Thuis
alle pijlers
Het Grote Viva Katten Topic!
dinsdag 21 augustus 2018 om 15:18
Bij elk topic met KattenVragen komen de kattenliefhebbers van Viva bijeen. Waarom dan niet gewoon een centraal kattentopic zodat we lekker kunnen kletsen over wat onze poezels en kattenmannen uitvoeren? Waar natuurlijk ook af en toe een vraag gesteld kan worden aan de beste kattenexperts die het forum te bieden hebben.
Ik zie wel of er geinteresseerden zijn, het lijkt me wel handig om af te spreken dat we elkaar met respect behandelen ondanks de keuzes die de ene kattendienaar maakt tov de ander (Binnen/Buiten debat is natuurlijk mogelijk, maar laten we het gezellig houden).
------
Mijn kattenfamilie:
Ik heb een cyperse kater genaamd Walt (naar Heisenberg van Breaking Bad vernoemd). Hij is inmiddels 4 jaren jong. Walt houd er van om op me te jagen, drinkt graag uit de kraan, is 5 kilo zwaar maar prima op gewicht. Het is geen schootkat maar slaat een kroelsessie niet af. Hij vind het heerlijk om te spelen én te apporteren. Hij jaagt graag, al blijft het bij proberen want hij heeft nog nooit iets gevangen.
Daarnaast een jong katertje van enkele maanden, een rode duivel, Harry. Vernoemd naar Harry Potter. Snel als het licht, heeft een tikje verlatingsangst, en ligt wél graag op schoot. Harry heeft inmiddels alle eetkamerstoelen gesloopt, vind het heerlijk om in de vitrage te hangen, of om bovenop een slapende Walt te springen.
The Boys gaan uitstekend met elkaar om, stoeien veel en zijn gelukkig beide speels. Ik betrap ze er vaak op dat ze bij elkaar liggen, al zit er dan minstens een halve meter tussen.
Naast de katten heb ik 5 vissen in de vijver. Walt heeft ze gezien maar lijkt nog niet te snappen dat dit eventueel eten is (gelukkig).
Ik zie wel of er geinteresseerden zijn, het lijkt me wel handig om af te spreken dat we elkaar met respect behandelen ondanks de keuzes die de ene kattendienaar maakt tov de ander (Binnen/Buiten debat is natuurlijk mogelijk, maar laten we het gezellig houden).
------
Mijn kattenfamilie:
Ik heb een cyperse kater genaamd Walt (naar Heisenberg van Breaking Bad vernoemd). Hij is inmiddels 4 jaren jong. Walt houd er van om op me te jagen, drinkt graag uit de kraan, is 5 kilo zwaar maar prima op gewicht. Het is geen schootkat maar slaat een kroelsessie niet af. Hij vind het heerlijk om te spelen én te apporteren. Hij jaagt graag, al blijft het bij proberen want hij heeft nog nooit iets gevangen.
Daarnaast een jong katertje van enkele maanden, een rode duivel, Harry. Vernoemd naar Harry Potter. Snel als het licht, heeft een tikje verlatingsangst, en ligt wél graag op schoot. Harry heeft inmiddels alle eetkamerstoelen gesloopt, vind het heerlijk om in de vitrage te hangen, of om bovenop een slapende Walt te springen.
The Boys gaan uitstekend met elkaar om, stoeien veel en zijn gelukkig beide speels. Ik betrap ze er vaak op dat ze bij elkaar liggen, al zit er dan minstens een halve meter tussen.
Naast de katten heb ik 5 vissen in de vijver. Walt heeft ze gezien maar lijkt nog niet te snappen dat dit eventueel eten is (gelukkig).
donderdag 22 november 2018 om 22:38
Doe dat maar niet, dat kan erg traumatisch zijn.Calamitycat schreef: ↑22-11-2018 22:33Ik vind het fijn om te lezen dat ik niet de enige ben met dat gevoel... vind het echt lastig. Niet dat ik van plan ben snel weg te gaan hier maar over 15 of 20 jaar zit het er wel aan te komen (te grote tuin) en ik denk niet dat mijn gevoel tegen die tijd veranderd is. Heel soms denk ik eraan haar op te graven en alsnog te laten cremeren maar tegelijkertijd lijkt me dat doodeng.
vrijdag 23 november 2018 om 07:36
De tuin ligt hier vol met lijkjes van overleden dieren...katten, konijnen, kipjes...
