Overig
alle pijlers
De Nederlandse opvoeding
zondag 26 augustus 2018 om 15:52
Hoe ouder ik word, hoe meer mij opvalt hoe slap veel ouders opvoeden. Zeker naar aanleiding van het topic over het 8-jarige nichtje besef ik mij dat ouders in Nederland amper, of slap corrigeren. In de winkel zie ik krijsende kinderen die over de grond rollen, hun moeder schoppen, met de grofste woorden schelden, alleen omdat ze iets niet mogen. Bijna elke dag zie ik dit wel, en dat zijn echt niet alleen arme achterstandsgezinnen. Een vriendin geeft les op de basisschool en is verbaasd dat zoveel kinderen pas voor het eerst 'nee' horen als ze 4 zijn. Kinderen die dan nog niet eens helemaal zindelijk zijn omdat de ouders de keuze bij hen leggen. Hetzelfde als met veel andere zaken, kind mag tegenwoordig alles bepalen.
Is het een schuldgevoel omdat beide ouders fulltime werken? Een zweeffilosofie van Facebook? Ik heb geen idee.
Als ik in mijn thuisland ben zijn kinderen in het OV stil, zitten ze netjes en fluisteren. Hier rennen ze rond, krijsen de boel bijeen, gebruiken de paal in de trein als paaldanstoestel en vallen andere passagiers lastig.
Natuurlijk zijn niet alle ouders zo, maar het valt me steeds meer op.
Is het een schuldgevoel omdat beide ouders fulltime werken? Een zweeffilosofie van Facebook? Ik heb geen idee.
Als ik in mijn thuisland ben zijn kinderen in het OV stil, zitten ze netjes en fluisteren. Hier rennen ze rond, krijsen de boel bijeen, gebruiken de paal in de trein als paaldanstoestel en vallen andere passagiers lastig.
Natuurlijk zijn niet alle ouders zo, maar het valt me steeds meer op.
maandag 27 augustus 2018 om 13:28
Ik denk dat dit komt omdat die kinderen helemaal niet makkelijk zijn, dat lijkt zo, omdat jij niet ziet hoeveel werk die ouders van op het oog makkelijke kinderen al verzet hebben.Muntjeinmijnbroekzak schreef: ↑27-08-2018 12:43Ik vind de reacties van: waarom grijpen die ouders niet in! niet echt getuigen van veel empatisch vermogen. Ja duh, dat werkt bij sommige kinderen dus niet. Mensen met makkelijke kidneren kunnen heel snel in veroordelende betweters veranderen. En maar op de borst kloppen dat zij het allemaal zelf zo goed gedaam hebben. Veel kinderen zijn van mature braaf, dan is opvoeden gewoon veel makkelijker.
Het is toch niet zo moeilijk voor te stellen dat je eigen kind makkelijk is en een ander kind niet? Lijkt mij.
Als je dan ziet dat een andere ouder die investering niet levert en dus een poepirritant kind levert, dan is dat wel vervelend ja. Heb je alsnog dat gedoe aan je hoofd, omdat een ander verzaakt.
maandag 27 augustus 2018 om 13:28
Ikigai schreef: ↑27-08-2018 13:21Natuurlijk is dat wel je eigen verdienste. Denk je echt dat het allemaal vanzelf gaat bij die zogenaamd makkelijke kinderen?
Ik geloof best dat er een kleine groep is die écht makkelijk is, maar een veel grotere groep is makkelijk geworden door een gerichte en consequente opvoeding.
vast. Dan zijn wij de uitzondering met een systeemloze opvoeding met maar één doel (zelfstandige gelukkige jongvolwassenen op de wereld loslaten), één middel (grenzeloze liefde) en één regel (we hebben toch nooit beweerd dat de wereld eerlijk is??), en een meute super lieve, brave, beleefde kinderen. Echt, dat ligt niet aan ons 
Like a great eternal Klansman
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
maandag 27 augustus 2018 om 13:31
Nee natuurlijk is dat niet je eigen verdienste. De ene mens is van nature veel koppiger en de andere is veel braver. Als ouder kun je geen persoonlijkheid veranderen.Ikigai schreef: ↑27-08-2018 13:21Natuurlijk is dat wel je eigen verdienste. Denk je echt dat het allemaal vanzelf gaat bij die zogenaamd makkelijke kinderen?
Ik geloof best dat er een kleine groep is die écht makkelijk is, maar een veel grotere groep is makkelijk geworden door een gerichte en consequente opvoeding.
