Relaties
alle pijlers
Vriend en geld
donderdag 19 februari 2009 om 09:09
Hoi,
Mijn vriend en ik wonen samen en nu is het zo dat het huis officieel van hem is (op zijn naam staat). Dat vind ik terecht want hij is ook degene die het huis betaald. Ik verdien bovendien veel minder dan hij, want werk part time en studeer.
Wel hebben we afspraken gemaakt over hoe we het financieel regelen, op dit moment is het zo geregeld:
- hij betaald de hypotheek, gas, electriciteit, water
- hij betaald de grote meubels, grotere aankopen
- ik betaal de boodschappen, kleinere aankopen
- ik doe zo'n 90% van het huishouden
Verder betaal ik natuurlijk zelf voor mijn eigen spulletjes, studie etc. Nu hadden wij een gesprek over stel dat wij uit elkaar zouden gaan (dat is geen ver van mn bed show, want we hebben dit pas nog overwogen) dat ik dan wel een beginbedragje van hem verwacht. Gewoon om opnieuw te kunnen beginnen. Hij zei dat hij dat best wel wil doen omdat hij zo'n toffe gozer is (tss) maar dat hij niet vind dat ik er ook recht op zou hebben.
Daardoor ben ik nu heel erg aan het nadenken over waar ik eigenlijk in investeer. Ik heb vrijwel geen spaargeld op dit moment, en het idee dat ik van zijn goedheid afhankelijk zou zijn vind ik niet bijster aantrekkelijk. Ik vind het niet helemaal eerlijk, omdat zijn investeringen ervoor zorgen dat hij uiteindelijk dit huis tot zijn bezit mag rekenen, en mijn investeringen dus alleen ervoor zorgen dat hij lekker goed verzorgd kan leven in een mooi schoon huis en ik vervolgens dus nergens recht op heb.
Nu ben ik helemaal niet zo zakelijk. Ik hou ervan om hem te verwennen. Doe dan ook behoorlijk luxe boodschappen en investeerde, tot nu dus, vrij veel in dit huis en ons leven samen. Ook gaf ik hem regelmatig kadootjes, mooie dure trui, leuke praktische dingen etc. en haal ik veel dingetjes voor het huis. Dus ik was een klein beetje boos op hem geworden en ga nu dus huishoudelijk werk elders doen, waar ik er tenminste voor betaald krijg, wat ik op mijn spaarrekening kan zetten om mijn eigen ass te saven mocht het uit gaan, en dat we het huis hier dan weer lekker 50/50 gaan doen (als hij meer wil mag, tegen vooraf vastgesteld uurtarief, daaag) en dat ik dus vooral boodschappen doe voor mezelf vanaf nou.
Stel dat ik mee zou betalen aan dit huis (hypotheek) dan zou ik alsnog nergens recht op hebben daarmee, want het is wel zijn huis, dus dat ga ik vooral niet doen.
Maar vinden jullie dit nou een normale houding van hem? Ik vind het zooo ... zakelijk. Ik bedoel ik ga echt niet nadenken van oehhh nou heb ik een regenpak voor hem gekocht, nou wil ik wel het geld terug. Pfff. Maar onderhand wordt ik gedwongen om zo te gaan denken omdat hij zo superzakelijk is en zo bezig zijn eigen hachje te redden en persoonlijke scorelijstjes bij te houden financieel ipv gewoon 'wij' en gewoon .. te leven...
Ik kan een heel verhaal gaan houden over wat hij zegt en wat ik zeg maar het komt er op neer dat ik zijn houding gewoon echt niet leuk vind. En dat het voor mij behoorlijk ten koste van mijn liefde voor hem gaat als ik zooo verschrikkelijk zakelijk moet gaan worden in een relatie en ik dat eigenlijk ook een beetje belachelijk vind. Maar goed, het respect voor mijn bijdragen lijkt nogal afwezig. Dus ik zie eigenlijk ook geen andere oplossing. Hij snapt overigens niet eens dat zijn houding me kwetst.
