Psyche
alle pijlers
Introvert? Schrijf mee!
vrijdag 11 december 2015 om 10:09
Jarenlang heb ik sommige dingen stom gevonden van mezelf:
- Dat ik bij feestjes het liefst verdwijn zonder iemand gedag te zeggen
- Dat ik baal als ik naar huis wil en iemand zegt: 'O, ik moet precies dezelfde kant op!'
- Dat ik dol ben op avonden alleen thuis met de laptop op schoot
- Dat ik elk jaar weer op zie tegen mijn eigen verjaardag en verjaardagen van anderen het liefst vermijd
- Dat het me veel moeite kost om interesse te tonen in de small talk van mijn moeder (laat staan om te onthouden wat ze vertelt)
- Dat ik liever heb dat iemand me appt dan dat iemand me belt
- Dat ik...
Pas sinds kort realiseer ik me dat ik een introvert ben en dat ik al die tijd tegen mijn eigen weerstand in heb geprobeerd om me in sociale situaties 'normaal' te gedragen. Dat het niet erg is dat ik etentjes met groepen het liefst vermijd en liever een lange avond doorbreng met een goede vriendin. Dat ik er niet zoveel aan kan doen dat gesprekken over ditjes of datjes met mensen die ik nauwelijks ken me veel moeite en energie kosten. Dat het nou eenmaal zo is dat ik bij borrels en feestjes het liefst weer snel naar huis ga, of me op de kat van de gastvrouw stort...
Ik heb me voorgenomen om aardiger voor mezelf te worden en wat meer rekening te houden met mijn eigen behoeftes. Maar ik ga nog regelmatig de fout in of zit me te ergeren aan mijn eigen gedrag. Meer mensen behoefte om hierover van zich af te schrijven?
- Dat ik bij feestjes het liefst verdwijn zonder iemand gedag te zeggen
- Dat ik baal als ik naar huis wil en iemand zegt: 'O, ik moet precies dezelfde kant op!'
- Dat ik dol ben op avonden alleen thuis met de laptop op schoot
- Dat ik elk jaar weer op zie tegen mijn eigen verjaardag en verjaardagen van anderen het liefst vermijd
- Dat het me veel moeite kost om interesse te tonen in de small talk van mijn moeder (laat staan om te onthouden wat ze vertelt)
- Dat ik liever heb dat iemand me appt dan dat iemand me belt
- Dat ik...
Pas sinds kort realiseer ik me dat ik een introvert ben en dat ik al die tijd tegen mijn eigen weerstand in heb geprobeerd om me in sociale situaties 'normaal' te gedragen. Dat het niet erg is dat ik etentjes met groepen het liefst vermijd en liever een lange avond doorbreng met een goede vriendin. Dat ik er niet zoveel aan kan doen dat gesprekken over ditjes of datjes met mensen die ik nauwelijks ken me veel moeite en energie kosten. Dat het nou eenmaal zo is dat ik bij borrels en feestjes het liefst weer snel naar huis ga, of me op de kat van de gastvrouw stort...
Ik heb me voorgenomen om aardiger voor mezelf te worden en wat meer rekening te houden met mijn eigen behoeftes. Maar ik ga nog regelmatig de fout in of zit me te ergeren aan mijn eigen gedrag. Meer mensen behoefte om hierover van zich af te schrijven?
zondag 15 april 2018 om 13:50
Heel herkenbaar (van toen ik jonger was, uitgaan doe ik nu eigenlijk nooit meer) , ik zou het graag leuk vinden maar in de praktijk ben ik er ook veel te geremd voor. Zeker in het bijzijn van anderen inderdaad.Filipapo001 schreef: ↑15-04-2018 04:44Hebben jullie je introvertheid ook met uitgaan. Iedereen staat dan helemaal uit zn dak te gaan en mee te schreeuwen en dansen.
En ik sta daar dan maar awkward bij en kan gewoon niet losgaan in de buurt van anderen. Heb dan behoorlijk de rem erop..
voor mij ook geen reden meer om uit tw gaan..
