Kinderen
alle pijlers
Kind misbruikt, hoe nu verder?
zondag 7 december 2014 om 15:45
Zoals de titel al aangeeft is ons kind misbruikt. Het is nu een aantal weken geleden dat kind het vertelde en we hebben denk ik de juiste stappen ondernomen, huisarts, politie, hulpverlening. Er is aangifte gedaan, het onderzoek loopt. We hebben aan de hand van tips die we van politie en huisarts kregen afspraken gemaakt met school hoe we de komende tijd kind willen benaderen en kind krijgt de ruimte om daarin aan te geven wat het wil/nodig heeft, wij volgen.
Allemaal mooi en rationeel, ik kan heel goed dingen regelen, maar nu weet ik het eigenlijk niet meer. Kind deed het al vanaf de kleuterperiode niet goed op school en al vanaf die tijd zeggen zowel wij als de verschillende juffen (en de IB-er) dat het er wel inzit, maar dat er iets is dat kind tegenhoudt. Nu zijn we er dus achter wat en af en toe zien we de opluchting, er lukken dingen die we al een poos niet hebben gezien. Tegelijk is er enorm verdriet, slecht slapen, nachtmerries, drift- en huilbuien. Kind ziet er slecht uit, witjes met donkere kringen onder de ogen en de buien zijn soms vreselijk om aan te zien/horen. Er heest een enorm schuldgevoel bij kind, heeft enorme loyaliteit naar de dader toe en geloofd de dreigementen van de dader dat er niemand meer van kind kan houden als kind het geheim verklapt. Het is een dagelijkse strijd om kind te verzekeren dat we het juist heel goed vinden dat het geheim uitgekomen is en dat kind geen verantwoordelijkheid draagt. Ik weet niet zo goed hoe we nu verder moeten, waar we wel en niet goed aan doen en hoe we de periode totdat kind echt hulp gaat krijgen door moeten komen.
Daarnaast is er ook mijn eigen gevoel. Ik voel me ook schuldig, had moeten zien wat er speelde en heb het constante gevoel tekort te schieten.
Ik ben eigenlijk op zoek naar wat herkenning, hoe ga je om met je misbruikte kind en met je eigen gevoelens daarin en waar doe je wel en niet goed aan. We hebben nu afspraken gemaakt met school, kind heeft twee hele fijne juffen die heel begripvol hebben gereageerd en meer dan bereid zijn op een lijn te gaan zitten, maar wat vertel je wanneer, wat moeten zij wel en niet weten om kind overdag goed te kunnen begeleiden en hoe ga je om met de schaamte van het kind, omdat het geconfronteerd wordt met volwassenen die weten wat het kind overkomen is?
Allemaal mooi en rationeel, ik kan heel goed dingen regelen, maar nu weet ik het eigenlijk niet meer. Kind deed het al vanaf de kleuterperiode niet goed op school en al vanaf die tijd zeggen zowel wij als de verschillende juffen (en de IB-er) dat het er wel inzit, maar dat er iets is dat kind tegenhoudt. Nu zijn we er dus achter wat en af en toe zien we de opluchting, er lukken dingen die we al een poos niet hebben gezien. Tegelijk is er enorm verdriet, slecht slapen, nachtmerries, drift- en huilbuien. Kind ziet er slecht uit, witjes met donkere kringen onder de ogen en de buien zijn soms vreselijk om aan te zien/horen. Er heest een enorm schuldgevoel bij kind, heeft enorme loyaliteit naar de dader toe en geloofd de dreigementen van de dader dat er niemand meer van kind kan houden als kind het geheim verklapt. Het is een dagelijkse strijd om kind te verzekeren dat we het juist heel goed vinden dat het geheim uitgekomen is en dat kind geen verantwoordelijkheid draagt. Ik weet niet zo goed hoe we nu verder moeten, waar we wel en niet goed aan doen en hoe we de periode totdat kind echt hulp gaat krijgen door moeten komen.
Daarnaast is er ook mijn eigen gevoel. Ik voel me ook schuldig, had moeten zien wat er speelde en heb het constante gevoel tekort te schieten.
