Relaties
alle pijlers
Vriend en geld
donderdag 19 februari 2009 om 09:09
Hoi,
Mijn vriend en ik wonen samen en nu is het zo dat het huis officieel van hem is (op zijn naam staat). Dat vind ik terecht want hij is ook degene die het huis betaald. Ik verdien bovendien veel minder dan hij, want werk part time en studeer.
Wel hebben we afspraken gemaakt over hoe we het financieel regelen, op dit moment is het zo geregeld:
- hij betaald de hypotheek, gas, electriciteit, water
- hij betaald de grote meubels, grotere aankopen
- ik betaal de boodschappen, kleinere aankopen
- ik doe zo'n 90% van het huishouden
Verder betaal ik natuurlijk zelf voor mijn eigen spulletjes, studie etc. Nu hadden wij een gesprek over stel dat wij uit elkaar zouden gaan (dat is geen ver van mn bed show, want we hebben dit pas nog overwogen) dat ik dan wel een beginbedragje van hem verwacht. Gewoon om opnieuw te kunnen beginnen. Hij zei dat hij dat best wel wil doen omdat hij zo'n toffe gozer is (tss) maar dat hij niet vind dat ik er ook recht op zou hebben.
Daardoor ben ik nu heel erg aan het nadenken over waar ik eigenlijk in investeer. Ik heb vrijwel geen spaargeld op dit moment, en het idee dat ik van zijn goedheid afhankelijk zou zijn vind ik niet bijster aantrekkelijk. Ik vind het niet helemaal eerlijk, omdat zijn investeringen ervoor zorgen dat hij uiteindelijk dit huis tot zijn bezit mag rekenen, en mijn investeringen dus alleen ervoor zorgen dat hij lekker goed verzorgd kan leven in een mooi schoon huis en ik vervolgens dus nergens recht op heb.
Nu ben ik helemaal niet zo zakelijk. Ik hou ervan om hem te verwennen. Doe dan ook behoorlijk luxe boodschappen en investeerde, tot nu dus, vrij veel in dit huis en ons leven samen. Ook gaf ik hem regelmatig kadootjes, mooie dure trui, leuke praktische dingen etc. en haal ik veel dingetjes voor het huis. Dus ik was een klein beetje boos op hem geworden en ga nu dus huishoudelijk werk elders doen, waar ik er tenminste voor betaald krijg, wat ik op mijn spaarrekening kan zetten om mijn eigen ass te saven mocht het uit gaan, en dat we het huis hier dan weer lekker 50/50 gaan doen (als hij meer wil mag, tegen vooraf vastgesteld uurtarief, daaag) en dat ik dus vooral boodschappen doe voor mezelf vanaf nou.
Stel dat ik mee zou betalen aan dit huis (hypotheek) dan zou ik alsnog nergens recht op hebben daarmee, want het is wel zijn huis, dus dat ga ik vooral niet doen.
Maar vinden jullie dit nou een normale houding van hem? Ik vind het zooo ... zakelijk. Ik bedoel ik ga echt niet nadenken van oehhh nou heb ik een regenpak voor hem gekocht, nou wil ik wel het geld terug. Pfff. Maar onderhand wordt ik gedwongen om zo te gaan denken omdat hij zo superzakelijk is en zo bezig zijn eigen hachje te redden en persoonlijke scorelijstjes bij te houden financieel ipv gewoon 'wij' en gewoon .. te leven...
Ik kan een heel verhaal gaan houden over wat hij zegt en wat ik zeg maar het komt er op neer dat ik zijn houding gewoon echt niet leuk vind. En dat het voor mij behoorlijk ten koste van mijn liefde voor hem gaat als ik zooo verschrikkelijk zakelijk moet gaan worden in een relatie en ik dat eigenlijk ook een beetje belachelijk vind. Maar goed, het respect voor mijn bijdragen lijkt nogal afwezig. Dus ik zie eigenlijk ook geen andere oplossing. Hij snapt overigens niet eens dat zijn houding me kwetst.
Maar goed om een een heldere probleemstelling te formuleren. Het komt er dus op neer dat ik ervan baal dat ik met mijn naar capaciteit evenveel investeren niets opbouw. Ik baal daar erg van. Ook baal ik er van dat ik min of meer gedwongen wordt om ook egocentrisch te worden. Dat ik zuunig boodschappen ga doen en de rest op zij leg. Dat voelt nogal onnatuurlijk en weird.
Wat ik al heb gedaan:
- gezegd dat het huishouden 50/50 gaat
- extra werk gezocht en gevonden voor 8 uur bovenop part time baantje extra
Het komt er eigenlijk op neer dat ik niet zo zeker ben of ik maatregelen wil nemen of dat ik gewoon weg wil uit deze relatie sinds hij al getrouwd lijkt met zijn bankrekening en ik hun huwelijksgeluk liever niet verder verstoor.
Mijn vriend en ik wonen samen en nu is het zo dat het huis officieel van hem is (op zijn naam staat). Dat vind ik terecht want hij is ook degene die het huis betaald. Ik verdien bovendien veel minder dan hij, want werk part time en studeer.
Wel hebben we afspraken gemaakt over hoe we het financieel regelen, op dit moment is het zo geregeld:
- hij betaald de hypotheek, gas, electriciteit, water
- hij betaald de grote meubels, grotere aankopen
- ik betaal de boodschappen, kleinere aankopen
- ik doe zo'n 90% van het huishouden
Verder betaal ik natuurlijk zelf voor mijn eigen spulletjes, studie etc. Nu hadden wij een gesprek over stel dat wij uit elkaar zouden gaan (dat is geen ver van mn bed show, want we hebben dit pas nog overwogen) dat ik dan wel een beginbedragje van hem verwacht. Gewoon om opnieuw te kunnen beginnen. Hij zei dat hij dat best wel wil doen omdat hij zo'n toffe gozer is (tss) maar dat hij niet vind dat ik er ook recht op zou hebben.
