Relaties
alle pijlers
Wat een cliché toch eigenlijk
dinsdag 25 november 2008 om 17:20
"Op ieder postje past een dekseltje".
Right. Ik geloof er niet in, eerlijk gezegd. Nu zal ik vast niet de enige zijn met een nogal bizarre geest en excentriek gedrag, maar zijn daar ook al dekseltjes voor?
Ik ben niet de makkelijkste. Ik heb bovendien een bewogen leven (met name in het verleden) en ik kan me geen man ter wereld in denken die mij na een tijdje nog leuk genoeg vindt om bij mij te blijven. Oud worden en bij elkaar blijven? Sprookjes zijn het wat mij betreft.
Zo zou ik om te beginnen al nooit -mocht ik een relatie krijgen- elke nacht bij elkaar willen slapen. Ik heb mijn eigen ruimte extreem nodig. Niet echt het toppunt van romantiek. Ook heb ik niet de behoefte mijn diepste zielenroerselen te delen. Het zijn ook zielenroerselen met een nogal pervers, morbide en macaber tinje.
Overigens kies ik daar zélf niet voor, maar dit is mijn gehele zijn.
Ja, niet om mij te verschuilen achter het volgende hoor, maar: ik kamp met een persoonlijkheidsstoornis. Een vrij ernstige. Wie wil daar nu bij zijn? Ik kan dat aardig in toom houden, maar maar gedeeltelijk.
In het verleden heb ik mij bezondigd aan allerlei verslavingen, al kon ik dat aardig verbergen onder het om van "ik ben jong en moet alles toch eens uitproberen". Sommige uitingen van zelfdestructrief gedrag zijn behoorlijk zichtbaar en ik lieg daarover.
Ik héb de fout gemaakt eerlijk te zijn daarover. Dan beland je in feite in een hulpverlenersrelatie en daar heb ik als vanzelfsprekend geen trek in. Mijn strategie voor een potentiele volgende relatie is dan ook: mondje dicht.
Hoe belangrijk is het om het verleden kenbaar te maken aan je geliefde? En dan heb ik het niet over de gangbare depressies, maar zaken die veel verder gaan dan enkel dat.
Hoop op een leuke relatie heb ik eigenlijk niet meer. Hordes mensen hebben relaties, en dat maakt me afgunstig. Heel gemeen, maar: ik denk weleens, goh, al die mensen die lelijker zijn dan ik, minder intelligent en minder interessant, die hebben wél een relatie. Dat overtuigt me al helemaal in het geloof dat ik zo abnormaal ben dat er geeneens een putdeksel past op mijn potje.
Zal ik nu echt eindigen als kattenvrouwtje die enkel nog alleentjes sonates van Beethoven beluistert als hoogepunt van de dag?
Wie wil zich inlaten met een bizar iemand en een einzelganger?
't Is weer winter en dan overvalt me dat wel. Interesse van mannen genoeg, maar blijverdjes zijn er niet bij.
Achja, ik kan ook prima zaken alleen zelf uitvoeren en mis niet per se een maatje of een geliefde. Maar we zijn sociale beesten die verlangen naar relaties. Veranderen kan toch op zekere hoogte, maar ik zal nooit iemand worden die zich gelukkig voelt in een Vinexwijk met een labrador en gezinswagen voor de deur.
Freaks aller landen, verenigt U?
En dan ben ik zelf ook zo'n hypocrieteling die het liefst niet met iemand die net zoals ik een relatie zou willen.
Herkenbaar?
PS: dit is geen zielig egodocument. Ik vraag me echt gewoon af hoe men dat toch doet, relaties.
Right. Ik geloof er niet in, eerlijk gezegd. Nu zal ik vast niet de enige zijn met een nogal bizarre geest en excentriek gedrag, maar zijn daar ook al dekseltjes voor?
Ik ben niet de makkelijkste. Ik heb bovendien een bewogen leven (met name in het verleden) en ik kan me geen man ter wereld in denken die mij na een tijdje nog leuk genoeg vindt om bij mij te blijven. Oud worden en bij elkaar blijven? Sprookjes zijn het wat mij betreft.
Zo zou ik om te beginnen al nooit -mocht ik een relatie krijgen- elke nacht bij elkaar willen slapen. Ik heb mijn eigen ruimte extreem nodig. Niet echt het toppunt van romantiek. Ook heb ik niet de behoefte mijn diepste zielenroerselen te delen. Het zijn ook zielenroerselen met een nogal pervers, morbide en macaber tinje.
Overigens kies ik daar zélf niet voor, maar dit is mijn gehele zijn.
