Relaties
alle pijlers
Vriend en geld
donderdag 19 februari 2009 om 09:09
Hoi,
Mijn vriend en ik wonen samen en nu is het zo dat het huis officieel van hem is (op zijn naam staat). Dat vind ik terecht want hij is ook degene die het huis betaald. Ik verdien bovendien veel minder dan hij, want werk part time en studeer.
Wel hebben we afspraken gemaakt over hoe we het financieel regelen, op dit moment is het zo geregeld:
- hij betaald de hypotheek, gas, electriciteit, water
- hij betaald de grote meubels, grotere aankopen
- ik betaal de boodschappen, kleinere aankopen
- ik doe zo'n 90% van het huishouden
Verder betaal ik natuurlijk zelf voor mijn eigen spulletjes, studie etc. Nu hadden wij een gesprek over stel dat wij uit elkaar zouden gaan (dat is geen ver van mn bed show, want we hebben dit pas nog overwogen) dat ik dan wel een beginbedragje van hem verwacht. Gewoon om opnieuw te kunnen beginnen. Hij zei dat hij dat best wel wil doen omdat hij zo'n toffe gozer is (tss) maar dat hij niet vind dat ik er ook recht op zou hebben.
Daardoor ben ik nu heel erg aan het nadenken over waar ik eigenlijk in investeer. Ik heb vrijwel geen spaargeld op dit moment, en het idee dat ik van zijn goedheid afhankelijk zou zijn vind ik niet bijster aantrekkelijk. Ik vind het niet helemaal eerlijk, omdat zijn investeringen ervoor zorgen dat hij uiteindelijk dit huis tot zijn bezit mag rekenen, en mijn investeringen dus alleen ervoor zorgen dat hij lekker goed verzorgd kan leven in een mooi schoon huis en ik vervolgens dus nergens recht op heb.
Nu ben ik helemaal niet zo zakelijk. Ik hou ervan om hem te verwennen. Doe dan ook behoorlijk luxe boodschappen en investeerde, tot nu dus, vrij veel in dit huis en ons leven samen. Ook gaf ik hem regelmatig kadootjes, mooie dure trui, leuke praktische dingen etc. en haal ik veel dingetjes voor het huis. Dus ik was een klein beetje boos op hem geworden en ga nu dus huishoudelijk werk elders doen, waar ik er tenminste voor betaald krijg, wat ik op mijn spaarrekening kan zetten om mijn eigen ass te saven mocht het uit gaan, en dat we het huis hier dan weer lekker 50/50 gaan doen (als hij meer wil mag, tegen vooraf vastgesteld uurtarief, daaag) en dat ik dus vooral boodschappen doe voor mezelf vanaf nou.
Stel dat ik mee zou betalen aan dit huis (hypotheek) dan zou ik alsnog nergens recht op hebben daarmee, want het is wel zijn huis, dus dat ga ik vooral niet doen.
Maar vinden jullie dit nou een normale houding van hem? Ik vind het zooo ... zakelijk. Ik bedoel ik ga echt niet nadenken van oehhh nou heb ik een regenpak voor hem gekocht, nou wil ik wel het geld terug. Pfff. Maar onderhand wordt ik gedwongen om zo te gaan denken omdat hij zo superzakelijk is en zo bezig zijn eigen hachje te redden en persoonlijke scorelijstjes bij te houden financieel ipv gewoon 'wij' en gewoon .. te leven...
Ik kan een heel verhaal gaan houden over wat hij zegt en wat ik zeg maar het komt er op neer dat ik zijn houding gewoon echt niet leuk vind. En dat het voor mij behoorlijk ten koste van mijn liefde voor hem gaat als ik zooo verschrikkelijk zakelijk moet gaan worden in een relatie en ik dat eigenlijk ook een beetje belachelijk vind. Maar goed, het respect voor mijn bijdragen lijkt nogal afwezig. Dus ik zie eigenlijk ook geen andere oplossing. Hij snapt overigens niet eens dat zijn houding me kwetst.
Maar goed om een een heldere probleemstelling te formuleren. Het komt er dus op neer dat ik ervan baal dat ik met mijn naar capaciteit evenveel investeren niets opbouw. Ik baal daar erg van. Ook baal ik er van dat ik min of meer gedwongen wordt om ook egocentrisch te worden. Dat ik zuunig boodschappen ga doen en de rest op zij leg. Dat voelt nogal onnatuurlijk en weird.
Wat ik al heb gedaan:
- gezegd dat het huishouden 50/50 gaat
- extra werk gezocht en gevonden voor 8 uur bovenop part time baantje extra
Het komt er eigenlijk op neer dat ik niet zo zeker ben of ik maatregelen wil nemen of dat ik gewoon weg wil uit deze relatie sinds hij al getrouwd lijkt met zijn bankrekening en ik hun huwelijksgeluk liever niet verder verstoor.
Mijn vriend en ik wonen samen en nu is het zo dat het huis officieel van hem is (op zijn naam staat). Dat vind ik terecht want hij is ook degene die het huis betaald. Ik verdien bovendien veel minder dan hij, want werk part time en studeer.
Wel hebben we afspraken gemaakt over hoe we het financieel regelen, op dit moment is het zo geregeld:
- hij betaald de hypotheek, gas, electriciteit, water
- hij betaald de grote meubels, grotere aankopen
- ik betaal de boodschappen, kleinere aankopen
- ik doe zo'n 90% van het huishouden
Verder betaal ik natuurlijk zelf voor mijn eigen spulletjes, studie etc. Nu hadden wij een gesprek over stel dat wij uit elkaar zouden gaan (dat is geen ver van mn bed show, want we hebben dit pas nog overwogen) dat ik dan wel een beginbedragje van hem verwacht. Gewoon om opnieuw te kunnen beginnen. Hij zei dat hij dat best wel wil doen omdat hij zo'n toffe gozer is (tss) maar dat hij niet vind dat ik er ook recht op zou hebben.
Daardoor ben ik nu heel erg aan het nadenken over waar ik eigenlijk in investeer. Ik heb vrijwel geen spaargeld op dit moment, en het idee dat ik van zijn goedheid afhankelijk zou zijn vind ik niet bijster aantrekkelijk. Ik vind het niet helemaal eerlijk, omdat zijn investeringen ervoor zorgen dat hij uiteindelijk dit huis tot zijn bezit mag rekenen, en mijn investeringen dus alleen ervoor zorgen dat hij lekker goed verzorgd kan leven in een mooi schoon huis en ik vervolgens dus nergens recht op heb.
Nu ben ik helemaal niet zo zakelijk. Ik hou ervan om hem te verwennen. Doe dan ook behoorlijk luxe boodschappen en investeerde, tot nu dus, vrij veel in dit huis en ons leven samen. Ook gaf ik hem regelmatig kadootjes, mooie dure trui, leuke praktische dingen etc. en haal ik veel dingetjes voor het huis. Dus ik was een klein beetje boos op hem geworden en ga nu dus huishoudelijk werk elders doen, waar ik er tenminste voor betaald krijg, wat ik op mijn spaarrekening kan zetten om mijn eigen ass te saven mocht het uit gaan, en dat we het huis hier dan weer lekker 50/50 gaan doen (als hij meer wil mag, tegen vooraf vastgesteld uurtarief, daaag) en dat ik dus vooral boodschappen doe voor mezelf vanaf nou.
Stel dat ik mee zou betalen aan dit huis (hypotheek) dan zou ik alsnog nergens recht op hebben daarmee, want het is wel zijn huis, dus dat ga ik vooral niet doen.
Maar vinden jullie dit nou een normale houding van hem? Ik vind het zooo ... zakelijk. Ik bedoel ik ga echt niet nadenken van oehhh nou heb ik een regenpak voor hem gekocht, nou wil ik wel het geld terug. Pfff. Maar onderhand wordt ik gedwongen om zo te gaan denken omdat hij zo superzakelijk is en zo bezig zijn eigen hachje te redden en persoonlijke scorelijstjes bij te houden financieel ipv gewoon 'wij' en gewoon .. te leven...
Ik kan een heel verhaal gaan houden over wat hij zegt en wat ik zeg maar het komt er op neer dat ik zijn houding gewoon echt niet leuk vind. En dat het voor mij behoorlijk ten koste van mijn liefde voor hem gaat als ik zooo verschrikkelijk zakelijk moet gaan worden in een relatie en ik dat eigenlijk ook een beetje belachelijk vind. Maar goed, het respect voor mijn bijdragen lijkt nogal afwezig. Dus ik zie eigenlijk ook geen andere oplossing. Hij snapt overigens niet eens dat zijn houding me kwetst.
