Psyche
alle pijlers
burn-out wie ook??
donderdag 25 januari 2007 om 10:40
hoihoi,
Weet sinds aantal weken dat ik 'gezegend' ben
met een burnout/overspannen.
heb medicijnen, en ben inmiddels in mijn hoofd
iets rustiger, maar ook wel heel erg moe.
nou ja dat hoort bij een burnout, maar ik ben toch
opzoek naar mensen die het ook hebben of hebben gehad,
om ervaringen uit te wisselen e.d.
gr. Phoebe
Weet sinds aantal weken dat ik 'gezegend' ben
met een burnout/overspannen.
heb medicijnen, en ben inmiddels in mijn hoofd
iets rustiger, maar ook wel heel erg moe.
nou ja dat hoort bij een burnout, maar ik ben toch
opzoek naar mensen die het ook hebben of hebben gehad,
om ervaringen uit te wisselen e.d.
gr. Phoebe
zondag 8 februari 2009 om 21:12
@ Hiltje: ik merk in je berichten echt dat het beter met je gaat. Je voelt het wellicht nog niet zo, maar ik lees het wel. Knuffel, meid!
Ik ergerde me ook kapot aan telefoontjes of mails van mijn lg. M'n maag draaide zich spontaan om. Eerlijk waar!
Nou, dames, ik ga nog even op mijn hypotopic schrijven (heb er een gevonden!! Niet via viva, maar een heel andere site)!
Fijne avond en liefs,
Bollo
Ik ergerde me ook kapot aan telefoontjes of mails van mijn lg. M'n maag draaide zich spontaan om. Eerlijk waar!
Nou, dames, ik ga nog even op mijn hypotopic schrijven (heb er een gevonden!! Niet via viva, maar een heel andere site)!
Fijne avond en liefs,
Bollo
zondag 8 februari 2009 om 23:33
Hiltje, ik merk ook wel vooruitgang bij je. Het gaat wel heel langzaam, en ik kan me voorstellen dat je weinig geduld hebt.
En dat je weet dat het goed komt is natuurlijk mooi, maar het gaat je vooral om nu he.
Morgenavond moet ik dus werken. Ik dacht eigenlijk, nou 3 uurtjes dat moet prima lukken. Dacht ook dat ik niet zenuwachtig was. Maar om de een of andere reden voel ik wel een druk op mn borst al de hele dag, en last van benauwdheid dat steeds meer toe neemt. Maar dat is misschien meer omdat ik tegenop zie en als ik eenmaal aan het werk ben valt het denk ik wel mee.
En dat je weet dat het goed komt is natuurlijk mooi, maar het gaat je vooral om nu he.
Morgenavond moet ik dus werken. Ik dacht eigenlijk, nou 3 uurtjes dat moet prima lukken. Dacht ook dat ik niet zenuwachtig was. Maar om de een of andere reden voel ik wel een druk op mn borst al de hele dag, en last van benauwdheid dat steeds meer toe neemt. Maar dat is misschien meer omdat ik tegenop zie en als ik eenmaal aan het werk ben valt het denk ik wel mee.
maandag 9 februari 2009 om 12:07
Heyjij. Rustig aan vanavond. Ik zal aan je denken.
Wat zijn jou verhalen toch herkenbaar voor mij. Vandaag voor 50% moeten werken (wilde ik zelf) maar heb er nachten van wakker gelegen. Zaterdagnacht tv liggen kijken maar ik bleef onrustig. Heb een lexotanil genomen en heb toen wat geslapen. Gisteravond en vannacht wel geslapen maar ieder uur wakker en van die enge dromen, maakte het overlijden van mijn ouders weer mee het leek allemaal zo echt.
Misschien valt het mee voor je vanavond, heb je een rustige dienst.
Wat zijn jou verhalen toch herkenbaar voor mij. Vandaag voor 50% moeten werken (wilde ik zelf) maar heb er nachten van wakker gelegen. Zaterdagnacht tv liggen kijken maar ik bleef onrustig. Heb een lexotanil genomen en heb toen wat geslapen. Gisteravond en vannacht wel geslapen maar ieder uur wakker en van die enge dromen, maakte het overlijden van mijn ouders weer mee het leek allemaal zo echt.
Misschien valt het mee voor je vanavond, heb je een rustige dienst.
maandag 9 februari 2009 om 13:27
Hoi Heyjij, ik wens je heel veel succes vanavond en sluit me aan bij de rest dat het ook kan zijn dat het allemaal meevalt en je meer tegen "het moment" hebt opgezien.