Ja, niet om mij te verschuilen achter het volgende hoor, maar: ik kamp met een persoonlijkheidsstoornis. Een vrij ernstige. Wie wil daar nu bij zijn? Ik kan dat aardig in toom houden, maar maar gedeeltelijk.
In het verleden heb ik mij bezondigd aan allerlei verslavingen, al kon ik dat aardig verbergen onder het om van "ik ben jong en moet alles toch eens uitproberen". Sommige uitingen van zelfdestructrief gedrag zijn behoorlijk zichtbaar en ik lieg daarover.
Ik héb de fout gemaakt eerlijk te zijn daarover. Dan beland je in feite in een hulpverlenersrelatie en daar heb ik als vanzelfsprekend geen trek in. Mijn strategie voor een potentiele volgende relatie is dan ook: mondje dicht.
Hoe belangrijk is het om het verleden kenbaar te maken aan je geliefde? En dan heb ik het niet over de gangbare depressies, maar zaken die veel verder gaan dan enkel dat.
Hoop op een leuke relatie heb ik eigenlijk niet meer. Hordes mensen hebben relaties, en dat maakt me afgunstig. Heel gemeen, maar: ik denk weleens, goh, al die mensen die lelijker zijn dan ik, minder intelligent en minder interessant, die hebben wél een relatie. Dat overtuigt me al helemaal in het geloof dat ik zo abnormaal ben dat er geeneens een putdeksel past op mijn potje.
Zal ik nu echt eindigen als kattenvrouwtje die enkel nog alleentjes sonates van Beethoven beluistert als hoogepunt van de dag?
Wie wil zich inlaten met een bizar iemand en een einzelganger?
't Is weer winter en dan overvalt me dat wel. Interesse van mannen genoeg, maar blijverdjes zijn er niet bij.
Achja, ik kan ook prima zaken alleen zelf uitvoeren en mis niet per se een maatje of een geliefde. Maar we zijn sociale beesten die verlangen naar relaties. Veranderen kan toch op zekere hoogte, maar ik zal nooit iemand worden die zich gelukkig voelt in een Vinexwijk met een labrador en gezinswagen voor de deur.
Freaks aller landen, verenigt U?
En dan ben ik zelf ook zo'n hypocrieteling die het liefst niet met iemand die net zoals ik een relatie zou willen.
Herkenbaar?
PS: dit is geen zielig egodocument. Ik vraag me echt gewoon af hoe men dat toch doet, relaties.
maandag 1 december 2008 om 14:35
quote:Digitalis schreef op 01 december 2008 @ 14:21:
Julus, ik houd de illusie van vriendschap denk ik in stand. Omdat ik anders helemaal zo eenzaam ben. Er blijven weinig mensen over als ik niet vrolijk doe. Dat is dat tweegezicht.
Dag Digitalis,
ik ben weer even terug op je topic.
Je houdt de illusie in stand omdat je anders helemaal zo eenzaam bent? Je bent nu ook eenzaam. Eenzaam en nog gefrustreerd ook, want die illusies overtuigen je blijkbaar niet.
Dus je steekt energie in het doen alsof en je bereikt er ook nog eens niet mee wat je zou willen, namelijk niet meer eenzaam zijn.
Zoals ik al eerder heb gezegd: zolang je niet accepteert dat je alleen bent en zolang je niet leert in je eigen behoeften te voorzien, is er ook geen waarlijk contact met anderen mogelijk.
En dat is inclusief de behoefte aan gezelschap. Vrienden komen en gaan, geliefdes ook, familie is weer een ander verhaal, maar de enige persoon die altijd, je hele leven lang, bij je blijft ben je zelf .
Als je jezelf leert om je eigen beste vriendin te zijn, je eigen moeder of vader, dan zijn er geen illusies meer nodig.
Zoeken in de buitenwereld naar wat je jezelf zou moeten kunnen geven is tot mislukken gedoemd en misschien komt voor jou stilletjes aan het moment dat je dat in zal zien en je naar binnen richt.
Voor hulp, liefde, aandacht en warmte; je geeft het zo makkelijk weg aan anderen maar je hebt er zelf zo veel behoefte aan. En je hebt het in je, want je kunt het aan anderen geven.
Behandel je eigen problemen zoals je die van anderen behandelt, luister naar jezelf zoals je naar vrienden luistert, en geef jezelf de wijze raad die je voor de buitenwereld reserveert.
Je intelligentie is je gereedschap, want stelt je in staat je eigen situatie objectief te bekijken.
En de talenten om lief te zijn voor iemand die het moeilijk heeft heb je ook.
Voeg die twee samen en je bent op weg om nooit meer eenzaam te hoeven zijn: dan heb je jezelf gevonden.