Ik ben eigenlijk op zoek naar wat herkenning, hoe ga je om met je misbruikte kind en met je eigen gevoelens daarin en waar doe je wel en niet goed aan. We hebben nu afspraken gemaakt met school, kind heeft twee hele fijne juffen die heel begripvol hebben gereageerd en meer dan bereid zijn op een lijn te gaan zitten, maar wat vertel je wanneer, wat moeten zij wel en niet weten om kind overdag goed te kunnen begeleiden en hoe ga je om met de schaamte van het kind, omdat het geconfronteerd wordt met volwassenen die weten wat het kind overkomen is?
donderdag 18 december 2014 om 09:59
Kindlief vanmorgen maar rustig aan laten doen zodat het niet ook nog naar gym hoefde. Nu net naar school gebracht en 'tijd' om te zorgen dat alles vanmiddag een beetje klaar is voor de vakantie. Maar eigenlijk komt er helemaal niks uit mijn handen, ik zie alleen maar rotzooi om me heen, even geen idee waar ik moet beginnen en ik kan alleen maar huilen. Aan de ene kant zou ik kindlief het allerliefste nu alweer halen en gewon heel dicht bij me houden, tegelijk zie ik verschrikkelijk op tegen de vakantie. Ik weet even niet hoe ik de dag(en) door moet komen.
donderdag 18 december 2014 om 14:45
Lieve To de tranen lopen mij over de wangen .. ik kan niet vertellen hoe intens verdrietig ik dit voor jullie kind en jullie vindt.
Heb je enig idee hoe de therapie is opgebouwd en Hoe vaak gaat kind naar de therapie, welke therapeutische hulpmiddelen worden er in gezet?
Het is heel belangrijk dat zij gaat leren praten bij de therapeute. Waarschijnlijk voelt ze jouw verdriet heel goed aan en dit kan haar ook blokkeren.
Tegelijkertijd zie je wel de veiligheid die ze opzoekt en dat is goed. Ze heeft veel nabijheid nodig.
Hoe moeilijk moet het zijn wanneer je kind zich zo onveilig voelt dat soms de armen van mama niet veilig zijn.
Wat doe je het goed To. Ik neem mijn petje voor je af en hoop je met deze woorden je wat gerust te kunnen stellen : je wist het niet en je kon het niet weten! Als je het had geweten dan had je gehandeld direct, zoals nu nu je het weet. En je doet het goed. Niemand had ooit het recht dit jullie kind en jullie gezin aan te doen. Jij hebt hier geen enkel aandeel in , je wist het niet en kon het niet weten..
Voor in de kerstvakantie is het misschien leuk een soort mooie doosje te knutselen. In dat doosje kunnen jij en ook jouw man kleine briefjes doen met lieve woordjes aan jullie kind. Je kan kind zeggen elke keer als je het even niet meer weet kijk je in dit doosje en dan weet je dat alles wat hier staat geschreven echt is en alle andere gedachten gevoelens niet kloppen.
Je kunt evt een 2de doosje maken waar kind zelf gedachten en gevoelens in kan stoppen Door ze bijvoorbeeld op te schrijven en in het doosje te doen.
Je hebt fijne zachte knuffeltjes of mooie stenen die je haar kunt geven als een soort beschermer. Jouw man zou het haar misschien kunnen geven met ook heel duidelijk de boodschap erbij wat het betekent. De steen/knuffeltje zou ze in haar broekzak kunnen houden ook naar school. Als ze haar hand in haar zak stopt kan ze een stukje veiligheid voelen..
Maak plezier deze vakantie. Een strandwandeling met warme choco, kruip samen op de schommel en voel de wind en geur van de natuur.
Geef je man een knuffel als jullie in bed liggen en zoek zelf ook troost. Ook jij bent beschadigd hierin, er is ook iemand die af en toe even voor jou moet zorgen gun dat jezelf ook.
*Tekstregel verwijderd ivm privacy* Ik weet nog hoe ik me voelde zoals jij ook dat schuldgevoel toch en het Door moeten gaan maar ook gebroken zijn.
Ik begrijp het goed , dit gevoel gaat ook weer over .. pas goed op jezelf en op elkaar
Heb je enig idee hoe de therapie is opgebouwd en Hoe vaak gaat kind naar de therapie, welke therapeutische hulpmiddelen worden er in gezet?
