Relaties
alle pijlers
Vriend en geld
donderdag 19 februari 2009 om 09:09
Hoi,
Mijn vriend en ik wonen samen en nu is het zo dat het huis officieel van hem is (op zijn naam staat). Dat vind ik terecht want hij is ook degene die het huis betaald. Ik verdien bovendien veel minder dan hij, want werk part time en studeer.
Wel hebben we afspraken gemaakt over hoe we het financieel regelen, op dit moment is het zo geregeld:
- hij betaald de hypotheek, gas, electriciteit, water
- hij betaald de grote meubels, grotere aankopen
- ik betaal de boodschappen, kleinere aankopen
- ik doe zo'n 90% van het huishouden
Verder betaal ik natuurlijk zelf voor mijn eigen spulletjes, studie etc. Nu hadden wij een gesprek over stel dat wij uit elkaar zouden gaan (dat is geen ver van mn bed show, want we hebben dit pas nog overwogen) dat ik dan wel een beginbedragje van hem verwacht. Gewoon om opnieuw te kunnen beginnen. Hij zei dat hij dat best wel wil doen omdat hij zo'n toffe gozer is (tss) maar dat hij niet vind dat ik er ook recht op zou hebben.
Daardoor ben ik nu heel erg aan het nadenken over waar ik eigenlijk in investeer. Ik heb vrijwel geen spaargeld op dit moment, en het idee dat ik van zijn goedheid afhankelijk zou zijn vind ik niet bijster aantrekkelijk. Ik vind het niet helemaal eerlijk, omdat zijn investeringen ervoor zorgen dat hij uiteindelijk dit huis tot zijn bezit mag rekenen, en mijn investeringen dus alleen ervoor zorgen dat hij lekker goed verzorgd kan leven in een mooi schoon huis en ik vervolgens dus nergens recht op heb.
Nu ben ik helemaal niet zo zakelijk. Ik hou ervan om hem te verwennen. Doe dan ook behoorlijk luxe boodschappen en investeerde, tot nu dus, vrij veel in dit huis en ons leven samen. Ook gaf ik hem regelmatig kadootjes, mooie dure trui, leuke praktische dingen etc. en haal ik veel dingetjes voor het huis. Dus ik was een klein beetje boos op hem geworden en ga nu dus huishoudelijk werk elders doen, waar ik er tenminste voor betaald krijg, wat ik op mijn spaarrekening kan zetten om mijn eigen ass te saven mocht het uit gaan, en dat we het huis hier dan weer lekker 50/50 gaan doen (als hij meer wil mag, tegen vooraf vastgesteld uurtarief, daaag) en dat ik dus vooral boodschappen doe voor mezelf vanaf nou.
Stel dat ik mee zou betalen aan dit huis (hypotheek) dan zou ik alsnog nergens recht op hebben daarmee, want het is wel zijn huis, dus dat ga ik vooral niet doen.
Maar vinden jullie dit nou een normale houding van hem? Ik vind het zooo ... zakelijk. Ik bedoel ik ga echt niet nadenken van oehhh nou heb ik een regenpak voor hem gekocht, nou wil ik wel het geld terug. Pfff. Maar onderhand wordt ik gedwongen om zo te gaan denken omdat hij zo superzakelijk is en zo bezig zijn eigen hachje te redden en persoonlijke scorelijstjes bij te houden financieel ipv gewoon 'wij' en gewoon .. te leven...
Ik kan een heel verhaal gaan houden over wat hij zegt en wat ik zeg maar het komt er op neer dat ik zijn houding gewoon echt niet leuk vind. En dat het voor mij behoorlijk ten koste van mijn liefde voor hem gaat als ik zooo verschrikkelijk zakelijk moet gaan worden in een relatie en ik dat eigenlijk ook een beetje belachelijk vind. Maar goed, het respect voor mijn bijdragen lijkt nogal afwezig. Dus ik zie eigenlijk ook geen andere oplossing. Hij snapt overigens niet eens dat zijn houding me kwetst.
Maar goed om een een heldere probleemstelling te formuleren. Het komt er dus op neer dat ik ervan baal dat ik met mijn naar capaciteit evenveel investeren niets opbouw. Ik baal daar erg van. Ook baal ik er van dat ik min of meer gedwongen wordt om ook egocentrisch te worden. Dat ik zuunig boodschappen ga doen en de rest op zij leg. Dat voelt nogal onnatuurlijk en weird.