Ik heb ook wel het idee dat een groot deel van de mensen die zo los gaat, dat wel doet met de nodige alcohol op. Dat helpt ook natuurlijk.
zondag 15 april 2018 om 14:06
Paar jaar geleden had ik een bruiloft, en op het feest 's avonds had ik echt geen leuke tijd omdat ik niet durfde te dansen. Helemaal niet met familie erbij enzo, supergenant vind ik dat dan. Maarja een leuke avond heb ik dan daardoor ook niet. Het liefst wou ik dan dat ik mijn 12-jarige zelf nog was zonder al die remmingen.
zondag 15 april 2018 om 14:23
Ja dat met familie erbij vind ik ook supergenant. Ik denk weleens aan dat mocht ik ooit zelf trouwen, hoe gaat dat dan? De bruid die niet de dansvloer op wilt..RégineFilange schreef: ↑15-04-2018 14:06Paar jaar geleden had ik een bruiloft, en op het feest 's avonds had ik echt geen leuke tijd omdat ik niet durfde te dansen. Helemaal niet met familie erbij enzo, supergenant vind ik dat dan. Maarja een leuke avond heb ik dan daardoor ook niet. Het liefst wou ik dan dat ik mijn 12-jarige zelf nog was zonder al die remmingen.
zondag 15 april 2018 om 14:30
Filipapo001 schreef: ↑15-04-2018 14:23Ja dat met familie erbij vind ik ook supergenant. Ik denk weleens aan dat mocht ik ooit zelf trouwen, hoe gaat dat dan? De bruid die niet de dansvloer op wilt..
Haha, dat is serieus een van de redenen dat ik niet wil trouwen. Ook wel andere redenen hoor (vind het niet zo nodig), maar dat in de belangstelling staan, de trouwambtenaar die een ludiek praatje gaat houden, iedereen die naar je kijkt, etc, lijkt me echt niet leuk!
zondag 15 april 2018 om 17:56
Ik kan niet eens dansen, geen gevoel voor ritme. Het is ook een grote reden dat ik niet uitga. In mijn tienertijd ging ik soms naar een jongerensoos met vriendinnen. Zij allemaal dansen, springen en gek doen. Ik stond erbij en keek ernaar. Dan zeiden ze: "Kom doe gewoon mee, het is niet moeilijk." Maar dat kon ik niet, meedoen. Mijn bewegingen zien er houterig uit. No way dat ik mezelf voor schut ging zetten.Filipapo001 schreef: ↑15-04-2018 04:44Hebben jullie je introvertheid ook met uitgaan. Iedereen staat dan helemaal uit zn dak te gaan en mee te schreeuwen en dansen.
En ik sta daar dan maar awkward bij en kan gewoon niet losgaan in de buurt van anderen. Heb dan behoorlijk de rem erop..
voor mij ook geen reden meer om uit tw gaan..
zondag 15 april 2018 om 21:28
Met uitgaan drink ik dus dan word ik vanzelf losser en ga dansen. Vaak is het ook zo druk dat echt niet iedereen op je let hoor. Ik vind dansen wel leuk, maar zonder alcohol ben ik me veel te bewust en doe veel te houterig en kleine bewegingen. Ik denk dan dat ik dans maar eigenlijk zie je het bijna niet haha.
Van de trouwen herken ik ook maar gelukkig kun je dat zelf zo inrichten als je zelf wil.
Van de trouwen herken ik ook maar gelukkig kun je dat zelf zo inrichten als je zelf wil.
zondag 15 april 2018 om 22:51
afstandsbediening1989 schreef: ↑15-04-2018 22:14Zijn er ook mensen die samenwonen met een partner? Hoe gaat dat?
Mijn vriend wil graag samenwonen, maar ik zie hier erg tegen op. Ik heb ook veel me-time nodig.
Je moet alleen dingen doen die goed voor je voelen. Zelf woon ik wel samen en dit gaat prima. Mijn vriend is net als mij en we doen veel ons eigen dingen, en claimen elkaar niet.
Hoe is jullie relatie nu? Wordt je geclaimd, is hij extravert? Verwacht je bepaalde problemen?
Het zijn lastige beslissingen, want je weet nooit van te voren hoe het uit gaat pakken. Is proefsamenwonen iets, dat je wel je eigen huis aanhoudt?
maandag 16 april 2018 om 09:30
Woon samen met mijn man. Mijn man is ook vrij introvert. We zijn best wel op onze rust gesteld, er zijn zat weekenden dat we niets gepland hebben. Zowel mijn man als ik hebben onze me-time nodig - apart van elkaar. Het scheelt dat ik werk op zijn vrije dag en hij werkt op mijn vrije dag. Het is niet dat we overal samen naartoe gaan, dus soms gaat hij ergens alleen heen (van het werk bijvoorbeeld) of ga ik ergens heen. Werkt prima. Maar het is belangrijk als je dingen uitspreekt, als je bijvoorbeeld ergens alleen heen wil of als je juist graag thuis wil blijven. Als we een uitnodiging krijgen voor een verjaardag of zo, dan overleg ik altijd even voordat ik ja of nee zeg tegen de uitnodiging.afstandsbediening1989 schreef: ↑15-04-2018 22:14Zijn er ook mensen die samenwonen met een partner? Hoe gaat dat?