Julus, ik houd de illusie van vriendschap denk ik in stand. Omdat ik anders helemaal zo eenzaam ben. Er blijven weinig mensen over als ik niet vrolijk doe. Dat is dat tweegezicht.
Dag Digitalis,
ik ben weer even terug op je topic.
Je houdt de illusie in stand omdat je anders helemaal zo eenzaam bent? Je bent nu ook eenzaam. Eenzaam en nog gefrustreerd ook, want die illusies overtuigen je blijkbaar niet.
Dus je steekt energie in het doen alsof en je bereikt er ook nog eens niet mee wat je zou willen, namelijk niet meer eenzaam zijn.
Zoals ik al eerder heb gezegd: zolang je niet accepteert dat je alleen bent en zolang je niet leert in je eigen behoeften te voorzien, is er ook geen waarlijk contact met anderen mogelijk.
En dat is inclusief de behoefte aan gezelschap. Vrienden komen en gaan, geliefdes ook, familie is weer een ander verhaal, maar de enige persoon die altijd, je hele leven lang, bij je blijft ben je zelf .
Als je jezelf leert om je eigen beste vriendin te zijn, je eigen moeder of vader, dan zijn er geen illusies meer nodig.
Zoeken in de buitenwereld naar wat je jezelf zou moeten kunnen geven is tot mislukken gedoemd en misschien komt voor jou stilletjes aan het moment dat je dat in zal zien en je naar binnen richt.
Voor hulp, liefde, aandacht en warmte; je geeft het zo makkelijk weg aan anderen maar je hebt er zelf zo veel behoefte aan. En je hebt het in je, want je kunt het aan anderen geven.
Behandel je eigen problemen zoals je die van anderen behandelt, luister naar jezelf zoals je naar vrienden luistert, en geef jezelf de wijze raad die je voor de buitenwereld reserveert.
Je intelligentie is je gereedschap, want stelt je in staat je eigen situatie objectief te bekijken.
En de talenten om lief te zijn voor iemand die het moeilijk heeft heb je ook.
Voeg die twee samen en je bent op weg om nooit meer eenzaam te hoeven zijn: dan heb je jezelf gevonden.
maandag 1 december 2008 om 14:40
Plus daarbij (in aanvulling op robo's posting); niemand vraagt van je om altijd de clown uit te hangen, om altijd vrolijk te zijn. Dat is een houding die je jezelf oplegt. Maar dat komt weer door je slechte ervaringen, die je opgedaan hebt met de verkeerde mensen. Probeer het eens uit bij de juiste mensen, en je zult zien, dat ook de minder vrolijke digi nog gewaardeerd wordt!
maandag 1 december 2008 om 14:41
Ik snap overigens wel dat je teleurgesteld soms bent als mensen niet geinteresseerd zijn in bepaalde aspecten van je leven (zoals dat jaartje weg). Als ik in NL ben verbaas ik me soms ook over de desinteresse van anderen in wat ik meemaak Maar ja, dat is nou eenmaal zo. Dan kan ik wel denken "Moeten we het nou gvd echt over de functies van jouw nieuwe telefoon hebben, terwijl je niet eens vraagt naar hoe het nou met mij gaat?" Maar ja, dat helpt ook niet, ook al is het best pijnlijk als dat mensen zijn die belangrijk voor je zijn. Terwijl ik ook snap dat niet iedereen zit te wachten op mijn verhalen, ze hebben hun eigen leven en wie weet is die nieuwe telefoon belangrijker voor hen dan ik me kan voorstellen. Dat dat iets triviaals is voor mij, is natuurlijk ook gewoon mijn oordeel, mijn prioriteiten zijn anders, maar belangrijker? Zo bijzonder ben ik nou ook weer niet en een ander zijn interesse afdwingen kan ook niet echt. Maar goed, dan ben ik toch blij dat ze me toch in hun leven willen, kennelijk voegen we toch iets toen aan elkaars leven en dat koester ik. Bij de ene vriendschap of realtie gaan de gevoelens nou eenmaal dieper dan bij de ander. Toch ben ik ook blij met de ogenschijnlijk meer 'oppervlakkige' contacten die ik heb. Waarbij ik wel wil toevoegen dat wanneer ik het idee heb dat een vriendschap of relatie niks toevoegt ik er ook afstand van kan doen.
maandag 1 december 2008 om 14:45
quote:Digitalis schreef op 01 december 2008 @ 14:21:
Loomii, BPS is for life. Je geneest er niet van, je kunt hoogstens de symptomen onderdrukken. En inderdaad, mijn IQ kan ik niet veranderen. Tenzij men nog lobotomies uitvoert Voor lobotomies moet je naar Kroatië. Ik zou het toch maar gewoon bij behandeling van je BPS houden dus
Loomii, BPS is for life. Je geneest er niet van, je kunt hoogstens de symptomen onderdrukken. En inderdaad, mijn IQ kan ik niet veranderen. Tenzij men nog lobotomies uitvoert Voor lobotomies moet je naar Kroatië. Ik zou het toch maar gewoon bij behandeling van je BPS houden dus
maandag 1 december 2008 om 14:57
Vlinder, ik word een beetje moe van je. Ik meen oprecht dat ik BPS niet als excuus gebruik, of om aandacht of medelijden te genereren. Juist niet! Ik wil niet worden gezien als patient.