Daardoor ben ik nu heel erg aan het nadenken over waar ik eigenlijk in investeer. Ik heb vrijwel geen spaargeld op dit moment, en het idee dat ik van zijn goedheid afhankelijk zou zijn vind ik niet bijster aantrekkelijk. Ik vind het niet helemaal eerlijk, omdat zijn investeringen ervoor zorgen dat hij uiteindelijk dit huis tot zijn bezit mag rekenen, en mijn investeringen dus alleen ervoor zorgen dat hij lekker goed verzorgd kan leven in een mooi schoon huis en ik vervolgens dus nergens recht op heb.
Nu ben ik helemaal niet zo zakelijk. Ik hou ervan om hem te verwennen. Doe dan ook behoorlijk luxe boodschappen en investeerde, tot nu dus, vrij veel in dit huis en ons leven samen. Ook gaf ik hem regelmatig kadootjes, mooie dure trui, leuke praktische dingen etc. en haal ik veel dingetjes voor het huis. Dus ik was een klein beetje boos op hem geworden en ga nu dus huishoudelijk werk elders doen, waar ik er tenminste voor betaald krijg, wat ik op mijn spaarrekening kan zetten om mijn eigen ass te saven mocht het uit gaan, en dat we het huis hier dan weer lekker 50/50 gaan doen (als hij meer wil mag, tegen vooraf vastgesteld uurtarief, daaag) en dat ik dus vooral boodschappen doe voor mezelf vanaf nou.
Stel dat ik mee zou betalen aan dit huis (hypotheek) dan zou ik alsnog nergens recht op hebben daarmee, want het is wel zijn huis, dus dat ga ik vooral niet doen.
Maar vinden jullie dit nou een normale houding van hem? Ik vind het zooo ... zakelijk. Ik bedoel ik ga echt niet nadenken van oehhh nou heb ik een regenpak voor hem gekocht, nou wil ik wel het geld terug. Pfff. Maar onderhand wordt ik gedwongen om zo te gaan denken omdat hij zo superzakelijk is en zo bezig zijn eigen hachje te redden en persoonlijke scorelijstjes bij te houden financieel ipv gewoon 'wij' en gewoon .. te leven...
Ik kan een heel verhaal gaan houden over wat hij zegt en wat ik zeg maar het komt er op neer dat ik zijn houding gewoon echt niet leuk vind. En dat het voor mij behoorlijk ten koste van mijn liefde voor hem gaat als ik zooo verschrikkelijk zakelijk moet gaan worden in een relatie en ik dat eigenlijk ook een beetje belachelijk vind. Maar goed, het respect voor mijn bijdragen lijkt nogal afwezig. Dus ik zie eigenlijk ook geen andere oplossing. Hij snapt overigens niet eens dat zijn houding me kwetst.
Maar goed om een een heldere probleemstelling te formuleren. Het komt er dus op neer dat ik ervan baal dat ik met mijn naar capaciteit evenveel investeren niets opbouw. Ik baal daar erg van. Ook baal ik er van dat ik min of meer gedwongen wordt om ook egocentrisch te worden. Dat ik zuunig boodschappen ga doen en de rest op zij leg. Dat voelt nogal onnatuurlijk en weird.
Wat ik al heb gedaan:
- gezegd dat het huishouden 50/50 gaat
- extra werk gezocht en gevonden voor 8 uur bovenop part time baantje extra
Het komt er eigenlijk op neer dat ik niet zo zeker ben of ik maatregelen wil nemen of dat ik gewoon weg wil uit deze relatie sinds hij al getrouwd lijkt met zijn bankrekening en ik hun huwelijksgeluk liever niet verder verstoor.
donderdag 19 februari 2009 om 15:48
Toen wij net samenwoonde hadden er beide een eigen betaalrekening en spaarreking. Hiernaast hadden we een gezamelijke betaallreking waar alle vaste lasten en boodschappen vanaf gingen. hierop storte we iedere maand ieder een bedrag. dit was voor beide de helft van het inkomen, dit hield in dat ik veel minder storte als hij (hij goedbetaalde baan, ik losse uitzenddingetjes) we konden toen ook allebei kiezen waar we ons eigen geld wat we overhielden aan wilden besteden (of sparen).
Eigenlijk hadden we toen ook een samenlevingscontract moeten afsluiten maar dat doet er nu niet meer toe, hebben nu geregistreerd partnerschap.
Het is nu eenmaal zo in een relatie dat er ook gekeken moet worden naar de zakelijke kant. al is het alleen maar voor wat als er iets gebeurt. (break-up , overlijden e.d.)
Succes
Eigenlijk hadden we toen ook een samenlevingscontract moeten afsluiten maar dat doet er nu niet meer toe, hebben nu geregistreerd partnerschap.
Het is nu eenmaal zo in een relatie dat er ook gekeken moet worden naar de zakelijke kant. al is het alleen maar voor wat als er iets gebeurt. (break-up , overlijden e.d.)
Succes
donderdag 19 februari 2009 om 16:12
quote:Noblesse_Oblige schreef op 19 februari 2009 @ 13:36:
HanZie + andere lowbrainers (wie de schoen past.. etc): Als alle rel-maso's nou even ergens gaan zitten rellen, kunnen we hier verder met de discussie. Ik heb geen zin in mijn laarzen met naaldhakken vandaag. Your lost, I know.
Wat een schijtreactie dit zeg. En noem je dit al rellen? Omdat men het niet met je eens is? Grow up.
