ADD / ADHD.....

hahaha, zoooooooooooo herkenbaar die voornemens! Voortaan de kledingkast op orde houden, iedere dag de krant lezen, mensen kaartjes sturen op hun verjaardag...blablabla En vooral in gedachten heel veel plannen maken en er al blij van worden. Alleen de uitvoer ervan is een heel ander verhaal...

Moet zeggen dat ik 90 uur werken wel heel veel vind hoor halvemaan!



Yayasister, hoeveel concerta slikte je? Ik had het in het begin van ritalin ook (slik het nog maar 3 weken) maar ben iets lager gegaan. (10-10-10-5-5) en toen ging het veel beter. Misschien moet jij ook lager? Dan heb je misschien iets minder werking ervan, maar ook minder bijwerking.



Compu, vraag me af of je als partner van iemand met ADD (als het zo is dan) ook vaak geirriteerd raakt en iemand lui en laks vindt. Het lijkt voor de buitenwereld vaak zo simpel van ' als je het echt zou willen' of ' gewoon doen' etc. Herken je dat soort gedachten? (zou ik me namelijk goed kunnen voorstellen)



Morgen afspraak met psych, ga dat van die alcohol eens goed uitvragen.



Trouwens, hebben ritalin/ concerta gebruikers ook wel eens last van een soort gespannen kaak? Soms in rebound merk ik dat mijn kaak wat strakker is of ik mijn kiezen strakker op elkaar houd ofzo...



liefs maasje

Halvemaan, je hebt wel gelijk hoor wat mij betreft. Ik wil ook nog veels te veel dingen doen en beleven (waaronder kinderen krijgen) voordat ik doodga...

Ben dus ook niet bang om neer te storten met een vliegtuig (waar sommigen me bang mee probeerden te maken) want ik heb nog geen kind dus kan nog niet dood. Past niet in m'n planning. *grijns*



Succes met je goede voornemens!!! Is inderdaad niet verstandig alles tegelijk te doen. Kans dat je totaal afhaakt omdat het op 1 vlak niet lukt is dan een stuk groter. Maar goed, het goede voornemen is er al en dat is stap 1.



(dag 2 van mijn dieet is ook prima verlopen. Had wel knallende hoofdpijn en lag al voor 8 uur te slapen. Maar denk dat dat komt omdat ik heel geconcentreerd bezig ben geweest in een groot excel bestand (= heel veel cijfertjes))

Hey meiden,



Ik wil ook graag meedoen met dit topic. Ben alleen bang dat ik eraan begin en het niet afmaak, zoals zoveel dingen.

Ik heb ook adhd, ook heb ik borderline kenmerken maar niet de volledige diagnose.

Slik strattera voor me adhd, dat gaat op zich wel goed, maar blijf heel veel last houden van de adhd. Vind het moeilijk om ermee om te gaan en het te accepteren.



Liefs,

Ellen

Maasje; ik had voor ik medicatie slikte al last van een gespannen kaak en kiezen strak op elkaar. Was ik me vaak niet zo bewust van totdat het 'pijn' begon te doen. En heb dit inderdaad nu ook vaak als mijn medicatie is uitgewerkt. Wordt ook regelmatig 's ochtends wakker met een pijnlijke kaak en kiezen, dus doe het denk ik 's nachts ook. Grappig dat jij het ook hebt, niemand snapt namelijk ooit wat ik bedoel



Haha en inderdaad geven alleen die voornemens al een goed gevoel! Misschien dat we ze daarom steeds maken en niet uitvoeren, dan kunnen we ze weer opnieuw maken!!!



Ellen; het fijne van dit topic is dat er opzich niets is 'af te maken' en we zijn hier met allemaal adhd'ers dus we herkennen zulke neigingen allemaal.



Ik kruip maar weer op de bank met een dekentje, ben nog steeds niet fit en hoef dan ook niet veel te doen van mezelf!

