Kinderen
alle pijlers
N.a.v. 'Eiceldonatie gevraagd' Wat vind jij?
maandag 1 december 2008 om 23:30
Wanneer vind jij het niet meer ethisch verantwoord om bij een kinderwens aan de medische molen te beginnen? Of vind je dat dit altijd moet kunnen? Dat kan natuurlijk ook.
Ik merk zelf dat ik er moeite mee heb als al veel pogingen zijn ondernomen, maar het keer op keer helaas niet lukt. Op een gegeven moment moet je je hierbij neerleggen, denk ik. Dit kan tevens te maken hebben met een stijgende leeftijd.
Het is een lastig onderwerp, dat besef ik, maar daarom niet minder de moeite waard om eens bij stil te staan. Ik merk bij mezelf dat ik het lastig vind er een mening over te vormen. Wat vinden jullie?
Ik merk zelf dat ik er moeite mee heb als al veel pogingen zijn ondernomen, maar het keer op keer helaas niet lukt. Op een gegeven moment moet je je hierbij neerleggen, denk ik. Dit kan tevens te maken hebben met een stijgende leeftijd.
Het is een lastig onderwerp, dat besef ik, maar daarom niet minder de moeite waard om eens bij stil te staan. Ik merk bij mezelf dat ik het lastig vind er een mening over te vormen. Wat vinden jullie?
dinsdag 2 december 2008 om 13:09
Nogmaals: als je alleen onder bepaalde voorwaarden moeder wilt worden moet je de gok niet wagen, niet je kind daar de dupe van laten worden. Want dat wordt het: je ontneemt het de kans op leven of je ontneemt het de kans op een goede moeder.
Je zou niet moeten kiezen tussen abortus of een kind niet goed opvoeden. Als die keuze er is zou je voor jezelf al éérder moeten beslissen dat je beter níet zwanger kunt worden.
Je zou niet moeten kiezen tussen abortus of een kind niet goed opvoeden. Als die keuze er is zou je voor jezelf al éérder moeten beslissen dat je beter níet zwanger kunt worden.
dinsdag 2 december 2008 om 13:14
quote:Eowynn_ schreef op 02 december 2008 @ 13:10:
Als je alleen een goede moeder kunt zijn voor een gezond kind moet je toch geen moeder worden? Dat is eigenlijk wat ik bedoel.Waarom niet? Wie heeft daar last van? Of impliceer je nu dat je in dat geval voor een gezond kind ook geen goede moeder zou zijn?
Als je alleen een goede moeder kunt zijn voor een gezond kind moet je toch geen moeder worden? Dat is eigenlijk wat ik bedoel.Waarom niet? Wie heeft daar last van? Of impliceer je nu dat je in dat geval voor een gezond kind ook geen goede moeder zou zijn?
dinsdag 2 december 2008 om 13:15
quote:Eowynn_ schreef op 02 december 2008 @ 13:09:
Nogmaals: als je alleen onder bepaalde voorwaarden moeder wilt worden moet je de gok niet wagen, niet je kind daar de dupe van laten worden. Want dat wordt het: je ontneemt het de kans op leven of je ontneemt het de kans op een goede moeder.
Je zou niet moeten kiezen tussen abortus of een kind niet goed opvoeden. Als die keuze er is zou je voor jezelf al éérder moeten beslissen dat je beter níet zwanger kunt worden.
Hier gaan we dus nooit uitkomen. Ik ben het pertinent niet met je eens, en jij pertinent niet met mij.
Overigens vind ik abortus niet "de kans op het leven ontnemen", hell, als mijn vriend (die ik niet heb) klaarkomt op m'n buik ontneemt 'ie ook een heleboel zaadcelletjes de kans om te versmelten met een eicel. Is 'ie dan schuldig aan genocide?
En hoe schuldig ben ik aan "de kans op leven ontnemen" als ik voorbehoedsmiddelen gebruik? Moet ik iedere maand dat er een zinloos gestorven ei afdrijft, voor het gerecht gesleurd worden?