Mijn vriend wil graag samenwonen, maar ik zie hier erg tegen op. Ik heb ook veel me-time nodig.
In this mad house we must all survive
maandag 16 april 2018 om 21:35
@hoezitdit @zijdehoentje,
Bedankt voor jullie berichtjes.
@hoezitdit, om op je vragen te beantwoorden. Onze relatie is goed en ik word niet geclaimd. Mijn vriend heeft een aantal hobbies en is sowieso daardoor 3 avonden in de week weg. Mijn vriend is erg extravert. Krijgt heel veel energie van zijn sociale en actieve leven. Hij moet altijd iets om handen hebben. Ik zit graag met een boek of laptop op de bank, maar hij wil graag altijd dingen doen en kan moeilijk stil zitten. Ik zie er voornamelijk tegen op dat er altijd iemand om mij heen is en ik mij wellicht daardoor niet zo goed kan ontspannen. Momenteel als we een weekend bij elkaar zijn heb ik echt behoefte om me even terug te trekken en alleen te zijn.
Maar wat je voorstelt over proef samenwonen klinkt goed! Wellicht kunnen we een maandje bij hem of bij mij wonen en kijken hoe dat gaat.
Bedankt voor jullie berichtjes.
@hoezitdit, om op je vragen te beantwoorden. Onze relatie is goed en ik word niet geclaimd. Mijn vriend heeft een aantal hobbies en is sowieso daardoor 3 avonden in de week weg. Mijn vriend is erg extravert. Krijgt heel veel energie van zijn sociale en actieve leven. Hij moet altijd iets om handen hebben. Ik zit graag met een boek of laptop op de bank, maar hij wil graag altijd dingen doen en kan moeilijk stil zitten. Ik zie er voornamelijk tegen op dat er altijd iemand om mij heen is en ik mij wellicht daardoor niet zo goed kan ontspannen. Momenteel als we een weekend bij elkaar zijn heb ik echt behoefte om me even terug te trekken en alleen te zijn.
Maar wat je voorstelt over proef samenwonen klinkt goed! Wellicht kunnen we een maandje bij hem of bij mij wonen en kijken hoe dat gaat.
maandag 16 april 2018 om 21:58
Ik woon samen en ik zou graag posten dat dat allemaal prima gaat, maar de laatste tijd helaas niet... wij (nou ja, ik) hebben vooral problemen met het samen naar bed gaan. Op een of andere manier voelt dat voor mij heel onnatuurlijk. Het naar bed gaan, nog even lezen, en dan gaan slapen vind ik echt iets dat ik relaxed in mijn eentje wil doen, in plaats van dat er iemand in je 'aura' ligt, die misschien wel op zijn eigen tempo het licht uit wil doen en nog gaat liggen woelen.
Ik heb daar echt moeite mee en voel me regelmatig vrij slecht bij het naar bed gaan. Wij gaan dan ook een extra bed kopen (hebben gelukkig een extra kamer waar hij kan staan), en dan ga ik gewoon vaker apart liggen.
Mijn vriend heeft daar wel wat meer moeite mee omdat hij bang is voor een broer en zus -relatie, maar ik persoonlijk vind het als je erover nadenkt helemaal niet zo vanzelfsprekend om in een bed te moeten slapen omdat je een relatie hebt. Ik heb rondom slapen en naar bed gaan echt mijn eigen space en tijd nodig.
Ik heb daar echt moeite mee en voel me regelmatig vrij slecht bij het naar bed gaan. Wij gaan dan ook een extra bed kopen (hebben gelukkig een extra kamer waar hij kan staan), en dan ga ik gewoon vaker apart liggen.
Mijn vriend heeft daar wel wat meer moeite mee omdat hij bang is voor een broer en zus -relatie, maar ik persoonlijk vind het als je erover nadenkt helemaal niet zo vanzelfsprekend om in een bed te moeten slapen omdat je een relatie hebt. Ik heb rondom slapen en naar bed gaan echt mijn eigen space en tijd nodig.
dinsdag 17 april 2018 om 08:39
Regine, vervelend dat het nu niet goed loopt tussen jullie.