Een kater en een hondje zijn gecremeerd en uitgestrooit. En een poes is begraven in het bos. Dat was nog een bijzonder verhaal..poes was 22 jaar oud toen ze stierf en het vroor als het kraakte. De grond was keihard, behalve in het oude bos achter ons, de bosgrond was los en niet bevroren. Dus goed idee om haar daar te begraven in een mooi dekentje. Poes was in haar leven nogal een flierefluiter en soms weken de hort op. In het voorjaar liepen man en ik door het bos toen mijn man zei:"Wat ligt daar voor vieze oude lap". Had een of andere vos of das poes weer opgegraven! Gelukkig zat ze nog in haar dekentje
..dus toen hebben we haar maar herbegraven.. 
Zelfs na haar dood was ze nog aan het dwalen..
Een kater en een hondje zijn gecremeerd en uitgestrooit. En een poes is begraven in het bos. Dat was nog een bijzonder verhaal..poes was 22 jaar oud toen ze stierf en het vroor als het kraakte. De grond was keihard, behalve in het oude bos achter ons, de bosgrond was los en niet bevroren. Dus goed idee om haar daar te begraven in een mooi dekentje. Poes was in haar leven nogal een flierefluiter en soms weken de hort op. In het voorjaar liepen man en ik door het bos toen mijn man zei:"Wat ligt daar voor vieze oude lap". Had een of andere vos of das poes weer opgegraven! Gelukkig zat ze nog in haar dekentje
..dus toen hebben we haar maar herbegraven.. Zelfs na haar dood was ze nog aan het dwalen..
vrijdag 23 november 2018 om 08:43
Ik krijg gewoon een beetje tranen in m'n ogen als ik jullie verhalen lees. En door jullie verhalen maar ook door Poes.
Calamitycat, wat een ontzettend mooi en lief cadeau van je ouders. Ik kan me voorstellen dat deze kat een speciaal plekje in je hart heeft. Je eerste kat en die was altijd bij je. Wat bijzonder dat ze ook echt aan jou zo gehecht was en je opwachtte bij school. Het gemis moet vreselijk geweest zijn. Hopelijk gaf / geeft het troost dat ze een mooie leeftijd heeft gehaald en een mooi leven bij jullie heeft gehad.
Mijn andere 2 overleden katten en Ukkie (het zwerfpoesje wat een week bij ons kwam) liggen ook begraven in de tuin maar bij Poes wou ik dit niet. Ik kon ook niet tegen het idee om haar in die koude vieze aarde te begraven. Na het begraven van de laatste kat wou ik het niet meer maar toen was het niet echt in ons opgekomen dat we ook gewoon een dier kunnen laten cremeren.
Iones, ik heb dat ook dat ik Poes te veel in andere katten zoek. Ik vergelijk haar met de katten van vrienden / familie maar uiteraard kan geeneen kat tippen aan Poes. Ik kijk op internet naar katten en probeer haar te vinden. M'n zwak voor lapjespoezen is nu nog groter.
Ik ken het rouwtopic inderdaad. Ik schrijf daar soms over m'n moeder. Maar ik durf hier niet zo goed over een overleden poes te schrijven als iedereen over overleden ouders, vrienden (mensen) schrijft. Ik weet het (en waarschijnlijk alle dierenliefhebbers) rouwen om een dier kan heel intens zijn, misschien wel net zo intens maar toch doe ik het liever niet.