HanZie + andere lowbrainers (wie de schoen past.. etc): Als alle rel-maso's nou even ergens gaan zitten rellen, kunnen we hier verder met de discussie. Ik heb geen zin in mijn laarzen met naaldhakken vandaag. Your lost, I know.
Wat een schijtreactie dit zeg. En noem je dit al rellen? Omdat men het niet met je eens is? Grow up.
donderdag 19 februari 2009 om 16:19
quote:Noblesse_Oblige schreef op 19 februari 2009 @ 13:36:
HanZie + andere lowbrainers (wie de schoen past.. etc): Als alle rel-maso's nou even ergens gaan zitten rellen, kunnen we hier verder met de discussie. Ik heb geen zin in mijn laarzen met naaldhakken vandaag. Your lost, I know.
Anyhow. Ik ben eruit wat ik ga doen.
1. Ik hou van hem. Ik wil het niet uitmaken want het gaat alleen maar om stom fucking geld terwijl als dat probleem niet zou bestaan ik nog steeds hartstikke gek op hem ben en hij op mij... : aan onze relatie werken dus!! Weer wat meer aandacht voor de leuke kanten naast dit onromantische geldverhaal..
2. Ik ga extra werken, wil een gelijkwaardige verdeling van de kosten maar OOK een samenlevingscontract zodat die gelijkwaardige verdeling ook meer zekerheid voor mij tot gevolg heeft.
3. De studie moet dan op een iets lager pitje. Jammer, maar ik kom er alsnog wel en ik trek deze ongelijkwaardigheid gewoon niet.
4. Ik wil alsnog tijdelijk latten voorstellen, dit omdat ik graag zou willen laten zien dat ik het wel degelijk alleen kan (wat ik ook al eerder heb gedaan en dan ook behoorlijk zeker van ben) en omdat ik denk dat op die manier onze relatie weer vanuit een gelijkwaardige basis een doorstart zou kunnen maken.
Ik zou heel blij kunnen zijn dat ik 'lekker profiteer' maar feit is dus dat ik daar gewoon NIET blij mee ben omdat het kut voelt en ongelijkwaardig is en omdat ik me daardoor in een soort positie gedrukt voel waar ik de hele tijd moet 'compenseren' en me niet meer vrij voel. M.a.w. ik ben me ervan bewust dat de financien in het hier en nu (yeah mindfulnessed sjit) in mijn voordeel zijn en dat ik hem de geweldige goedzak wel verschrikkelijk dankbaar zou moeten zijn en dat sommigen van jullie niet begrijpen dat een asslickin' oohhhdankjou positie niet voor iedereen even prettig voelt buiten de slaapkamer dannnn, is jammer, maar voor mij verder geen reden mijn standpunt te herzien. Sorry voor het wekken van de blijkbaar hardnekkige illusie dat mijn standpunt wel ter discussie staat. Ten overvoelde; dat staattie dus niet. En het discussiepunt was nog steeds niet of hij wel of niet financieel goed was voor mij. Daarover bestonden nog geen klachten. Nu wil ik daar best een nieuw topic voor aanmaken zodat het lijkt of ook die reacties heusechtwel ergens op gebaseerd waren, maar sinds ik nog meer te doen heb vandaag, kunnen we het misschien beter bij het huidige topic onderwerp houden.
Disclaimer: hiermee wil ik geen disrespect uiten ten opzichte van imaginaire topiconderwerpen. Hail imaginaire topiconderwerpen! Maar nu even niet?
Fijn he meid, een relatie hebben? Een relatie heb je samen en niet alleen...
Hoe kun jij eruit zijn terwijl je nog niet eens met je vriend (kostwinner) gesproken hebt?
De ongelijkwaardigheid in jullie relatie bestaat er met name uit dat jij meent dingen te kunnen voorschrijven voor hem.
Jullie hebben een totaal ongelijkwaardig inkomen en daarom draagt hij het leeuwendeel van de kosten en de risico's. Er zijn maar weinig studenten die zich in zo'n redelijk goedkope manier van leven begeven en zich luxe dingen kunnen permitteren.
Pas later ga je echt wat opbouwen op financieel gebied.
Het is bij jou met name wat telt het ikke ikke ikke gevoel. Je staat er maar weinig bij stil hoe dingen op jouw vriend over komen.
HanZie + andere lowbrainers (wie de schoen past.. etc): Als alle rel-maso's nou even ergens gaan zitten rellen, kunnen we hier verder met de discussie. Ik heb geen zin in mijn laarzen met naaldhakken vandaag. Your lost, I know.
Anyhow. Ik ben eruit wat ik ga doen.
1. Ik hou van hem. Ik wil het niet uitmaken want het gaat alleen maar om stom fucking geld terwijl als dat probleem niet zou bestaan ik nog steeds hartstikke gek op hem ben en hij op mij... : aan onze relatie werken dus!! Weer wat meer aandacht voor de leuke kanten naast dit onromantische geldverhaal..
2. Ik ga extra werken, wil een gelijkwaardige verdeling van de kosten maar OOK een samenlevingscontract zodat die gelijkwaardige verdeling ook meer zekerheid voor mij tot gevolg heeft.
3. De studie moet dan op een iets lager pitje. Jammer, maar ik kom er alsnog wel en ik trek deze ongelijkwaardigheid gewoon niet.
4. Ik wil alsnog tijdelijk latten voorstellen, dit omdat ik graag zou willen laten zien dat ik het wel degelijk alleen kan (wat ik ook al eerder heb gedaan en dan ook behoorlijk zeker van ben) en omdat ik denk dat op die manier onze relatie weer vanuit een gelijkwaardige basis een doorstart zou kunnen maken.