Hiltje, het is zo moeilijk om geduld te hebben. Zullen de medicijnen gaan werken? Je telt de dagen af merk ik.
Je kunt maar beter een gebroken been hebben want dan weet je dat je 6 weken uit de running bent, maar daarna wel weer aan de slag kunt. Als er met de psyche wat aan de hand is, dan weet je helemaal niets en ben je overgeleverd aan de onzekerheid. Je hebt gemerkt dat het bij mij echt 6 (naar het gevoel heeeeele lange) weken heeft geduurd voordat ik iets begon te merken. Probeer je daaraan vast te houden. Ik weet ik heb nu makkelijk praten, maar jouw woorden hebben me in mijn dip ook kunnen opbeuren en weer hoop gegeven. Hopelijk werkt het nu andersom ook. Trouwens van je avatar word ik helemaal vrolijk. Wat een schattig lief stoer konijn!
Ik heb morgen maar weer vrij genomen, want ik voel me zo moe... en dan heb ik het weekend net gehad. Gisteren een verjaardag gehad en 's avonds naar het Concertgebouw geweest. Tja dat is voor mij nog teveel van het goede. Het liefste kruip ik nu lekker in bed met een goed boek!
Fijn Bollo dat jij een forum hebt gevonden over je hypo. Hopelijk vind je daar herkenning. Ik hoop wel dat je dan hier ook nog blijft schrijven, want we willen natuurlijk wel weten hoe het je vergaat.
Hiltje, het is zo moeilijk om geduld te hebben. Zullen de medicijnen gaan werken? Je telt de dagen af merk ik.
Je kunt maar beter een gebroken been hebben want dan weet je dat je 6 weken uit de running bent, maar daarna wel weer aan de slag kunt. Als er met de psyche wat aan de hand is, dan weet je helemaal niets en ben je overgeleverd aan de onzekerheid. Je hebt gemerkt dat het bij mij echt 6 (naar het gevoel heeeeele lange) weken heeft geduurd voordat ik iets begon te merken. Probeer je daaraan vast te houden. Ik weet ik heb nu makkelijk praten, maar jouw woorden hebben me in mijn dip ook kunnen opbeuren en weer hoop gegeven. Hopelijk werkt het nu andersom ook. Trouwens van je avatar word ik helemaal vrolijk. Wat een schattig lief stoer konijn!
Ik heb morgen maar weer vrij genomen, want ik voel me zo moe... en dan heb ik het weekend net gehad. Gisteren een verjaardag gehad en 's avonds naar het Concertgebouw geweest. Tja dat is voor mij nog teveel van het goede. Het liefste kruip ik nu lekker in bed met een goed boek!
Fijn Bollo dat jij een forum hebt gevonden over je hypo. Hopelijk vind je daar herkenning. Ik hoop wel dat je dan hier ook nog blijft schrijven, want we willen natuurlijk wel weten hoe het je vergaat.
maandag 9 februari 2009 om 15:39
He allemaal,
@ Hiltje: jou is het dus ook gelukt om zo'n foto erbij te doen... Mij lukt het echt niet. Heb jij geen rood kruis gezien?
Hier alles redelijk. Nog niet super, maar ik probeer AFLEIDING te zoeken. Zo belangrijk voor mij. Ik ben vandaag naar een sportschool geweest waar men gespecialiseerd is in body and mind. Morgenavond ga ik naar de yoga en mindfulness. Ik ben heel benieuwd!! Wie weet helpt het me wel een beetje.
Het hypotopic is vreselijk herkenbaar. Bijzonder dat er echt mensen zijn die net zo denken als ik. Vervelend ook voor die mensen, moet ik eerlijk zeggen. Wie weet kunnen we elkaar er wel oppeppen.
Ik blijf hier zeker berichtjes achterlaten en ik lees mee!
Heyjij: SUC-7!
@ Prulletje: volgens mij gaat het met jou ook goed, toch?!
@ Marahbloem: beat the Ubermuts!
@ Hiltje: jou is het dus ook gelukt om zo'n foto erbij te doen... Mij lukt het echt niet. Heb jij geen rood kruis gezien?
Hier alles redelijk. Nog niet super, maar ik probeer AFLEIDING te zoeken. Zo belangrijk voor mij. Ik ben vandaag naar een sportschool geweest waar men gespecialiseerd is in body and mind. Morgenavond ga ik naar de yoga en mindfulness. Ik ben heel benieuwd!! Wie weet helpt het me wel een beetje.
Het hypotopic is vreselijk herkenbaar. Bijzonder dat er echt mensen zijn die net zo denken als ik. Vervelend ook voor die mensen, moet ik eerlijk zeggen. Wie weet kunnen we elkaar er wel oppeppen.