Mieke, ik ken het gedicht Paw prints ondertussen uit m'n hoofd. Ik vind het zo mooi. M'n man moest ook huilen toen hij het las. (niet dat hij op het forum leest maar ik heb het gedicht in m'n gsm gezet) Bedankt om dit te delen!
Maar goed, ik ben zelfs een beetje zenuwachtig voor vanmiddag. Kijken in het asiel... Misschien ben ik gelijk verkocht of ik ga jankend weg omdat ik het toch niet aankan.
Sowieso vind ik het moeilijk. Poes kwam uit dit asiel en ben er sindsdien niet meer geweest. Ik zie nog zo voor me dat we daar kwamen en Poes gelijk m'n hart stal. Kopjes geven, zachtjes mauwen en op m'n schoot springen. Ik zei als een klein kind tegen m'n man "ja, deze wil ik hoor".
Jullie horen er van!
Calamitycat, wat een ontzettend mooi en lief cadeau van je ouders. Ik kan me voorstellen dat deze kat een speciaal plekje in je hart heeft. Je eerste kat en die was altijd bij je. Wat bijzonder dat ze ook echt aan jou zo gehecht was en je opwachtte bij school. Het gemis moet vreselijk geweest zijn. Hopelijk gaf / geeft het troost dat ze een mooie leeftijd heeft gehaald en een mooi leven bij jullie heeft gehad.
Mijn andere 2 overleden katten en Ukkie (het zwerfpoesje wat een week bij ons kwam) liggen ook begraven in de tuin maar bij Poes wou ik dit niet. Ik kon ook niet tegen het idee om haar in die koude vieze aarde te begraven. Na het begraven van de laatste kat wou ik het niet meer maar toen was het niet echt in ons opgekomen dat we ook gewoon een dier kunnen laten cremeren.
Iones, ik heb dat ook dat ik Poes te veel in andere katten zoek. Ik vergelijk haar met de katten van vrienden / familie maar uiteraard kan geeneen kat tippen aan Poes. Ik kijk op internet naar katten en probeer haar te vinden. M'n zwak voor lapjespoezen is nu nog groter.
Ik ken het rouwtopic inderdaad. Ik schrijf daar soms over m'n moeder. Maar ik durf hier niet zo goed over een overleden poes te schrijven als iedereen over overleden ouders, vrienden (mensen) schrijft. Ik weet het (en waarschijnlijk alle dierenliefhebbers) rouwen om een dier kan heel intens zijn, misschien wel net zo intens maar toch doe ik het liever niet.
Mieke, ik ken het gedicht Paw prints ondertussen uit m'n hoofd. Ik vind het zo mooi. M'n man moest ook huilen toen hij het las. (niet dat hij op het forum leest maar ik heb het gedicht in m'n gsm gezet) Bedankt om dit te delen!
Maar goed, ik ben zelfs een beetje zenuwachtig voor vanmiddag. Kijken in het asiel... Misschien ben ik gelijk verkocht of ik ga jankend weg omdat ik het toch niet aankan.
Sowieso vind ik het moeilijk. Poes kwam uit dit asiel en ben er sindsdien niet meer geweest. Ik zie nog zo voor me dat we daar kwamen en Poes gelijk m'n hart stal. Kopjes geven, zachtjes mauwen en op m'n schoot springen. Ik zei als een klein kind tegen m'n man "ja, deze wil ik hoor".
Jullie horen er van!
vrijdag 23 november 2018 om 10:39
Wat fijn Doubletree dat het gedicht op jullie hetzelfde effect heeft!
En verder herken ik wat je schrijft over het " zoeken" want ook ik kijk standaard naar de katten en kittens op sites en Marktplaats, naar de aftekening en achtergrond, waar de kat woont... Zoeken naar overeenkomsten en een pijnlijke steek bij een grote gelijkenis. Maar nooit vind ik een kopie van mijn 20 jarige want die zijn er ook niet.
Maar de katten met hun kleuren van nu, verwijzen allemaal naar de kleuren en aftekening van de katten van toen.