Ik wil dolgraag kinderen. Ooit, niet nu. Eerst m'n leven weer op pootjes, hopen dat ik een leuke partner tref, financieel even wat ruimer zitten etc. Maar ik wil geen gehandicapt kind. Nu niet, nooit niet. Voor het kind niet goed, voor mij niet goed, en voor de mensen die er voor opdraaien als ik er niet meer ben ook niet goed.
Nogmaals: als je alleen onder bepaalde voorwaarden moeder wilt worden moet je de gok niet wagen, niet je kind daar de dupe van laten worden. Want dat wordt het: je ontneemt het de kans op leven of je ontneemt het de kans op een goede moeder.
Je zou niet moeten kiezen tussen abortus of een kind niet goed opvoeden. Als die keuze er is zou je voor jezelf al éérder moeten beslissen dat je beter níet zwanger kunt worden.
Hier gaan we dus nooit uitkomen. Ik ben het pertinent niet met je eens, en jij pertinent niet met mij.
Overigens vind ik abortus niet "de kans op het leven ontnemen", hell, als mijn vriend (die ik niet heb) klaarkomt op m'n buik ontneemt 'ie ook een heleboel zaadcelletjes de kans om te versmelten met een eicel. Is 'ie dan schuldig aan genocide?
En hoe schuldig ben ik aan "de kans op leven ontnemen" als ik voorbehoedsmiddelen gebruik? Moet ik iedere maand dat er een zinloos gestorven ei afdrijft, voor het gerecht gesleurd worden?
Ik wil dolgraag kinderen. Ooit, niet nu. Eerst m'n leven weer op pootjes, hopen dat ik een leuke partner tref, financieel even wat ruimer zitten etc. Maar ik wil geen gehandicapt kind. Nu niet, nooit niet. Voor het kind niet goed, voor mij niet goed, en voor de mensen die er voor opdraaien als ik er niet meer ben ook niet goed.
anoniem_10333 wijzigde dit bericht op 02-12-2008 13:15
Reden: typo's
Reden: typo's
% gewijzigd
dinsdag 2 december 2008 om 13:17
quote:mastermind schreef op 02 december 2008 @ 01:09:
Hoe graag je ook een kind wil hebben, nageslacht voortbrengen is níet essentieel om het er levend van af te brengen. (Hoewel je, als je sommige mensen hoort, daar bijna aan zou gaan twijfelen..) Een medische behandeling is dat wel, en anders dient deze om de kwaliteit van het eigen leven zo optimaal mogelijk te houden. En voordat je nou zegt: "Ja, maar voor sommigen houdt die kwaliteit ook in dat ze nageslacht krijgen,", ik bedoelde kwaliteit op het gebied van gezondheid. Ik kan ook wel vinden dat mijn levenskwaliteit er op vooruitgaat als ik een zeilboot heb, maar daarmee krijg ik nog geen zeilboot van de regering.
Een rolstoel of een prothese ... zijn ook niet levensreddend.
net als diverse medicijnen, ik overleef het echt wel zonder mn tubes zalf tegen ecceem. ik vind rolstoel en medicatie best levenskwaliteitverhogend... en een zeilboot ... sja ...
Dat word betaald door de zorgverzekeraar ja ... want daar betaal je premie voor !
Sommige ziektes zijn te genezen. En andere niet. En onvruchtbaarheid (of verminderde vruchtbaarheid) is voor zover ik weet niet te genezen. De medische molen is niets anders dan symptoombestrijding. Maar daarmee haal je de kwaal nog niet weg
infertiliteit of anderzijds vruchtbaarheidsproblemen zijn niet per defenitie erfelijk. .
