Kinderen
alle pijlers
Man weigert sterilisatie.
woensdag 4 februari 2009 om 12:14
Eowynn, als jij dood zou zijn, hebben je kinderen nog maar een ouder. Dan is het toch prachtig als ze een nieuwe liefdevolle moeder krijgen. En wie ben jij om die nieuwe vrouw te verbieden ook een eigen kinderwens te koesteren? Of je man om met zijn nieuwe vrouw, waar hij zielsveel van houdt, nog een kind te krijgen?
En zo is het toevallig ook nog eens een keer
woensdag 4 februari 2009 om 12:15
quote:Maleficent schreef op 04 februari 2009 @ 12:09:
Maar trouwen is niet elkaars bezit zijn, en elkaars gedachten willen beheersen. Wij denken ook over veel zaken hetzelfde en ook voor ons is het elke dag weer knokken. Maar is dat niet het toppunt van liefde dat je een ander alle geluk van de wereld gunt, als je er zelf niet meer bent?
helemaal mee eens Mal!
En Eowynn, ik sneer niet, je doet je belofte toch voor eeuwig. Je had het zelf ook over voor altijd hoor. Niks snererigs aan.
En ik snapte toen allang waar die bezorgdheid vandaan kwam hoor! Jouw ideeën daarover zijn mij allang heel erg duidelijk.
Maar trouwen is niet elkaars bezit zijn, en elkaars gedachten willen beheersen. Wij denken ook over veel zaken hetzelfde en ook voor ons is het elke dag weer knokken. Maar is dat niet het toppunt van liefde dat je een ander alle geluk van de wereld gunt, als je er zelf niet meer bent?
helemaal mee eens Mal!
En Eowynn, ik sneer niet, je doet je belofte toch voor eeuwig. Je had het zelf ook over voor altijd hoor. Niks snererigs aan.
En ik snapte toen allang waar die bezorgdheid vandaan kwam hoor! Jouw ideeën daarover zijn mij allang heel erg duidelijk.
Wat Supersmollie zegt vind ik ook 
woensdag 4 februari 2009 om 12:15
quote:Eowynn_ schreef op 04 februari 2009 @ 12:12:
Voor mij niet Star, het is een keuze.
En Mal, ik gun mijn man alle geluk van de wereld als ik er ooit niet meer mag zijn. Maar ik gun mijn kinderen nog meer om het alleenrecht te hebben op hun ouders als ouder.Ik zou je man wel een slappe zak vinden als je kinderen niet meer speciaal zijn voor hem als er een derde komt dan (hypothetisch gezegd) en eerlijk gezegd geloof ik daar ook niet zo in. En hoe veel is dat alleenrecht waard als je man de hele dag aan het werk is?
Voor mij niet Star, het is een keuze.
En Mal, ik gun mijn man alle geluk van de wereld als ik er ooit niet meer mag zijn. Maar ik gun mijn kinderen nog meer om het alleenrecht te hebben op hun ouders als ouder.Ik zou je man wel een slappe zak vinden als je kinderen niet meer speciaal zijn voor hem als er een derde komt dan (hypothetisch gezegd) en eerlijk gezegd geloof ik daar ook niet zo in. En hoe veel is dat alleenrecht waard als je man de hele dag aan het werk is?
Stressed is just desserts spelled backwards
woensdag 4 februari 2009 om 12:15
quote:Maleficent schreef op 04 februari 2009 @ 12:13:
Als ons huwelijk gaat stranden dan zou dat komen doordat we niet kunnen omgaan met alle stress rondom de ziekte van Jonathan. We moeten daar echt voor waken (met hulp erbij).
Wie ben ik dan om te bepalen dat de man waar ik van hou, niet gelukkig meer mag worden? Als ik deze reden weet? Ik weet zeker dat hij dan alles zou doen om Jonathan gelukkig te houden. Wij zijn aan dit huwelijk en kindje begonnen omdat we dat samen zo wilden. Maar het is verdomd moeilijk af en toe.