Maar goed om een een heldere probleemstelling te formuleren. Het komt er dus op neer dat ik ervan baal dat ik met mijn naar capaciteit evenveel investeren niets opbouw. Ik baal daar erg van. Ook baal ik er van dat ik min of meer gedwongen wordt om ook egocentrisch te worden. Dat ik zuunig boodschappen ga doen en de rest op zij leg. Dat voelt nogal onnatuurlijk en weird.
Wat ik al heb gedaan:
- gezegd dat het huishouden 50/50 gaat
- extra werk gezocht en gevonden voor 8 uur bovenop part time baantje extra
Het komt er eigenlijk op neer dat ik niet zo zeker ben of ik maatregelen wil nemen of dat ik gewoon weg wil uit deze relatie sinds hij al getrouwd lijkt met zijn bankrekening en ik hun huwelijksgeluk liever niet verder verstoor.
donderdag 19 februari 2009 om 12:52
er word toch al heel wat water bij de wijn gedaan. haar vriend betaald drie kwart van de kosten. Ze hoeft alleen de boodschappen te betalen, verder vraagt ze nergens om.
en iets regelen voor het geval je uit elkaar gaat, dat moet je lekker zelf doen. ga ZELF sparen. en niet verlangen van je partner dat die dat voor je doet.
ik zie het al voor me. Vriend komt bij mij intrekken. Het gaat uit, om wat voor reden dan ook. Vriend, hier al mijn spaargeld hoor! kan jij lekker je huis inrichten!
en iets regelen voor het geval je uit elkaar gaat, dat moet je lekker zelf doen. ga ZELF sparen. en niet verlangen van je partner dat die dat voor je doet.
ik zie het al voor me. Vriend komt bij mij intrekken. Het gaat uit, om wat voor reden dan ook. Vriend, hier al mijn spaargeld hoor! kan jij lekker je huis inrichten!
donderdag 19 februari 2009 om 12:52
quote:dertigmin schreef op 19 februari 2009 @ 11:50:
Eensch.
Wat ik me nu afvraag dan: Stel nu dat TO 2 kinderen zou hebben. En zij zou haar huishouden zo bestieren zoals ze nu doet. Mag ze dan ook zomaar worden weggestuurd?
Het is geen schoolklas waar je uit weggestuurd wordt......
Er zijn geen kinderen. Met kinderen zijn er andere verantwoordelijkheden.
Eensch.
Wat ik me nu afvraag dan: Stel nu dat TO 2 kinderen zou hebben. En zij zou haar huishouden zo bestieren zoals ze nu doet. Mag ze dan ook zomaar worden weggestuurd?
Het is geen schoolklas waar je uit weggestuurd wordt......
Er zijn geen kinderen. Met kinderen zijn er andere verantwoordelijkheden.
donderdag 19 februari 2009 om 12:54
Oh en Gusher, hoezo is het profiteren als zij besluit geen niet-noodzakelijke huisraad, cadeaus en luxe eten meer te kopen? Van de 400 euro kan best wat af denk ik, en ik denk dat je van 200 euro per maand ook prima kan eten met zijn tweetjes. Als vriend dan wel graag kaviaar wil en elke avond kaasjes van de kaasboer, met sausjes van de traiteur vindt hij het waarschijnlijk niet erg zelf wat bij te leggen: en als hij bv. 100 euro per maand uitgeeft aan luxe boodschappen terwijl zijn vriendin alle noodzakelijke dingen koopt is hij toch niet echt duur uit?
En als hij daar geen geld aan uit wil geven, dan doen ze toch gewoon wat zuiniger aan? Ik kan mij echt niet voorstellen dat als je een eigen huis hebt je het niet toejuicht dat jouw partner ook in elk geval wat spaart. En zéker niet als het alternatief is dat van jou verwacht wordt dat jíj spaart voor het geval het uitgaat en dan die zak geld aan háár mee kan geven!!!!!!!!!!!!!!!!
En als hij daar geen geld aan uit wil geven, dan doen ze toch gewoon wat zuiniger aan? Ik kan mij echt niet voorstellen dat als je een eigen huis hebt je het niet toejuicht dat jouw partner ook in elk geval wat spaart. En zéker niet als het alternatief is dat van jou verwacht wordt dat jíj spaart voor het geval het uitgaat en dan die zak geld aan háár mee kan geven!!!!!!!!!!!!!!!!
donderdag 19 februari 2009 om 12:56
RosieRo, maar dat komt omdat ze het uitgeeft in plaats van investeert!!!!!!! Als ze dit uit zou geven aan cds voor haarzelf, cadeaus voor haar ouders, en make up, dan zou je niemand horen klagen, maar nu ze cadeaus voor de inrichting van haar vriends huis geeft, moet hij opeens zorgen voor een bedrag mocht het uitgaan!!!!!!!!!!
En: als hij alleen zou wonen doet hij waarschijnlijk gewoon zelf het huishouden, zoveel is dat niet als je fulltime werkt en alleen woont. Mijn vriend brengt me zo vaak tupperware bakjes eten, dat vind ik heerlijk, maar ik zou toch wel schrikken als hij dat ziet als een investering, en als hij zou denken dat ik daardoor restaurants uitspaar.
En: als hij alleen zou wonen doet hij waarschijnlijk gewoon zelf het huishouden, zoveel is dat niet als je fulltime werkt en alleen woont. Mijn vriend brengt me zo vaak tupperware bakjes eten, dat vind ik heerlijk, maar ik zou toch wel schrikken als hij dat ziet als een investering, en als hij zou denken dat ik daardoor restaurants uitspaar.
donderdag 19 februari 2009 om 12:58
donderdag 19 februari 2009 om 13:00
laat ik voorop stellen dat ik eigenlijk vind dat TO gewoon zelf voldoende moet verdienen om van te kunnen leven, mocht het nodig zijn. Nu studeert ze nog, ik neem aan dat ze daarna gewoon een baan zoekt ---> problem solved.
dan nog lijkt het me redelijk dat iedereen naar rato bijdraagt aan alle kosten. 50% van je inkomen aan woonlasten, 25 huishouden/eten en 25 voor jezelf, zo iets.
Dat zou al een stuk eerlijker zijn.
dus niet de ene de hypo en de ander het eten, dat zijn verschillende, ongelijke investeringen.
dan nog lijkt het me redelijk dat iedereen naar rato bijdraagt aan alle kosten. 50% van je inkomen aan woonlasten, 25 huishouden/eten en 25 voor jezelf, zo iets.
Dat zou al een stuk eerlijker zijn.
dus niet de ene de hypo en de ander het eten, dat zijn verschillende, ongelijke investeringen.
donderdag 19 februari 2009 om 13:02
RosieRo: heb jij een hypotheek en de bijbehorende vaste lasten? Enig idee wat de kosten daarvan ongeveer zijn.
Wij hebben een huis dat gemakkelijk schoon te houden is, tijdje laten doen door iemand, voor 10,- per uur, 2 uur per week. Dat is 80,- per maand.
Met een beetje zuinig-aan doen kun je idd voor iets van 200E prima je eten open bij de super. Daar zou ik dus echt mijn schouders over ophalen hoor. Lachertje vergeleken bij alle andere vaste lasten.
Als mijn "partner" me hiermee onder druk zou proberen te zetten zou ik hier ook een Topic over openen.
En hem daarna bij zijn mammie afzetten. Met zijn snuisterijen.
Wij hebben een huis dat gemakkelijk schoon te houden is, tijdje laten doen door iemand, voor 10,- per uur, 2 uur per week. Dat is 80,- per maand.
Met een beetje zuinig-aan doen kun je idd voor iets van 200E prima je eten open bij de super. Daar zou ik dus echt mijn schouders over ophalen hoor. Lachertje vergeleken bij alle andere vaste lasten.
Als mijn "partner" me hiermee onder druk zou proberen te zetten zou ik hier ook een Topic over openen.
En hem daarna bij zijn mammie afzetten. Met zijn snuisterijen.
summer73 wijzigde dit bericht op 19-02-2009 13:02
Reden: tiepvaut
Reden: tiepvaut
% gewijzigd
Computer says nooooo
donderdag 19 februari 2009 om 13:06
quote:summer73 schreef op 19 februari 2009 @ 13:02:
RosieRo: heb jij een hypotheek en de bijbehorende vaste lasten? Enig idee wat de kosten daarvan ongeveer zijn.
Wij hebben een huis dat gemakkelijk schoon te houden is, tijdje laten doen door iemand, voor 10,- per uur, 2 uur per week. Dat is 80,- per maand.
