Seks
alle pijlers
Minnaar deel 24.
vrijdag 30 mei 2014 om 19:00
Al 23 delen schrijven we over onze minnaars en alle heftige gevoelens die meespelen of juist niet. Hier mogen we schoftig genieten, mijmeren, zeuren over wel of geen contact en aftellen tot de volgende date.
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Kanttekening van Rooss: Ze ziet graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Kanttekening van Rooss: Ze ziet graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
maandag 7 juli 2014 om 10:46
Zien kinderen niet vroeg genoeg (veel te vroeg eigenlijk) dat de wereld verre van ideaal is? Is dat voor kinderen-in-onbegrip niet zwaar genoeg? Is het aan ons -ouders- hun last te verzwaren? Tegen volwassenen ben ik eerlijk, kinderen bescherm ik. Zal even lekker worden als ik mijn ex-frustraties (en ja, die heb ik zo nu en dan écht wel) met hun bespreek, wat moeten zij met die nare info over hun geliefde vader?
En wat moeten zij met het seksloze huwelijk van hun ouders, de frustratie, de jacht naar een ander?
Ik mag hopen dat ik je verkeerd begrijp Loui, ik mag echt hopen dat jij al deze zgn "eerlijkheid" niet met je kinderen deelt. Van jouw bord op dat van hun vind ik op zijn zachtst gezegd nogal wreed.
En wat moeten zij met het seksloze huwelijk van hun ouders, de frustratie, de jacht naar een ander?
Ik mag hopen dat ik je verkeerd begrijp Loui, ik mag echt hopen dat jij al deze zgn "eerlijkheid" niet met je kinderen deelt. Van jouw bord op dat van hun vind ik op zijn zachtst gezegd nogal wreed.
maandag 7 juli 2014 om 10:57
Loui, ik vind minderjarige kinderen niet de aangewezen personen om mijn frustraties op welk gebied dan ook mee te delen.
Daar had en heb ik volwassen vrienden voor.
Inmiddels is de verstandhouding tussen mij en de kinderen anders dan toen ze klein waren.
Dat mag ook wel nu ze meerderjarig zijn en allebei ook het rollenspelletje van scharrelen-jagen doen met hun verkeringen.
Daar had en heb ik volwassen vrienden voor.
Inmiddels is de verstandhouding tussen mij en de kinderen anders dan toen ze klein waren.
Dat mag ook wel nu ze meerderjarig zijn en allebei ook het rollenspelletje van scharrelen-jagen doen met hun verkeringen.
volg je verstand, gebruik je gevoel
maandag 7 juli 2014 om 11:00
Zo, na een extra weekendje doorwerken weer in het land der levenden
Almost
Verder het onderwerp kinderen gaat ansich aan mij voorbij, geen kids en ook nr2 geen kids..
Toch door (helaas) eigen ervaringen in het verleden, sluit ik me geheel aan bij Roos en Anoek..
Je hoeft kinderen niet in een illusie /utopie op te voeden.. Maar hen beschermen en veiligheid bieden is een must..
Mijn moeder vond het ontzettend nodig om mij als vertrouwelinge te hebben (ze vond dat ze geen keus had omdat er niemand anders was) en met de levenservaring die kinderen missen kan dit soort informatie geheel verkeerd overkomen.. Het slaat een veilige bodem onder je voeten vandaan..
Almost
Verder het onderwerp kinderen gaat ansich aan mij voorbij, geen kids en ook nr2 geen kids..
Toch door (helaas) eigen ervaringen in het verleden, sluit ik me geheel aan bij Roos en Anoek..
Je hoeft kinderen niet in een illusie /utopie op te voeden.. Maar hen beschermen en veiligheid bieden is een must..
Mijn moeder vond het ontzettend nodig om mij als vertrouwelinge te hebben (ze vond dat ze geen keus had omdat er niemand anders was) en met de levenservaring die kinderen missen kan dit soort informatie geheel verkeerd overkomen.. Het slaat een veilige bodem onder je voeten vandaan..
veroordeel wat je ziet, maar wat jij ziet .... ben ik niet
maandag 7 juli 2014 om 11:17
Anouk, hoe lang moet jij zonder je nr2?