Ik zou heel blij kunnen zijn dat ik 'lekker profiteer' maar feit is dus dat ik daar gewoon NIET blij mee ben omdat het kut voelt en ongelijkwaardig is en omdat ik me daardoor in een soort positie gedrukt voel waar ik de hele tijd moet 'compenseren' en me niet meer vrij voel. M.a.w. ik ben me ervan bewust dat de financien in het hier en nu (yeah mindfulnessed sjit) in mijn voordeel zijn en dat ik hem de geweldige goedzak wel verschrikkelijk dankbaar zou moeten zijn en dat sommigen van jullie niet begrijpen dat een asslickin' oohhhdankjou positie niet voor iedereen even prettig voelt buiten de slaapkamer dannnn, is jammer, maar voor mij verder geen reden mijn standpunt te herzien. Sorry voor het wekken van de blijkbaar hardnekkige illusie dat mijn standpunt wel ter discussie staat. Ten overvoelde; dat staattie dus niet. En het discussiepunt was nog steeds niet of hij wel of niet financieel goed was voor mij. Daarover bestonden nog geen klachten. Nu wil ik daar best een nieuw topic voor aanmaken zodat het lijkt of ook die reacties heusechtwel ergens op gebaseerd waren, maar sinds ik nog meer te doen heb vandaag, kunnen we het misschien beter bij het huidige topic onderwerp houden.
Disclaimer: hiermee wil ik geen disrespect uiten ten opzichte van imaginaire topiconderwerpen. Hail imaginaire topiconderwerpen! Maar nu even niet?
Fijn he meid, een relatie hebben? Een relatie heb je samen en niet alleen...
Hoe kun jij eruit zijn terwijl je nog niet eens met je vriend (kostwinner) gesproken hebt?
De ongelijkwaardigheid in jullie relatie bestaat er met name uit dat jij meent dingen te kunnen voorschrijven voor hem.
Jullie hebben een totaal ongelijkwaardig inkomen en daarom draagt hij het leeuwendeel van de kosten en de risico's. Er zijn maar weinig studenten die zich in zo'n redelijk goedkope manier van leven begeven en zich luxe dingen kunnen permitteren.
Pas later ga je echt wat opbouwen op financieel gebied.
Het is bij jou met name wat telt het ikke ikke ikke gevoel. Je staat er maar weinig bij stil hoe dingen op jouw vriend over komen.
donderdag 19 februari 2009 om 17:10
quote:Noblesse_Oblige schreef op 19 februari 2009 @ 13:36:
HanZie + andere lowbrainers (wie de schoen past.. etc): Als alle rel-maso's nou even ergens gaan zitten rellen, kunnen we hier verder met de discussie. Ik heb geen zin in mijn laarzen met naaldhakken vandaag. Your lost, I know.
Tja, als je er niet tegen kunt dat sommige mensen nou eenmaal een andere mening hebben, dan moet je vooral niet op een forum lopen spuien.
HanZie + andere lowbrainers (wie de schoen past.. etc): Als alle rel-maso's nou even ergens gaan zitten rellen, kunnen we hier verder met de discussie. Ik heb geen zin in mijn laarzen met naaldhakken vandaag. Your lost, I know.
Tja, als je er niet tegen kunt dat sommige mensen nou eenmaal een andere mening hebben, dan moet je vooral niet op een forum lopen spuien.
donderdag 19 februari 2009 om 17:19
Die opmerking was niet bedoeld voor jou Tangerine, of voor de andere post(st)ers die het niet met mij eens zijn in het algemeen. Maar goed, je kunt het onderbouwd en constructief oneens zijn of gewoon uberhaupt alleen maar op een forum komen om mensen te irriteren zoals HanZie. Het was zeker niet bedoeld tegen iedereen met een andere mening. Ik zie ook wel in dat een groot deel van de kritiek gewoon terecht is. (Maar ik hoef mezelf niet voor inhalige bitch te laten uit maken, dat heeft niets met geen kritiek accepteren te maken).
Anyhow. Ik kan natuurlijk heel goed besluiten wat ik zelf wil doen zonder hem daar vast bij te betrekken. We gaan het er zeker nog over hebben, maar ik wil dan wel eerst voor mezelf helder hebben waar ik ongeveer sta. En dat heb ik nu.
Anyhow. Ik kan natuurlijk heel goed besluiten wat ik zelf wil doen zonder hem daar vast bij te betrekken. We gaan het er zeker nog over hebben, maar ik wil dan wel eerst voor mezelf helder hebben waar ik ongeveer sta. En dat heb ik nu.
donderdag 19 februari 2009 om 17:49
quote:es1450 schreef op 19 februari 2009 @ 14:13:
Ik kan alle reacties niet bijhouden, maar ik wilde zeggen dat ik het vreemd vind dat jullie allemaal zo over die oprotpremie vallen.
Zo hebben mijn vriend en ik het namelijk geregeld.
Ik studeer ook nog en werk 24 uur. Waarmee ik ongeveer de helft verdien van wat vriendlief verdient. Ik ben bij in zijn koophuis komen wonen. Ik zou niet weten wie er meer in de huishouding doet. Volgens mij aardig 50/50. Ik ben natuurlijk niet meer thuis voor de leuk, maar om eindelijk de studie af te maken en niet om het huishouden te doen.
Vriend betaald he hypotheek etc. Gas, water, benzine (beiden rijden niet voor het werk), gemeentebelastingen en bootschappen gaan van de gezamelijke rekening waarop wij beide 50/50 inleggen.
Daarnaast hebben wij net een samenlevingscontract afgesloten waarin staat dat ik bij het uit elkaar gaan 5000 euro krijg plus 1000 euro voor ieder jaar dat wij samen zijn.