Met een beetje zuinig-aan doen kun je idd voor iets van 200E prima je eten open bij de super. Daar zou ik dus echt mijn schouders over ophalen hoor. Lachertje vergeleken bij alle andere vaste lasten.
Als mijn "partner" me hiermee onder druk zou proberen te zetten zou ik hier ook een Topic over openen.
En hem daarna bij zijn mammie afzetten. Met zijn snuisterijen.
daarom dus naar draagkracht bijdragen, is toch niet zo gek? Maargoed, in dit geval vraag ik me af hoe lang dit een probleem is, zodra to meer verdient en financieel op eigen benen kan staan voelt ze zich wrs veiliger en is het geen probleem meer.
ik zie bijna hetzelfde bij vrienden van ons, alleen daar is de vriendin echt in mijn ogen een profiteur die nauwelijks werkt en niet studeert en het geld dat ze inbrengt aan onzin voor zichzelf besteedt.
Als die komt mauwen als ze uit elkaar gaan, sja..
RosieRo: heb jij een hypotheek en de bijbehorende vaste lasten? Enig idee wat de kosten daarvan ongeveer zijn.
Wij hebben een huis dat gemakkelijk schoon te houden is, tijdje laten doen door iemand, voor 10,- per uur, 2 uur per week. Dat is 80,- per maand.
Met een beetje zuinig-aan doen kun je idd voor iets van 200E prima je eten open bij de super. Daar zou ik dus echt mijn schouders over ophalen hoor. Lachertje vergeleken bij alle andere vaste lasten.
Als mijn "partner" me hiermee onder druk zou proberen te zetten zou ik hier ook een Topic over openen.
En hem daarna bij zijn mammie afzetten. Met zijn snuisterijen.
daarom dus naar draagkracht bijdragen, is toch niet zo gek? Maargoed, in dit geval vraag ik me af hoe lang dit een probleem is, zodra to meer verdient en financieel op eigen benen kan staan voelt ze zich wrs veiliger en is het geen probleem meer.
ik zie bijna hetzelfde bij vrienden van ons, alleen daar is de vriendin echt in mijn ogen een profiteur die nauwelijks werkt en niet studeert en het geld dat ze inbrengt aan onzin voor zichzelf besteedt.
Als die komt mauwen als ze uit elkaar gaan, sja..
donderdag 19 februari 2009 om 13:06
quote:RosieRo schreef op 19 februari 2009 @ 12:50:
men vergeet dat vriendlief gratis eet en drinkt en een huishoudster uitspaart, en mocht de boel fout lopen gewoon zn huis nog heeft.
het geld van TO is dan in rook op.
Precies. En dat probeer ik dus de hele tijd al duidelijk te maken
*goh, we zijn het eens *
men vergeet dat vriendlief gratis eet en drinkt en een huishoudster uitspaart, en mocht de boel fout lopen gewoon zn huis nog heeft.
het geld van TO is dan in rook op.
Precies. En dat probeer ik dus de hele tijd al duidelijk te maken
*goh, we zijn het eens *
donderdag 19 februari 2009 om 13:13
Hoi,
Ik begrijp de situatie waar je nu inzit. Bij mij is het hetzelfde. Mijn vriend betaald het huis dat op zijn naam staat en de vaste lasten. De boodschappen en kleine dingen zijn voor mijn rekening. Af en toe helpt mijn vriend in het huishouden maar veel hoef ik van hem niet te verwachten, het is en blijft een man Maar weet je? Ik vind het prima zo. Als ik op mijzelf zou wonen dan zou ik heel wat meer geld kwijt zijn en nooit zo'n luxe leven leiden als dat ik nu doe. Ik ben student maar woon toch in een mooi huis en heb geld om leuke dingen te doen. En als ik uit elkaar wil met mijn vriend? Dan kan ik meteen gaan zonder dat er allerlei nare financiele zaken geregeld hoeven worden. Een vriendin van mij wil ontzettend graag bij haar vriend weg maar is voor een kwart eigenaar van het huis. Als zij bij hem weggaat dan moet het huis verkocht worden. No way dat je in deze tijd je huis snel verkoopt. En als het toch verkocht wordt dan is er voor haar een dikke kans dat er niks overblijft om opnieuw te beginnen. Mijn advies: zet lekker geld opzij voor jezelf, schrijf je in bij de woningbouw vereniging, en zorg ervoor dat je straks goed voor jezelf kan zorgen als het nodig is. Doe ik ook! Je wil toch als vrouw van deze tijd je hand niet ophouden bij een vent?
Succes!
Ik begrijp de situatie waar je nu inzit. Bij mij is het hetzelfde. Mijn vriend betaald het huis dat op zijn naam staat en de vaste lasten. De boodschappen en kleine dingen zijn voor mijn rekening. Af en toe helpt mijn vriend in het huishouden maar veel hoef ik van hem niet te verwachten, het is en blijft een man Maar weet je? Ik vind het prima zo. Als ik op mijzelf zou wonen dan zou ik heel wat meer geld kwijt zijn en nooit zo'n luxe leven leiden als dat ik nu doe. Ik ben student maar woon toch in een mooi huis en heb geld om leuke dingen te doen. En als ik uit elkaar wil met mijn vriend? Dan kan ik meteen gaan zonder dat er allerlei nare financiele zaken geregeld hoeven worden. Een vriendin van mij wil ontzettend graag bij haar vriend weg maar is voor een kwart eigenaar van het huis. Als zij bij hem weggaat dan moet het huis verkocht worden. No way dat je in deze tijd je huis snel verkoopt. En als het toch verkocht wordt dan is er voor haar een dikke kans dat er niks overblijft om opnieuw te beginnen. Mijn advies: zet lekker geld opzij voor jezelf, schrijf je in bij de woningbouw vereniging, en zorg ervoor dat je straks goed voor jezelf kan zorgen als het nodig is. Doe ik ook! Je wil toch als vrouw van deze tijd je hand niet ophouden bij een vent?
Succes!
donderdag 19 februari 2009 om 13:17
quote:tangerine schreef op 19 februari 2009 @ 12:06:
Wijze les voor de toekomst.
Jij noemt je man zakelijk, ik vind jou echt absoluut niet zakelijk genoeg. Over dit soort dingen hoor je na te denken vóór je gaat samenwonen. Ik ben er zeker voor om als je gaat samenwonen het één en ander op papier te zetten, bijvoorbeeld in de vorm van een samenlevingscontract..
Nu heb je gewoonweg geen rechten. Het is sneu, maar je hebt het er zelf naar gemaakt. Je bent namelijk bij hem ingetrokken zonder ook maar íets te regelen. Het huis is van hem, niet van jou.
Natuurlijk is het nu te laat een samenlevingscontract op te stellen, jullie relatie staat op springen. Als ik de partner was in deze had je dat contract nu ook op je buik kunnen schrijven.
En let's face it: je hebt jezelf gewoon in deze positie gemanoeuvreerd. Niet alleen door geen samenlevingscontract aan te gaan, ook door al je geld uit te geven aan belachelijk dure boodschappen en nog duurdere cadeaus. Hij heeft niet gevraagd om die cadeaus, die heb je hem gegéven. En newsflash: een cadeau is een kwestie van 'eens gegeven blijft gegeven', het werkt niet zo dat je, nu jullie relatie op springen staat en je je realiseert dat je geen spaargeld hebt en zo op straat kan komen te staan, al die cadeaus kan gaan terugvorderen. Ook is het doen van de huishouding niet echt iets waar je geld voor kan eisen. Want wederom: je had ook een fifty-fifty verdeling kunnen afspreken, je had hem ook bij kunnen laten dragen in de boodschappen en.. je had óók een samenlevingscontract kunnen opstellen. (Is ie weer.)
Ik vind dat jíj weleens wat zakelijker had mogen zijn, het is nogal lullig je vriend nu op zijn kop te geven omdat ie jou vertelt hoe de feiten liggen. Als hij wel genegen is je een oprotpremie cadeau te doen is dat inderdaad erg aardig, daar heeft hij groot gelijk in. Je hebt er namelijk geen récht op, en daar heb je het zelf naar gemaakt.
Joh, deze relatie is toch al hartstikke stuk (er klinkt 0,0 liefde uit je posts), slik je verliezen, sla jezelf voor je kop omdat je nooit iets geregeld hebt, ga op jezelf wonen en doe het in een volgende relatie beter.