Wat ik al heb gedaan:
- gezegd dat het huishouden 50/50 gaat
- extra werk gezocht en gevonden voor 8 uur bovenop part time baantje extra
Het komt er eigenlijk op neer dat ik niet zo zeker ben of ik maatregelen wil nemen of dat ik gewoon weg wil uit deze relatie sinds hij al getrouwd lijkt met zijn bankrekening en ik hun huwelijksgeluk liever niet verder verstoor.
Mijn vriend en ik wonen samen en nu is het zo dat het huis officieel van hem is (op zijn naam staat). Dat vind ik terecht want hij is ook degene die het huis betaald. Ik verdien bovendien veel minder dan hij, want werk part time en studeer.
Wel hebben we afspraken gemaakt over hoe we het financieel regelen, op dit moment is het zo geregeld:
- hij betaald de hypotheek, gas, electriciteit, water
- hij betaald de grote meubels, grotere aankopen
- ik betaal de boodschappen, kleinere aankopen
- ik doe zo'n 90% van het huishouden
Verder betaal ik natuurlijk zelf voor mijn eigen spulletjes, studie etc. Nu hadden wij een gesprek over stel dat wij uit elkaar zouden gaan (dat is geen ver van mn bed show, want we hebben dit pas nog overwogen) dat ik dan wel een beginbedragje van hem verwacht. Gewoon om opnieuw te kunnen beginnen. Hij zei dat hij dat best wel wil doen omdat hij zo'n toffe gozer is (tss) maar dat hij niet vind dat ik er ook recht op zou hebben.
Daardoor ben ik nu heel erg aan het nadenken over waar ik eigenlijk in investeer. Ik heb vrijwel geen spaargeld op dit moment, en het idee dat ik van zijn goedheid afhankelijk zou zijn vind ik niet bijster aantrekkelijk. Ik vind het niet helemaal eerlijk, omdat zijn investeringen ervoor zorgen dat hij uiteindelijk dit huis tot zijn bezit mag rekenen, en mijn investeringen dus alleen ervoor zorgen dat hij lekker goed verzorgd kan leven in een mooi schoon huis en ik vervolgens dus nergens recht op heb.
Nu ben ik helemaal niet zo zakelijk. Ik hou ervan om hem te verwennen. Doe dan ook behoorlijk luxe boodschappen en investeerde, tot nu dus, vrij veel in dit huis en ons leven samen. Ook gaf ik hem regelmatig kadootjes, mooie dure trui, leuke praktische dingen etc. en haal ik veel dingetjes voor het huis. Dus ik was een klein beetje boos op hem geworden en ga nu dus huishoudelijk werk elders doen, waar ik er tenminste voor betaald krijg, wat ik op mijn spaarrekening kan zetten om mijn eigen ass te saven mocht het uit gaan, en dat we het huis hier dan weer lekker 50/50 gaan doen (als hij meer wil mag, tegen vooraf vastgesteld uurtarief, daaag) en dat ik dus vooral boodschappen doe voor mezelf vanaf nou.
Stel dat ik mee zou betalen aan dit huis (hypotheek) dan zou ik alsnog nergens recht op hebben daarmee, want het is wel zijn huis, dus dat ga ik vooral niet doen.
Maar vinden jullie dit nou een normale houding van hem? Ik vind het zooo ... zakelijk. Ik bedoel ik ga echt niet nadenken van oehhh nou heb ik een regenpak voor hem gekocht, nou wil ik wel het geld terug. Pfff. Maar onderhand wordt ik gedwongen om zo te gaan denken omdat hij zo superzakelijk is en zo bezig zijn eigen hachje te redden en persoonlijke scorelijstjes bij te houden financieel ipv gewoon 'wij' en gewoon .. te leven...
Ik kan een heel verhaal gaan houden over wat hij zegt en wat ik zeg maar het komt er op neer dat ik zijn houding gewoon echt niet leuk vind. En dat het voor mij behoorlijk ten koste van mijn liefde voor hem gaat als ik zooo verschrikkelijk zakelijk moet gaan worden in een relatie en ik dat eigenlijk ook een beetje belachelijk vind. Maar goed, het respect voor mijn bijdragen lijkt nogal afwezig. Dus ik zie eigenlijk ook geen andere oplossing. Hij snapt overigens niet eens dat zijn houding me kwetst.