En zoals de meesten hier zou ik nooit mijn kind lastig vallen met volwassen zaken. Een van de redenen dat ik er zo mee zat vorige week dat ik jager graag wilde bellen is juist omdat zijn ex dat doet. Gisteren tijdens onze date nog over gehad dat hij toch hoopte dat zijn ex niet te veel op zijn kinderen in praatte over zijn 3 weken vakantie met hun. En dat dan in negatieve zin. Ook zei is iemand die het niet los van elkaar kan zien.
Ik vind dat je, of nu in een relatie zit of gescheiden bent, een kind van 1,5 hebt of een van 16 nooit je kinderen lastig mag vallen met dat soort zaken. Hoe veel problemen jij als volwassene ook hebt met je partner/ex. Diegene is en blijft wel de vader/moeder van je kinderen.
En zoals de meesten hier zou ik nooit mijn kind lastig vallen met volwassen zaken. Een van de redenen dat ik er zo mee zat vorige week dat ik jager graag wilde bellen is juist omdat zijn ex dat doet. Gisteren tijdens onze date nog over gehad dat hij toch hoopte dat zijn ex niet te veel op zijn kinderen in praatte over zijn 3 weken vakantie met hun. En dat dan in negatieve zin. Ook zei is iemand die het niet los van elkaar kan zien.
Ik vind dat je, of nu in een relatie zit of gescheiden bent, een kind van 1,5 hebt of een van 16 nooit je kinderen lastig mag vallen met dat soort zaken. Hoe veel problemen jij als volwassene ook hebt met je partner/ex. Diegene is en blijft wel de vader/moeder van je kinderen.
maandag 7 juli 2014 om 11:39
Ja Jane, maar weet je.. je hebt uitgesproken en onuitgesproken zaken. Bij uitgesproken zaken weet kind wat er speelt en waar hij aan toe is (oke, mama vindt papa een lul dus) bij onuitgesproken zaken die wél voelbaar zijn is er weer iets anders aan de hand. Er is onrust, er gebeurt van alles en ik (kind) weet van niks. Het voelt onveilig maar kind legt de vinger er niet op. Zoals ik al eerder schreef, als je in constant contact bent met je verboden minnaar, als je met 1,5 been en je hoofd bij je nr 2 zit, dan krijgt je kind daar iets van mee, dat kan gewoon niet anders. Alleen heeft je kind geen idee waar het over gaat.
Ik ben geen voorstander van 100% open kaart naar de kinderen maar ik heb ook moeite met dat andere. En ja, ik weet dat dat deels mijn eigen kinderpijn is. Je kunt kinderen niet helemaal behoeden voor pijn en onveilige gevoelens en ik weet ook niet hoe je hier dan wel mee om zou moeten gaan.
Maar het begint bij een stuk bewustwording denk ik.
Ik heb redelijk recent pas afgerekend met de "laatste" angst uit dit deel van mijn leven. De combinatie van mijn traumatische kindergebeurtenis en de onveiligheid daarna die mijn ouders tentoonspreidden. En ik ben 44!
Ik ben geen voorstander van 100% open kaart naar de kinderen maar ik heb ook moeite met dat andere. En ja, ik weet dat dat deels mijn eigen kinderpijn is. Je kunt kinderen niet helemaal behoeden voor pijn en onveilige gevoelens en ik weet ook niet hoe je hier dan wel mee om zou moeten gaan.
Maar het begint bij een stuk bewustwording denk ik.
Ik heb redelijk recent pas afgerekend met de "laatste" angst uit dit deel van mijn leven. De combinatie van mijn traumatische kindergebeurtenis en de onveiligheid daarna die mijn ouders tentoonspreidden. En ik ben 44!
maandag 7 juli 2014 om 11:55
Ha leuk, ik doe ook mee met het afkick-groepje (voor zover nodig). Nog een paar dagen en dan 5 weken geen minnaar, toyboy, vivaforum of andere afleiding, maar 5 weken in de bushbush met mijn gezin. Zin in!