Van mijn 6e tot en met mijn 19e had mijn steun en toeverlaat een zwartwitte vacht, een Felixpoesje. En raad eens wat hier rondloopt? Ik heb haar gevonden in een put toen ze een week of 5 oud was. Mooi dat zij niet naar een opvang ging maar lekker mocht blijven.
En verder herken ik wat je schrijft over het " zoeken" want ook ik kijk standaard naar de katten en kittens op sites en Marktplaats, naar de aftekening en achtergrond, waar de kat woont... Zoeken naar overeenkomsten en een pijnlijke steek bij een grote gelijkenis. Maar nooit vind ik een kopie van mijn 20 jarige want die zijn er ook niet.
Maar de katten met hun kleuren van nu, verwijzen allemaal naar de kleuren en aftekening van de katten van toen.
Van mijn 6e tot en met mijn 19e had mijn steun en toeverlaat een zwartwitte vacht, een Felixpoesje. En raad eens wat hier rondloopt? Ik heb haar gevonden in een put toen ze een week of 5 oud was. Mooi dat zij niet naar een opvang ging maar lekker mocht blijven.
vrijdag 23 november 2018 om 16:31
Dat zou ik denk ik niet doen.Calamitycat schreef: ↑22-11-2018 22:33Ik vind het fijn om te lezen dat ik niet de enige ben met dat gevoel... vind het echt lastig. Niet dat ik van plan ben snel weg te gaan hier maar over 15 of 20 jaar zit het er wel aan te komen (te grote tuin) en ik denk niet dat mijn gevoel tegen die tijd veranderd is. Heel soms denk ik eraan haar op te graven en alsnog te laten cremeren maar tegelijkertijd lijkt me dat doodeng.
Ik troost me altijd maar met de gedachte dat ze het bij ons geweldig gehad heeft, dat we na haar dood gedaan hebben wat ons toen het beste leek en dat we zelfs bijna 20 jaar daarna allemaal nog veel aan haar denken en het vaak nog over haar hebben.
Maar tijden veranderen en ik zou het de volgende keer anders doen.
Bij de kat die erna kwam hebben mijn ouders het ook anders gedaan, maar ik zou het zelf nog weer anders willen.
Ach, mijn beestje is nu nog jong dus ik ga eerst hopelijk nog heeeeeeel lang van hem genieten!
vrijdag 23 november 2018 om 16:38
vrijdag 23 november 2018 om 20:24
Hier in de woonkamer brandt de open haard. De katten liggen samen in de leren stoel op een schapenvachtje, de honden liggen om ons heen verspreid. Precies zoals het moet zijn.
Als ik een hond begraaf, wikkel ik haar wel eerst in een doek. Het is te confronterend om zand op haar lichaam te zien vallen. Te hard.
Toen Polleke ingeslapen moest worden, vroor het ook zo hard. En ik zou haar de volgende dag zelf moeten begraven. Ik kon dat gat zelf niet graven vanwege de bevroren grond. Mijn vriend moest dat toen doen. Hij ging naar buiten om een gat te graven terwijl zij nog leefde. Man, wat voelde dat afschuwelijk. Maar we hadden geen keus.
Ik was gelukkig alleen de volgende dag toen ik haar in haar graf legde. Ik huilde als een kind....
Als ik een hond begraaf, wikkel ik haar wel eerst in een doek. Het is te confronterend om zand op haar lichaam te zien vallen. Te hard.
Toen Polleke ingeslapen moest worden, vroor het ook zo hard. En ik zou haar de volgende dag zelf moeten begraven. Ik kon dat gat zelf niet graven vanwege de bevroren grond. Mijn vriend moest dat toen doen. Hij ging naar buiten om een gat te graven terwijl zij nog leefde. Man, wat voelde dat afschuwelijk. Maar we hadden geen keus.