Over het apart slapen. Er zijn veel meer mensen die apart slapen zonder dat ze een slechte relatie hebben. Maar daar praat bijna geen mens over, dus dat je hoor je niet zo vaak. Sommige mensen gedijen nou eenmaal het beste alleen in bed, om de redenen die jij noemt, of om bijv snurken van de partner.
Dat je niet meer dagelijks naast elkaar ligt, kan het juist weer spannender maken tussen jullie.
Afstandsbediening, hij is echt het tegenovergestelde van jou. Fijn dat hij niet claimerig is. Zolang hij jou maar laat zijn wie je bent en niet steeds aan je gaat trekken kan het best goed gaan.
Het is een vrouweneigenschap om vaak te toegeeflijk te zijn en over je grenzen te gaan. Ik heb een relatie gehad met iemand die almaar weg wilde. En ondanks dat ik dat vaak wel leuk vond, vond ik het erg vermoeiend. Ik voegde mij teveel naar hem en dat maakt dat ik mijn eigen wensen ging negeren. Dat is niet goed. Het is niet om deze reden stuk gelopen, maar ik merk wel dat het voor mij makkelijker is een partner te hebben die net als mij is.
Hoe het bij jou uit gaat pakken zal je nooit zeker weten, dat is het enge eraan. Maar ga alleen dingen doen omdat jij het graag wilt en ga niet dingen uit schuldgevoel doen. En blijf je eigen gevoelens serieus nemen.
Over het apart slapen. Er zijn veel meer mensen die apart slapen zonder dat ze een slechte relatie hebben. Maar daar praat bijna geen mens over, dus dat je hoor je niet zo vaak. Sommige mensen gedijen nou eenmaal het beste alleen in bed, om de redenen die jij noemt, of om bijv snurken van de partner.
Dat je niet meer dagelijks naast elkaar ligt, kan het juist weer spannender maken tussen jullie.
Afstandsbediening, hij is echt het tegenovergestelde van jou. Fijn dat hij niet claimerig is. Zolang hij jou maar laat zijn wie je bent en niet steeds aan je gaat trekken kan het best goed gaan.
Het is een vrouweneigenschap om vaak te toegeeflijk te zijn en over je grenzen te gaan. Ik heb een relatie gehad met iemand die almaar weg wilde. En ondanks dat ik dat vaak wel leuk vond, vond ik het erg vermoeiend. Ik voegde mij teveel naar hem en dat maakt dat ik mijn eigen wensen ging negeren. Dat is niet goed. Het is niet om deze reden stuk gelopen, maar ik merk wel dat het voor mij makkelijker is een partner te hebben die net als mij is.
Hoe het bij jou uit gaat pakken zal je nooit zeker weten, dat is het enge eraan. Maar ga alleen dingen doen omdat jij het graag wilt en ga niet dingen uit schuldgevoel doen. En blijf je eigen gevoelens serieus nemen.
dinsdag 17 april 2018 om 18:26
Samen slapen, ik heb het maar 1 nacht meegemaakt met mijn ex-FWB. Nu zal een FWB vast anders zijn als je lief. Maar dit is nu eenmaal mijn enige ervaring met samen slapen. De afspraken daar voor waren altijd overdag. We wilden toch eens meer weten van samen zijn. Ik vond het echt niks. Constant iemand naast me, ook 's nachts. Geen privacy. Opletten dat ik niet te hard hoest. Heel zachtjes naar de wc gaan. Ik moest overal zo bij nadenken. Ik ben om mede om die reden nooit gaan daten. Omdat ik denk dat er niemand is wie ik wel dag en nacht om me heen verdraag.
dinsdag 17 april 2018 om 21:38
Dit.Kwebbeltje91 schreef: ↑17-04-2018 20:11Ik moet er ook echt niet aan denken om samen te wonen. Stel dat ik ooit een relatie krijg dan wordt het latten. Ik moet mijn eigen plek hebben. Ik kan hooguit een paar uur iemand om me heen verdragen.
woensdag 18 april 2018 om 13:05
Ik ben getrouwd en woon dus samen. Mijn man is 1 van de enigste die ik altijd om me heen kan verdragen. Maar hij werkt in ploegen dus ik ben vaak alleen thuis. Hij is trouwens wel het tegenover gestelde van mij, extravert dus. Praat graag en makkelijk met iedereen, houdt van feesten, verjaardagen enz. Hij spreekt ook graag met vrienden af. Ik allemaal niet en dat botst soms wel. Ik heb wel als geluk dat hij heel weinig tijd heeft voor sociale activiteiten dus vaak kom ik er goed vanaf. 