Als moeder ben je geen mens van staal, dus emoties hebben mag best. En die kan je tot op zekere hoogte ook best met je kinderen delen. Maar zodra je dingen over je relatie met kinderen die daar mentaal gezien nog totaal niet aan toe zijn, gaat bespreken dan ben je volgens mij niet helemaal goed bezig. Want inderdaad, je bent als ouder de fundatie van het leven van je kind. En dat je een minnaar hebt en daar veel aan moet denken, dat wil niet zeggen dat je dat met je kinderen hoeft te delen, maar 'druk in je hoofd/veel aan je hoofd hebben oid' is voor een kind ook al voldoende uitleg voor de onrust die ze misschien ervaren. Er hoeven geen details gedeeld te worden, maar onrust of lastige vragen weg lachen lijkt me ook weer geen goed idee.
Rooss, fijn dat je afgerekend hebt met je angst!
Ik heb trouwens echt het idee dat mijn kinderen niks mee krijgen van mijn escapades. Nu was ik me sowieso al heel erg bewust van hoe ik met dit soort dingen omga, omdat ik ook in mijn nr1 relatie niet te veel wil beïnvloeden. En door mijn gedoseerd genot denk ik ook dat ik er in het dagelijks leven anders mee om ga als bijv Jane. Maar mijn kinderen flierefluiten er rustig om heen hoor. En ze hebben genoeg meegemaakt om te zien of ze ergens mee tobben.
Almost Ook al weet je dat het ooit eens stopt, toch doet het pijn he?
Als moeder ben je geen mens van staal, dus emoties hebben mag best. En die kan je tot op zekere hoogte ook best met je kinderen delen. Maar zodra je dingen over je relatie met kinderen die daar mentaal gezien nog totaal niet aan toe zijn, gaat bespreken dan ben je volgens mij niet helemaal goed bezig. Want inderdaad, je bent als ouder de fundatie van het leven van je kind. En dat je een minnaar hebt en daar veel aan moet denken, dat wil niet zeggen dat je dat met je kinderen hoeft te delen, maar 'druk in je hoofd/veel aan je hoofd hebben oid' is voor een kind ook al voldoende uitleg voor de onrust die ze misschien ervaren. Er hoeven geen details gedeeld te worden, maar onrust of lastige vragen weg lachen lijkt me ook weer geen goed idee.
Rooss, fijn dat je afgerekend hebt met je angst!
Ik heb trouwens echt het idee dat mijn kinderen niks mee krijgen van mijn escapades. Nu was ik me sowieso al heel erg bewust van hoe ik met dit soort dingen omga, omdat ik ook in mijn nr1 relatie niet te veel wil beïnvloeden. En door mijn gedoseerd genot denk ik ook dat ik er in het dagelijks leven anders mee om ga als bijv Jane. Maar mijn kinderen flierefluiten er rustig om heen hoor. En ze hebben genoeg meegemaakt om te zien of ze ergens mee tobben.
Almost Ook al weet je dat het ooit eens stopt, toch doet het pijn he?
maandag 7 juli 2014 om 12:00
5 Weken???? Vieze bofbibs.
Look, dat is exact wat ik bedoel, bewustwording en niet bang zijn naar jezelf en je eigen gedrag te kijken en te zien wat dit met je omgeving doet.
Ik kon het trouwens ook prima wegwuiven hoor, ik had mezelf ook allerlei gedachtenmechanismen aangenomen om het te verantwoorden, pure kul natuurlijk. Maar het viel niet op in de pre-scheidingstijd. Er was zoveel aan de hand.
Jep, die laatste angst.
Ik durf eindelijk naar de tandarts, wat een opluchting!
Look, dat is exact wat ik bedoel, bewustwording en niet bang zijn naar jezelf en je eigen gedrag te kijken en te zien wat dit met je omgeving doet.
Ik kon het trouwens ook prima wegwuiven hoor, ik had mezelf ook allerlei gedachtenmechanismen aangenomen om het te verantwoorden, pure kul natuurlijk. Maar het viel niet op in de pre-scheidingstijd. Er was zoveel aan de hand.
Jep, die laatste angst.