Je hebt liefde en je hebt geld. Dat eerste zorgt voor een leuke relatie, voor dat tweede zul je gewoon zakelijk wat dingen moeten regelen. Niet omdat je elkaar niet vertrouwt, maar omdat het gewoonweg een feit is dat het merendeel van de relatie strandt en omdat je aan het begin, als je nog genoeg van elkaar houdt, waarschijnlijk allebei wilt zorgen dat de ander niet met lege handen en totaal berooid achterblijft aan het eind van een relatie. Aan het eind van een relatie ben je die goede voornemens meestal kwijt. Regel het dus in het vervolg.
Dit wilde ik ook net gaan zeggen. Gelukkig was ik nog niet begonnen met tikken .
Maar wat een raar topic is dit eigenlijk.
Hoe komt N-O erbij om nu, terwijl de relatie eigenlijk al bijna voorbij is (lijkt mij), te beginnen over de financiele verdeling?
Wijze les voor de toekomst.
Jij noemt je man zakelijk, ik vind jou echt absoluut niet zakelijk genoeg. Over dit soort dingen hoor je na te denken vóór je gaat samenwonen. Ik ben er zeker voor om als je gaat samenwonen het één en ander op papier te zetten, bijvoorbeeld in de vorm van een samenlevingscontract..
Nu heb je gewoonweg geen rechten. Het is sneu, maar je hebt het er zelf naar gemaakt. Je bent namelijk bij hem ingetrokken zonder ook maar íets te regelen. Het huis is van hem, niet van jou.
Natuurlijk is het nu te laat een samenlevingscontract op te stellen, jullie relatie staat op springen. Als ik de partner was in deze had je dat contract nu ook op je buik kunnen schrijven.
En let's face it: je hebt jezelf gewoon in deze positie gemanoeuvreerd. Niet alleen door geen samenlevingscontract aan te gaan, ook door al je geld uit te geven aan belachelijk dure boodschappen en nog duurdere cadeaus. Hij heeft niet gevraagd om die cadeaus, die heb je hem gegéven. En newsflash: een cadeau is een kwestie van 'eens gegeven blijft gegeven', het werkt niet zo dat je, nu jullie relatie op springen staat en je je realiseert dat je geen spaargeld hebt en zo op straat kan komen te staan, al die cadeaus kan gaan terugvorderen. Ook is het doen van de huishouding niet echt iets waar je geld voor kan eisen. Want wederom: je had ook een fifty-fifty verdeling kunnen afspreken, je had hem ook bij kunnen laten dragen in de boodschappen en.. je had óók een samenlevingscontract kunnen opstellen. (Is ie weer.)
Ik vind dat jíj weleens wat zakelijker had mogen zijn, het is nogal lullig je vriend nu op zijn kop te geven omdat ie jou vertelt hoe de feiten liggen. Als hij wel genegen is je een oprotpremie cadeau te doen is dat inderdaad erg aardig, daar heeft hij groot gelijk in. Je hebt er namelijk geen récht op, en daar heb je het zelf naar gemaakt.
Joh, deze relatie is toch al hartstikke stuk (er klinkt 0,0 liefde uit je posts), slik je verliezen, sla jezelf voor je kop omdat je nooit iets geregeld hebt, ga op jezelf wonen en doe het in een volgende relatie beter.
Je hebt liefde en je hebt geld. Dat eerste zorgt voor een leuke relatie, voor dat tweede zul je gewoon zakelijk wat dingen moeten regelen. Niet omdat je elkaar niet vertrouwt, maar omdat het gewoonweg een feit is dat het merendeel van de relatie strandt en omdat je aan het begin, als je nog genoeg van elkaar houdt, waarschijnlijk allebei wilt zorgen dat de ander niet met lege handen en totaal berooid achterblijft aan het eind van een relatie. Aan het eind van een relatie ben je die goede voornemens meestal kwijt. Regel het dus in het vervolg.
Dit wilde ik ook net gaan zeggen. Gelukkig was ik nog niet begonnen met tikken .
Maar wat een raar topic is dit eigenlijk.
Hoe komt N-O erbij om nu, terwijl de relatie eigenlijk al bijna voorbij is (lijkt mij), te beginnen over de financiele verdeling?
donderdag 19 februari 2009 om 13:18
quote:RosieRo schreef op 19 februari 2009 @ 13:06:
[...]
daarom dus naar draagkracht bijdragen, is toch niet zo gek? ..
Nee oor, helemaal niet, daar pleit ik ook telkens zo hartstochtelijk voor .
TO werkt nu dus bij elkaar 32 uur, en heeft geen kosten aan de studie, die is reeds betaald. Dat schoonmaakwerk alleen al (ik neem aan dat dat zwart is) brengt een leuk extraatje in.
Samenleven en samen -naar rato- eea verdelen, brengt m.i. de verplichting met zich mee dat beiden dan ook echt alles naar rato verdelen.
Met alles bedoel ik de inspanning, de intenties, de zorgen voor elkaar en de verplichtingen voor het gezamenlijk leven zoals afgesproken., Bij tijd en wijle, als situaties veranderen, zal eea opnieuw besproken moeten worden en wellicht bijgesteld.
[...]
daarom dus naar draagkracht bijdragen, is toch niet zo gek? ..
Nee oor, helemaal niet, daar pleit ik ook telkens zo hartstochtelijk voor .
TO werkt nu dus bij elkaar 32 uur, en heeft geen kosten aan de studie, die is reeds betaald. Dat schoonmaakwerk alleen al (ik neem aan dat dat zwart is) brengt een leuk extraatje in.
Samenleven en samen -naar rato- eea verdelen, brengt m.i. de verplichting met zich mee dat beiden dan ook echt alles naar rato verdelen.
Met alles bedoel ik de inspanning, de intenties, de zorgen voor elkaar en de verplichtingen voor het gezamenlijk leven zoals afgesproken., Bij tijd en wijle, als situaties veranderen, zal eea opnieuw besproken moeten worden en wellicht bijgesteld.
Computer says nooooo
donderdag 19 februari 2009 om 13:21
quote:Noblesse_Oblige schreef op 19 februari 2009 @ 10:44:
[...]
Ja hij zou er (heb ik uitgerekend) minimaal 350 euro per maand op achteruit gaan als ik weg zou gaan.
Hij zou er 350 op achteruitgaan? En jij? 600? 800?
En hoeveel bedraagt dat bedragje dat je zou willen krijgen van je vriend moest het uitgaan tussen jullie?
[...]
Ja hij zou er (heb ik uitgerekend) minimaal 350 euro per maand op achteruit gaan als ik weg zou gaan.
Hij zou er 350 op achteruitgaan? En jij? 600? 800?
En hoeveel bedraagt dat bedragje dat je zou willen krijgen van je vriend moest het uitgaan tussen jullie?
donderdag 19 februari 2009 om 13:36
HanZie + andere lowbrainers (wie de schoen past.. etc): Als alle rel-maso's nou even ergens gaan zitten rellen, kunnen we hier verder met de discussie. Ik heb geen zin in mijn laarzen met naaldhakken vandaag. Your lost, I know.
Anyhow. Ik ben eruit wat ik ga doen.
1. Ik hou van hem. Ik wil het niet uitmaken want het gaat alleen maar om stom fucking geld terwijl als dat probleem niet zou bestaan ik nog steeds hartstikke gek op hem ben en hij op mij... : aan onze relatie werken dus!! Weer wat meer aandacht voor de leuke kanten naast dit onromantische geldverhaal..
2. Ik ga extra werken, wil een gelijkwaardige verdeling van de kosten maar OOK een samenlevingscontract zodat die gelijkwaardige verdeling ook meer zekerheid voor mij tot gevolg heeft.
3. De studie moet dan op een iets lager pitje. Jammer, maar ik kom er alsnog wel en ik trek deze ongelijkwaardigheid gewoon niet.
4. Ik wil alsnog tijdelijk latten voorstellen, dit omdat ik graag zou willen laten zien dat ik het wel degelijk alleen kan (wat ik ook al eerder heb gedaan en dan ook behoorlijk zeker van ben) en omdat ik denk dat op die manier onze relatie weer vanuit een gelijkwaardige basis een doorstart zou kunnen maken.