Wij slapen trouwens ook apart maar dat komt omdat ik een chronisch slaapprobleem heb en geen enkele prikkeling of geluid kan verdragen als ik moet slapen.
Wij slapen trouwens ook apart maar dat komt omdat ik een chronisch slaapprobleem heb en geen enkele prikkeling of geluid kan verdragen als ik moet slapen.
anoniem_63c6752642792 wijzigde dit bericht op 18-04-2018 14:44
Reden: Spelfout
Reden: Spelfout
0.38% gewijzigd
woensdag 18 april 2018 om 14:42
Ik las ook al in dit topic over dingen die leuk lijken, maar in de praktijk erg tegenvallen. Bedoelen jullie dan vooral dingen als werk en feestjes of ook andere dingen?
Ik heb het ook met b.v. tuinonderhoud. Toen ik op mezelf ging wonen wilde ik weer graag een grotere tuin, net als in mijn jeugd. Ik had ook nog 4 jaar in een huis met kleine tuin gewoond. Huis was leuk, maar in de tuin weinig privacy. Ik keek zo uit naar mijn huidige tuin van het huis waar ik nu 7 jaar woon. Maar oh wat valt het onderhoud tegen. Op mijn toenmalige dagbesteding werkte ik graag in de tuin. Maar een eigen tuin onderhouden vind ik vreselijk. Vind het vermoeiend, hoewel ik niet eens zware dingen sjouw dan. Krijg er altijd enorme honger van. Hardnekkig onkruid op de meest onmogelijke plekken. Ik sta sinds de zomer ingeschreven voor een ander huis.
Ik heb het ook met b.v. tuinonderhoud. Toen ik op mezelf ging wonen wilde ik weer graag een grotere tuin, net als in mijn jeugd. Ik had ook nog 4 jaar in een huis met kleine tuin gewoond. Huis was leuk, maar in de tuin weinig privacy. Ik keek zo uit naar mijn huidige tuin van het huis waar ik nu 7 jaar woon. Maar oh wat valt het onderhoud tegen. Op mijn toenmalige dagbesteding werkte ik graag in de tuin. Maar een eigen tuin onderhouden vind ik vreselijk. Vind het vermoeiend, hoewel ik niet eens zware dingen sjouw dan. Krijg er altijd enorme honger van. Hardnekkig onkruid op de meest onmogelijke plekken. Ik sta sinds de zomer ingeschreven voor een ander huis.
vrijdag 20 april 2018 om 17:28
Ja dat dingen in de praktijk tegenvallen herken ik heel goed...
In gedachten lijkt me iets vaak leuk maar op het moment voel ik het vaak niet. Ik denk dat ik je wel begrijp met de tuin, dat zoiets leuk lijkt maar in de praktijk toch vermoeiend is/tegenvalt.
Ik mis soms een bepaald gevoel lijkt wel. Ik kan bijvoorbeeld wel een bepaald gevoel krijgen van een scène in een film, zo'n geluksgevoel. Ik kan daar ook helemaal in opgaan. Maar in het dagelijks leven heb ik dat vaak niet.
Best moeilijk vind ik dat soms...
In gedachten lijkt me iets vaak leuk maar op het moment voel ik het vaak niet. Ik denk dat ik je wel begrijp met de tuin, dat zoiets leuk lijkt maar in de praktijk toch vermoeiend is/tegenvalt.
Ik mis soms een bepaald gevoel lijkt wel. Ik kan bijvoorbeeld wel een bepaald gevoel krijgen van een scène in een film, zo'n geluksgevoel. Ik kan daar ook helemaal in opgaan. Maar in het dagelijks leven heb ik dat vaak niet.
Best moeilijk vind ik dat soms...
vrijdag 20 april 2018 om 17:33
zaterdag 21 april 2018 om 09:36
Ik heb geen relatie, maar zou absoluut apart willen slapen. Mijn nachtrust is heilig, dus geen zin in getrek aan de deken enz.
Inderdaad kun je natuurlijk bij elkaar gaan liggen 's ochtends en 's avond. Maar slapen zou ik toch echt alleen willen.
En yesss... heel herkenbaar wat je zegt over dat geluksgevoel in films.
Inderdaad kun je natuurlijk bij elkaar gaan liggen 's ochtends en 's avond. Maar slapen zou ik toch echt alleen willen.