Ik durf eindelijk naar de tandarts, wat een opluchting!
maandag 7 juli 2014 om 12:08
Ja, vieze vuile bofbibs ben ik. 5 weken en een beetje. Schaamteloos beestjes kijken, natuur bewonderen, lieve vrienden die ik al véél te lang niet meer gezien heb knuffelen, met een jeep de natuur in, daarna bijkomen in een poepsjiek resort. Vieze bofbibs, dat ben ik.
Wat goed van je!! Zonder angst is het leven veel lichter!
Wat goed van je!! Zonder angst is het leven veel lichter!
maandag 7 juli 2014 om 12:10
Ik denk dat er voor beide wel wat te zeggen valt roos. Ieder heeft zijn/haar manier er mee om te gaan. Maar waarom je kinderen vertellen dat papa een lul is? Tjah, jij vind dat misschien, maar maakt hem dat ook gelijk een slechte vader? Dat is wat ik meer bedoel met het los van elkaar kunnen zien. En, ik heb natuurlijk ook nog maar een mini mensje hier dat zeer zeker af en toe heus wel iets van mijn stemmingen mee krijgt.
Look, ik denk idd dat jij het misschien wat beter kunt scheiden. Ik merk nu ook dat ik eigenlijk nog met een been in jager zijn huis sta. Ik moet zeggen, het gaat steeds beter hoor, maar inderdaad, als ik op dag 3 echt aan het landen ben dan wil ik ook nog wel eens sjaggie zijn en natuurlijk krijgt op zijn tijd onze kleine dat ook mee. Ook al is het wel het laatste wat ik wil. Maar ook als ik gewoon zo eens een klote dag heb dan gebeurt dat. En een gewoon zo een klote dag heb ik ook echt wel eens.
Roos, weer naar de tandarts? Gaaf! Hoe heb je dat gedaan?
Look, ik denk idd dat jij het misschien wat beter kunt scheiden. Ik merk nu ook dat ik eigenlijk nog met een been in jager zijn huis sta. Ik moet zeggen, het gaat steeds beter hoor, maar inderdaad, als ik op dag 3 echt aan het landen ben dan wil ik ook nog wel eens sjaggie zijn en natuurlijk krijgt op zijn tijd onze kleine dat ook mee. Ook al is het wel het laatste wat ik wil. Maar ook als ik gewoon zo eens een klote dag heb dan gebeurt dat. En een gewoon zo een klote dag heb ik ook echt wel eens.
Roos, weer naar de tandarts? Gaaf! Hoe heb je dat gedaan?
maandag 7 juli 2014 om 12:21
Neeeeeeeeeeeee natuurlijk mag je de kinderen niet vertellen dat papa een lul is, ben je helemaal?
Ik probeerde alleen het verschil uit te leggen tussen woordelijk iets duidelijk maken en niet woordelijk iets duidelijk maken. Of eigenlijk probeerde ik de overeenkomst duidelijk te maken.
Nonverbale communicatie kan ook schadelijk zijn, dat bedoelde ik eigenlijk.
Tandarts? Langzaam maar zeker vond ik dat het moest en ik wilde mijn angsten ook niet op mijn kinderen overbrengen. Het laatste zetje was een gedwongen zetje, ontstoken verstandskies. Toen die getrokken was zag ik in dat het hele tandartsgebeuren eigenlijk appeltje eitje is, niks om bang voor te zijn.
Look, wauwwauwwauw!! Geniet er schoftig van!
Ik probeerde alleen het verschil uit te leggen tussen woordelijk iets duidelijk maken en niet woordelijk iets duidelijk maken. Of eigenlijk probeerde ik de overeenkomst duidelijk te maken.
Nonverbale communicatie kan ook schadelijk zijn, dat bedoelde ik eigenlijk.
Tandarts? Langzaam maar zeker vond ik dat het moest en ik wilde mijn angsten ook niet op mijn kinderen overbrengen. Het laatste zetje was een gedwongen zetje, ontstoken verstandskies. Toen die getrokken was zag ik in dat het hele tandartsgebeuren eigenlijk appeltje eitje is, niks om bang voor te zijn.