Jij hebt gewoon supermakkelijke kinderen. Jij hebt alles mee. Altijd. Zelfs de wind.
maandag 27 augustus 2018 om 13:31
Dat geloof ik niet. Ik denk dat het leven van zo'n kind onnodig gecompliceerd wordt daardoor. Al die keuzes die ze moeten maken, zo jong als ze zijn, zonder dat ze in staat zijn om de consequenties er van te overzien. En al zouden ze dat wel kunnen, dan nog helpt dat niet want kinderen leven heel erg in het moment en niet in wat daarna komt als de gevolgen zichtbaar of voelbaar zijn.-jolijn- schreef: ↑27-08-2018 08:02
Hoe dan ook: overleggen met een 2-jarige is juist de manier om je kind zich goed te laten gedragen. Ik denk dat je overleggende ouders onderschat: die zorgen er heus wel voor dat een kind doet wat het moet doen. Het is juist het gevoel van regie over je eigen leven te hebben dat een peuter hanteerbaar maakt.
Soms weet je als ouders gewoon wat het beste is, en dan moet dat gebeuren. punt.
maandag 27 augustus 2018 om 13:33
Je kind ervan op de hoogte brengen wat gewenst en ongewenst gedrag is heet opvoeden. Als je daar als ouder zijnde geen zin in hebt had je geen kinderen moeten nemen.Muntjeinmijnbroekzak schreef: ↑27-08-2018 13:31Nee natuurlijk is dat niet je eigen verdienste. De ene mens is van nature veel koppiger en de andere is veel braver. Als ouder kun je geen persoonlijkheid veranderen.
Jij hebt gewoon supermakkelijke kinderen. Jij hebt alles mee. Altijd. Zelfs de wind.
maandag 27 augustus 2018 om 13:35
Geloof ik niet.
Negeren is lonend: het kind kan het gedrag in stand houden want het komt er mee weg.
Maar goed, je moet naar de oorzaak kijken:
- wil het kind graag iets doen wat niet mag, lijkt me negeren een slecht plan
- wil het kind slechts aandacht en eist het deze op, dan lijkt negeren me wél de goede oplossing.
Dat had je er allemaal niet bij verteld. Ik heb ook wel eens een klets gehad, maar ik mocht er verder wel zijn. En mijn moeder luisterde ook naar mij als ik wat te vertellen had. Mijn moeder was veel te blij dat ze nog een kind gekregen had.Gelukspopje schreef: ↑27-08-2018 09:57Goh bijzonder dat je dat zeker weet. Dit doet me pijn weet je.
Even voor de duidelijkheid ik heb al sinds mijn jeugd depressies. Samen met de psychiater toch wel uitgevonden dat dit door mijn opvoeding komt. Dat gaat niet alleen over slaan, maar ik mocht als kind er niet zijn. Als ik iets wilde zeggen of duidelijk maken was het antwoord een mep en was ik brutaal.
Achteraf gezien was ik zo'n ADHD stuiterbal. Toen bestond dat nog niet en ik was dus een moeilijk kind. Aan mij vaak het verwijt dat ik een leuke dag verpestte.
Nu ik zelf kinderen heb besef ik dat met een ander soort begeleiding ik waarschijnlijk een stuk beter te pruimen was geweest. Iets met een kind horen en als ouder luisteren.
Dat wat hier wordt beschreven als slecht opvoeden.
En ik had op de middelbare school ook een mentor die zonder overleg met mijn ouders belde. Omdat ze bezorgd waren over mijn gedrag (ik had paniekaanvallen en hyperventilatie).
Mij ouders zijn alleen maar boos op me geweest omdat ik me niet gedroeg. Ze hebben niet eens de tijd genomen om te luisteren en de school vond dat ze zo klaar waren want het probleem was immers over de heg gegooid.
Maar die corrigerende tikken hebben denk ik bij jou niet de meeste schade aangebracht.
Weet je zo'n tik is ook maar fysiek, dat gaat zo over. Maar het er niet mogen zijn, dat geeft veel mentale schade. Dat snap ik wel.
maandag 27 augustus 2018 om 13:36
De idee dat een bepaalde manier van opvoeden altijd tot een daarbij passend resulterend kind leidt is een idee fixe.
Opvoeden - als het al zo'n bewuste onderneming is - gebeurt in een omgeving met een scala aan invloeden, waar de opvoeder geen grip op heeft.
Het resultaat van invloeden in de jeugd op de volwassene die dat oplevert lijkt meer op de chaos theorie dan op een planmatige aanpak. Er zijn nou eenmaal teveel invloeden die niet zijn onder te brengen in een gewenst eigen schema.
Geef liefde, begrip, warmte en wees voorspelbaar en consequent.
En dan nog is het maar afwachten.
Opvoeden - als het al zo'n bewuste onderneming is - gebeurt in een omgeving met een scala aan invloeden, waar de opvoeder geen grip op heeft.