Oh Loomii, ik heb in Kroatie gewoond. De medische wetenschap daar komt overeen met de praktijken uit 1750
Ik ken overigens mensen die heel openhartig spreken over psychsche problemen, en gek genoeg is diegene waar ik het over heb, juist geliefd. Dat doet me duizelen, hoor.
En mja, het gaat in háár geval om een sociale fobie. Met messen spelen en CENSUURpogingen denk ik niet dat mensen me nog leuk vinden, mocht ik dat tussen neus en lippen door vertelle.
Oh Loomii, ik heb in Kroatie gewoond. De medische wetenschap daar komt overeen met de praktijken uit 1750
Ik ken overigens mensen die heel openhartig spreken over psychsche problemen, en gek genoeg is diegene waar ik het over heb, juist geliefd. Dat doet me duizelen, hoor.
En mja, het gaat in háár geval om een sociale fobie. Met messen spelen en CENSUURpogingen denk ik niet dat mensen me nog leuk vinden, mocht ik dat tussen neus en lippen door vertelle.
maandag 1 december 2008 om 15:11
Ik zou niet weten waarom niet. Je zegt het zelf al; je DENKT dat mensen je dan niet leuk vinden. Ik denk dat jij erg weinig vertrouwen hebt in de mensheid; je moet mensen wel wat credits durven geven. Anders weet je toch niet hoe het uitpakt?
Vriendschappen onstaan vaak volgens een vast patroon; na eerst wat koetjes en kalfjes, komt een gesprek na een tijdje over je achtergrond. Inmiddels heb je wat credits opgebouwd, elkaar afgetast en stilzwijgend besloten dat je elkaar graag blijft zien. Dus dan is het moment daar, om te vertellen wie digi nog meer is behalve gezellig, en vrolijk. En dat wordt dan gewoon voor lief genomen, aangenomen voor feit. Niks meer en niks minder. Net zoals jij dat bij die ander ook doet..toch?
Want tegen die tijd weet je van elkaar dat je elkaar de moeie waard vind, als het goed is. En wellicht heeft die ander problematieken waar jij u tegen zegt, maar daar ren je dan ook niet voor weg. Want jij weet hoe het is.
Vriendschappen onstaan vaak volgens een vast patroon; na eerst wat koetjes en kalfjes, komt een gesprek na een tijdje over je achtergrond. Inmiddels heb je wat credits opgebouwd, elkaar afgetast en stilzwijgend besloten dat je elkaar graag blijft zien. Dus dan is het moment daar, om te vertellen wie digi nog meer is behalve gezellig, en vrolijk. En dat wordt dan gewoon voor lief genomen, aangenomen voor feit. Niks meer en niks minder. Net zoals jij dat bij die ander ook doet..toch?
Want tegen die tijd weet je van elkaar dat je elkaar de moeie waard vind, als het goed is. En wellicht heeft die ander problematieken waar jij u tegen zegt, maar daar ren je dan ook niet voor weg. Want jij weet hoe het is.
maandag 1 december 2008 om 15:53
Haha,digi!
Wij samen in een clubje,lijkt mij retegezellig.
Dan valt er vast een hoop te beleven (of we maken elkaar af)
Maar idd,ik heb ook bps in de meest bevlogen soort.
En nog een paar stempels erbij.
Hoewel mijn uitingen wat anders liggen.
Pogingen zijn geen optie voor mij want ik heb kinderen en dat dwingt je wel tot verantwoordelijkheden.
Automutileren heb ik onder controle inmiddels.
Maar ik stort alles dan weer in een eetstoornis,dwang en angst zijn gelijk maar andere uitlating.
Wat Juul zegt klopt,als je leven een bepaalde verantwoordelijkheid heeft dwingt het je in een positie waarbij je minder ruimte kan pakken voor je problematiek.
Soms heel moeilijk juist,maar ook weer een redding.
Ik heb inmiddels een fantastische vriend.
Toevallig ook zeer intelligent alleen hij propt dat allemaal lekker in zijn werk.