Ik zou heel blij kunnen zijn dat ik 'lekker profiteer' maar feit is dus dat ik daar gewoon NIET blij mee ben omdat het kut voelt en ongelijkwaardig is en omdat ik me daardoor in een soort positie gedrukt voel waar ik de hele tijd moet 'compenseren' en me niet meer vrij voel. M.a.w. ik ben me ervan bewust dat de financien in het hier en nu (yeah mindfulnessed sjit) in mijn voordeel zijn en dat ik hem de geweldige goedzak wel verschrikkelijk dankbaar zou moeten zijn en dat sommigen van jullie niet begrijpen dat een asslickin' oohhhdankjou positie niet voor iedereen even prettig voelt buiten de slaapkamer dannnn, is jammer, maar voor mij verder geen reden mijn standpunt te herzien. Sorry voor het wekken van de blijkbaar hardnekkige illusie dat mijn standpunt wel ter discussie staat. Ten overvoelde; dat staattie dus niet. En het discussiepunt was nog steeds niet of hij wel of niet financieel goed was voor mij. Daarover bestonden nog geen klachten. Nu wil ik daar best een nieuw topic voor aanmaken zodat het lijkt of ook die reacties heusechtwel ergens op gebaseerd waren, maar sinds ik nog meer te doen heb vandaag, kunnen we het misschien beter bij het huidige topic onderwerp houden.
Disclaimer: hiermee wil ik geen disrespect uiten ten opzichte van imaginaire topiconderwerpen. Hail imaginaire topiconderwerpen! Maar nu even niet?
Anyhow. Ik ben eruit wat ik ga doen.
1. Ik hou van hem. Ik wil het niet uitmaken want het gaat alleen maar om stom fucking geld terwijl als dat probleem niet zou bestaan ik nog steeds hartstikke gek op hem ben en hij op mij... : aan onze relatie werken dus!! Weer wat meer aandacht voor de leuke kanten naast dit onromantische geldverhaal..
2. Ik ga extra werken, wil een gelijkwaardige verdeling van de kosten maar OOK een samenlevingscontract zodat die gelijkwaardige verdeling ook meer zekerheid voor mij tot gevolg heeft.
3. De studie moet dan op een iets lager pitje. Jammer, maar ik kom er alsnog wel en ik trek deze ongelijkwaardigheid gewoon niet.
4. Ik wil alsnog tijdelijk latten voorstellen, dit omdat ik graag zou willen laten zien dat ik het wel degelijk alleen kan (wat ik ook al eerder heb gedaan en dan ook behoorlijk zeker van ben) en omdat ik denk dat op die manier onze relatie weer vanuit een gelijkwaardige basis een doorstart zou kunnen maken.
Ik zou heel blij kunnen zijn dat ik 'lekker profiteer' maar feit is dus dat ik daar gewoon NIET blij mee ben omdat het kut voelt en ongelijkwaardig is en omdat ik me daardoor in een soort positie gedrukt voel waar ik de hele tijd moet 'compenseren' en me niet meer vrij voel. M.a.w. ik ben me ervan bewust dat de financien in het hier en nu (yeah mindfulnessed sjit) in mijn voordeel zijn en dat ik hem de geweldige goedzak wel verschrikkelijk dankbaar zou moeten zijn en dat sommigen van jullie niet begrijpen dat een asslickin' oohhhdankjou positie niet voor iedereen even prettig voelt buiten de slaapkamer dannnn, is jammer, maar voor mij verder geen reden mijn standpunt te herzien. Sorry voor het wekken van de blijkbaar hardnekkige illusie dat mijn standpunt wel ter discussie staat. Ten overvoelde; dat staattie dus niet. En het discussiepunt was nog steeds niet of hij wel of niet financieel goed was voor mij. Daarover bestonden nog geen klachten. Nu wil ik daar best een nieuw topic voor aanmaken zodat het lijkt of ook die reacties heusechtwel ergens op gebaseerd waren, maar sinds ik nog meer te doen heb vandaag, kunnen we het misschien beter bij het huidige topic onderwerp houden.
Disclaimer: hiermee wil ik geen disrespect uiten ten opzichte van imaginaire topiconderwerpen. Hail imaginaire topiconderwerpen! Maar nu even niet?
donderdag 19 februari 2009 om 13:43
Wat ik niet begrijp is waarom je niet je inkomsten die je nu hebt anders uit kan geven?
Waarom zou je je studie op een laag pitje moeten zetten? Om geld te blijven uitgeven aan luxe eten en frutseltjes voor in huis?Daar snap ik helemaal niets van.
Je kan, volgens mij, beter precies zo door gaan qua studie en inkomsten en in plaats van die 400 uit te geven, daar een deel (bv. een kwart of de helft) van investeren of sparen. Dan bouw je zelfstandig kapitaal op.
Ik verwacht dat als je dit aan je vriend voorlegt hij er echt geen problemen mee zal hebben dat jij minder uitgeeft aan onzin luxe, als dat betekent dat je financieel sterker en zelfstandiger wordt.
RosieRo, ik zou het liefst zelf niet naar draagkracht verdelen maar elk zoveel in het huis stoppen dat beiden evenveel overhouden (bv. 250 of 500 per maand) voor andere dingen. Ik zou het nl. heel gek vinden als ik een huishouden en leven zou delen met iemand, en diegene moet bij de Zeeman zijn kleren halen terwijl ik Dolce en Gabanna draag.
Maar ik heb het idee dat het zó serieus nog niet is bij TO en haar vriend, en toen mijn vriend en ik samenwoonden huurden we en hadden verder niets geregeld. Wij deelden wel ons huis maar waren nog niet toe aan díe stap van jezelf aan de ander binden, juridisch en financieel.
Ook wanneer we dat wel gaan doen, zal ik toch graag ook zélf geld ( / pensioen / kapitaal) hebben, en ik zou me er het fijnst bij voelen als hij dat óók zou hebben.
Waarom zou je je studie op een laag pitje moeten zetten? Om geld te blijven uitgeven aan luxe eten en frutseltjes voor in huis?Daar snap ik helemaal niets van.
Je kan, volgens mij, beter precies zo door gaan qua studie en inkomsten en in plaats van die 400 uit te geven, daar een deel (bv. een kwart of de helft) van investeren of sparen. Dan bouw je zelfstandig kapitaal op.
Ik verwacht dat als je dit aan je vriend voorlegt hij er echt geen problemen mee zal hebben dat jij minder uitgeeft aan onzin luxe, als dat betekent dat je financieel sterker en zelfstandiger wordt.
RosieRo, ik zou het liefst zelf niet naar draagkracht verdelen maar elk zoveel in het huis stoppen dat beiden evenveel overhouden (bv. 250 of 500 per maand) voor andere dingen. Ik zou het nl. heel gek vinden als ik een huishouden en leven zou delen met iemand, en diegene moet bij de Zeeman zijn kleren halen terwijl ik Dolce en Gabanna draag.
Maar ik heb het idee dat het zó serieus nog niet is bij TO en haar vriend, en toen mijn vriend en ik samenwoonden huurden we en hadden verder niets geregeld. Wij deelden wel ons huis maar waren nog niet toe aan díe stap van jezelf aan de ander binden, juridisch en financieel.
Ook wanneer we dat wel gaan doen, zal ik toch graag ook zélf geld ( / pensioen / kapitaal) hebben, en ik zou me er het fijnst bij voelen als hij dat óók zou hebben.
donderdag 19 februari 2009 om 13:55
quote:Noblesse_Oblige schreef op 19 februari 2009 @ 13:36:
HanZie + andere lowbrainers (wie de schoen past.. etc): Als alle rel-maso's nou even ergens gaan zitten rellen, kunnen we hier verder met de discussie. Ik heb geen zin in mijn laarzen met naaldhakken vandaag. Your lost, I know.
Ik heb mijn conclusies al getrokken. Ik vind je niet aardig
HanZie + andere lowbrainers (wie de schoen past.. etc): Als alle rel-maso's nou even ergens gaan zitten rellen, kunnen we hier verder met de discussie. Ik heb geen zin in mijn laarzen met naaldhakken vandaag. Your lost, I know.
Ik heb mijn conclusies al getrokken. Ik vind je niet aardig
donderdag 19 februari 2009 om 13:56
quote:Noblesse_Oblige schreef op 19 februari 2009 @ 09:09:
Hoi,
Mijn vriend en ik wonen samen en nu is het zo dat het huis officieel van hem is (op zijn naam staat). Dat vind ik terecht want hij is ook degene die het huis betaald. Ik verdien bovendien veel minder dan hij, want werk part time en studeer. Logisch om het zo te verdelen dan ja.
