Overig
alle pijlers
Hondeneigenaren: tips gevraagd
zaterdag 20 september 2008 om 19:10
Ik begin met een welgemeende mea culpa voor de lengte, haha.
Sinds een tijdje loop ik met Evy - Start 2 Run. Ben enorm trots dat ik het nog niet opgegeven heb, maak voor mijn doen supervorderingen, krijg er energie van, vind het zelfs leuk, maar kom op een punt dat ik overweeg te kappen.
Vandaag rond het middaguur liep ik lekker mijn les en voor de zoveelste keer: loslopende honden.
Ik geeft direct toe, ik voel me snel ongemakkelijk of zelfs bang bij honden. Ik ben al meerdere keren gebeten, zelfs in het gezicht. Als ik loop dan zie ik ze vaak al ruim van te voren en ik probeer de situatie automatisch al een beetje in te schatten, kijkend naar hond(en) en baas. Regelmatig loop ik er zonder problemen of enige angst langs, maar ook best vaak voel ik me dus bangig (als ik baas als niet oplettend/overtuigend inschat, als de hond niet luistert, op een bepaalde manier mij al in de gaten houdt etc.)
Vanmiddag rond het middaguur was ik fijn aan het lopen, en
ik ga tegenwoordig al vaak naar de sportvelden, aangezien daar nog eens een duidelijk bord staat dat honden aangelijnd moeten zijn. Daar was een dame met 2 loslopende honden, de manier waarop zij geen aandacht schonk aan haar honden en daat één van de honden me beloerde op een manier die ik als 'eng' ervoer, lieten mij aan haar vragen of de ze de honden alstublieft wilde aanlijnen. Tot 3 x toe heb ik het haar moeten vragen en ik kreeg uiteindelijk toegebeten: Ja, zo maak je het zelf erger.
Huh? (Ik snap wel wat ze bedoelde, maar vond dat nogal een bizarre uitspraak.)
Ik sprak haar aan met mevrouw en u, ik zei alstublieft, ik had een vriendelijke (wel hijgerige) stem. Na die 3e keer begon ze die ene hond te roepen, die niet op haar reageerde en uiteindelijk pakte ze hem bij zijn halsband. De andere bleef loslopen.
Uiteindelijk (zwak, I know) ben ik iets teruggelopen en heb een ander pad gekozen, zodat er uitteindelijk een flinke strook bomen en struiken tussen ons was. Ik hoorde haar nog een aantal keren haar hond roepen (wilde dus toch mijn kant op, zag ik door de bomen) en voelde me gewoon echt k*t.
Ik denk namelijk heel simpel: honden horen aangelijnd. En als je dat niet doet en ik vraag erom is het toch een kleine moeite?
Okay, dat blijkt dus niet zo te zijn. Dit is namelijk niet de 1e keer... Ik krijg ook vaak te horen: ja, ze ruiken het hoor als je bang bent. Heel geruststellend... maar ik kan àls ik bang ben (niet altijd dus) die angst niet even uitzetten. Ik vind het trouwens het engst als blijkt dat iemand gewoon geen overwicht heeft op zijn hond. Ik bedoel 15x moeten roepen en dat de hond nog geen sjoege geeft en nog steeds rond kniehoogte tegen me aanblaft en ik bokkesprongen moet maken.
Dus nu de vraag aan jullie: hoe kan ik het het beste aanpakken? Ik wil het lopen niet opgeven, brengt me teveel.
Is er een betere manier van vragen? Een beter manier van benaderen? Kan ik honden beter leren lezen?
(Ik heb namelijk niet de illusie dat omdat Lys af en toe schijtensbenauwd is dat men nu alle honden gaat aanlijnen, dus ik moet een andere manier vinden om er mee om te gaan).
Sinds een tijdje loop ik met Evy - Start 2 Run. Ben enorm trots dat ik het nog niet opgegeven heb, maak voor mijn doen supervorderingen, krijg er energie van, vind het zelfs leuk, maar kom op een punt dat ik overweeg te kappen.
Vandaag rond het middaguur liep ik lekker mijn les en voor de zoveelste keer: loslopende honden.
Ik geeft direct toe, ik voel me snel ongemakkelijk of zelfs bang bij honden. Ik ben al meerdere keren gebeten, zelfs in het gezicht. Als ik loop dan zie ik ze vaak al ruim van te voren en ik probeer de situatie automatisch al een beetje in te schatten, kijkend naar hond(en) en baas. Regelmatig loop ik er zonder problemen of enige angst langs, maar ook best vaak voel ik me dus bangig (als ik baas als niet oplettend/overtuigend inschat, als de hond niet luistert, op een bepaalde manier mij al in de gaten houdt etc.)
