Kinderen
alle pijlers
corrigerende tik
donderdag 5 maart 2009 om 22:35
hallo, ik heb net mn zoontje een duw gegeven omdat hij de hond steeds mishandeld en ik heb het erg vaak tegen hem gezegd dat hij de hond met rust moet laten nu werd het me teveel en heb hem geduwd /geknepen .
ik voel me erg schuldig .heeft iemand tips om ervoor te zorgen dat hij die hond niet meer mishandelt? en dat ik niet meer duw/knijp
ik voel me erg schuldig .heeft iemand tips om ervoor te zorgen dat hij die hond niet meer mishandelt? en dat ik niet meer duw/knijp
zaterdag 7 maart 2009 om 17:12
Ik vat nog steeds niet, ondanks de dingen die je aandraagt Intiem, WAAROM je moet slaan. Je doet alof er geen andere optie is op het moment dat je kind niet luistert of superdwars is. Maar dat is natuurlijk onzin. Het betekent alleen dat je zelf zo snel niets anders kan bedenken en juist dát patroon moet veranderd worden.
En dat iets maatschappelijk geaccepteerd is maakt het natuurlijk nog niet juist: doodstraf, slavernij, kinderarbeid, het was allemaal maatschappelijk helemaal OK maar toch niet juist.
En dat iets maatschappelijk geaccepteerd is maakt het natuurlijk nog niet juist: doodstraf, slavernij, kinderarbeid, het was allemaal maatschappelijk helemaal OK maar toch niet juist.
zaterdag 7 maart 2009 om 19:00
Dan moet je krabben Neele, jij zal ook wel tikken uitdelen om je peuter iets duidelijk te maken, jammer dat je inhoudelijk niks hebt toe te voegen.
Intiem de stukken die jij aanhaalt gaan over wat ouders vinden, en een rechterlijke uitspraak. Het gaat niet over de schadelijke gevolgen van een "tik" of zoals je eerder aangaf "knijp" of "pak voor de billen".
Het belang van het kind wordt hier volledig buiten gesteld, en dat lees ik ook in jouw berichten Intiem, jij slaat op de momenten dat jij geïrriteerd bent en je wilt dat de irritatie stopt. Dit gaat allemaal over jou, jou en jou.
Als je als ouder vindt dat jij je kind mag slaan, mag de school en het kinderdagverblijf dan ook deze techniek toepassen? Lijkt me wel zo duidelijk voor de kinderen. Op een misstap staat een klap, of je nu thuis, op school of op het KDV bent.
Intiem de stukken die jij aanhaalt gaan over wat ouders vinden, en een rechterlijke uitspraak. Het gaat niet over de schadelijke gevolgen van een "tik" of zoals je eerder aangaf "knijp" of "pak voor de billen".
Het belang van het kind wordt hier volledig buiten gesteld, en dat lees ik ook in jouw berichten Intiem, jij slaat op de momenten dat jij geïrriteerd bent en je wilt dat de irritatie stopt. Dit gaat allemaal over jou, jou en jou.
Als je als ouder vindt dat jij je kind mag slaan, mag de school en het kinderdagverblijf dan ook deze techniek toepassen? Lijkt me wel zo duidelijk voor de kinderen. Op een misstap staat een klap, of je nu thuis, op school of op het KDV bent.
zaterdag 7 maart 2009 om 19:16
Tips van de orthopedagoog
Meppen geven. Hoe leer je 't af?
[1] Stuur je kind in het heetst van de strijd 5 à 10 minuten naar zijn kamer (time-out).
[2] Zoek samen met je kind naar een goede straf. «Welke straf zou jij jezelf geven?» Zo maak je je kind mee verantwoordelijk voor de goede afloop.
[3] Kijk eens op een andere manier naar je kind. Sommige kinderen kunnen niet voldoen aan al wat je verwacht (ordelijk, stipt, beleefd zijn). Een gesprek met je partner, de leerkracht, een andere ouder zorgt er misschien voor dat je op een andere manier naar je kind gaat kijken.
Gelukt? «Ouders die blijven geloven dat slaan goed is, zullen er niet mee ophouden», zegt Peter Adriaenssens. «Niet slaan is voor hen gelijk aan 'zwak zijn'. En dat willen ze niet.»
Meppen geven. Hoe leer je 't af?
[1] Stuur je kind in het heetst van de strijd 5 à 10 minuten naar zijn kamer (time-out).
[2] Zoek samen met je kind naar een goede straf. «Welke straf zou jij jezelf geven?» Zo maak je je kind mee verantwoordelijk voor de goede afloop.
