5 jaar geleden geen minnaar in mijn schoot geworpen had gekregen had ik nu niet meer bij mijn nr1 geweest... Echter kan ik voor nu niet bevestigen of ik mijn partner ga verlaten op het moment dat ik geen minnaar meer zou hebben..
Ik heb veel gekregen, van beide relaties.. Maar het is niet iets waar ik een tweede keer voor open zou staan.. Ik heb momenteel geen bruisend seksleven, ook niet met mijn nr2 door omstandigheden, maar de passie bestaat nog steeds tussen ons..
Ik heb veel gekregen, van beide relaties.. Maar het is niet iets waar ik een tweede keer voor open zou staan.. Ik heb momenteel geen bruisend seksleven, ook niet met mijn nr2 door omstandigheden, maar de passie bestaat nog steeds tussen ons..
veroordeel wat je ziet, maar wat jij ziet .... ben ik niet
zaterdag 5 juli 2014 om 02:12
Oja, 25..
Als je meer wil weten over het waarom kan ik je trouwens ook dit ttopic aanraden :Laag libido partner, hoe ga ik daarmee om?
Hier kun je lezen wat het ontbreken aan seks binnen een relatie kan betekenen.. Het wil niet zeggen dat mijn huidige oplossing de enige is, of de juiste.. Het is de oplossing waar ik samen met nr2 bewust voor heb gekozen, beide vanuit het zelfde standpunt, beide met het zelfde doel..
Als je meer wil weten over het waarom kan ik je trouwens ook dit ttopic aanraden :Laag libido partner, hoe ga ik daarmee om?
Hier kun je lezen wat het ontbreken aan seks binnen een relatie kan betekenen.. Het wil niet zeggen dat mijn huidige oplossing de enige is, of de juiste.. Het is de oplossing waar ik samen met nr2 bewust voor heb gekozen, beide vanuit het zelfde standpunt, beide met het zelfde doel..
veroordeel wat je ziet, maar wat jij ziet .... ben ik niet
zaterdag 5 juli 2014 om 02:13
quote:Sense-1970 schreef op 05 juli 2014 @ 02:09:
Ik kan daar 2 antwoorden op geven.. Als ik 5 jaar geleden geen minnaar in mijn schoot geworpen had gekregen had ik nu niet meer bij mijn nr1 geweest... Echter kan ik voor nu niet bevestigen of ik mijn partner ga verlaten op het moment dat ik geen minnaar meer zou hebben..
Ik heb veel gekregen, van beide relaties.. Maar het is niet iets waar ik een tweede keer voor open zou staan.. Ik heb momenteel geen bruisend seksleven, ook niet met mijn nr2 door omstandigheden, maar de passie bestaat nog steeds tussen ons..Als je toen wist wat je nu weet, zou je een relatie zijn aangegaan met jouw partner? Grof gezegd, is hij het "waard"? Heb 1 relatie en vind dit al zwaar genoeg. Snap ook dat, hoe ouder je wordt, de relatie veel meer diepte krijgt. Ben nog jong, daarom ook mijn domme vragen.
Ik kan daar 2 antwoorden op geven.. Als ik 5 jaar geleden geen minnaar in mijn schoot geworpen had gekregen had ik nu niet meer bij mijn nr1 geweest... Echter kan ik voor nu niet bevestigen of ik mijn partner ga verlaten op het moment dat ik geen minnaar meer zou hebben..
Ik heb veel gekregen, van beide relaties.. Maar het is niet iets waar ik een tweede keer voor open zou staan.. Ik heb momenteel geen bruisend seksleven, ook niet met mijn nr2 door omstandigheden, maar de passie bestaat nog steeds tussen ons..Als je toen wist wat je nu weet, zou je een relatie zijn aangegaan met jouw partner? Grof gezegd, is hij het "waard"? Heb 1 relatie en vind dit al zwaar genoeg. Snap ook dat, hoe ouder je wordt, de relatie veel meer diepte krijgt. Ben nog jong, daarom ook mijn domme vragen.
zaterdag 5 juli 2014 om 02:16
Het probleem bij mij is dat een laag libido niet mee speelt. Moet toegeven, ben zelf ook niet al te trouw geweest in het verleden. Ben bang om nu verantwoordelijkheden aan te gaan met partner. Wat als ik op mijn vader lijk? Heb de liefste vriend ter wereld, ben soms bang dat ik niet goed genoeg ben.
zaterdag 5 juli 2014 om 02:21
Er zijn een aantal redenen waarom ik toen niet wist wat ik nu weet..