Maar goed om een een heldere probleemstelling te formuleren. Het komt er dus op neer dat ik ervan baal dat ik met mijn naar capaciteit evenveel investeren niets opbouw. Ik baal daar erg van. Ook baal ik er van dat ik min of meer gedwongen wordt om ook egocentrisch te worden. Dat ik zuunig boodschappen ga doen en de rest op zij leg. Dat voelt nogal onnatuurlijk en weird.
Wat ik al heb gedaan:
- gezegd dat het huishouden 50/50 gaat
- extra werk gezocht en gevonden voor 8 uur bovenop part time baantje extra
Het komt er eigenlijk op neer dat ik niet zo zeker ben of ik maatregelen wil nemen of dat ik gewoon weg wil uit deze relatie sinds hij al getrouwd lijkt met zijn bankrekening en ik hun huwelijksgeluk liever niet verder verstoor.
Mijn vriend en ik wonen samen en nu is het zo dat het huis officieel van hem is (op zijn naam staat). Dat vind ik terecht want hij is ook degene die het huis betaald. Ik verdien bovendien veel minder dan hij, want werk part time en studeer.
Wel hebben we afspraken gemaakt over hoe we het financieel regelen, op dit moment is het zo geregeld:
- hij betaald de hypotheek, gas, electriciteit, water
- hij betaald de grote meubels, grotere aankopen
- ik betaal de boodschappen, kleinere aankopen
- ik doe zo'n 90% van het huishouden
Verder betaal ik natuurlijk zelf voor mijn eigen spulletjes, studie etc. Nu hadden wij een gesprek over stel dat wij uit elkaar zouden gaan (dat is geen ver van mn bed show, want we hebben dit pas nog overwogen) dat ik dan wel een beginbedragje van hem verwacht. Gewoon om opnieuw te kunnen beginnen. Hij zei dat hij dat best wel wil doen omdat hij zo'n toffe gozer is (tss) maar dat hij niet vind dat ik er ook recht op zou hebben.
Daardoor ben ik nu heel erg aan het nadenken over waar ik eigenlijk in investeer. Ik heb vrijwel geen spaargeld op dit moment, en het idee dat ik van zijn goedheid afhankelijk zou zijn vind ik niet bijster aantrekkelijk. Ik vind het niet helemaal eerlijk, omdat zijn investeringen ervoor zorgen dat hij uiteindelijk dit huis tot zijn bezit mag rekenen, en mijn investeringen dus alleen ervoor zorgen dat hij lekker goed verzorgd kan leven in een mooi schoon huis en ik vervolgens dus nergens recht op heb.
Nu ben ik helemaal niet zo zakelijk. Ik hou ervan om hem te verwennen. Doe dan ook behoorlijk luxe boodschappen en investeerde, tot nu dus, vrij veel in dit huis en ons leven samen. Ook gaf ik hem regelmatig kadootjes, mooie dure trui, leuke praktische dingen etc. en haal ik veel dingetjes voor het huis. Dus ik was een klein beetje boos op hem geworden en ga nu dus huishoudelijk werk elders doen, waar ik er tenminste voor betaald krijg, wat ik op mijn spaarrekening kan zetten om mijn eigen ass te saven mocht het uit gaan, en dat we het huis hier dan weer lekker 50/50 gaan doen (als hij meer wil mag, tegen vooraf vastgesteld uurtarief, daaag) en dat ik dus vooral boodschappen doe voor mezelf vanaf nou.
Stel dat ik mee zou betalen aan dit huis (hypotheek) dan zou ik alsnog nergens recht op hebben daarmee, want het is wel zijn huis, dus dat ga ik vooral niet doen.
Maar vinden jullie dit nou een normale houding van hem? Ik vind het zooo ... zakelijk. Ik bedoel ik ga echt niet nadenken van oehhh nou heb ik een regenpak voor hem gekocht, nou wil ik wel het geld terug. Pfff. Maar onderhand wordt ik gedwongen om zo te gaan denken omdat hij zo superzakelijk is en zo bezig zijn eigen hachje te redden en persoonlijke scorelijstjes bij te houden financieel ipv gewoon 'wij' en gewoon .. te leven...