Halvemaan, grappig. Misschien is het iets ahdh-energie gebruik ofzo. De een spant zijn kaak aan, de ander friemeld met zijn handen (doe ik ook). Maar mensen die speed gebruiken gaan toch altijd kauwen? Bedacht me ineens dat het ook zoiets kan zijn. Nou ja, blijft raar spul.

Ik heb nu recept voor concerta, joepie! Heb nagevraagd over de alcohol en hij raadt mensen altijd aan in het weekend (vrij en za) twee glaasjes te drinken. Maar zei ook dat als het is uitgewerkt om een uur of acht het waarschijnlijk geen kwaad kan. Maar toch zijn er mensen die er anders op reageren. Hij dacht niet dat je direkt dood zou gaan (gelukkig dan maar....) maar raad toch af veel te drinken. Snap ik wel, vind het alleen zo leuk om heel af en toe door te zakken en dan bedoel ik wel met meer dan twee glaasjes....zucht. Gaat mensen trouwens ook opvallen als ik ineens maar twee glaasjes drink, want kon behoorlijk innemen



Ellen, welkom hier. Ik lees al heeeel lang mee en af en toe even wat berichten en dan weer niet. Volgens mij veel mensen hier en je wordt er niet op aangekeken.

Van welke klachten heb je zoveel last? En waarom strattera en geen ritalin oid? Strattera schijnt niet zo voor de concentratie enzo te werken. Ikzelf heb efexor, al jaren en dat schijnt ook steeds meer te worden voorgeschreven bij adhd. (bij mij voor angsten, of misschien onbehandelde adhd achteraf)



Biebeltje, gelukkig dat je nog zoveel hebt waarvoor je wilt leven. Nogmaals, je klinkt toch duidelijk anders, krachtiger, meer aanwezig enzo. Ga je nog iets aan medicatie proberen? Want jij was toch gestopt met alles?



Halvemaan, beterschap en vergeet niet te genieten van je gestolen uurtjes op de bank!

Maasje, ik ga morgen naar de psych. Heb er wel aan zitten denken. Misschien maar eens voorstellen.



Welkom Ellen, voel je tot niets verplicht. Je kunt hier terecht wanneer je daar zelf behoefte aan hebt. (En het kan nog therapeutisch werken ook).

Bedankt voor het welkom:D

Voel me welkom:P

Eindelijk is ergens, hmmm dat klinkt wel zielig he.



Ik slik strattera omdat ik ook een angststoornis heb, ik heb wel ritalin en concerta geslikt maar dan word ik nog angstiger. Dat heet een contraindicatie ofzo. Dus daarom aan de strattera. Ook slik ik er zoloft bij. Heb eerder ook efexor gehad maar daar kreeg ik super huiduitslag van, wat ik dan weer ging openkrabben, kan niet tegen bultjes daar moet ik dan aanzitten.

Met de zoloft en strattera gaat het wel goed.



Ik heb heel erg last van dat ik niet kan slapen s nachts, word om het uur wakker en dan ben ik bang, woon ook alleen, hou ik ook niet zo van eigenlijk maar ja. Ga niet samenwonen met iemand omdat ik niet alleen wil zijn.

Ook vind ik plannen erg lastig en me tot dingen zetten, echt motivatie en doorzettingsvermogen.

Ook met relaties, het is alles of niets, aantrekken en afstoten. Heel vervelend, maar goed ik kom er wel. Blijf positief. Ben allang blij dat ik nu weet wat ik heb.



Liefs

Roover, dat is een goede vraag.

Ik zal eerst even vertellen dat ik dit jaar 10 jaar met Compuvriend samen ben. We zijn niet getrouwd en we hebben een dochter van 2,5.

In de afgelopen jaren zijn we happy geweest. Maar we hebben ook moeilijke momenten gehad. Met name ruzies die bijna uit de hand liepen (soms met dochter erbij..). Dit herhaalde zich vaak totdat ik zelf een terugkerend patroon zag. Ik ben hierover gaan schrijven en ben over CV als persoon een soort handleiding gaan maken (hihi). Ik wilde hem graag begrijpen.