Ik wist niet dat ik vanaf mijn 37 - 38e een libido zou hebben waar de honden geen brood van lusten, ik wist niet dat mijn partner autist is (ja hij is/was anders maar hoe het werkelijk zat werd jaren later pas duidelijk. En ik wist ook niet dat mijn partner ooit een knop omgezet heeft waarbij hij seksuele gevoelens uit geschakeld heeft en de knop in zee gegooid heeft...
Had ik maar... Tja zo zit het leven niet in elkaar.. Ik hou van hem, niet op een manier als van je broer /zus.. Dat is wat maakt dat ik een echte relatie met hem vol hou, waarom ik wil blijven.. Maar het neemt het gemis aan seks niet weg
Ik wist niet dat ik vanaf mijn 37 - 38e een libido zou hebben waar de honden geen brood van lusten, ik wist niet dat mijn partner autist is (ja hij is/was anders maar hoe het werkelijk zat werd jaren later pas duidelijk. En ik wist ook niet dat mijn partner ooit een knop omgezet heeft waarbij hij seksuele gevoelens uit geschakeld heeft en de knop in zee gegooid heeft...
Had ik maar... Tja zo zit het leven niet in elkaar.. Ik hou van hem, niet op een manier als van je broer /zus.. Dat is wat maakt dat ik een echte relatie met hem vol hou, waarom ik wil blijven.. Maar het neemt het gemis aan seks niet weg
veroordeel wat je ziet, maar wat jij ziet .... ben ik niet
zaterdag 5 juli 2014 om 08:29
@portinari: dat je wat jonger bent dan meeste hier wil niet zeggen dat je domme vragen hebt of dat je minder over relaties weet. Iederheeft zijn eigen ervaringen, heb respect voor jouw eigen leven en relatie.
Dat gezegd te hebben, lijkt het of je nu op het punt staat je relatie naar een volgend niveau te tillen, het zij door kopen van een huis, het zij door zwangerschap o.i.d. Dit omdat je aangeeft of je twijfelt die verantwoordelijk aan te gaan met deze partner? (of ik zit er volledig naast natuurlijk)
Speelt er een minnaar?
Dat gezegd te hebben, lijkt het of je nu op het punt staat je relatie naar een volgend niveau te tillen, het zij door kopen van een huis, het zij door zwangerschap o.i.d. Dit omdat je aangeeft of je twijfelt die verantwoordelijk aan te gaan met deze partner? (of ik zit er volledig naast natuurlijk)
Speelt er een minnaar?
Eenzaam is degene die voor niemand nummer één is.
zaterdag 5 juli 2014 om 12:50
Portinari, ik vind eigenlijk dat je best een mooi onderwerp aanstipt, namelijk, het effect van vreemdgaan op kinderen. Als één van mijn ouders was vreemdgegaan had ik me bv ontzettend onveilig gevoeld. Ik weet dat mijn ouders geëxperimenteerd hebben, ik voelde dat als kleintje feilloos aan en begon aan een kind-stalk actie waar menig psychopaat jaloers op kan zijn, waarmee ik bedoel dat ik mijn moeder geen seconde alleen liet.
Ik wist niks en tegelijk wist ik alles.
Ik ben heel benieuwd of alle vreemdgang(st)ers hier weten wat hun kinderen hiervan meekrijgen.
Ik wist niks en tegelijk wist ik alles.
Ik ben heel benieuwd of alle vreemdgang(st)ers hier weten wat hun kinderen hiervan meekrijgen.
zaterdag 5 juli 2014 om 13:06
Als ik dan ineens toch onderwerp van gesprek ben, kan ik net zo goed ff inloggen en even naar Look zwaaien . Iedere keer als ik je hier weer zie opduiken, denk ik 'Yess ze is er weer'. En je postings blijven raak en scherp. Fijn om je hier regelmatig te zien !
Sense, jammer dat je steeds bij je opmerkingen over elders vergeet te vermelden dat dat een unaniem besluit was van de hele groep waarvan een groot deel hier ook nog altijd schrijft. Maar ala, het is niet de eerste keer dat je eea door elkaar haalt .