Ik betaal dus veel minder én krijg een oprotpremie. Oneerlijk?
Mijn vriend en ik vinden van niet. Als vriend niet was geweest had ik niet in dit huis kunnen wonen. Correct, maar ik was ook heel gelukkig in mijn een kamer appartement voor 300 euro inclusief zonder auto of andere luxe.
Daarnaast ben ik verhuisd en heb veel van mijn spullen weggedaan. Die hadden sowieso niet (meer) veel waarde, maar mochten wij uit elkaar gaan dan moet ik wel weer nieuwe spullen hebben.
Omdat wij de kosten van de bootschappen, gas water licht etc delen gaat vriend er financieel nog steeds op vorruit. Als ik overal na rato aan zou meebetalen zou hij er nog harder op vooruit gaan, terwijl de kosten voor mij hetzelvde waren gebleven dan toen ik nog alleen woonde. Of iig niet erg veel verschillend.
Dus vonden wij dit het eerlijkst. En ook de notaris keek niet op van de oprotpremie maar vond het heel normaal dat ik geld krijg om te kunnen verhuizen als dat moet.
Dit neemt niet weg dat ik ook voor mijzelf spaar en in principe ervan uitga dat ik mijzelf moet kunnen redden.Hulde! Zo kan het dus ook. Even voor de duidelijkheid: wij hebben het destijds ook zo geregeld. Ik was weliswaar voor de helft eigenaar van de gekochte woning, maar mijn man (toen vriend) had meer 'eigen geld' dan ik. Daar hebben wij ook afspraken over gemaakt voor het geval we uit elkaar zouden gaan. Ik zou dan ook een 'oprotpremie' (zoals dat hier zo charmant wordt genoemd) krijgen. Overigens is ons hele samenlevingscontract niet meer van toepassing want inmiddels 5 jaar getrouwd. In algehele gemeenschap van goederen.
Ik kan alle reacties niet bijhouden, maar ik wilde zeggen dat ik het vreemd vind dat jullie allemaal zo over die oprotpremie vallen.
Zo hebben mijn vriend en ik het namelijk geregeld.
Ik studeer ook nog en werk 24 uur. Waarmee ik ongeveer de helft verdien van wat vriendlief verdient. Ik ben bij in zijn koophuis komen wonen. Ik zou niet weten wie er meer in de huishouding doet. Volgens mij aardig 50/50. Ik ben natuurlijk niet meer thuis voor de leuk, maar om eindelijk de studie af te maken en niet om het huishouden te doen.
Vriend betaald he hypotheek etc. Gas, water, benzine (beiden rijden niet voor het werk), gemeentebelastingen en bootschappen gaan van de gezamelijke rekening waarop wij beide 50/50 inleggen.
Daarnaast hebben wij net een samenlevingscontract afgesloten waarin staat dat ik bij het uit elkaar gaan 5000 euro krijg plus 1000 euro voor ieder jaar dat wij samen zijn.
Ik betaal dus veel minder én krijg een oprotpremie. Oneerlijk?
Mijn vriend en ik vinden van niet. Als vriend niet was geweest had ik niet in dit huis kunnen wonen. Correct, maar ik was ook heel gelukkig in mijn een kamer appartement voor 300 euro inclusief zonder auto of andere luxe.
Daarnaast ben ik verhuisd en heb veel van mijn spullen weggedaan. Die hadden sowieso niet (meer) veel waarde, maar mochten wij uit elkaar gaan dan moet ik wel weer nieuwe spullen hebben.
Omdat wij de kosten van de bootschappen, gas water licht etc delen gaat vriend er financieel nog steeds op vorruit. Als ik overal na rato aan zou meebetalen zou hij er nog harder op vooruit gaan, terwijl de kosten voor mij hetzelvde waren gebleven dan toen ik nog alleen woonde. Of iig niet erg veel verschillend.
Dus vonden wij dit het eerlijkst. En ook de notaris keek niet op van de oprotpremie maar vond het heel normaal dat ik geld krijg om te kunnen verhuizen als dat moet.
Dit neemt niet weg dat ik ook voor mijzelf spaar en in principe ervan uitga dat ik mijzelf moet kunnen redden.Hulde! Zo kan het dus ook. Even voor de duidelijkheid: wij hebben het destijds ook zo geregeld. Ik was weliswaar voor de helft eigenaar van de gekochte woning, maar mijn man (toen vriend) had meer 'eigen geld' dan ik. Daar hebben wij ook afspraken over gemaakt voor het geval we uit elkaar zouden gaan. Ik zou dan ook een 'oprotpremie' (zoals dat hier zo charmant wordt genoemd) krijgen. Overigens is ons hele samenlevingscontract niet meer van toepassing want inmiddels 5 jaar getrouwd. In algehele gemeenschap van goederen.
donderdag 19 februari 2009 om 17:50
donderdag 19 februari 2009 om 17:50
donderdag 19 februari 2009 om 17:54
quote:Noblesse_Oblige schreef op 19 februari 2009 @ 17:19:
Die opmerking was niet bedoeld voor jou Tangerine, of voor de andere post(st)ers die het niet met mij eens zijn in het algemeen. Maar goed, je kunt het onderbouwd en constructief oneens zijn of gewoon uberhaupt alleen maar op een forum komen om mensen te irriteren zoals HanZie. Het was zeker niet bedoeld tegen iedereen met een andere mening. Ik zie ook wel in dat een groot deel van de kritiek gewoon terecht is. (Maar ik hoef mezelf niet voor inhalige bitch te laten uit maken, dat heeft niets met geen kritiek accepteren te maken).