Look, wauwwauwwauw!! Geniet er schoftig van!
maandag 7 juli 2014 om 12:49
Nee natuurlijk doe je niet negatief over de vader, en ook ga je jonge kinderen niet belasten met alle ins en outs. Maar wat sommige al schrijven kinderen en pubers voelen van alles maar kunnen er de vinger niet op leggen. Niet direct een reden om open kaart te spelen of dat met ze te bespreken. Meer dat er ook andere vormen van liefde en samen zijn kunnen zijn. Het zal wel uitmaken dat mijn kinderen nu volwassen zijn en ik er anders tegen aan ben gaan kijken. Maar net zo goed dat als zij niet al hun escapades met mij willen delen maar me er wel over informeren. Dit geeft soms hele leuke discussies en standpunten. Over hun vrouw/ vriendin beeld hoe een relatie eruitziet etc etc.
maandag 7 juli 2014 om 13:21
quote:louiloui schreef op 07 juli 2014 @ 12:49:net zo goed dat als zij niet al hun escapades met mij willen delen maar me er wel over informeren. Dit geeft soms hele leuke discussies en standpunten. Over hun vrouw/ vriendin beeld hoe een relatie eruitziet etc etc.Herkenbaar.
Hier in huis met de kinderen ook een doorlopend gesprek over lust en liefde,
losse en vaste verkeringen, relatievormen van poly lattend tot mono samenwonend
en alles wat er tussen zit en bij komt kijken.
Ik hoef geen details te weten, zij net zo min van mij, de grote lijnen zijn al boeiend genoeg.
Ergens voel ik mij vereerd dat zij hun avonturen met mij willen delen
en op knelpunten mijn raad vragen.
Hier in huis met de kinderen ook een doorlopend gesprek over lust en liefde,
losse en vaste verkeringen, relatievormen van poly lattend tot mono samenwonend
en alles wat er tussen zit en bij komt kijken.
Ik hoef geen details te weten, zij net zo min van mij, de grote lijnen zijn al boeiend genoeg.
Ergens voel ik mij vereerd dat zij hun avonturen met mij willen delen
en op knelpunten mijn raad vragen.
volg je verstand, gebruik je gevoel
maandag 7 juli 2014 om 13:32
@almost, heel veel sterkte!
Hier een tijdje niet geschreven, wel gelezen maar vaak liep ik achter de feiten aan omdat de berichten zo snel gingen
Ik denk dat kinderen altijd wel aanvoelen hoe de sfeer in huis is, al zal het ene kind hier gevoeliger voor zijn dan de ander. En bespreken van dingen is altijd goed maar wel passende bij de leeftijd en zonder te parentificeren!! Maar goed, dat is mijn mening.
Hier met mijn neus keihard op de feiten gedrukt, een van de afspraken in onze open relatie is "geen relatie beginnen". Het is iets wat ik absoluut niet wilde en naar wat ik weet ook nooit is gebeurd. Maar nu? Nu ben ik head over heels verliefd geworden. Tussen betreffende man en mij is niets gebeurd, en gaat dus ook niets gebeuren. Hoewel het besef zwaar is, en ik dat wat we niet hebben vreselijk mis. Klinkt raar maar zo is het wel, iets missen wat er niet is of is geweest.
Hier een tijdje niet geschreven, wel gelezen maar vaak liep ik achter de feiten aan omdat de berichten zo snel gingen
Ik denk dat kinderen altijd wel aanvoelen hoe de sfeer in huis is, al zal het ene kind hier gevoeliger voor zijn dan de ander. En bespreken van dingen is altijd goed maar wel passende bij de leeftijd en zonder te parentificeren!! Maar goed, dat is mijn mening.
Hier met mijn neus keihard op de feiten gedrukt, een van de afspraken in onze open relatie is "geen relatie beginnen". Het is iets wat ik absoluut niet wilde en naar wat ik weet ook nooit is gebeurd. Maar nu? Nu ben ik head over heels verliefd geworden. Tussen betreffende man en mij is niets gebeurd, en gaat dus ook niets gebeuren. Hoewel het besef zwaar is, en ik dat wat we niet hebben vreselijk mis. Klinkt raar maar zo is het wel, iets missen wat er niet is of is geweest.
maandag 7 juli 2014 om 14:12
Natuurlijk kun je iets missen dat er nooit is geweest, heb je bv nooit een boek gelezen over een plek waar je heimwee naar krijgt zonder dat die plek bestaat?