Totdat ik de handleiding ergens op internet herkende! Onder het kopje ADD.

Nu ik dit herken komt er een soort verwerking op gang.

Al is het niet officieel vastgesteld, ik krijg een soort rust over me. Hij kan aan bepaalde karaktertrekken gewoon niks doen!

Hij doet het niet om mij dwars te zitten en ik hoef hem niet te veranderen!

Dat is echt een eye-opener.

Ik heb trouwens het boekje gelezen 'Samen leven met ADD'.



Maasje, luiheid was zeker onderdeel van onze aanvaringen.

Heel raak dat jij daar nu gelijk naar vraagt.

Met name in het huishouden, maar ook op veel andere gebieden stelde hij me zo teleur.

Op dit moment wil ik hem graag accepteren wie hij is en moet ik eigenlijk zelf mijn verwachtingen bijstellen denk ik.

En wat je vaak in het bovenstaande boekje leest, zoeken naar oplossingen.

Hoe voelt het voor jou om hierop afgestraft te worden?

Ik had met die luiheid altijd dat ik mezelf eigenlijk ook afstrafte. Vond mezelf een lapzwans, maar had dat ook wel weer geaccepteerd ofzo. En soms merkte ik dat mensen me lui vonden, terwijl ik uiteindelijk wel meer deed dan hun, alleen heeel snel om daarna weer heel snel te kunnen luieren. Dat vond ik dan oneerlijk. Zeg trouwens tegenwoordig gewoon hardop dat ik heel lui kan zijn. Vind ik ook niet meer zo'n negatief ding, waarom altijd maar ijverig zijn als het niet hoeft..

Ik heb een tijdje 'leve de luiheid' gepredikt. Had ik ergens gelezen dat lui zijn eigenlijk heel slim is, haha.

Maarja, ik vond het uiteindelijk toch niet fijn om lui te zijn, zoals ik mezelf wel bestempelde.

En heeeeeel herkenbaar, Maasje, dingen supersnel doen (en nog goed ook, dat wel) om dan weer verder te luieren. Hollen of stilstaan.

Bij mij duurt het ook enorm lang voor ik ergens aan begin, maar áls ik dan begin, werk ik keihard. Ik kom moeilijk mijn stoel uit, zeg maar, maar toch ben ik van snel-snel en doorwerken. Mijn man is heel anders, die beweegt langzaam, doet alles op zijn dooooooie akkertje. Daar kan ik me soms enorm giftig om maken, dat irriteert me mateloos. Maar ik slik dat in, ik weet dat elk mens zijn eigen tempo heeft en accepteer dat.

Maar als ik hem dan ooit bezig zie... hoe hij bijvoorbeeld een snee brood besmeert... er alleen al aan denken geeft me de kriebels, hahaha, maar ik kan er ook om lachen.



xx lisa.

Lisa, ik heb precies hetzelfde!!! Dan denk ik echt, hallo, kan dat geen standje sneller ofzo? Dan heb ik ondertussen al 500 andere dingen gedaan. Hij kan ook niet een verhaal vertellen en tegelijkertijd iets anders doen, dan stopt hij met praten. Dat snap ik gewoon echt niet. Je kan toch best je kleding uittrekken en gewoon je verhaal blijven doen?

Zo vind/vond ik naar de WC gaan zonde van mijn tijd. Dus drink/dronk ik maar weinig. Nu krijg ik de hele dag dirnken aangedragen en las ik gewoon even een momentje "niets" doen op de WC in.



En ja, ik ben ook gewoon lui... Doe het liefst alleen dingen waar ik zin in heb. Zolang het maar geen verplichting is want dan ga ik met de hakken in het zand (mhm... Misschien is dat een reden waarom ik nooit een bedrijf gelijk terugbel...)