Vanmiddag rond het middaguur was ik fijn aan het lopen, en
ik ga tegenwoordig al vaak naar de sportvelden, aangezien daar nog eens een duidelijk bord staat dat honden aangelijnd moeten zijn. Daar was een dame met 2 loslopende honden, de manier waarop zij geen aandacht schonk aan haar honden en daat één van de honden me beloerde op een manier die ik als 'eng' ervoer, lieten mij aan haar vragen of de ze de honden alstublieft wilde aanlijnen. Tot 3 x toe heb ik het haar moeten vragen en ik kreeg uiteindelijk toegebeten: Ja, zo maak je het zelf erger.
Huh? (Ik snap wel wat ze bedoelde, maar vond dat nogal een bizarre uitspraak.)
Ik sprak haar aan met mevrouw en u, ik zei alstublieft, ik had een vriendelijke (wel hijgerige) stem. Na die 3e keer begon ze die ene hond te roepen, die niet op haar reageerde en uiteindelijk pakte ze hem bij zijn halsband. De andere bleef loslopen.
Uiteindelijk (zwak, I know) ben ik iets teruggelopen en heb een ander pad gekozen, zodat er uitteindelijk een flinke strook bomen en struiken tussen ons was. Ik hoorde haar nog een aantal keren haar hond roepen (wilde dus toch mijn kant op, zag ik door de bomen) en voelde me gewoon echt k*t.
Ik denk namelijk heel simpel: honden horen aangelijnd. En als je dat niet doet en ik vraag erom is het toch een kleine moeite?
Okay, dat blijkt dus niet zo te zijn. Dit is namelijk niet de 1e keer... Ik krijg ook vaak te horen: ja, ze ruiken het hoor als je bang bent. Heel geruststellend... maar ik kan àls ik bang ben (niet altijd dus) die angst niet even uitzetten. Ik vind het trouwens het engst als blijkt dat iemand gewoon geen overwicht heeft op zijn hond. Ik bedoel 15x moeten roepen en dat de hond nog geen sjoege geeft en nog steeds rond kniehoogte tegen me aanblaft en ik bokkesprongen moet maken.
Dus nu de vraag aan jullie: hoe kan ik het het beste aanpakken? Ik wil het lopen niet opgeven, brengt me teveel.
Is er een betere manier van vragen? Een beter manier van benaderen? Kan ik honden beter leren lezen?
(Ik heb namelijk niet de illusie dat omdat Lys af en toe schijtensbenauwd is dat men nu alle honden gaat aanlijnen, dus ik moet een andere manier vinden om er mee om te gaan).
Known to cause insanity in laboratory mice
maandag 22 september 2008 om 11:15
Heb zelf ook een hond(je) en loop wel eens hard en ja, ik loop ook een bosweggetje om of ga wandelen als ik een hond zie lopen die ik niet vertrouw. En dat terwijl ikzelf een hond heb. Dus tips heb ik niet voor je, behalve dat het probleem herkenbaar is. Dit heb je trouwens ook met fietsen langs boerderijen, zijn ook altijd wel keffers die keihard achter je aan rennen en in je kuiten proberen te bijten, maar daar ga ik altijd mijn stem tegen verheffen en vloek ze weg. Maar ja, op een fiets gaat dat sneller dan te voet.
@Biol:herkenbaar. Mijn hond ziet er heel lief en aaibaar uit. Is hij ook, maar van kleine kinderen zo tot een jaar of 9 wordt hij zenuwachtig en die houd ik van hem weg. Ter bescherming van hond en kinderen. Weet niet of hij zal bijten of zo, maar dat hij zenuwachtig wordt is voor mij voldoende om het niet op te zoeken. En er zijn inderdaad ouders die zomaar roepen dat het zo'n leuke hond is en dat Jantje, Pietje, Keesje maar snel moet komen om hem te aaien. Zonder dat aan mij te vragen of dat uberhaupt wel kan...
Oudere kinderen is geen probleem, die gaan niet snel met hun vingers richting zijn ogen of trekken aan zijn staart of whatever, oudere kinderen zijn rustiger, maar die hele kleintjes wil ik gewoon niet. Maar die ouders he...zucht
@Biol:herkenbaar. Mijn hond ziet er heel lief en aaibaar uit. Is hij ook, maar van kleine kinderen zo tot een jaar of 9 wordt hij zenuwachtig en die houd ik van hem weg. Ter bescherming van hond en kinderen. Weet niet of hij zal bijten of zo, maar dat hij zenuwachtig wordt is voor mij voldoende om het niet op te zoeken. En er zijn inderdaad ouders die zomaar roepen dat het zo'n leuke hond is en dat Jantje, Pietje, Keesje maar snel moet komen om hem te aaien. Zonder dat aan mij te vragen of dat uberhaupt wel kan...