Hoe graag je ook een kind wil hebben, nageslacht voortbrengen is níet essentieel om het er levend van af te brengen. (Hoewel je, als je sommige mensen hoort, daar bijna aan zou gaan twijfelen..) Een medische behandeling is dat wel, en anders dient deze om de kwaliteit van het eigen leven zo optimaal mogelijk te houden. En voordat je nou zegt: "Ja, maar voor sommigen houdt die kwaliteit ook in dat ze nageslacht krijgen,", ik bedoelde kwaliteit op het gebied van gezondheid. Ik kan ook wel vinden dat mijn levenskwaliteit er op vooruitgaat als ik een zeilboot heb, maar daarmee krijg ik nog geen zeilboot van de regering.
Een rolstoel of een prothese ... zijn ook niet levensreddend.
net als diverse medicijnen, ik overleef het echt wel zonder mn tubes zalf tegen ecceem. ik vind rolstoel en medicatie best levenskwaliteitverhogend... en een zeilboot ... sja ...
Dat word betaald door de zorgverzekeraar ja ... want daar betaal je premie voor !
Sommige ziektes zijn te genezen. En andere niet. En onvruchtbaarheid (of verminderde vruchtbaarheid) is voor zover ik weet niet te genezen. De medische molen is niets anders dan symptoombestrijding. Maar daarmee haal je de kwaal nog niet weg
infertiliteit of anderzijds vruchtbaarheidsproblemen zijn niet per defenitie erfelijk. .
dinsdag 2 december 2008 om 13:17
En misschien word ik ook geen moeder. Als ik niet op tijd een geschikte partner vind, dan zit het er voor mij niet in.
Ik bn alleen blij dat ik in een land leef waar ik de keuze heb om me te laten testen en het risico zoveel mogelijk te beperken en een zwangerschap te beeindigen. ben ook blij dat die keuze geheel bij mij ligt, en dat niemand anders voor mij bepaalt dat ik geen moeder mag worden.
Ik bn alleen blij dat ik in een land leef waar ik de keuze heb om me te laten testen en het risico zoveel mogelijk te beperken en een zwangerschap te beeindigen. ben ook blij dat die keuze geheel bij mij ligt, en dat niemand anders voor mij bepaalt dat ik geen moeder mag worden.
dinsdag 2 december 2008 om 13:18
MM, neuh...weet dat je niet bijt hoor...ook niet krabben? ( gezien je avatar ).
Maar wat ik er alleen over wil zeggen is: je weet pas wat je gaat doen als je in die situatie zit.
Ik: vrouw 36 jaar in de MM voor IVF niet vanwege ehm...genetische afwijkingen maar vanwege het feit dat mijn eileidertjes dicht zitten na een overspelige ex man.
Tsja wat doe je dan als je de liefde van je leven ontmoet met wie je kinderen wil?
Bovendien heb ik niet gehoord dat er vaker kinderen met een handicap geboren zouden worden na een fertiliteitsbehandeling.
Sterker nog, voor dat ze de embryos terugplaatsen worden ze bekeken of er afwijkingen zijn.
En voor mensen met bewezen erfelijke aandoeningen is er zelfs PGD in Maastricht.
That's all....
Maar wat ik er alleen over wil zeggen is: je weet pas wat je gaat doen als je in die situatie zit.
Ik: vrouw 36 jaar in de MM voor IVF niet vanwege ehm...genetische afwijkingen maar vanwege het feit dat mijn eileidertjes dicht zitten na een overspelige ex man.
Tsja wat doe je dan als je de liefde van je leven ontmoet met wie je kinderen wil?
Bovendien heb ik niet gehoord dat er vaker kinderen met een handicap geboren zouden worden na een fertiliteitsbehandeling.
Sterker nog, voor dat ze de embryos terugplaatsen worden ze bekeken of er afwijkingen zijn.
En voor mensen met bewezen erfelijke aandoeningen is er zelfs PGD in Maastricht.
That's all....
dinsdag 2 december 2008 om 13:19
quote:Parnell schreef op 02 december 2008 @ 13:14:
[...]
Waarom niet? Wie heeft daar last van? Of impliceer je nu dat je in dat geval voor een gezond kind ook geen goede moeder zou zijn?