Ja Biebel, heb ik precies zo, met 'plichten', zelfs als het héél leuke dingen zijn. Als het 'moet', van mezelf of van iets/iemand anders, dat komt mijn systeem in verzet. Supersuper irritant.



Mijn man kan ook geen twee dingen tegelijk. En als hij een verhaal vertelt, last hij vaak pauzes in die nét te lang zijn in de regels van normale communicatie, zeg maar. Dus een ander denkt dan dat hij klaar is met het verhaal en begint zelf iets te vertellen. Als díe dan een kleine pauze laat vallen, gaat mijn man gewoon verder met zijn eigen verhaal. Dat lijkt dan heel erg de plank mis te slaan, omdat andere mensen alweer verder waren. Kan ik me ook enorm aan storen, vind ik ook een beetje simpel stiekem. Dat voelt heel naar want zo wil ik niet over mijn man denken. Hij is gewoon van nature traag, kan hij ook niks aan doen.

Maar geen dingen tegelijk kunnen doen, dat is typisch voor verreweg de meeste mannen.

xx lisa.

Heb trouwens net de uitnodiging voor de psychiater ontvangen, op 1 september ga ik erheen. (wat een telefoontje kan doen, als ik niet gebeld had, was ik waarschijnlijk nooit opgeroepen, tussendoor geglipt, grrrrrrrrr)

xx lisa.

Hey hey,



Wie heeft er hier eigenlijk behandeling voor de adhd en aanverwante dingen?

Ik heb een soort van dialetische gedragstherapie gevolgd, van Linehan is eigenlijk voor borderline maar daar heb ik wel kenmerken van.

Ik ga volgend jaar starten met een adhd groep en momenteel heb ik cognitieve gedragstherapie. Maar dat is meer voor me angststoornis. Maar ja alles loopt zo lekker in elkaar over. Echt heel irritant.



Van verplichtingen hou ik idd ook niet, dan wil ik het juist niet doen.



Liefs

Ik heb eens een poging gedaan om bij te lezen, maar in dit tempo red ik het niet hoor. Wel heb ik allemaal dingen voorbij zien "flitsen" die zo verschrikkelijk herkenbaar zijn.

De "luiheid", de klemmende kaak en de ergernissen bij partners. En leuker nog weer nieuwe meeschrijvers.



Bang hier aan te beginnen en niet af te maken? Ohhh dan moet ik me wel heel schuldig voelen. Ik heb een periode zo'n beetje dit topic overheerst en nu kom ik zo nu en dan eens binnenrollen.

Het enige waar ik me dan "schuldig" over voel is dat ik teveel met mezelf bezig ben en niet op anderen in ga. (nee, nu hoeft er niemand te zeggen dat ik me niet schuldig hoef te voelen! Inwrijven ook niet. )



Ik word ook vaak lui genoemd en deels ben ik dat ook echt wel. Alleen denk ik dat dit te maken heeft met de energie die ik in de dingen stop die ik dus wél doe. Daarnaast heb ik een gruwelijke hekel aan huishouden, dingen moeten doen en erger nog vaak een compleet gebrek aan inzicht hoe ik het moet doen waardoor ik bij voorbaat al opgeef.

Dat heeft er voor gezorgd dat de relatie meermaals op springen heeft gestaan en de verhoudingen scheef gegroeid zijn. Inmiddels ben ik druk met dit bij te schaven, wat voor ons alle zes niet meevalt. Mijn partner vindt het ook moeilijk, ik verander nogal en het rechttrekken van de verhoudingen eisen van hem ook een nieuwe aanpak.



Die klemmende kaak herken ik ook. Heb er momenteel, door stress, meer last van. Ik klemde altijd wel enigzins, soms heftig. Maar nu zijn er wat problemen en doet mijn hoofd gewoon pijn van het klemmen en zit er een hele bobbel aan een kant van mijn kaak.