Ik denk dat openheid van kinderen naar ouders voor kinderen makkelijker en vroeger te verhappen is dan andersom. Ik wilde best openhartig zijn naar mijn moeder maar als zij openhartig was naar mij vond ik dat lastig. Nu kan ik daar veel beter mee om. Ouders en seks, brrlll het zou verboden moeten worden!
Ik denk dat openheid van kinderen naar ouders voor kinderen makkelijker en vroeger te verhappen is dan andersom. Ik wilde best openhartig zijn naar mijn moeder maar als zij openhartig was naar mij vond ik dat lastig. Nu kan ik daar veel beter mee om. Ouders en seks, brrlll het zou verboden moeten worden!
maandag 7 juli 2014 om 14:34
maandag 7 juli 2014 om 14:45
Almost, sterkte
Solair: ik herken dat heel goed, ben ook verliefd geweest zonder dat er iets is gebeurd omdat dat de verstandigste keuze was, maar denk vaak eraan 'wat als...' Aan de andere kant, je maakt het vaak veel mooier dan het daadwerkelijk waarschijnlijk is
@Zelf: ben zo afgeknapt op minnaar. Aan de ene kant wilde ik een minnaar die niet verliefd op me zou worden (heb al genoeg aanbieders ), geen gehijg achter me aan, geen blabla en die niet te persoonlijk zou worden. Hij als rokkenjager leek mij de juiste persoon. En nu baal ik dat ie niet gewoon een beetje belangstelling in mij als persoon heeft. Beetje respect toont. Me niet inwisselbaar laat voelen zijn. Rare wezens, vrouwen hahaha.
Zoals ik al eerder zei, iemand voor de neuq is goed maar dan niet te vaak blijkbaar, om dit soort situaties te ontwijken, dat ik zelf aandacht wil (want je krijgt het niet, dus wil je het... vermoeiend ). En iemand die ik écht leuk vind wil ik best vaker zien. Maar dat is niet handig, iemand die écht leuk is, want dat is dan weer een bedreiging voor m'n relatie. Dat zou m'n man ook niet goed vinden. Lastig hoor.... Hm, of het moet dus iets ertussenin zijn: wél leuk en superlekker maar dan niet te vaak. Ok, ik ben eruit: gewoon niet te vaak, dan blijft het leuk
Edit: man gedoogt...
Solair: ik herken dat heel goed, ben ook verliefd geweest zonder dat er iets is gebeurd omdat dat de verstandigste keuze was, maar denk vaak eraan 'wat als...' Aan de andere kant, je maakt het vaak veel mooier dan het daadwerkelijk waarschijnlijk is
@Zelf: ben zo afgeknapt op minnaar. Aan de ene kant wilde ik een minnaar die niet verliefd op me zou worden (heb al genoeg aanbieders ), geen gehijg achter me aan, geen blabla en die niet te persoonlijk zou worden. Hij als rokkenjager leek mij de juiste persoon. En nu baal ik dat ie niet gewoon een beetje belangstelling in mij als persoon heeft. Beetje respect toont. Me niet inwisselbaar laat voelen zijn. Rare wezens, vrouwen hahaha.
Zoals ik al eerder zei, iemand voor de neuq is goed maar dan niet te vaak blijkbaar, om dit soort situaties te ontwijken, dat ik zelf aandacht wil (want je krijgt het niet, dus wil je het... vermoeiend ). En iemand die ik écht leuk vind wil ik best vaker zien. Maar dat is niet handig, iemand die écht leuk is, want dat is dan weer een bedreiging voor m'n relatie. Dat zou m'n man ook niet goed vinden. Lastig hoor.... Hm, of het moet dus iets ertussenin zijn: wél leuk en superlekker maar dan niet te vaak. Ok, ik ben eruit: gewoon niet te vaak, dan blijft het leuk
Edit: man gedoogt...