Nav je opmerking over de meet , tsja wat zal ik zeggen..Ik heb andere geluiden gehoord destijds, maar oke. Wil je best een update geven hoor ! Ik heb een fijn en stabiel leven, duidelijkheid thuis met nr1 en een fijne relatie met nr2 voor ruim 2,5 jaar nu. Inmiddels is er opnieuw een meet geweest waarbij nr2 ook aanwezig was, fijne reacties daarop en op mezelf gekregen. Erg gelukkig en liefdevol waren wat woorden die voorbij kwamen. Maar het is ook fijn natuurlijk als je 2e Lief niet schroomt je gewoon in het openbaar even aan te raken en je regelmatig een liefdevolle blik toewerpt.
Ohh en elke ochtend kijk ik idd in de spiegel en geniet ik van wat ik zie. De blik in mijn ogen, de collar rond mijn nek. En ja, die 20 kilo minder die er zonder gek crashdieet er van af zijn gegaan, dat is elke ochtend ook zeker fijn om te zien.
Aan alle anderen, het blijft een fascinerend topic. Ik heb jaren terug meegeschreven en hoewel er nu veel andere spelers zijn blijven dezelfde onderwerpen steeds terugkeren. En ook de spiegels, ik denk dat die combinatie maakt dat dit topic al zo lang loopt. Geniet van je nr2, zoek je eigen weg daarin, elk verhaal en achtergrond is anders en wat de een doet zou een ander niet doen en andersom. Maar blijf ook je verstand gebruiken.
En voor een ieder die zich afvraagt hoe 'wij' zulke dingen allemaal kunnen/durven doen, realiseer je dat er vele kanten aan een verhaal zitten en als je oprecht daar naar wilt luisteren (hetgeen niet hetzelfde is als goedkeuren of er mee eens zijn) zul je ws de grijstinten ontdekken tussen het zwart en wit.
Go with the flow
, bye !
Sense, jammer dat je steeds bij je opmerkingen over elders vergeet te vermelden dat dat een unaniem besluit was van de hele groep waarvan een groot deel hier ook nog altijd schrijft. Maar ala, het is niet de eerste keer dat je eea door elkaar haalt .
Nav je opmerking over de meet , tsja wat zal ik zeggen..Ik heb andere geluiden gehoord destijds, maar oke. Wil je best een update geven hoor ! Ik heb een fijn en stabiel leven, duidelijkheid thuis met nr1 en een fijne relatie met nr2 voor ruim 2,5 jaar nu. Inmiddels is er opnieuw een meet geweest waarbij nr2 ook aanwezig was, fijne reacties daarop en op mezelf gekregen. Erg gelukkig en liefdevol waren wat woorden die voorbij kwamen. Maar het is ook fijn natuurlijk als je 2e Lief niet schroomt je gewoon in het openbaar even aan te raken en je regelmatig een liefdevolle blik toewerpt.
Ohh en elke ochtend kijk ik idd in de spiegel en geniet ik van wat ik zie. De blik in mijn ogen, de collar rond mijn nek. En ja, die 20 kilo minder die er zonder gek crashdieet er van af zijn gegaan, dat is elke ochtend ook zeker fijn om te zien.
Aan alle anderen, het blijft een fascinerend topic. Ik heb jaren terug meegeschreven en hoewel er nu veel andere spelers zijn blijven dezelfde onderwerpen steeds terugkeren. En ook de spiegels, ik denk dat die combinatie maakt dat dit topic al zo lang loopt. Geniet van je nr2, zoek je eigen weg daarin, elk verhaal en achtergrond is anders en wat de een doet zou een ander niet doen en andersom. Maar blijf ook je verstand gebruiken.
En voor een ieder die zich afvraagt hoe 'wij' zulke dingen allemaal kunnen/durven doen, realiseer je dat er vele kanten aan een verhaal zitten en als je oprecht daar naar wilt luisteren (hetgeen niet hetzelfde is als goedkeuren of er mee eens zijn) zul je ws de grijstinten ontdekken tussen het zwart en wit.