Als ons huwelijk gaat stranden dan zou dat komen doordat we niet kunnen omgaan met alle stress rondom de ziekte van Jonathan. We moeten daar echt voor waken (met hulp erbij).
Wie ben ik dan om te bepalen dat de man waar ik van hou, niet gelukkig meer mag worden? Als ik deze reden weet? Ik weet zeker dat hij dan alles zou doen om Jonathan gelukkig te houden. Wij zijn aan dit huwelijk en kindje begonnen omdat we dat samen zo wilden. Maar het is verdomd moeilijk af en toe.
Wat Supersmollie zegt vind ik ook
woensdag 4 februari 2009 om 12:16
quote:Star schreef op 04 februari 2009 @ 12:13:
[...]
Jij ontkent dat je er tien jaar later wel eens heel anders over zou kunnen denken?Nee, hoor dat ontken ik helemaal niet, maar het is niet iets waar ik nu rekening mee hou. Zoals het nu is (en dat is i.m.o het enige waar ik vanuit kan gaan) ga ik 100% voor dit huwelijk en deze man, zonder reserves en zonder 'ja, maar als...'.
[...]
Jij ontkent dat je er tien jaar later wel eens heel anders over zou kunnen denken?Nee, hoor dat ontken ik helemaal niet, maar het is niet iets waar ik nu rekening mee hou. Zoals het nu is (en dat is i.m.o het enige waar ik vanuit kan gaan) ga ik 100% voor dit huwelijk en deze man, zonder reserves en zonder 'ja, maar als...'.
woensdag 4 februari 2009 om 12:17
Vind dat alleenrecht verhaal ook erg raar. Alleenrecht op een ouder heb je als kind met broer of zus ook niet en als je je man voldoende vertrouwd om een kind mee te hebben, of twee, dan kun je er toch ook vanuit gaan dat die het beste voor heeft met de kinderen en een partner kiest die een hele lieve moeder voor hen wordt.
Ik zou het voor vriend en dochter en eventuele volgende kinderen alleen maar heel fijn vinden als er iemand was die de zorgen kan delen en extra liefde kan geven.
Ik zou het voor vriend en dochter en eventuele volgende kinderen alleen maar heel fijn vinden als er iemand was die de zorgen kan delen en extra liefde kan geven.
Wat Supersmollie zegt vind ik ook
woensdag 4 februari 2009 om 12:18
Eowyn, ik SNAP je gevoel ook wel hoor. Het is natuurlijk allemaal hypothetisch. Ik weet dat als ik nu dood zou gaan door een ongeluk, dat Jonathan mij over een tijdje niet meer kan herinneren en als er dan een andere vrouw komt die lief is, zou hij haar als moeder gaan zien. Als ik daaraan denk wordt ik ook verschrikkelijk verdrietig en natuurlijk hoop ik dat dat nooit gebeurt!
Stressed is just desserts spelled backwards
woensdag 4 februari 2009 om 12:18
woensdag 4 februari 2009 om 12:19
quote:Star schreef op 04 februari 2009 @ 11:54:
[...]
Ik denk dat wij volwassenen teveel nadenken over wat kinderen wel eens zouden kunnen vinden.
Voor kinderen is een nieuwe baby een baby en geen halfbaby.
Nee hoor, ik moet, als kind van gescheiden ouders, zeggen dat ik het helemaal eens en met Eowynn en Elninjoo. Ik had het afgrijselijk verschrikkelijk gevonden als 1 van mijn ouders het nodig had gevonden om 'nieuwe' kinderen te nemen. Want zo voelt dat wel degelijk, en ik ken veel kinderen van gescheiden ouders die hier ongelofelijk veel moeite mee hebben (gehad). Niet alleen vanwege het delen van een ouder, maar wel omdat de gezinsstructuur nogmaals (!) finaal overhoop wordt gehaald op een manier die fundamenteel raakt aan hoe je leven in elkaar zit.
Er zijn uitzonderingen, maar ik vind dat veel ouders beginnen aan een 'tweede leg' zonder veel inlevinsvermogen in hun kinderen en dat vind ik uiterst kwalijk.
[...]