Het is heel belangrijk dat zij gaat leren praten bij de therapeute. Waarschijnlijk voelt ze jouw verdriet heel goed aan en dit kan haar ook blokkeren.
Tegelijkertijd zie je wel de veiligheid die ze opzoekt en dat is goed. Ze heeft veel nabijheid nodig.
Hoe moeilijk moet het zijn wanneer je kind zich zo onveilig voelt dat soms de armen van mama niet veilig zijn.
Wat doe je het goed To. Ik neem mijn petje voor je af en hoop je met deze woorden je wat gerust te kunnen stellen : je wist het niet en je kon het niet weten! Als je het had geweten dan had je gehandeld direct, zoals nu nu je het weet. En je doet het goed. Niemand had ooit het recht dit jullie kind en jullie gezin aan te doen. Jij hebt hier geen enkel aandeel in , je wist het niet en kon het niet weten..
Voor in de kerstvakantie is het misschien leuk een soort mooie doosje te knutselen. In dat doosje kunnen jij en ook jouw man kleine briefjes doen met lieve woordjes aan jullie kind. Je kan kind zeggen elke keer als je het even niet meer weet kijk je in dit doosje en dan weet je dat alles wat hier staat geschreven echt is en alle andere gedachten gevoelens niet kloppen.
Je kunt evt een 2de doosje maken waar kind zelf gedachten en gevoelens in kan stoppen Door ze bijvoorbeeld op te schrijven en in het doosje te doen.
Je hebt fijne zachte knuffeltjes of mooie stenen die je haar kunt geven als een soort beschermer. Jouw man zou het haar misschien kunnen geven met ook heel duidelijk de boodschap erbij wat het betekent. De steen/knuffeltje zou ze in haar broekzak kunnen houden ook naar school. Als ze haar hand in haar zak stopt kan ze een stukje veiligheid voelen..
Maak plezier deze vakantie. Een strandwandeling met warme choco, kruip samen op de schommel en voel de wind en geur van de natuur.
Geef je man een knuffel als jullie in bed liggen en zoek zelf ook troost. Ook jij bent beschadigd hierin, er is ook iemand die af en toe even voor jou moet zorgen gun dat jezelf ook.
*Tekstregel verwijderd ivm privacy* Ik weet nog hoe ik me voelde zoals jij ook dat schuldgevoel toch en het Door moeten gaan maar ook gebroken zijn.
Ik begrijp het goed , dit gevoel gaat ook weer over .. pas goed op jezelf en op elkaar
donderdag 18 december 2014 om 21:12
Dank je voor je bericht Monti, ik kom er later nog op terug.
Youk kindlief is al vrij, morgen in elk geval voor de kinderen geen wekkers meer. Ik moet nog tot maandagavond en dan ben ik ook 'vrij'. We zjn de dag doorgekomen, maar het was wel een beetje een uitputtingsslag. Ik was zelf heel emotioneel, kind was ook niet blij dat het favoriete juf bijna 3 weken niet gaat zien en vervolgens was de laatste keer kinderfysiotherapie, iemand die kindlief ook gaat missen. Kindlief slaapt ook nog niet, dus ik ga er bijliggen, kijken of we allebei kunnen slapen.
Youk kindlief is al vrij, morgen in elk geval voor de kinderen geen wekkers meer. Ik moet nog tot maandagavond en dan ben ik ook 'vrij'. We zjn de dag doorgekomen, maar het was wel een beetje een uitputtingsslag. Ik was zelf heel emotioneel, kind was ook niet blij dat het favoriete juf bijna 3 weken niet gaat zien en vervolgens was de laatste keer kinderfysiotherapie, iemand die kindlief ook gaat missen. Kindlief slaapt ook nog niet, dus ik ga er bijliggen, kijken of we allebei kunnen slapen.
vrijdag 19 december 2014 om 22:47
Oudste trekt zich terug, die heeft duidelijk heel erg behoefte aan eigen aandacht en tijd. Oudste heeft mogen aangeven wat er echt 'moet' deze vakantie en daar ga ik in elk geval een paar dingen van doen samen met oudste. Verder is de oudste heel erg van het koken, dus we koken zoveel mogelijk samen, dan is er ook even een-op-een aandacht. Het stille, teruggetrokken bevalt me helemaal niet, maar tegelijk heeft ook de oudste recht op een eigen manier van hiermee omgaan denk ik.