Ik kan een heel verhaal gaan houden over wat hij zegt en wat ik zeg maar het komt er op neer dat ik zijn houding gewoon echt niet leuk vind. En dat het voor mij behoorlijk ten koste van mijn liefde voor hem gaat als ik zooo verschrikkelijk zakelijk moet gaan worden in een relatie en ik dat eigenlijk ook een beetje belachelijk vind. Maar goed, het respect voor mijn bijdragen lijkt nogal afwezig. Dus ik zie eigenlijk ook geen andere oplossing. Hij snapt overigens niet eens dat zijn houding me kwetst.
Maar goed om een een heldere probleemstelling te formuleren. Het komt er dus op neer dat ik ervan baal dat ik met mijn naar capaciteit evenveel investeren niets opbouw. Ik baal daar erg van. Ook baal ik er van dat ik min of meer gedwongen wordt om ook egocentrisch te worden. Dat ik zuunig boodschappen ga doen en de rest op zij leg. Dat voelt nogal onnatuurlijk en weird.
Wat ik al heb gedaan:
- gezegd dat het huishouden 50/50 gaat
- extra werk gezocht en gevonden voor 8 uur bovenop part time baantje extra
Het komt er eigenlijk op neer dat ik niet zo zeker ben of ik maatregelen wil nemen of dat ik gewoon weg wil uit deze relatie sinds hij al getrouwd lijkt met zijn bankrekening en ik hun huwelijksgeluk liever niet verder verstoor.
donderdag 19 februari 2009 om 09:14
donderdag 19 februari 2009 om 09:26
Volgens mij gaat het niet zo goed als je in een relatie zo met dit soort dingen bezig bent.
Vind het goed van je dat je extra werk hebt aangenomen om meer voor jezelf te gaan verdienen. Als het er dan echt van komt dat je uit elkaar gaat heb jij in ieder geval wat meer geld.
Maar verder, ik vind het eigenlijk niet zo'n rare verdeling. T huishouden doen hoort er naar mijn idee wel gewoon bij, dat is niet iets waar je dan voor betaald zou krijgen door je vriend.Als je ontevreden bent over die verdeling dan zou je daar eens over moeten praten met je vriend. Maar ik vind niet dat je daarvoor gecompenseerd moet worden als je uit elkaar gaat.
Daarentegen is het huis van hem, hij doet alle vaste lasten van zijn rekening en t meubilair + grotere aankopen. Logisch toch dat het van hem zou zijn bij een breuk?
Vind het goed van je dat je extra werk hebt aangenomen om meer voor jezelf te gaan verdienen. Als het er dan echt van komt dat je uit elkaar gaat heb jij in ieder geval wat meer geld.
Maar verder, ik vind het eigenlijk niet zo'n rare verdeling. T huishouden doen hoort er naar mijn idee wel gewoon bij, dat is niet iets waar je dan voor betaald zou krijgen door je vriend.Als je ontevreden bent over die verdeling dan zou je daar eens over moeten praten met je vriend. Maar ik vind niet dat je daarvoor gecompenseerd moet worden als je uit elkaar gaat.
Daarentegen is het huis van hem, hij doet alle vaste lasten van zijn rekening en t meubilair + grotere aankopen. Logisch toch dat het van hem zou zijn bij een breuk?
donderdag 19 februari 2009 om 09:28
quote:pomodori schreef op 19 februari 2009 @ 09:14:
Ik ben het met hem eens. Hij is je niet verplicht een bedrag te geven als jullie uit elkaar gaan.
Je investeert ook niet veel. Koopt de boodschappen en doet het huishouden. Tja, dat huishouden zouden jullie samen kunnen doen. Verder lijkt het me allemaal eerlijk verdeeld.eensch
Ik ben het met hem eens. Hij is je niet verplicht een bedrag te geven als jullie uit elkaar gaan.