Ik denk dat wij volwassenen teveel nadenken over wat kinderen wel eens zouden kunnen vinden.
Voor kinderen is een nieuwe baby een baby en geen halfbaby.
Nee hoor, ik moet, als kind van gescheiden ouders, zeggen dat ik het helemaal eens en met Eowynn en Elninjoo. Ik had het afgrijselijk verschrikkelijk gevonden als 1 van mijn ouders het nodig had gevonden om 'nieuwe' kinderen te nemen. Want zo voelt dat wel degelijk, en ik ken veel kinderen van gescheiden ouders die hier ongelofelijk veel moeite mee hebben (gehad). Niet alleen vanwege het delen van een ouder, maar wel omdat de gezinsstructuur nogmaals (!) finaal overhoop wordt gehaald op een manier die fundamenteel raakt aan hoe je leven in elkaar zit.
Er zijn uitzonderingen, maar ik vind dat veel ouders beginnen aan een 'tweede leg' zonder veel inlevinsvermogen in hun kinderen en dat vind ik uiterst kwalijk.
woensdag 4 februari 2009 om 12:20
quote:Maleficent schreef op 04 februari 2009 @ 12:18:
Eowyn, ik SNAP je gevoel ook wel hoor. Het is natuurlijk allemaal hypothetisch. Ik weet dat als ik nu dood zou gaan door een ongeluk, dat Jonathan mij over een tijdje niet meer kan herinneren en als er dan een andere vrouw komt die lief is, zou hij haar als moeder gaan zien. Als ik daaraan denk wordt ik ook verschrikkelijk verdrietig en natuurlijk hoop ik dat dat nooit gebeurt!Eens, ik wil daar ook absoluut niet aan denken. Het idee maakt me misselijk. MAAR, zo denken is tegenover man en kind(eren) niet eerlijk.
Eowyn, ik SNAP je gevoel ook wel hoor. Het is natuurlijk allemaal hypothetisch. Ik weet dat als ik nu dood zou gaan door een ongeluk, dat Jonathan mij over een tijdje niet meer kan herinneren en als er dan een andere vrouw komt die lief is, zou hij haar als moeder gaan zien. Als ik daaraan denk wordt ik ook verschrikkelijk verdrietig en natuurlijk hoop ik dat dat nooit gebeurt!Eens, ik wil daar ook absoluut niet aan denken. Het idee maakt me misselijk. MAAR, zo denken is tegenover man en kind(eren) niet eerlijk.
woensdag 4 februari 2009 om 12:22
Eowynn, zie ons topic. Ik krijg een heel naar gevoel bij de dingen die jij soms, niet alleen hier, schrijft.
En bij dat bezorgde toen trouwens ook al, als je het eerlijk wilt weten, omdat ik jouw gedachten over bepaalde zaken al kende. Ik geloof best dat je me geluk gunt, ik jou ook, we schrijven al heel lang samen, maar ik krijg soms wel heel sterk het gevoel dat je me eigenlijk wel heel erg fout zal vinden. Dat is toch ook logisch?? Als jij schrijft wat jij hier vaak schrijft, op het forum??
En bij dat bezorgde toen trouwens ook al, als je het eerlijk wilt weten, omdat ik jouw gedachten over bepaalde zaken al kende. Ik geloof best dat je me geluk gunt, ik jou ook, we schrijven al heel lang samen, maar ik krijg soms wel heel sterk het gevoel dat je me eigenlijk wel heel erg fout zal vinden. Dat is toch ook logisch?? Als jij schrijft wat jij hier vaak schrijft, op het forum??
Wat Supersmollie zegt vind ik ook
woensdag 4 februari 2009 om 12:23
Eliane, ouders hebben maar tot op zekere hoogte verantwoordelijkheid naar hun kinderen toe. Kinderen moeten ook leren omgaan met voor hen niet altijd ideale situaties. Ik hou rekening met mijn kinderen, en heb heel veel voor ze over, maar mijn leven draait niet alleen om dat van hen en ook niet al mijn keuzes zullen in de eerste plaats in hun belang zijn.