Go with the flow
, bye !
zaterdag 5 juli 2014 om 14:01
Wat betreft de vraag , effect op kinderen, is een goede. Als kind ben ik ook getuige geweest van een amoureus avontuur van mijn vader. Wat ik vn genant vond en me in een vreselijk dilemma bracht, wel of niet aan mijn moeder vertellen. Heb ik nooit gedaan ze was en is een vreselijk jaloers persoon. Ik voelde me niet de aangewezene om haar dit te vertellen. Keus en eigen verantwoording van mijn vader. Een een verliefdheid van mijn vader op een heel leuke vrouw. Dat snapte ik heel goed zij paste ook goed bij elkaar en nu ze beiden 80 zijn hebben ze nog steeds contact. Mede door mijn toedoen. Een ook mijn moeder is nog steeds jaloers.
In mijn eigen situatie denk ik dat als het ooit mocht uitkomen dat ik er een minnaar op na hou, vooral mijn oudste zoon dat vreselijk zou vinden. Best een gerede kans dat hij me uit zijn leven zou verbannen. Hij denkt heel zwart wit en is erg moralistisch. Ook wat ik zijn vader aandoe zou hij vreselijk vinden zeg maar. Mijn jongste is veel pragmatischer zou het niet netjes vinden maar ook niet onvergeefbaar. Hij is ook degene die wel zoiets vermoed, op intuitie . Ik probeer en ik denk dat dat aardig lukt de hele affaire uit hun zicht en leven te houden. Wat betreft mijn minnaar is het voor hem het ergste, als zijn kinderen dit zouden weten of uit zou komen.
In mijn eigen situatie denk ik dat als het ooit mocht uitkomen dat ik er een minnaar op na hou, vooral mijn oudste zoon dat vreselijk zou vinden. Best een gerede kans dat hij me uit zijn leven zou verbannen. Hij denkt heel zwart wit en is erg moralistisch. Ook wat ik zijn vader aandoe zou hij vreselijk vinden zeg maar. Mijn jongste is veel pragmatischer zou het niet netjes vinden maar ook niet onvergeefbaar. Hij is ook degene die wel zoiets vermoed, op intuitie . Ik probeer en ik denk dat dat aardig lukt de hele affaire uit hun zicht en leven te houden. Wat betreft mijn minnaar is het voor hem het ergste, als zijn kinderen dit zouden weten of uit zou komen.
zaterdag 5 juli 2014 om 15:02
Wat kinderen vooral kwetst is de pijn die ze zien en voelen bij de bedrogene ouder. Dit geldt vooral denk ik voor kinderen tot ze wat ouder zijn ( jaar of 20 ) In literatuur wordt er over geschreven en dat het vaak onrust, onstabiliteit en een nare sfeer geeft. Over onveilig voelen dat weet ik niet goed. Al kun je als kind wel voelen dat je hele situatie waarin je afhankelijk bent behoorlijk scheef kan hangen en ook kan overhellen.
zaterdag 5 juli 2014 om 15:07
Mijn kind(14) ziet een moeder die jong van geest is, ondernemend en bruisend. Een moeder die nog steeds af en toe thuis naakt rondloopt, niet bang is in zijn aanwezigheid haar man aan te halen, kussen, lachen, ruzzien en huilen. Eigenlijk zoals een huwelijk in werkelijkheid is. Geen steriele leven.
Hij lacht zich kapot aan mijn zwarte en vaak ook sexueel getinte humor, gaat met mij New kids of Poppoz kijken ed. Hij ziet me ook verdriettig als ik me van No1 rot voel. En ook als ik wegga. Hij weet dat ik altijd terug zou komen en er alles voor hem over heb. Dat hij mijn echte No1 is.
Eigenlijk ziet hij mij zoals ik ben. Met alle tekortkomingen.
Van No's 2,3,4,5.. weet hij niet. Maar hij weet wel dat ik me soms vanbinnen verscheurd voel.
Hij heeft een apart intiem contact met mij, maar ook met mijn man ontwikkeld, twee verhoudingen die niets met elkaar te maken hebben. Mocht het komen dat ons huwelijk toch kapot gaat, ik denk dat hij oud genoeg is om te begrijpen waarom zonder het ons kwalijk te nemen. En dat hij zich overheen zou kunnen zetten.
En, als laatste, ik blijf niet voor hem. Ik blijf omdat ik nog steeds van mijn man hou. Ongeacht alles. En ongeacht hoe knettergek hij mij soms maakt.