Maar goed om een een heldere probleemstelling te formuleren. Het komt er dus op neer dat ik ervan baal dat ik met mijn naar capaciteit evenveel investeren niets opbouw. Ik baal daar erg van. Ook baal ik er van dat ik min of meer gedwongen wordt om ook egocentrisch te worden. Dat ik zuunig boodschappen ga doen en de rest op zij leg. Dat voelt nogal onnatuurlijk en weird.
Wat ik al heb gedaan:
- gezegd dat het huishouden 50/50 gaat
- extra werk gezocht en gevonden voor 8 uur bovenop part time baantje extra
Het komt er eigenlijk op neer dat ik niet zo zeker ben of ik maatregelen wil nemen of dat ik gewoon weg wil uit deze relatie sinds hij al getrouwd lijkt met zijn bankrekening en ik hun huwelijksgeluk liever niet verder verstoor.
zaterdag 21 februari 2009 om 09:45
N_O: fijn dat jullie ene goed gesprek hebben gehad en eruit zijn gekomen met zijn tweetjes!
De rest: waar ik me over blijf verbazen is die zgn. 'oprotpremie': waar komt dat vandaan? Ik vraag het in alle eerlijkheid, heb er nooit over nagedacht verder. D8 dat dat alleen voor kwam in bijv. het huwelijk met Michael Douglas en C Z Jones.. Ik bedoel: voor je je man/vriend/partner leert kennen verdien je gewoon je geld en leef je je leven. Je kiest ervoor deat leven te delen en mocht je onverhoopt uit elkaar gaan, dan kun je toch weer gewoon alleen verder leven? Je hoeft er niet op in te leveren, maar waarom er op 'verdienen'?
Of zie ik dat verkeerd??
Als sprake is van kinderen en bijv. het ontbreken vd mogelijk heid vd man om parttime te gaan werken zodat hh en zorg voor kinderen meerendeel op de schouders vd vrouw neer komt, dan vind ik het een heel ander verhaal. Maar gewoon als je de keuze hebt gemaakt je leven met iemand te delen en het blijkt niet te werken?
De rest: waar ik me over blijf verbazen is die zgn. 'oprotpremie': waar komt dat vandaan? Ik vraag het in alle eerlijkheid, heb er nooit over nagedacht verder. D8 dat dat alleen voor kwam in bijv. het huwelijk met Michael Douglas en C Z Jones.. Ik bedoel: voor je je man/vriend/partner leert kennen verdien je gewoon je geld en leef je je leven. Je kiest ervoor deat leven te delen en mocht je onverhoopt uit elkaar gaan, dan kun je toch weer gewoon alleen verder leven? Je hoeft er niet op in te leveren, maar waarom er op 'verdienen'?
Of zie ik dat verkeerd??
Als sprake is van kinderen en bijv. het ontbreken vd mogelijk heid vd man om parttime te gaan werken zodat hh en zorg voor kinderen meerendeel op de schouders vd vrouw neer komt, dan vind ik het een heel ander verhaal. Maar gewoon als je de keuze hebt gemaakt je leven met iemand te delen en het blijkt niet te werken?
Computer says nooooo
zaterdag 21 februari 2009 om 11:02
Summer, ik wil de reden voor de 'oprotpremie' best uitleggen.
Als mijn vriend en ik nu uit elkaar zouden gaan dan zou ik een aantal spullen nieuw moeten kopen. TV bijvoorbeeld, wasmachine, een aantal meubels en ook huishoudelijk spul dat ik weggedaan/gegeven heb omdat wij dat dubbel hebben.
Ik zou een nieuwe woning in moeten richten, vloer, verven etc. En natuurlijk de verhuiskosten zelf. Busje huren.
Daarnaast ga ik ervan uit dat ik niet direct goedkope woonruimte vind, dus moet ik hier in het westen van het land wellicht tijdelijk iets duurs huren.
Daarnaast krijg ik nooit meer zo een goedkoop apartement terug als waar ik vandaan kwam.
Ik vind het niet meer dan eerlijk dat mijn (dan) ex (wat hopelijk nooit gebeurd ) aan die kosten meebetaalt. Hij kan immers lekker in zijn huis blijven zitten. En voordat ik dat huis half leeghaal wat betreft meubels (behalve een paar dingen die ik van mijn opa heb of zo) en spullen lijkt het mij handiger dat hij mij uitkoopt als het ware. Anders zitten wij beide straks met een halve huisraad.