Ik blijf hier zeker berichtjes achterlaten en ik lees mee!
Heyjij: SUC-7!
@ Prulletje: volgens mij gaat het met jou ook goed, toch?!
@ Marahbloem: beat the Ubermuts!
maandag 9 februari 2009 om 15:48
Hey jij, veel sterkte vanavond, hoop dat je het goed afgaat.
Bollo, inderdaad prettig dat je een forum hebt gevonden! Laat je weten wat voor herkenning en steun je eruit haalt?
Hiltje, sterkte! Ik zit hier nog niet zolang natuurlijk maar merk wel dat er verandering is in je situatie. Zo ben je nu weer thuis en is het volgens mij minder beangstigend voor je om een off-day te hebben dan je vooraf had gedacht, ook al blijft het erg moeilijk. Vind het knap dat je wel doorgaat, dingen onderneemt en rust neemt op de goede momenten, jezelf serieus neemt en de rest wat minder. Ik hoop dat je snel wat merkt van de ophoging.
Lammy, ook erg herkenbaar voor mij die dromen die zo levensecht lijken. Ik droom veel over mijn broer en het is dan net of hij er weer is. Om er dan 's ochtends weer achter te komen dat het toch een droom was. Geen fijn begin van de dag. Het wordt wel minder moet ik zeggen. In het begin had ik zulke dromen dagelijks en nu wekelijks. Ook veel dromen dat iedereen boos op me is en dat ik opdrachten krijg die ik niet kan bolwerken. Geeft veel weer zo'n droom, van waar je eigenlijk mee bezig bent in je hoofd..bewust of onbewust.
Ik heb vanochtend een fijne wortelkanaalbehandeling gehad, vanmiddag lekker filmpjes kijken op de bank, want de verdoving is uitgewerkt (auwe). Verder ben ik het hele weekend creatief bezig geweest, geen afspraken gemaakt en dat beviel prima.
Ga ik deze week ook veel doen, kan er veel in kwijt.
Bollo, inderdaad prettig dat je een forum hebt gevonden! Laat je weten wat voor herkenning en steun je eruit haalt?
Hiltje, sterkte! Ik zit hier nog niet zolang natuurlijk maar merk wel dat er verandering is in je situatie. Zo ben je nu weer thuis en is het volgens mij minder beangstigend voor je om een off-day te hebben dan je vooraf had gedacht, ook al blijft het erg moeilijk. Vind het knap dat je wel doorgaat, dingen onderneemt en rust neemt op de goede momenten, jezelf serieus neemt en de rest wat minder. Ik hoop dat je snel wat merkt van de ophoging.
Lammy, ook erg herkenbaar voor mij die dromen die zo levensecht lijken. Ik droom veel over mijn broer en het is dan net of hij er weer is. Om er dan 's ochtends weer achter te komen dat het toch een droom was. Geen fijn begin van de dag. Het wordt wel minder moet ik zeggen. In het begin had ik zulke dromen dagelijks en nu wekelijks. Ook veel dromen dat iedereen boos op me is en dat ik opdrachten krijg die ik niet kan bolwerken. Geeft veel weer zo'n droom, van waar je eigenlijk mee bezig bent in je hoofd..bewust of onbewust.
Ik heb vanochtend een fijne wortelkanaalbehandeling gehad, vanmiddag lekker filmpjes kijken op de bank, want de verdoving is uitgewerkt (auwe). Verder ben ik het hele weekend creatief bezig geweest, geen afspraken gemaakt en dat beviel prima.
Ga ik deze week ook veel doen, kan er veel in kwijt.
Luister naar je hart, want dat klopt
maandag 9 februari 2009 om 16:29
@ Joss: wat ben jij ontzettend lief!! En heel attent! Dank je wel!
Wortelkanaal...auwwwww. Dat vind ik echt de meest vervelende tandartsbehandeling die ik totnogtoe heb meegemaakt. Bah. Moet je nog terug?
Herkenning die ik tot nu toe heb gevonden, is:
- Behoefte aan zekerheid, controle en invloed
- Behoefte om ALLES te kunnen verklaren
- Dwanggedachten en -handelingen
- Bijna niet gerustgesteld kunnen worden. Geruststelling duurt even, maar in no time begint alles weer van voren af aan. Weinig vertrouwen in oordeel van andere (kundige) mensen
- Denken in doemscenario's (altijd het ergste van het ergste zelfs in de meest zeldzame gevallen)
- Depressief: verdriet en boosheid om de angst
En helaas..., dat er weinig vormen van therapie zijn die goed werken. MAar daar laat ik me niet door uit het veld slaan. Ik ga er gewoon mee aan de slag. Ik wil het en ik ga het gewoon doen. En als het niet linksom lukt, dan rechtsom. Klaar uit, ik ga er mee leren dealen.