Wel hebben we afspraken gemaakt over hoe we het financieel regelen, op dit moment is het zo geregeld:
- hij betaald de hypotheek, gas, electriciteit, water
- hij betaald de grote meubels, grotere aankopen
- ik betaal de boodschappen, kleinere aankopen
- ik doe zo'n 90% van het huishouden
Verder betaal ik natuurlijk zelf voor mijn eigen spulletjes, studie etc. Nu hadden wij een gesprek over stel dat wij uit elkaar zouden gaan (dat is geen ver van mn bed show, want we hebben dit pas nog overwogen) dat ik dan wel een beginbedragje van hem verwacht. Overweeg je nu nog om weg te gaan bij hem? Gewoon om opnieuw te kunnen beginnen. Hij zei dat hij dat best wel wil doen omdat hij zo'n toffe gozer is (tss) maar dat hij niet vind dat ik er ook recht op zou hebben. Hij heeft gelijk, jij hebt hier inderdaad geen recht op, tof dat hij het wel zou doen.
Daardoor ben ik nu heel erg aan het nadenken over waar ik eigenlijk in investeer. Ik heb vrijwel geen spaargeld op dit moment, en het idee dat ik van zijn goedheid afhankelijk zou zijn vind ik niet bijster aantrekkelijk. Ik vind het niet helemaal eerlijk, omdat zijn investeringen ervoor zorgen dat hij uiteindelijk dit huis tot zijn bezit mag rekenen, en mijn investeringen dus alleen ervoor zorgen dat hij lekker goed verzorgd kan leven in een mooi schoon huis en ik vervolgens dus nergens recht op heb. Je ziet het nogal scheef. Jij woont gratis.
Nu ben ik helemaal niet zo zakelijk. Ik hou ervan om hem te verwennen. Doe dan ook behoorlijk luxe boodschappen en investeerde, tot nu dus, vrij veel in dit huis en ons leven samen. Ook gaf ik hem regelmatig kadootjes, mooie dure trui, leuke praktische dingen etc. en haal ik veel dingetjes voor het huis. Dus ik was een klein beetje boos op hem geworden en ga nu dus huishoudelijk werk elders doen, waar ik er tenminste voor betaald krijg, wat ik op mijn spaarrekening kan zetten om mijn eigen ass te saven mocht het uit gaan, en dat we het huis hier dan weer lekker 50/50 gaan doen (als hij meer wil mag, tegen vooraf vastgesteld uurtarief, daaag) en dat ik dus vooral boodschappen doe voor mezelf vanaf nou. Dat is ronduit aso, je partner laten zitten wat betreft boodschappen, terwijl jij gratis woont. Hopelijk verdien je met je bijbaantje veel, want je zult het geld op deze manier sneller nodig hebben dan je dacht.
Stel dat ik mee zou betalen aan dit huis (hypotheek) dan zou ik alsnog nergens recht op hebben daarmee, want het is wel zijn huis, dus dat ga ik vooral niet doen. Dan moet je iets voor jezelf huren, maar goed, dan ben je dat geld ook kwijt.
Maar vinden jullie dit nou een normale houding van hem? Ja, ik vind dit een normale houding, aangezien jullie niets anders hebben afgesproken waar jullie je aan moeten houden. Hij betaald zelfs veel meer voor erg belangrijke dingen. Daarnaast houdt hij rekening met het feit dat jij minder inkomen hebt. Ik vind het zooo ... zakelijk. Ik bedoel ik ga echt niet nadenken van oehhh nou heb ik een regenpak voor hem gekocht, nou wil ik wel het geld terug. Pfff. Maar onderhand wordt ik gedwongen om zo te gaan denken omdat hij zo superzakelijk is en zo bezig zijn eigen hachje te redden en persoonlijke scorelijstjes bij te houden financieel ipv gewoon 'wij' en gewoon .. te leven... Ik zie jou niet anders doen.
Ik kan een heel verhaal gaan houden over wat hij zegt en wat ik zeg maar het komt er op neer dat ik zijn houding gewoon echt niet leuk vind. En dat het voor mij behoorlijk ten koste van mijn liefde voor hem gaat als ik zooo verschrikkelijk zakelijk moet gaan worden in een relatie en ik dat eigenlijk ook een beetje belachelijk vind. Maar goed, het respect voor mijn bijdragen lijkt nogal afwezig. Dus ik zie eigenlijk ook geen andere oplossing. Hij snapt overigens niet eens dat zijn houding me kwetst.
Maar goed om een een heldere probleemstelling te formuleren. Het komt er dus op neer dat ik ervan baal dat ik met mijn naar capaciteit evenveel investeren niets opbouw. Ik baal daar erg van. Ook baal ik er van dat ik min of meer gedwongen wordt om ook egocentrisch te worden. Dat ik zuunig boodschappen ga doen en de rest op zij leg. Dat voelt nogal onnatuurlijk en weird. Zorg dan dat je capaciteit om bij te dragen hoger wordt als het je zo dwars zit.
Wat ik al heb gedaan:
- gezegd dat het huishouden 50/50 gaat
- extra werk gezocht en gevonden voor 8 uur bovenop part time baantje extra
Het komt er eigenlijk op neer dat ik niet zo zeker ben of ik maatregelen wil nemen of dat ik gewoon weg wil uit deze relatie sinds hij al getrouwd lijkt met zijn bankrekening en ik hun huwelijksgeluk liever niet verder verstoor. Ik vind het geweldig te zien hoe liefdevol jij over je vriend spreekt
Ik zal vast mosterd zijn, ik zie nu pas dat er al heel wat pagina's zijn van dit topic, maar mijn advies is hier even sámen over te praten en een manier te vinden die jullie beiden bevalt en deze vast te leggen. Of inderdaad doorgaan met egoistisch zijn en de relatie stuk laten lopen.
Verder is de vraag; "We wonen samen in zijn koophuis, hoe regelen we alles" wel goed om over na te denken natuurlijk. En vooral slim om te doen voordat je samen gaat wonen.
Ik woon niet samen, maar als ik zou gaan samenwonen (in een andere woning dan ik nu huur) laat ik me meteen opnieuw inschrijven bij de woningstichting en blijf ik net zoveel werken als ik nu doe, zodat ik financieel niet afhankelijk ben. Maar dat is voor mij ook een bijkomende voorwaarden voordat ik zou gaan samenwonen (2 financieel onafhankelijke personen, zodat je dit soort gedoe niet krijgt). Kopen zit niet in mijn planning, maar ook dat zou ik alleen doen wanneer een hypotheek door beide personen los van elkaar op te brengen is.
Hoi,
Mijn vriend en ik wonen samen en nu is het zo dat het huis officieel van hem is (op zijn naam staat). Dat vind ik terecht want hij is ook degene die het huis betaald. Ik verdien bovendien veel minder dan hij, want werk part time en studeer. Logisch om het zo te verdelen dan ja.
Wel hebben we afspraken gemaakt over hoe we het financieel regelen, op dit moment is het zo geregeld:
- hij betaald de hypotheek, gas, electriciteit, water
- hij betaald de grote meubels, grotere aankopen
- ik betaal de boodschappen, kleinere aankopen
- ik doe zo'n 90% van het huishouden
Verder betaal ik natuurlijk zelf voor mijn eigen spulletjes, studie etc. Nu hadden wij een gesprek over stel dat wij uit elkaar zouden gaan (dat is geen ver van mn bed show, want we hebben dit pas nog overwogen) dat ik dan wel een beginbedragje van hem verwacht. Overweeg je nu nog om weg te gaan bij hem? Gewoon om opnieuw te kunnen beginnen. Hij zei dat hij dat best wel wil doen omdat hij zo'n toffe gozer is (tss) maar dat hij niet vind dat ik er ook recht op zou hebben. Hij heeft gelijk, jij hebt hier inderdaad geen recht op, tof dat hij het wel zou doen.
Daardoor ben ik nu heel erg aan het nadenken over waar ik eigenlijk in investeer. Ik heb vrijwel geen spaargeld op dit moment, en het idee dat ik van zijn goedheid afhankelijk zou zijn vind ik niet bijster aantrekkelijk. Ik vind het niet helemaal eerlijk, omdat zijn investeringen ervoor zorgen dat hij uiteindelijk dit huis tot zijn bezit mag rekenen, en mijn investeringen dus alleen ervoor zorgen dat hij lekker goed verzorgd kan leven in een mooi schoon huis en ik vervolgens dus nergens recht op heb. Je ziet het nogal scheef. Jij woont gratis.