Daarnaast hebben wij afgesproken dat ik voor ieder jaar 1000 euro meer krijg. Dat beschouw ik als inflatiecorrectie, maar ook ga ik ervan uit dat het hoe langer je samenwoont hoe omlachtiger het wordt uit elkaar te gaan, dus dat ik dan meer kosten heb. Bovendien bouwt mijn vriend in die tijd (hopelijk) overwaarde op en op die manier krijg ik daar ook een stukje van.
Als mijn vriend en ik nu uit elkaar zouden gaan dan zou ik een aantal spullen nieuw moeten kopen. TV bijvoorbeeld, wasmachine, een aantal meubels en ook huishoudelijk spul dat ik weggedaan/gegeven heb omdat wij dat dubbel hebben.
Ik zou een nieuwe woning in moeten richten, vloer, verven etc. En natuurlijk de verhuiskosten zelf. Busje huren.
Daarnaast ga ik ervan uit dat ik niet direct goedkope woonruimte vind, dus moet ik hier in het westen van het land wellicht tijdelijk iets duurs huren.
Daarnaast krijg ik nooit meer zo een goedkoop apartement terug als waar ik vandaan kwam.
Ik vind het niet meer dan eerlijk dat mijn (dan) ex (wat hopelijk nooit gebeurd ) aan die kosten meebetaalt. Hij kan immers lekker in zijn huis blijven zitten. En voordat ik dat huis half leeghaal wat betreft meubels (behalve een paar dingen die ik van mijn opa heb of zo) en spullen lijkt het mij handiger dat hij mij uitkoopt als het ware. Anders zitten wij beide straks met een halve huisraad.
Daarnaast hebben wij afgesproken dat ik voor ieder jaar 1000 euro meer krijg. Dat beschouw ik als inflatiecorrectie, maar ook ga ik ervan uit dat het hoe langer je samenwoont hoe omlachtiger het wordt uit elkaar te gaan, dus dat ik dan meer kosten heb. Bovendien bouwt mijn vriend in die tijd (hopelijk) overwaarde op en op die manier krijg ik daar ook een stukje van.
zaterdag 21 februari 2009 om 11:27
zaterdag 21 februari 2009 om 11:38
Ok, Es, bedankt voor je uitleg! Dus als jouw vriend bij jou was ingetrokken, was het omgekeerd geweest. Dan was jij hem dus een bep. bedrag verschuldigd, begrijp ik dat goed?
Tja, moet zeggen.. heb daar nooit op die manier over nagedacht.
Wij hebben eea anders verdeeld, mede omdat ik een eigen bedrijf heb (igv onverhoopt faillissement bijv). Wij delen de huidige hypotheek- en woonlasten en dus ook een evt. opbrengst gewoon naar rato (40-60).
Ik heb er nooit bij nagedacht dat ik mijn oude knoflookpers en bankstel heb weggegooid en na een evt scheiding opnieuw moet kopen. Wij hebben allen ook wel eerlijk verdeeld, ook bij samenwonen. Er is veel van mij weggegaan, maar ook omdat ik daartoe besloot.
Maargoed, ik kan het zo dus wel begrijpen.
Alleen dat hoe langer je samen bent, hoe moeilijker het wordt uit elkaar te gaan, en daarmee dus duurder, kan ik niet zo inkomen. Wel gevoelsmatig, maar hoe de financiële consequenties daarvan zouden zijn, zie ik niet goed, Maar dat hoeft ook niet.
Succes iig voor N-O en bedankt voor de uitleg!
Tja, moet zeggen.. heb daar nooit op die manier over nagedacht.
Wij hebben eea anders verdeeld, mede omdat ik een eigen bedrijf heb (igv onverhoopt faillissement bijv). Wij delen de huidige hypotheek- en woonlasten en dus ook een evt. opbrengst gewoon naar rato (40-60).
Ik heb er nooit bij nagedacht dat ik mijn oude knoflookpers en bankstel heb weggegooid en na een evt scheiding opnieuw moet kopen. Wij hebben allen ook wel eerlijk verdeeld, ook bij samenwonen. Er is veel van mij weggegaan, maar ook omdat ik daartoe besloot.
Maargoed, ik kan het zo dus wel begrijpen.
Alleen dat hoe langer je samen bent, hoe moeilijker het wordt uit elkaar te gaan, en daarmee dus duurder, kan ik niet zo inkomen. Wel gevoelsmatig, maar hoe de financiële consequenties daarvan zouden zijn, zie ik niet goed, Maar dat hoeft ook niet.
Succes iig voor N-O en bedankt voor de uitleg!
Computer says nooooo