Oudere kinderen is geen probleem, die gaan niet snel met hun vingers richting zijn ogen of trekken aan zijn staart of whatever, oudere kinderen zijn rustiger, maar die hele kleintjes wil ik gewoon niet. Maar die ouders he...zucht
maandag 22 september 2008 om 11:57
quote:Dolce schreef op 20 september 2008 @ 20:12:
Maar; ik heb dus wel last van loslopende honden, die mijn aangelijnde hond gaan bijten. En die dus niet op het geroep van hun baasje reageren. Meestal word ik daar heel boos om, maar dan lopen de baasjes gewoon door met een stoicijns gezicht, of je krijgt een grote muil. Probeer zelf wel enigszins vriendelijk te blijven.
Tja ik gooi op een gegeven moment ook mijn eigen hond los. Ten eerste omdat ik vind dat als die kleine k*tkeffers mijn hond zo op mogen fokken mijn hond het recht heeft zich fatsoenlijk (en dus niet aan de riem) te verdedigen. En ten tweede omdat ik vind dat die mensen wel eens een lesje mogen leren... hond lief blaft en gromt en dat schrikt veel mensen af want hij is wat groter dan een keffer.. Feitelijk reageert hij alleen op het gedrag van de andere honden want hij is voor de rest prima gesocialiseerd, zit in een roedel en kan daar prima met van alles overweg. Overigens ik loop ook wel eens stoicijns door als mijn hondje uitvalt dat komt omdat ik niets anders kan doen dan mij verwijderen van de "bron" en zorgen dat mijn hond met mij meeloopt. (Wat hij ook doet).
Even over de Rugharen.
Ik weet niet of het in de 3 pagina's, die ik eerlijk is eerlijk nog niet helemaal doorgelezen heb, nog iets staat over de rugharen omhoog waar Yam het over had. Dat is namelijk niet per definitie agressie. Rugharen omhoog betekent spanning dat kan dus werkelijk van alles zijn. Net zoals blaffen eigenlijk.
Maar goed ik houdt mijn hondje altijd netjes bij mij als ik hardlopers zie. Ik verbaas mij soms juist over de hardlopers die mijn hondje gaan roepen.... (Het is een Border Collie= een drijver, en die wil je als hardloper niet echt graag achter je aan hebben rennen )
Maar; ik heb dus wel last van loslopende honden, die mijn aangelijnde hond gaan bijten. En die dus niet op het geroep van hun baasje reageren. Meestal word ik daar heel boos om, maar dan lopen de baasjes gewoon door met een stoicijns gezicht, of je krijgt een grote muil. Probeer zelf wel enigszins vriendelijk te blijven.
Tja ik gooi op een gegeven moment ook mijn eigen hond los. Ten eerste omdat ik vind dat als die kleine k*tkeffers mijn hond zo op mogen fokken mijn hond het recht heeft zich fatsoenlijk (en dus niet aan de riem) te verdedigen. En ten tweede omdat ik vind dat die mensen wel eens een lesje mogen leren... hond lief blaft en gromt en dat schrikt veel mensen af want hij is wat groter dan een keffer.. Feitelijk reageert hij alleen op het gedrag van de andere honden want hij is voor de rest prima gesocialiseerd, zit in een roedel en kan daar prima met van alles overweg. Overigens ik loop ook wel eens stoicijns door als mijn hondje uitvalt dat komt omdat ik niets anders kan doen dan mij verwijderen van de "bron" en zorgen dat mijn hond met mij meeloopt. (Wat hij ook doet).
Even over de Rugharen.
Ik weet niet of het in de 3 pagina's, die ik eerlijk is eerlijk nog niet helemaal doorgelezen heb, nog iets staat over de rugharen omhoog waar Yam het over had. Dat is namelijk niet per definitie agressie. Rugharen omhoog betekent spanning dat kan dus werkelijk van alles zijn. Net zoals blaffen eigenlijk.
Maar goed ik houdt mijn hondje altijd netjes bij mij als ik hardlopers zie. Ik verbaas mij soms juist over de hardlopers die mijn hondje gaan roepen.... (Het is een Border Collie= een drijver, en die wil je als hardloper niet echt graag achter je aan hebben rennen )