En yesss... heel herkenbaar wat je zegt over dat geluksgevoel in films.
zaterdag 21 april 2018 om 11:26
Dat geluksgevoel heb in films heb ik eigenlijk alleen met films/series uit mijn jeugd. Nostalgie. Nieuwe films kan ik wel leuk vinden, maar niet zo dat ik hem keer op keer wil zien. Maar b.v. mijn GTST-dvd's uit de jaren '90 daar kan naar blijven kijken. Het herinnert me aan een hele fijne tijd. Mijn leven voelde toen, op een paar dingen na, bijna perfect.
zaterdag 21 april 2018 om 12:52
Net een enorm drukke week gehad. Wel elke avond iets ondernomen, uiteten, tentoonstelling, uren gaan sporten met een vriendin, terrasje en zelfs een avond tot 5u30 op stap geweest.
En nu ben ik doodop. Ik begin ook te twijfelen of ik alles wat ik deed wel zo leuk vond, terwijl ik me op de activiteiten best goed amuseerde.
Ik ben sinds kort single dus heb meer tijd om dingen te doen met anderen dan mijn ex, dus dat is wel fijn. Alleen verwacht men dat ik maar met alles meega en alles meedoe terwijl ik daar niet altijd zin in heb.
Soms bedenk ik me dat ik arrogant of zo kan overkomen. Ik zit in een vriendinnengroepje met ongeveer 10 vrouwen en zowat elke dag stelt iemand iets voor om te doen, al is het maar samen lunchen die dag (we studeren nog). En heel vaak lees ik het, maar antwoord ik niet en ga ik niet mee. Het is gewoon te veel en om dan altijd ‘sorry ik kan niet’ te zeggen... Het scheelt dat ze me kennen en ik doe mijn best om uit te leggen hoe ik in elkaar zit, maar soms voel ik me toch anders. En als ik zelfvertrouwen heb, vind ik het leuk dat ik anders ben. Maar op een minder dagje kan ik wel flink balen of ga ik over mijn grenzen.
En nu ben ik doodop. Ik begin ook te twijfelen of ik alles wat ik deed wel zo leuk vond, terwijl ik me op de activiteiten best goed amuseerde.
Ik ben sinds kort single dus heb meer tijd om dingen te doen met anderen dan mijn ex, dus dat is wel fijn. Alleen verwacht men dat ik maar met alles meega en alles meedoe terwijl ik daar niet altijd zin in heb.
Soms bedenk ik me dat ik arrogant of zo kan overkomen. Ik zit in een vriendinnengroepje met ongeveer 10 vrouwen en zowat elke dag stelt iemand iets voor om te doen, al is het maar samen lunchen die dag (we studeren nog). En heel vaak lees ik het, maar antwoord ik niet en ga ik niet mee. Het is gewoon te veel en om dan altijd ‘sorry ik kan niet’ te zeggen... Het scheelt dat ze me kennen en ik doe mijn best om uit te leggen hoe ik in elkaar zit, maar soms voel ik me toch anders. En als ik zelfvertrouwen heb, vind ik het leuk dat ik anders ben. Maar op een minder dagje kan ik wel flink balen of ga ik over mijn grenzen.
Veritas vos liberabit
zaterdag 21 april 2018 om 14:26
In groepsapps kan dat prima vind ik, een voorstel wel lezen maar er niet op reageren. Niet reageren is gewoon: "nee, ik kan niet" of "geen zin". Ik zou het persoonlijk in ieder geval helemaal niet storend vinden als iemand in een grote groep niet reageert. Wel leuk dat je zo'n actief groepje hebt en dus voorstellen genoeg krijgt. Als je dan zin hebt in iets leuks, is er altijd wel iets te doen en iemand om dat mee te doen.
zaterdag 21 april 2018 om 19:53
Oeh Nostalgie, heb ook regelmatig nostalgische buien. Ik heb dat ook met muziek of van die theme songs van series van vroeger.hondenmens schreef: ↑21-04-2018 11:26Dat geluksgevoel heb in films heb ik eigenlijk alleen met films/series uit mijn jeugd. Nostalgie. Nieuwe films kan ik wel leuk vinden, maar niet zo dat ik hem keer op keer wil zien. Maar b.v. mijn GTST-dvd's uit de jaren '90 daar kan naar blijven kijken. Het herinnert me aan een hele fijne tijd. Mijn leven voelde toen, op een paar dingen na, bijna perfect.
Ik moet daar niet te lang in blijven hangen want dan wordt ik een beetje depri, wetende dat bepaalde tijden niet meer terugkomen en dat de tijd zo snel gaat.