Kindlief heeft de eerste vakantiedag gehad. De samenvatting is vooral dat alles moeite kost, niets dat vanzelf gaat helaas. Verder heeft kindlief vandaag therapie gehad en was daarna meer dan op en zo intens verdrietig. Dat kleine witte koppie, het doet gewoon pijn om ernaar te kijken.
Normaal volgen wij serious request altijd op de voet, de kinderen voorop. Dit jaar met dit thema lukt het niet, kindlief wilde wel het sluiten van het huis kijken, maar dat was al heel erg confronterend. Vandaag een paar flarden gezien, waarbij we de reportages sowieso skippen, maar het is teveel. Daarmee is het laatste beetje 'kerstgedachte/kerstsfeer' er hier wel uit. Pijnlijk, kindlief wil de kerstboom ook niet aan hebben. Geen kerstknutsels in de boom dit jaar, zelfs de cadeautjes mogen er nog niet onder
Kindlief heeft de eerste vakantiedag gehad. De samenvatting is vooral dat alles moeite kost, niets dat vanzelf gaat helaas. Verder heeft kindlief vandaag therapie gehad en was daarna meer dan op en zo intens verdrietig. Dat kleine witte koppie, het doet gewoon pijn om ernaar te kijken.
Normaal volgen wij serious request altijd op de voet, de kinderen voorop. Dit jaar met dit thema lukt het niet, kindlief wilde wel het sluiten van het huis kijken, maar dat was al heel erg confronterend. Vandaag een paar flarden gezien, waarbij we de reportages sowieso skippen, maar het is teveel. Daarmee is het laatste beetje 'kerstgedachte/kerstsfeer' er hier wel uit. Pijnlijk, kindlief wil de kerstboom ook niet aan hebben. Geen kerstknutsels in de boom dit jaar, zelfs de cadeautjes mogen er nog niet onder
zaterdag 20 december 2014 om 09:03
Ergens lijkt het mij wel goed als jullie aangeven dat vrolijkheid nog steeds mag bij jullie thuis. Niet dat ik weet hoe je dat moet doen zonder aan kind voorbij te gaan
Misschien door van te voren duidelijk te zeggen wanneer de boom wel aan gaat? Spreken jullie die therapeut nog voor de kerst? Hopelijk heeft die goede tips.
Misschien door van te voren duidelijk te zeggen wanneer de boom wel aan gaat? Spreken jullie die therapeut nog voor de kerst? Hopelijk heeft die goede tips.
Het is zoals het is
zaterdag 20 december 2014 om 09:30
zaterdag 20 december 2014 om 10:18
Auw auw auw, wat een onmenselijk verdriet. Ik heb tranen in mijn ogen bij het lezen van je topic. Wat een pijn dat iemand die je vertrouwde jullie kindje en jullie dit heeft aangedaan. Een achtbaan aan allerlei emoties waar jullie nu inzitten. En wat een liefde lees ik uit jou posts.
Ik hoop dat jullie uiteindelijk een weg vinden hiermee om te kunnen gaan. Heel veel sterkte en kracht toegewenst voor jou en je gezin. Hele dikke knuffel
Ik hoop dat jullie uiteindelijk een weg vinden hiermee om te kunnen gaan. Heel veel sterkte en kracht toegewenst voor jou en je gezin. Hele dikke knuffel
zaterdag 20 december 2014 om 10:48
We hebben het er gisteren al even over geprobeerd te hebben met kindlief. We hebben nu eenmaal ook nog een ander kind en die wil wel heel erg graag kerst vieren en zien dat het leven verder gaat en die behoefte hebben wij ook wel min of meer. Man meer als ik, maar we zien beiden dat het wel nodig is om dingen door te laten gaan. Kindlief geeft aan het niet te willen, omdat de dader ook geen kerst mag vieren en dat we door kindlief niemand meer zien en dus is kerst niet leuk meer. We proberen nu te laten zien dat het ook heel leuk kan zijn zonder familie, gewoon onze eigen dingentjes doen, maar dat gaat nog heel moeizaam. Onze oudste had vanmorgen de kerstboom al aangezet voordat kindlief wakker werd en we hebben afgesproken dat kindlief die met de lunch weer uit mag doen. Ik heb geen idee of dit de manier is, we zien de therapeut nog aanstaande dinsdag en dan gaan we kijken of we een plan voor de rest van de vakantie kunnen maken, daarna pas weer in januari wat als een eeuwigheid voelt.
