De mokerslag.....

22-08-2008 07:14 2568 berichten
Alle reacties Link kopieren
En nu gaat het licht echt uit bij mij.

Middenin een moeilijke tijd voor mij,waarbij ik langzaam de strijd weer op wilde pakken tegen mijn problemen.



Vertelt mijn vriend mij vanacht nadat ik een paniekaanval had,



Dat het over is tussen ons.

Hij houdt niet meer van mij.



Na 8 jaar alle lief en leed te hebben overwonnen.

Ik ben kapot.

Ik heb geen enkele kracht meer.



Dit zag ik niet aankomen.



Ik ben verdrietig,maar ook ontzettend kwaad omdat hij dit lang voor zich heeft gehouden en daarmee geen enkele kans gaf om het tij te keren.



En ik...ik houd verschikkelijk veel van hem.



Houdt het een keer op voor mij....
Alle reacties Link kopieren
Niet te vergeten dat ik van ver kom.



Van 7 naar 6 tabletten?

Ik heb tijden 30 geslikt....maarja,ik doe allemaal toch niets al jaren toch?



Sorry,ik ben niet gezellig,eigenlijk geirriteerd.
Alle reacties Link kopieren
Wat mij betreft hoef je ook helemaal niet gezellig te zijn. Ik vind het ook onwaarschijnlijk, altijd maar dat gezellige. Jouw leven is momenteel helemaal niet gezellig, dus als ik je irriteer uit dat dan vooral. Ik neem tenslotte ook geen blad voor de mond.



Niemand zegt dat je helemaal niks doet, maar je bent kleine brandjes om je heen aan het blussen terwijl je kont in de fik staat. Dat zie jij niet, maar de omstanders wel.
Alle reacties Link kopieren
Ik wil niet meer.



Ik wil geen drukte meer om mij heen

Ik wil niet meer doen of alles goed gaat

Ik wil niet meer dat drie kinderen tegelijk aan mij trekken

Ik wil niet meer dat niemand naar mij luistert

Ik wil niet meer niets zeggen omdat dat wenselijk is

Ik wil niet meer schuldgevoelens erbij hebben

Ik wil niet meer hoeven piekeren

Ik wil niet meer de kar trekken

Ik wil niet zorgen voor iedereen

Ik wil niet alles in mijn schoenen geschroven krijgen

Ik wil geen verdriet

Ik wil niet meer zorgen dat iedereen het naar naar hun zin heeft

ik wil niet meer leven onder 1 dak met de man die niet meer van mij houdt

Ik wil niet meer.



Ik kan wel alle zeilen bij blijven zetten om dit bord vol leeg te eten, met of zonder hulp,maakt niet uit.

Zolang er iedere keer weer wat opgekieperd wordt door anderen,blijf ik eten.

Ik heb genoeg op,ik zit vol,eet het lekker zelf op.



Ik wil niet gestoord worden.

Ik wil alleen zijn,echt alleen.

Ik wil weg.
Alle reacties Link kopieren
Lieve Iry,

zit je er doorheen?? Talk to me!
Alle reacties Link kopieren
Ja ik zit er echt doorheen.

Nu maak je mij aan het huilen terwijl ik boos wil zijn.

Stomme griet!
Alle reacties Link kopieren
Lieve Iry, herkenbaar, maar relativeer voor jezelf. Kijk naar de punten die je opschrijft en zie dat een aantal echt niet hoeven. Of dat het niet reeel is je zo te voelen.
Alle reacties Link kopieren
Huil maar meid, dat hoort erbij. Waar loop je tegenaan nu
Alle reacties Link kopieren
Huil zo hard als je kan, stomp tegen een kussen... wees boos!
Alle reacties Link kopieren
Weet je lieve meds,

Iedereen rent gewoon voorbij,en duwt mij gewoon van het pad af als ik in de weg sta.

En ik laat mij er verdomme iedere keer weer afduwen.....
Alle reacties Link kopieren
quote:iry schreef op 17 oktober 2008 @ 01:48:

Weet je lieve meds,

Iedereen rent gewoon voorbij,en duwt mij gewoon van het pad af als ik in de weg sta.