Je investeert ook niet veel. Koopt de boodschappen en doet het huishouden. Tja, dat huishouden zouden jullie samen kunnen doen. Verder lijkt het me allemaal eerlijk verdeeld.eensch
donderdag 19 februari 2009 om 09:28
Yeah, dat is mijn punt. Zakelijk gezien staat hij in zijn recht. Maar mijn vraag is niet of hij zakelijk in zijn recht staat maar of een liefdesrelatie dermate zakelijk benaderd zou moeten worden. Small detail: hij ontvangt mijn zorgtoeslag (niet dat dat zoveel is maar toch) en ik heb behoorlijk wat geinvesteerd in kleine huiselijke verbeteringen, decoratie, volledige kleinere huisraad en ik verwen hem ontzettend.Ook hebben we 500 euro van mijn ouders gehad voor hier die ik ook volledig in het huis geinvesteerd heb. Het zou dan dus alleen zo zijn dat ik omdat ik hier 'in mag wonen' wat doorgaans niet eens zo gezellig is, dat ik zoveel geld zou moeten investeren in iets wat me in de toekomst niets op zou leveren mochten we uit elkaar gaan.
En dat vind ik het lullige eraan. Ik twijfel dus niet zozeer aan of hij het kan maken ( ja dat kan ja) maar wel aan of ik een relatie wil met iemand die zo zelfgericht is en zo alleen maar bezig is met zijn eigen gewin. Ik bedoel, je kunt dingen doen en je kunt dingen Doen. En ik Doe het huishouden en ik Doe de boodschappen en ik Doe investeren in het huis, snap je. En ik heb nu dus de neiging om dat niet meer te Doen maar te doen.
Ik vraag me af of ik niet 10 x gelukkig ben in mijn eigen huurwoningkje met mijn eigen spulletjes, ookal zou dat misschien in het begin wat minder luxe zijn.
En dat vind ik het lullige eraan. Ik twijfel dus niet zozeer aan of hij het kan maken ( ja dat kan ja) maar wel aan of ik een relatie wil met iemand die zo zelfgericht is en zo alleen maar bezig is met zijn eigen gewin. Ik bedoel, je kunt dingen doen en je kunt dingen Doen. En ik Doe het huishouden en ik Doe de boodschappen en ik Doe investeren in het huis, snap je. En ik heb nu dus de neiging om dat niet meer te Doen maar te doen.
Ik vraag me af of ik niet 10 x gelukkig ben in mijn eigen huurwoningkje met mijn eigen spulletjes, ookal zou dat misschien in het begin wat minder luxe zijn.
donderdag 19 februari 2009 om 09:30
Alles na ratio of je betaalt gewoon niets.
Zorg er voor dat je ingeschreven staat bij een woningstichting, dat je iig wel jaren opbouwt.
En, ja doe maar moeilijker over geld en vraag ook een bijdrage voor de boodschappen aan hem.
Sorry dat ik zo hard klink, maar door dit soort constructies heb ik al 2 x op straat gestaan. Waaronder 1 x met een klein kind. Zorg goed voor jezelf, mensen doen rare dingen als het op geld aankomt.
Ik weet niet helemaal een oplossing voor je, maar waar zou jij je goed bij voelen? Volgens mij voel je je ook niet gelijkwaardig aan hem? Of heb ik dat mis?
Zorg er voor dat je ingeschreven staat bij een woningstichting, dat je iig wel jaren opbouwt.
En, ja doe maar moeilijker over geld en vraag ook een bijdrage voor de boodschappen aan hem.
Sorry dat ik zo hard klink, maar door dit soort constructies heb ik al 2 x op straat gestaan. Waaronder 1 x met een klein kind. Zorg goed voor jezelf, mensen doen rare dingen als het op geld aankomt.
Ik weet niet helemaal een oplossing voor je, maar waar zou jij je goed bij voelen? Volgens mij voel je je ook niet gelijkwaardig aan hem? Of heb ik dat mis?