@Monti wat de therapeut precies doet weet ik niet, dat gaan we in januari bespreken, nu is ze vooral bezig in kaart te brengen wat er speelt, wat kind nodig heeft enz begreep ik. Ze heeft kindlief in elk geval laten tekenen over het misbruik.
Kindlief heeft een knuffel gekregen van de favoriete juf, juf heeft erbij verteld dat er echt nog mensen zijn die heel veel om kind geven en dat deze knuffel een dicht mondje heeft dus heel goed kan luisteren maar niets kan doorvertellen. Kind en knuffel zijn momenteel onafscheidelijk, waar kind gaat gaat deze knuffel. Zo lief om te zien en kind heeft er zoveel steun aan.
Man en ik hebben na heel lang twijfelen aan kind aangegeven dat we dinsdagavond samen weg willen. We hadden al maandenlang theaterkaartjes voor die avond en wehebben heel even een minipauze nodig samen. Normaal kwam de partner van de dader oppassen, nu uiteraard niet. We hebben kindlief zelf laten kiezen wie er op mag komen passen. Kindlief wil het eigenlijk niet, maar heeft toch iemand gekozen. Of het echt gaat lukken dinsdag weet ik niet, maar voor ons is het eigenlijk wel nodig.
@Monti wat de therapeut precies doet weet ik niet, dat gaan we in januari bespreken, nu is ze vooral bezig in kaart te brengen wat er speelt, wat kind nodig heeft enz begreep ik. Ze heeft kindlief in elk geval laten tekenen over het misbruik.
Kindlief heeft een knuffel gekregen van de favoriete juf, juf heeft erbij verteld dat er echt nog mensen zijn die heel veel om kind geven en dat deze knuffel een dicht mondje heeft dus heel goed kan luisteren maar niets kan doorvertellen. Kind en knuffel zijn momenteel onafscheidelijk, waar kind gaat gaat deze knuffel. Zo lief om te zien en kind heeft er zoveel steun aan.
Man en ik hebben na heel lang twijfelen aan kind aangegeven dat we dinsdagavond samen weg willen. We hadden al maandenlang theaterkaartjes voor die avond en wehebben heel even een minipauze nodig samen. Normaal kwam de partner van de dader oppassen, nu uiteraard niet. We hebben kindlief zelf laten kiezen wie er op mag komen passen. Kindlief wil het eigenlijk niet, maar heeft toch iemand gekozen. Of het echt gaat lukken dinsdag weet ik niet, maar voor ons is het eigenlijk wel nodig.
zaterdag 20 december 2014 om 11:05
Ik heb niet alles gelezen. Ik zou het boek lezen van arianne struik. Slapende honden? Wakker maken.
Het gaat specifiek over kinderen met trauma en hoe verder.
Verder zou ik het open laten, naar vragen/ het erover hebben, maar als kind aangeeft dat het teveel is het laten rusten en leuke dingen doen. Maar wel blijven vragen/het erover hebben.
Heel veel sterkte.
Het gaat specifiek over kinderen met trauma en hoe verder.
Verder zou ik het open laten, naar vragen/ het erover hebben, maar als kind aangeeft dat het teveel is het laten rusten en leuke dingen doen. Maar wel blijven vragen/het erover hebben.
Heel veel sterkte.
zaterdag 20 december 2014 om 12:08
Als het voor iemand zoals ik; iemand die zoiets (godzijdank) nog nooit van dichtbij mee heeft meegemaakt, fysieke pijn voelt bij dit jullie verhaal kan ik me niet voorstellen hoe hartverscheurend pijn dit doet als het je eigen kind betreft.
TO: diep respect hoe jullie dit doorstaan.