Heftige taal... (zo voelt het dus niet, maar dat snappen jullie ook wel!)
Morgen ga ik in ieder geval met mijn piekerdagboek naar de psych en dan gaan we zien hoe we het gaan aanpakken. Morgenavond naar de yoga en mindfulness..., dus er moet toch wel iets tussenzitten wat werkt?!
En daarnaast praat ik mezelf heel streng toe. Dat lijkt tot nu toe het meest effectief... Wordt vervolgd!
Liefs,
Bollo
Wortelkanaal...auwwwww. Dat vind ik echt de meest vervelende tandartsbehandeling die ik totnogtoe heb meegemaakt. Bah. Moet je nog terug?
Herkenning die ik tot nu toe heb gevonden, is:
- Behoefte aan zekerheid, controle en invloed
- Behoefte om ALLES te kunnen verklaren
- Dwanggedachten en -handelingen
- Bijna niet gerustgesteld kunnen worden. Geruststelling duurt even, maar in no time begint alles weer van voren af aan. Weinig vertrouwen in oordeel van andere (kundige) mensen
- Denken in doemscenario's (altijd het ergste van het ergste zelfs in de meest zeldzame gevallen)
- Depressief: verdriet en boosheid om de angst
En helaas..., dat er weinig vormen van therapie zijn die goed werken. MAar daar laat ik me niet door uit het veld slaan. Ik ga er gewoon mee aan de slag. Ik wil het en ik ga het gewoon doen. En als het niet linksom lukt, dan rechtsom. Klaar uit, ik ga er mee leren dealen.
Heftige taal... (zo voelt het dus niet, maar dat snappen jullie ook wel!)
Morgen ga ik in ieder geval met mijn piekerdagboek naar de psych en dan gaan we zien hoe we het gaan aanpakken. Morgenavond naar de yoga en mindfulness..., dus er moet toch wel iets tussenzitten wat werkt?!
En daarnaast praat ik mezelf heel streng toe. Dat lijkt tot nu toe het meest effectief... Wordt vervolgd!
Liefs,
Bollo
maandag 9 februari 2009 om 16:31
Hoi allemaal,
Inmiddels lange tijd geleden dat ik actief deelgenomen heb aan dit topic. Er zijn helaas veel (voor mij dan toch) nieuwkomers.
Sinds half augustus zat ik thuis met burn-out klachten en een diepe depressie. Zonder AD maar met benzo's ben ik er redelijk doorheen gekomen (na verloop van tijd dan toch).
Begin december begon de zon weer wat te schijnen en kreeg ik weer zin om dingen te ondernemen. Helaas moet ik constateren dat ik sinds afgelopen vrijdag een terug val heb. Ik wijt het aan medicijnen, Fragyl of zoiets. Ben somber, onrustig in mijn hoofd en angstig dat die depressie de kop weer op steekt. Of zou het gewoon komen dat ik sinds begin december 4 dagen terug per week aan de slag ben gegaan en per 1 februari zelfs terug fulltime. Ik weet dat jullie geen pasklaar antwoord hebben, maar vind het fijn even van me af te schrijven. Baal hier zo ontzettend van. Heb vanmiddag een enorme huilbui gehad op mijn werk en ben iets eerder naar huis gegaan. Kon me niet concentreren. Hellup....!!
Wie van jullie herkent dit? Volgende week heb ik een weekje zon in het vooruitzicht en hopelijk doet me dat goed.
Allemaal heel veel sterkte en ik weet uit ervaring dat het beter wordt, echter ook dat je weer even terug kan vallen.
Liefs,
SK
Inmiddels lange tijd geleden dat ik actief deelgenomen heb aan dit topic. Er zijn helaas veel (voor mij dan toch) nieuwkomers.
Sinds half augustus zat ik thuis met burn-out klachten en een diepe depressie. Zonder AD maar met benzo's ben ik er redelijk doorheen gekomen (na verloop van tijd dan toch).