Wie zonder zonde is gooie de eerste steen
donderdag 19 februari 2009 om 09:30
Ook hier wel eens met je vriend. Maar als jullie al zover bezig zijn om te denken wat de verdeling zou zijn, gaat het dan nog wel zo goed??
Ik heb er namelijk nog nooit bij stil gestaan hoe de dingen verdeeld moeten worden als we ooit uit elkaar gaan, dat kan ik mij namelijk niet voorstellen!
Zorg idd dat je een potje maakt voor jezelf. Maar het huishouden, tja om daar geld voor te gaan vragen? Zou ik niet doen.
Ik heb er namelijk nog nooit bij stil gestaan hoe de dingen verdeeld moeten worden als we ooit uit elkaar gaan, dat kan ik mij namelijk niet voorstellen!
Zorg idd dat je een potje maakt voor jezelf. Maar het huishouden, tja om daar geld voor te gaan vragen? Zou ik niet doen.
donderdag 19 februari 2009 om 09:31
Je had er nooit in moeten trappen. Natuurlijk betaal je wel mee aan het huis! Wat maakt het nou uit of je 400 euro per maand uit geeft aan boodschappen en hij 400 euro aan de woning of dat je allebij 200 euro aan boodschappen en 200 euro aan de woning bij draagt?? Hij kan wel met meer begonnen zijn (had het huis misschien al en een heleboel spullen) en hij kan ook tijdens de relatie wel meer bijdragen (hoger inkomen) maar dat wil niet zeggen dat jij nergens recht op hebt! Je draagt allebei bij aan dit huishouden en het zou niet eerlijk zijn als jij met totaal lege handen weer zou moeten vertrekken. Ik wil niet zeggen dat je beide recht hebt op evenveel, het mag evenredig zijn aan wat jullie verdienen/inbrengen.
donderdag 19 februari 2009 om 09:32
Dat het huis van hem zou zijn bij een breuk lijkt me inderdaad logisch. Compensatie vind ik wel terecht omdat ik ook veel investeer in dit huis en daar helemaal niets mee opbouw. Als hij meent dat ik het vervolgens zelf uit zou moeten zoeken bij een uit elkaar gaan dan kan dat maar dan ga ik dus gewoon minder investeren in dit huis en investeren in dingen die me wel iets opleveren want no way dat ik hem dan heel lief ga aankijken ofzo.
donderdag 19 februari 2009 om 09:35
Samenwoon contract niets voor jullie? Dat je bijvoorbeeld wel de meubels etc kan mee nemen die van jou zijn?
En nogmaals: zorg ervoor dat je iets achter de hand hebt.
Klinkt idd niet romantisch, maar ik ben door schade en schande wijs geworden. Ik mocht leuk zijn vrienden entertainen met mijn kookkunsten en daar ook nog de boodschappen voor doen en toen ik weg moest, kreeg ik nog geen steelpan mee omdat niets op papier stond. De spullen stonden in zijn huis, ik had geen poot om op te staan, maar wel 2 jaar 400 euro per maand aan boodschappen uitgegeven.
En nogmaals: zorg ervoor dat je iets achter de hand hebt.
Klinkt idd niet romantisch, maar ik ben door schade en schande wijs geworden. Ik mocht leuk zijn vrienden entertainen met mijn kookkunsten en daar ook nog de boodschappen voor doen en toen ik weg moest, kreeg ik nog geen steelpan mee omdat niets op papier stond. De spullen stonden in zijn huis, ik had geen poot om op te staan, maar wel 2 jaar 400 euro per maand aan boodschappen uitgegeven.
Wie zonder zonde is gooie de eerste steen
donderdag 19 februari 2009 om 09:36
N-O, jouw positie is inderdaad niks waard. Als hij je over tien jaar wenst in te ruilen heb je nada.
Als je je studie af hebt, kan je dan wel goed in je inkomen voorzien? Waarom verdeel je de lasten niet naar draagkracht, dat je beide 75% van je inkomen aan wonen, boodschappen etc besteedt?
het lijkt me doodeng om zo afhankelijk te zijn financieel.