En de rol die de juf vervult is ook van grote waarde! Voor jullie maar zeker ook voor kind.
Ik wens jullie alle kracht toe.
TO: diep respect hoe jullie dit doorstaan.
En de rol die de juf vervult is ook van grote waarde! Voor jullie maar zeker ook voor kind.
Ik wens jullie alle kracht toe.
zaterdag 20 december 2014 om 12:55
Ik heb vanaf het begin dit hartverscheurend topic gevolgd en ik wil eerst en vooral mijn spijt betuigen dat jullie dit is overkomen. Een kind zou zoiets niet moeten meemaken en het verdriet wat het hele gezin meemaakt hierdoor wens je niemand toe. Ik vind dat jullie het heel knap aanpakken in deze moeilijke tijden, ook al zie je het op dit moment nog niet zo.
Wat betreft de situatie met de oudste, het is natuurlijk erg dat de jongste moeite heeft met kerst, maar de oudste zit hier ook middenin en heeft hier ook niet om gevraagd. Ik zou toch zoveel mogelijk kerst dingen laten gebeuren, juist omdat er ook vanuit jullie als ouders de behoefte is om door te gaan, de behoefte aan afleiding zodat jullie even niet met het gewicht van de situatie op jullie schouders zitten. Laat de jongste erbij zitten zonder mee te doen of even terug trekken als het teveel is, maar laat de wereld niet voor het hele gezin stilstaan (goed dat jullie toch nog wat dingen gaan ondernemen!). Wie weet heeft de jongste ook nog baat bij de afleiding.
Heel veel sterkte gewenst
Wat betreft de situatie met de oudste, het is natuurlijk erg dat de jongste moeite heeft met kerst, maar de oudste zit hier ook middenin en heeft hier ook niet om gevraagd. Ik zou toch zoveel mogelijk kerst dingen laten gebeuren, juist omdat er ook vanuit jullie als ouders de behoefte is om door te gaan, de behoefte aan afleiding zodat jullie even niet met het gewicht van de situatie op jullie schouders zitten. Laat de jongste erbij zitten zonder mee te doen of even terug trekken als het teveel is, maar laat de wereld niet voor het hele gezin stilstaan (goed dat jullie toch nog wat dingen gaan ondernemen!). Wie weet heeft de jongste ook nog baat bij de afleiding.
Heel veel sterkte gewenst
zaterdag 20 december 2014 om 14:25
lieve stroopwafel ik heb bij gelezen en mijn tranen weggeveegd. Onvoorstelbaar dit.
Jullie doen het geweldig. Maar wat is het moeilijk! Goede afspraak met je man, werkt het ook echt? Ik hoop het.
Nu kun je ook gewoon je hart volgen. Deze situatie vraagt andere reacties dan je normaal zou doen, het is geen normale situatie. Volg maar gewoon je hart ik denk dat je het dan heel goed doet.
heel veel wijsheid toegewenst.
o, en zoals ik je lees ben je een hele betrokken moeder. Als jij ook maar het kleinste vermoeden gehad zou hebben zou je iets gedaan hebben. maar je zag en wist het niet omdat het willens en weten voor je verborgen is gehouden.en omdat jouw geest niet verdorven is en het niet bij je opkwam. Daar kun je niks aan doen, echt niet.
waar je wel wat aan kunt doen is je kind vertrouwen geven. Dat heb je heel erg goed gedaan en daarom kan het nu bij jou terecht en kan het weer gaan helen.
Ik zou zo graag wat voor je willen doen.
Jullie doen het geweldig. Maar wat is het moeilijk! Goede afspraak met je man, werkt het ook echt? Ik hoop het.
Nu kun je ook gewoon je hart volgen. Deze situatie vraagt andere reacties dan je normaal zou doen, het is geen normale situatie. Volg maar gewoon je hart ik denk dat je het dan heel goed doet.
heel veel wijsheid toegewenst.
o, en zoals ik je lees ben je een hele betrokken moeder. Als jij ook maar het kleinste vermoeden gehad zou hebben zou je iets gedaan hebben. maar je zag en wist het niet omdat het willens en weten voor je verborgen is gehouden.en omdat jouw geest niet verdorven is en het niet bij je opkwam. Daar kun je niks aan doen, echt niet.
waar je wel wat aan kunt doen is je kind vertrouwen geven. Dat heb je heel erg goed gedaan en daarom kan het nu bij jou terecht en kan het weer gaan helen.