Het resultaat van invloeden in de jeugd op de volwassene die dat oplevert lijkt meer op de chaos theorie dan op een planmatige aanpak. Er zijn nou eenmaal teveel invloeden die niet zijn onder te brengen in een gewenst eigen schema.
Geef liefde, begrip, warmte en wees voorspelbaar en consequent.
En dan nog is het maar afwachten.
Wat fijn dat alles steeds goed komt
maandag 27 augustus 2018 om 13:36
Echt, niet te geloven wat een houding. Kind is gewoon enthousiast...………. pfffff .Muntjeinmijnbroekzak schreef: ↑27-08-2018 13:17Ja en? Kind is enthousiast. Ze reed toch tegen niemand aan? Sommige kinderen kunnen niet rustig lopen, die rennen gewoon altijd. En dat hou je bijna niet tegen.
Had die moeder het tegen jou toen ze dat zei? Misschien was ze zenuwachtig van jouw afkeurende blik.
Als jouw kinderen goed naar jou luisteren heb je makkelijke kinderen. Dat is niet jouw verdienste.
maandag 27 augustus 2018 om 13:42
Absoluut niet, het is nogal een actief geval, maar met heel veel geduld en keer op keer consequent grenzen aangeven gaat het nu steeds beter. Nu is het best makkelijk, meest van de tijd, maar dat is het resultaat van jarenlang hard werken, ook als we moe waren, of er geen zin in hadden.
Dat heet opvoeden en nee, dat is lang niet altijd makkelijk.
maandag 27 augustus 2018 om 13:42
Ik heb helemaal geen makkelijke kinderen. Maar ik heb ze wel zo goed mogelijk geprobeerd op te voeden en heb daar veel aandacht en energie aan besteed.
En met mij hebben de mensen in mijn omgeving die kinderen hebben hetzelfde gedaan.
maandag 27 augustus 2018 om 13:44
Ik vind pipootje niet zuur en bitter maar gewoon heel reëel. Jij en Solemio belichten slechts de kant van de ouders met hun kinderen. Pipootje belicht de andere kant: die van de omgeving, hoe die het kind ervaart.Muntjeinmijnbroekzak schreef: ↑27-08-2018 13:38Kinderen vinden die karretjes enorm tof. En kinderen rennen nu eenmaal.
Wat ben jij zuur en bitter.
Mensen moeten rekening houden met anderen en dat moet al jong geleerd worden, want later krijg je dat bij mensen niet meer zo goed aangeleerd. Dus ook kinderen moeten leren soms een beetje in te leveren zodat ze leefbaarder zijn voor hun omgeving. Er zijn zat situaties waar ze zich NIET hoeven in te houden. Dus een keer moet dat kunnen.
En ja kinderen rennen. Snap ik. Stoor ik me niet snel aan. Niet in een supermarkt, wél in een restaurant. En rennen met karretjes is gewoon link. Ooit karretje tegen je enkel aan gehad? Dan ga je door de grond! Dat moet je gewoon voorkomen. Soms kan iets, soms niet. Kinderen hebben daar nog geen inzicht in. Maar ouders zouden ze toch wel moeten hebben. En die moeten dat hun kinderen bijbrengen.
iones wijzigde dit bericht op 27-08-2018 13:45
0.13% gewijzigd
maandag 27 augustus 2018 om 13:48
maandag 27 augustus 2018 om 13:52
precies, en als bejaarden kunnen we weer met onze scootmobielen over andermans tenen raggen.NoPepsiPlease schreef: ↑27-08-2018 13:48Al eeuwen lang vinden mensen dat "de kinderen van tegenwoordig" niet goed worden opgevoed. Al eeuwenlang was vroeger alles beter. Wij zijn ook allemaal "onopgevoede producten" uit de jaren 60/70/80. En volgens mij zijn we allemaal best leuke volwassenen geworden. Uitzonderingen daargelaten
wij slapen nooit.
maandag 27 augustus 2018 om 13:53
Maar tegenwoordig worden kinderen wél een beetje als eieren behandeld hoor! Ze hoeven niets meer te incasseren, geen teleurstelling, geen nee. Moeten hun gang kunnen gaan want anders raken ze gelijk in verdrukking. Daar help je ze echter niet mee.
In het leven moet je incasseren en dat begint al jong.
Als je als kind in de steek gelaten wordt door je vriendje omdat die iemand anders heeft gevonden om mee te spelen.
Als je konijn dood gaat. Als iets waarop je je verheugd hebt niet door kan gaan. Dat soort dingen.
In het leven moet je incasseren en dat begint al jong.
Als je als kind in de steek gelaten wordt door je vriendje omdat die iemand anders heeft gevonden om mee te spelen.