Als je je studie af hebt, kan je dan wel goed in je inkomen voorzien? Waarom verdeel je de lasten niet naar draagkracht, dat je beide 75% van je inkomen aan wonen, boodschappen etc besteedt?
het lijkt me doodeng om zo afhankelijk te zijn financieel.
donderdag 19 februari 2009 om 09:36
Ik denk dat het niet zozeer onvrede is met de verdeling van de heleboel maar meer onvrede met de relatie.
Jullie stonden al op het punt uit elkaar te gaan, dat is overwogen zei je. Je vraagt je af of je niet gelukkiger bent in je eigen huurhuisje met je eigen spulletjes. Je vraagt je af of je met zo iemand wel een relatie wilt. Ik denk dat dat het hele probleem is.
En of een relatie zo zakelijk bekeken moet worden: op het moment van een breuk/scheiding wordt het zakelijk. Dat zie je bij iedereen. Dan moet er namelijk verdeeld worden en vaak komt er eentje altijd beter vanaf dan de ander.
Als ik jou was zou ik heel goed gaan nadenken wat je precies wilt met je relatie: stoppen of doorgaan.
Maak een potje voor jezelf ( dus niet meer zo luxe boodschappen doen/je vriend verwennen ) en schrijf je in bij de woningbouw want anders sta je straks op straat...
Jullie stonden al op het punt uit elkaar te gaan, dat is overwogen zei je. Je vraagt je af of je niet gelukkiger bent in je eigen huurhuisje met je eigen spulletjes. Je vraagt je af of je met zo iemand wel een relatie wilt. Ik denk dat dat het hele probleem is.
En of een relatie zo zakelijk bekeken moet worden: op het moment van een breuk/scheiding wordt het zakelijk. Dat zie je bij iedereen. Dan moet er namelijk verdeeld worden en vaak komt er eentje altijd beter vanaf dan de ander.
Als ik jou was zou ik heel goed gaan nadenken wat je precies wilt met je relatie: stoppen of doorgaan.
Maak een potje voor jezelf ( dus niet meer zo luxe boodschappen doen/je vriend verwennen ) en schrijf je in bij de woningbouw want anders sta je straks op straat...
donderdag 19 februari 2009 om 09:38
quote:kaetje schreef op 19 februari 2009 @ 09:31:
Je had er nooit in moeten trappen. Natuurlijk betaal je wel mee aan het huis! Wat maakt het nou uit of je 400 euro per maand uit geeft aan boodschappen en hij 400 euro aan de woning of dat je allebij 200 euro aan boodschappen en 200 euro aan de woning bij draagt?? Hij kan wel met meer begonnen zijn (had het huis misschien al en een heleboel spullen) en hij kan ook tijdens de relatie wel meer bijdragen (hoger inkomen) maar dat wil niet zeggen dat jij nergens recht op hebt! Je draagt allebei bij aan dit huishouden en het zou niet eerlijk zijn als jij met totaal lege handen weer zou moeten vertrekken. Ik wil niet zeggen dat je beide recht hebt op evenveel, het mag evenredig zijn aan wat jullie verdienen/inbrengen.
Ja precies, dat is wat ik nu ook denk! Ik vind helemaal niet dat hij terwijl hij meer betaald de helft aan mij zou moeten geven, maar ik vind het gewoon rot dat ik totaal niets opbouw, dat ik min of meer afhankelijk ben van hem dus. Terwijl ik echt niet zooo veel minder bijdraag (het lijkt alsof het niets kost, maar das niet helemaal waar, ik investeer zo'n 400 p mnd). Ik hoef zijn huis niet eens, dan, maar ik vind wel dat ik ergens recht op heb, in ieder geval op een beginbedragje.
Het is voor hem natuurlijk ook veel goedkoper leven hier zolang ik hier woon (wat hem weinig extra kost, misschien wat extra water) en alle boodschappen doe, het huis netjes houdt en kleine verbeteringen, decoratie en kleinere huisraad verzorg.