Begin december begon de zon weer wat te schijnen en kreeg ik weer zin om dingen te ondernemen. Helaas moet ik constateren dat ik sinds afgelopen vrijdag een terug val heb. Ik wijt het aan medicijnen, Fragyl of zoiets. Ben somber, onrustig in mijn hoofd en angstig dat die depressie de kop weer op steekt. Of zou het gewoon komen dat ik sinds begin december 4 dagen terug per week aan de slag ben gegaan en per 1 februari zelfs terug fulltime. Ik weet dat jullie geen pasklaar antwoord hebben, maar vind het fijn even van me af te schrijven. Baal hier zo ontzettend van. Heb vanmiddag een enorme huilbui gehad op mijn werk en ben iets eerder naar huis gegaan. Kon me niet concentreren. Hellup....!!
Wie van jullie herkent dit? Volgende week heb ik een weekje zon in het vooruitzicht en hopelijk doet me dat goed.
Allemaal heel veel sterkte en ik weet uit ervaring dat het beter wordt, echter ook dat je weer even terug kan vallen.
Liefs,
SK
maandag 9 februari 2009 om 16:37
Hallo allemaal,
Ja tof konijn heb ik nu in mijn avatar, niet waar? Opeens lukte het me... ik heb de avatar van een andere site gehaald, op mijn bureaublad geplakt en toen via mijn profiel erin geplakt.
Ik had het gisteravond echt te kwaad... vreselijk.... Uiteindelijk heb ik toen ik in bed lag nog een tweede Xanax genomen en die hielp wel.
Als er al een verklaring voor is kan ik er twee vinden:
1) ik heb medicijnen weer verhoogd en dan kan je extra geprikkeld en nerveus raken
2) ik heb allemaal boeken over depressie besteld en die was ik aan het lezen. Vooral de eigen ervaringen van mensen. En ik denk dat ik daar niet goed van werd.... wat een ellende van mensen die het nog 10 keer erger en 10 keer vaker hebben. Ik heb vooral gisteren veel in een boek zitten lezen.... Nu heb ik de boeken dus opgeborgen maar gisteravond in bed was ik heel angstig en was het nog net alsof ze me aanstaarden...(of is dat een waanbeeld).
Maar goed, vandaag weer gezwommen en heb 3 kwartier gezwommen ipv half uur. En was ook nog in staat om direct daarna uitgebreid boodschappen te doen en die op te bergen en lunch voor mezelf te maken....
Dus we gaan weer met goede moed verder.....
Ja tof konijn heb ik nu in mijn avatar, niet waar? Opeens lukte het me... ik heb de avatar van een andere site gehaald, op mijn bureaublad geplakt en toen via mijn profiel erin geplakt.
Ik had het gisteravond echt te kwaad... vreselijk.... Uiteindelijk heb ik toen ik in bed lag nog een tweede Xanax genomen en die hielp wel.
Als er al een verklaring voor is kan ik er twee vinden:
1) ik heb medicijnen weer verhoogd en dan kan je extra geprikkeld en nerveus raken
2) ik heb allemaal boeken over depressie besteld en die was ik aan het lezen. Vooral de eigen ervaringen van mensen. En ik denk dat ik daar niet goed van werd.... wat een ellende van mensen die het nog 10 keer erger en 10 keer vaker hebben. Ik heb vooral gisteren veel in een boek zitten lezen.... Nu heb ik de boeken dus opgeborgen maar gisteravond in bed was ik heel angstig en was het nog net alsof ze me aanstaarden...(of is dat een waanbeeld).
Maar goed, vandaag weer gezwommen en heb 3 kwartier gezwommen ipv half uur. En was ook nog in staat om direct daarna uitgebreid boodschappen te doen en die op te bergen en lunch voor mezelf te maken....
Dus we gaan weer met goede moed verder.....
maandag 9 februari 2009 om 18:29
Ik bedoelde trouwens dat je anderen minder serieus neemt met hun goedbedoelde adviezen en meer afgaat of wat je zelf vind, Hiltje. Bedacht me net in een keer dat dat ook heel anders kan overkomen. (laatst zei ik per ongeluk tegen een vriendin met liefdesverdriet dat hij te weinig tijd had voor haar en dat ze dat ook niet verdiende, bedoelde natuurlijk..nou ja jullie snappen het wel, haha) En bedoel je met dat aanstaren dat je gezichten voor je zag? Dat heb ik namelijk ook weleens gehad..kan dat nog steeds niet echt verklaren en dacht ook aan een waanbeeld. Maar weet niet of jij dat ook bedoeld.
Hey sneeuwkonijn, hier een nieuweling
Denk dat het normaal is dat je af en toe een terugval hebt, maar hoop niet dat je meteen denkt weer terug bij af te zijn, want dat hoeft niet zo te zijn. Fijn dat je een weekje kan ontspannen straks. Hoop dat je dat goed doet. Misschien heb je inderdaad teveel hooi op je vork genomen nu en is dat misschien iets om naar te kijken? Ik ken je situatie natuurlijk niet, maat daar moest ik aan denken.