Als je konijn dood gaat. Als iets waarop je je verheugd hebt niet door kan gaan. Dat soort dingen.
maandag 27 augustus 2018 om 13:55
Lees eens een opvoedboek: ongewenst gedrag negeren is zo ongeveer het eerste en belangrijkste advies dat je kunt vinden.
Alleen in echt gevaarlijke situaties moet je ingrijpen, maar kinderen die door de supermarkt rennen houden daar op een dag vanzelf mee op. Als je er erg je best voor doet houden ze er mss iets eerder mee op, maar over het algemeen stopt het sowieso.
En begrijp me niet verkeerd: ik erger me ook groen en geel aan gillende en rennende kinderen, maar ik hou dat wel bij mezelf en beoordeel al helemaal de opvoeding a.d.h.v. dat soort voorvallen.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
maandag 27 augustus 2018 om 13:57
Ik kijk er nu al naar uit!valentinamaria schreef: ↑27-08-2018 13:52precies, en als bejaarden kunnen we weer met onze scootmobielen over andermans tenen raggen.
maandag 27 augustus 2018 om 13:57
wat jij noemt zijn volgens mij echt uitzonderingen.iones schreef: ↑27-08-2018 13:53Maar tegenwoordig worden kinderen wél een beetje als eieren behandeld hoor! Ze hoeven niets meer te incasseren, geen teleurstelling, geen nee. Moeten hun gang kunnen gaan want anders raken ze gelijk in verdrukking. Daar help je ze echter niet mee.
In het leven moet je incasseren en dat begint al jong.
Als je als kind in de steek gelaten wordt door je vriendje omdat die iemand anders heeft gevonden om mee te spelen.
Als je konijn dood gaat. Als iets waarop je je verheugd hebt niet door kan gaan. Dat soort dingen.
ik ken maar 2 van die gevallen, is ook genoeg trouwens...
wij slapen nooit.
maandag 27 augustus 2018 om 13:57
Koffiekopjes schreef: ↑26-08-2018 15:58Ik heb op meerdere plekken in de Randstad gewoond en zag het daar overal. Allemaal blank. De laatste keer dat een zwart kindje schreeuwde kreeg het een tik en stil was hij.
Tja, toch zegt dat niets over later volwassen gedrag en succes in de maatschappij.
Nederlandse studenten staan ook bekend om hun kritische houding op school en in de collegebanken. We staan ook in het buitenland bekend als fijne mensen om mee te werken, betrouwbaar, zelfstandig, meedenkend. We hebben ook erg goede wetenschappers en hoog aangeschreven universiteiten voor zo’n klein landje. Beter dan in een vergelijkbaar rijk land als Japan waar de kindjes braaf in de pas lopen en gedrilld worden.
anoniem_334005 wijzigde dit bericht op 27-08-2018 21:29
27.76% gewijzigd
maandag 27 augustus 2018 om 13:58
ik ook, heerlijk!!!!
wij slapen nooit.
maandag 27 augustus 2018 om 14:00
Je moet ze leren dat ze niet rennen in openbare gelegenheden!!!Muntjeinmijnbroekzak schreef: ↑27-08-2018 13:38Kinderen vinden die karretjes enorm tof. En kinderen rennen nu eenmaal.
Wat ben jij zuur en bitter.
maandag 27 augustus 2018 om 14:01
Ja, kinderen worden voorzichtiger behandeld dan vroeger, wat een vrij logische consequentie is van allerlei maatschappelijke ontwikkelingen.iones schreef: ↑27-08-2018 13:53Maar tegenwoordig worden kinderen wél een beetje als eieren behandeld hoor! Ze hoeven niets meer te incasseren, geen teleurstelling, geen nee. Moeten hun gang kunnen gaan want anders raken ze gelijk in verdrukking. Daar help je ze echter niet mee.
In het leven moet je incasseren en dat begint al jong.
Als je als kind in de steek gelaten wordt door je vriendje omdat die iemand anders heeft gevonden om mee te spelen.
Als je konijn dood gaat. Als iets waarop je je verheugd hebt niet door kan gaan. Dat soort dingen.
Kinderen zijn mede daardoor denk ik veel gelukkiger dan mijn generatie en leren veel beter 'naar zichzelf luisteren', ook al is dat een jeukterm.
En ja, daar zitten ook nadelen aan, helaas.
Mijn generatie heeft vooral geleerd dat je eigen ik, je gevoelens, je angsten, je pijntjes, er niet toe deden, je moest vooral keurig en netjes en liefst onopvallend door het leven.
Allemaal mensen die nu massaal burn-out raken, want niet geleerd hun eigen grenzen te voelen en te bewaken.
Maar hé, wij renden niet door de supermarkt. Joechei.
When arguing with a fool, first make sure the other isn't doing the same thing.
David Dunning
David Dunning