Ik was gelukkig alleen de volgende dag toen ik haar in haar graf legde. Ik huilde als een kind....
vrijdag 23 november 2018 om 20:40
Die katten liggen lekker te braden.iones schreef: ↑23-11-2018 20:24Hier in de woonkamer brandt de open haard. De katten liggen samen in de leren stoel op een schapenvachtje, de honden liggen om ons heen verspreid. Precies zoals het moet zijn.
Als ik een hond begraaf, wikkel ik haar wel eerst in een doek. Het is te confronterend om zand op haar lichaam te zien vallen. Te hard.
Toen Polleke ingeslapen moest worden, vroor het ook zo hard. En ik zou haar de volgende dag zelf moeten begraven. Ik kon dat gat zelf niet graven vanwege de bevroren grond. Mijn vriend moest dat toen doen. Hij ging naar buiten om een gat te graven terwijl zij nog leefde. Man, wat voelde dat afschuwelijk. Maar we hadden geen keus.
Ik was gelukkig alleen de volgende dag toen ik haar in haar graf legde. Ik huilde als een kind....
Hier is de jongste alweer fanatiek met zijn catsmeow. Net nieuwe batterijen in gedaan gaat hij weer op full speed. Als hij stilstaat gaat de kat jammeren. Hij is daar wel twee uur per dag mee bezig. En helaas voor hen heb ik alleen een sierhaard.
Begraven doe ik nooit meer. Cremeren met soms ophalen en uitstrooien maar ook dat bijna nooit meer. Ik vind daar niks meer in. Foto's wel en ook blijven ze altijd staan.
vrijdag 23 november 2018 om 21:44
Kijk, 580 lieve en mooie katten en kittens die ook allemaal nog een gouden mandje zoeken
https://ikzoekbaas.dierenbescherming.nl ... ren/katten
Dierproeven.
De kat kan heel goed aangeven of ik lekker heb gekookt.
De kat kan heel goed aangeven of ik lekker heb gekookt.
vrijdag 23 november 2018 om 21:47
Ik heb vandaag goed nagedacht over jullie berichten n.a.v. begraven zwarte poes en besloten haar te laten rusten op haar mooie plekje in de tuin. Begraven zal ik nooit meer doen maar met poes is het nou eenmaal gebeurd en ik ga het niet terugdraaien.
Bedankt voor alle inzichten
Bedankt voor alle inzichten
Dierproeven.
De kat kan heel goed aangeven of ik lekker heb gekookt.
De kat kan heel goed aangeven of ik lekker heb gekookt.
vrijdag 23 november 2018 om 21:49
Waarom niet? En waarom denk je via dit topic te vinden wat je zoekt? Genoeg sites met officiële catteries van Britse kortharen toch?
Dierproeven.
De kat kan heel goed aangeven of ik lekker heb gekookt.
De kat kan heel goed aangeven of ik lekker heb gekookt.
zaterdag 24 november 2018 om 00:16
Katten te over in asiels, bij zwerfkattenopvangen, stichtingen met zielige katten uit het buitenland etc.
Waarom is zo'n stamboom zo belangrijk?
zaterdag 24 november 2018 om 10:34
http://www.kittentekoop.nl/component/ad ... =6&order=0
Is er een reden dat je een BK wil?
“Don’t look back – you’re not going that way.”
zaterdag 24 november 2018 om 11:13
@tickel bedankt voor de bijdrage. Daar heb ik ook al op gekeken maar ik weet niet zo goed hoe dat gaat. De reden waarom wij een Bk willen. We hebben al diverse katten gehad maar nog nooit een raskat en deze vinden we ontzettend mooi.
Voor alle andere die gereageerd hebben. Bedankt voor jullie bijdrage en ideeen maar we willen toch een raskat en ik ga mijn keuze hiervoor niet verdedigen.
Voor alle andere die gereageerd hebben. Bedankt voor jullie bijdrage en ideeen maar we willen toch een raskat en ik ga mijn keuze hiervoor niet verdedigen.
zaterdag 24 november 2018 om 11:31
En de kat zelf? Mag die ook een fijn en gezond leven hebben of maakt je dat eigenlijk niet zoveel uit als die maar mooi is?
https://www.raskattenwijzer.nl/raskatten/brits-korthaar
https://www.raskattenwijzer.nl/raskatten/brits-korthaar
Dierproeven.