Ik zou zo graag wat voor je willen doen.
zaterdag 20 december 2014 om 23:05
@unlundun dat boek ga ik opzoeken, dank je voor de tip.
Ik moest vandaag (en morgen&maandag) nog werken en man is er mte de kinderen op uit geweest. Niets bijzonders, boodschappen even bij een wedstrijd kijken en een kerstkaartje langsbrengen. Kindlief was op hierna, maar oudste was er zo blij mee. Lastig hoor, dat verdelen en hopen dat we het voor allebei goed (genoeg) doen.
rrinkje jullie doen ook iets, ik heb er heel veel aan dat ik het ergens kwijt kan. Een plek waar ik niet het gevoel heb iemand lastig te vallen door te vertellen. Dank je(/jullie)!
Ik moest vandaag (en morgen&maandag) nog werken en man is er mte de kinderen op uit geweest. Niets bijzonders, boodschappen even bij een wedstrijd kijken en een kerstkaartje langsbrengen. Kindlief was op hierna, maar oudste was er zo blij mee. Lastig hoor, dat verdelen en hopen dat we het voor allebei goed (genoeg) doen.
rrinkje jullie doen ook iets, ik heb er heel veel aan dat ik het ergens kwijt kan. Een plek waar ik niet het gevoel heb iemand lastig te vallen door te vertellen. Dank je(/jullie)!
zondag 21 december 2014 om 18:14
fijn dat het een relatief goede dag was! het gaat ook dag bij dag en stap voor stap veel verder vooruit hoef je nu niet te denken.
Ik heb zitten denken hoe je die lading van kerst kunt veranderen. Kerst kan zo veel variaties hebben, zo zijn wij dit jaar alleen met z'n drietjes, geen bezoek. Maar misschien is het nog te vers voor kind.
wij gaan 2e kerstdag naar Amsterdam. Dat is altijd mooi verlicht en bij het Rembrandtplein is een kerstmarktje met een kleine ijsbaan. Je moet je er niet te veel van voorstellen maar ik vind zoiets altijd even gezellig. Een beetje wandelen, ergens een chocomel met drinken. Is zoiets ook wat?
Misschien iets minder beladen, dat kind misschien toch even kan genieten? Ik roep maar wat hoor, misschien woon je wel veel te ver of houden jullie er niet van.
maar het zou zo fijn zijn als kerst een lading kreeg die niet met de dader te maken heeft.
nou ja. Leg het vooral naast je neer als het niet passend is!
Ik heb zitten denken hoe je die lading van kerst kunt veranderen. Kerst kan zo veel variaties hebben, zo zijn wij dit jaar alleen met z'n drietjes, geen bezoek. Maar misschien is het nog te vers voor kind.
wij gaan 2e kerstdag naar Amsterdam. Dat is altijd mooi verlicht en bij het Rembrandtplein is een kerstmarktje met een kleine ijsbaan. Je moet je er niet te veel van voorstellen maar ik vind zoiets altijd even gezellig. Een beetje wandelen, ergens een chocomel met drinken. Is zoiets ook wat?
Misschien iets minder beladen, dat kind misschien toch even kan genieten? Ik roep maar wat hoor, misschien woon je wel veel te ver of houden jullie er niet van.
maar het zou zo fijn zijn als kerst een lading kreeg die niet met de dader te maken heeft.
nou ja. Leg het vooral naast je neer als het niet passend is!
zondag 21 december 2014 om 18:50
Deze paar dagen breng ik werkend door, na ruim twee weken vooral thuis dingen gedaan te hebben voor werk zodat ik kindlief in geval van nood direct kon ophalen van school, nu zijn de kids dus even een paar dagen vooral bij papa. En dat kost duidelijk iedereen heel veel energie, kindlief mist me en hangt extreem aan me zodra ik thuis kom. Voor kindlief zal ik blij zijn als het dinsdag is, morgen van heel vroeg tot heel laat weg van huis. Zelf vind ik het maar moeilijk om mijn concentratie erbij te houden, doe allerlei dingen, maar het dringt allemaal niet heel erg door.