Hey sneeuwkonijn, hier een nieuweling
Denk dat het normaal is dat je af en toe een terugval hebt, maar hoop niet dat je meteen denkt weer terug bij af te zijn, want dat hoeft niet zo te zijn. Fijn dat je een weekje kan ontspannen straks. Hoop dat je dat goed doet. Misschien heb je inderdaad teveel hooi op je vork genomen nu en is dat misschien iets om naar te kijken? Ik ken je situatie natuurlijk niet, maat daar moest ik aan denken.
Luister naar je hart, want dat klopt
maandag 9 februari 2009 om 18:51
Hi Joss, Nee, dat begreep ik wel hoor... kwam zeker niet verkeerd over... ik vind je ook lief..
Echt ernstig waanbeeld had ik denk ik niet. Maar als je erg gespannen en angstig bent dan kunnen je hersenen wel raar doen. Ik bedoel dat ik gewoon bang was van die boeken zelf... ze stonden in mijn kast op mijn slaapkamer maar ik had ze bij wijze van spreken het liefst in mijn schuur gegooid!
Hoi Sneeuwkonijn.
Wat vervelend zo'n terugval. Het schijnt wel normaal te zijn en de angst voor een volledige terug val ook. Wat voor medicijn is Fragyl? Staat er in de bijsluiter dat je er deze klachten van kunt krijgen?
Ook zijn zowel het uitbreiden van werk als een vakantie op korte termijn natuurlijk wel stressfactoren (zowel positief als negatief) en zelfs als je daar rationeel geen moeite mee hebt dan kan dat onbewust natuurlijk nog wel meespelen. Je balans is er natuurlijk nog niet 100%... dus kan dat nog hard aankomen.
Neem anders gewoon weer een benzootje als je het nodig hebt en laat hier even weten hoe het gaat!
Echt ernstig waanbeeld had ik denk ik niet. Maar als je erg gespannen en angstig bent dan kunnen je hersenen wel raar doen. Ik bedoel dat ik gewoon bang was van die boeken zelf... ze stonden in mijn kast op mijn slaapkamer maar ik had ze bij wijze van spreken het liefst in mijn schuur gegooid!
Hoi Sneeuwkonijn.
Wat vervelend zo'n terugval. Het schijnt wel normaal te zijn en de angst voor een volledige terug val ook. Wat voor medicijn is Fragyl? Staat er in de bijsluiter dat je er deze klachten van kunt krijgen?
Ook zijn zowel het uitbreiden van werk als een vakantie op korte termijn natuurlijk wel stressfactoren (zowel positief als negatief) en zelfs als je daar rationeel geen moeite mee hebt dan kan dat onbewust natuurlijk nog wel meespelen. Je balans is er natuurlijk nog niet 100%... dus kan dat nog hard aankomen.
Neem anders gewoon weer een benzootje als je het nodig hebt en laat hier even weten hoe het gaat!
maandag 9 februari 2009 om 19:13
Hallo,
Ik was in de eerste weken toen ik aan de AD was ook bang voor waanbeelden en -ideeën. Dat ik bang was dat ik zou denken dat er een dubbelpersoon in de kamer was of dat de kat ineens zou gaan praten. Slaat echt helemaal nergens op, maar ik was zo bang dat ik dat zou gaan denken. En als je maar bang genoeg bent, ga je ook geloven dat het mogelijk is dat de kat gaat praten.
Mijn psych heeft me uitgelegd dat mensen met waanbeelden niet weten dat ze wanen. Ze voelen daar dus ook geen angst bij. Aangezien ik het spaans benauwd ervan had, was duidelijk dat ik geen wanen had maar wel de angsten voor de wanen. Hersenen kunnen inderdaad heel raar doen!
Heeft iemand nog tips voor een verjaardagskado voor vriend? Hij is bijna jarig maar ik heb geen enkel idee wat te geven...!
Ik was in de eerste weken toen ik aan de AD was ook bang voor waanbeelden en -ideeën. Dat ik bang was dat ik zou denken dat er een dubbelpersoon in de kamer was of dat de kat ineens zou gaan praten. Slaat echt helemaal nergens op, maar ik was zo bang dat ik dat zou gaan denken. En als je maar bang genoeg bent, ga je ook geloven dat het mogelijk is dat de kat gaat praten.