Ellen, ik ben al ongeveer een jaar bezig bij PsyQ met de behandeling voor mijn ADHD en aanverwante stoornissen. Zij werken er met groepen en ik dacht dat dit helemaal niets voor mij zou zijn. Maar het tegendeel is waar. Je hoort zoveel herkenbare dingen van je groepsgenoten, krijgt tips, wat heel prettig is.

Ik heb de intro, vaardigheid, g-training en vrouwengroep achter de rug. En net van de week ben ik ingestroomd in de doelengroep.

Ook al kon ik lang niet alles direct in de praktijk brengen, het meeste is wel blijven hangen en kan ik dus stukje bij beetje in mijn leven inpassen.

De bedoeling van de doelengroep is dat je bekijkt wat voor jou het belangrijkste is om te veranderen. Dit ga je dan uitwerken, van groot plan in kleine beetje hakken en doorwerken tot je het bereikt.

Bij mij staan huishouden en gezin op de eerste plaats.

Aangezien ik een ADHDgezin heb is het hier chaos wat de klok slaat. Ik vind het belangrijk, zie dit eindelijk zelf in, dat dit moet veranderen. Dus ga ik dit stap voor stap leren aanpakken.

Klinkt misschien stom, kinderachtig, of wat ook. Maar voor mij is het nu een rampgebied en ik wil een normaal huishouden kunnen runnen. Een huis waarin je prettig woont, tussendoor visite kunt krijgen, logees kunt vragen. En dit alles kan alleen als we ons compleet in de stress werken, waarna de boel in vlot tempo versloft.

Een deel kan ik inmiddels wel bijhouden, krijg er zelfs plezier in. Dus het werkt wel.

Maar genoeg over mij.....als je vragen hebt over hoe het werkt ofzo geef je maar een gil.

Ben ik ook weer eens. Veel gelezen, ook veel herkenbare dingen. Ik ben ook van het hollen of stilstaan, als ik ergens voor ga dan ga ik twee keer sneller dan een ander (daarom dat je op andere momenten helemaal leeg bent en niks meer kunt)?

Ik vind anderen ook vaag traag; in doen en in spreken. Ik kan als een kip zonder kop ergens mee beginnen en vervolgens vind ik het niet meer boeiend, dus stop ik. Maar ja, ligt er wel iets wat niet afgemaakt is. Of ergens vol overtuiging voor gaan, want dat is dan HET ding van dat moment, en het al snel niet meer leuk vinden. Ik wil geprikkeld worden, dwaal makkelijk af als het niet is wat ik ervan hoopte. Huishouden, kan me er niet toe zetten maar moet, omdat vriend netjes is. Ik heb nu de mazzel dat hij zich ermee bezighoudt, en ik wil ook niet dat hij me ziet als een slons of luiwammes. Maar als ik alleen ben...doe ik niet zoveel. Met een kind moet je wel, maar ik ben nou eenmaal niet die overactieve huisvrouw. Doe liever leukere dingen. En ik kan leuke dingen gerust enorm lang volhouden, waar anderen allang hadden afgehaakt.

In onze ADHD groep viel het op, dat we allemaal zo creatief zijn. Dat hoort er blijkbaar bij. Veel goede ideeen waar niemand aan had gedacht; dat is heel grappig want ik was idd altijd van de goede ideeen, maar het uitvoeren lukt niet zo goed. Laat mij maar bedenken, zolang anderen het uitvoeren.

Ik zit ook bij psyq, en ben net klaar met die groep. Er volgt een nieuwe training, maar weet niet of ik er zin in heb. Vaardigheidstraining, met plannen enzo. Heb er een hekel aan en het lijkt me te praktisch. Ik praat liever, deel graag ervaringen. En ik heb geen zin in veel huiswerk

Overigens waren de meesten al afgehaakt in ons groepje.