En zo is het toevallig ook nog eens een keer
woensdag 4 februari 2009 om 12:23
woensdag 4 februari 2009 om 12:26
quote:Eliane schreef op 04 februari 2009 @ 12:19:
[...]
Nee hoor, ik moet, als kind van gescheiden ouders, zeggen dat ik het helemaal eens en met Eowynn en Elninjoo. Ik had het afgrijselijk verschrikkelijk gevonden als 1 van mijn ouders het nodig had gevonden om 'nieuwe' kinderen te nemen. Want zo voelt dat wel degelijk, en ik ken veel kinderen van gescheiden ouders die hier ongelofelijk veel moeite mee hebben (gehad). Niet alleen vanwege het delen van een ouder, maar wel omdat de gezinsstructuur nogmaals (!) finaal overhoop wordt gehaald op een manier die fundamenteel raakt aan hoe je leven in elkaar zit.
Er zijn uitzonderingen, maar ik vind dat veel ouders beginnen aan een 'tweede leg' zonder veel inlevinsvermogen in hun kinderen en dat vind ik uiterst kwalijk.
En ik zeg als kind van, uit geloofsoverwegingen veel te laat gescheiden ouders, juist het tegenovergestelde. ik had liever een andere ouderfiguur gehad. Er waren al 5 kinderen dus een halfbroer of zus erbij was onwaarschijnlijk geweest maar in het algemeenhoeft dat niet slecht uit te pakken en echt niet alle kinderen hebben daar zo;n problemen mee. Ik ken genoeg situaties waarin dat goed ging/ gaat.
En ik vind het voor mijn dochters juist veel fijner dat ze nu niet de rest van haar leven alleen met mij is, maar dat er iemand anders is die van haar houdt en voor haar zorgt en dat ze misschien broers of zussen krijgt waarvan zij gaat houden en die van haar zullen houden.
[...]
Nee hoor, ik moet, als kind van gescheiden ouders, zeggen dat ik het helemaal eens en met Eowynn en Elninjoo. Ik had het afgrijselijk verschrikkelijk gevonden als 1 van mijn ouders het nodig had gevonden om 'nieuwe' kinderen te nemen. Want zo voelt dat wel degelijk, en ik ken veel kinderen van gescheiden ouders die hier ongelofelijk veel moeite mee hebben (gehad). Niet alleen vanwege het delen van een ouder, maar wel omdat de gezinsstructuur nogmaals (!) finaal overhoop wordt gehaald op een manier die fundamenteel raakt aan hoe je leven in elkaar zit.
Er zijn uitzonderingen, maar ik vind dat veel ouders beginnen aan een 'tweede leg' zonder veel inlevinsvermogen in hun kinderen en dat vind ik uiterst kwalijk.
En ik zeg als kind van, uit geloofsoverwegingen veel te laat gescheiden ouders, juist het tegenovergestelde. ik had liever een andere ouderfiguur gehad. Er waren al 5 kinderen dus een halfbroer of zus erbij was onwaarschijnlijk geweest maar in het algemeenhoeft dat niet slecht uit te pakken en echt niet alle kinderen hebben daar zo;n problemen mee. Ik ken genoeg situaties waarin dat goed ging/ gaat.
En ik vind het voor mijn dochters juist veel fijner dat ze nu niet de rest van haar leven alleen met mij is, maar dat er iemand anders is die van haar houdt en voor haar zorgt en dat ze misschien broers of zussen krijgt waarvan zij gaat houden en die van haar zullen houden.
Wat Supersmollie zegt vind ik ook
woensdag 4 februari 2009 om 12:26
quote:MevrouwtjeTheelepel schreef op 04 februari 2009 @ 10:06:
Nu leek het mij het handigst als mijn man zich laat steriliseren, maar hij weigert dit pertinent. Zijn argumenten komen er op neer dat hij geen 'gesnij in zijn zak' wil. Hij vindt dat ik zelf maar een sterilisatie moet ondergaan.