Mijn psych heeft me uitgelegd dat mensen met waanbeelden niet weten dat ze wanen. Ze voelen daar dus ook geen angst bij. Aangezien ik het spaans benauwd ervan had, was duidelijk dat ik geen wanen had maar wel de angsten voor de wanen. Hersenen kunnen inderdaad heel raar doen!
Heeft iemand nog tips voor een verjaardagskado voor vriend? Hij is bijna jarig maar ik heb geen enkel idee wat te geven...!
maandag 9 februari 2009 om 19:50
Wat ik vaak doe is een mandje maken met allerlei verschillende dingetjes erin. 1 hoofdcadeau (boek, parfum, o.i.d) en dan dingen erbij die ermee te maken hebben, of gewoon leuk zijn. En dan leuk inpakken met doorzichtige folie en iets om het mandje op te vullen. Is heel persoonlijk en leuk om te geven. Bijvoorbeeld een dvd, goede fles wijn en nootjes/chips/koekjes..
Luister naar je hart, want dat klopt
maandag 9 februari 2009 om 19:57
maandag 9 februari 2009 om 20:29
Nou, ik ben net thuis.
Mijn collega's waren erg lief voor me. Het werken ging geestelijk wel goed (al moest ik overal wel 2 keer bij nadenken) maar tijdens
het gehele werk gewerkt met een bonzend hart, benauwdheid en pijn in mn nek en op het laatst pijn in mn onderrug. Ben blij dat ik thuis ben.
Ik ben nu dus helemaal gesloopt. Ik ga straks een hele hete douche nemen en dan duik ik mn bed in.
In verjaardagskado's verzinnen voor iemand die ik net ken ben ik niet zo goed. hm: cd, dvd, computerspel? hele grote zak snoep. Bioscoopkaartjes. Oh.. dat mandje klinkt ook wel heel erg leuk van Joss!
Nou geef mij dan ook maar meteen tips, ik heb binnenkort een verjaardag van een 'vriendin' (ik zie haar 1 x in de zoveel tijd, dus meer een kennis). Ze houdt heel erg van strak, dus met troepies hoef ik niet aan te komen.
Mijn collega's waren erg lief voor me. Het werken ging geestelijk wel goed (al moest ik overal wel 2 keer bij nadenken) maar tijdens
het gehele werk gewerkt met een bonzend hart, benauwdheid en pijn in mn nek en op het laatst pijn in mn onderrug. Ben blij dat ik thuis ben.
Ik ben nu dus helemaal gesloopt. Ik ga straks een hele hete douche nemen en dan duik ik mn bed in.
In verjaardagskado's verzinnen voor iemand die ik net ken ben ik niet zo goed. hm: cd, dvd, computerspel? hele grote zak snoep. Bioscoopkaartjes. Oh.. dat mandje klinkt ook wel heel erg leuk van Joss!
Nou geef mij dan ook maar meteen tips, ik heb binnenkort een verjaardag van een 'vriendin' (ik zie haar 1 x in de zoveel tijd, dus meer een kennis). Ze houdt heel erg van strak, dus met troepies hoef ik niet aan te komen.
maandag 9 februari 2009 om 22:28
Heyjij: supergoed van je. Hoop dat de spanning wat zal gaan afnemen. De eerste keer is het heftigst. Blijf wel goed voor jezelf zorgen.
Bollo: ja zo is het precies met angstgedachten. De eerste keer liep ik bijvoorbeeld in het donker buiten en zag ik een gestalte en dat bleek dichterbij een stapel vuilniszakken. Is niet heel bijzonder raar, maar ik dacht echt bewijs te hebben dat ik gek werd. En als ik nu bijvoorbeeld aan de dood denk ben ik als de dood dat ik zelfmoordgedachten zal krijgen (ik denk dan bijvoorbeeld aan iemand die ik ken die dat heeft gedaan) en daar word ik dan nog weer angstiger van.
Ik heb die gedachten nu bestempeld als 'mindfucks' (eigen bedacht woord) en daarmee kan ik vaak (maar niet altijd) onder controle houden.
Bollo: ja zo is het precies met angstgedachten. De eerste keer liep ik bijvoorbeeld in het donker buiten en zag ik een gestalte en dat bleek dichterbij een stapel vuilniszakken. Is niet heel bijzonder raar, maar ik dacht echt bewijs te hebben dat ik gek werd. En als ik nu bijvoorbeeld aan de dood denk ben ik als de dood dat ik zelfmoordgedachten zal krijgen (ik denk dan bijvoorbeeld aan iemand die ik ken die dat heeft gedaan) en daar word ik dan nog weer angstiger van.