[3] Kijk eens op een andere manier naar je kind. Sommige kinderen kunnen niet voldoen aan al wat je verwacht (ordelijk, stipt, beleefd zijn). Een gesprek met je partner, de leerkracht, een andere ouder zorgt er misschien voor dat je op een andere manier naar je kind gaat kijken.
Gelukt? «Ouders die blijven geloven dat slaan goed is, zullen er niet mee ophouden», zegt Peter Adriaenssens. «Niet slaan is voor hen gelijk aan 'zwak zijn'. En dat willen ze niet.»
zaterdag 7 maart 2009 om 19:25
Kijk, tips, daar kun je wat mee. Veroordelen is makkelijk maar lost weinig op (geeft de ander alleen maar een schuldgevoel).
Je zal maar weinig creativiteit hebben. Ben je mooi klaar mee.
Maar Meds, heb je (of had je) nooit het gevoel van 'nu zou ik je wel eens flink willen slaan.
Het gaat hier niet gebeuren hoor. Maar zit nu wel met van binnen hoog opgelopen emoties omdat het aan tafel niet precies ging (understatement) als dat ik in gedachten had.
Inmiddels is de lucht redelijk geklaard, inderdaad, door een separatie. Moest ik nog wel net genoeg geduld overhouden voor het beklag van die apartgezette waarom hij en niet zijn broertje.
Je zal maar weinig creativiteit hebben. Ben je mooi klaar mee.
Maar Meds, heb je (of had je) nooit het gevoel van 'nu zou ik je wel eens flink willen slaan.
Het gaat hier niet gebeuren hoor. Maar zit nu wel met van binnen hoog opgelopen emoties omdat het aan tafel niet precies ging (understatement) als dat ik in gedachten had.
Inmiddels is de lucht redelijk geklaard, inderdaad, door een separatie. Moest ik nog wel net genoeg geduld overhouden voor het beklag van die apartgezette waarom hij en niet zijn broertje.
zaterdag 7 maart 2009 om 19:31
O tuurlijk Mamzelle, ik wilde ze bij vlagen wel achter het behang plakken of te koop aanbieden op Ebay. Gevoelens van onmacht, frustratie en wanhoop zijn heel normaal in de opvoeding. Als je kinderen hebt kijk je constant in de spiegel, je loopt steeds tegen jezelf aan. Maar denken en voelen is iets heel anders dan doen.
Ik ken enkele moeders die ook wel eens mepten en die hebben het succesvol afgezworen en voelen zich nu veel beter bij het opvoeden.
Ik veroordeel niemand die deze gevoelens heeft, ik veroordeel ook niemand die uit onmacht wel eens per ongeluk heeft uitgehaald.
Ik veroordeel wel ouders die hun eigen misstappen vergoeilijken en goedpraten en weigeren om andere technieken toe te gaan passen omdat het hen niet uitkomt. een kind opvoeden is jezelf ontwikkelen
Ik ken enkele moeders die ook wel eens mepten en die hebben het succesvol afgezworen en voelen zich nu veel beter bij het opvoeden.
Ik veroordeel niemand die deze gevoelens heeft, ik veroordeel ook niemand die uit onmacht wel eens per ongeluk heeft uitgehaald.
Ik veroordeel wel ouders die hun eigen misstappen vergoeilijken en goedpraten en weigeren om andere technieken toe te gaan passen omdat het hen niet uitkomt. een kind opvoeden is jezelf ontwikkelen
zaterdag 7 maart 2009 om 20:12
Meds, sorry, maar ik hou op met reageren op jou. Jij schaart mij/anderen die in hun opvoeding wel eens een corrigerende tik uitdelen onder de categorie (zware?) kindermishandeling. Daar is geen kruit tegen gewassen met reageren. Dus geloof wat je zelf geloven wilt. Ik ken mezelf beter dan 20 forummers bij elkaar en ik heb het vooral over mezelf en hoe ik omga met de corrigerende tik. Ik kan niet voor anderen spreken die wellicht wel veel te vaak, veel te hard, veel te ongecontroleerd, veel te whatever slaan. Ik voel me gewoonweg niet aangesproken door jou. Dus hou op met proberen, het is vergeefse moeite.
Wat ik even aan iedereen duidelijk wil maken is dat ik vooral sta achter de wijze waarop ik 'm gebruik. Ik val niet in de categorie steeds harder, steeds vaker. Sterker, het wordt juist steeds minder omdat dochter haar zware pubermomenten steeds meer ontgroeid lijkt en er met uitleg steeds vaker door te dringen is. Ook het zinnetje "gang werkt niet meer, heb je zelf veroorzaakt" slaat nergens op, omdat de gang hier nog altijd prima dienst doet. En als ik ergens anders ben, is het voor mijn part tussen de koelcel en de kratten bier in de supermarkt. Een stoutplekje is altijd wel te vinden.