Thuis houdt hij zich vooral bezig met......jawel,simpele liedjes (tsja liefde maakt je toleranter),en onnozel tijdverdrijf.
Hij snapt geen zak van mijn ingewikkelde brein maar houdt het toch al 8 jaar met mij uit(en dat gaat zeker niet zonder slag of stoot).
Het kan wel Digi,kwel jezelf niet teveel.
Wij samen in een clubje,lijkt mij retegezellig.
Dan valt er vast een hoop te beleven (of we maken elkaar af)
Maar idd,ik heb ook bps in de meest bevlogen soort.
En nog een paar stempels erbij.
Hoewel mijn uitingen wat anders liggen.
Pogingen zijn geen optie voor mij want ik heb kinderen en dat dwingt je wel tot verantwoordelijkheden.
Automutileren heb ik onder controle inmiddels.
Maar ik stort alles dan weer in een eetstoornis,dwang en angst zijn gelijk maar andere uitlating.
Wat Juul zegt klopt,als je leven een bepaalde verantwoordelijkheid heeft dwingt het je in een positie waarbij je minder ruimte kan pakken voor je problematiek.
Soms heel moeilijk juist,maar ook weer een redding.
Ik heb inmiddels een fantastische vriend.
Toevallig ook zeer intelligent alleen hij propt dat allemaal lekker in zijn werk.
Thuis houdt hij zich vooral bezig met......jawel,simpele liedjes (tsja liefde maakt je toleranter),en onnozel tijdverdrijf.
Hij snapt geen zak van mijn ingewikkelde brein maar houdt het toch al 8 jaar met mij uit(en dat gaat zeker niet zonder slag of stoot).
Het kan wel Digi,kwel jezelf niet teveel.
maandag 1 december 2008 om 16:00
Matamata, haha, vergeet begrepen sorry.
Iry, waar is de tijd dat wij ons druk konden maken over..onszelf? Ik doe het nu nog, daar niet van, maar echt heel diep lukt niet meer omdat je idd ook nog die kinderen hebt die recht hebben op aandacht. Ik ben ook wel blij dat de focus niet meer op mij ligt, want je word er zo moe van. Ik ben er niet meer zo mee bezig of een ander me wel interessant genoeg vind, take it or leave it. En he..er zijn er die gewoon blijven hangen!
Weet je wat ik best komisch vind (als aanvulling op jouw laatste stukje iry); denk ik ingewikkeld in elkaar te zitten, dat vriend nooit begrijpt hoe ik eigenlijk echt ben....komt ie ineens met een hele rake opmerking, die precies weergeeft hoe ik ben! Terwijl ik van mezelf vind dat ik de slimme ben. En dat zet mij dan met beide voetjes op de grond neer. Ik ben blijkbaar veel doorzichtiger en makkelijker te peilen dan ik denk.
En zo iemand digi, heb jij ook nodig.(maar die van mij is besmet, want vreemdgegaan)
Iry, waar is de tijd dat wij ons druk konden maken over..onszelf? Ik doe het nu nog, daar niet van, maar echt heel diep lukt niet meer omdat je idd ook nog die kinderen hebt die recht hebben op aandacht. Ik ben ook wel blij dat de focus niet meer op mij ligt, want je word er zo moe van. Ik ben er niet meer zo mee bezig of een ander me wel interessant genoeg vind, take it or leave it. En he..er zijn er die gewoon blijven hangen!
Weet je wat ik best komisch vind (als aanvulling op jouw laatste stukje iry); denk ik ingewikkeld in elkaar te zitten, dat vriend nooit begrijpt hoe ik eigenlijk echt ben....komt ie ineens met een hele rake opmerking, die precies weergeeft hoe ik ben! Terwijl ik van mezelf vind dat ik de slimme ben. En dat zet mij dan met beide voetjes op de grond neer. Ik ben blijkbaar veel doorzichtiger en makkelijker te peilen dan ik denk.
En zo iemand digi, heb jij ook nodig.(maar die van mij is besmet, want vreemdgegaan)
maandag 1 december 2008 om 16:04
quote:Digitalis schreef op 28 november 2008 @ 14:51:
[...]