Nee, dat impliceer ik niet alleen, dat wil ik ook wel gewoon stellen.
Want je kunt volgens mij geen goede moeder zijn als je zo bang bent dat je kind ten koste van Jouw Levensgeluk en je Persoonlijke Ontplooiing gaat. Wat als je ogenschijnlijk gezonde baby autistisch blijkt te zijn (en dan de ergste soort, waar geen communicatie mee mogelijk is) wat als je ogenschijnlijk gezonde baby een hersenbeschadiging oploopt tijdens de bevalling of véél te vroeg geboren wordt en daar iets aan over houdt?
Dat kun je niet aan, want daarom zou je je kind laten weghalen.
[...]
Waarom niet? Wie heeft daar last van? Of impliceer je nu dat je in dat geval voor een gezond kind ook geen goede moeder zou zijn?
Nee, dat impliceer ik niet alleen, dat wil ik ook wel gewoon stellen.
Want je kunt volgens mij geen goede moeder zijn als je zo bang bent dat je kind ten koste van Jouw Levensgeluk en je Persoonlijke Ontplooiing gaat. Wat als je ogenschijnlijk gezonde baby autistisch blijkt te zijn (en dan de ergste soort, waar geen communicatie mee mogelijk is) wat als je ogenschijnlijk gezonde baby een hersenbeschadiging oploopt tijdens de bevalling of véél te vroeg geboren wordt en daar iets aan over houdt?
Dat kun je niet aan, want daarom zou je je kind laten weghalen.
dinsdag 2 december 2008 om 13:22
Oh nee, wat ik nog wilde toevoegen:
Gezien mijn leeftijd ( 36 ) lrijg ik allemaal testjes aangeboden om uit te zoeken of de embryo een afwijking heeft.
Wij hebben bewust gekozen mocht het moment daar zijn, om die testen niet te doen.
Waarom? Om dat niets uitmaakt voor onze beslissing, wij laten het niet weghalen nl.
Gezien mijn leeftijd ( 36 ) lrijg ik allemaal testjes aangeboden om uit te zoeken of de embryo een afwijking heeft.
Wij hebben bewust gekozen mocht het moment daar zijn, om die testen niet te doen.
Waarom? Om dat niets uitmaakt voor onze beslissing, wij laten het niet weghalen nl.
dinsdag 2 december 2008 om 13:23
dinsdag 2 december 2008 om 13:26
quote:Donna schreef op 02 december 2008 @ 13:18:
MM, neuh...weet dat je niet bijt hoor...ook niet krabben? ( gezien je avatar ).
Ghehehe, ik zal m'n nageltjes inhouden Donna.
Maar wat ik er alleen over wil zeggen is: je weet pas wat je gaat doen als je in die situatie zit.
Ik: vrouw 36 jaar in de MM voor IVF niet vanwege ehm...genetische afwijkingen maar vanwege het feit dat mijn eileidertjes dicht zitten na een overspelige ex man.
Tsja wat doe je dan als je de liefde van je leven ontmoet met wie je kinderen wil?
Hee, dít vind ik dus een "veel minder problemen mee"case! Omdat je in dat geval (en in het geval van Yamuna ook, begreep ik?) een externe oorzaak hebt voor het niet (of sterk verminderd) vruchtbaar zijn. Daarbij ligt de oorzaak dus níet in de genen, met de bouwsteentjes is niets mis. Alleen het gereedschap vertoont wat gebreken. Dat vind ik wel iets heel anders dan aangeboren onvruchtbaarheid (zwakke zaadcellen, weinig levende zaadcellen, euh *zoekt voorbeeld met eieren*)
Bovendien heb ik niet gehoord dat er vaker kinderen met een handicap geboren zouden worden na een fertiliteitsbehandeling.
Sterker nog, voor dat ze de embryos terugplaatsen worden ze bekeken of er afwijkingen zijn.