Ik heb die gedachten nu bestempeld als 'mindfucks' (eigen bedacht woord) en daarmee kan ik vaak (maar niet altijd) onder controle houden.
dinsdag 10 februari 2009 om 10:57
goeiemorgen,
ik ben er weer. Halve nacht weer wakker gelegen, en liggen piekeren (straks ben ik het bedhek vergeten!, straks heb ik iets verkeerd genoteerd!, straks heb ik dit straks heb ik dat)
en aangezien ze vlak bij mijn huis aan het bouwen zijn van sochtends 7 tot 5 uur was ik alweer vroeg wakker.
Ik heb echt óveral spierpijn en zelfs keelpijn. Bah.
Maar goed, ik ga zo maar evengoed braaf naar het zwembad. Ik heb er geen zin in, maar het moet maar.
Fijne dag allemaal!
ik ben er weer. Halve nacht weer wakker gelegen, en liggen piekeren (straks ben ik het bedhek vergeten!, straks heb ik iets verkeerd genoteerd!, straks heb ik dit straks heb ik dat)
en aangezien ze vlak bij mijn huis aan het bouwen zijn van sochtends 7 tot 5 uur was ik alweer vroeg wakker.
Ik heb echt óveral spierpijn en zelfs keelpijn. Bah.
Maar goed, ik ga zo maar evengoed braaf naar het zwembad. Ik heb er geen zin in, maar het moet maar.
Fijne dag allemaal!
dinsdag 10 februari 2009 om 11:14
Jeetje dat moet echt wel zwaar voor je geweest zijn Heyjij, om na je eerste dag werken ook nog eens visite te krijgen. Kennelijk waren het geen mensen waar je eerlijk tegen kon zeggen dat je moe was van het werken. En dan pas tegen twaalven weggaan. Vind ik eigenlijk niet echt aardig van ze... Maar ja mensen kunnen niet aanvoelen hoe jij je op dat moment voelt (hoewel als jij al languit op de bank gaat liggen). Nou ja vandaag lekker rusten. Wat is je verdere schema eigenlijk?
En die gedachten van "heb ik dit wel goed gedaan" en "heb ik daar wel aan gedacht" is erg herkenbaar!
En die gedachten van "heb ik dit wel goed gedaan" en "heb ik daar wel aan gedacht" is erg herkenbaar!
dinsdag 10 februari 2009 om 19:59
Meiden... wat zijn we stil....
Zal ik dan weer eens een ego stukje tikken.....?
Best een rotdag vandaag. Gespannen... huilen etc.... Maar goed... met zitten treuren schiet ik ook niet op dus ga ik maar gewoon door op de goede weg.
Vanochtend kwam een tante op bezoek. Ze bleef wel 2 uur. Ondanks dat ik me niet goed voelde kon ik wel goed bij het gesprek blijven en het ook over andere zaken hebben.
Daarna tukje op de bank en toen had ik daarna zo erg nergens zin in dat ik baalde van mezelf.
Heb mezelf toch naar het zwembad geschopt en dat vind ik knap van mezelf.
Nu staat mijn eten op en als ik dat soort klusjes doe gaat het ook ietsje beter.
Zo naar de desperate housewives kijken.
Kortom: ik vind dat medicijnen niet voldoende aanslaan en voel me echt nog depressief. Lijk wel iets meer uithoudingsvermogen te krijgen (zwem ook iets sneller en langer) en ga maar dapper door om met frisse tegenzin mijn dingetjes te doen. Misschien wordt het dan vanzelf weer leuk op een gegeven moment.
Zal ik dan weer eens een ego stukje tikken.....?
Best een rotdag vandaag. Gespannen... huilen etc.... Maar goed... met zitten treuren schiet ik ook niet op dus ga ik maar gewoon door op de goede weg.
Vanochtend kwam een tante op bezoek. Ze bleef wel 2 uur. Ondanks dat ik me niet goed voelde kon ik wel goed bij het gesprek blijven en het ook over andere zaken hebben.
Daarna tukje op de bank en toen had ik daarna zo erg nergens zin in dat ik baalde van mezelf.
Heb mezelf toch naar het zwembad geschopt en dat vind ik knap van mezelf.
Nu staat mijn eten op en als ik dat soort klusjes doe gaat het ook ietsje beter.
Zo naar de desperate housewives kijken.
Kortom: ik vind dat medicijnen niet voldoende aanslaan en voel me echt nog depressief. Lijk wel iets meer uithoudingsvermogen te krijgen (zwem ook iets sneller en langer) en ga maar dapper door om met frisse tegenzin mijn dingetjes te doen. Misschien wordt het dan vanzelf weer leuk op een gegeven moment.