De enige reden dat een gang sóms niet werkt, is omdat dochter ook aan uitverkoop doet. In fasen bevinden we onszelf in de drie dolle dwaze dagen bij wijze van. Dan valt er om onbegrijpelijk redenen geen land mee te bezeilen. In die moeilijke momenten werkt de gang in die zin niet, omdat ze dan doorlopend daar zit. Ze is dan echt alle grenzen aan het verkennen. Prima, hoort bij d'r leeftijd, dus het moet ook ruimte krijgen. Maar die ruimte heeft wel een staartje. Dat staarttje heet tot hier en niet daar overheen.
Omdat het om mij, mij, mij gaat? Zo je wilt Omdat ik mijn dochter zonder problemen ruimte geef om peuter te kunnen zijn en driftbuien te hebben en heel vaak op de gang mag zitten en gewaarschuwd mag worden. Maar van dingen waarvan ze dondersgoed weet dat ik het pertinent niet wil hebben en dit gebeurt ondanks waarschuwen en gang zitten nog steeds...affijn, jullie kennen het relaas al. Ik sla mijn kind alle hoeken van het huis door en mishandel haar zwaar, klaar om overgedragen te worden aan bureau jeugdzorg.
Wat ik even aan iedereen duidelijk wil maken is dat ik vooral sta achter de wijze waarop ik 'm gebruik. Ik val niet in de categorie steeds harder, steeds vaker. Sterker, het wordt juist steeds minder omdat dochter haar zware pubermomenten steeds meer ontgroeid lijkt en er met uitleg steeds vaker door te dringen is. Ook het zinnetje "gang werkt niet meer, heb je zelf veroorzaakt" slaat nergens op, omdat de gang hier nog altijd prima dienst doet. En als ik ergens anders ben, is het voor mijn part tussen de koelcel en de kratten bier in de supermarkt. Een stoutplekje is altijd wel te vinden.
De enige reden dat een gang sóms niet werkt, is omdat dochter ook aan uitverkoop doet. In fasen bevinden we onszelf in de drie dolle dwaze dagen bij wijze van. Dan valt er om onbegrijpelijk redenen geen land mee te bezeilen. In die moeilijke momenten werkt de gang in die zin niet, omdat ze dan doorlopend daar zit. Ze is dan echt alle grenzen aan het verkennen. Prima, hoort bij d'r leeftijd, dus het moet ook ruimte krijgen. Maar die ruimte heeft wel een staartje. Dat staarttje heet tot hier en niet daar overheen.
Omdat het om mij, mij, mij gaat? Zo je wilt Omdat ik mijn dochter zonder problemen ruimte geef om peuter te kunnen zijn en driftbuien te hebben en heel vaak op de gang mag zitten en gewaarschuwd mag worden. Maar van dingen waarvan ze dondersgoed weet dat ik het pertinent niet wil hebben en dit gebeurt ondanks waarschuwen en gang zitten nog steeds...affijn, jullie kennen het relaas al. Ik sla mijn kind alle hoeken van het huis door en mishandel haar zwaar, klaar om overgedragen te worden aan bureau jeugdzorg.
zaterdag 7 maart 2009 om 20:22
quote:Zwieber schreef op 07 maart 2009 @ 15:19:
ik vind het wel goed van Intiem dat ze zelf de hulpverlening heeft gebeld maar ik vraag me af, intiem, zeggen zij echt hier niets van? Hebben zij nooit gezegd dat je niet mag slaan? Wat dat zou ik enorm fout vinden van hulpverlening.Zwieber, het is nooit met zoveel woorden wel of niet gezegd. Hooguit bekeken welke situaties wat met mij doen en waarom en hoe dingen om te buigen. Hulpverlening kijkt naar het totaalplaatje en de kans op (iets ernstigs). In het totaalplaatje wordt mijn opvoeding nog steeds gezien als verder ok, mits ik let op die overprikkeling waardoor het mogelijk niet meer o.k. wordt. Maar goed, ik voel dat 'gevaar' zelf ook dondersgoed, dus ben daar heel alert op. Maar met deze stressdosis kleur ik keurig binnen de (geaccepteerde) lijntjes.