Eowynn, vind jij het dan onethisch dat afwijkende embryo's niet worden teruggeplaatst? Ze worden wel de kans op leven ontnomen. Ik bedoel, het zíjn al embryo's. Kan en mag dat dan, volgens jou?
En voor mensen met bewezen erfelijke aandoeningen is er zelfs PGD in Maastricht.
Die ken ik niet, maar ik geloof je op je woord.
That's all....
MM, neuh...weet dat je niet bijt hoor...ook niet krabben? ( gezien je avatar ).
Ghehehe, ik zal m'n nageltjes inhouden Donna.
Maar wat ik er alleen over wil zeggen is: je weet pas wat je gaat doen als je in die situatie zit.
Ik: vrouw 36 jaar in de MM voor IVF niet vanwege ehm...genetische afwijkingen maar vanwege het feit dat mijn eileidertjes dicht zitten na een overspelige ex man.
Tsja wat doe je dan als je de liefde van je leven ontmoet met wie je kinderen wil?
Hee, dít vind ik dus een "veel minder problemen mee"case! Omdat je in dat geval (en in het geval van Yamuna ook, begreep ik?) een externe oorzaak hebt voor het niet (of sterk verminderd) vruchtbaar zijn. Daarbij ligt de oorzaak dus níet in de genen, met de bouwsteentjes is niets mis. Alleen het gereedschap vertoont wat gebreken. Dat vind ik wel iets heel anders dan aangeboren onvruchtbaarheid (zwakke zaadcellen, weinig levende zaadcellen, euh *zoekt voorbeeld met eieren*)
Bovendien heb ik niet gehoord dat er vaker kinderen met een handicap geboren zouden worden na een fertiliteitsbehandeling.
Sterker nog, voor dat ze de embryos terugplaatsen worden ze bekeken of er afwijkingen zijn.
Eowynn, vind jij het dan onethisch dat afwijkende embryo's niet worden teruggeplaatst? Ze worden wel de kans op leven ontnomen. Ik bedoel, het zíjn al embryo's. Kan en mag dat dan, volgens jou?
En voor mensen met bewezen erfelijke aandoeningen is er zelfs PGD in Maastricht.
Die ken ik niet, maar ik geloof je op je woord.
That's all....
dinsdag 2 december 2008 om 13:29
quote:Eowynn_ schreef op 02 december 2008 @ 13:23:
Abortus is moord zou ik niet willen stellen. Maar zolang er op de couveuseafdeling van mijn zoontje baby's van 25 weken lagen te vechten om te overleven en baby's van een week of 2 weken jonger nog geaborteerd mogen worden is er wel iets scheef.Tja, dat is dus het nadeel van het steeds jonger in leven kunnen houden. Want nu beginnen de grenzen van uiterste mogelijkheid tot abortus en ondergrens voor levensvatbaarheid elkaar te raken. Jee, wat dat betreft moet ik er enerzijds niet aan denken dat de medische wetenschap zo ver komt dat ze kinderen vanaf week 10 al in leven kunnen houden, ondanks het feit dat er véle mensen blij zouden zijn met die mogelijkheid. Want waar blijft dan de mogelijkheid tot abortus? Moet je straks vrijwel direct na de conceptie een zuigcurretage ondergaan en anders jammer dan, u krijgt ongewenst een kind?
Abortus is moord zou ik niet willen stellen. Maar zolang er op de couveuseafdeling van mijn zoontje baby's van 25 weken lagen te vechten om te overleven en baby's van een week of 2 weken jonger nog geaborteerd mogen worden is er wel iets scheef.Tja, dat is dus het nadeel van het steeds jonger in leven kunnen houden. Want nu beginnen de grenzen van uiterste mogelijkheid tot abortus en ondergrens voor levensvatbaarheid elkaar te raken. Jee, wat dat betreft moet ik er enerzijds niet aan denken dat de medische wetenschap zo ver komt dat ze kinderen vanaf week 10 al in leven kunnen houden, ondanks het feit dat er véle mensen blij zouden zijn met die mogelijkheid. Want waar blijft dan de mogelijkheid tot abortus? Moet je straks vrijwel direct na de conceptie een zuigcurretage ondergaan en anders jammer dan, u krijgt ongewenst een kind?
dinsdag 2 december 2008 om 13:31
@Eowynn: Ik denk dat ik dat toch anders zie. Dat je niet bewust de keus maakt voor een gehandicapt kind, betekent niet automatisch dat je er niet mee zou kunnen leven als je inmiddels geboren kind toch een afwijking blijkt te hebben.