En néé, ik wil écht niet zielig doen. Ik vraag me gewoon af hoe iemand zonder jeugdtrauma's (nou ja, die zijn verwerkt in ieder geval) ik denk dat je dan een uitzondering op de regel bent, dat je het a) op je 24e hebt verwerkt en b) terwijl je nog destructief gedrag vertoond, liefhebbende ouders, mooi uiterlijk dat zegt helemaal niks, hoge intelligentie klopt, maar je sociale en emotionele intelligentie lijkt niet zo hoog, dus wat heb je dan aan een hoog iq? en goede sociale vaardigheden ik denk dat je dat verkeerd ziet digi. Sociaal vaardig is niet alleen attent zijn, aandacht voor de ander ed. Maar ook zelf zorg en steuen kunnen ontvangen, contacten kunnen onderhouden, je open kunnen stellen etc. zich zó kan voelen. En dan komt er dus die verstoorde balans in de hersenen om de hoek kijken.Meen je serieus dat je denkt dat het alleen dat is??
[...]
En néé, ik wil écht niet zielig doen. Ik vraag me gewoon af hoe iemand zonder jeugdtrauma's (nou ja, die zijn verwerkt in ieder geval) ik denk dat je dan een uitzondering op de regel bent, dat je het a) op je 24e hebt verwerkt en b) terwijl je nog destructief gedrag vertoond, liefhebbende ouders, mooi uiterlijk dat zegt helemaal niks, hoge intelligentie klopt, maar je sociale en emotionele intelligentie lijkt niet zo hoog, dus wat heb je dan aan een hoog iq? en goede sociale vaardigheden ik denk dat je dat verkeerd ziet digi. Sociaal vaardig is niet alleen attent zijn, aandacht voor de ander ed. Maar ook zelf zorg en steuen kunnen ontvangen, contacten kunnen onderhouden, je open kunnen stellen etc. zich zó kan voelen. En dan komt er dus die verstoorde balans in de hersenen om de hoek kijken.Meen je serieus dat je denkt dat het alleen dat is??
maandag 1 december 2008 om 16:09
quote:Digitalis schreef op 01 december 2008 @ 14:57:
Vlinder, ik word een beetje moe van je. Ik meen oprecht dat ik BPS niet als excuus gebruik, of om aandacht of medelijden te genereren. Juist niet! Ik wil niet worden gezien als patient.
Waarschijnlijk wordt je er moe van omdat er toch wel een kern van waarheid in zit. Maar goed, je kunt lekker uitrusten want ik ben jouw topics over:
Jongens willen me niet want ik ben te mooiMannen willen me niet want ik ben te slimMannen worden niet verliefd op me want ik kan te goed neukenIk heb geen vrienden want ik ben te geweldigIk kan niet afstuderen want ik heb een te hoog iqIk durf geen stage te gaan lopen want mensen accepteren me niet omdat ik zo ver boven hen verheven ben.Mensen vinden me niet lief maar eigenlijk ben ik veel te liefIk kan heel erg goed luisteren maar hoe komt het toch dat iedereen het maar over mij heeftIk kan heel erg goed communiceren maar hoe komt het toch dat niemand me begrijptIk wil niet zielig gevonden worden maar ik heb wel een heel ernstige stoornis, zelf gediagnosticeerd.
Helemaal zat.
Het ligt dus niet aan jou, het ligt aan je gedrag hier op het forum, wat mij betreft.
Vlinder, ik word een beetje moe van je. Ik meen oprecht dat ik BPS niet als excuus gebruik, of om aandacht of medelijden te genereren. Juist niet! Ik wil niet worden gezien als patient.
Waarschijnlijk wordt je er moe van omdat er toch wel een kern van waarheid in zit. Maar goed, je kunt lekker uitrusten want ik ben jouw topics over:
Jongens willen me niet want ik ben te mooiMannen willen me niet want ik ben te slimMannen worden niet verliefd op me want ik kan te goed neukenIk heb geen vrienden want ik ben te geweldigIk kan niet afstuderen want ik heb een te hoog iqIk durf geen stage te gaan lopen want mensen accepteren me niet omdat ik zo ver boven hen verheven ben.Mensen vinden me niet lief maar eigenlijk ben ik veel te liefIk kan heel erg goed luisteren maar hoe komt het toch dat iedereen het maar over mij heeftIk kan heel erg goed communiceren maar hoe komt het toch dat niemand me begrijptIk wil niet zielig gevonden worden maar ik heb wel een heel ernstige stoornis, zelf gediagnosticeerd.
Helemaal zat.