ik vind het wel goed van Intiem dat ze zelf de hulpverlening heeft gebeld maar ik vraag me af, intiem, zeggen zij echt hier niets van? Hebben zij nooit gezegd dat je niet mag slaan? Wat dat zou ik enorm fout vinden van hulpverlening.Zwieber, het is nooit met zoveel woorden wel of niet gezegd. Hooguit bekeken welke situaties wat met mij doen en waarom en hoe dingen om te buigen. Hulpverlening kijkt naar het totaalplaatje en de kans op (iets ernstigs). In het totaalplaatje wordt mijn opvoeding nog steeds gezien als verder ok, mits ik let op die overprikkeling waardoor het mogelijk niet meer o.k. wordt. Maar goed, ik voel dat 'gevaar' zelf ook dondersgoed, dus ben daar heel alert op. Maar met deze stressdosis kleur ik keurig binnen de (geaccepteerde) lijntjes.
zaterdag 7 maart 2009 om 20:23
zaterdag 7 maart 2009 om 20:24
quote:intiem schreef op 07 maart 2009 @ 20:22:
[...]
Zwieber, het is nooit met zoveel woorden wel of niet gezegd. Hooguit bekeken welke situaties wat met mij doen en waarom en hoe dingen om te buigen. Hulpverlening kijkt naar het totaalplaatje en de kans op (iets ernstigs). In het totaalplaatje wordt mijn opvoeding nog steeds gezien als verder ok, mits ik let op die overprikkeling waardoor het mogelijk niet meer o.k. wordt. Maar goed, ik voel dat 'gevaar' zelf ook dondersgoed, dus ben daar heel alert op. Maar met deze stressdosis kleur ik keurig binnen de (geaccepteerde) lijntjes.Dat verbaasd mij oprecht, dat ze er dus niets van zeggen. Zo lijkt het alsof het goedgekeurd wordt en dat lijkt mij weer niet het juiste signaal wat de hulpverlening moet afgeven.
[...]
Zwieber, het is nooit met zoveel woorden wel of niet gezegd. Hooguit bekeken welke situaties wat met mij doen en waarom en hoe dingen om te buigen. Hulpverlening kijkt naar het totaalplaatje en de kans op (iets ernstigs). In het totaalplaatje wordt mijn opvoeding nog steeds gezien als verder ok, mits ik let op die overprikkeling waardoor het mogelijk niet meer o.k. wordt. Maar goed, ik voel dat 'gevaar' zelf ook dondersgoed, dus ben daar heel alert op. Maar met deze stressdosis kleur ik keurig binnen de (geaccepteerde) lijntjes.Dat verbaasd mij oprecht, dat ze er dus niets van zeggen. Zo lijkt het alsof het goedgekeurd wordt en dat lijkt mij weer niet het juiste signaal wat de hulpverlening moet afgeven.
zaterdag 7 maart 2009 om 20:24
In dit geval eens met Meds. Voordat ik kinderen had, had ik eigenlijk geen bezwaren tegen een corrigerende tik. Mijn mening hierover is echter veranderd nu ik kinderen heb. Ik heb mijn kinderen weleens een tik gegeven. Mijn zoon bijvoorbeeld toen hij ondanks 20 keer waarschuwen, toch ineens de weg oprende en bijna onder een auto belandde. Ik sloeg uit pure reflex en had later hartstikke spijt. Voor mij is slaan, duwen, hardhandig zijn iets wat voorkomt uit pure emotie en machteloosheid (in pure rust een kind slaan zou ik nooit kunnen!) en daardoor vind ik het per definitie fout.
Bovendien kan ik slaan niet verantwoorden tegenover mijn kinderen. Mijn zoon is ook een mepper en hoe zou ik hem kunnen vertellen dat dat niet mag als ik zelf ook regelmatig een mep geef. Dat komt dan toch totaal niet meer over?
Bovendien kan ik slaan niet verantwoorden tegenover mijn kinderen. Mijn zoon is ook een mepper en hoe zou ik hem kunnen vertellen dat dat niet mag als ik zelf ook regelmatig een mep geef. Dat komt dan toch totaal niet meer over?
zaterdag 7 maart 2009 om 20:26
quote:intiem schreef op 07 maart 2009 @ 20:23:
[...]
Ik vind het niet fout, dus een beetje niet fout is een beetje niet fout. En nu hou ik op, want het gaat alleen maar over mij en TO is in geen velden of wegen meer te bekennen.
Wat vreemd is. (dat TO verdwenen is.) Aangezien zij degene was die zich er zo schuldig over voelde.
Wat vindt je vriend er eigenlijk van? (uit nieuwsgierigheid hoor).
.
[...]