Het feit dat je tegenwoordig van te voren weet of een kind een afwijking zal hebben, heeft ertoe geleid dat je bewust een keus moet maken -niet mág, maar móet; als je tijdens je zwangerschap weet dat je kind gehandicapt zal zijn, is er immers de mogelijkheid om de zwangerschap te beeindigen, en dus is er keus: kind met afwijking op de wereld zetten, ja of nee.
Dat mensen er in die situatie voor kiezen om het kind met handicap niet te krijgen, zegt mijn inziens niets over hun oudersschapskwaliteiten. Het zegt alleen iets over in hoeverre ze er bewust voor zouden kíezen om te leven met een kind met een handicap, niet over hoe ze met een gehandicapt kind zouden leven als ze het eenmaal hebben.
En ja, dat heeft misschien te maken met in hoeverre je een ongeboren vrucht als kind ziet. Maar maakt het feit dat ik in een nog niet levensvatbare vrucht geen kind zie, mij meteen een slechte moeder? Ik denk het niet.
Het feit dat je tegenwoordig van te voren weet of een kind een afwijking zal hebben, heeft ertoe geleid dat je bewust een keus moet maken -niet mág, maar móet; als je tijdens je zwangerschap weet dat je kind gehandicapt zal zijn, is er immers de mogelijkheid om de zwangerschap te beeindigen, en dus is er keus: kind met afwijking op de wereld zetten, ja of nee.
Dat mensen er in die situatie voor kiezen om het kind met handicap niet te krijgen, zegt mijn inziens niets over hun oudersschapskwaliteiten. Het zegt alleen iets over in hoeverre ze er bewust voor zouden kíezen om te leven met een kind met een handicap, niet over hoe ze met een gehandicapt kind zouden leven als ze het eenmaal hebben.
En ja, dat heeft misschien te maken met in hoeverre je een ongeboren vrucht als kind ziet. Maar maakt het feit dat ik in een nog niet levensvatbare vrucht geen kind zie, mij meteen een slechte moeder? Ik denk het niet.
dinsdag 2 december 2008 om 13:40
Zo, het zweet staat op mijn voorhoofd. Moest even een flinke inspanning leveren om helemaal bij te lezen
Ik vind de manier waarop deze discussie wordt gevoerd verrassend prettig. Volwassen ook, fijn!
Ik vind veel argumenten van Eowynn heel geldig. Ben het dus ook grotendeels met haar eens.
Alleen dat laatste, daar sta ik toch anders tegenover. Ik vind het namelijk ook twijfelachtig of je zo veel te vroeg geboren kinderen met zoveel medische kunstgrepen in leven moet proberen te houden. Dat is over het algemeen ook niet beter voor het kind namelijk, ze zijn nog zo enorm onderontwikkeld. In feite is dit dus een verlengde van de discussie over de medische molen.
Het kan allemaal.. maar moeten we het daarom ook willen/toestaan? Is dat nou echt het beste, voor ouders, voor kind, voor omgeving?
Het krijgen van kinderen is inmiddels een récht geworden. Ik denk dat het dat nooit is of zal zijn. Het is een mogelijkheid, een wens zelfs. Maar niet iets dat koste wat kost behaald dient te worden, met hulp van anderen.
Ik vind daarom dat het goed is dat de medische hulp er is, maar dat hier ook een grens aan moet zijn. Heel belangrijk hierbij is de bescherming van het 'wensende paar'. Mijns insziens dient een paar ook tegen zichzelf in bescherming genomen te worden. Op bv je 45e nog blijven hopen, behandelingen blijven volgen, de spanning blijven voelen, onderzoeken ondergaan, zoekacties uitzetten naar mogelijke donoren.. Ik denk werkelijk dat psychische ondersteuning dan wellicht beter is dan medische. Niet dat zo iemand geestelijk niet in orde is, helemaal niet, maar als hulp bij het verwerken van deze vorm van verlies. Accepteren dat het niet zo mag zijn in plaats van maar door blijven gaan.
Ik vind de manier waarop deze discussie wordt gevoerd verrassend prettig. Volwassen ook, fijn!
Ik vind veel argumenten van Eowynn heel geldig. Ben het dus ook grotendeels met haar eens.
Alleen dat laatste, daar sta ik toch anders tegenover. Ik vind het namelijk ook twijfelachtig of je zo veel te vroeg geboren kinderen met zoveel medische kunstgrepen in leven moet proberen te houden. Dat is over het algemeen ook niet beter voor het kind namelijk, ze zijn nog zo enorm onderontwikkeld. In feite is dit dus een verlengde van de discussie over de medische molen.
Het kan allemaal.. maar moeten we het daarom ook willen/toestaan? Is dat nou echt het beste, voor ouders, voor kind, voor omgeving?
Het krijgen van kinderen is inmiddels een récht geworden. Ik denk dat het dat nooit is of zal zijn. Het is een mogelijkheid, een wens zelfs. Maar niet iets dat koste wat kost behaald dient te worden, met hulp van anderen.
Ik vind daarom dat het goed is dat de medische hulp er is, maar dat hier ook een grens aan moet zijn. Heel belangrijk hierbij is de bescherming van het 'wensende paar'. Mijns insziens dient een paar ook tegen zichzelf in bescherming genomen te worden. Op bv je 45e nog blijven hopen, behandelingen blijven volgen, de spanning blijven voelen, onderzoeken ondergaan, zoekacties uitzetten naar mogelijke donoren.. Ik denk werkelijk dat psychische ondersteuning dan wellicht beter is dan medische. Niet dat zo iemand geestelijk niet in orde is, helemaal niet, maar als hulp bij het verwerken van deze vorm van verlies. Accepteren dat het niet zo mag zijn in plaats van maar door blijven gaan.
dinsdag 2 december 2008 om 13:45
quote:Parnell schreef op 02 december 2008 @ 13:31:
En ja, dat heeft misschien te maken met in hoeverre je een ongeboren vrucht als kind ziet. Maar maakt het feit dat ik in een nog niet levensvatbare vrucht geen kind zie, mij meteen een slechte moeder? Ik denk het niet.
`
Het scheelt ws inderdaad hóe je een embryo ziet. Kijk maar een naar mensen die een miskraam hebben gehad, de ene is echt in de rouw en geeft het bij wijze van spreken een naam terwijl de andere het veel nuchterder bekijkt, misschien een keer flink huilt maar meer om het toekomstbeeld dat moet worden bijgesteld dan om de miskraam zelf.
Persoonlijk had ik ook weinig met mijn ongeboren kinderen, pas nadat ze geboren waren ´kon ik van ze houden´. Misschien klinkt het wel raar maar ik geloof niet dat ik al van ze hield toen ze nog in mijn buik zaten, misschien was het te abstract of ik ben gewoon een beetje raar Ook bij echo`s, en ik heb er wat gehad, vind ik het leuk om naar ze te kijken maar ik zat niet te zwijmelen of te huilen oid.
Daarom verschillen de meningen hier misschien...
En ja, dat heeft misschien te maken met in hoeverre je een ongeboren vrucht als kind ziet. Maar maakt het feit dat ik in een nog niet levensvatbare vrucht geen kind zie, mij meteen een slechte moeder? Ik denk het niet.
`
Het scheelt ws inderdaad hóe je een embryo ziet. Kijk maar een naar mensen die een miskraam hebben gehad, de ene is echt in de rouw en geeft het bij wijze van spreken een naam terwijl de andere het veel nuchterder bekijkt, misschien een keer flink huilt maar meer om het toekomstbeeld dat moet worden bijgesteld dan om de miskraam zelf.
Persoonlijk had ik ook weinig met mijn ongeboren kinderen, pas nadat ze geboren waren ´kon ik van ze houden´. Misschien klinkt het wel raar maar ik geloof niet dat ik al van ze hield toen ze nog in mijn buik zaten, misschien was het te abstract of ik ben gewoon een beetje raar Ook bij echo`s, en ik heb er wat gehad, vind ik het leuk om naar ze te kijken maar ik zat niet te zwijmelen of te huilen oid.
Daarom verschillen de meningen hier misschien...
dinsdag 2 december 2008 om 13:46
Klopt, hoeveel er vergoed worden. Maar hoeveel je zelf nog wilt financieren?
Ik vind dat de medische sector wellicht een grotere verantwoordelijkheid moet nemen en daardoor wellicht vaker moet besluiten niet door te gaan, waarna mensen beter te begeleiden bij het verwerkingsproces. Want ja, ik vind 45, vele pogingen ondernomen en nog op zoek zijn naar een alternatief alleen omdat er nog een minieme kans is niet meer gezond. Twijfel dus ook ernstig of de medische sector hier nog aan mee moet werken, in het belang van de personen zelf.
Ik vind dat de medische sector wellicht een grotere verantwoordelijkheid moet nemen en daardoor wellicht vaker moet besluiten niet door te gaan, waarna mensen beter te begeleiden bij het verwerkingsproces. Want ja, ik vind 45, vele pogingen ondernomen en nog op zoek zijn naar een alternatief alleen omdat er nog een minieme kans is niet meer gezond. Twijfel dus ook ernstig of de medische sector hier nog aan mee moet werken, in het belang van de personen zelf.
dinsdag 2 december 2008 om 13:52
@ selma, parnell en MM, ik deel grotendeels jullie opvatting. Beschouw een verwekte vrucht pas als kind als het daadwerkelijk levensvatbaar is. Vandaar ook mijn twijfel over véél te vroeg geboren kinderen.
Heb er zelf ervaring mee, een vroegtijdig beëindigde zwangerschap, en natuurlijk rouw je daarom. Ik persoonlijk niet zozeer om het 'kind' dat ik droeg, maar om -wat er geweest zou kunnen zijn-. Een idee dus. Wat er daadwerkelijk was, was nog geen kind.
Heb er zelf ervaring mee, een vroegtijdig beëindigde zwangerschap, en natuurlijk rouw je daarom. Ik persoonlijk niet zozeer om het 'kind' dat ik droeg, maar om -wat er geweest zou kunnen zijn-. Een idee dus. Wat er daadwerkelijk was, was nog geen kind.
dinsdag 2 december 2008 om 13:54
quote:Selma Duim schreef op 02 december 2008 @ 13:30:
[quote]Donna schreef op 02 december 2008 @ 13:18:
Sterker nog, voor dat ze de embryos terugplaatsen worden ze bekeken of er afwijkingen zijn [quote]
Maar vaak zijn afwijkingen fouten in aanleg, dat kunnen ze dan nog helemaal niet zien...http://www.amc.uva.nl/ind...tentitemid=104&itemid=101
http://www.freya.nl/web_folders/folder13.php
Hier staat een en ander aan informatie.
[quote]Donna schreef op 02 december 2008 @ 13:18:
Sterker nog, voor dat ze de embryos terugplaatsen worden ze bekeken of er afwijkingen zijn [quote]
Maar vaak zijn afwijkingen fouten in aanleg, dat kunnen ze dan nog helemaal niet zien...http://www.amc.uva.nl/ind...tentitemid=104&itemid=101
http://www.freya.nl/web_folders/folder13.php
Hier staat een en ander aan informatie.