In de groep ging het over relaties en ADHD, en ik heb geconstateerd dat ik nu een partner heb die heel goed "past" bij mijn ADHD. We hebben geen issues die daaruit voortkomen, vullen elkaar prima aan. Maar is ook niet voor niets dat hij op me is gevallen, natuurlijk. Mijn "bijzondere" trekjes heb ik misschien vanwege mijn ADHD, maar ik ben toch ik, hij kent me niet anders. Het is niet zo dat ik nu door een diagnose heel anders ben.

Mijn strijdpunt is dat ik mijn eigen grenzen niet ken, niet weet wat goed voor mij is. Ik maak het anderen graag naar de zin, maar vergeet mezelf. Keer op keer over je eigen grenzen heengaan zorgt voor overbelasting en is schijnbaar adhd-eigen.

Het viel in de groep op, dat bijna iedereen gedoe heeft (gehad) met werk; arbeidsconflicten, constant van baan wisselen, niet het werk doen wat bij je past. Dus daar ben ik nu hard mee bezig, om eens te bedenken of dit wel goed voor me is.

En accepteren dat je misschien wel meer wil, maar niet meer kunt, vanwege je adhd. Dat is heel frustrerend, en maakt je niet gelukkig. Kun je beter heel happy zijn in een baan waar men je waardeert en waar je zelf blij van wordt.

Er werd ook iets gezegd over se'x; dat je dan sneller afgeleid kunt zijn, met je gedachten ergens anders. Is dat echt iets adhd-gerelateerds?



Ik ben het snel zat, dat wel. Ook daar gaat het mij te langzaam

Julus, dat creatieve hoort er zeker helemaal bij. Net zoals het er compleet voor gaan of het laten afweten. Nadeel bij het erbij gaan is dat als het niet prikkelt het blijft liggen of tegen heug en meug gebeurd.

Wat dat betreft heb ik onwijze mazzel met mijn baan. Als doktersassistente heb je bepaalde structuren die je moet volgen, die je de structuur bieden om houvast te hebben. Maar tegelijkertijd heb je met mensen te maken, zoekt dingen uit en dat wisselt per patiënt, telefoontje enz.

Zo ben ik al eens naar de apotheek gerend, omdat een patiënt iets direct nodig had voor de arts en zij echt niet in staat was dat stuk heen en weer te rennen. mijn collega's waren nog aan het bekijken wat de opties waren toen ik al gehandeld had.

Gister een bos bloemen van een patiënt waar ik heel wat telefoontjes voor gepleegd heb. Het had niet gehoeven, ik vond het leuk om te doen, maar het is de room op de taart.



Die vaardigheidgroep levert je echt wel weer huiswerk op. Maar dit bepaal je grotendeels zelf, hoe wat, wanneer en de uitvoering. Jouw tips, creatief denken, zullen voor de anderen misschien heel erg bruikbaar blijken. Je leert er trouwens ook te kijken hoe je je energie kunt verdelen, het vasthouden is een tweede.

Ik kan vandaag ook slecht starten en doorzetten. Gelukkig had oudste zoon net het idee wat kleding te strijken, dat was net het zetje om zelf weer even iets te doen. Even peukpauze voor de pc en dan ga ik weer iets aanpakken. Samen doen is ook leuker en spoort meer aan dan in je eentje zonder zin.

Muziekje aan, jongste voor de playstation, gaat lukken!

Dat lijkt me ook echt een passende baan, doktersassistente. Geen dag hetzelfde, veel ad-hoc dingen die je moet doen. En toch die structuur die je in het gareel houdt.

Zo heb ik bedacht om te gaan sporten (ok, vriend heeft het er al tijden over dat hij zo graag met mij wil sporten ipv alleen). Ik wil het zelf ook, maar ik zou me al een week aangemeld hebben. En ik zou het vandaag doen, maar kan me er niet toe zetten. Wat is dat toch?

Zo iets simpels, maar forummen is leuker. Zelfde met schoonmaken, moet echt. Maar die drive is er niet dus dan doe ik het niet. Als ik dan die kriebel krijg, dan ga ik er als een speer doorheen zonder te stoppen.