Anyhow. Ik kan natuurlijk heel goed besluiten wat ik zelf wil doen zonder hem daar vast bij te betrekken. We gaan het er zeker nog over hebben, maar ik wil dan wel eerst voor mezelf helder hebben waar ik ongeveer sta. En dat heb ik nu.TO nog even een vraag: je schreef dat je 24 uur p/ werkt en dat je er een baantje hebt bijgenomen voor 8 uur. Dan werk je dus 32 uur. Is toch nagenoeg fulltime zou ik zeggen. Wat verdien je daarmee?
Die opmerking was niet bedoeld voor jou Tangerine, of voor de andere post(st)ers die het niet met mij eens zijn in het algemeen. Maar goed, je kunt het onderbouwd en constructief oneens zijn of gewoon uberhaupt alleen maar op een forum komen om mensen te irriteren zoals HanZie. Het was zeker niet bedoeld tegen iedereen met een andere mening. Ik zie ook wel in dat een groot deel van de kritiek gewoon terecht is. (Maar ik hoef mezelf niet voor inhalige bitch te laten uit maken, dat heeft niets met geen kritiek accepteren te maken).
Anyhow. Ik kan natuurlijk heel goed besluiten wat ik zelf wil doen zonder hem daar vast bij te betrekken. We gaan het er zeker nog over hebben, maar ik wil dan wel eerst voor mezelf helder hebben waar ik ongeveer sta. En dat heb ik nu.TO nog even een vraag: je schreef dat je 24 uur p/ werkt en dat je er een baantje hebt bijgenomen voor 8 uur. Dan werk je dus 32 uur. Is toch nagenoeg fulltime zou ik zeggen. Wat verdien je daarmee?
donderdag 19 februari 2009 om 18:51
Traincha, volgens mij is TO het mijn post niet eens, want ik stel andere oplossingen voor dan die zij zelf verzonnen heeft.
Ikzelf heb bv. moeite gedaan om een constructieve reactie te geven met hoe je dit bv. op kan lossen, zonder dat je hoeft te minderen met je studie, en heb een aantal redelijke en vriendelijke posts er aan gewijd die volgens mij ook goeie inhoud hadden. Daar komt dan totaal geen reactie op. Vind ik jammer, lijkt of TO vooral wil rellen en niet het probleem wil oplossen.
Ikzelf heb bv. moeite gedaan om een constructieve reactie te geven met hoe je dit bv. op kan lossen, zonder dat je hoeft te minderen met je studie, en heb een aantal redelijke en vriendelijke posts er aan gewijd die volgens mij ook goeie inhoud hadden. Daar komt dan totaal geen reactie op. Vind ik jammer, lijkt of TO vooral wil rellen en niet het probleem wil oplossen.
donderdag 19 februari 2009 om 19:36
Es, ik vind dat niet een stomme constructie, ik vind dat iets wat iedereen zelf moet bepalen.
Ik vind het wél iets wat hoor bij een verdere stap. Dus idd. met een samenlevingscontract. Ik vind een samenlevingscontract opstellen heel wat anders dan voor het gemak bij iemand intrekken, bijvoorbeeld.
Toen ik met mijn vriend ging samenwonen was dat vooral voor het gemak en de gezelligheid, en niet zozeer als een Grote Stap in ons leven samen. Dat vind ik een groot verschil. Als je besluit je leven te gaan delen samen hoort daar lijkt mij ook de financiele kant bij.
Als je dat (nog) niet hebt besloten is het (even hard gezegd) ieder voor zich qua financiën. Dan kan je elkaar wel helpen, maar dat is dan idd uit goeie wil en niets meer of minder. Als je dan zelf niet voor je eigen hachje zorgt ben je m.i. niet verstandig bezig.
Ik vind het wél iets wat hoor bij een verdere stap. Dus idd. met een samenlevingscontract. Ik vind een samenlevingscontract opstellen heel wat anders dan voor het gemak bij iemand intrekken, bijvoorbeeld.
Toen ik met mijn vriend ging samenwonen was dat vooral voor het gemak en de gezelligheid, en niet zozeer als een Grote Stap in ons leven samen. Dat vind ik een groot verschil. Als je besluit je leven te gaan delen samen hoort daar lijkt mij ook de financiele kant bij.
Als je dat (nog) niet hebt besloten is het (even hard gezegd) ieder voor zich qua financiën. Dan kan je elkaar wel helpen, maar dat is dan idd uit goeie wil en niets meer of minder. Als je dan zelf niet voor je eigen hachje zorgt ben je m.i. niet verstandig bezig.
donderdag 19 februari 2009 om 19:38
quote:Margaretha2 schreef op 19 februari 2009 @ 11:58:
Eh... het feit dat jij niets opbouwt is toch niet de schuld van je vriend? Ik zou het gek vinden als hij jou wat zou moeten betalen! Ik ben zelf ook voorin de twintig en ik woon dan wel niet samen maar ik vind het logisch dat allebei de partners zelfstandig kapitaal opbouwen.
Het valt me op dat je het steeds over investeren hebt, maar je weet toch neem ik aan wel dat boodschappen doen en huisraad vergaren helemaal niets met investeren te maken heeft?! Die dingen verliezen waarde zodra je ze afrekent, dat zijn gewoon uitgaven. Jij investeert geen 400 euro per maand, jij investeert niets, en geeft 400 euro per maand uit.