Persoonlijk vind ik dat ik na een heftige zwangerschap met veel complicaties en ziekenhuisopnames en een keizersnede wel genoeg op mijn dak heb gehad en dat hij nu 'aan de beurt is'.Ik geef je groot gelijk. Maar je kunt hem niet dwingen. Je kunt wel stoppen met de pil en de anticonceptie aan hem overlaten.
Nu leek het mij het handigst als mijn man zich laat steriliseren, maar hij weigert dit pertinent. Zijn argumenten komen er op neer dat hij geen 'gesnij in zijn zak' wil. Hij vindt dat ik zelf maar een sterilisatie moet ondergaan.
Persoonlijk vind ik dat ik na een heftige zwangerschap met veel complicaties en ziekenhuisopnames en een keizersnede wel genoeg op mijn dak heb gehad en dat hij nu 'aan de beurt is'.Ik geef je groot gelijk. Maar je kunt hem niet dwingen. Je kunt wel stoppen met de pil en de anticonceptie aan hem overlaten.
woensdag 4 februari 2009 om 12:27
quote:Dejavu schreef op 04 februari 2009 @ 12:23:
Eliane, ouders hebben maar tot op zekere hoogte verantwoordelijkheid naar hun kinderen toe. Kinderen moeten ook leren omgaan met voor hen niet altijd ideale situaties. Ik hou rekening met mijn kinderen, en heb heel veel voor ze over, maar mijn leven draait niet alleen om dat van hen en ook niet al mijn keuzes zullen in de eerste plaats in hun belang zijn.Eens. Kinderen moeten dat inderdaad leren. Anders worden het van die losgeraakte projectielen.
Eliane, ouders hebben maar tot op zekere hoogte verantwoordelijkheid naar hun kinderen toe. Kinderen moeten ook leren omgaan met voor hen niet altijd ideale situaties. Ik hou rekening met mijn kinderen, en heb heel veel voor ze over, maar mijn leven draait niet alleen om dat van hen en ook niet al mijn keuzes zullen in de eerste plaats in hun belang zijn.Eens. Kinderen moeten dat inderdaad leren. Anders worden het van die losgeraakte projectielen.
woensdag 4 februari 2009 om 12:28
quote:Dejavu schreef op 04 februari 2009 @ 12:23:
Eliane, ouders hebben maar tot op zekere hoogte verantwoordelijkheid naar hun kinderen toe. Kinderen moeten ook leren omgaan met voor hen niet altijd ideale situaties. Ik hou rekening met mijn kinderen, en heb heel veel voor ze over, maar mijn leven draait niet alleen om dat van hen en ook niet al mijn keuzes zullen in de eerste plaats in hun belang zijn.
Er hoeft ook niet alles, altijd, voor 100% om de kinderen te gaan. Maar als ik zie hoeveel kinderen er eerst door een hel van een scheiding worden gesleept, dan binnen een mum van tijd nieuwe partners erdoorheen geduwd krijgen, en dan ook nog nieuwe kinderen, dat vind ik het echt stuitend dat zoiets wordt afgedaan met "dat kinderen dat niet erg vinden". :puke:
Dan vind ik persoonlijk dat de verantwoordelijkheid naar het geluk je kinderen wel wat verder getrokken mag worden.
Eliane, ouders hebben maar tot op zekere hoogte verantwoordelijkheid naar hun kinderen toe. Kinderen moeten ook leren omgaan met voor hen niet altijd ideale situaties. Ik hou rekening met mijn kinderen, en heb heel veel voor ze over, maar mijn leven draait niet alleen om dat van hen en ook niet al mijn keuzes zullen in de eerste plaats in hun belang zijn.
Er hoeft ook niet alles, altijd, voor 100% om de kinderen te gaan. Maar als ik zie hoeveel kinderen er eerst door een hel van een scheiding worden gesleept, dan binnen een mum van tijd nieuwe partners erdoorheen geduwd krijgen, en dan ook nog nieuwe kinderen, dat vind ik het echt stuitend dat zoiets wordt afgedaan met "dat kinderen dat niet erg vinden". :puke:
Dan vind ik persoonlijk dat de verantwoordelijkheid naar het geluk je kinderen wel wat verder getrokken mag worden.