Nu ben ik helemaal niet zo zakelijk. Ik hou ervan om hem te verwennen. Doe dan ook behoorlijk luxe boodschappen en investeerde, tot nu dus, vrij veel in dit huis en ons leven samen. Ook gaf ik hem regelmatig kadootjes, mooie dure trui, leuke praktische dingen etc. en haal ik veel dingetjes voor het huis. Dus ik was een klein beetje boos op hem geworden en ga nu dus huishoudelijk werk elders doen, waar ik er tenminste voor betaald krijg, wat ik op mijn spaarrekening kan zetten om mijn eigen ass te saven mocht het uit gaan, en dat we het huis hier dan weer lekker 50/50 gaan doen (als hij meer wil mag, tegen vooraf vastgesteld uurtarief, daaag) en dat ik dus vooral boodschappen doe voor mezelf vanaf nou. Dat is ronduit aso, je partner laten zitten wat betreft boodschappen, terwijl jij gratis woont. Hopelijk verdien je met je bijbaantje veel, want je zult het geld op deze manier sneller nodig hebben dan je dacht.
Stel dat ik mee zou betalen aan dit huis (hypotheek) dan zou ik alsnog nergens recht op hebben daarmee, want het is wel zijn huis, dus dat ga ik vooral niet doen. Dan moet je iets voor jezelf huren, maar goed, dan ben je dat geld ook kwijt.
Maar vinden jullie dit nou een normale houding van hem? Ja, ik vind dit een normale houding, aangezien jullie niets anders hebben afgesproken waar jullie je aan moeten houden. Hij betaald zelfs veel meer voor erg belangrijke dingen. Daarnaast houdt hij rekening met het feit dat jij minder inkomen hebt. Ik vind het zooo ... zakelijk. Ik bedoel ik ga echt niet nadenken van oehhh nou heb ik een regenpak voor hem gekocht, nou wil ik wel het geld terug. Pfff. Maar onderhand wordt ik gedwongen om zo te gaan denken omdat hij zo superzakelijk is en zo bezig zijn eigen hachje te redden en persoonlijke scorelijstjes bij te houden financieel ipv gewoon 'wij' en gewoon .. te leven... Ik zie jou niet anders doen.
Ik kan een heel verhaal gaan houden over wat hij zegt en wat ik zeg maar het komt er op neer dat ik zijn houding gewoon echt niet leuk vind. En dat het voor mij behoorlijk ten koste van mijn liefde voor hem gaat als ik zooo verschrikkelijk zakelijk moet gaan worden in een relatie en ik dat eigenlijk ook een beetje belachelijk vind. Maar goed, het respect voor mijn bijdragen lijkt nogal afwezig. Dus ik zie eigenlijk ook geen andere oplossing. Hij snapt overigens niet eens dat zijn houding me kwetst.
Maar goed om een een heldere probleemstelling te formuleren. Het komt er dus op neer dat ik ervan baal dat ik met mijn naar capaciteit evenveel investeren niets opbouw. Ik baal daar erg van. Ook baal ik er van dat ik min of meer gedwongen wordt om ook egocentrisch te worden. Dat ik zuunig boodschappen ga doen en de rest op zij leg. Dat voelt nogal onnatuurlijk en weird. Zorg dan dat je capaciteit om bij te dragen hoger wordt als het je zo dwars zit.
Wat ik al heb gedaan:
- gezegd dat het huishouden 50/50 gaat
- extra werk gezocht en gevonden voor 8 uur bovenop part time baantje extra
Het komt er eigenlijk op neer dat ik niet zo zeker ben of ik maatregelen wil nemen of dat ik gewoon weg wil uit deze relatie sinds hij al getrouwd lijkt met zijn bankrekening en ik hun huwelijksgeluk liever niet verder verstoor. Ik vind het geweldig te zien hoe liefdevol jij over je vriend spreekt
Ik zal vast mosterd zijn, ik zie nu pas dat er al heel wat pagina's zijn van dit topic, maar mijn advies is hier even sámen over te praten en een manier te vinden die jullie beiden bevalt en deze vast te leggen. Of inderdaad doorgaan met egoistisch zijn en de relatie stuk laten lopen.
Verder is de vraag; "We wonen samen in zijn koophuis, hoe regelen we alles" wel goed om over na te denken natuurlijk. En vooral slim om te doen voordat je samen gaat wonen.
Ik woon niet samen, maar als ik zou gaan samenwonen (in een andere woning dan ik nu huur) laat ik me meteen opnieuw inschrijven bij de woningstichting en blijf ik net zoveel werken als ik nu doe, zodat ik financieel niet afhankelijk ben. Maar dat is voor mij ook een bijkomende voorwaarden voordat ik zou gaan samenwonen (2 financieel onafhankelijke personen, zodat je dit soort gedoe niet krijgt). Kopen zit niet in mijn planning, maar ook dat zou ik alleen doen wanneer een hypotheek door beide personen los van elkaar op te brengen is.
donderdag 19 februari 2009 om 14:01
quote:Noblesse_Oblige schreef op 19 februari 2009 @ 09:28:
Yeah, dat is mijn punt. Zakelijk gezien staat hij in zijn recht. Maar mijn vraag is niet of hij zakelijk in zijn recht staat maar of een liefdesrelatie dermate zakelijk benaderd zou moeten worden. Small detail: hij ontvangt mijn zorgtoeslag (niet dat dat zoveel is maar toch) en ik heb behoorlijk wat geinvesteerd in kleine huiselijke verbeteringen, decoratie, volledige kleinere huisraad en ik verwen hem ontzettend.Ook hebben we 500 euro van mijn ouders gehad voor hier die ik ook volledig in het huis geinvesteerd heb. Het zou dan dus alleen zo zijn dat ik omdat ik hier 'in mag wonen' wat doorgaans niet eens zo gezellig is, dat ik zoveel geld zou moeten investeren in iets wat me in de toekomst niets op zou leveren mochten we uit elkaar gaan.
En dat vind ik het lullige eraan. Ik twijfel dus niet zozeer aan of hij het kan maken ( ja dat kan ja) maar wel aan of ik een relatie wil met iemand die zo zelfgericht is en zo alleen maar bezig is met zijn eigen gewin. Ik bedoel, je kunt dingen doen en je kunt dingen Doen. En ik Doe het huishouden en ik Doe de boodschappen en ik Doe investeren in het huis, snap je. En ik heb nu dus de neiging om dat niet meer te Doen maar te doen.
Ik vraag me af of ik niet 10 x gelukkig ben in mijn eigen huurwoningkje met mijn eigen spulletjes, ookal zou dat misschien in het begin wat minder luxe zijn.Zoek een ouwe gare seniele miljonair die op het punt staat te overlijden en jou alles nalaat. Lukt dat niet, dan heb ik vaag het idee dat je gelukkiger bent in je huurwoning met je eigen spullen.
Yeah, dat is mijn punt. Zakelijk gezien staat hij in zijn recht. Maar mijn vraag is niet of hij zakelijk in zijn recht staat maar of een liefdesrelatie dermate zakelijk benaderd zou moeten worden. Small detail: hij ontvangt mijn zorgtoeslag (niet dat dat zoveel is maar toch) en ik heb behoorlijk wat geinvesteerd in kleine huiselijke verbeteringen, decoratie, volledige kleinere huisraad en ik verwen hem ontzettend.Ook hebben we 500 euro van mijn ouders gehad voor hier die ik ook volledig in het huis geinvesteerd heb. Het zou dan dus alleen zo zijn dat ik omdat ik hier 'in mag wonen' wat doorgaans niet eens zo gezellig is, dat ik zoveel geld zou moeten investeren in iets wat me in de toekomst niets op zou leveren mochten we uit elkaar gaan.
En dat vind ik het lullige eraan. Ik twijfel dus niet zozeer aan of hij het kan maken ( ja dat kan ja) maar wel aan of ik een relatie wil met iemand die zo zelfgericht is en zo alleen maar bezig is met zijn eigen gewin. Ik bedoel, je kunt dingen doen en je kunt dingen Doen. En ik Doe het huishouden en ik Doe de boodschappen en ik Doe investeren in het huis, snap je. En ik heb nu dus de neiging om dat niet meer te Doen maar te doen.
Ik vraag me af of ik niet 10 x gelukkig ben in mijn eigen huurwoningkje met mijn eigen spulletjes, ookal zou dat misschien in het begin wat minder luxe zijn.Zoek een ouwe gare seniele miljonair die op het punt staat te overlijden en jou alles nalaat. Lukt dat niet, dan heb ik vaag het idee dat je gelukkiger bent in je huurwoning met je eigen spullen.
donderdag 19 februari 2009 om 14:13
Ik kan alle reacties niet bijhouden, maar ik wilde zeggen dat ik het vreemd vind dat jullie allemaal zo over die oprotpremie vallen.
Zo hebben mijn vriend en ik het namelijk geregeld.