Ik kan me voorstellen dat je je daar niet prettig bij voelt en ik zou je zeker aanraden zelf kapitaal op te bouwen, te sparen, te investeren, etc. Dat je daarvoor een deel van die 400 euro nodig hebt snap ik, en ik zou daarom eerder een gesprek aan gaan met je vriend over dat jij graag ook iets wilt opbouwen en daarom nog maar 300 euro per maand of 200 euro per maand uit kan geven de komende tijd, ik denk dat je daar best boodschappen van kan doen, veel kleine huisraad heb je niet echt nodig. Ik denk dat je vriend dat helemaal niet erg zal vinden, iedereen vindt het toch prettig om te zien dat de ander financieel vooruit gaat?! Dat jullie daardoor allebei even wat minder luxe kunnen leven is denk ik een heel kleine opoffering. En misschien wil hij die 200 extra wel bijleggen voor de boodschappen.
Een studie is trouwens ook een soort van investering natuurlijk, dus als jij dáár nu geld aan uitgeeft is dat ook zo gek niet, dat zorgt later ook voor inkomsten als het goed is, en met die extra inkomsten die je vergaart omdat je een titel hebt kan je dan weer andere (échte) investeringen doen.Dit was bv. mijn eerste post, de rest is van vergelijkbare kwaliteit
Eh... het feit dat jij niets opbouwt is toch niet de schuld van je vriend? Ik zou het gek vinden als hij jou wat zou moeten betalen! Ik ben zelf ook voorin de twintig en ik woon dan wel niet samen maar ik vind het logisch dat allebei de partners zelfstandig kapitaal opbouwen.
Het valt me op dat je het steeds over investeren hebt, maar je weet toch neem ik aan wel dat boodschappen doen en huisraad vergaren helemaal niets met investeren te maken heeft?! Die dingen verliezen waarde zodra je ze afrekent, dat zijn gewoon uitgaven. Jij investeert geen 400 euro per maand, jij investeert niets, en geeft 400 euro per maand uit.
Ik kan me voorstellen dat je je daar niet prettig bij voelt en ik zou je zeker aanraden zelf kapitaal op te bouwen, te sparen, te investeren, etc. Dat je daarvoor een deel van die 400 euro nodig hebt snap ik, en ik zou daarom eerder een gesprek aan gaan met je vriend over dat jij graag ook iets wilt opbouwen en daarom nog maar 300 euro per maand of 200 euro per maand uit kan geven de komende tijd, ik denk dat je daar best boodschappen van kan doen, veel kleine huisraad heb je niet echt nodig. Ik denk dat je vriend dat helemaal niet erg zal vinden, iedereen vindt het toch prettig om te zien dat de ander financieel vooruit gaat?! Dat jullie daardoor allebei even wat minder luxe kunnen leven is denk ik een heel kleine opoffering. En misschien wil hij die 200 extra wel bijleggen voor de boodschappen.
Een studie is trouwens ook een soort van investering natuurlijk, dus als jij dáár nu geld aan uitgeeft is dat ook zo gek niet, dat zorgt later ook voor inkomsten als het goed is, en met die extra inkomsten die je vergaart omdat je een titel hebt kan je dan weer andere (échte) investeringen doen.Dit was bv. mijn eerste post, de rest is van vergelijkbare kwaliteit
donderdag 19 februari 2009 om 19:57
Ik lees net de discussie door en alhoewel ik het taalgebruik van TO niet zo passend vind, vind ik wel dat zij geprovoceerd wordt. En dat met name door Hanzie. Ik zou er ook niet gecharmeerd van zijn om uitgemaakt te worden voor een inhalige, koude, kille tante.
TO, wat in jullie situatie het eerlijkste zou zijn, is alle twee naar rato bijdragen aan de lasten. Ik zou daarbij de kosten van het huis buiten beschouwing laten (de hypotheekkosten), omdat het huis nu op naam van je vriend staat. Hij is de enige die er kapitaal mee opbouwt, dus het is logisch dat hij de hypotheeklasten ook alleen betaalt.
Een voorbeeld:
Stel dat de hypotheek 800 euro kost per maand. Jullie overige gezamenlijke lasten bedragen 1600 euro.
Je vriend verdient bijvoorbeeld 2200 euro. Trek dan eerst de hypotheekkosten van zijn inkomen af. Dan hou je 1400 euro inkomen voor hem over.
Stel: jij verdient in totaal 400 euro.
Jullie verzamelinkomen is dan 1800 euro. 1% van 1800 = 18.
1400 euro : 18 = 77,77%
400 euro : 18 = 22,22%
Je vriend verdient dus bijna 78% van jullie inkomen, jij 22 %.
De kosten verdeel je nu door 2, volgens de genoemde percentages. Je vriend zou dan maandelijks 1248 euro moeten bijdragen en jij 352.
Je vriend heeft dan nog 152 euro over om vrij zelf te besteden. Jij zou in dit rekenvoorbeeld 48 euro overhouden om opzij te zetten voor jezelf.
Volgens een dergelijke verdeelsleutel kun je kosten eerlijk delen. Mijn man en ik hebben dit in het verleden zo gedaan (toen we nog niet getrouwd waren).
Ik zou nu eerst energie investeren in jullie relatie. Je vriend laten zien dat je voor jullie relatie gaat. Laat de financiën even rusten en probeer eerst weer een gemeenschappelijke basis te vinden. Heb je die eenmaal weer gevonden, dan zou ik wel als de wiedeweerga iets laten regel in een samenlevingscontract. Want als je vriend nu zou overlijden, kunnen zijn ouders jou zonder meer op straat zetten. En dat is geen goede situatie. Ik zeg niet dat jij het huis zou moeten erven, wel dat er in een dergelijk geval iets voor jou geregeld moet zijn, zodat jij niet plotseling en zonder partner, en zonder huis zit.
TO, wat in jullie situatie het eerlijkste zou zijn, is alle twee naar rato bijdragen aan de lasten. Ik zou daarbij de kosten van het huis buiten beschouwing laten (de hypotheekkosten), omdat het huis nu op naam van je vriend staat. Hij is de enige die er kapitaal mee opbouwt, dus het is logisch dat hij de hypotheeklasten ook alleen betaalt.