De kat kan heel goed aangeven of ik lekker heb gekookt.
De kat kan heel goed aangeven of ik lekker heb gekookt.
zaterdag 24 november 2018 om 13:04
Hoi allemaal, m'n man en ik zijn gister naar het asiel geweest en we hebben een nieuwe huisgenoot! Ik vond het heel moeilijk om daar te zijn, kon wel jankend weglopen maar dat meisje was heel aardig en begripvol en ze gunde ons een momentje alleen tussen de katten. Het waren voornamelijk schuwe katten maar 1-tje sprong ertussen uit. Een katertje van 1 jaar oud, zwart-wit, niet moeders mooiste (hij lijkt een beetje op Grumphy Cat 
) maar heel aanhankelijk en smeekte bijna om mee naar een huisje te mogen. Toen waren we eigenlijk allebei wel verkocht.
Hij was blijkbaar zwervend aan de snelweg gevonden, is toen door iemand naar het asiel gebracht maar hij had hele erge niesziekte en heeft hier heel lang van moeten herstellen. (in het asiel) Hij heeft nu dus wel chronische niesziekte maar het is onder controle en zou voornamelijk in situaties van stress kunnen opspelen. Ik heb in ieder geval L-lysine besteld om de weerstand te verhogen. Ik schrok er wel een beetje van en voelde daardoor toch lichte twijfel nadat we zoveel met Poes hadden afgezien maar ja, het beestje kan er verder ook niets aan doen.
Je kan merken dat ze nog niet in een huis heeft geleefd. Opzich is ze niet schuw maar in het begin even bang van alles (zoals de tv, nou dan heeft hij bij mij toch wel een probleem hoor
) maar ze went gelijk. Ze is gek op kroelen maar ze doet wel heel veel melken, extreem gewoon. Die mag niet zonder kleedje op de bank!
Verder is het wennen en toch ook een beetje eng een nieuwe vreemde kat in huis. En zoals ik al verwachtte zit ik te vergelijken met Poes. Dat moet ik niet doen, ik weet het. Maar ik hoop dat dat vanzelf over gaat.
Nou, ik ga maar weer eens verder spelen met Kat. Ben het niet meer gewend zo'n jong ding in huis
) maar heel aanhankelijk en smeekte bijna om mee naar een huisje te mogen. Toen waren we eigenlijk allebei wel verkocht.Hij was blijkbaar zwervend aan de snelweg gevonden, is toen door iemand naar het asiel gebracht maar hij had hele erge niesziekte en heeft hier heel lang van moeten herstellen. (in het asiel) Hij heeft nu dus wel chronische niesziekte maar het is onder controle en zou voornamelijk in situaties van stress kunnen opspelen. Ik heb in ieder geval L-lysine besteld om de weerstand te verhogen. Ik schrok er wel een beetje van en voelde daardoor toch lichte twijfel nadat we zoveel met Poes hadden afgezien maar ja, het beestje kan er verder ook niets aan doen.
Je kan merken dat ze nog niet in een huis heeft geleefd. Opzich is ze niet schuw maar in het begin even bang van alles (zoals de tv, nou dan heeft hij bij mij toch wel een probleem hoor
) maar ze went gelijk. Ze is gek op kroelen maar ze doet wel heel veel melken, extreem gewoon. Die mag niet zonder kleedje op de bank!Verder is het wennen en toch ook een beetje eng een nieuwe vreemde kat in huis. En zoals ik al verwachtte zit ik te vergelijken met Poes. Dat moet ik niet doen, ik weet het. Maar ik hoop dat dat vanzelf over gaat.