Hij lacht zich kapot aan mijn zwarte en vaak ook sexueel getinte humor, gaat met mij New kids of Poppoz kijken ed. Hij ziet me ook verdriettig als ik me van No1 rot voel. En ook als ik wegga. Hij weet dat ik altijd terug zou komen en er alles voor hem over heb. Dat hij mijn echte No1 is.
Eigenlijk ziet hij mij zoals ik ben. Met alle tekortkomingen.
Van No's 2,3,4,5.. weet hij niet. Maar hij weet wel dat ik me soms vanbinnen verscheurd voel.
Hij heeft een apart intiem contact met mij, maar ook met mijn man ontwikkeld, twee verhoudingen die niets met elkaar te maken hebben. Mocht het komen dat ons huwelijk toch kapot gaat, ik denk dat hij oud genoeg is om te begrijpen waarom zonder het ons kwalijk te nemen. En dat hij zich overheen zou kunnen zetten.
En, als laatste, ik blijf niet voor hem. Ik blijf omdat ik nog steeds van mijn man hou. Ongeacht alles. En ongeacht hoe knettergek hij mij soms maakt.
zaterdag 5 juli 2014 om 15:36
Rooss, mijn kinderen kennen mijn minnaars als 'een vriend'. Ik denk dat ze er nog te klein voor zijn om iets anders er achter te zoeken (of het interesseert ze vrij weinig). Mijn minnaars zijn ook nooit zodanig in mijn leven geweest dat ze er veel van meekregen, hoogstens eens een neutraal telefoongesprek. Maar de gevolgen van het uitkomen is inderdaad wel een leuk nadenkertje..
SD!!! Yep, still here. En hier, kan het niet laten
Maar wat goed om jou ook weer eens te lezen. Maar je maakt me potverdeurie wel meteen weer héél nieuwsgierig. Elke dag voor de spiegel met je collar, dat in combi met je nr.1? Fijn dat het goed met je gaat!
SD!!! Yep, still here. En hier, kan het niet laten
Maar wat goed om jou ook weer eens te lezen. Maar je maakt me potverdeurie wel meteen weer héél nieuwsgierig. Elke dag voor de spiegel met je collar, dat in combi met je nr.1? Fijn dat het goed met je gaat!
zaterdag 5 juli 2014 om 15:47
In de periode dat ik verliefd was hebben mijn oudere kinderen dat wel (intuïtief)aangevoeld, ik denk ook dat dit onveiligheid oproept. Ik heb op dat moment mijn geweten gesust dat het leven ook niet altijd leuk en makkelijk is, voor niemand. Als het vreemdgaan uit zou komen zouden mijn kinderen mij denk ik hard veroordelen omdat ze nog zwart/wit denken.
zaterdag 5 juli 2014 om 16:15
quote:louiloui schreef op 05 juli 2014 @ 15:02:
Wat kinderen vooral kwetst is de pijn die ze zien en voelen bij de bedrogene ouder.
Mijn ouders gingen niet vreemd, er was dus geen sprake van een bedrogen ouder. En toch voelde ik me enorm onveilig. Ik denk dat dit hele gebeuren op kinderen veel en veel meer impact heeft dan we maar kunnen bevroeden.
Edit, Look, niet elke collar is ook als zodanig te herkennen
Mijn kinderen hebben na mijn scheiding één van mijn minnaars leren kennen, ook als zodanig.
En ondanks dat we gescheiden waren voelde ik hun onveiligheid. Niet oké. Dat wil (doe) ik dus niet meer.
Wat kinderen vooral kwetst is de pijn die ze zien en voelen bij de bedrogene ouder.
Mijn ouders gingen niet vreemd, er was dus geen sprake van een bedrogen ouder. En toch voelde ik me enorm onveilig. Ik denk dat dit hele gebeuren op kinderen veel en veel meer impact heeft dan we maar kunnen bevroeden.
Edit, Look, niet elke collar is ook als zodanig te herkennen
Mijn kinderen hebben na mijn scheiding één van mijn minnaars leren kennen, ook als zodanig.
En ondanks dat we gescheiden waren voelde ik hun onveiligheid. Niet oké. Dat wil (doe) ik dus niet meer.
zaterdag 5 juli 2014 om 16:36
quote:Rooss4 schreef op 05 juli 2014 @ 16:15:
[...]