Een huwelijk in gemeenschap van goederen zou ook m.i. niet eerlijk zijn, want ik wil helemaal niet de helft van zijn geld, maar feit is wel dat ik maandelijks meer kwijt ben dan als ik alleen zou wonen en daar geen ruk mee opbouw op dit moment. Ik heb er geen moeite mee als dat gewoon uit liefde prima verloopt en hij ook respect heeft voor mijn bijdrage, maar dat respect ontbreekt er nogal aan.
Je had er nooit in moeten trappen. Natuurlijk betaal je wel mee aan het huis! Wat maakt het nou uit of je 400 euro per maand uit geeft aan boodschappen en hij 400 euro aan de woning of dat je allebij 200 euro aan boodschappen en 200 euro aan de woning bij draagt?? Hij kan wel met meer begonnen zijn (had het huis misschien al en een heleboel spullen) en hij kan ook tijdens de relatie wel meer bijdragen (hoger inkomen) maar dat wil niet zeggen dat jij nergens recht op hebt! Je draagt allebei bij aan dit huishouden en het zou niet eerlijk zijn als jij met totaal lege handen weer zou moeten vertrekken. Ik wil niet zeggen dat je beide recht hebt op evenveel, het mag evenredig zijn aan wat jullie verdienen/inbrengen.
Ja precies, dat is wat ik nu ook denk! Ik vind helemaal niet dat hij terwijl hij meer betaald de helft aan mij zou moeten geven, maar ik vind het gewoon rot dat ik totaal niets opbouw, dat ik min of meer afhankelijk ben van hem dus. Terwijl ik echt niet zooo veel minder bijdraag (het lijkt alsof het niets kost, maar das niet helemaal waar, ik investeer zo'n 400 p mnd). Ik hoef zijn huis niet eens, dan, maar ik vind wel dat ik ergens recht op heb, in ieder geval op een beginbedragje.
Het is voor hem natuurlijk ook veel goedkoper leven hier zolang ik hier woon (wat hem weinig extra kost, misschien wat extra water) en alle boodschappen doe, het huis netjes houdt en kleine verbeteringen, decoratie en kleinere huisraad verzorg.
Een huwelijk in gemeenschap van goederen zou ook m.i. niet eerlijk zijn, want ik wil helemaal niet de helft van zijn geld, maar feit is wel dat ik maandelijks meer kwijt ben dan als ik alleen zou wonen en daar geen ruk mee opbouw op dit moment. Ik heb er geen moeite mee als dat gewoon uit liefde prima verloopt en hij ook respect heeft voor mijn bijdrage, maar dat respect ontbreekt er nogal aan.
donderdag 19 februari 2009 om 09:39
Alle kleine spullen die jij gekocht heb kan je mee nemen wanneer je vertrekt; alles wat je niet kan mee nemen (verf bv) zou je ook kwijt geweest zin bij een huur woning.
Jij vind dat hij handelt uit eigen gewin; maar dat doe jij ook, alleen jij bent dan boos dat hij het doet omdat het jou niks meer oplevert... hoe krom is dat?!
Doe gewoon de boodschappen voor jullie samen en doe het huishouden; je hebt daar voor een dak boven je hoofd wat je verder niks kost en/of zou hoeven kosten (alles wat je er aan uit geeft is een eigen keuze geweest) en spaar wat je nu bespaart op voor 'later'.
(overigens vind t t echt tenekrommend dat jij hem verwend met dure kado's =eigen keuze! maar er wel waat voor terug wil als je uit elkaar zou gaan
als mijn 'aanstaande ex' zoiets zou vinden zou ik alle kado's netjes in een tasje doen voor hem; mag hij die weer terug)
Jij vind dat hij handelt uit eigen gewin; maar dat doe jij ook, alleen jij bent dan boos dat hij het doet omdat het jou niks meer oplevert... hoe krom is dat?!
Doe gewoon de boodschappen voor jullie samen en doe het huishouden; je hebt daar voor een dak boven je hoofd wat je verder niks kost en/of zou hoeven kosten (alles wat je er aan uit geeft is een eigen keuze geweest) en spaar wat je nu bespaart op voor 'later'.