Een voorbeeld:
Stel dat de hypotheek 800 euro kost per maand. Jullie overige gezamenlijke lasten bedragen 1600 euro.
Je vriend verdient bijvoorbeeld 2200 euro. Trek dan eerst de hypotheekkosten van zijn inkomen af. Dan hou je 1400 euro inkomen voor hem over.
Stel: jij verdient in totaal 400 euro.
Jullie verzamelinkomen is dan 1800 euro. 1% van 1800 = 18.
1400 euro : 18 = 77,77%
400 euro : 18 = 22,22%
Je vriend verdient dus bijna 78% van jullie inkomen, jij 22 %.
De kosten verdeel je nu door 2, volgens de genoemde percentages. Je vriend zou dan maandelijks 1248 euro moeten bijdragen en jij 352.
Je vriend heeft dan nog 152 euro over om vrij zelf te besteden. Jij zou in dit rekenvoorbeeld 48 euro overhouden om opzij te zetten voor jezelf.
Volgens een dergelijke verdeelsleutel kun je kosten eerlijk delen. Mijn man en ik hebben dit in het verleden zo gedaan (toen we nog niet getrouwd waren).
Ik zou nu eerst energie investeren in jullie relatie. Je vriend laten zien dat je voor jullie relatie gaat. Laat de financiën even rusten en probeer eerst weer een gemeenschappelijke basis te vinden. Heb je die eenmaal weer gevonden, dan zou ik wel als de wiedeweerga iets laten regel in een samenlevingscontract. Want als je vriend nu zou overlijden, kunnen zijn ouders jou zonder meer op straat zetten. En dat is geen goede situatie. Ik zeg niet dat jij het huis zou moeten erven, wel dat er in een dergelijk geval iets voor jou geregeld moet zijn, zodat jij niet plotseling en zonder partner, en zonder huis zit.
donderdag 19 februari 2009 om 20:28
quote:liselore schreef op 19 februari 2009 @ 20:20:
Behalve dan dat ze nu helemaal niks voor wonen betaald.
Geen huur of inwoning.....Als je refereert aan mijn rekenvoorbeeld, dan klopt dat niet Liselore. In mijn rekenmethodiek betaalt TO wel degelijk aan wonen mee, omdat in de vaste lasten ook bijvoorbeeld de verzekering voor de woning is opgenomen, de gemeentelijke belastingen, kosten van gas, water en licht). Ze betaalt niet mee aan de hypotheek. Maar omdat haar vriend door de hypotheek kapitaal opbouwt via de woning en zij niet, is dat alleen maar fair.
Behalve dan dat ze nu helemaal niks voor wonen betaald.
Geen huur of inwoning.....Als je refereert aan mijn rekenvoorbeeld, dan klopt dat niet Liselore. In mijn rekenmethodiek betaalt TO wel degelijk aan wonen mee, omdat in de vaste lasten ook bijvoorbeeld de verzekering voor de woning is opgenomen, de gemeentelijke belastingen, kosten van gas, water en licht). Ze betaalt niet mee aan de hypotheek. Maar omdat haar vriend door de hypotheek kapitaal opbouwt via de woning en zij niet, is dat alleen maar fair.
donderdag 19 februari 2009 om 20:30
als je een eigen huisje zou huren en al je vaste lasten zelf zou betalen...zou je dan geld overhouden? zou je dan kunnen sparen? Wij doen het ongeveer gelijk als jullie (hij betaalt ongeveer 2/3 ik 1/3 zijn huis hij werkt fulltime ik studeer en heb eigen bedrijfje) als ik extra veel inkomsten van bedrijf heb, stort ik wat meer..heb ik iets nodig,m haal ik het van de gemeenschappelijke rekening....en als het uitgaat....dan pak ik mijn spullen en ga....dan hoef ik geen zak geld van hem mee...misschien handig dat jij groot meubilair doet en hij 'decoratie die je niet mee kunt nemen, zoals vloeren, badkamer, keuken etc' mocht het uitgaan, dan neem ik de kasten, bank bed koelkast etc. wat ik heb ingebracht met me mee....maar ik ga er niet vanuit dat het uitgaat...volgend huis..als ik ook afgestudeerd ben, doen we wel 50/50 op beide namen, en wie het meest verdient dan, betaalt het meest...
donderdag 19 februari 2009 om 20:33
quote:vivastudent schreef op 19 februari 2009 @ 20:13:
Wat aardig van je, pinkster, dat je dat zo netjes voor TO uitrekent. Dit is denk ik inderdaad een heel eerlijke manier van lasten verdelen!
Voor ons heeft het altijd heel goed gewerkt Vivastudent. Inmiddels ligt alles hier op de grote hoop en hebben we het zo verdeeld dat we beiden hetzelfde bedrag overhouden om vrij te besteden.
Oh, en voordat er nu mensen gaan roepen dat mijn man ook al zo'n goedzak is die een luie vrouw subsidieert: ik verdien het meeste geld in Huize Pinksterbloem.
Wat aardig van je, pinkster, dat je dat zo netjes voor TO uitrekent. Dit is denk ik inderdaad een heel eerlijke manier van lasten verdelen!
Voor ons heeft het altijd heel goed gewerkt Vivastudent. Inmiddels ligt alles hier op de grote hoop en hebben we het zo verdeeld dat we beiden hetzelfde bedrag overhouden om vrij te besteden.
Oh, en voordat er nu mensen gaan roepen dat mijn man ook al zo'n goedzak is die een luie vrouw subsidieert: ik verdien het meeste geld in Huize Pinksterbloem.