Edit, Look, niet elke collar is ook als zodanig te herkennen
Ah ja. Maar toch, ik zou dat geloof ik niet dagelijks onder de ogen van mijn nr1 kunnen dragen. Ik heb ernstig de behoefte dingen gescheiden te houden
Mijn kinderen hebben na mijn scheiding één van mijn minnaars leren kennen, ook als zodanig.
En ondanks dat we gescheiden waren voelde ik hun onveiligheid. Niet oké. Dat wil (doe) ik dus niet meer.
Ik denk ook dat het er erg van af hangt hoe je minnaar in jouw leven staat. Mijn kinderen kennen hem als de grapjas, niet als de heerlijke seksgod van mama, niet als kaper voor de kust en niet als concurrentie van papa.
Waar uitte die onveiligheid zich in?
[...]
Edit, Look, niet elke collar is ook als zodanig te herkennen
Ah ja. Maar toch, ik zou dat geloof ik niet dagelijks onder de ogen van mijn nr1 kunnen dragen. Ik heb ernstig de behoefte dingen gescheiden te houden
Mijn kinderen hebben na mijn scheiding één van mijn minnaars leren kennen, ook als zodanig.
En ondanks dat we gescheiden waren voelde ik hun onveiligheid. Niet oké. Dat wil (doe) ik dus niet meer.
Ik denk ook dat het er erg van af hangt hoe je minnaar in jouw leven staat. Mijn kinderen kennen hem als de grapjas, niet als de heerlijke seksgod van mama, niet als kaper voor de kust en niet als concurrentie van papa.
Waar uitte die onveiligheid zich in?
zaterdag 5 juli 2014 om 16:46
Een goede vriendin van me is gescheiden toen haar (eenmalig) vreemdgaan was uitgekomen. De bekende druppen die de emmer deed overlopen. Ze heeft het zichzelf altijd verweten alhoewel er natuurlijk veel meer meespeelde in de relatie met haar ex. De kinderen waren nog heel klein en er werd nog niet naar redenen gevraagd.
Toen haar dochter 25 was kwam het weer serieus ter sprake en heeft ze openlijk gesproken over de uiteindelijke, directe aanleiding tot de scheiding. Het was heel emotioneel maar ook heel verhelderend voor de dochter. Ze vond het lastig maar begreep het ook. Mijn vriendin heeft er al die 20 jaren mee rondgelopen., voelde zich heel erg schuldig. Het was geen gelukkig huwelijk maar zij heeft met haar vreemdgaan wel de scheiding in gang gezet. Het was een zware last om mee te torsen.
Toen haar dochter 25 was kwam het weer serieus ter sprake en heeft ze openlijk gesproken over de uiteindelijke, directe aanleiding tot de scheiding. Het was heel emotioneel maar ook heel verhelderend voor de dochter. Ze vond het lastig maar begreep het ook. Mijn vriendin heeft er al die 20 jaren mee rondgelopen., voelde zich heel erg schuldig. Het was geen gelukkig huwelijk maar zij heeft met haar vreemdgaan wel de scheiding in gang gezet. Het was een zware last om mee te torsen.
zaterdag 5 juli 2014 om 16:47
Ik denk dat voor meeste kinderen pas duidelijk wordt wat er tussen papa en mama speelden als ze zelf volwassen beginnen te worden. Ik kan , zeker nu ik zelf kinderen heb, pas echt begrijpen wat die loyaliteit is en wat voor effect het op mij heeft gehad. Het heeft er bijv. Bij mij voor gezorgd dat ik altijd voor mijn ouder koos, ook al was de situatie zó onveilig. Pas toen ik het huis uit was, waar ik vrij vroeg al behoefte aan had, kon in misstanden zien en gaan herkennen. Hoe slecht mijn ouders waren in het aangaan en onderhouden van relaties/huwelijken heeft zeker een stempel gedrukt op hoe ik tegen relaties aan keek. Het was de bron van de angst voor het trouwen die ik had. Pas na vele gesprekken met mijn vader over wat zijn keuzes en acties zijn geweest hebben voor mij de ruimte kunnen maken om het nu anders te gaan zien en er geen oordeel meer over te hebben. Want een oordeel, oh jongen, dat heb ik gehad.
Eenzaam is degene die voor niemand nummer één is.