(overigens vind t t echt tenekrommend dat jij hem verwend met dure kado's =eigen keuze! maar er wel waat voor terug wil als je uit elkaar zou gaan
als mijn 'aanstaande ex' zoiets zou vinden zou ik alle kado's netjes in een tasje doen voor hem; mag hij die weer terug)
donderdag 19 februari 2009 om 09:40
dertigmin, dat is nou precies wat ik bedoel. Alleen omdat het geld dat jij hebt bijgedragen aan eten is opgegaan zou je nergens recht op hebben? Belachelijk! Een vriendin van me heeft ook zoiets meegemaakt. Leuk was nog wel dat ze vlak voor ze vertrok de keuken roze heeft geschilderd. (ze wist toen nog niet dat ze weg ging maar hij zat er wel mooi mee toen hij haar zonder iets de deur uit zette).
donderdag 19 februari 2009 om 09:42
Wat zou jij precies in dat samenlevingscontract willen zetten? Hoe zie jij de verdeling voor je? En dat beginbedragje waar je het over had: hoeveel zou dat volgens jou moeten zijn?
En natuurlijk is alles wat jij gekocht hebt de afgelopen tijd aan decoratie en kleine huisraad gewoon van jou als je uit elkaar zou gaan.
En natuurlijk is alles wat jij gekocht hebt de afgelopen tijd aan decoratie en kleine huisraad gewoon van jou als je uit elkaar zou gaan.
donderdag 19 februari 2009 om 09:43
quote:RosieRo schreef op 19 februari 2009 @ 09:36:
N-O, jouw positie is inderdaad niks waard. Als hij je over tien jaar wenst in te ruilen heb je nada.
Als je je studie af hebt, kan je dan wel goed in je inkomen voorzien? Waarom verdeel je de lasten niet naar draagkracht, dat je beide 75% van je inkomen aan wonen, boodschappen etc besteedt?
het lijkt me doodeng om zo afhankelijk te zijn financieel.Ja... exactly my point. Ik heb al 1 afgeronde studie, dus ik zou voor mezelf kunnen zorgen. Ik wil denk ik gewoon heeeel snel een samenlevingscontract.
N-O, jouw positie is inderdaad niks waard. Als hij je over tien jaar wenst in te ruilen heb je nada.
Als je je studie af hebt, kan je dan wel goed in je inkomen voorzien? Waarom verdeel je de lasten niet naar draagkracht, dat je beide 75% van je inkomen aan wonen, boodschappen etc besteedt?
het lijkt me doodeng om zo afhankelijk te zijn financieel.Ja... exactly my point. Ik heb al 1 afgeronde studie, dus ik zou voor mezelf kunnen zorgen. Ik wil denk ik gewoon heeeel snel een samenlevingscontract.
donderdag 19 februari 2009 om 09:44
quote:Noblesse_Oblige schreef op 19 februari 2009 @ 09:41:
[...]
Nog niet maar wil er wel 1. We zijn twintigers (midden ongeveer..)
met een samenlevingscontract heb je sowieso een poot om op te staan mocht de relatie stuk lopen. Verstandig!
Verder denk ik dat je er niet zo'n 'strijd' van moet maken want ander focus je jezelf al gauw teveel op de negatieve dingen en loop je de positieve dingen die je relatie je brengt al vlug voorbij.
En dan nog de hamvraag: wat wil jij (nog) met deze relatie?
[...]
Nog niet maar wil er wel 1. We zijn twintigers (midden ongeveer..)
met een samenlevingscontract heb je sowieso een poot om op te staan mocht de relatie stuk lopen. Verstandig!
Verder denk ik dat je er niet zo'n 'strijd' van moet maken want ander focus je jezelf al gauw teveel op de negatieve dingen en loop je de positieve dingen die je relatie je brengt al vlug voorbij.
En dan nog de hamvraag: wat wil jij (nog) met deze relatie?