We zijn van plan om naar de bioscoop te gaan een van de kerstdagen en als het weer het toelaat (als in droog is) willen we de andere dag kijken of we ergens een mooie wandeling kunnen maken. Letterlijk even (buiten)lucht is misschien wel goed. Het allerliefste was ik ons huis ontvlucht en een paar dagen weggegaan, maar we hebben dat met de psycholoog besproken en die raadde het af . Met de oudste heb ik een museumafspraak voor komende week. We proberen er wel iets van te maken voor iedereen, maar ik vind het best lastig.
We zijn van plan om naar de bioscoop te gaan een van de kerstdagen en als het weer het toelaat (als in droog is) willen we de andere dag kijken of we ergens een mooie wandeling kunnen maken. Letterlijk even (buiten)lucht is misschien wel goed. Het allerliefste was ik ons huis ontvlucht en een paar dagen weggegaan, maar we hebben dat met de psycholoog besproken en die raadde het af . Met de oudste heb ik een museumafspraak voor komende week. We proberen er wel iets van te maken voor iedereen, maar ik vind het best lastig.
zondag 21 december 2014 om 21:47
Het is ook lastig, lieve Stroopwafelcake, maar wat doen jullie het fantastisch met jullie kind.
Wij maken op 2e Kerstdag altijd een mooie (lange) wandeling. Ik heb dat altijd heerlijk gevonden. Eerst lekker lunchen en daarna naar een bos waar ook een zandverstuiving is. Daarna chocomel, kerstbrood en een leuke kerstfilm. Ik vind 2e Kerstdag altijd heerlijk.
Is alles geregeld voor dinsdag?
Heb je het trouwens ook op je werk besproken? Weet je leidinggevende er van?
Dikke knuffel
Wij maken op 2e Kerstdag altijd een mooie (lange) wandeling. Ik heb dat altijd heerlijk gevonden. Eerst lekker lunchen en daarna naar een bos waar ook een zandverstuiving is. Daarna chocomel, kerstbrood en een leuke kerstfilm. Ik vind 2e Kerstdag altijd heerlijk.
Is alles geregeld voor dinsdag?
Heb je het trouwens ook op je werk besproken? Weet je leidinggevende er van?
Dikke knuffel
maandag 22 december 2014 om 13:53
Je wordt echt heen en weer geslingerd tussen je twee kinderen. Goed dat je een compromis hebt kunnen sluiten over de verlichting van de kerstboom. Goed dat je inziet dat je oudste ook geen 'slachtoffer' moet worden van deze situatie en recht heeft op zijn/haar portie aandacht. Goed ook dat je probeert morgenavond door te laten gaan. Zorg dat je nog tijd hebt met je man, gewoon omdat jullie dit ook als koppel moeten zien te handelen. Gosh, ik zou zo bij je komen oppassen, maar daar heb je natuurlijk niets aan want je kent mij niet.
Wat ontzettend lief van de juf dat zij een knuffel heeft gekocht. Fijn dat iemand die een belangrijke rol in het leven van je kind speelt, die rol ook op zich neemt door je kind op deze manier bij te staan.
Lieve Stroopwafel, ik hoop dat jullie ondanks dit toch een beetje fijne kerstdagen zullen hebben en lekker kunnen cocoonen als gezinnetje. Lees ik het goed dat je kind zich schuldig voelt dat de dader nu geen kerst heeft? Zit hij vast of is hij door iedereen uitgekotst en zit hij daarom alleen?
Wat ontzettend lief van de juf dat zij een knuffel heeft gekocht. Fijn dat iemand die een belangrijke rol in het leven van je kind speelt, die rol ook op zich neemt door je kind op deze manier bij te staan.
Lieve Stroopwafel, ik hoop dat jullie ondanks dit toch een beetje fijne kerstdagen zullen hebben en lekker kunnen cocoonen als gezinnetje. Lees ik het goed dat je kind zich schuldig voelt dat de dader nu geen kerst heeft? Zit hij vast of is hij door iedereen uitgekotst en zit hij daarom alleen?