Het ligt dus niet aan jou, het ligt aan je gedrag hier op het forum, wat mij betreft.
maandag 1 december 2008 om 16:10
Je kunt hem ook omdraaien; hoe komt het dat iemand met jeugdtrauma's, die geen liefhebbende ouders heeft gehad, niet enorm knap is, niet extreem slim, het toch best goed gedaan heeft mbt werk, relatie, vriendschappen. Dan heb ik het over mezelf, even voor het beeld. Ik denk dat het best simpel is; het is geven en nemen. En nederig zijn, blij zijn met alles, je openstellen voor anderen en oprecht geinteresseerd zijn. Jezelf niet het belangrijkste vinden. Dan krijg je dat allemaal terug.
maandag 1 december 2008 om 16:14
Als je te zeer op jezelf gefocussed bent, dan mis je gewoon heel veel. En dat is wat er aan de hand is. Je bent nog teveel bezig met jezelf, je eigen identiteit en daardoor is er geen ruimte voor anderen. Je verwerpt alles wat gewoontjes is, maar tegeljkertijd wil je wel heel graag meedoen met het gewone. Maar die twee zijn als water en vuur; als je dat wilt, moet je het gewone ook willen accepteren/toelaten.
maandag 1 december 2008 om 16:40
idd juul.
Dat heb ik met vriend ook.
Die kan mij ook vreselijk verbazen ineens met zijn inzichten.
Ik onderschat hem soms gewoon.
Ik ben kennelijk ook meer een open boek dat dat ik zelf denk.
Verder zeg je goed dingen voor digi in je post.
De dag dat ik de gewone dingen bijzonder ging vinden,is de dag waar ik het mijzelf een stuk makkelijker ging maken.
Soms heb ik nog wel eens een stuiptrekking dat ik mijn leven zo leeg en nutteloos vind,maar het zijn maar momenten gelukkig.
Dat heb ik met vriend ook.
Die kan mij ook vreselijk verbazen ineens met zijn inzichten.
Ik onderschat hem soms gewoon.
Ik ben kennelijk ook meer een open boek dat dat ik zelf denk.
Verder zeg je goed dingen voor digi in je post.
De dag dat ik de gewone dingen bijzonder ging vinden,is de dag waar ik het mijzelf een stuk makkelijker ging maken.
Soms heb ik nog wel eens een stuiptrekking dat ik mijn leven zo leeg en nutteloos vind,maar het zijn maar momenten gelukkig.
maandag 1 december 2008 om 17:20
quote:Vl43inder schreef op 01 december 2008 @ 16:09:
[...]
Waarschijnlijk wordt je er moe van omdat er toch wel een kern van waarheid in zit. Maar goed, je kunt lekker uitrusten want ik ben jouw topics over:
Jongens willen me niet want ik ben te mooiMannen willen me niet want ik ben te slimMannen worden niet verliefd op me want ik kan te goed neukenIk heb geen vrienden want ik ben te geweldigIk kan niet afstuderen want ik heb een te hoog iqIk durf geen stage te gaan lopen want mensen accepteren me niet omdat ik zo ver boven hen verheven ben.Mensen vinden me niet lief maar eigenlijk ben ik veel te liefIk kan heel erg goed luisteren maar hoe komt het toch dat iedereen het maar over mij heeftIk kan heel erg goed communiceren maar hoe komt het toch dat niemand me begrijptIk wil niet zielig gevonden worden maar ik heb wel een heel ernstige stoornis, zelf gediagnosticeerd.
Helemaal zat.
Het ligt dus niet aan jou, het ligt aan je gedrag hier op het forum, wat mij betreft.
Wat een onzin! Dat heb ik allemaal nooit beweerd, muts. Ik heb mezelf ook niet gediagnosticeerd, dat heeft een psychiater gedaan. Je weet wel, een arts die daartoe bevoegd is. Ik durfde geen stage te lopen omdat ik fáálangst had, dom mens. En mannen willen me niet omdat ik te mooi ben? Dat heb ik nooit beweerd, doe niet zo achterlijk. En ook niet omdat ze me te slim vinden. En ik kan niet afstuderen want ik heb een te hoog IQ? Ben jij wel lekker bij je paasei? Ook dat heb ik nooit beweerd, het ging allemaal over faalangst.
Wat ben jij een naar mens zeg. Bah.
[...]
Waarschijnlijk wordt je er moe van omdat er toch wel een kern van waarheid in zit. Maar goed, je kunt lekker uitrusten want ik ben jouw topics over:
Jongens willen me niet want ik ben te mooiMannen willen me niet want ik ben te slimMannen worden niet verliefd op me want ik kan te goed neukenIk heb geen vrienden want ik ben te geweldigIk kan niet afstuderen want ik heb een te hoog iqIk durf geen stage te gaan lopen want mensen accepteren me niet omdat ik zo ver boven hen verheven ben.Mensen vinden me niet lief maar eigenlijk ben ik veel te liefIk kan heel erg goed luisteren maar hoe komt het toch dat iedereen het maar over mij heeftIk kan heel erg goed communiceren maar hoe komt het toch dat niemand me begrijptIk wil niet zielig gevonden worden maar ik heb wel een heel ernstige stoornis, zelf gediagnosticeerd.