Bij ons in de stad wordt er maar 1 groep gegeven, omdta ze net zijn gestart met de vestiging. Heb geen zin om naar een andere plaats te moeten, dus keuze is beperkt. Ach, misschien voor de gezelligheid toch maar doen, wie weet wat eruit komt.

Veel plezier met de strijk!

Hahahhahaa, ik lees net je posting nogeens terug en zie dat ik het sexgedeelte gemist heb.

Euh, ja, dat hoort er ook bij. Je kunt of snel afgeleid zijn of in een hyperfocus raken. Helaas voor mijn man heb ik dat laatste zelden.

Ik haat plannen en op sexueelgebied verdomde ik het grofweg. Had echt zoiets van "ja, dag ik ga in mijn agenda kijken of ik een gaatje heb".

Maar daar hebben we gelukkig inmiddels iets op gevonden. Voor ons is het weekend en dan vooral de ochtend geschikter. Ik kruip dan uit bed, rook mijn peuk, slik mijn ritalin, drink koffie en neem een douche en kom dan terug. Lukt niet altijd, de spontaniteit is (hopenlijk tijdelijk) ver te zoeken, maar dan is mijn hoofd in ieder geval niet bij duizend andere dingen.

Ik verlang wel naar spontaniteit, maar met onze onregelmatige ritmes is mijn ritalin of uitgewerkt of ik slaap als man thuiskomt.

Oeps, wat ben ik openhartig. Tijd om eens iets te gaan doen.

Zoon is klaar met de strijk. Nee, dit doet hij niet standaard...was het maar waar. Hij had wat goed te maken.

Nu aan mij de vervelende taak om het in de kast te leggen. Waarom ligt er bij mij van alles in de kast, behalve dat wat schoon en klaar is?

Ik snap mezelf voor geen meter.

Nu ga ik er echt vandoor, anders zit ik vannacht nog!

Het was gezellig Julus. Enne, misschien dat de reistijd tegenvalt, maar zie het als een uitje en je hebt er vast iets aan!

Zijn er onder jullie ouders? Oftewel; wie heeft er kids en is het lastig als ADD ouder?

quote:compu schreef op 21 augustus 2008 @ 15:32:

Zijn er onder jullie ouders? Oftewel; wie heeft er kids en is het lastig als ADD ouder?

Jaja, ik heb kids. Oeps, weer aan de pc.

Het is lastig als je niet weet dat je AD(H)D hebt en er (nog) niet de juiste manier in hebt gevonden. Maar of het echt veel moeilijker is dan zonder zou ik niet weten. Van de vier kinderen zijn er drie die ook ADHD hebben. Dochter heeft sinds kort een hyves voor kinderen van ADHDouders. Die is nog zo nieuw dat er nog niet veel leden zijn, maar dat komt geheid. Oeps nog reclame ook.

Al met al heb ik een tamelijk chaotisch huishouden, maar geweldige kinderen. En dit vind ik niet alleen, daar krijg ik al jaren veel complimenten over. Iets dat je echt goed doet als ouder. Blijkbaar zijn niet alleen de ADHDgenen overgebracht, maar kon ik ook mijn sociale inslag, creativiteit en liefde overbrengen. Ik bof!

Toch maar weer van de pc proberen los te komen. Straks vervloeken ze me weer dat er niets gedaan is.

Mooi omschreven dat je boft met wat je hebt overgebracht!

Het is bij ons nog zoeken natuurlijk. Wij staan er nog niet zo in als jij dat doet.

Wat dat sex betreft... Zonde van de tijd... Als het heel snel kan dan vind ik het nog wel ok. Mijn hoofd is toch ergens anders. Maar als het lannger gaat duren dan ik noodzakelijk vind dan word ik boos. Nu weet ik dat manlief het allemaal wel heel lekker en belangrijk vindt, dus ik probeer hem een beetje tegemoet te komen. Maar dan moet hij er maar voor zorgen dat het allemaal niet te lang duurt.