En ik laat mij er verdomme iedere keer weer afduwen.....Is er een concrete aanleiding, of is dit een algemeen gevoel, wat nu naar boven komt
Alle reacties Link kopieren
Waar ik tegaan loop is de drukte.

Het is gewoon veel te druk,ik moet zoveel.

Er loopt hier genoeg rond om ook handen uit de mouwen te steken,maar iedereen raakt spontaan gehandicapt zodra ik in mijn neus laat zien.



Frummel is vreselijk onhandelbaar
Alle reacties Link kopieren
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat dat gevoel er altijd wel was,maar ik raak er nu zo vreselijk bewust van.
Alle reacties Link kopieren
quote:iry schreef op 17 oktober 2008 @ 01:52:

Waar ik tegaan loop is de drukte.

Het is gewoon veel te druk,ik moet zoveel.

Er loopt hier genoeg rond om ook handen uit de mouwen te steken,maar iedereen raakt spontaan gehandicapt zodra ik in mijn neus laat zien.



Frummel is vreselijk onhandelbaarJe voelt je er alleen voorstaan? wie bedoel je met iedereen?
Alle reacties Link kopieren
Ik kan hier echt 10.000 keer dingen vragen,beleefd,rustig, boos.

Maakt niet uit,iedereen heeft hier oren voor de sier op zijn hoofd zitten.
Alle reacties Link kopieren
Je raakt je er bewust van en het gaat je irriteren, omdat je er doorheen zit. Maak het ze duidelijk. Eis!
Alle reacties Link kopieren
Ik begrijp dat het je allemaal teveel is nu, logisch gezien de omstandigheden. Wat heb je gedaan om jezelf te ontlasten? Wat kan je doen om de druk van de ketel te halen?



Wil niemand je helpen, of denkt iedereen dat je het prima redt? M.a.w. heb je om hulp gevraagd?
Alle reacties Link kopieren
Kinderen en vriend...vriend doet wel zijn best hoor.



Maar de stress is te hoog voor mij nu,dus alles teveel
Alle reacties Link kopieren
Wat gebeurt er als jij hetzelfde gaat doen als "iedereen"?
Alle reacties Link kopieren
quote:iry schreef op 17 oktober 2008 @ 01:56:

Kinderen en vriend...vriend doet wel zijn best hoor.



Maar de stress is te hoog voor mij nu,dus alles teveelDus je vriend doet zijn best. En het speelt vooral op omdat je nu heel veel last van stress hebt. Op wie ben je eigenlijk boos?
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat iedereen denkt dat ik het prima red.



Zo ziet het er waarschijnlijk ook uit.



De hulp in de huishouding is een poging te ontlasten,maar die heeft al twee keer afgebeld en 1 keer een hele ochtend gedaan over de keuken schoon maken.

En ergens vind ik het ook belachelijk dat er hulp komt,er lopen hier drie volwassen mensen in huis en een tiener die ook goed wat kan doen.
Alle reacties Link kopieren
Ik lees al een hele tijd mee. Iry is boos op iedereen, omdat ze haar niet begrijpen. En dat begrijp ik! Maar soms is alles teveel. Kan niemand iets goed doen. En ook al weet je zelf dat je alleen zelf die cirkel kan doorbreken, je verwacht dingen van anderen, die ze dus helaas niet kunnen geven....
Alle reacties Link kopieren
Ik zou ook willen eisen mocy. Ik weet gewoon niet hoe ik dat constructief kan doen zonder dat ik uit de bocht vlieg en ze denken,ach,mijn moeder krijgt het weer een op haar heupen.
Alle reacties Link kopieren
En dan voel je je zo alleen.
Alle reacties Link kopieren
Dat is het ook mocy,er wordt veel van mij verwacht,door de een meer dan de ander,bewust of onbewust.

Maar ik verwacht ook wat en ik wil er niet iedere keer om vragen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven