Kinderen
alle pijlers
baby in stuit, wat voor bevalling koos jij?
donderdag 11 december 2008 om 12:49
Onze kleine ligt al vanaf het begin in stuit. Nu hebben ze gister met 37 weken geprobeerd te draaien maar na 3 pogingen lag de kleine nog precies hetzelfde.
Aanstaande dinsdag nu een gesprek met de gyn over wat voor bevalling, keizersnede of vaginaal.
Vind het zelf erg moeilijk kiezen daarbij er voor beide voor en nadelen zijn. Het is ons eerste kindje dus heb geen vergelijkingsmateriaal met een vorige bevalling.
Ik ben erg benieuwd naar welke keuze jullie ooit hebben gemaakt, waarom en hoe dat uiteindelijk is bevallen?
Alvast bedankt voor jullie reacties.
Aanstaande dinsdag nu een gesprek met de gyn over wat voor bevalling, keizersnede of vaginaal.
Vind het zelf erg moeilijk kiezen daarbij er voor beide voor en nadelen zijn. Het is ons eerste kindje dus heb geen vergelijkingsmateriaal met een vorige bevalling.
Ik ben erg benieuwd naar welke keuze jullie ooit hebben gemaakt, waarom en hoe dat uiteindelijk is bevallen?
Alvast bedankt voor jullie reacties.
donderdag 11 december 2008 om 13:02
He Pluis, mijn dochter lag ook in een stuit en het ziekenhuis waar ik terecht kwam was erg voor de natuurlijk bevalling van stuitliggers. Dit is 13 jaar geleden. Mijn dochter is dus op de natuurlijke wijze geboren. Zonder knippen of scheuren maar dat was geloof ik een unicum...
Natuurlijk was ik in geval van problemen onmiddelijk doorgereden naar de operatiekamer om alsnog een keizersnede te hebben.
Natuurlijk was ik in geval van problemen onmiddelijk doorgereden naar de operatiekamer om alsnog een keizersnede te hebben.
donderdag 11 december 2008 om 13:06
Hoi Pluis,
Wat vervelend dat je kindje in stuit ligt en dat je nu een keuze moet maken. Dat vond ik zelf zo ontzettend lastig!! En dan helemaal omdat het de eerste is. Ik had een heel ander beeld van een bevalling en wilde helemaal niet naar het ziekenhuis!
Ik heb uiteindelijk voor een vaginale bevalling gekozen. Ons kindje was niet heel erg groot en we hadden een gyn. die er erg veel vertrouwen in had.
Volgens hem moest je aan een aantal voorwaarden voldoen:
Het kindje mag niet te groot zijn
Je moet goede eigen weeën hebben.
De ontsluiting moet snel genoeg gaan
De baby moet het goed doen
Als één van deze dingen niet goed zou gaan, dan zou hij direct ingrijpen en er toch een ks van maken.
Gelukkig ging het allemaal heel voorspoedig en ben ik dus normaal bevallen. Het was ook mijn eerste bevalling en het viel me erg mee! Alleen had ik al heel vroeg persdrang, dat schijnt normaal te zijn bij een stuit. Dat vond ik wel zwaar. Daarnaast kreeg ik een knip, ook standaard.
Toen ik op de kamer kwam lag er naast me een vrouw die met ks bevallen was en toen was ik heel heel erg blij dat ik gewoon bevallen was. Deze mevrouw mocht nog niet eten (alleen vla), kon niet uit bed komen en mocht haar baby niet zelf tillen. (zelf sprong ik ook niet heel soepel uit bed hoor! )
Heel veel sterkte met je keuze. Jij moet hem maken, dat gaat je gyn niet voor je doen! Kijk naar wat je zelf graag wilt, laat je niet te veel leiden door anderen. Mijn ervaring is dat mensen heel snel bang worden van/voor een stuitbevalling.
Ik voelde heel sterk dat ik zelf wilde bevallen en dat ging dus ook goed. Als het niet goed gaat grijpen ze snel in. (normaal gesproken)
Laat je door je gyn goed voorlichten over de voors en tegens en ga bij jezelf na wat jij het meeste ziet zitten!
Wat vervelend dat je kindje in stuit ligt en dat je nu een keuze moet maken. Dat vond ik zelf zo ontzettend lastig!! En dan helemaal omdat het de eerste is. Ik had een heel ander beeld van een bevalling en wilde helemaal niet naar het ziekenhuis!
Ik heb uiteindelijk voor een vaginale bevalling gekozen. Ons kindje was niet heel erg groot en we hadden een gyn. die er erg veel vertrouwen in had.
Volgens hem moest je aan een aantal voorwaarden voldoen:
Het kindje mag niet te groot zijn
Je moet goede eigen weeën hebben.
De ontsluiting moet snel genoeg gaan
De baby moet het goed doen
Als één van deze dingen niet goed zou gaan, dan zou hij direct ingrijpen en er toch een ks van maken.
Gelukkig ging het allemaal heel voorspoedig en ben ik dus normaal bevallen. Het was ook mijn eerste bevalling en het viel me erg mee! Alleen had ik al heel vroeg persdrang, dat schijnt normaal te zijn bij een stuit. Dat vond ik wel zwaar. Daarnaast kreeg ik een knip, ook standaard.
Toen ik op de kamer kwam lag er naast me een vrouw die met ks bevallen was en toen was ik heel heel erg blij dat ik gewoon bevallen was. Deze mevrouw mocht nog niet eten (alleen vla), kon niet uit bed komen en mocht haar baby niet zelf tillen. (zelf sprong ik ook niet heel soepel uit bed hoor! )
Heel veel sterkte met je keuze. Jij moet hem maken, dat gaat je gyn niet voor je doen! Kijk naar wat je zelf graag wilt, laat je niet te veel leiden door anderen. Mijn ervaring is dat mensen heel snel bang worden van/voor een stuitbevalling.
Ik voelde heel sterk dat ik zelf wilde bevallen en dat ging dus ook goed. Als het niet goed gaat grijpen ze snel in. (normaal gesproken)
Laat je door je gyn goed voorlichten over de voors en tegens en ga bij jezelf na wat jij het meeste ziet zitten!
donderdag 11 december 2008 om 13:18
Mijn dochter lag tot ongeveer 30 weken in stuit en ik had al bedacht wat ik wilde: geen draaipoging, geen vaginale bevalling en dus een keizersnede. Ik wilde gewoon geen enkel risico voor mijn kind. Achteraf gezien was dat ook een goede keuze geweest, ze hadden haar namelijk niet zo groot ingeschat maar ze was wel 4350 gram.
Maar goed, ze is met haar hoofd naar beneden gaan liggen en ik ben thuis bevallen. Wat overigens ook niet erg makkelijk ging, ik geloof dat het als stuitbevalling helemaal niet goed was gegaan (maar dan had ik neem ik aan wel echo's gehad om te kijken hoe groot het kindje precies was en had dan dus een keizersnede gehad).
Maar goed, ze is met haar hoofd naar beneden gaan liggen en ik ben thuis bevallen. Wat overigens ook niet erg makkelijk ging, ik geloof dat het als stuitbevalling helemaal niet goed was gegaan (maar dan had ik neem ik aan wel echo's gehad om te kijken hoe groot het kindje precies was en had dan dus een keizersnede gehad).
donderdag 11 december 2008 om 13:54
Ik heb bij mijn laatste kind gekozen voor een keizersnede. Ze lag meestal in een stuit, maar ook regelmatig overdwars. Bij de laatste controle had ik net de slijmprop verloren en had ik wat beginnende weeën en bleek dochter weer naar stuitligging te zijn gedraaid. De gynaecoloog wilde nog draaien, maar daar zag ik het nut niet van in. Ze was mijn vierde kindje en had zoveel ruimte dat ze heel makkelijk weer terug kon draaien, dat had ze de dag ervoor nog gedaan. Een vaginale bevalling zag ik ook niet zitten. Bij vorige bevallingen had ik nogal wat(onherstelbare) schade opgelopen en het hoefde van mij niet nog erger. Bovendien wilde ik geen enkel risico nemen wat betreft mijn dochter, ze kon tijdens de bevalling ook nog wel eens overdwars gaan liggen en dan was een keizersnede onvermijdelijk.
De gynaecoloog was echt pissig omdat ik het niet zelf wilde proberen, maar regelde vlot een opname en ben 3 uur later bevallen. Dochter bleek inderdaad overdwars te zijn gaan liggen en had er nooit zelf uitgekund.
De ingreep en de nasleep is me meegevallen. De eerste dagen waren zwaar(ik mocht overigens wel heel snel uit bed en mocht mijn dochter ook zelf uit haar bakje halen) en het herstel is sneller gegaan dan bij de vorige drie vaginale bevallingen, daar heb ik geluk mee gehad.
De gynaecoloog was echt pissig omdat ik het niet zelf wilde proberen, maar regelde vlot een opname en ben 3 uur later bevallen. Dochter bleek inderdaad overdwars te zijn gaan liggen en had er nooit zelf uitgekund.
De ingreep en de nasleep is me meegevallen. De eerste dagen waren zwaar(ik mocht overigens wel heel snel uit bed en mocht mijn dochter ook zelf uit haar bakje halen) en het herstel is sneller gegaan dan bij de vorige drie vaginale bevallingen, daar heb ik geluk mee gehad.
donderdag 11 december 2008 om 14:07
Dochter van nu 3 jaar lag in stuit. Met haar billen ingedaald, zodat de vk dacht dat ze goed lag. Maar met het breken van de vliezen, en zo begon de bevalling, was het vruchtwater troebel en bleek dat dat kwam omdat ze in stuit lag. Dus naar het ziekenhuis, waar ze erg voor een vaginale bevalling waren. Het risico is niet veel groter, ik dacht dat ze toen vertelden ipv. 1 % was het 2 %, maar als je voor een keizersnee kiest is er weer meer risico voor een volgend kindje.
Ik kreeg een infuus, wat tot een weeënstorm leidde en 3 1/2 uur later was ze geboren. Een super bevalling. Ik heb wel een knip gekregen, was toen standaard, zodat toen haar billen geboren werden ze haar gelijk helemaal eruit konden krijgen.
Ze is laat op de avond geboren en omdat de kinderarts haar wel wilde nakijken moesten we een nachtje blijven. Daarna lekker naar huis en een vlot herstel.
Nu moet ik er wel bij zeggen dat onze dochter niet zo groot was, 3000 gram. En heel belangrijk ze had een klein koppie, waardoor haar hoofd makkelijk haar heupen kon volgen, door het geboortekanaal.
Ik kijk er op terug als een hele prettige bevallling.
Veel succes met je keuze en hoe dan ook een fijne bevalling toegewenst.
Ik kreeg een infuus, wat tot een weeënstorm leidde en 3 1/2 uur later was ze geboren. Een super bevalling. Ik heb wel een knip gekregen, was toen standaard, zodat toen haar billen geboren werden ze haar gelijk helemaal eruit konden krijgen.
Ze is laat op de avond geboren en omdat de kinderarts haar wel wilde nakijken moesten we een nachtje blijven. Daarna lekker naar huis en een vlot herstel.
Nu moet ik er wel bij zeggen dat onze dochter niet zo groot was, 3000 gram. En heel belangrijk ze had een klein koppie, waardoor haar hoofd makkelijk haar heupen kon volgen, door het geboortekanaal.
Ik kijk er op terug als een hele prettige bevallling.
Veel succes met je keuze en hoe dan ook een fijne bevalling toegewenst.
donderdag 11 december 2008 om 15:06
Mijn eerste zoon lag ook in de stuit. Ik had niks te kiezen want hij had een groot hoofdje dus vond de gyneacoloog het beter dat er een keizersnede werd gedaan.
De sectio viel heel erg mee. Aangezien ik ruggeprik had heb ik alles meegemaakt en de herstelling naderhand was ook een peace of cake.
Mijn 2e zoon werd een vaginale bevalling want de gyn vond dat ik ook dat moest meemaken (hij lag goed dus) Zelf was ik er niet blij mee en de bevalling was voor mij één doffe ellende. Angst was hierbij de grootste oorzaak...... Flinke knip, lang last van de hechtingen..... Geef mij maar een sectio...
Dus.....als je die keuze hebt zou ik kiezen waar jij je het prettigst bij voelt. Tegenwoordig kun je een ruggeprik krijgen tegen de pijn dus mocht het een spoed keizersnede worden hoef je waarschijnlijk niet onder narcose. Zou dit wel even navragen.
De sectio viel heel erg mee. Aangezien ik ruggeprik had heb ik alles meegemaakt en de herstelling naderhand was ook een peace of cake.
Mijn 2e zoon werd een vaginale bevalling want de gyn vond dat ik ook dat moest meemaken (hij lag goed dus) Zelf was ik er niet blij mee en de bevalling was voor mij één doffe ellende. Angst was hierbij de grootste oorzaak...... Flinke knip, lang last van de hechtingen..... Geef mij maar een sectio...
Dus.....als je die keuze hebt zou ik kiezen waar jij je het prettigst bij voelt. Tegenwoordig kun je een ruggeprik krijgen tegen de pijn dus mocht het een spoed keizersnede worden hoef je waarschijnlijk niet onder narcose. Zou dit wel even navragen.
donderdag 11 december 2008 om 15:06
Ik heb gekozen voor een ks, geen moment over getwijfeld. De eerste bevalling was niet zo gemakkelijk verlopen, duurde erg lang en dochter kon er bijna niet uit komen.
Daarbij had ik de tweede zws een flinke zws diabetes en wist men niet precies hoe groot de baby zou zijn. Alles bij elkaar opgeteld was het voor mij meteen zo klaar als een klontje: ks.
Ik heb echt een super bevalling gehad en het herstel is vele malen sneller gegaan dan na mijn eerste bevalling. Voordeel was dat je hulp van te voren kan 'inplannen' bij een geplande ks en dat je ongeveer weet wat je te wachten staat.
Ik kon mijn zoon trouwens meteen zelf tillen, als ik dat voorzichtig deed en dat hoor ik van veel vrouwen dat dat prima gaat na een ks.
Succes met je besluit!
Daarbij had ik de tweede zws een flinke zws diabetes en wist men niet precies hoe groot de baby zou zijn. Alles bij elkaar opgeteld was het voor mij meteen zo klaar als een klontje: ks.
Ik heb echt een super bevalling gehad en het herstel is vele malen sneller gegaan dan na mijn eerste bevalling. Voordeel was dat je hulp van te voren kan 'inplannen' bij een geplande ks en dat je ongeveer weet wat je te wachten staat.
Ik kon mijn zoon trouwens meteen zelf tillen, als ik dat voorzichtig deed en dat hoor ik van veel vrouwen dat dat prima gaat na een ks.
Succes met je besluit!
donderdag 11 december 2008 om 15:44
Mijn dochtertje lag ook vanaf het begin af aan in een stuitligging en ik had al bedacht om vaginaal te bevallen (iets wat ik heel graag wilde). Toch moest het een keizersnede worden, omdat ze half in voetligging lag (voeten onder haar billen) en daarbij kwam nog dat ze behoorlijk fors was voor haar leeftijd. Dus als het een vaginale bevalling was geworden, was 't geëindigd in een spoed ks. Achteraf viel 't erg mee, maar ik hoop dat mijn volgende (eventuele) bevalling een vaginale wordt (als de kleine dan wel goed ligt).
donderdag 11 december 2008 om 17:47
Hoi Pluis,
Bij mijn zwangerschap heb ik voor hetzelfde probleem gestaan, men dacht dat ze in een stuit lag. Ik heb me toen heel goed voorbereid op alle mogelijke scenario's. Uiteindelijk heeft ze zich nog omgedraaid en is het een vaginale bevalling geworden. Had ze zich niet omgedraaid had ik, zeker als de gynaecoloog had ingeschat dat het prima zou kunnen, voor een vaginale bevalling gekozen en niet per definitie voor een keizersnede. Maar het gaat er vooral om waar jij je prettig bij voelt, als je toch enigszins twijfelt over of dat wel veilig genoeg is kun je volgens mij maar beter voor een keizersnede gaan. Mijn ervaring is toch wel dat je geest een belangrijke rol speelt bij een bevalling en dat je onbewust dingen zou kunnen tegenhouden.
Sterkte met de bevalling en natuurlijk het prachtigste kind van de wereld toegewenst!
Bij mijn zwangerschap heb ik voor hetzelfde probleem gestaan, men dacht dat ze in een stuit lag. Ik heb me toen heel goed voorbereid op alle mogelijke scenario's. Uiteindelijk heeft ze zich nog omgedraaid en is het een vaginale bevalling geworden. Had ze zich niet omgedraaid had ik, zeker als de gynaecoloog had ingeschat dat het prima zou kunnen, voor een vaginale bevalling gekozen en niet per definitie voor een keizersnede. Maar het gaat er vooral om waar jij je prettig bij voelt, als je toch enigszins twijfelt over of dat wel veilig genoeg is kun je volgens mij maar beter voor een keizersnede gaan. Mijn ervaring is toch wel dat je geest een belangrijke rol speelt bij een bevalling en dat je onbewust dingen zou kunnen tegenhouden.
Sterkte met de bevalling en natuurlijk het prachtigste kind van de wereld toegewenst!
Inad en ik zijn echt twee verschillende personen.
donderdag 11 december 2008 om 19:32
quote:Enigme schreef op 11 december 2008 @ 18:52:
Poeh ben niet zwanger maar als ik er ff zo over nadenk zou ik denk ik gaan voor een KS. Dat lijkt me toch veiliger voor zowel moeder als kind.Voor moeder niet, voor dit kind wel, 1 % meer risico (werd mij verteld). Voor een volgend kindje evenveel risico als dat je nu hebt voor dit kind en voor een vaginale bevalling zou kiezen.
Poeh ben niet zwanger maar als ik er ff zo over nadenk zou ik denk ik gaan voor een KS. Dat lijkt me toch veiliger voor zowel moeder als kind.Voor moeder niet, voor dit kind wel, 1 % meer risico (werd mij verteld). Voor een volgend kindje evenveel risico als dat je nu hebt voor dit kind en voor een vaginale bevalling zou kiezen.
donderdag 11 december 2008 om 19:40
Toevallig sta ik op dit moment voor dezelfde keuze.
Kind ligt al vanaf het begin in stuit en a.s. maandag gaan ze een draaipoging doen. Mijn gevoel zegt dat dit niet veel uit gaat halen, maar wie weet..
Als draaien niet lukt dan moeten wij dus ook kiezen, ik heb de hele tijd gezegd dat ik dan voor een ks zou gaan, maar ik begin toch steeds meer te twijfelen, de gyn zegt dat mijn omstandigheden ideaal zijn om het te proberen.
Pluis, hoe heb jij het draaien ervaren, was het erg vervelend of is het je meegevallen, ben ook benieuwd welke keuze je nu gaat maken en hoe lang je nu zwanger bent.
Kind ligt al vanaf het begin in stuit en a.s. maandag gaan ze een draaipoging doen. Mijn gevoel zegt dat dit niet veel uit gaat halen, maar wie weet..
Als draaien niet lukt dan moeten wij dus ook kiezen, ik heb de hele tijd gezegd dat ik dan voor een ks zou gaan, maar ik begin toch steeds meer te twijfelen, de gyn zegt dat mijn omstandigheden ideaal zijn om het te proberen.
Pluis, hoe heb jij het draaien ervaren, was het erg vervelend of is het je meegevallen, ben ook benieuwd welke keuze je nu gaat maken en hoe lang je nu zwanger bent.
donderdag 11 december 2008 om 20:06
Ik heb onmiddellijk voor ks gekozen. Draaipogingen had ik sowieso niet gewild.
Dochter lag overigens in een onvolkomen stuit: billen voor de uitgang, voetjes in mijn linkerzij en hoofdje onder mijn rechterribben: ze zat als het ware!
Ze konden haar geen koppeltje laten duikelen, zoals meestal geprobeerd wordt bij draaipoging.
Overigens zei gyn. ook direct dat ks in zijn ogen de beste / enige optie was.
Ik heb er ook nooit maar 1 seconde spijt van gehad!
Dochter lag overigens in een onvolkomen stuit: billen voor de uitgang, voetjes in mijn linkerzij en hoofdje onder mijn rechterribben: ze zat als het ware!
Ze konden haar geen koppeltje laten duikelen, zoals meestal geprobeerd wordt bij draaipoging.
Overigens zei gyn. ook direct dat ks in zijn ogen de beste / enige optie was.
Ik heb er ook nooit maar 1 seconde spijt van gehad!
donderdag 11 december 2008 om 20:40
vrijdag 12 december 2008 om 12:20
dankjewel voor alle reacties. Mijn gevoel is nog steeds heel dubbel. Wil het liefst gewoon zelf bevallen maar kans dat een stuit uiteindelijk een keizersnede wordt is groot heb ik gehoord.
En heb al een flink litteken op de buik door een andere operatie en gyn wist wel de vorige keer te melden dat die makkelijker te gebruiken is bij een geplande keizersnede dan bij een spoed.
Gesprek dinsdag is met een arts die is gespecialiseerd in stuiten dus ben benieuwd naar haar mening. Maar ja als zij geen dienst heeft als ik beval heb ik daar weinig aan.
xmix heb het draaien (of de poging tot) niet echt als prettig ervaren. Nu waren de omstandigheden niet echt optimaal. Voorliggende placenta, strakke buik en billen van de beeb al ingedaald in mijn bekken. Vooral het er proberen uitlepelen uit het bekken was naar. Bij de laatste poging stonden er 2 op het bekken te duwen en 1 op het hoofdje. Zag er niet echt lief uit zeg maar. Nu is bekken nog beurs maar verder geen last meer. Kleine was er gisteren nog wel wat rustiger door (voor de zekerheid een extra ctg gedaan en die was prima) maar schopt er nu weer op los.
Mijn zus heeft vorig jaar ook een draai poging gehad tijdens haar zwangerschap en deze lukte wel. Neefje is keurig gewoon geboren daarna.
En heb al een flink litteken op de buik door een andere operatie en gyn wist wel de vorige keer te melden dat die makkelijker te gebruiken is bij een geplande keizersnede dan bij een spoed.
Gesprek dinsdag is met een arts die is gespecialiseerd in stuiten dus ben benieuwd naar haar mening. Maar ja als zij geen dienst heeft als ik beval heb ik daar weinig aan.
xmix heb het draaien (of de poging tot) niet echt als prettig ervaren. Nu waren de omstandigheden niet echt optimaal. Voorliggende placenta, strakke buik en billen van de beeb al ingedaald in mijn bekken. Vooral het er proberen uitlepelen uit het bekken was naar. Bij de laatste poging stonden er 2 op het bekken te duwen en 1 op het hoofdje. Zag er niet echt lief uit zeg maar. Nu is bekken nog beurs maar verder geen last meer. Kleine was er gisteren nog wel wat rustiger door (voor de zekerheid een extra ctg gedaan en die was prima) maar schopt er nu weer op los.
Mijn zus heeft vorig jaar ook een draai poging gehad tijdens haar zwangerschap en deze lukte wel. Neefje is keurig gewoon geboren daarna.
vrijdag 12 december 2008 om 14:54
Pluis, we zitten in hetzelfde schuitje...... Ik moet ook dinsdag een ks plannen.....
Klinkt heftig, je draaipogingen!
Ben 8/1/09 uitgerekend en kindje is nog niet ingedaald. Ben zelf niet voorstander van draaien, mijn ervaring is dat ze nog alle kanten opkunnen zolang ze niet goed en stevig zijn ingedaald. En na het draaien proppen ze het kindje toch echt niet in je bekken met zijn hoofdje:)
Hier wordt alleen gedraaid als kindje dwars ligt zodra de weeeen op gang zijn gekomen. Tenminste als het aan mij ligt.
Mijn zoontje was anderhalfjaar geleden ook niet ingedaald maar lag wel telkens met zijn hoofdje voor de opening volgens de vk.
Pas bij de bevalling bleek hij in stuit gedraaid te zijn en niet in te dalen. Ook niet bij volledige ontsluiting en gebroken vliezen.
Omdat ik met een hoogwerker van de brandweer uit huis was gehaald(lang verhaal, zal het jullie besparen) had ik de puf en daadkracht niet meer om zelf te bevallen. Het was wel nog een optie, maar het zou heel zwaar worden omdat hij op dat moment nogsteeds hoog in mijn buik lag.
Ik heb toen dus in een paar minuten moeten beslissen wat ik wilde want had al wel eventjes persdrang.
De ks op zich is "goed'bevallen. Weinig last van de wond, alleen emotioneel had ik het zwaar. Je kunt je kindje niet meteen bij je houden, je kunt alle eerste dingen (wassen, aankleden, luier) niet zelf doen (pas als je weer op je benen kunt staan) Maar ook het gevoel "niet bevallen"te zijn deed mij veel pijn. Daar heb ik nogsteeds wel last van als ik eerlijk ben.
Ik wil dus nu ook heel graag een natrrulijke bevalling.
Maar kindje is niet ingedaald en draait dat het een lieve lust is van hoofdligging naar dwarsligging en terug. Geen peil op te trekken, geen enkel teken van indalen.
Iets andere situatie dan die van jou dus, maar ook met behoorlijke kans op stuit, zoals bij mijn zoontje het geval was.
Ik wil eigenlijk de weeen afwachten en dan zien hoe we ervoor staan, de gyn die ik tot nu toe heb gesproken is het daar niet zo mee eens, helaas. Gelukkig had ik vanochtend (was in het zh voor ctg want dacht dat ik weeen had) een andere gyn die meer in mijn straatje dacht. En dinsdag dus weer een ander waarmee ik beslissingen moet gaan nemen. Lang leve de feestdagen:(
Een stuitbevalling ga ik sowieso niet doen, dat risico acht ik te groot, dat is gewoon een gevoel. Netzoals ik bij mijn zoon al telkens heel sterk het gevoel had dat hij niet vooraf zou indalen......
Ons nieuwe kindje heeft volgens de metingen een redelijk groot hoofdje. Als de billen (hopelijk heeft ze die van haar vader, die zijn wat kleiner dan die van mijzelf:)) wel normaal geboren worden kan ze vervolgens alsnog blijven steken met haar hoofdje. En dan hebben we een probleem, want dan is een ks uitgesloten heb ik me laten vertellen. Tja, je moet het ook maar allemaal weten he?
Ik blijf meelezen en ben heel benieuwd hoe het je zal vergaan! Sterkte!
Klinkt heftig, je draaipogingen!
Ben 8/1/09 uitgerekend en kindje is nog niet ingedaald. Ben zelf niet voorstander van draaien, mijn ervaring is dat ze nog alle kanten opkunnen zolang ze niet goed en stevig zijn ingedaald. En na het draaien proppen ze het kindje toch echt niet in je bekken met zijn hoofdje:)
Hier wordt alleen gedraaid als kindje dwars ligt zodra de weeeen op gang zijn gekomen. Tenminste als het aan mij ligt.
Mijn zoontje was anderhalfjaar geleden ook niet ingedaald maar lag wel telkens met zijn hoofdje voor de opening volgens de vk.
Pas bij de bevalling bleek hij in stuit gedraaid te zijn en niet in te dalen. Ook niet bij volledige ontsluiting en gebroken vliezen.
Omdat ik met een hoogwerker van de brandweer uit huis was gehaald(lang verhaal, zal het jullie besparen) had ik de puf en daadkracht niet meer om zelf te bevallen. Het was wel nog een optie, maar het zou heel zwaar worden omdat hij op dat moment nogsteeds hoog in mijn buik lag.
Ik heb toen dus in een paar minuten moeten beslissen wat ik wilde want had al wel eventjes persdrang.
De ks op zich is "goed'bevallen. Weinig last van de wond, alleen emotioneel had ik het zwaar. Je kunt je kindje niet meteen bij je houden, je kunt alle eerste dingen (wassen, aankleden, luier) niet zelf doen (pas als je weer op je benen kunt staan) Maar ook het gevoel "niet bevallen"te zijn deed mij veel pijn. Daar heb ik nogsteeds wel last van als ik eerlijk ben.
Ik wil dus nu ook heel graag een natrrulijke bevalling.
Maar kindje is niet ingedaald en draait dat het een lieve lust is van hoofdligging naar dwarsligging en terug. Geen peil op te trekken, geen enkel teken van indalen.
Iets andere situatie dan die van jou dus, maar ook met behoorlijke kans op stuit, zoals bij mijn zoontje het geval was.
Ik wil eigenlijk de weeen afwachten en dan zien hoe we ervoor staan, de gyn die ik tot nu toe heb gesproken is het daar niet zo mee eens, helaas. Gelukkig had ik vanochtend (was in het zh voor ctg want dacht dat ik weeen had) een andere gyn die meer in mijn straatje dacht. En dinsdag dus weer een ander waarmee ik beslissingen moet gaan nemen. Lang leve de feestdagen:(
Een stuitbevalling ga ik sowieso niet doen, dat risico acht ik te groot, dat is gewoon een gevoel. Netzoals ik bij mijn zoon al telkens heel sterk het gevoel had dat hij niet vooraf zou indalen......
Ons nieuwe kindje heeft volgens de metingen een redelijk groot hoofdje. Als de billen (hopelijk heeft ze die van haar vader, die zijn wat kleiner dan die van mijzelf:)) wel normaal geboren worden kan ze vervolgens alsnog blijven steken met haar hoofdje. En dan hebben we een probleem, want dan is een ks uitgesloten heb ik me laten vertellen. Tja, je moet het ook maar allemaal weten he?
Ik blijf meelezen en ben heel benieuwd hoe het je zal vergaan! Sterkte!
vrijdag 12 december 2008 om 18:13
Ook in had een jongetje in stuitligging. In Zwitserland is het veel minder normaal om in geval van een stuitligging een natuurlijke geboorte te doen. Daarnaast was het hoofd aan de grote kant, dus mijn beslissing was snel gemaakt.
Ik heb er geen seconde spijt van gehad.
Ik heb er bijna geen last van gehad naderhand, kon de dag na de ks (werd uiteindelijk om 23 uur uitgevoerd) direct weer lopen. Ok, niet heel erg soepel, maar een vriendin met een natuurlijke geboorte had veel meer moeite vooral met zitten.
Ik kon direct zelf de baby optillen enzo.
Er zit wel een enorm verschil in, er zijn mensen die meer pijn hebben en ook meer moeite hebben met bijvoorbeeld tillen.
Ik zou de keuze direct weer maken.
Bij een natuurlijke geboorte is het risico groot, en mocht je toch een ks krijgen, ben je ook direct compleet onder zeil. Als je een geplande ks hebt, krijg je een ruggeprik, mag je man erbij zijn, en heb je na de checks direct je kindje in je armen.
Het gevoel van het uitwerken van de verdoving is een beetje vervelend, maar bij mij deed het niet echt heel erg pijn.
Wat volgens mij wel belangrijk is, is dat je je geestelijk voorbereid op het krijgen van een ks. Ik heb het idee dat veel vrouwen daar erg mee zitten, dat ze het niet zelf hebben kunnen doen, wat Icke hier ook zegt.
Aangezien ik de beslissing geestelijk bij 34 weken al had gemaakt, was het voor mij geen probleem. Mijn gyn vertelde me dat het beter was voor mijn kind, daarmee was het voor mij duidelijk.
Heel veel succes met het nemen van een beslissing.
Ik heb er geen seconde spijt van gehad.
Ik heb er bijna geen last van gehad naderhand, kon de dag na de ks (werd uiteindelijk om 23 uur uitgevoerd) direct weer lopen. Ok, niet heel erg soepel, maar een vriendin met een natuurlijke geboorte had veel meer moeite vooral met zitten.
Ik kon direct zelf de baby optillen enzo.
Er zit wel een enorm verschil in, er zijn mensen die meer pijn hebben en ook meer moeite hebben met bijvoorbeeld tillen.
Ik zou de keuze direct weer maken.
Bij een natuurlijke geboorte is het risico groot, en mocht je toch een ks krijgen, ben je ook direct compleet onder zeil. Als je een geplande ks hebt, krijg je een ruggeprik, mag je man erbij zijn, en heb je na de checks direct je kindje in je armen.
Het gevoel van het uitwerken van de verdoving is een beetje vervelend, maar bij mij deed het niet echt heel erg pijn.
Wat volgens mij wel belangrijk is, is dat je je geestelijk voorbereid op het krijgen van een ks. Ik heb het idee dat veel vrouwen daar erg mee zitten, dat ze het niet zelf hebben kunnen doen, wat Icke hier ook zegt.
Aangezien ik de beslissing geestelijk bij 34 weken al had gemaakt, was het voor mij geen probleem. Mijn gyn vertelde me dat het beter was voor mijn kind, daarmee was het voor mij duidelijk.
Heel veel succes met het nemen van een beslissing.
vrijdag 12 december 2008 om 18:54
Haai Swiss!
Nog even over die verdoving: ik had met de spoed ks gewoon een ruggeprik, dat doen ze volgens mij tegenwoordig standaard tenzij je narcose wilt. Voor mij fijn want ik kan heel slecht tegen narcose.
Dat geestelijk voorbereiden op een ks is idd heel belangrijk. Ik had echt het gevoel dat mijn zoon ' operatief verwijderd' was. Klinkt heel cru, maar zo voelde het echt. Alsof ik er niet bij hoorde, bij "echte mama's' ofzo. Maar ook doordat er een hormoon niet is aangemaakt dat je tijdens een natuurlijke geboorte wel aanmaakt denk ik dat het langer duurde voordat ik het roze(blauwe) wolken gevoel kreeg. Maar dat hoeft niet zo te zijn.
Tot slot ben ik zelf voorstander van zo laat mogelijk uitvoeren van een geplande ks; 2 weken voor uitgerekende datum is al snel 4 weken " te vroeg' voor een kindje dat zelf had bedacht 42 weken in je buik door te brengen alvorens het klaar zou zijn om geboren te worden...........
Nog even over die verdoving: ik had met de spoed ks gewoon een ruggeprik, dat doen ze volgens mij tegenwoordig standaard tenzij je narcose wilt. Voor mij fijn want ik kan heel slecht tegen narcose.
Dat geestelijk voorbereiden op een ks is idd heel belangrijk. Ik had echt het gevoel dat mijn zoon ' operatief verwijderd' was. Klinkt heel cru, maar zo voelde het echt. Alsof ik er niet bij hoorde, bij "echte mama's' ofzo. Maar ook doordat er een hormoon niet is aangemaakt dat je tijdens een natuurlijke geboorte wel aanmaakt denk ik dat het langer duurde voordat ik het roze(blauwe) wolken gevoel kreeg. Maar dat hoeft niet zo te zijn.
Tot slot ben ik zelf voorstander van zo laat mogelijk uitvoeren van een geplande ks; 2 weken voor uitgerekende datum is al snel 4 weken " te vroeg' voor een kindje dat zelf had bedacht 42 weken in je buik door te brengen alvorens het klaar zou zijn om geboren te worden...........
vrijdag 12 december 2008 om 19:16
Onze dochter lag ook in onvolkomen stuit. Wij hebben bewust gekozen voor ks. Onze dochter werd geschat op 4 pond en dat vond ik wel erg weinig om haar meer risico te laten lopen.
De gyn heeft onze beslissing niet beinvloed alleen de opties gegeven. Ik vond het op zich wel meevallen al kleven er ook behoorlijk wat nadelen aan een ks. Niet zelf kunnen tillen van je kindje, altijd de verpleeging moeten bellen voor aankleden of pakken van je kindje etc. Achteraf is wel gebleken dat dit de beste beslissing was voor onze dochter. Ze had een behoorlijke luxatie van haar heupjes die erger was geweest als ze via de natuurlijke weg was geboren.
Het blijft echter een lastige beslissing. Ten tijde van mijn zwangerschap is er een medisch stuk gepubliceerd over ks versus stuitbevalling. En in dat stuk waren de medici ook niet heel duidelijk in de manier van handelen. Ik vond het behoorlijk lastig om zo'n belangrijke beslissing te nemen als leek. Nu ik zwanger ben van nummer 2 hoop ik wel dat ik natuurlijk mag bevallen. Wil het toch wel eens meemaken.
De gyn heeft onze beslissing niet beinvloed alleen de opties gegeven. Ik vond het op zich wel meevallen al kleven er ook behoorlijk wat nadelen aan een ks. Niet zelf kunnen tillen van je kindje, altijd de verpleeging moeten bellen voor aankleden of pakken van je kindje etc. Achteraf is wel gebleken dat dit de beste beslissing was voor onze dochter. Ze had een behoorlijke luxatie van haar heupjes die erger was geweest als ze via de natuurlijke weg was geboren.
Het blijft echter een lastige beslissing. Ten tijde van mijn zwangerschap is er een medisch stuk gepubliceerd over ks versus stuitbevalling. En in dat stuk waren de medici ook niet heel duidelijk in de manier van handelen. Ik vond het behoorlijk lastig om zo'n belangrijke beslissing te nemen als leek. Nu ik zwanger ben van nummer 2 hoop ik wel dat ik natuurlijk mag bevallen. Wil het toch wel eens meemaken.
vrijdag 12 december 2008 om 19:16
Goed topic!
Ik zelf zit ook in het stuitschuitje, nou ja mn kleintje dan.
Sinds ik een aantal weken terug te horen kreeg dat het in stuitlag was ik er van overtuigd dat het zo zou blijven liggen en een ziekenhuis verhaal zou worden.
Vandaag ben ik dus op doorsturing bij de gyn geweest vanwege de stuitligging.
Sinds ik het wist heb ik ook al sterk het gevoel dat ik geen draaipoging wil en ook geen stuitbevalling.
Ik was al een beetje bang voor een discussie met betreffende gyn maar dat viel mee.
Het kindje is ook al aardig aan de maat nu, zij schat het op 7 pond ongeveer.
Ik mag dit weekend nog nadenken over wat ik wil, ( zij willen een draaipoging doen )
Maandag weer terug om het er verder over te hebben.
Toch heb ik nog steeds het gevoel om bij mijn standpunt te blijven en me niet om te laten praten.
Een stuitbevalling doen ze meestal niet bij een kindje van meer dan 8 pond begreep ik vandaag en volgens haar kon mijn kindje nog wel wat groeien voor die tijd...
Ik zou dus gaan voor een ks dan en die doen ze dan het liefst met 38/39 weken.
betekend dat het wel al heel dichtbij zou gaan komen...
Over het geestelijk voorbereiden op een ks, volgens mij ben ik dat een aantal weken al gaan doen dus mocht het een ks worden dan hoop ik daar niet zo'n last van te hebben.
Wel vraag ik me af hoe groot de kans nog is dat het kindje nog vanzelf gaat draaien..
lastige keuzes allemaal hoor!
Ik zelf zit ook in het stuitschuitje, nou ja mn kleintje dan.
Sinds ik een aantal weken terug te horen kreeg dat het in stuitlag was ik er van overtuigd dat het zo zou blijven liggen en een ziekenhuis verhaal zou worden.
Vandaag ben ik dus op doorsturing bij de gyn geweest vanwege de stuitligging.
Sinds ik het wist heb ik ook al sterk het gevoel dat ik geen draaipoging wil en ook geen stuitbevalling.
Ik was al een beetje bang voor een discussie met betreffende gyn maar dat viel mee.
Het kindje is ook al aardig aan de maat nu, zij schat het op 7 pond ongeveer.
Ik mag dit weekend nog nadenken over wat ik wil, ( zij willen een draaipoging doen )
Maandag weer terug om het er verder over te hebben.
Toch heb ik nog steeds het gevoel om bij mijn standpunt te blijven en me niet om te laten praten.
Een stuitbevalling doen ze meestal niet bij een kindje van meer dan 8 pond begreep ik vandaag en volgens haar kon mijn kindje nog wel wat groeien voor die tijd...
Ik zou dus gaan voor een ks dan en die doen ze dan het liefst met 38/39 weken.
betekend dat het wel al heel dichtbij zou gaan komen...
Over het geestelijk voorbereiden op een ks, volgens mij ben ik dat een aantal weken al gaan doen dus mocht het een ks worden dan hoop ik daar niet zo'n last van te hebben.
Wel vraag ik me af hoe groot de kans nog is dat het kindje nog vanzelf gaat draaien..
lastige keuzes allemaal hoor!
vrijdag 12 december 2008 om 20:31
Sanmi, volgens mij ligt dat wel of niet kunnen oppakken echt aan de persoon. Ik heb wel direct mijn kindje opgepakt, alleen vond ik het eng om met baby in mijn armen op mijn bed te gaan zitten voor voedingen. Dan liet ik hem dus aangeven. Maar ik heb wel direct luiers verschoond etc. Ok, niet dezelfde nacht, maar wel de volgende ochtend. Dat was nog geen 10 uur later!
Icke, kan het misschien uitmaken hoe ver je al bent, of je nog een ruggeprik kunt krijgen? Of misschien of je "nuchter" bent?
Ik moest wel wachten tot ik nuchter was. MIjn ks was trouwens 10 dagen van te voren gepland, maar is uiteindelijk iets eerder gebeurd vanwege verminderde bewegingen van het kindje.
Maar ruggeprik is wel een stuk fijner, dan ben je er tenminsten bij.
Het risico bij het krijgen van een 2e kind is volgend de Zwitserse artsen ook niet groot. Maar hier heb je altijd een ziekenhuisbevalling, dat kan schelen.
Er zijn vrouwen die 5 kinderen met een ks ter wereld hebben gebracht!
Icke, kan het misschien uitmaken hoe ver je al bent, of je nog een ruggeprik kunt krijgen? Of misschien of je "nuchter" bent?
Ik moest wel wachten tot ik nuchter was. MIjn ks was trouwens 10 dagen van te voren gepland, maar is uiteindelijk iets eerder gebeurd vanwege verminderde bewegingen van het kindje.
Maar ruggeprik is wel een stuk fijner, dan ben je er tenminsten bij.
Het risico bij het krijgen van een 2e kind is volgend de Zwitserse artsen ook niet groot. Maar hier heb je altijd een ziekenhuisbevalling, dat kan schelen.
Er zijn vrouwen die 5 kinderen met een ks ter wereld hebben gebracht!