Ik studeer ook nog en werk 24 uur. Waarmee ik ongeveer de helft verdien van wat vriendlief verdient. Ik ben bij in zijn koophuis komen wonen. Ik zou niet weten wie er meer in de huishouding doet. Volgens mij aardig 50/50. Ik ben natuurlijk niet meer thuis voor de leuk, maar om eindelijk de studie af te maken en niet om het huishouden te doen.
Vriend betaald he hypotheek etc. Gas, water, benzine (beiden rijden niet voor het werk), gemeentebelastingen en bootschappen gaan van de gezamelijke rekening waarop wij beide 50/50 inleggen.
Daarnaast hebben wij net een samenlevingscontract afgesloten waarin staat dat ik bij het uit elkaar gaan 5000 euro krijg plus 1000 euro voor ieder jaar dat wij samen zijn.
Ik betaal dus veel minder én krijg een oprotpremie. Oneerlijk?
Mijn vriend en ik vinden van niet. Als vriend niet was geweest had ik niet in dit huis kunnen wonen. Correct, maar ik was ook heel gelukkig in mijn een kamer appartement voor 300 euro inclusief zonder auto of andere luxe.
Daarnaast ben ik verhuisd en heb veel van mijn spullen weggedaan. Die hadden sowieso niet (meer) veel waarde, maar mochten wij uit elkaar gaan dan moet ik wel weer nieuwe spullen hebben.
Omdat wij de kosten van de bootschappen, gas water licht etc delen gaat vriend er financieel nog steeds op vorruit. Als ik overal na rato aan zou meebetalen zou hij er nog harder op vooruit gaan, terwijl de kosten voor mij hetzelvde waren gebleven dan toen ik nog alleen woonde. Of iig niet erg veel verschillend.
Dus vonden wij dit het eerlijkst. En ook de notaris keek niet op van de oprotpremie maar vond het heel normaal dat ik geld krijg om te kunnen verhuizen als dat moet.
Dit neemt niet weg dat ik ook voor mijzelf spaar en in principe ervan uitga dat ik mijzelf moet kunnen redden.
Zo hebben mijn vriend en ik het namelijk geregeld.
Ik studeer ook nog en werk 24 uur. Waarmee ik ongeveer de helft verdien van wat vriendlief verdient. Ik ben bij in zijn koophuis komen wonen. Ik zou niet weten wie er meer in de huishouding doet. Volgens mij aardig 50/50. Ik ben natuurlijk niet meer thuis voor de leuk, maar om eindelijk de studie af te maken en niet om het huishouden te doen.
Vriend betaald he hypotheek etc. Gas, water, benzine (beiden rijden niet voor het werk), gemeentebelastingen en bootschappen gaan van de gezamelijke rekening waarop wij beide 50/50 inleggen.
Daarnaast hebben wij net een samenlevingscontract afgesloten waarin staat dat ik bij het uit elkaar gaan 5000 euro krijg plus 1000 euro voor ieder jaar dat wij samen zijn.
Ik betaal dus veel minder én krijg een oprotpremie. Oneerlijk?
Mijn vriend en ik vinden van niet. Als vriend niet was geweest had ik niet in dit huis kunnen wonen. Correct, maar ik was ook heel gelukkig in mijn een kamer appartement voor 300 euro inclusief zonder auto of andere luxe.
Daarnaast ben ik verhuisd en heb veel van mijn spullen weggedaan. Die hadden sowieso niet (meer) veel waarde, maar mochten wij uit elkaar gaan dan moet ik wel weer nieuwe spullen hebben.
Omdat wij de kosten van de bootschappen, gas water licht etc delen gaat vriend er financieel nog steeds op vorruit. Als ik overal na rato aan zou meebetalen zou hij er nog harder op vooruit gaan, terwijl de kosten voor mij hetzelvde waren gebleven dan toen ik nog alleen woonde. Of iig niet erg veel verschillend.
Dus vonden wij dit het eerlijkst. En ook de notaris keek niet op van de oprotpremie maar vond het heel normaal dat ik geld krijg om te kunnen verhuizen als dat moet.
Dit neemt niet weg dat ik ook voor mijzelf spaar en in principe ervan uitga dat ik mijzelf moet kunnen redden.
donderdag 19 februari 2009 om 14:24
quote:Noblesse_Oblige schreef op 19 februari 2009 @ 14:06:
[...]
Ja.
Fijn dat het opgelost is dan
Maar hoe ik het ook wend of keer. Wat is nu het probleem?
Hij eet gratis, jij woont gratis. Jullie willen als het goed is bij elkaar zijn (waarom anders samenwonen) en dat zijn jullie.
Door zelf meer te gaan werken kun je sparen (en sta je niet met lege handen, heb je toch nog in je toekomst kunnen investeren dus). Schrijf je in voor een huurwoning voor het geval dat... En leef gewoon lang en gelukkig samen.
[...]
Ja.
Fijn dat het opgelost is dan
Maar hoe ik het ook wend of keer. Wat is nu het probleem?
Hij eet gratis, jij woont gratis. Jullie willen als het goed is bij elkaar zijn (waarom anders samenwonen) en dat zijn jullie.
Door zelf meer te gaan werken kun je sparen (en sta je niet met lege handen, heb je toch nog in je toekomst kunnen investeren dus). Schrijf je in voor een huurwoning voor het geval dat... En leef gewoon lang en gelukkig samen.
donderdag 19 februari 2009 om 15:19
quote:Noblesse_Oblige schreef op 19 februari 2009 @ 13:36:
HanZie + andere lowbrainers (wie de schoen past.. etc): Als alle rel-maso's nou even ergens gaan zitten rellen, kunnen we hier verder met de discussie. Ik heb geen zin in mijn laarzen met naaldhakken vandaag. Your lost, I know.
Met dit soort opmerkingen laat je wel zien wat dit jou maakt als dat uit je OP nog niet duidelijk was. Moeilijk he, als anderen een andere mening hebben. Ik hoop dat je vriend snel wijzer wordt.
HanZie + andere lowbrainers (wie de schoen past.. etc): Als alle rel-maso's nou even ergens gaan zitten rellen, kunnen we hier verder met de discussie. Ik heb geen zin in mijn laarzen met naaldhakken vandaag. Your lost, I know.
Met dit soort opmerkingen laat je wel zien wat dit jou maakt als dat uit je OP nog niet duidelijk was. Moeilijk he, als anderen een andere mening hebben. Ik hoop dat je vriend snel wijzer wordt.
donderdag 19 februari 2009 om 15:31
quote:Noblesse_Oblige schreef op 19 februari 2009 @ 13:36:
HanZie + andere lowbrainers (wie de schoen past.. etc): Als alle rel-maso's nou even ergens gaan zitten rellen, kunnen we hier verder met de discussie. Ik heb geen zin in mijn laarzen met naaldhakken vandaag. Your lost, I know. Is dit bedoeld voor iedereen die het niet met je eens is? Of tenminste probeert te vertellen dat je niet direct overkomt als een romantische altruiste?
HanZie + andere lowbrainers (wie de schoen past.. etc): Als alle rel-maso's nou even ergens gaan zitten rellen, kunnen we hier verder met de discussie. Ik heb geen zin in mijn laarzen met naaldhakken vandaag. Your lost, I know. Is dit bedoeld voor iedereen die het niet met je eens is? Of tenminste probeert te vertellen dat je niet direct overkomt als een romantische altruiste?
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
donderdag 19 februari 2009 om 15:41
Es, ik vind dat juist keurig, netjes vastgelegd in een (daar komt ie weer..) samenlevingscontract. Jullie staan daar beiden achter, jullie hebben een relatie en jullie hebben een contract afgesloten. Zakelijk, goed geregeld, over nagedacht.
En TO...
quote::
HanZie + andere lowbrainers (wie de schoen past.. etc): Als alle rel-maso's nou even ergens gaan zitten rellen, kunnen we hier verder met de discussie. Ik heb geen zin in mijn laarzen met naaldhakken vandaag. Your lost, I know.Excuse me? Vervelend he, om te leren dat je gewoon stom bent geweest. Maar om zó op je teentjes getrapt en laag-bij-de-gronds te reageren, doet je reputatie geen goed.
En TO...
quote::
HanZie + andere lowbrainers (wie de schoen past.. etc): Als alle rel-maso's nou even ergens gaan zitten rellen, kunnen we hier verder met de discussie. Ik heb geen zin in mijn laarzen met naaldhakken vandaag. Your lost, I know.Excuse me? Vervelend he, om te leren dat je gewoon stom bent geweest. Maar om zó op je teentjes getrapt en laag-bij-de-gronds te reageren, doet je reputatie geen goed.