Ik vind het niet fout, dus een beetje niet fout is een beetje niet fout. En nu hou ik op, want het gaat alleen maar over mij en TO is in geen velden of wegen meer te bekennen.
Wat vreemd is. (dat TO verdwenen is.) Aangezien zij degene was die zich er zo schuldig over voelde.
Wat vindt je vriend er eigenlijk van? (uit nieuwsgierigheid hoor).
.
zaterdag 7 maart 2009 om 20:28
Intiem, ik heb je vorige topic ook gevolgd en nu zie ik je schrijven "dan valt er om onbegrijpelijke redenen geen land mee te bezeilen".
Heb je sinds het vorige topic meer inzicht in je dochter en haar grenzen? Want ook nu lees ik nergens dat je je in haar verplaatst, je schrijft nergens dat het beter gaat met haar , ik lees alleen weer hoe vervelend haar gedrag voor jou is/was.
Heb je sinds het vorige topic meer inzicht in je dochter en haar grenzen? Want ook nu lees ik nergens dat je je in haar verplaatst, je schrijft nergens dat het beter gaat met haar , ik lees alleen weer hoe vervelend haar gedrag voor jou is/was.
zaterdag 7 maart 2009 om 20:37
Ja hoor, nog voor ik dit topic opende wist ik al dat het weer over Intiem zou gaan.
Ik vind slaan ten alle tijde een teken van zwakte. Op het moment dat jij je kind pijn doet voelt het zich onveilig en dat is echt niet goed te praten.
Overigens ben ik zelf niet heilig en heb ik mijn kinderen ook wel eens hard vastgepakt maar daarna voel ik me echt superklote en zeg dan dat mama stout is geweest.
Ik vind slaan ten alle tijde een teken van zwakte. Op het moment dat jij je kind pijn doet voelt het zich onveilig en dat is echt niet goed te praten.
Overigens ben ik zelf niet heilig en heb ik mijn kinderen ook wel eens hard vastgepakt maar daarna voel ik me echt superklote en zeg dan dat mama stout is geweest.
zaterdag 7 maart 2009 om 20:38
quote:jaimie schreef op 07 maart 2009 @ 20:37:
Ja hoor, nog voor ik dit topic opende wist ik al dat het weer over Intiem zou gaan.
Ik vind slaan ten alle tijde een teken van zwakte. Op het moment dat jij je kind pijn doet voelt het zich onveilig en dat is echt niet goed te praten.
Overigens ben ik zelf niet heilig en heb ik mijn kinderen ook wel eens hard vastgepakt maar daarna voel ik me echt superklote en zeg dan dat mama stout is geweest.Maar Intiem is wel een van de weinige mensen die zo eerlijk is het toe te geven en waaraan je dus de motivatie kan vragen. Dat waardeer ik zeker.
Ja hoor, nog voor ik dit topic opende wist ik al dat het weer over Intiem zou gaan.
Ik vind slaan ten alle tijde een teken van zwakte. Op het moment dat jij je kind pijn doet voelt het zich onveilig en dat is echt niet goed te praten.
Overigens ben ik zelf niet heilig en heb ik mijn kinderen ook wel eens hard vastgepakt maar daarna voel ik me echt superklote en zeg dan dat mama stout is geweest.Maar Intiem is wel een van de weinige mensen die zo eerlijk is het toe te geven en waaraan je dus de motivatie kan vragen. Dat waardeer ik zeker.
zaterdag 7 maart 2009 om 20:42
zaterdag 7 maart 2009 om 20:48
Jemig de pemig zeg.
Is er iets met intiem dat ik even niet volg ofzo? Wat zitten jullie op haar huid.
Ik heb ook 'bekend' dat ik mijn zoontje hardhandig bij zijn arm naar de gang bonjour en zelfs een tik op zijn blote billen heb gegeven toen hij mij helemaal krankzinnig maakte tijdens het verschonen van een poepluier. Maar daar hoor ik niemand meer over? Oh, en ik schaam me er ook niet voor hoor...
Wat is het verschil eigenlijk?
Is er iets met intiem dat ik even niet volg ofzo? Wat zitten jullie op haar huid.
Ik heb ook 'bekend' dat ik mijn zoontje hardhandig bij zijn arm naar de gang bonjour en zelfs een tik op zijn blote billen heb gegeven toen hij mij helemaal krankzinnig maakte tijdens het verschonen van een poepluier. Maar daar hoor ik niemand meer over? Oh, en ik schaam me er ook niet voor hoor...
Wat is het verschil eigenlijk?
I`ve learned so much from my mistakes.. I`m thinking of making a few more.