Helemaal zat.
Het ligt dus niet aan jou, het ligt aan je gedrag hier op het forum, wat mij betreft.
Wat een onzin! Dat heb ik allemaal nooit beweerd, muts. Ik heb mezelf ook niet gediagnosticeerd, dat heeft een psychiater gedaan. Je weet wel, een arts die daartoe bevoegd is. Ik durfde geen stage te lopen omdat ik fáálangst had, dom mens. En mannen willen me niet omdat ik te mooi ben? Dat heb ik nooit beweerd, doe niet zo achterlijk. En ook niet omdat ze me te slim vinden. En ik kan niet afstuderen want ik heb een te hoog IQ? Ben jij wel lekker bij je paasei? Ook dat heb ik nooit beweerd, het ging allemaal over faalangst.
Wat ben jij een naar mens zeg. Bah.
maandag 1 december 2008 om 17:24
quote:Julus schreef op 01 december 2008 @ 16:14:
Als je te zeer op jezelf gefocussed bent, dan mis je gewoon heel veel. En dat is wat er aan de hand is. Je bent nog teveel bezig met jezelf, je eigen identiteit en daardoor is er geen ruimte voor anderen. Je verwerpt alles wat gewoontjes is, maar tegeljkertijd wil je wel heel graag meedoen met het gewone. Maar die twee zijn als water en vuur; als je dat wilt, moet je het gewone ook willen accepteren/toelaten.Heel goed gezegd. Bedankt! Sorry, maar ben even over de zeik door de post van Vlinder. Ik hou er niet van om zo neergezet te worden. Ik ben namelijk niet arrogant of te mooi of te slim of wat dan ook. Heb ik ook nooit beweerd. Het kwetst me dat iemand het nodig acht mij volkomen verkeerd neer te zetten en daar kennelijk plezier in schept.
Als je te zeer op jezelf gefocussed bent, dan mis je gewoon heel veel. En dat is wat er aan de hand is. Je bent nog teveel bezig met jezelf, je eigen identiteit en daardoor is er geen ruimte voor anderen. Je verwerpt alles wat gewoontjes is, maar tegeljkertijd wil je wel heel graag meedoen met het gewone. Maar die twee zijn als water en vuur; als je dat wilt, moet je het gewone ook willen accepteren/toelaten.Heel goed gezegd. Bedankt! Sorry, maar ben even over de zeik door de post van Vlinder. Ik hou er niet van om zo neergezet te worden. Ik ben namelijk niet arrogant of te mooi of te slim of wat dan ook. Heb ik ook nooit beweerd. Het kwetst me dat iemand het nodig acht mij volkomen verkeerd neer te zetten en daar kennelijk plezier in schept.
maandag 1 december 2008 om 17:38
En als je nou eens, in plaats van je steeds zo heftig te verdedigen, gewoon zou accepteren dat iemand zo over je denkt?
Wat kan het jou boeien tenslotte
Jij bent jij en als iemand hier ervoor kiest om je "zo neer te zetten", dan hoef je daar toch niet tegenin te gaan? Jij hebt naar eer en geweten jezelf hier geuit en het is aan een ander om daarmee iets te doen, NIET aan jou om ieders mening over jou recht te zetten. Vermoeiend man (vrouw) !
Voor iedereen die je zo wenst te interpreteren zijn er tien anderen die wél een poging doen je te doorgronden. Is dat niet wat telt?
't Is maar een gedachte....
Wat kan het jou boeien tenslotte
Jij bent jij en als iemand hier ervoor kiest om je "zo neer te zetten", dan hoef je daar toch niet tegenin te gaan? Jij hebt naar eer en geweten jezelf hier geuit en het is aan een ander om daarmee iets te doen, NIET aan jou om ieders mening over jou recht te zetten. Vermoeiend man (vrouw) !
Voor iedereen die je zo wenst te interpreteren zijn er tien anderen die wél een poging doen je te doorgronden. Is dat niet wat telt?
't Is maar een gedachte....
maandag 1 december 2008 om 17:46
maandag 1 december 2008 om 17:46
Weet ik wel Robo, maar het is zo pertinent onwaar dat het me echt raakt. Jullie posts raken me ook, maar op een positieve manier. Dit was gewoon puur om te bashen. Waarom ze hier komt, dat weet ik niet, Kennelijk puur om te bashen dus.
Als iemand me een kutwijf vindt, prima, maar kom niet met citaten aan die ik zogenaamd gezegd heb. Daar word ik heel giftig van.
Als iemand me een kutwijf vindt, prima, maar kom niet met citaten aan die ik zogenaamd gezegd heb. Daar word ik heel giftig van.