Nou, ik ga maar weer eens verder spelen met Kat. Ben het niet meer gewend zo'n jong ding in huis
zaterdag 24 november 2018 om 13:56
zaterdag 24 november 2018 om 13:57
Wat mooi Doubletree, voor jou en voor katje een pleister.Doubletree20 schreef: ↑24-11-2018 13:04Hoi allemaal, m'n man en ik zijn gister naar het asiel geweest en we hebben een nieuwe huisgenoot! Ik vond het heel moeilijk om daar te zijn, kon wel jankend weglopen maar dat meisje was heel aardig en begripvol en ze gunde ons een momentje alleen tussen de katten. Het waren voornamelijk schuwe katten maar 1-tje sprong ertussen uit. Een katertje van 1 jaar oud, zwart-wit, niet moeders mooiste (hij lijkt een beetje op Grumphy Cat
Hij was blijkbaar zwervend aan de snelweg gevonden, is toen door iemand naar het asiel gebracht maar hij had hele erge niesziekte en heeft hier heel lang van moeten herstellen. (in het asiel) Hij heeft nu dus wel chronische niesziekte maar het is onder controle en zou voornamelijk in situaties van stress kunnen opspelen. Ik heb in ieder geval L-lysine besteld om de weerstand te verhogen. Ik schrok er wel een beetje van en voelde daardoor toch lichte twijfel nadat we zoveel met Poes hadden afgezien maar ja, het beestje kan er verder ook niets aan doen.
Je kan merken dat ze nog niet in een huis heeft geleefd. Opzich is ze niet schuw maar in het begin even bang van alles (zoals de tv, nou dan heeft hij bij mij toch wel een probleem hoor
Verder is het wennen en toch ook een beetje eng een nieuwe vreemde kat in huis. En zoals ik al verwachtte zit ik te vergelijken met Poes. Dat moet ik niet doen, ik weet het. Maar ik hoop dat dat vanzelf over gaat.
Nou, ik ga maar weer eens verder spelen met Kat. Ben het niet meer gewend zo'n jong ding in huis
zaterdag 24 november 2018 om 16:10
Omdat de katten overwegend binnen zijn maar even weer rondje kattenafdeling. De verveling gaat een beetje toeslaan maar toch blijft het aanbod teleurstellend voor katten i.t.t. de hond die immer tevreden is met bal of botje of weer een nieuwe bal.
Had een opwindmuisje van de action en de belangstelling van de jongste katten was groot maar de muis geeft slechts een oprisping. Daarmee was de belangstelling ook meteen weg. Balletje met veertje interesse 0,0. Een bak kattengras scoorde wel hoog , de oudsten wilden graag een spriet achter in de keel. Tip van de week is het kattengras.
Jammer dat niet meer echt speelgoed voor handen is want ze rekenen wel op entertainment. De jongste weet precies als ik ergens batterijen in doe dat het onder entertainment valt. En zo haalde ik een grotere kerstman van zolder. Ik had geen idee meer wat voor geluid deze kerstman ook al weer produceerde, batterijen er in. Katten en hond zitten om me heen want entertainment gaat hij loeihard Jinglebells afspelen. Hond en katten schrokken zich dood en maakten dat ze wegkwamen.
Had een opwindmuisje van de action en de belangstelling van de jongste katten was groot maar de muis geeft slechts een oprisping. Daarmee was de belangstelling ook meteen weg. Balletje met veertje interesse 0,0. Een bak kattengras scoorde wel hoog , de oudsten wilden graag een spriet achter in de keel. Tip van de week is het kattengras.
Jammer dat niet meer echt speelgoed voor handen is want ze rekenen wel op entertainment. De jongste weet precies als ik ergens batterijen in doe dat het onder entertainment valt. En zo haalde ik een grotere kerstman van zolder. Ik had geen idee meer wat voor geluid deze kerstman ook al weer produceerde, batterijen er in. Katten en hond zitten om me heen want entertainment gaat hij loeihard Jinglebells afspelen. Hond en katten schrokken zich dood en maakten dat ze wegkwamen.
